Mag-log inShare
บทที่ 79
Huling Na-update:
2025-02-24 06:52:47
Kaugnay na kabanata
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 80
ออกมาจากห้องท่านประธาน เอวาก็เอาแต่ยืนจ้องมองไปทางห้องผู้จัดการ จนสโรชาแปลกใจเดินเข้ามาหา"มีอะไรหรือเปล่าพี่เอวา""บอสให้ตามผู้จัดการเข้ามาพบ""แล้วทำไมพี่ไม่ไปตามล่ะ""เขาไม่เข้ามาแล้วไม่ใช่เหรอ""ไม่เข้ามายังไงเมื่อสักครู่ยังเห็นอยู่เลย" ตอนที่เอวาเข้าไปในห้อง สโรชาก็ยังเห็นอยู่ว่าผู้จัดการเดินผ่านไปเขาเข้าบริษัทอยู่เหรอ ไหนบอกจะไปแล้วไง กลับมาอีกทำไมหรือว่าลืมของอีกเอวาก็เลยเดินมาที่หน้าห้องผู้จัดการทศกัณฐ์"มีธุระอะไรมิทราบ" ด่านแรกก็ต้องเจอกับเลขาหน้าห้อง"ผู้จัดการเข้ามาหรือยัง""สายขนาดนี้ใครจะยังไม่มา""ฉันถามดีๆ""มาแล้ว""ท่านประธานบอกให้ไปพบหน่อย" ว่าแล้วเอวาก็เดินกลับไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง ส่วนพิมพ์รีบลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าใหม่ แถมยังหยิบกระจกขึ้นมาส่องมองใบหน้า ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปในห้อง"แค่เข้าไปรายงานทำไมต้องโอเวอร์ขนาดนั้นด้วย" สโรชาพูดเบาๆ เอวาก็เลยหันไปมองพิมพ์เข้าไปในห้องนั้นเพียงไม่นานทศกัณฐ์ก็ออกมาพร้อมกับคนที่เข้าไปตาม"??" ชายหนุ่มแปลกใจทำไมเธอถึงมานั่งอยู่หน้าห้องของท่านประธานแต่เขาก็ไม่ได้ถามหรือไม่ได้พูดอะไร เปิดประตูเข้าไปด้านในก็เห็นว่ารามสูรยืนมองทอ
Huling Na-update : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 81
แกร็ก..จังหวะที่ทศกัณฐ์เดินกลับมาหาเธอ ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามาโดยไม่ได้บอกกล่าว"กาแฟค่ะ" พิมพ์เห็นว่าเอวาหายเข้ามาในห้องนี้นานเกินไปแล้ว ก็เลยรีบไปชงกาแฟตามเข้ามา"ออกไปก่อน" เขาพูดโดยไม่ได้เอ่ยชื่อ ทั้งสองคนที่ยังอยู่ในห้องก็เลยไม่รู้ว่าเขาบอกใคร พิมพ์ตีเนียนถือกาแฟมาวางไว้ที่โต๊เอวาเห็นว่าพิมพ์ไม่ออกไป ถ้างั้นแสดงว่าเขาไล่เธอ หญิงสาวกำลังจะเป็นฝ่ายออกไปเอง แต่ถูกทศกัณฐ์คว้าแขนไว้ก่อน"คุณพิมพ์ออกไปก่อน" ทศกัณฐ์คิดว่าตัวเองคงยังพูดไม่เคลียร์ ก็เลยเอ่ยชื่อคนที่เขาไล่"เออ..ค่ะ" พิมพ์รู้สึกเสียหน้าอีกครั้ง และยิ่งโกรธให้เอวามากขึ้น เพราะตัวเองก็ทำให้เห็นแล้วว่าไม่ได้เป็นแค่เลขาหน้าห้อง..แต่เอวายังหน้าด้านอ่อยเขาอีก"ไปเก็บของแล้วออกไปพร้อมกัน""เก็บของอะไร""ของคุณ ไม่ต้องกลับเข้ามาบริษัทอีก""ไม่กลับได้ยังไง ฉันทำงานที่นี่แล้ว" เพราะตอนนี้เธอเป็นพนักงานประจำของที่นี่ และตำแหน่งก็สูงมากด้วย"อย่าบอกนะว่าคุณคิดจะกลับคำ""เรื่องนั้นคุณพูดจริงเหรอ" เธอไม่คิดว่าเขาจะจริงจังขนาดนี้ ใครจะบ้าขายตัวในบริษัท ถ้าเป็นคลับเป็นบาร์หรือเป็นสถานบันเทิงยังพอว่า"ผมไม่เคยพูดเล่น" ชีวิตของเขาจริงจัง
Huling Na-update : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 82
"??" พอเห็นว่าใครเดินตามลูกน้องคนสนิทเข้ามา สายตาคมนั้นถึงกับกรอกมองกลับไปที่เพลิง"เออ..เธอขอมาด้วยครับ" เห็นหน้าผู้เป็นนายแล้ว มันไม่ได้เป็นแบบที่คิดไว้แต่แรกเลย สงสัยต้องได้รีบเขียนพินัยกรรมไว้..ลูกเมียก็ยังไม่มีแล้วจะยกสมบัติให้ใครล่ะทีเนี๊ยะเราคงไม่ต่างจากผู้หญิงพวกนี้สินะ แบบนี้เองเหรอที่เขาซื้อเรามา ..เอวามองไปทั่วห้อง ผู้หญิงในห้องนี้เกือบครึ่งกองอยู่ที่เขาเลยก็ว่าได้ "พี่พาใครมาด้วย" แมนคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เจ้านายรีบเดินมาถามเพลิง เพราะดูเหมือนว่าตั้งแต่ผู้หญิงคนนี้เข้ามาบรรยากาศเริ่มเปลี่ยนไป"เด็กของนาย""เด็กแบบไหน ทำไมท่านถึงมองพี่แบบนั้น""มึงหุบปากเถอะน่า กูยิ่งกำลังเสียวสันหลังอยู่"เอวายืนนานแล้วก็เมื่อย และรองเท้าที่ลูกน้องเขาจัดมาหามาให้มันเล็กกว่าขนาดเท้าของเธอ มันก็เริ่มจะกัด หญิงสาวก็เลยเดินไปนั่งลงข้างๆ ลูกน้องผู้ชายเขาอีกคนโดยไม่รอให้ใครเชิญ"ดื่มก่อนสิคะเสี่ย" สาวๆ ที่กำลังรินเหล้า ส่งไปตรงหน้าให้กับทศกัณฐ์ เขาแทบไม่ต้องจับแก้วเหล้าแค่อ้าปากก็มีคนรินให้"ออกไปก่อน" แต่เขาไม่ดื่ม มือหนาปัดออกเล็กน้อยก่อนที่จะไล่ทุกคนออกไป สาวๆ ที่อยู่ในห้องไม่รู้ว่าเขาบอกใคร
Huling Na-update : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 83
เช้าวันต่อมา..เอวาตื่นขึ้นจากที่นอนนุ่มๆ ก็ไม่เห็นเขาอยู่ในห้องนี้แล้ว เมื่อคืนนี้พอออกจากที่นั่น ทศกัณฐ์ก็พาเธอตรงกลับมาที่พัก แต่กว่าจะปล่อยให้เธอได้นอนเขาก็รังแกเธอไปอีกหลายครั้งเหมือนหิวโหยมาจากไหน"โอ้ย" คนตัวเล็กค่อยๆ พาร่างกายที่บอบช้ำจากการถูกกระแทกเข้าห้องน้ำ เพื่อไปชำระร่างกาย ..ตกลงเขาเป็นใครกันแน่ ขณะที่อาบน้ำอยู่เธอก็อดคิดถึงเรื่องนี้ไม่ได้พออาบน้ำเสร็จเอวาก็เดินมาเปิดดูตู้เสื้อผ้า เพราะเธอไม่มีอะไรติดตัวมาด้วยเลยพอเปิดดูในตู้ก็เห็นเสื้อผ้าผู้หญิง แถมไม่ธรรมดาด้วย แต่มันก็ไม่แปลกหรอกเขาระดับนี้แล้ว เอวาก็เลยเลือกชุดแบบลำลองออกมาสวมใส่เธอคิดว่าต้องติดต่อใครสักคนไว้ก่อน เผื่อว่าเขาเป็นพวกเจ้าพ่อมาเฟียแบบที่เธอคิดไว้ กลัวว่าจะไม่มีลมหายใจออกไปโทรศัพท์เราไปไหน? ..หญิงสาวรีบค้นหาแถวนั้น เพราะเมื่อคืนนี้จำได้ว่าเอาไว้ในกระเป๋า แต่ทำไมไม่มีคิดว่าจะไม่ออกมาข้างนอกแล้ว เพราะกลัวผู้ชายพวกนั้น แต่เธอต้องตามหาโทรศัพท์ให้เจอก่อน"มีใครอยู่แถวนี้ไหมคะ" บ้านดูเงียบมาก ก็เลยต้องได้เดินหาก่อนว่ามีใครหยิบของออกจากห้องไหม"มีอะไรครับ""อุ๊ย.." อยู่ดีๆ ก็โผล่เข้ามาใครจะไม่ตกใจล่ะ "เจ้า
Huling Na-update : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 84
"ไม่นะ" ใบหน้างามเบือนหลบจูบของอีกฝ่าย เพราะตอนนี้เธอยังอยู่ห้องโถงของบ้าน แถมหน้าต่างรอบบ้านก็เปิดไว้ ถ้าใครมองเข้ามาคงเห็นแน่ แล้วยังประตูอีก ลูกน้องของเขาก็อยู่รอบบ้าน"ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้ตัวบ้านหลังนี้หรอก" พูดจบริมฝีปากหนาก็แนบลงมาจูบจนได้แต่ทศกัณฐ์ก็ทำแค่จูบ เพราะเขาเหนื่อยจริงๆ เมื่อคืนที่ไม่ได้กลับมา เพราะติดงานด่วนพิเศษ จนถึงป่านนี้เขาก็ยังไม่ได้นอนเพลิงยังถามเลยว่าทำไมไม่นอนอยู่ที่นั่นเลย แล้วจะแบกสังขารกลับมาเซฟเฮ้าร์ทำไม ..แต่ประโยคหลังเพลิงทำได้แค่คิดไม่กล้าพูดหรอก ไม่งั้นคงถูกสั่งวิดพื้นอีกแน่"อือ คุณ!" เอวาตกใจอยู่ดีๆ ก็ถูกเขาอุ้มลอยขึ้นจากโซฟา มือเรียวเอื้อมขึ้นไปโอบต้นคอแกร่งไว้แน่นเพราะกลัวว่าจะตก"ปล่อยฉันลงนะ""อย่าดิ้นสิเดี๋ยวก็ตก""ก็เพราะกลัวตกนั่นแหละปล่อย!"เดินมาใกล้จะถึงประตูเขาก็เลยแกล้งจะทำเธอหลุดมือ หญิงสาวกอดคอเขาไว้แน่นกว่าเดิมจนทศกัณฐ์นึกขำ ถึงแม้ว่าเขาไม่ได้นอนเป็นสัปดาห์ก็ไม่มีทางอ่อนแรงได้ เพราะร่างกายของเขาถูกฝึกมาเป็นอย่างดีพอมาถึงเตียงคนตัวเล็กก็ถูกวางลงเบาๆ โดยมีร่างของเขาตามลงมาโอบกอดไว้เอวานอนตัวนิ่งอยู่แบบนั้นได้สักพักใหญ่ ทศกัณฐ์ก็ไม
Huling Na-update : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 85
"ให้พี่อยู่เป็นเพื่อนไหม" พอขึ้นมาส่งเอวาข้างบนแล้ว เกวลินไม่อยากลงไปเลย เห็นว่าน้องดูเปลี่ยนไปมาก"ไม่ต้องหรอกฉันจะนอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้า" เธอถามจากเกวลินเรื่องเลขาของท่านประธานแล้ว สโรชายังรอให้เธอกลับมารับตำแหน่งนั้นอยู่"เรากินข้าวมาแล้วแน่นะ""กินมาแล้วค่ะ" เธอกินจากในครัวบ้านของเขานั่นแหละ"ถ้างั้นพี่ไปนะ"พอประตูปิดลงไม่รู้ว่าน้ำตามันมาจากไหนบ้าง อุตส่าห์พยายามเข้มแข็งไว้แล้วเอวานอนร้องไห้อยู่แบบนั้นจนหลับไปเช้าวันต่อมา..ใครจะดูไม่ออกว่าแกร้องไห้เนี่ย ..หญิงสาวยืนมองตัวเองในกระจก แต่ก็ช่างมันเถอะ ใครเขาจะมาสนใจในตัวเธอขนาดนั้น[บริษัท]พอมาถึงเกวลินก็ชวนเอวาไปกินข้าวต้มที่อยู่ข้างบริษัท ก็อยากจะบอกอยู่หรอกว่าไม่หิว ไม่อยากกิน แต่มันดันหิวนี่สิ เอวาก็เลยเดินตามเกวลินไปทานเสร็จทั้งสองก็ขึ้นมาที่ชั้นผู้บริหารพอขึ้นมาก็อดไม่ได้ที่จะมองไปดูหน้าห้องของเขา แต่แปลกใจ แม่เลขาหน้าห้องไปไหนทำไมมีแต่โต๊ะที่ว่างเปล่า"ถูกย้ายไปเป็นเลขาของผู้จัดการทั่วไป" เกวลินเห็นว่าเอวามองก็รู้แล้วว่าคงสงสัยเรื่องนี้ "พอดีเลขาคนเก่าลาคลอด""ค่ะ"เกวลินเหลือบตามองเอวาเล็กน้อย เพราะมันดูเหม
Huling Na-update : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 86
เอาวะถ้าทุกคนบอกว่าอาหารร้านนั้นอร่อย เธอก็จะกลับไปกินดูอีกครั้ง เผื่อว่าตัวเองพักผ่อนไม่เพียงพอก็เลยมีอาการแบบนั้นอึก! พออาหารมาวางลงตรงหน้าก็เริ่มมีอาการอยากอาเจียน เพราะกลิ่นอาหารจากฝีมือคนเดิมและเครื่องปรุงแบบเดิมมันกระทบกับจมูก"เอวาเป็นอะไร""เปล่าค่ะ พี่ลองชิมดูหน่อยสิ"เกวลินก็เลยตักขึ้นมาชิมดู "มันก็อร่อยนี่ กลิ่นเครื่องเคียงก็หอม""ฉันก็ว่าแบบนั้นแหละ สงสัยวันนั้นพักผ่อนไม่เพียงพอมั้ง" เอวาก็เลยตักอาหารนั้นขึ้นมาใส่ปากแล้วเคี้ยว เธอกินเข้าไปแค่ไม่กี่คำก็อดทนไม่ไหว "ขอเข้าห้องน้ำก่อนนะ"ดวงตางามมองดูตัวเองในกระจกห้องน้ำที่ไม่ค่อยสะอาดเท่าไร เพราะเป็นห้องน้ำของร้านอาหารริมทาง เธอจะไม่ยอมเชื่ออะไรทั้งนั้นนอกจากได้ตรวจให้แน่ใจก่อน แต่มีปัญหาตรงที่เธอยังไม่อยากรับรู้เรื่องพวกนี้น่ะสิพอทานข้าวเสร็จทั้งสองก็นำกล่องอาหารที่สั่งมาเผื่อสโรชากลับบริษัท"โอ๊ย""เดินไม่ระวังเองทำไมล่ะ"ขณะที่เอวากำลังจะเข้าไปในห้องเครื่องดื่ม เพื่อหาอะไรร้อนๆ ดื่ม พิมพ์ซึ่งกำลังชงกาแฟแกล้งเดินกระทบไหล่ จนเอวาตั้งหลักไม่ทันเซไปชนเข้ากับเหลี่ยมประตู"เป็นอะไรหรือเปล่าเอวา" เกวลินที่นั่งทำงานอยู่รีบเข้ามา
Huling Na-update : 2025-02-24ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 87
"ก็หมายถึงหนูเอวาไงลูก" พอสโรชาถามว่านางหมายถึงสามีของใคร พุดตาลก็พูดออกมาแบบไม่อ้อมค้อมคนที่อยู่แถวนั้นต่างก็มองมาดูเอวาเป็นตาเดียว ไม่เว้นแม้แต่เกวลินและพิมพ์"เออ.. เขากลับบ้านนอกไปแล้วค่ะ""ทำงานที่เดียวกันไม่ยักจะรู้ว่าเธอมีผัวแล้ว" เป็นประโยคคำพูดของพิมพ์ที่ดูจะพูดลอยๆ แต่ก็จงใจนั่นแหละ"ทำไมเพื่อนหนูถึงพูดแบบนั้นล่ะจ๊ะ" พุดตาลหันไปมองคนที่ตอบเล็กน้อยแล้วก็หันกลับมาถามเอวาใหม่"ป้าอยากจะรู้ไหมล่ะคะ เดี๋ยวฉันจะบอก""ป้า?" พอได้ยินพิมพ์ใช้สรรพนามพูดกับคุณแม่ของท่านประธาน ทั้งสามถึงกับหันมองมาพร้อมกัน"หนูจะเล่าอะไรให้ฉันฟังเหรอ" พุดตาลยังคงตามหาความจริง ว่าทำไมลูกชายถึงต้องทำแบบนี้ เพราะถ้าถามตรงๆ ลูกชายคงไม่บอกแม่ นางรู้ดีว่ารามสูรเป็นห่วงความรู้สึกของแม่มาก"ก็เล่าเรื่องที่ป้าอยากรู้นั่นแหละค่ะ" พิมพ์แค่อยากจะพูดขู่ให้เอวาหน้าเสียแค่นั้น โดยที่ไม่รู้หรอกว่าคนที่ถามเป็นใคร เพราะพิมพ์มาทำงานหลังจากที่พุดตาลปล่อยงานคืนให้ลูกชายบริหารแล้ว"มีอะไรกัน" รามสูรออกมาจากห้องประชุม ก็เห็นทุกคนยืนอยู่มุมหนึ่งแถวห้องผู้จัดการทั่วไป แต่พอเขาเข้ามาใกล้.. "คุณแม่มาทำไมครับ""คุณแม่??" พิมพ์พูด
Huling Na-update : 2025-02-24
Pinakabagong kabanata
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 158 ตอนจบ
"เข้าข้างในกัน" เกษมราษฎร์เอื้อมมือมาให้อีกฝ่ายจับมือท่านไว้ เพื่อจะได้ก้าวเดินเข้าไปด้านในพร้อมกัน"ท่านทำอะไรคะ" นางยอมเดินตามแรงที่อีกฝ่ายจูง แต่ก็อดที่จะถามไม่ได้"บอกแล้วไงว่าไม่อยากปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่าๆ แต่งงานกันนะ""อู๊วววว" เสียงโห่แสดงความยินดีดังขึ้นเมื่อเกษมราษฎร์คุกเข่าลงต่อหน้าผู้หญิงที่กำลังจะเป็นเจ้าสาวในคืนนี้ ท่านเคยพูดไว้แล้วถึงแม้ว่าจะพูดแค่กับตัวเอง ถ้ามีโอกาสได้ทำเพื่อเธอ..จะทำให้ผู้หญิงทุกคนบนโลกนี้ต้องอิจฉาเธอ"ลุกขึ้นเถอะค่ะท่าน""คุณตอบตกลงมาก่อนสิ""ท่านเพิ่งขอหมั้นไปวันก่อนเองนะคะ""ถ้าคุณไม่ตกลงผมก็จะอยู่แบบนี้""ตกลงก็ได้ค่ะ" จากเสียงโห่ร้องกลายเป็นเสียงกรี๊ดลั่นจนโรงแรมแทบจะแตก เมื่อฝ่ายหญิงตอบตกลงแต่งงานด้วยเกษมราษฎร์ลุกขึ้นโดยที่ไม่ต้องให้ใครมาช่วยพยุง ถึงแม้จะอายุและเยอะแล้วแต่ร่างกายของท่านก็ยังแข็งแรง เพราะการเป็นทหารต้องได้ฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา"ดีใจด้วยนะครับ" รามสูรเข้ามาแสดงความยินดี เขาดีใจมากที่จะเห็นแม่มีความสุขสักที ตั้งแต่จำความได้เลยมั้งที่เห็นแม่ต้องเฝ้ารอพ่อกลับบ้านทุกวันและลูกๆ คนที่เหลือก็เข้ามาแสดงความยินดี รวมทั้งแขกในงาน วันนี้ท่าน
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 157
เย็นวันเดียวกันนั้น.. พุดตาลเรียกลูกชายและลูกสะใภ้มาทานข้าวเย็นร่วมกัน"สวัสดีครับท่าน" รามสูรมาพร้อมกับภรรยา และลูกชาย พอมาถึงก็เห็นว่าท่านพลเอกเกษมราษฎร์ ก็นั่งอยู่ในห้องรับแขกด้วย"มาครบกันแล้วใช่ไหม นั่งก่อนสิลูก"พอลูกชายนั่งลงเกษมราษฎร์ก็ขอเป็นคนพูดเอง ท่านบอกทุกคนว่าขอเข้ามาอยู่ร่วมครอบครัวด้วย ทีแรกเกษมราษฎร์ก็ช่างใจอยู่ กลัวลูกๆ ของพุดตาลจะไม่ชอบใจ เพราะถึงยังไงพ่อของพวกเขาก็มีทีท่าว่าจะกลับมา"ยินดีต้อนรับครับ ผมเองต่างหากที่ต้องฝากคุณแม่ไว้กับท่าน" พี่ชายคนโตเป็นคนเอ่ยพูดก่อน"ขอบใจมากนะลูก" ใจจริงพุดตาลก็อยากจะอยู่กับลูกและหลานแบบนี้ไปจนแก่เฒ่า แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว เมื่อสามีหย่าขาดจากผู้หญิงคนนั้น ยังไงท่านก็ต้องกลับมาวนเวียนจนทำให้ชีวิตอยู่ไม่เป็นสุขแน่ นางก็เลยตัดสินใจตัดกรรมกันไปแต่เพียงแค่นี้"ผมจะประกาศให้สังคมรับรู้เรื่องของเราในเร็ววันนี้""เรื่องนี้แล้วแต่ท่านค่ะ" นางคิดว่าให้คนรับรู้ไว้ก็ดี เรื่องถูกนินทาหนีไม่พ้นอยู่แล้ว ใครจะนินทาก็ช่าง ขอให้ตัวเองอยู่แบบสบายใจก็พอร่วมทานข้าวเย็นกันเสร็จ ลูกชายทั้งสองก็ขอตัวกลับเพราะมันดึกแล้ว ส่วนเพลิงไม่อยากจะกลับก็ต้องได
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 156
"ใจเย็นก่อนสิคะมาเหนื่อยๆ น้ำก็ยังไม่อาบ""ขอชื่นใจก่อน" ริมฝีปากหนากระซิบพูดในขณะที่จมูกยังสูดดมคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด"คิดถึงคุณเหมือนกันค่ะ" รักครั้งแรกของเธอมันช่างสวยงามนัก แต่เมขลาหวังว่าจะหยุดผู้ชายคนนี้ไว้ได้แค่เธอ เพราะถ้าเขามีตำแหน่งที่สูงขึ้น เขาจะเป็นเหมือนคนที่ให้กำเนิดเธอไหม"เป็นอะไร" เพลิงสัมผัสได้ว่าอารมณ์ของเธอไม่เหมือนตอนที่เรียกเขาขึ้นมาข้างบนเลย"อนาคตข้างหน้าอะไรมันก็ไม่แน่นอนค่ะ เผื่อคุณก้าวไปในตำแหน่งที่สูงกว่านี้..""อย่าคิดอะไรที่มันจะไม่เกิดขึ้น" แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเธอคงกลัวว่าเขาจะทำตัวเหมือนพ่อ"คุณรู้เหรอคะว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่""ผมรักคุณ คำนี้ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้ฟังมันจากปากผม และผมก็จะพูดให้คุณฟังเพียงคนเดียว""ขอบคุณนะคะ" ขอบคุณเขาทั้งน้ำตา แต่ก่อนตอนที่ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ ยังมีความสุขมากกว่านี้เลย แต่พอรู้ว่าพ่อมีนิสัยยังไง เมขลาก็เริ่มกลัวผู้ชายรอบข้าง[โรงแรมหรู]ที่พลเอกเกษมราษฎร์พาพุดตาลมาทานข้าวที่โรงแรม เพราะรู้แล้วว่านางคงไม่กลับไปหาอะไรเดิมๆอีก ท่านต้องทำให้นางเห็นว่าท่านสามารถที่จะพานางก้าวไปในทุกๆที่ได้"ทำไมคุณรู้ว่าฉันชอบกิน เออ..
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 155
"ทำอะไรกัน"คนที่กำลังโอบกอดกันถึงกับตกใจปล่อยมือออก"ท่าน?""นายคงไม่อยากจะอยู่ในกรมแล้วใช่ไหม""อย่าทำอะไรผู้กองนะคะ" ถึงแม้เธอจะตัวเล็กกว่ามาก แต่หญิงสาวก็ใจกล้าก้าวออกมายืนบังชายคนรักไว้"เรารู้ไหมว่ามันไม่สมควร""จะสมควรหรือไม่ มันอยู่ที่เราสองคนค่ะ""อย่าลืมสิว่าเราเป็นลูกของใคร""หึ.. แล้วฉันเป็นลูกของใครล่ะคะ""มันสมควรแล้วเหรอที่จะมาพูดต่อล้อต่อเถียงกับพ่อ""พ่อ?" เมขลาอยากจะพูดอะไรอีกตั้งมากมาย แต่มันจุกในอกเสียก่อน"มีอะไรกัน" แม่บ้านรีบเข้าไปตามคุณผู้หญิงออกมาดู กลัวว่าจะมีเรื่อง"คุณมาก็ดีแล้ว ผมจะเร่งเรื่องให้ลูกไปเรียนต่อต่างประเทศ""เรียนต่อต่างประเทศ?" เพลิงพูดพร้อมกับมองหน้าเมขลา แล้วมองไปที่ท่านพลเอกเรวทัต"ฉันไม่ไปค่ะ""ลูกไม่อยากเรียน" พุดตาลคิดว่านางคงต้องได้ออกหน้าเองแล้วล่ะ"อายุแค่นี้ยังเรียนได้อีกตั้งเยอะ ทำไมถึงคิดสั้น""อะไรคือการคิดสั้นคะ""ก็ที่เห็นอยู่นี่ไง""คนนี้ผู้กองเพลิงท่านก็คงจะรู้จักแล้ว เขาเป็นคนรักของฉัน ไม่สิ.." ถ้าพูดแค่คนรักมันคงไม่จบตรงนี้แน่ เมขลาก็เลยให้สถานะใหม่กับเพลิง "เขาเป็นพ่อของลูกในท้องฉันเองค่ะ""???" ไม่ใช่แค่พลเอกเรวทัตและพุดตา
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 154
เห็นว่าทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า เรวทัตก็เลยยังไม่พูดอะไรอีก เพราะคดีเก่ายังไม่เคลียร์"อยู่พร้อมหน้ากันก็ดีแล้ว พ่อจะย้ายกลับมาอยู่บ้านหลังนี้แล้วนะ"เรวทัตพูดจบ ลูกๆ ต่างก็มองดูหน้าคนเป็นแม่มันคงเป็นเวรกรรมของนางที่เคยสร้างไว้กับผู้ชายคนนี้ตั้งแต่ชาติปางก่อน ชาตินี้ก็เลยต้องได้ตามมาชดใช้กรรม หนีไปไหนก็คงจะหนีไม่พ้นแล้ว"บ้านหลังนี้เป็นบ้านของคุณ คุณจะมาอยู่ใครจะว่าอะไรได้ล่ะคะ"เรวทัตอยากได้ยินคนตรงหน้าเรียกว่าคุณพี่เหมือนเดิม แต่คงต้องใช้เวลา เพราะตัวเองทำไว้กับนางเยอะ"หือ รามิล" มองเข้าไปด้านในก็เห็นลูกสะใภ้คนโตกำลังอุ้มหลานชายเดินออกมา เรวทัตก็เลยเดินเข้าไปหาหลานพอคนเป็นพ่อไปแล้ว ลูกๆ ที่ยังยืนอยู่ตรงนั้นต่างก็มองดูหน้าแม่อีกครั้ง นาทีนี้ไม่มีใครน่าสงสารเท่าท่านอีกแล้ว"แม่ไม่เป็นอะไรหรอก เข้าไปข้างในกันเถอะ" แค่นี้นางก็รู้แล้วว่าสามีคงจะหย่าจริง เพราะถ้าไม่งั้นคงไม่บอกว่าจะกลับมานอนบ้านหลังนี้ นางรนหาที่เอง คิดว่าท่านจะไม่กล้าหย่าดาราสาวสวยคนนั้นทุกคนเข้าไปแล้ว เมขลาก็หันกลับมากุมมือเพลิงไว้ "เรายังจะเป็นเหมือนเดิม อย่าคิดมากนะคะ" เมขลารู้ดีว่าเพลิงคิดว่าตัวเองต่ำต้อย"ผมจะไม่ถอ
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 153
"ผมมาคิดทบทวนเรื่องของเราดูแล้ว""ท่านไม่สบายหรือเปล่าคะ" แพรวพราวเริ่มใจไม่ดี แต่ก็ยังคงส่งรอยยิ้มหวานๆ ให้ แบบใจดีสู้เสือ"เราหย่ากันเถอะ""คุณพี่!!""ผมจะให้ทุกอย่างที่คุณอยากได้ ผมขอแค่ให้คุณเซ็นใบหย่า""ไม่มีทางค่ะ กว่าเราจะฝ่าฟันความรักของเรามาด้วยกันได้ ทำไมคุณพี่ถึงทำแบบนี้กับแพรวคะ""ผมให้เกียรติคุณถึงได้มาคุยก่อน หรืออยากจะคุยผ่านทนายของผมล่ะ""แพรวรักท่าน ยอมอุ้มท้องลูกของท่าน ถึงแม้จะถูกใครตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี""เรื่องลูกผมก็ยังจะส่งเสียเลี้ยงดู""แพรวไม่ได้ต้องการแบบนั้นสักหน่อย ใครคะ..ท่านมีใครใหม่อีกเหรอคะ""เรื่องนั้นไม่เกี่ยว เรามาคุยเรื่องของเราก่อน""เรื่องของเรา แพรวไม่หย่า!""ผมมาคุยกับคุณดีๆ แล้วนะ หลังจากนี้คุณก็คุยกับทนายของผมแล้วกัน และสิ่งที่คุณอยากได้ก็อย่าฝันว่าจะได้""ท่านอย่าบอกนะว่าจะกลับไปหามันอีก""ผมเพิ่งรู้ว่ารักภรรยา""รักภรรยาอย่างนั้นเหรอคะ แล้วที่ผ่านมาล่ะผู้หญิงนับสิบนับร้อยยังจะเรียกว่ารักภรรยาได้อยู่อีกเหรอคะ!" แต่ดูเหมือนเรวทัตจะไม่ฟังอะไรอีก เพราะตอนนี้เดินไปที่รถแล้ว "กรี๊ดดดด!!""คุณแม่เป็นอะไรคะ" มโนราห์ได้ยินเสียงร้องก็รีบลงมาดู"
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 152
"??" เมขลาได้ยินทุกคำพูดของแม่ใหญ่ที่พูดกับ.. แม้แต่คิดยังไม่กล้าเอ่ยชื่อในใจเลย คนที่ไม่ต้องการเธอ..เธอก็ไม่ต้องการคนแบบนั้นเช่นกัน"หนูเมย์" ยืนมองตามสามีเก่าไปครู่หนึ่ง พอหันกลับมาก็เจอเมขลาอยู่ตรงมุมบันได"คุณแม่ทำแบบนั้นทำไมคะ""บางทีมันอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับเราก็ได้""น้องเมย์ไม่เห็นด้วยค่ะ""แต่เขาคือ..." นางกำลังจะพูดว่าแต่นั่นคือพ่อแท้ๆ ของเมขลาเลยนะ"น้องเมย์ไม่อยากให้คุณแม่กลับไปเจอวังวนเก่าๆ อะไรที่เราสลัดทิ้งไปได้แล้ว ก็ปล่อยมันไปเถอะค่ะ"ทำไมเด็กอายุยังไม่ถึง 20 ถึงคิดได้กว่านาง ถ้านางใช้แค่หัวใจคิดก็คงจะกลับมาในวังวนเดิม แต่ถ้าใช้สมอง ปล่อยให้ทุกอย่างมันผ่านไป มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้"แล้วแม่ต้องทำยังไง"เมขลามองใบหน้าผู้หญิงที่กาลเวลาไม่สามารถทำร้ายนางได้ เพราะถ้าเดินไปกับเธอทุกคนคงคิดว่าพี่กับน้อง ดวงตาของนางคลอไปด้วยม่านน้ำตาที่บดบัง ถึงแม้เธอจะอายุยังน้อย แต่ก็พอดูออกว่าท่านยังคงรักผู้ชายคนนั้นอยู่"ถ้าเขาคนนั้นกลับมา ทำให้คุณแม่ต้องทุกข์ใจอีก คุณแม่จะรับได้ไหมล่ะคะ" เพราะยังไงคนเดิมก็คงทำอะไรเหมือนเดิม ถ้าไม่งั้นคงไม่ออกไปไข่ไว้นอกบ้านจนทั่วแบบนี้"แม่ขออยู่คน
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 151
คฤหาสน์พลเอกเรวทัต"ดีใจจังเลยค่ะที่คุณผู้หญิงกลับมา""สบายดีกันไหม" กลับมาที่นี่ถึงสองครั้ง แต่ไม่ได้ถามสารทุกข์สุขดิบกันเลย เพราะแค่เห็นหน้าสามีเก่าก็ไม่มีอารมณ์ถามใครแล้ว"ไม่สบายก็ตรงที่คิดถึงคุณผู้หญิงนั่นแหละค่ะ""ปากหวานเหมือนเดิมนะพวกเราเนี่ย ช่วยกันเอาของเข้ามาข้างในก่อน""เดี๋ยวผมทำเองครับ" เพลิงซึ่งทำหน้าที่ขับรถรีบเดินไปเปิดกระโปรงหลัง"ฉันช่วยค่ะ" เมขลากำลังจะไปช่วยยกของแต่ถูกเพลิงห้ามไว้"เอาของขึ้นไปไว้ข้างบนเลย แม่ให้คนจัดห้องให้แล้ว""ครับ" ชายหนุ่มหิ้วกระเป๋าขึ้นไปที่ชั้นบน โดยมีหญิงคนรักเดินตามไป ส่วนของที่เหลือพวกแม่บ้านช่วยกันคนละไม้คนละมือกึก.."อืม" หญิงสาวตกใจเดินพ้นประตูเข้ามาเขาก็ปิดแล้วล็อกมันไว้ ไม่ได้ทำแค่นั้นเพลิงยังหันมาจูบพอหายตกใจเมขลาก็จูบกลับ คิดว่าคงไม่มีใครเข้ามาในห้องนี้ เพราะของที่เหลือเป็นของแม่ใหญ่คิดว่าจะจูบไม่นานพอให้หายคิดถึง ถ้าได้แยกกันอยู่จริง แต่นี่ขนาดจูบอยู่ยังคิดถึง"ผมรักคุณนะ" นิ้วแกร่งเขี่ยแก้มของหญิงคนรักเบาๆ "อยู่ที่นี่ห้ามดื้อเข้าใจไหม""คุณก็ห้ามแอบไปเที่ยวที่ไหนนะคะ""ไม่ไปไหนหรอก"ทั้งสองพูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่งก็ลงมา.."พี่
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 150
"คุณไม่มีพันธะ แต่คุณไม่คิดเหรอกว่าเกษมอาจจะมีพันธะอยู่ก็ได้"พุดตาลเงียบไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากสามีเก่า มันก็มีส่วนอยู่บ้าง พลเอกเกษมราษฎร์ตำแหน่งใหญ่โตขนาดนั้น แถมภรรยาก็ตายจากไปนานแล้ว"เรื่องนั้นฉันคงไม่ให้ท่านต้องมาลำบากใจด้วยหรอกค่ะ..กลับกันเถอะลูก"พลเอกเรวทัตได้แต่มองตามหลังนางไป ทันใดนั้นก็คิดอะไรขึ้นมาได้"คนนี้ใช่ไหม ที่เป็นลูกของนวล" เรวทัตรีบเดินตามทั้งสองมาที่รถจากที่กำลังจะเปิดประตูพุดตาลถึงกับชะงัก"ผมจะรับลูกคนนี้กลับมาเลี้ยงเอง""??" พอประโยคนี้ออกจากปากพลเอกเรวทัต ทั้งสองที่ยืนหันหลังให้ ก็ได้หันกลับมามองพร้อมกัน "คุณหมายความว่ายังไง""ในเมื่อเด็กคนนี้เป็นลูกอีกคนของผม มันก็ไม่แปลกที่ผมจะรับลูกกลับมาเลี้ยงเอง"พุดตาลรีบจับเมขลาหลบไว้ด้านหลังของตัวเองก่อน "เสียใจด้วยค่ะ แต่ตอนนี้เมขลาเป็นลูกของดิฉันแล้ว""คุณแน่ใจเหรอว่าจะพูดเรื่องสิทธิ์เลี้ยงดูเด็กคนนี้กับผม"เมขลาส่ายหน้าเล็กน้อยเพื่อบอกกับแม่พุดตาลว่าเธอไม่ไป"แม่ไม่ยอมให้หนูไปอยู่แล้ว เรากลับบ้านกัน" นางรีบหันกลับไปเปิดประตูรถ เพื่อให้เมขลาได้ขึ้นไปนั่งก่อน"ถ้าคุณชอบขึ้นโรงขึ้นศาล ไม่เป็นไรนะผมจัดให
