LOGINShare
บทที่ 128
Last Updated:
2025-02-27 09:01:10
Related chapters
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 129
"สวัสดีค่ะคุณลูกค้า เชิญนั่งโต๊ะมุมนี้ดีกว่าค่ะ" อรอนงค์ซึ่งยืนอยู่ไม่ไกลรีบเดินมาต้อนรับ และขณะที่พูดอรอนงค์ก็สะกิดเมขลาให้ไปหลังร้าน เพราะรู้แล้วว่าลูกค้าคนนี้คงไม่มาดีแน่"เดี๋ยวก่อนสิน้องสาว" แต่ไอ้คนที่มีเรื่องเมื่อวานมันไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ ขณะที่เมขลากำลังจะออกไปจากตรงนั้น มันก็รีบเดินมาดักหน้าไว้"คุณลูกค้าคะ""กูไม่ได้พูดกับมึงอีแก่"พนักงานผู้ชายและพ่อครัวรีบออกมาเมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย"ถ้าคุณคิดจะมาหาเรื่อง ก็เชิญออกจากร้านไปได้เลยค่ะ" เมขลาเริ่มโมโห อยู่ดีๆ มาเรียกน้าของเธอแบบนั้นได้ยังไง"วันนี้คงไม่มีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเหมือนเมื่อวานนี้หรอก..อย่าปากดีนักเลย" เพราะมันมาที่นี่บ่อยๆ ไม่เคยเห็นลูกค้าคนนั้น คงเป็นขาจรที่เพิ่งเคยมา แต่ถึงมาวันนี้ก็คงสู้กลุ่มของมันไม่ได้เพราะเรียกเพื่อนมาเยอะขนาดนี้ "ตกลงกูจะเอาโต๊ะนี้ และต้องให้น้องคนนี้มาบริการกูเท่านั้น" มันรู้สึกแค้นมากทั้งเสียหน้า ถ้าไม่ได้เอาคืนคงตายตาไม่หลับแน่"ถ้างั้นเชิญคุณลูกค้านั่งก่อนค่ะ เดี๋ยวพวกเราจะไปเตรียมอาหารมาให้" อรอนงค์คว้าแขนหลานกำลังจะพาออกจากตรงนั้น แต่ไม่ทันกลุ่มคนที่มาหาเรื่อง มันกระชากทีเดียวร่า
Last Updated : 2025-02-27ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 130
"ออกไป" เธอไล่ทั้งๆ ที่ยังอยู่ในอ้อมกอดอีกฝ่าย นอกจากเพลิงจะไม่ไปแล้วเขายังกอดเธอไว้แน่นกว่าเดิม "ฉันบอกให้ออกไปไง""ถ้าคุณไม่หยุดร้องไห้ผมก็จะไม่ออก""ใครบอกฉันร้อง""แล้วเสียงสะอื้นนี่คือเสียงอะไร""ฉันมันเป็นตัวปัญหา ไม่รู้จะเกิดมาทำไม""คุณอย่าพูดแบบนี้สิ"ก๊อก ก๊อก พอได้ยินเสียงเคาะประตูทั้งสองคนถึงกับหันมองมาพร้อมกัน"เมขลาออกมาข้างนอกหน่อยลูก" คนที่มาเรียกก็คือพุดตาล นางอยากให้เมขลารู้จักกับพลเอกเกษมราษฎร์ไว้"ค่ะ" ขณะที่กำลังเช็ดน้ำตาเมขลามองตามผู้ชายที่กระโดดออกทางหน้าต่าง คำถามมากมายที่อยากจะถามเขา ทั้งเรื่องเกวลินและเรื่องที่เขาปรากฏตัวอยู่ที่นี่บ่อยครั้งมันคืออะไร"คนนี้ไงคะ""หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม""ท่านนี้เป็นท่านพลเอกที่อยู่กรมเดียวกับ.." พุดตาลไม่ได้พูดต่อแต่พูดแค่นี้ก็คงจะเข้าใจกันแล้ว"สวัสดีค่ะ" เมขลาพยายามไม่ให้ทั้งสองท่านมองเห็นว่าเธอเพิ่งร้องไห้มา"วันหลังเดี๋ยวพากองทัพมาทำความรู้จักกันไว้""??" ประโยคที่ท่านพลเอกเกษมราษฎร์พูดออกมา เพลิงซึ่งกำลังเดินมายืนประจำการรออยู่ด้านหน้าก็ได้ยินเข้าพอดี"ดีเหมือนกันนะคะให้เด็กรู้จักกันไว้" พุดตาลคิดว่าถ้าเด็กทั้งสองเข้ากันได
Last Updated : 2025-02-27ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 131
"ก่อนที่จะออกไป ฉันขอถามอะไรคุณสักอย่าง"ชายหนุ่มหยุดแล้วหันกลับมาอยากรู้ว่าเธอต้องการถามอะไร"คุณกับพี่เกวลินเป็นอะไรกัน""ผมกับคุณเกวลินเหรอ?" เพลิงแปลกใจทำไมเธอถึงถามเรื่องเกวลิน"ถ้าคุณไม่สะดวกที่จะตอบก็ไม่เป็นไรนะคะ" คนตัวเล็กหันไปหาสวิตช์กำลังจะเปิดไฟ แต่คนที่ยืนอยู่หน้าต่างตรงเข้ามาหาก่อน ..ความไวของเขาเร็วกว่ามือที่เธอจะเปิดสวิตซ์เสียอีก"อุ๊ยคุณ" คนอะไรจะเคลื่อนตัวไวขนาดนี้ และความไวของเขานี้แหละถึงช่วยชีวิตทศกัณฐ์ออกมาจากอันตรายคราวก่อนได้ "อย่าบอกนะว่าคุณคิดว่าผมกับคุณเกวลินเป็นอะไรกัน"เมขลาเงยหน้าขึ้นมองสบตาผ่านความมืด โดยไม่มีคำพูดใดๆ แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเธอคิดอะไร"ผมไม่มีอะไรกับคุณเกวลินทั้งนั้น ผมได้รับงานพิเศษจากท่านผู้พันพี่ชายของคุณ""ยังไงคะ""ผมทำภารกิจให้ท่านนิดหน่อยครับ" "ภารกิจกับผู้หญิงเนี่ยนะคะ""เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน ถ้าเล่าแล้วมันคงจะยาว แต่ผมอยากจะบอกว่าผมกับคุณเกวลินเราไม่ได้เป็นอะไรกัน""แต่ทุกครั้งฉันก็เห็นคุณคุยอี๋อ๋อกับพี่เขา""หึ.." อันนี้จะแก้ตัวก็คงไม่ได้ เพราะความที่เขาเจ้าชู้ชอบหว่านเสน่ห์ไปเรื่อย"ออกไปได้แล้วค่ะ""คุณไปทานข้าวกับผู้พันกองทัพ
Last Updated : 2025-02-27ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 132
"คุณเพลิง" ใบหน้าหวานเบือนหลบริมฝีปากหนาที่ขยับเข้ามาใกล้แต่ชายหนุ่มไม่ได้ยินอะไรอีกแล้ว พอเธอหลบจูบเขาก็แนบริมฝีปากลงที่ซอกคอ พร้อมกับสูดดมกลิ่นกายอันหอมละมุน เพลิงยอมรับว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงคนแรก แต่เขาไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลย มันทำให้ร่างกายร้อนวูบวาบ ความต้องการในตัวเธอมันมากมาย จนลืมเกียรติและศักดิ์ศรีที่เขาสัญญาไว้"อือ" จากที่ดึงชุดนั้นขึ้นมาปกปิดหน้าอก กลับเป็นเขาอีกนั่นแหละที่จัดการกับมัน จนตอนนี้เสื้อผ้าบนร่างกายของเธอไม่มีปิดบังใบหน้าคมแนบลงไปกับเนินอวบนูน เพื่อสัมผัสความเป็นสาวของเธอ ลิ้นสากแทรกเข้าไปลากยาว ตรงกลางร่องและสะกิดเม็ดเสียว"อ๊อยย" คนตัวเล็กบิดแทบจะเป็นเกลียวเมื่อลิ้นนั้นเพิ่มความเร็ว "คุณเพลิง" สะโพกงามถูกยกขึ้นรับเรียวลิ้น จนชายหนุ่มเริ่มจะทนไม่ไหว แต่เขาได้สัญญากับเธอไว้แล้วว่าจะอดทน"เดี๋ยวผมช่วยคุณนะ" เห็นความต้องการของเธอ ถ้าจะทิ้งไว้กลางทางคงไม่ได้แล้ว นิ้วแกร่งถูกส่งเข้าไปในร่องพร้อมขยับวนเล็กน้อยสายตาคมมองใบหน้าหวานในขณะที่เธอครวญคราง เขาก็เริ่มกระแทกนิ้วเร็วขึ้น"อื้อ อื้อ อื้อ อ" มือเรียวเอื้อมมาเกาะลำแขนแกร่งไว้แน่นเพื่อหาที่ยึดเห
Last Updated : 2025-02-27ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 133
[โรงแรมหรูที่ใช้จัดงาน]ถึงแม้นักข่าวไม่ได้ถูกเชิญมาร่วมงานนี้ แต่ข่าวที่เมขลาเป็นลูกอีกคนของพลเอกเรวทัต ก็ทำให้นักข่าวให้ความสนใจ จนแอบตามมาเก็บภาพงานเลี้ยงนี้ถูกเชิญมาเฉพาะเพื่อนสนิทที่อยู่แวดวงเดียวกัน"สวัสดีค่ะท่าน""สวัสดีครับคุณพุดตาล""เกรงใจท่านจังเลยค่ะ ทำไมถึงออกมารับแขกเองล่ะคะ""แขกที่ไหนล่ะครับคนกันเองทั้งนั้น" ภรรยาเกษมราษฎร์เสียไปได้หลายปีแล้ว แต่ก็มีข่าวว่าท่านไม่ว่าง แต่เกษมราษฎร์ก็ไม่ได้เปิดตัวใครให้สังคมรับรู้"สวัสดีค่ะท่าน""ไหว้พระเถอะ บอกให้เรียกคุณลุง ถ้าไม่งั้นก็เรียกพ่อ""เอ่อ.." เธอจะไปกล้าอาจเอื้อมได้ยังไง พวกท่านอยู่สูงขนาดนั้น"แต่ก็เอาตามที่หนูสบายใจนั่นแหละ เข้าไปในงานกันดีกว่า"ที่พุดตาลกล้าพาเมขลาออกงานด้วย เพราะคิดว่ามันสมควรแก่เวลาแล้ว เด็กคนนี้ต้นกำเนิดเป็นถึงบุตรสาวของท่านพลเอก"สวัสดีครับคุณน้า""อ้าวกองทัพมาถึงแล้วเหรอลูก""ผมต้องมาช่วยงานคุณพ่อครับ เชิญคุณน้ากับน้องเมย์ที่โต๊ะเลยดีกว่าครับ"ทั้งสองก็เลยเดินตามกองทัพไป พอพุดตาลกับเมขลานั่งได้ไม่นาน หน้างานก็มีความเคลื่อนไหว"มาได้ด้วยเหรอ" พลเอกเกษมราษฎร์ถึงกับหันกลับไปมองโต๊ะที่ภรรยาเก่าของคน
Last Updated : 2025-02-27ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 134
"คุณจะบ้าหรือไง" เมขลาเหลือบตามองไปที่ประตู กลัวว่าเกวลินจะมาได้ยิน"ถ้าไม่มีอะไรปิดปาก งั้นสงสัยผมคงต้อง.." คนร่างสูงไม่ได้พูดเปล่า แถมยังขยับเท้าถอยหลัง"คุณเพลิง!" มือเรียวเอื้อมไปคว้าแขนของเขาแล้วดึงกลับมา ถึงแม้เธอจะดึงแรงกว่านี้เขาก็ต้านทานได้ แต่เพลิงแกล้งทำเป็น "..โอ๊ยนี่คุณ!""ใครบอกคุณกระชากตัวผมล่ะ" พอเธอดึงเข้ามาเขาก็ถือโอกาสโอบกอดร่างของเธอแน่นเลย"ปล่อย..ฉันจะไปเตรียมเครื่องดื่ม""เดี๋ยวผมช่วย" เพลิงยอมปล่อยโดยดี..แล้วเดินไปหยิบแก้วน้ำที่อยู่ชั้นบนลงมาให้เมขลามองตามแบบไม่สบอารมณ์ ..ปล่อยง่ายขนาดนี้เลยเหรอ"ฉันลืมถาม..คุณมาถึงตั้งแต่เมื่อไร" หญิงสาวต้องได้รีบปรับอารมณ์ตัวเอง เพราะผู้ชายส่วนมากไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงปากไม่ค่อยตรงกับใจ"มาถึงก็มารับคุณเลย""เสร็จงานแล้วเหรอคะ""ยังหรอก"กึก! เสียงแก้ววางลงกับที่รอง"ทำไมต้องใส่อารมณ์ด้วย" เพลิงสะดุ้งเล็กน้อยนึกว่าตัวเองทำอะไรผิด ข้าศึกมานับสิบเขาก็ยังไม่สะดุ้งเลย"งานไม่เสร็จแล้วกลับมาทำไมล่ะ""ท่านผู้พันอยากกลับมาดูอาการแพ้ท้องของภรรยา""หรือคะ!""..เอ่อ..ครับ"เมขลารีบรินน้ำแล้วก็ยกออกมา เมื่อได้ยินคำตอบที่ไม่เข้าหูเท่าไร เ
Last Updated : 2025-02-27ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 135
"ผู้กอง?" ผู้พันกองทัพแปลกใจที่เห็นผู้กอง เพราะได้ยินว่าถูกส่งไปประจำการที่เขตชายแดนพร้อมเจ้านายใช่แล้วคนที่ออกจากลิฟต์มาก็คือผู้กองเพลิง พอมาถึงเขาก็ต้องได้ทำความเคารพท่านผู้พันแบบทหารชั้นผู้น้อยเคารพทหารที่มียศตำแหน่งสูงกว่า"สงสัยว่าไม่ได้นัดกันแน่เลย""ยังไงครับ" กองทัพหันไปถามรามสูรเพราะไม่เข้าใจคำพูดเมื่อสักครู่"สงสัยทศกัณฐ์ให้ผู้กองมารับน้องกลับบ้าน""อ้าวเหรอ" กองทัพหันกลับไปหาเพลิงอีกครั้ง"ครับผม""วันนี้ไม่ลำบากผู้กองหรอกครับ ท่านผู้พันจะรับเมขลากลับบ้านเอง คุณผู้กองกลับไปก่อนเลยครับ" คนที่พูดก็คือพี่ชายของเมขลา แล้วเพลิงจะทำอะไรได้ล่ะ เขาไม่ได้มองไปดูหน้าเธอหรอก เพราะไม่อยากให้เธอเห็นความอ่อนแอในแววตาคู่นี้ แต่ก่อนไม่เคยน้อยเนื้อต่ำใจให้กับตัวเองแบบนี้ ชายหนุ่มหันหลังกลับแล้วเดินมาที่ลิฟต์"ไหนๆ ก็มาแล้ว รอฉันก่อนสิคะ" เมขลารีบคว้าเอากระเป๋าแล้วตามไปที่ลิฟต์ แต่ก็ไม่ทันเพราะประตูมันปิดลงก่อนบนรถของผู้พันกองทัพ.."ผมทำให้คุณลำบากใจหรือเปล่าครับ" ที่ถามเพราะเห็นคนที่นั่งมาด้วยไม่พูดไม่จา"อะไรนะคะ" หญิงสาวไม่ทันได้ฟังว่าเขาพูดอะไร เพราะมัวเป็นห่วงความรู้สึกของอีกคนอยู่"ง
Last Updated : 2025-02-27ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 136
เช้าวันต่อมา.."เขาออกไปตั้งแต่เมื่อไร?" ตื่นมาก็ไม่เห็นเขาอยู่ในห้องอีกตามเคย ที่จริงก็กลัวว่าเขาจะถูกจับได้ แต่อีกใจหนึ่งอยากตื่นมาเจอเขาสักครั้ง ขณะที่กำลังคิดอยู่สายตาก็ปลายมองไปดูนาฬิกา "ตายแล้ว สายแล้วเหรอเนี่ย"เมขลารีบลุกขึ้นจากเตียง แต่ก็เกิดอาการจุกเสียด จนต้องได้ทิ้งร่างลงไปนอนอีกครั้ง"คนบ้าจะรู้ไหมว่าเราเจ็บ กระแทกเข้ามาอยู่ได้" คนตัวเล็กก็เลยลองลุกขึ้นดูใหม่อีกครั้ง พอตั้งหลักได้เธอก็ค่อยๆ ก้าวเดินเข้าไปในห้องน้ำ ถ้าขืนเดินแบบนี้ให้คนอื่นเห็นเขาจะคิดยังไง ขณะที่เดินขายังไม่ชิดกันเลยไม่ใช่แค่เจ็บตอนเดิน ตอนที่ล้างตรงนั้นก็ทำให้แสบจี๊ดขึ้นมาอีกครั้งยังไงวันนี้ก็คงไปทำงานไม่ทันแล้ว อาบน้ำเสร็จเมขลาก็เลยเดินมานอนลงที่เตียง จะใส่เสื้อผ้ายังไม่มีแรงใส่เลยก๊อก ก๊อก "แม่เห็นว่าหนูยังไม่ออกมา ไม่สบายหรือเปล่าลูก""ค่ะ""เดี๋ยวแม่ให้คนทำข้าวต้มเข้าไปให้ จะได้กินยา""ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเมย์ออกไปหาอะไรทานเอง""ไม่ได้ถ้าไม่สบายก็นอนพัก""ใครไม่สบายครับคุณแม่" ทศกัณฐ์ที่กำลังจะกลับไปต่างจังหวัด เดินผ่านได้ยินแม่ใหญ่พูดพอดี"น้องบอกไม่สบาย"เพลิงซึ่งยืนรออยู่ด้านหน้ารีบเดินเข้ามาหา
Last Updated : 2025-02-27
Latest chapter
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 158 ตอนจบ
"เข้าข้างในกัน" เกษมราษฎร์เอื้อมมือมาให้อีกฝ่ายจับมือท่านไว้ เพื่อจะได้ก้าวเดินเข้าไปด้านในพร้อมกัน"ท่านทำอะไรคะ" นางยอมเดินตามแรงที่อีกฝ่ายจูง แต่ก็อดที่จะถามไม่ได้"บอกแล้วไงว่าไม่อยากปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่าๆ แต่งงานกันนะ""อู๊วววว" เสียงโห่แสดงความยินดีดังขึ้นเมื่อเกษมราษฎร์คุกเข่าลงต่อหน้าผู้หญิงที่กำลังจะเป็นเจ้าสาวในคืนนี้ ท่านเคยพูดไว้แล้วถึงแม้ว่าจะพูดแค่กับตัวเอง ถ้ามีโอกาสได้ทำเพื่อเธอ..จะทำให้ผู้หญิงทุกคนบนโลกนี้ต้องอิจฉาเธอ"ลุกขึ้นเถอะค่ะท่าน""คุณตอบตกลงมาก่อนสิ""ท่านเพิ่งขอหมั้นไปวันก่อนเองนะคะ""ถ้าคุณไม่ตกลงผมก็จะอยู่แบบนี้""ตกลงก็ได้ค่ะ" จากเสียงโห่ร้องกลายเป็นเสียงกรี๊ดลั่นจนโรงแรมแทบจะแตก เมื่อฝ่ายหญิงตอบตกลงแต่งงานด้วยเกษมราษฎร์ลุกขึ้นโดยที่ไม่ต้องให้ใครมาช่วยพยุง ถึงแม้จะอายุและเยอะแล้วแต่ร่างกายของท่านก็ยังแข็งแรง เพราะการเป็นทหารต้องได้ฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา"ดีใจด้วยนะครับ" รามสูรเข้ามาแสดงความยินดี เขาดีใจมากที่จะเห็นแม่มีความสุขสักที ตั้งแต่จำความได้เลยมั้งที่เห็นแม่ต้องเฝ้ารอพ่อกลับบ้านทุกวันและลูกๆ คนที่เหลือก็เข้ามาแสดงความยินดี รวมทั้งแขกในงาน วันนี้ท่าน
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 157
เย็นวันเดียวกันนั้น.. พุดตาลเรียกลูกชายและลูกสะใภ้มาทานข้าวเย็นร่วมกัน"สวัสดีครับท่าน" รามสูรมาพร้อมกับภรรยา และลูกชาย พอมาถึงก็เห็นว่าท่านพลเอกเกษมราษฎร์ ก็นั่งอยู่ในห้องรับแขกด้วย"มาครบกันแล้วใช่ไหม นั่งก่อนสิลูก"พอลูกชายนั่งลงเกษมราษฎร์ก็ขอเป็นคนพูดเอง ท่านบอกทุกคนว่าขอเข้ามาอยู่ร่วมครอบครัวด้วย ทีแรกเกษมราษฎร์ก็ช่างใจอยู่ กลัวลูกๆ ของพุดตาลจะไม่ชอบใจ เพราะถึงยังไงพ่อของพวกเขาก็มีทีท่าว่าจะกลับมา"ยินดีต้อนรับครับ ผมเองต่างหากที่ต้องฝากคุณแม่ไว้กับท่าน" พี่ชายคนโตเป็นคนเอ่ยพูดก่อน"ขอบใจมากนะลูก" ใจจริงพุดตาลก็อยากจะอยู่กับลูกและหลานแบบนี้ไปจนแก่เฒ่า แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว เมื่อสามีหย่าขาดจากผู้หญิงคนนั้น ยังไงท่านก็ต้องกลับมาวนเวียนจนทำให้ชีวิตอยู่ไม่เป็นสุขแน่ นางก็เลยตัดสินใจตัดกรรมกันไปแต่เพียงแค่นี้"ผมจะประกาศให้สังคมรับรู้เรื่องของเราในเร็ววันนี้""เรื่องนี้แล้วแต่ท่านค่ะ" นางคิดว่าให้คนรับรู้ไว้ก็ดี เรื่องถูกนินทาหนีไม่พ้นอยู่แล้ว ใครจะนินทาก็ช่าง ขอให้ตัวเองอยู่แบบสบายใจก็พอร่วมทานข้าวเย็นกันเสร็จ ลูกชายทั้งสองก็ขอตัวกลับเพราะมันดึกแล้ว ส่วนเพลิงไม่อยากจะกลับก็ต้องได
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 156
"ใจเย็นก่อนสิคะมาเหนื่อยๆ น้ำก็ยังไม่อาบ""ขอชื่นใจก่อน" ริมฝีปากหนากระซิบพูดในขณะที่จมูกยังสูดดมคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด"คิดถึงคุณเหมือนกันค่ะ" รักครั้งแรกของเธอมันช่างสวยงามนัก แต่เมขลาหวังว่าจะหยุดผู้ชายคนนี้ไว้ได้แค่เธอ เพราะถ้าเขามีตำแหน่งที่สูงขึ้น เขาจะเป็นเหมือนคนที่ให้กำเนิดเธอไหม"เป็นอะไร" เพลิงสัมผัสได้ว่าอารมณ์ของเธอไม่เหมือนตอนที่เรียกเขาขึ้นมาข้างบนเลย"อนาคตข้างหน้าอะไรมันก็ไม่แน่นอนค่ะ เผื่อคุณก้าวไปในตำแหน่งที่สูงกว่านี้..""อย่าคิดอะไรที่มันจะไม่เกิดขึ้น" แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเธอคงกลัวว่าเขาจะทำตัวเหมือนพ่อ"คุณรู้เหรอคะว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่""ผมรักคุณ คำนี้ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้ฟังมันจากปากผม และผมก็จะพูดให้คุณฟังเพียงคนเดียว""ขอบคุณนะคะ" ขอบคุณเขาทั้งน้ำตา แต่ก่อนตอนที่ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ ยังมีความสุขมากกว่านี้เลย แต่พอรู้ว่าพ่อมีนิสัยยังไง เมขลาก็เริ่มกลัวผู้ชายรอบข้าง[โรงแรมหรู]ที่พลเอกเกษมราษฎร์พาพุดตาลมาทานข้าวที่โรงแรม เพราะรู้แล้วว่านางคงไม่กลับไปหาอะไรเดิมๆอีก ท่านต้องทำให้นางเห็นว่าท่านสามารถที่จะพานางก้าวไปในทุกๆที่ได้"ทำไมคุณรู้ว่าฉันชอบกิน เออ..
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 155
"ทำอะไรกัน"คนที่กำลังโอบกอดกันถึงกับตกใจปล่อยมือออก"ท่าน?""นายคงไม่อยากจะอยู่ในกรมแล้วใช่ไหม""อย่าทำอะไรผู้กองนะคะ" ถึงแม้เธอจะตัวเล็กกว่ามาก แต่หญิงสาวก็ใจกล้าก้าวออกมายืนบังชายคนรักไว้"เรารู้ไหมว่ามันไม่สมควร""จะสมควรหรือไม่ มันอยู่ที่เราสองคนค่ะ""อย่าลืมสิว่าเราเป็นลูกของใคร""หึ.. แล้วฉันเป็นลูกของใครล่ะคะ""มันสมควรแล้วเหรอที่จะมาพูดต่อล้อต่อเถียงกับพ่อ""พ่อ?" เมขลาอยากจะพูดอะไรอีกตั้งมากมาย แต่มันจุกในอกเสียก่อน"มีอะไรกัน" แม่บ้านรีบเข้าไปตามคุณผู้หญิงออกมาดู กลัวว่าจะมีเรื่อง"คุณมาก็ดีแล้ว ผมจะเร่งเรื่องให้ลูกไปเรียนต่อต่างประเทศ""เรียนต่อต่างประเทศ?" เพลิงพูดพร้อมกับมองหน้าเมขลา แล้วมองไปที่ท่านพลเอกเรวทัต"ฉันไม่ไปค่ะ""ลูกไม่อยากเรียน" พุดตาลคิดว่านางคงต้องได้ออกหน้าเองแล้วล่ะ"อายุแค่นี้ยังเรียนได้อีกตั้งเยอะ ทำไมถึงคิดสั้น""อะไรคือการคิดสั้นคะ""ก็ที่เห็นอยู่นี่ไง""คนนี้ผู้กองเพลิงท่านก็คงจะรู้จักแล้ว เขาเป็นคนรักของฉัน ไม่สิ.." ถ้าพูดแค่คนรักมันคงไม่จบตรงนี้แน่ เมขลาก็เลยให้สถานะใหม่กับเพลิง "เขาเป็นพ่อของลูกในท้องฉันเองค่ะ""???" ไม่ใช่แค่พลเอกเรวทัตและพุดตา
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 154
เห็นว่าทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า เรวทัตก็เลยยังไม่พูดอะไรอีก เพราะคดีเก่ายังไม่เคลียร์"อยู่พร้อมหน้ากันก็ดีแล้ว พ่อจะย้ายกลับมาอยู่บ้านหลังนี้แล้วนะ"เรวทัตพูดจบ ลูกๆ ต่างก็มองดูหน้าคนเป็นแม่มันคงเป็นเวรกรรมของนางที่เคยสร้างไว้กับผู้ชายคนนี้ตั้งแต่ชาติปางก่อน ชาตินี้ก็เลยต้องได้ตามมาชดใช้กรรม หนีไปไหนก็คงจะหนีไม่พ้นแล้ว"บ้านหลังนี้เป็นบ้านของคุณ คุณจะมาอยู่ใครจะว่าอะไรได้ล่ะคะ"เรวทัตอยากได้ยินคนตรงหน้าเรียกว่าคุณพี่เหมือนเดิม แต่คงต้องใช้เวลา เพราะตัวเองทำไว้กับนางเยอะ"หือ รามิล" มองเข้าไปด้านในก็เห็นลูกสะใภ้คนโตกำลังอุ้มหลานชายเดินออกมา เรวทัตก็เลยเดินเข้าไปหาหลานพอคนเป็นพ่อไปแล้ว ลูกๆ ที่ยังยืนอยู่ตรงนั้นต่างก็มองดูหน้าแม่อีกครั้ง นาทีนี้ไม่มีใครน่าสงสารเท่าท่านอีกแล้ว"แม่ไม่เป็นอะไรหรอก เข้าไปข้างในกันเถอะ" แค่นี้นางก็รู้แล้วว่าสามีคงจะหย่าจริง เพราะถ้าไม่งั้นคงไม่บอกว่าจะกลับมานอนบ้านหลังนี้ นางรนหาที่เอง คิดว่าท่านจะไม่กล้าหย่าดาราสาวสวยคนนั้นทุกคนเข้าไปแล้ว เมขลาก็หันกลับมากุมมือเพลิงไว้ "เรายังจะเป็นเหมือนเดิม อย่าคิดมากนะคะ" เมขลารู้ดีว่าเพลิงคิดว่าตัวเองต่ำต้อย"ผมจะไม่ถอ
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 153
"ผมมาคิดทบทวนเรื่องของเราดูแล้ว""ท่านไม่สบายหรือเปล่าคะ" แพรวพราวเริ่มใจไม่ดี แต่ก็ยังคงส่งรอยยิ้มหวานๆ ให้ แบบใจดีสู้เสือ"เราหย่ากันเถอะ""คุณพี่!!""ผมจะให้ทุกอย่างที่คุณอยากได้ ผมขอแค่ให้คุณเซ็นใบหย่า""ไม่มีทางค่ะ กว่าเราจะฝ่าฟันความรักของเรามาด้วยกันได้ ทำไมคุณพี่ถึงทำแบบนี้กับแพรวคะ""ผมให้เกียรติคุณถึงได้มาคุยก่อน หรืออยากจะคุยผ่านทนายของผมล่ะ""แพรวรักท่าน ยอมอุ้มท้องลูกของท่าน ถึงแม้จะถูกใครตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี""เรื่องลูกผมก็ยังจะส่งเสียเลี้ยงดู""แพรวไม่ได้ต้องการแบบนั้นสักหน่อย ใครคะ..ท่านมีใครใหม่อีกเหรอคะ""เรื่องนั้นไม่เกี่ยว เรามาคุยเรื่องของเราก่อน""เรื่องของเรา แพรวไม่หย่า!""ผมมาคุยกับคุณดีๆ แล้วนะ หลังจากนี้คุณก็คุยกับทนายของผมแล้วกัน และสิ่งที่คุณอยากได้ก็อย่าฝันว่าจะได้""ท่านอย่าบอกนะว่าจะกลับไปหามันอีก""ผมเพิ่งรู้ว่ารักภรรยา""รักภรรยาอย่างนั้นเหรอคะ แล้วที่ผ่านมาล่ะผู้หญิงนับสิบนับร้อยยังจะเรียกว่ารักภรรยาได้อยู่อีกเหรอคะ!" แต่ดูเหมือนเรวทัตจะไม่ฟังอะไรอีก เพราะตอนนี้เดินไปที่รถแล้ว "กรี๊ดดดด!!""คุณแม่เป็นอะไรคะ" มโนราห์ได้ยินเสียงร้องก็รีบลงมาดู"
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 152
"??" เมขลาได้ยินทุกคำพูดของแม่ใหญ่ที่พูดกับ.. แม้แต่คิดยังไม่กล้าเอ่ยชื่อในใจเลย คนที่ไม่ต้องการเธอ..เธอก็ไม่ต้องการคนแบบนั้นเช่นกัน"หนูเมย์" ยืนมองตามสามีเก่าไปครู่หนึ่ง พอหันกลับมาก็เจอเมขลาอยู่ตรงมุมบันได"คุณแม่ทำแบบนั้นทำไมคะ""บางทีมันอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับเราก็ได้""น้องเมย์ไม่เห็นด้วยค่ะ""แต่เขาคือ..." นางกำลังจะพูดว่าแต่นั่นคือพ่อแท้ๆ ของเมขลาเลยนะ"น้องเมย์ไม่อยากให้คุณแม่กลับไปเจอวังวนเก่าๆ อะไรที่เราสลัดทิ้งไปได้แล้ว ก็ปล่อยมันไปเถอะค่ะ"ทำไมเด็กอายุยังไม่ถึง 20 ถึงคิดได้กว่านาง ถ้านางใช้แค่หัวใจคิดก็คงจะกลับมาในวังวนเดิม แต่ถ้าใช้สมอง ปล่อยให้ทุกอย่างมันผ่านไป มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้"แล้วแม่ต้องทำยังไง"เมขลามองใบหน้าผู้หญิงที่กาลเวลาไม่สามารถทำร้ายนางได้ เพราะถ้าเดินไปกับเธอทุกคนคงคิดว่าพี่กับน้อง ดวงตาของนางคลอไปด้วยม่านน้ำตาที่บดบัง ถึงแม้เธอจะอายุยังน้อย แต่ก็พอดูออกว่าท่านยังคงรักผู้ชายคนนั้นอยู่"ถ้าเขาคนนั้นกลับมา ทำให้คุณแม่ต้องทุกข์ใจอีก คุณแม่จะรับได้ไหมล่ะคะ" เพราะยังไงคนเดิมก็คงทำอะไรเหมือนเดิม ถ้าไม่งั้นคงไม่ออกไปไข่ไว้นอกบ้านจนทั่วแบบนี้"แม่ขออยู่คน
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 151
คฤหาสน์พลเอกเรวทัต"ดีใจจังเลยค่ะที่คุณผู้หญิงกลับมา""สบายดีกันไหม" กลับมาที่นี่ถึงสองครั้ง แต่ไม่ได้ถามสารทุกข์สุขดิบกันเลย เพราะแค่เห็นหน้าสามีเก่าก็ไม่มีอารมณ์ถามใครแล้ว"ไม่สบายก็ตรงที่คิดถึงคุณผู้หญิงนั่นแหละค่ะ""ปากหวานเหมือนเดิมนะพวกเราเนี่ย ช่วยกันเอาของเข้ามาข้างในก่อน""เดี๋ยวผมทำเองครับ" เพลิงซึ่งทำหน้าที่ขับรถรีบเดินไปเปิดกระโปรงหลัง"ฉันช่วยค่ะ" เมขลากำลังจะไปช่วยยกของแต่ถูกเพลิงห้ามไว้"เอาของขึ้นไปไว้ข้างบนเลย แม่ให้คนจัดห้องให้แล้ว""ครับ" ชายหนุ่มหิ้วกระเป๋าขึ้นไปที่ชั้นบน โดยมีหญิงคนรักเดินตามไป ส่วนของที่เหลือพวกแม่บ้านช่วยกันคนละไม้คนละมือกึก.."อืม" หญิงสาวตกใจเดินพ้นประตูเข้ามาเขาก็ปิดแล้วล็อกมันไว้ ไม่ได้ทำแค่นั้นเพลิงยังหันมาจูบพอหายตกใจเมขลาก็จูบกลับ คิดว่าคงไม่มีใครเข้ามาในห้องนี้ เพราะของที่เหลือเป็นของแม่ใหญ่คิดว่าจะจูบไม่นานพอให้หายคิดถึง ถ้าได้แยกกันอยู่จริง แต่นี่ขนาดจูบอยู่ยังคิดถึง"ผมรักคุณนะ" นิ้วแกร่งเขี่ยแก้มของหญิงคนรักเบาๆ "อยู่ที่นี่ห้ามดื้อเข้าใจไหม""คุณก็ห้ามแอบไปเที่ยวที่ไหนนะคะ""ไม่ไปไหนหรอก"ทั้งสองพูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่งก็ลงมา.."พี่
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 150
"คุณไม่มีพันธะ แต่คุณไม่คิดเหรอกว่าเกษมอาจจะมีพันธะอยู่ก็ได้"พุดตาลเงียบไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากสามีเก่า มันก็มีส่วนอยู่บ้าง พลเอกเกษมราษฎร์ตำแหน่งใหญ่โตขนาดนั้น แถมภรรยาก็ตายจากไปนานแล้ว"เรื่องนั้นฉันคงไม่ให้ท่านต้องมาลำบากใจด้วยหรอกค่ะ..กลับกันเถอะลูก"พลเอกเรวทัตได้แต่มองตามหลังนางไป ทันใดนั้นก็คิดอะไรขึ้นมาได้"คนนี้ใช่ไหม ที่เป็นลูกของนวล" เรวทัตรีบเดินตามทั้งสองมาที่รถจากที่กำลังจะเปิดประตูพุดตาลถึงกับชะงัก"ผมจะรับลูกคนนี้กลับมาเลี้ยงเอง""??" พอประโยคนี้ออกจากปากพลเอกเรวทัต ทั้งสองที่ยืนหันหลังให้ ก็ได้หันกลับมามองพร้อมกัน "คุณหมายความว่ายังไง""ในเมื่อเด็กคนนี้เป็นลูกอีกคนของผม มันก็ไม่แปลกที่ผมจะรับลูกกลับมาเลี้ยงเอง"พุดตาลรีบจับเมขลาหลบไว้ด้านหลังของตัวเองก่อน "เสียใจด้วยค่ะ แต่ตอนนี้เมขลาเป็นลูกของดิฉันแล้ว""คุณแน่ใจเหรอว่าจะพูดเรื่องสิทธิ์เลี้ยงดูเด็กคนนี้กับผม"เมขลาส่ายหน้าเล็กน้อยเพื่อบอกกับแม่พุดตาลว่าเธอไม่ไป"แม่ไม่ยอมให้หนูไปอยู่แล้ว เรากลับบ้านกัน" นางรีบหันกลับไปเปิดประตูรถ เพื่อให้เมขลาได้ขึ้นไปนั่งก่อน"ถ้าคุณชอบขึ้นโรงขึ้นศาล ไม่เป็นไรนะผมจัดให
