LOGINShare
บทที่ 135
Last Updated:
2025-02-27 09:04:28
Related chapters
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 136
เช้าวันต่อมา.."เขาออกไปตั้งแต่เมื่อไร?" ตื่นมาก็ไม่เห็นเขาอยู่ในห้องอีกตามเคย ที่จริงก็กลัวว่าเขาจะถูกจับได้ แต่อีกใจหนึ่งอยากตื่นมาเจอเขาสักครั้ง ขณะที่กำลังคิดอยู่สายตาก็ปลายมองไปดูนาฬิกา "ตายแล้ว สายแล้วเหรอเนี่ย"เมขลารีบลุกขึ้นจากเตียง แต่ก็เกิดอาการจุกเสียด จนต้องได้ทิ้งร่างลงไปนอนอีกครั้ง"คนบ้าจะรู้ไหมว่าเราเจ็บ กระแทกเข้ามาอยู่ได้" คนตัวเล็กก็เลยลองลุกขึ้นดูใหม่อีกครั้ง พอตั้งหลักได้เธอก็ค่อยๆ ก้าวเดินเข้าไปในห้องน้ำ ถ้าขืนเดินแบบนี้ให้คนอื่นเห็นเขาจะคิดยังไง ขณะที่เดินขายังไม่ชิดกันเลยไม่ใช่แค่เจ็บตอนเดิน ตอนที่ล้างตรงนั้นก็ทำให้แสบจี๊ดขึ้นมาอีกครั้งยังไงวันนี้ก็คงไปทำงานไม่ทันแล้ว อาบน้ำเสร็จเมขลาก็เลยเดินมานอนลงที่เตียง จะใส่เสื้อผ้ายังไม่มีแรงใส่เลยก๊อก ก๊อก "แม่เห็นว่าหนูยังไม่ออกมา ไม่สบายหรือเปล่าลูก""ค่ะ""เดี๋ยวแม่ให้คนทำข้าวต้มเข้าไปให้ จะได้กินยา""ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเมย์ออกไปหาอะไรทานเอง""ไม่ได้ถ้าไม่สบายก็นอนพัก""ใครไม่สบายครับคุณแม่" ทศกัณฐ์ที่กำลังจะกลับไปต่างจังหวัด เดินผ่านได้ยินแม่ใหญ่พูดพอดี"น้องบอกไม่สบาย"เพลิงซึ่งยืนรออยู่ด้านหน้ารีบเดินเข้ามาหา
Last Updated : 2025-02-27ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 137
เพลิงไม่มีเวลาให้คิดนาน เพราะเขาต้องรีบกลับไปฝึกทหาร ถึงแม้เขาจะเป็นผู้ฝึกให้พลทหารใหม่ แต่ทั้งหมดเขาก็ต้องได้ทำเองด้วย ไม่ว่าจะวิ่งรอบภูเขา หรือแม้แต่ดำน้ำกว่าจะเสร็จภารกิจในแต่ละวันร่างกายก็แทบจะไม่ไหวหลายวันต่อมา.."คุณทศกลับมาแล้วหรือคะ" เมขลากลับมาจากทำงานก็เห็นทศกัณฐ์นั่งคุยกับครอบครัวอยู่"มาถึงตั้งแต่บ่ายแล้ว แต่พรุ่งนี้ก็คงต้องได้กลับ" ถึงแม้ว่าจะมีเวลาน้อย แต่ดีกว่าไม่ได้กลับมาดูภรรยาที่กำลังท้องเลย"คุณดูผอมลงนะคะ" เอวาเป็นคนถามสามีบ้าง"ก็เพราะคิดถึงเมียไง กินอะไรก็ไม่อร่อย"พุดตาลเอ็นดูที่ลูกชายพูดหยอกภรรยา เพราะนางยังไม่รู้ว่าตอนนี้ลูกชายทั้งสองกำลังเจอกับอะไรอยู่ ส่วนเมขลาพอรู้ว่าพี่ชายกลับมาก็รีบออกมาข้างนอก เพื่อมองหาอีกคน"คุณชาติคะ""ครับ""แล้วผู้กองล่ะคะ""ผู้กองเพลิงใช่ไหมครับ..ไม่ได้กลับมาด้วยหรอกครับ""ทำไมคะ..เอ่อ.." เพิ่งนึกได้ว่าตัวเองออกหน้าออกตาเกินไป "ไม่เป็นไรค่ะ ฉันแค่ถามดูเฉยๆ"ดึกๆ ของคืนเดียวกัน เมขลาเปิดหน้าต่างมองดูท้องฟ้าเหมือนทุกคืนที่เคยทำ เขาไม่คิดถึงเราแล้วเหรอถึงไม่กลับมาด้วย คงมีแต่เราสินะที่เฝ้าคิดถึงจนถึงรุ่งเช้าของวันใหม่..ได้ยินเสียง
Last Updated : 2025-02-28ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 138
"สวัสดีครับคุณแม่""สวัสดีค่ะคุณทศ" ขณะที่ทศกัณฐ์ไหว้แม่ใหญ่ เมขลาก็ได้ไหว้พี่ชายเช่นกัน"ทำไมถึงพากันมาได้ล่ะครับ""แม่อยากมาเยี่ยม เป็นไงบ้างมาทำงานที่ต่างจังหวัด" ที่ทศกัณฐ์ไม่รู้ว่านางมา เพราะพุดตาลบอกลูกสะใภ้ไม่ให้แจ้งเรื่องนี้กับสามี เพราะนางอยากมาเห็นกับตา"ก็แบบที่เห็นนี่แหละครับ""แม่ขอให้ท่านพลเอกเกษมราษฎร์ย้ายเรากลับกรมแล้วนะ""อะไรนะครับ?""วันนี้แม่อยากมาดูให้เห็นกับตา""คุณแม่รู้แล้วหรือครับ""กลับบ้านเรากัน""แต่ผมกลัวว่า.." ทศกัณฐ์กลัวว่าทุกคนจะมาเดือดร้อนเพราะเรื่องนี้ด้วย เขาแค่อยากลองใจพ่อ ว่าจะเห็นผู้หญิงดีกว่าลูกในไส้จริงไหม แต่ถือว่าเขาไม่ได้ลำบากอะไรมากมาย คนที่ลำบากก็เห็นจะเป็นลูกน้องแบบเพลิง เพราะไม่อยากให้ลูกพี่ต้องได้เหนื่อยมากทีแรกพุดตาลคิดว่าตัวเองจะรับมือเรื่องนี้ไหว แต่ด้วยความที่นางหย่าขาดจากสามีแล้ว เครดิตของนางก็เลยไม่ดีเหมือนแต่ก่อน ก็เลยต้องได้ขอความช่วยเหลือจากท่านพลเอกเกษมราษฎร์"คุณแม่เดินทางมาเหนื่อยๆ ไปพักที่บ้านพักผมก่อนดีกว่าครับ""ก็ดีเหมือนกัน" นางก็เลยขึ้นรถตามลูกชายมาที่บ้านพักของราชการ ด้วยความที่นี่กันดารเป็นเขตชายแดน บ้านพักก็เลยไม่หร
Last Updated : 2025-02-28ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 139
ทีแรกก็ตกใจ แต่พอถูกสัมผัสด้วยจูบ เมขลาก็รู้ได้ในทันทีว่าผู้ชายคนนี้คือใคร หญิงสาวปล่อยให้เขาจูบได้แค่เพียงไม่นาน เพราะกลัวแม่ใหญ่จะออกมาก่อน"คิดถึงคุณจังเลย""คิดถึงทำไมไม่กลับไปหาล่ะ" เธอหมายถึงวันที่พี่ชายกลับไปทำไมเขาถึงไม่ไปด้วย"ผมติดฝึกทหารใหม่" เพราะเพลิงรับหน้าแทน ทศกัณฐ์ถึงกลับไปหาภรรยาได้แกร็ก.. ทั้งสองต้องได้แยกกันเมื่อประตูห้องน้ำเปิดออก"แม่ว่าเราเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่า เผื่อกลับไปนอนเดี๋ยวก็อยากมาเข้าอีก"เมขลาทำตามโดยการเข้าห้องน้ำให้เรียบร้อย พอเสร็จธุระทั้งสองก็กลับมาที่ห้อง"ทำไมยังไม่นอน" เพลิงกลับมาเห็นชาติยังไม่หลับ"ถามมาได้""มึงว่าอะไรนะ""ไม่มีอะไรหรอกครับ แล้วนี่ผู้กองจะนอนได้หรือยังครับ"ที่จริงเพลิงก็อยากไปหาเธออีก แต่อยากให้เธอได้พักผ่อนแถมร่างกายตัวเองก็ไม่ไหว "พูดมากอยู่ได้..นอนเถอะ" ได้จูบแค่นี้ก็ชื่นใจแล้วเช้าวันต่อมา.."แปลกที่หรือจ้ะทำไมตื่นเช้าจัง" พุดตาลตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอเมขลานอนอยู่ข้างๆ นางก็เลยออกมาดู"ใช่ค่ะ" แต่ที่จริงนอนแทบไม่หลับพะวงกลัวเขามารออยู่หน้าต่างอีก แต่ก็ไม่เจอ พอฟ้าสางเธอก็รีบออกมา แต่ก็ไม่เจออีกนั่นแหละ เพราะได้ยินว่าเขาออกไปตั
Last Updated : 2025-02-28ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 140
[บริษัทรามสูร]"การ์ดเชิญใครนะ?" คิ้วหนาขมวดเข้าหากันแบบแปลกใจ เมื่อได้ยินว่าหน่วยงานไหนที่ส่งการ์ดเชิญมารามสูรเปิดดูซองที่มีชื่อของเขาติดอยู่ด้านหน้า "ท่านพลเอกเกษมราษฎร์?" และมันก็ยิ่งทำให้แปลกใจมากกว่าเดิม เพราะท่านพลเอกเกษมราษฎร์ไม่เคยชวนเขาโดยตรงนอกจากจะชวนผ่านทางคุณพ่อและรามสูรก็ไม่ทิ้งความสงสัยไว้แค่นั้น เขายกหูโทรศัพท์เพื่อโทรถามผู้เป็นแม่พุดตาลก็ไม่รู้เรื่องนี้เช่นกัน ทีแรกคิดว่ามีแต่ตัวนางที่ถูกเชิญ แต่ไม่คิดว่าท่านพลเอกจะเชิญไปถึงลูกชายของนางด้วยวางสายจากลูกชายคนโตไปเพียงไม่นาน ทศกัณฐ์ลูกชายคนกลางก็กลับมาถึงเซฟเฮ้าส์เอวาได้ยินเสียงรถสามีก็รีบออกมาดู "ทำไมคุณกลับมาได้ล่ะคะ""ผมต้องได้มาร่วมงานเลี้ยง""งานเลี้ยงเหรอลูก?" ทีแรกคิดว่ามีแค่รามสูรที่ถูกเชิญ เพราะทศกัณฐ์ไม่ได้ประจำการอยู่แถวนี้"ท่านบอกว่าต้องมาให้ได้ครับ""ถ้างั้นก็รีบเข้าไปพักผ่อน ตอนเย็นจะได้ออกไปร่วมงานพร้อมกัน" เรื่องนี้พุดตาลเก็บความสงสัยไว้แค่กับตัวเอง ท่านจะทำอะไรก็ปล่อยให้ทำไป เพราะถึงยังไงนางก็ขอความช่วยเหลือจากท่านไปแล้วเมขลาที่กำลังอยู่ในห้องน้ำ รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาเมื่อได้ยินเสียงพี่ชาย"คุณท
Last Updated : 2025-02-28ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 141
"อะแฮ่ม" เสียงกระแอมดังขึ้นเพื่อเรียกสติคนที่มองตาม จนตอนนี้เมขลาออกไปลับสายตาแล้ว แต่เพลิงก็ยังคงมอง"มึงเป็นอะไรมากหรือเปล่าไอ้ชาติ แล้วนี่ไม่มีอะไรทำหรือไง""อ้าวเมื่อกี้เราก็เพิ่งจะช่วยชีวิตไป" ชาติไม่กล้าพูดแรงหรอกกลัวงานจะเข้าเวลาผ่านไป.. จนถึงช่วงค่ำของวันเดียวกัน"สวยจังเลย""คุณแม่สวยมากกว่าค่ะ" คืนนี้เอวากินยาแก้แพ้ท้อง เพื่อที่จะได้ออกงานคู่กับสามี"แล้วนี่น้องเรายังไม่ออกมาเหรอ""เดี๋ยววาเข้าไปดูให้ค่ะ""ไม่ต้องหรอกแม่เข้าไปดูน้องเอง"ทันใดนั้นประตูห้องของเมขลาก็ถูกเปิดออกมาก่อน.."หือ?" พอเห็นว่าเมขลามีผ้าคลุมไหล่ออกมาด้วย พุดตาลก็แปลกใจ"ด้านหลังดูโล่งๆ ยังไงไม่รู้ค่ะ" เมขลารีบตอบไปก่อนที่ท่านจะถาม"ถ้างั้นไม่เป็นไร ไปขึ้นรถกันเถอะ"แต่ก่อนโป๊กว่านี้เธอก็ใส่มาแล้ว ตั้งแต่รู้ว่าเขาหวงไม่อยากให้โชว์เนื้อหนัง เมขลาก็เลยพยายามเซฟตัวเองให้มากเพลิงแอบยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเธอมีผ้าคลุมไหล่ออกมาด้วย ชายหนุ่มรีบเดินไปเปิดประตูรถให้วันนี้เพลิงทำหน้าที่ขับรถให้กับเธอและแม่ ส่วนชาติทำหน้าที่ขับรถอีกคันให้กับท่านผู้พันและภรรยาจนรถคันที่เพลิงขับมาถึงโรงแรมก่อน"สวัสดีครับคุณน้า"
Last Updated : 2025-02-28ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 142
"เอาล่ะครับแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ตอนนี้ผมคิดว่าสมควรแก่เวลาแล้ว"ทุกคนที่มาร่วมงานต่างก็ลุ้นอยู่ว่ามันเป็นงานเลี้ยงอะไร เพราะไม่ว่าใครจัดงานเลี้ยงและมีการ์ดเชิญ หน้าการ์ดต้องระบุไว้ด้วยว่าเชิญเนื่องในโอกาสอะไร แต่งานนี้ดูมีลับลมคมใน"คุณพุดตาลครับ" พลเอกเกษมราษฎร์หันมาที่พุดตาลพร้อมกับยื่นมือไป เพื่อให้นางได้มีที่ยึดเหนี่ยวในการยืนพุดตาลมองไปดูลูกๆ ก่อนที่จะเอื้อมไปจับมือเพื่อไม่ให้ท่านเสียหน้า"งานเลี้ยงนี้ผมอยากประกาศให้สังคมได้รับรู้ว่า ครอบครัวเราทั้งสองยินดีปรองดองเป็นทองแผ่นเดียวกัน""ยังไงคะท่าน?" ขณะที่ถามเกษมราษฎร์ดวงตาพุดตาลได้หันมองไปดูเรวทัตสามีเก่า หวังว่าท่านจะหันมองมาที่นางบ้าง แต่ไม่เลย ท่านยังคงนั่งหันหลังให้และเกษมราษฎร์ก็ได้เห็นแววตานั้นของนาง ถึงแม้ท่านจะทำดีให้ตายก็คงไม่ได้หัวใจของผู้หญิงคนนี้มาครอบครอง"เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่านะครับ ที่ผมจัดงานขึ้นมาในวันนี้ แค่อยากให้ทุกคนรับรู้ว่า ลูกชายของผมผู้พันกองทัพ กำลังคบหาดูใจอยู่กับลูกสาวของคุณพุดตาล""คะ?" จากที่ทุกคนจ้องมองพุดตาล ตอนนี้สายตาหลายคู่หันมองมาที่เมขลา"กองทัพ" คนเป็นพ่อเอ่ยชื่อลูกชายเพื่อให้ลูกชาย
Last Updated : 2025-02-28ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 143
ไม่คิดว่าคำบอกรักจากผู้ชายคนหนึ่งมันจะทำให้ซาบซึ้งได้ถึงเพียงนี้"ผมรักคุณ รักแทบไม่เป็นอันทำอะไร" เขายังคงพูดความในใจออกมา ..ตั้งแต่รู้ว่ารักผู้หญิงคนนี้ ฝึกทหารหนักแค่ไหนพอคิดถึงใบหน้างามๆ ของเธอ ก็มีแรงใจขึ้นมาทุกครั้ง "แล้วคุณล่ะครับคุณคิดเหมือนผมไหม""ถ้าไม่รักแล้วฉันจะตามคุณมาทำไม""รักผมมากไหม"ใบหน้าหวานพยักตอบเล็กน้อย"ไม่ได้ยินเลย""รักค่ะ""ก็ยังไม่ได้ยินอยู่ดี""รักค่ะ รักมาก รักมากที่สุด" เธอเป็นผู้หญิงแถมยังผ่านโลกนี้มาไม่เยอะ จะไปปากหวานเหมือนเขาได้ยังไง"น่ารักจัง" ถึงแม้ว่าเพลิงมีความพะวงอยู่ในใจ เพราะเรื่องความรักของเขามันคงไม่จบลงแค่นี้แน่ ในเมื่อวงศ์ตระกูลของเธอสูงส่ง ส่วนเขาเป็นแค่ผู้ชายธรรมดา แต่เขาจะสู้ไม่ยอมถอยอยู่แล้ว"คุณยังไม่บอกเลยว่าที่นี่ที่ไหนคะ""จังหวัดที่ผมอยู่เอง""บ้านเกิดของคุณเหรอคะ""ใช่ครับ" มันเป็นจุดชมวิวที่สวยมาก แต่ก่อนตอนยังไม่ติดทหาร เขาก็มาชมวิวตรงนี้เป็นประจำ เพลิงยังเคยคิดเลยว่าถ้ามีคนรักจะพาเธอมาดูความสวยงามตรงนี้ด้วย"แล้วบ้านคุณอยู่ไหนคะ"ชายหนุ่มมองกลับไปด้านหลัง"บ้านคุณอยู่แถวนี้เหรอคะ"เพลิงตอบโดยการพยักหน้าเล็กน้อย เพราะขับเข้าไ
Last Updated : 2025-02-28
Latest chapter
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 158 ตอนจบ
"เข้าข้างในกัน" เกษมราษฎร์เอื้อมมือมาให้อีกฝ่ายจับมือท่านไว้ เพื่อจะได้ก้าวเดินเข้าไปด้านในพร้อมกัน"ท่านทำอะไรคะ" นางยอมเดินตามแรงที่อีกฝ่ายจูง แต่ก็อดที่จะถามไม่ได้"บอกแล้วไงว่าไม่อยากปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่าๆ แต่งงานกันนะ""อู๊วววว" เสียงโห่แสดงความยินดีดังขึ้นเมื่อเกษมราษฎร์คุกเข่าลงต่อหน้าผู้หญิงที่กำลังจะเป็นเจ้าสาวในคืนนี้ ท่านเคยพูดไว้แล้วถึงแม้ว่าจะพูดแค่กับตัวเอง ถ้ามีโอกาสได้ทำเพื่อเธอ..จะทำให้ผู้หญิงทุกคนบนโลกนี้ต้องอิจฉาเธอ"ลุกขึ้นเถอะค่ะท่าน""คุณตอบตกลงมาก่อนสิ""ท่านเพิ่งขอหมั้นไปวันก่อนเองนะคะ""ถ้าคุณไม่ตกลงผมก็จะอยู่แบบนี้""ตกลงก็ได้ค่ะ" จากเสียงโห่ร้องกลายเป็นเสียงกรี๊ดลั่นจนโรงแรมแทบจะแตก เมื่อฝ่ายหญิงตอบตกลงแต่งงานด้วยเกษมราษฎร์ลุกขึ้นโดยที่ไม่ต้องให้ใครมาช่วยพยุง ถึงแม้จะอายุและเยอะแล้วแต่ร่างกายของท่านก็ยังแข็งแรง เพราะการเป็นทหารต้องได้ฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา"ดีใจด้วยนะครับ" รามสูรเข้ามาแสดงความยินดี เขาดีใจมากที่จะเห็นแม่มีความสุขสักที ตั้งแต่จำความได้เลยมั้งที่เห็นแม่ต้องเฝ้ารอพ่อกลับบ้านทุกวันและลูกๆ คนที่เหลือก็เข้ามาแสดงความยินดี รวมทั้งแขกในงาน วันนี้ท่าน
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 157
เย็นวันเดียวกันนั้น.. พุดตาลเรียกลูกชายและลูกสะใภ้มาทานข้าวเย็นร่วมกัน"สวัสดีครับท่าน" รามสูรมาพร้อมกับภรรยา และลูกชาย พอมาถึงก็เห็นว่าท่านพลเอกเกษมราษฎร์ ก็นั่งอยู่ในห้องรับแขกด้วย"มาครบกันแล้วใช่ไหม นั่งก่อนสิลูก"พอลูกชายนั่งลงเกษมราษฎร์ก็ขอเป็นคนพูดเอง ท่านบอกทุกคนว่าขอเข้ามาอยู่ร่วมครอบครัวด้วย ทีแรกเกษมราษฎร์ก็ช่างใจอยู่ กลัวลูกๆ ของพุดตาลจะไม่ชอบใจ เพราะถึงยังไงพ่อของพวกเขาก็มีทีท่าว่าจะกลับมา"ยินดีต้อนรับครับ ผมเองต่างหากที่ต้องฝากคุณแม่ไว้กับท่าน" พี่ชายคนโตเป็นคนเอ่ยพูดก่อน"ขอบใจมากนะลูก" ใจจริงพุดตาลก็อยากจะอยู่กับลูกและหลานแบบนี้ไปจนแก่เฒ่า แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว เมื่อสามีหย่าขาดจากผู้หญิงคนนั้น ยังไงท่านก็ต้องกลับมาวนเวียนจนทำให้ชีวิตอยู่ไม่เป็นสุขแน่ นางก็เลยตัดสินใจตัดกรรมกันไปแต่เพียงแค่นี้"ผมจะประกาศให้สังคมรับรู้เรื่องของเราในเร็ววันนี้""เรื่องนี้แล้วแต่ท่านค่ะ" นางคิดว่าให้คนรับรู้ไว้ก็ดี เรื่องถูกนินทาหนีไม่พ้นอยู่แล้ว ใครจะนินทาก็ช่าง ขอให้ตัวเองอยู่แบบสบายใจก็พอร่วมทานข้าวเย็นกันเสร็จ ลูกชายทั้งสองก็ขอตัวกลับเพราะมันดึกแล้ว ส่วนเพลิงไม่อยากจะกลับก็ต้องได
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 156
"ใจเย็นก่อนสิคะมาเหนื่อยๆ น้ำก็ยังไม่อาบ""ขอชื่นใจก่อน" ริมฝีปากหนากระซิบพูดในขณะที่จมูกยังสูดดมคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด"คิดถึงคุณเหมือนกันค่ะ" รักครั้งแรกของเธอมันช่างสวยงามนัก แต่เมขลาหวังว่าจะหยุดผู้ชายคนนี้ไว้ได้แค่เธอ เพราะถ้าเขามีตำแหน่งที่สูงขึ้น เขาจะเป็นเหมือนคนที่ให้กำเนิดเธอไหม"เป็นอะไร" เพลิงสัมผัสได้ว่าอารมณ์ของเธอไม่เหมือนตอนที่เรียกเขาขึ้นมาข้างบนเลย"อนาคตข้างหน้าอะไรมันก็ไม่แน่นอนค่ะ เผื่อคุณก้าวไปในตำแหน่งที่สูงกว่านี้..""อย่าคิดอะไรที่มันจะไม่เกิดขึ้น" แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเธอคงกลัวว่าเขาจะทำตัวเหมือนพ่อ"คุณรู้เหรอคะว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่""ผมรักคุณ คำนี้ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้ฟังมันจากปากผม และผมก็จะพูดให้คุณฟังเพียงคนเดียว""ขอบคุณนะคะ" ขอบคุณเขาทั้งน้ำตา แต่ก่อนตอนที่ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ ยังมีความสุขมากกว่านี้เลย แต่พอรู้ว่าพ่อมีนิสัยยังไง เมขลาก็เริ่มกลัวผู้ชายรอบข้าง[โรงแรมหรู]ที่พลเอกเกษมราษฎร์พาพุดตาลมาทานข้าวที่โรงแรม เพราะรู้แล้วว่านางคงไม่กลับไปหาอะไรเดิมๆอีก ท่านต้องทำให้นางเห็นว่าท่านสามารถที่จะพานางก้าวไปในทุกๆที่ได้"ทำไมคุณรู้ว่าฉันชอบกิน เออ..
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 155
"ทำอะไรกัน"คนที่กำลังโอบกอดกันถึงกับตกใจปล่อยมือออก"ท่าน?""นายคงไม่อยากจะอยู่ในกรมแล้วใช่ไหม""อย่าทำอะไรผู้กองนะคะ" ถึงแม้เธอจะตัวเล็กกว่ามาก แต่หญิงสาวก็ใจกล้าก้าวออกมายืนบังชายคนรักไว้"เรารู้ไหมว่ามันไม่สมควร""จะสมควรหรือไม่ มันอยู่ที่เราสองคนค่ะ""อย่าลืมสิว่าเราเป็นลูกของใคร""หึ.. แล้วฉันเป็นลูกของใครล่ะคะ""มันสมควรแล้วเหรอที่จะมาพูดต่อล้อต่อเถียงกับพ่อ""พ่อ?" เมขลาอยากจะพูดอะไรอีกตั้งมากมาย แต่มันจุกในอกเสียก่อน"มีอะไรกัน" แม่บ้านรีบเข้าไปตามคุณผู้หญิงออกมาดู กลัวว่าจะมีเรื่อง"คุณมาก็ดีแล้ว ผมจะเร่งเรื่องให้ลูกไปเรียนต่อต่างประเทศ""เรียนต่อต่างประเทศ?" เพลิงพูดพร้อมกับมองหน้าเมขลา แล้วมองไปที่ท่านพลเอกเรวทัต"ฉันไม่ไปค่ะ""ลูกไม่อยากเรียน" พุดตาลคิดว่านางคงต้องได้ออกหน้าเองแล้วล่ะ"อายุแค่นี้ยังเรียนได้อีกตั้งเยอะ ทำไมถึงคิดสั้น""อะไรคือการคิดสั้นคะ""ก็ที่เห็นอยู่นี่ไง""คนนี้ผู้กองเพลิงท่านก็คงจะรู้จักแล้ว เขาเป็นคนรักของฉัน ไม่สิ.." ถ้าพูดแค่คนรักมันคงไม่จบตรงนี้แน่ เมขลาก็เลยให้สถานะใหม่กับเพลิง "เขาเป็นพ่อของลูกในท้องฉันเองค่ะ""???" ไม่ใช่แค่พลเอกเรวทัตและพุดตา
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 154
เห็นว่าทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า เรวทัตก็เลยยังไม่พูดอะไรอีก เพราะคดีเก่ายังไม่เคลียร์"อยู่พร้อมหน้ากันก็ดีแล้ว พ่อจะย้ายกลับมาอยู่บ้านหลังนี้แล้วนะ"เรวทัตพูดจบ ลูกๆ ต่างก็มองดูหน้าคนเป็นแม่มันคงเป็นเวรกรรมของนางที่เคยสร้างไว้กับผู้ชายคนนี้ตั้งแต่ชาติปางก่อน ชาตินี้ก็เลยต้องได้ตามมาชดใช้กรรม หนีไปไหนก็คงจะหนีไม่พ้นแล้ว"บ้านหลังนี้เป็นบ้านของคุณ คุณจะมาอยู่ใครจะว่าอะไรได้ล่ะคะ"เรวทัตอยากได้ยินคนตรงหน้าเรียกว่าคุณพี่เหมือนเดิม แต่คงต้องใช้เวลา เพราะตัวเองทำไว้กับนางเยอะ"หือ รามิล" มองเข้าไปด้านในก็เห็นลูกสะใภ้คนโตกำลังอุ้มหลานชายเดินออกมา เรวทัตก็เลยเดินเข้าไปหาหลานพอคนเป็นพ่อไปแล้ว ลูกๆ ที่ยังยืนอยู่ตรงนั้นต่างก็มองดูหน้าแม่อีกครั้ง นาทีนี้ไม่มีใครน่าสงสารเท่าท่านอีกแล้ว"แม่ไม่เป็นอะไรหรอก เข้าไปข้างในกันเถอะ" แค่นี้นางก็รู้แล้วว่าสามีคงจะหย่าจริง เพราะถ้าไม่งั้นคงไม่บอกว่าจะกลับมานอนบ้านหลังนี้ นางรนหาที่เอง คิดว่าท่านจะไม่กล้าหย่าดาราสาวสวยคนนั้นทุกคนเข้าไปแล้ว เมขลาก็หันกลับมากุมมือเพลิงไว้ "เรายังจะเป็นเหมือนเดิม อย่าคิดมากนะคะ" เมขลารู้ดีว่าเพลิงคิดว่าตัวเองต่ำต้อย"ผมจะไม่ถอ
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 153
"ผมมาคิดทบทวนเรื่องของเราดูแล้ว""ท่านไม่สบายหรือเปล่าคะ" แพรวพราวเริ่มใจไม่ดี แต่ก็ยังคงส่งรอยยิ้มหวานๆ ให้ แบบใจดีสู้เสือ"เราหย่ากันเถอะ""คุณพี่!!""ผมจะให้ทุกอย่างที่คุณอยากได้ ผมขอแค่ให้คุณเซ็นใบหย่า""ไม่มีทางค่ะ กว่าเราจะฝ่าฟันความรักของเรามาด้วยกันได้ ทำไมคุณพี่ถึงทำแบบนี้กับแพรวคะ""ผมให้เกียรติคุณถึงได้มาคุยก่อน หรืออยากจะคุยผ่านทนายของผมล่ะ""แพรวรักท่าน ยอมอุ้มท้องลูกของท่าน ถึงแม้จะถูกใครตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี""เรื่องลูกผมก็ยังจะส่งเสียเลี้ยงดู""แพรวไม่ได้ต้องการแบบนั้นสักหน่อย ใครคะ..ท่านมีใครใหม่อีกเหรอคะ""เรื่องนั้นไม่เกี่ยว เรามาคุยเรื่องของเราก่อน""เรื่องของเรา แพรวไม่หย่า!""ผมมาคุยกับคุณดีๆ แล้วนะ หลังจากนี้คุณก็คุยกับทนายของผมแล้วกัน และสิ่งที่คุณอยากได้ก็อย่าฝันว่าจะได้""ท่านอย่าบอกนะว่าจะกลับไปหามันอีก""ผมเพิ่งรู้ว่ารักภรรยา""รักภรรยาอย่างนั้นเหรอคะ แล้วที่ผ่านมาล่ะผู้หญิงนับสิบนับร้อยยังจะเรียกว่ารักภรรยาได้อยู่อีกเหรอคะ!" แต่ดูเหมือนเรวทัตจะไม่ฟังอะไรอีก เพราะตอนนี้เดินไปที่รถแล้ว "กรี๊ดดดด!!""คุณแม่เป็นอะไรคะ" มโนราห์ได้ยินเสียงร้องก็รีบลงมาดู"
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 152
"??" เมขลาได้ยินทุกคำพูดของแม่ใหญ่ที่พูดกับ.. แม้แต่คิดยังไม่กล้าเอ่ยชื่อในใจเลย คนที่ไม่ต้องการเธอ..เธอก็ไม่ต้องการคนแบบนั้นเช่นกัน"หนูเมย์" ยืนมองตามสามีเก่าไปครู่หนึ่ง พอหันกลับมาก็เจอเมขลาอยู่ตรงมุมบันได"คุณแม่ทำแบบนั้นทำไมคะ""บางทีมันอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับเราก็ได้""น้องเมย์ไม่เห็นด้วยค่ะ""แต่เขาคือ..." นางกำลังจะพูดว่าแต่นั่นคือพ่อแท้ๆ ของเมขลาเลยนะ"น้องเมย์ไม่อยากให้คุณแม่กลับไปเจอวังวนเก่าๆ อะไรที่เราสลัดทิ้งไปได้แล้ว ก็ปล่อยมันไปเถอะค่ะ"ทำไมเด็กอายุยังไม่ถึง 20 ถึงคิดได้กว่านาง ถ้านางใช้แค่หัวใจคิดก็คงจะกลับมาในวังวนเดิม แต่ถ้าใช้สมอง ปล่อยให้ทุกอย่างมันผ่านไป มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้"แล้วแม่ต้องทำยังไง"เมขลามองใบหน้าผู้หญิงที่กาลเวลาไม่สามารถทำร้ายนางได้ เพราะถ้าเดินไปกับเธอทุกคนคงคิดว่าพี่กับน้อง ดวงตาของนางคลอไปด้วยม่านน้ำตาที่บดบัง ถึงแม้เธอจะอายุยังน้อย แต่ก็พอดูออกว่าท่านยังคงรักผู้ชายคนนั้นอยู่"ถ้าเขาคนนั้นกลับมา ทำให้คุณแม่ต้องทุกข์ใจอีก คุณแม่จะรับได้ไหมล่ะคะ" เพราะยังไงคนเดิมก็คงทำอะไรเหมือนเดิม ถ้าไม่งั้นคงไม่ออกไปไข่ไว้นอกบ้านจนทั่วแบบนี้"แม่ขออยู่คน
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 151
คฤหาสน์พลเอกเรวทัต"ดีใจจังเลยค่ะที่คุณผู้หญิงกลับมา""สบายดีกันไหม" กลับมาที่นี่ถึงสองครั้ง แต่ไม่ได้ถามสารทุกข์สุขดิบกันเลย เพราะแค่เห็นหน้าสามีเก่าก็ไม่มีอารมณ์ถามใครแล้ว"ไม่สบายก็ตรงที่คิดถึงคุณผู้หญิงนั่นแหละค่ะ""ปากหวานเหมือนเดิมนะพวกเราเนี่ย ช่วยกันเอาของเข้ามาข้างในก่อน""เดี๋ยวผมทำเองครับ" เพลิงซึ่งทำหน้าที่ขับรถรีบเดินไปเปิดกระโปรงหลัง"ฉันช่วยค่ะ" เมขลากำลังจะไปช่วยยกของแต่ถูกเพลิงห้ามไว้"เอาของขึ้นไปไว้ข้างบนเลย แม่ให้คนจัดห้องให้แล้ว""ครับ" ชายหนุ่มหิ้วกระเป๋าขึ้นไปที่ชั้นบน โดยมีหญิงคนรักเดินตามไป ส่วนของที่เหลือพวกแม่บ้านช่วยกันคนละไม้คนละมือกึก.."อืม" หญิงสาวตกใจเดินพ้นประตูเข้ามาเขาก็ปิดแล้วล็อกมันไว้ ไม่ได้ทำแค่นั้นเพลิงยังหันมาจูบพอหายตกใจเมขลาก็จูบกลับ คิดว่าคงไม่มีใครเข้ามาในห้องนี้ เพราะของที่เหลือเป็นของแม่ใหญ่คิดว่าจะจูบไม่นานพอให้หายคิดถึง ถ้าได้แยกกันอยู่จริง แต่นี่ขนาดจูบอยู่ยังคิดถึง"ผมรักคุณนะ" นิ้วแกร่งเขี่ยแก้มของหญิงคนรักเบาๆ "อยู่ที่นี่ห้ามดื้อเข้าใจไหม""คุณก็ห้ามแอบไปเที่ยวที่ไหนนะคะ""ไม่ไปไหนหรอก"ทั้งสองพูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่งก็ลงมา.."พี่
ภรรยาที่(ไม่)รัก บทที่ 150
"คุณไม่มีพันธะ แต่คุณไม่คิดเหรอกว่าเกษมอาจจะมีพันธะอยู่ก็ได้"พุดตาลเงียบไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากสามีเก่า มันก็มีส่วนอยู่บ้าง พลเอกเกษมราษฎร์ตำแหน่งใหญ่โตขนาดนั้น แถมภรรยาก็ตายจากไปนานแล้ว"เรื่องนั้นฉันคงไม่ให้ท่านต้องมาลำบากใจด้วยหรอกค่ะ..กลับกันเถอะลูก"พลเอกเรวทัตได้แต่มองตามหลังนางไป ทันใดนั้นก็คิดอะไรขึ้นมาได้"คนนี้ใช่ไหม ที่เป็นลูกของนวล" เรวทัตรีบเดินตามทั้งสองมาที่รถจากที่กำลังจะเปิดประตูพุดตาลถึงกับชะงัก"ผมจะรับลูกคนนี้กลับมาเลี้ยงเอง""??" พอประโยคนี้ออกจากปากพลเอกเรวทัต ทั้งสองที่ยืนหันหลังให้ ก็ได้หันกลับมามองพร้อมกัน "คุณหมายความว่ายังไง""ในเมื่อเด็กคนนี้เป็นลูกอีกคนของผม มันก็ไม่แปลกที่ผมจะรับลูกกลับมาเลี้ยงเอง"พุดตาลรีบจับเมขลาหลบไว้ด้านหลังของตัวเองก่อน "เสียใจด้วยค่ะ แต่ตอนนี้เมขลาเป็นลูกของดิฉันแล้ว""คุณแน่ใจเหรอว่าจะพูดเรื่องสิทธิ์เลี้ยงดูเด็กคนนี้กับผม"เมขลาส่ายหน้าเล็กน้อยเพื่อบอกกับแม่พุดตาลว่าเธอไม่ไป"แม่ไม่ยอมให้หนูไปอยู่แล้ว เรากลับบ้านกัน" นางรีบหันกลับไปเปิดประตูรถ เพื่อให้เมขลาได้ขึ้นไปนั่งก่อน"ถ้าคุณชอบขึ้นโรงขึ้นศาล ไม่เป็นไรนะผมจัดให
