ตอนที่ 64 คนนี้เมียกู!!น้ำเสียงที่ดูอบอุ่นและจริงใจถูกส่งออกมาจากคนตรงหน้า สีหน้า ท่าทาง แววตาที่เขาส่งมา บ่งบอกว่าเขาคิดอย่างที่เขาพูดมาจริงๆ ไม่ได้มีอะไรที่แอบแฝงเคลือบแคลงอยู่ในนั้น และฉันเองก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกนั้นที่เขาส่งมาว่ามันคือความจริงหลังจากที่เขาพูดจบ ฉันก็พยายามรวบรวมสติที่ถดถอยลงไปเพราะฤทธิ์ดีกรีในแอลกอฮอล์ เพื่อนึกย้อนไปถึงวันนั้น แล้วมันก็จริงอย่างที่เขาพูด ในวันนั้นฉันรู้สึกไม่โอเคเลยจริงๆ เพราะหลายเรื่องหลายราวที่เกิดขึ้นมันทำให้ฉันรู้สึกแย่มาก โดยเฉพาะเรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังจากที่ฉันไปซื้อยาจากร้านขายยาของเขามากิน คราวนั้นมันแย่ซะจนถึงขนาดที่ฉันเคยคิดหาวิธีที่จะทำให้ตัวเองหายไปจากโลกใบนี้ วิธีที่จะทำให้ฉันไม่ต้องมาอยู่ในชะตากรรมที่เล่นตลกพลิกผันเพราะฝีมือของตัวเองในครั้งนี้ แต่ฉันกลับทำอะไรไม่ได้และในท้ายที่สุดแล้วฉันก็ยังยืนอยู่ที่จุดเดิม ฉันก็ยังมีชีวิตอยู่ และถึงแม้บาดแผลทางจิตใจฉันจะได้รับการเยียวยาจากคนที่กระทำกับฉันแล้ว แต่มันก็ยังคงหลงเหลือสะเก็ดเล็กน้อยเอาไว้คอยเตือนใจตัวเอง เพราะเหตุนั้นฉันจึงไม่อยากที่จะรื้อฟื้นความทรงจำเลวร้ายนั้นให้กลับขึ้นมาอีก
ตอนที่ 65 เรื่องราวของมาคินทร์--- มาร์ค Talk ---ผมมองตามหลังชายหนุ่มที่ผมย่อมรู้จักดีว่าเขาเป็นใคร เขาที่กำลังอุ้มพาเธอเดินออกไป หญิงสาวคนนั้นคนที่ทำให้ผมใจเต้นแรงตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นภาพความทรงจำหวนย้อนกลับมาอีกครั้ง...ณ สถานเริงรมย์ที่เดียวกันนี้ ที่ที่ผมได้มีโอกาสเจอเธออีกครั้ง และยังเป็นที่เดียวกับครั้งแรกที่ได้เจอเธอ..’ เอลิซ'ย้อนกลับไปเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน ~~ผมนั่งจิบบรั่นดีหรูราคาแพงเงียบๆ คนเดียว อยู่ภายในสถานเริงรมย์สุดหรูที่มีผู้คนมาหาความบันเทิง ทุกคนล้วนสนุกสนาน โยกย้ายไปตามเสียงเพลง ช่างต่างจากผมที่ไม่ชอบสถานที่อะไรแบบนี้เลย แต่ที่ผมต้องมาที่นี่นั้นก็เป็นเพราะว่าผมได้รับคำสั่งจากท่านผู้นำตระกูลของผมให้มาสังเกตการณ์คนคนหนึ่งในสถานที่แห่งนี้แต่ทำไมถึงต้องเป็นผมน่ะหรอ!! นั่นก็เพราะว่าผมมันไม่ค่อยได้ออกงานสังคมในฐานะคนในตระกูลวงศ์เวชรุ่งเรืองสักเท่าไร เพราะเหตุนี้ผมจึงไม่ได้เป็นที่สนใจของทั้งคนในตระกูลและสังคมภายนอก นั่นจึงเป็นข้อดีในการทำงานนี้ ไม่ต้องปลอมตัวหรือปกปิดตัวตน ไม่เป็นที่น่าสงสัยหรือถูกจับตามอง เพราะพวกคนสังคมไฮโซที่อยู่ในที่อโคจรแห่งนี้ แทบที่จะไม่มีใค
ตอนที่ 66 ว่าที่แม่ของลูกตั้งแต่ว่าที่แม่ของลูกเดินเข้ามา ผมก็จับตามองเธอเพื่อหาโอกาสที่จะเข้าไปสานความสัมพันธ์ แต่จากการที่ผมเป็นหมอมาก็พอจะได้เรียนทางด้านจิตวิทยามาบ้าง เมื่อผมลอบสังเกตดูเธอแล้วเหมือนว่าตอนนี้เธอยังไม่พร้อมที่จะคุยกับใคร ลักษณะน่าจะมีเรื่องทุกข์ใจหรือเสียใจมา เพราะตั้งแต่เธอไปนั่งยังเคาน์เตอร์บาร์ เธอก็เอาแต่สั่งเครื่องดื่มมาดื่มอย่างต่อเนื่องผมลอบมองเธออยู่เรื่อยๆ และน่าจะเป็นดั่งที่ผมคาดการณ์เอาไว้ ผมเลยตัดสินใจที่จะขอมองดูเธอจากตรงนี้ก่อน แต่ว่าภายในสถานที่เริงรมย์แห่งนี้ ก็ไม่ได้มีแค่ผมคนเดียวที่ถูกตาต้องใจเธอ ยังมีผู้ชายอีกหลายคนที่จับจ้องรอจังหวะจะเข้าหาเธอ นับตั้งแต่ที่เธอเยื้องกรายเข้ามายังที่นี่แล้วในระหว่างที่สายตาของผมยังคงจับจ้องมองไปยังเธอ มือก็จับแก้วสาดน้ำสีอำพันลงคอไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเมื่อร่างกายที่ถูกบ่มเพาะด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ของผม มันได้เริ่มเปลี่ยนความอายเป็นความกล้า เฉกเช่นเดียวกับผู้ชายอีกหลายคนที่เริ่มมีความกล้าที่จะเดินเข้าไปทักทายเธอ มีทั้งชวนคุย ชวนชนแก้ว ชวนไปนั่งที่โต๊ะ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจและปฏิเสธไปจนหมด ทำให้ผู้ชายเหล่านั้นทำได้
ตอนที่ 67 ไอ้ลูกเมียน้อย!!สายตาเหยียดหยามที่ผมเห็นตั้งแต่เด็ก ถูกส่งมาจากบรรดาพี่น้องต่างแม่ของผม และประโยคดูถูกที่ผมได้ยินจนชินก็ลอยตามมา“นึกว่าใครไอ้ลูกเมียน้อยนี่เอง / คริคริ ไม่รู้จะมาทำไมและเมื่อไรจะพากาฝากอีกตัวไปด้วยก็ไม่รู้” เสียงน้องชายต่างมารดาเอ่ยขึ้น พร้อมกับเสียงของพี่สาวอีกคนเอ่ยสำทับ ท่าทางยียวนกวนประสาทของพวกมันผมชินสะแล้ว มีแต่คำพูดพวกมันที่ทิ่มแทงใจผมนั่นแหละที่ทำยังไงก็ไม่ชิน ผมจึงทำได้แค่กัดปากกำหมัดแน่นอดทนเอาไว้สายตาอาฆาตถูกส่งไปยังคนปากหมาที่ว่าผมแล้วกระทบไปยังแม่ของผม“มองหน้ากูหรอไอ้ลูกเมียน้อย คนอย่างมึงจะทำอะไรกูได้” น้ำเสียงเกรี้ยวกราดตอบกลับมาเมื่อเห็นแววตาโรจน์ด้วยแรงอาฆาตที่จ้องมองไปยังพวกมัน“พอกันได้แล้ว เมื่อมาแล้วก็รายงานมาสิสิ่งที่ฉันให้ไปทำ ได้เรื่องยังไงบ้าง” คนที่นั่งตรงกลางผู้เป็นประมุขของบ้านและเป็นพ่อของผมเอ่ยถามหาความคืบหน้า“ไม่มีอะไรจะรายงานครับ” ผมตอบกลับไปตามความจริง ด้วยสีหน้าและแววตาที่ไม่มีความหวั่นเกรงเลยแม้แต่น้อยปัง!!เสียงทุบโต๊ะดังลั่นบ้าน แสดงถึงความไม่พอใจเป็นอย่างมากของคนที่ทำได้เป็นอย่างดี“ฉันให้แกไปทำอะไร ห๊ะ!!!ให้ไปนั่ง
ตอนที่ 68 ได้พบกันอีกครั้ง“มาร์ค ตอนนี้ลูกมีคนที่ชอบอยู่ในใจแล้วใช่ไหม” อยู่ๆ แม่ผมก็โพล่งออกมา ดีนะที่ตอนนี้ผมกินอิ่มแล้วไม่งั้นข้าวได้กระเด็นออกนอกปากอีกแน่“มะ...ไม่มีนะครับแม่” ผมตอบด้วยอาการที่มีพิรุธสุดๆ“หึหึ...แม่รู้ แม่เคยผ่านมันมาก่อน อาการแบบเดียวกับมาร์คเป๊ะเลย เวลาที่คนมาถาม” แม่เอ่ยเปรียบเทียบให้ฟัง เมื่อนึกถึงเรื่องราวเมื่อคราวตอนที่ท่านเป็นสาวๆเธอเคยผ่านมาก่อนทำไมเธอถึงจะไม่รู้...“ถ้ามีอยู่ก็ลุยเลยนะลูก ผลจะเป็นยังไงไม่สำคัญ แต่ถ้าเราได้ลองลุยสักตั้งแล้วเราจะได้ไม่กลับมานั่งเสียดายทีหลังอีก” คำพูดของแม่เหมือนของแหลมคมที่จี้เข้ามาที่กลางใจของผมผมนิ่งอึ้งไปสักพักเมื่อได้ฟังคำพูดจากแม่ ก่อนความทรงจำของเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนจะฉายเข้ามาในโสตประสาททันที ภาพของหญิงสาวที่ทำให้ผมรู้สึกใจเต้นแรง ในขณะเดียวกันก็ทำให้ผมรู้สึกเจ็บจี๊ดที่หัวใจ“มันไม่มีแม้แต่โอกาสนะซิครับ” เสียงพูดที่แผ่วเบาคล้ายจะพูดกับตัวเอง แต่นั่นก็เพียงพอที่ทำให้คนเป็นแม่ได้ยินแม่มองผมด้วยสายตาที่อ่อนโยน...“แม้จะไม่มีโอกาสได้ครอบครอง แต่เราก็ยังสามารถทำเพื่อเขา ช่วยเขาได้นะลูก” แม่เอ่ยปลอบเพราะรับรู
ตอนที่ 69 จุดอ่อนของเซบาสเธียหมับ!!!“คุณไม่ได้โดนทำร้ายมาแน่นะครับ” ผมเอื้อมมือไปจับแขนเธอ พร้อมกับโพล่งถามออกไป และเมื่อเธอหันกลับมาด้วยความตกใจ ก็กลับกลายเป็นผมที่ตกใจยิ่งกว่า เมื่อเราสองคนได้สบตากัน*O*นี่มันรักแรกเห็นของผมนี่น่า พรหมลิขิตชัดๆ ผมได้เจอเธออีกแล้ว เสี้ยววินาทีนั้นผมดีใจเป็นอย่างมาก เมื่อได้พินิจพิจารณาเธอใกล้ๆ เธอสวยน่ารักยิ่งกว่าที่ผมเห็นในคืนนั้นเสียอีก ผิวขาวเนียนอมชมพู จมูกโด่ง ริมฝีปากอวบอิ่มรับกับหน้าเรียวสวยได้รูป ยิ่งดวงตากลมโตสุกใสคู่นั้นเมื่อใครลองได้เผลอตัวมองก็เหมือนดั่งต้องมนต์สะกด แต่เสียดายที่ในวันนี้รอบดวงตาสวยคู่นั้นดูบวมช้ำจนเห็นได้ชัด น่าจะเกิดจากการร้องไห้มาอย่างหนัก และนั่นมันก็ยิ่งทำให้ผมสงสัยในขณะที่ผมกำลังตกอยู่ในภวังค์ความงามราวกับเสกสร้างของเธออยู่นั้น อารมณ์ที่กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับความงามก็ต้องหยุดชะงักลงทันที นั่นก็เพราะว่าเธอสลัดแขนผมเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากพันธนาการแล้วรีบวิ่งออกไปจากร้านขายยาจอมปลอมแห่งนี้กว่าที่ผมจะทันได้ตั้งสติแล้ววิ่งตามเธอออกไป ก็พบว่าเธอได้หายไปแล้ว...ผมเดินกลับเข้ามาด้วยความเสียดาย อุตส่าห์ได้เจอเธอแล้ว แต่ด
ตอนที่ 70 พบกันเป็นครั้งที่‘สาม’ความกังวลฉายขึ้นบนใบหน้าหล่อขาวใส เมื่อมองภาพที่ถูกส่งมาในมือถือพร้อมกับตัวหนังสือที่รายงานความเคลื่อนไหวทุกอย่าง ถ้าเป็นอย่างนี้ งั้นก็ไม่ได้การล่ะ ผมควรที่จะต้องลงมือก่อน...รายงานล่าสุดถูกส่งมาว่าเอลิซและเซบาสเธีย อยู่ที่ผับสุดหรูที่เป็นของเซบาสเธีย ที่ที่ผมเจอเธอและตกหลุมรักเธอเป็นครั้งแรก ภาพความทรงจำอันสวยงามตอนที่ผมได้เจอเธอฉายวนซ้ำเข้ามา ผมรีบเก็บข้าวของส่วนตัวแล้วตรงดิ่งไปยังผับแห่งนั้นทันทีณ ผับหรูใจกลางเมืองผมมาถึงด้วยหัวใจที่พองโต ที่จะได้พบเจอเธออีกครั้ง แม้ข้อมูลที่ได้รับมาทั้งหมดจะทำให้ผมรู้ว่าผมแทบจะไม่เหลือโอกาสที่จะได้ครอบครองเธออีกแล้ว แต่ผมก็อยากที่จะขอเป็นเพื่อนเป็นผู้หวังดีต่อเธอ ผมยังอยากให้โลกใบนี้มีดวงตาสุกใสสกาวแสนเสน่ห์ของเธอ มีรอยยิ้มหวานกินใจของเธอ มีความน่ารักสดใสของเธออยู่เมื่อผมเข้ามาข้างในสถานที่คุ้นเคยแห่งนี้ ผมเข้าไปนั่งตำแหน่งเดิมที่ผมเคยได้มองเห็นเธอ ใช้เวลาไม่นานก็ปรากฏร่างสวยที่คุ้นตา เดินมายังเคาน์เตอร์บาร์และนั่งลงยังเก้าอี้ตัวเดิม เธอยังคงมีออร่าเปล่งประกายเฉกเช่นเดียวกับวันนั้น เพียงแค่เปลี่ยนลุคเล็กน้อย เส
ตอนที่ 71 คนขี้หึงเธอแกล้งปฏิเสธผมในตอนแรกเพื่อให้ผมตกใจ สุดท้ายแล้วเธอก็รับน้ำใจของผม มันยิ่งทำให้ผมหลงเสน่ห์ของเธอมากขึ้นไปอีก เพราะความขี้เล่น ความน่ารัก ความตลกของเธอ เรายังคงพูดคุยกันก่อนที่จะสั่งเครื่องดื่ม เธอถามว่าทำไมผมถึงอยากเลี้ยงเครื่องดื่มเธอนะหรอ ผมก็ได้แต่ตอบเลี่ยงๆ ไป ใครจะกล้าตอบไปตรงๆ ล่ะว่าผมอยากอยู่คุยกับเธอไปนานๆ กันล่ะเธอยังคงโต้ตอบด้วยความขี้เล่น ด้วยความสดใสของเธอ บางคำที่เธอพูดกับผมจนผมหน้าแดงแต่ก็ต้องเก็บอาการเอาไว้ ส่วนคำตอบของผม ผมก็ซ่อนความจริงอยู่ในนั้นแต่แค่แสดงออกไปแบบทีเล่นทีจริง ก่อนที่เธอจะเสียอาการซะเองผมมองดูความไร้เดียงสาของเธอด้วยความรู้สึกที่มากขึ้น จากความรู้สึกที่แค่อยากจะปรารถนาดีแต่แรก ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความต้องการที่อยากจะครอบครองอีกครั้ง ผมไม่ติดที่เธอเคยเป็นของใครมาก่อน แต่เพราะยิ่งได้รู้จัก ยิ่งได้ใกล้ชิด มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกชอบเธอ ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเซบาสเธียถึงหลงรักเธอขนาดนั้นผมทำลายความประหม่าของเธอด้วยการเปลี่ยนเรื่องเป็นถามถึงเครื่องดื่ม เมื่อถามว่าเธอดื่มเครื่องดื่มที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ได้ไหม แล้วเธอไม่ติดอะไรผมก็หันไปส