Home / มาเฟีย / พ่ายรักศรัณย์ / EP:09 เจ้าแม่ตัวจริง

Share

EP:09 เจ้าแม่ตัวจริง

last update Last Updated: 2025-03-03 08:09:13

Casino Will

แกร๊ก~

"คุณวานิลจะไปไหนครับ" ลูกน้องคนสนิทเอ่ยถาม เมื่อเห็นเจ้านายเดินออกมาจากห้องทำงาน

"ฉันจะออกไปสูบบุหรี่ข้างนอกน่ะ แล้วก็จะลงไปตรวจดูอะไรข้างล่างด้วย"

"....." พอได้ยินอย่างนั้น เรนลูกน้องคนสนิท ก็รีบลุกขึ้นทันที เพราะปกติไม่ว่าเจ้านายจะไปไหน เขาจะต้องติดตามไปด้วยตลอด เพื่อรักษาความปลอดภัย และนี่ก็เป็นหน้าที่ของเขาด้วย

"นายไม่ต้องไปหรอก อยู่ที่นี่แหละ เดี๋ยวฉันไปเอง"

"แต่ผมว่าให้ผมตามลงไปด้วยจะดีกว่านะครับ"

"ถ้างั้นก็ตามลงไป แต่ไม่ต้องตามฉันออกไปสูบบุหรี่"

"ครับ"

วานิลกับเรนลูกน้องคนสนิทลงไปข้างล่างพร้อมกัน จากนั้นเธอก็เลี่ยงออกไปสูบบุหรี่ที่ด้านนอกเงียบๆ คนเดียว และยืนอยู่อย่างนั้นอยู่พักใหญ่ จนกระทั่งมีผู้หญิงสองคนเดินมายืนอยู่ใกล้ๆ พร้อมกับพูดคุยอะไรกันหัวเราะคิกคักไปด้วย มันก็เป็นเรื่องปกติแหละ แต่มันเริ่มจะไม่ปกติ เมื่อมีคนนึงเกริ่นคำว่าเจ้าของที่นี่เป็นป้าขึ้นมา และใช้เสียงหัวเราะเหมือนกันดูถูก

"ฉันว่าจริงนะ ก็ถ้าหน้าตาดีจริง คงไม่ต้องเรียกเด็กเสิร์ฟขึ้นไปปรนนิบัติทุกวันหรอก"

"นั่นสิเธอ ฉันว่านะ คงเป็นป้าแก่ๆ ที่ไม่มีปัญญาหาผัวแล้ว เลยต้องซื้อกิน คนขายบริการมันเล
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:10 หงุดหงิด

    "ไปกันเรน!""ไปไหนครับ""สนามยิงปืน""...." พอเห็นว่าเจ้านายอารมณ์หงุดหงิดก็รีบบึ่งออกไปเอารถมารับทันทีวานิลเดินออกไปโดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าใครกำลังมอง และคนที่กำลังมองจ้องเธออยู่ตอนนี้ ก็มีแค่ศรัณย์คนเดียว เขากำลังงงและก็ตกใจอยู่เหมือนกันที่เห็นเธอเป็นแบบนั้น ยังไม่ทันจะได้อ้าปากถามอะไร เธอก็นั่งรถออกไปแล้วเธอกำลังโกรธโมโหแบบจัดๆ เลย และสิ่งเดียวที่จะสามารถระงับอารมณ์ในตอนนี้ของเธอได้คือการได้ใช้กำลังเท่านั้น การยิงปืนมันเป็นส่วนนึงเช่นกันครึ่งชั่วโมงต่อมา...ปัง! ปัง! ปัง!เสียงปืนดังกึกก้องทั่วสนาม ดังติดต่อกันหลายนัด และหลายชนิดของปืน เรนที่กำลังยืนดูอยู่ ก็เอานิ้วอุดหูของตัวเอง เพราะเสียงปืนนั้นมันดังรัวจนหูของเขาอื้อไปหมดเลยทั้งสองข้าง"เรน!""คะ ครับ""ฉันหน้าแก่ไหม?""ไม่นะครับ อายุเท่านี้เองไม่ได้เรียกแก่นะครับ""ฉันเหมือนป้าไหม?""ไม่เลยครับ คุณวานิลดูดีกว่าตั้งเยอะ""จะด่าจะว่า ฉันไม่ได้รู้สึกเจ็บเลย นี่มาบอกว่าฉันแก่เป็นอีป้าหาผัวเองไม่ได้จนต้องไปกินเด็กเสิร์ฟ โคตรจะโมโห!" เธอพูดเหมือนข่มอารมณ์ พร้อมกับประกอบปืนลูกซองในมือไปด้วย พอพูดจบเธอก็ประกอบเสร็จพอดี จากนั้นก็ตั้งล

    Last Updated : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:11 ฉันไม่ใช่ป้า NC20+

    กลางดึกวันเดียวกัน"คุณวานิลจะไปไหนครับ?!" ศรัณย์เดินเข้ามาดัก เมื่อเห็นวานิลเดินออกมาเหมือนกำลังจะไปไหน การแต่งตัวก็บ่งบอกเช่นนั้นเหมือนกัน"ฉันจะไปดื่ม" เจ้าตัวตอบกลับเสียงเอื่อย"ละ แล้วจะกลับได้เหรอครับ""ฉันหาทางกลับได้น่า"".....""ว่าแต่นายเถอะ ดึกแล้วทำไมยังอยู่ แทนที่จะกลับบ้านตัวเอง?""คือผม..เป็นห่วงคุณวานิล""ฉันสบายดี ฉันไม่ได้เป็นอะไร"".....""หลีกไปสิ ฉันจะได้เอารถออก""ให้ผมขับรถให้นะครับ คุณวานิลไปดื่ม ขับรถกลับเองคงไม่ดี""ฮื้อ!" เสียงถอนหายใจแรง "ขับรถเป็นหรือไง มีใบขับขี่หรือเปล่า?""ขับรถเป็นครับ แต่ยังไม่มีใบขับขี่ แต่มันก็ดีกว่าให้คุณวานิลเมาแล้วขับรถกลับเองนะครับ มันจะเกิดอุบัติเหตุ"".....""นะครับ ให้ผมขับรถให้""อือๆ แล้วพรุ่งนี้นายไม่ไปทำงานหรือไง?""ผมลาหยุดกับผู้จัดการสามวันครับ""อ่อ..."เธอยื่นกุญแจรถให้กับชายหนุ่มตรงหน้า จากนั้นศรัณย์ก็ขับรถพาวานิลออกไปที่คลับ จริงๆเขามีใบขับขี่ มีทุกอย่าง แต่จำเป็นต้องโกหกเพื่อความสมจริง เพราะไม่อย่างนั้นเธอก็คงถามว่าเขาไม่มีรถแต่ทำไมถึงมีใบขับขี่"เข้าไปด้วยกันสิ""คุณวานิลไม่ได้มานั่งดื่มกับเพื่อนเหรอครับ?""ฉันมาค

    Last Updated : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:12 ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

    วันถัดมาเรื่องเมื่อคืนเธอจำได้ทั้งหมดเลย ถึงจะเมาแต่เธอก็ยังมีสติ อีกอย่างตรงนั้นของเธอก็เจ็บซะขนาดนี้ เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นตอนนี้แค่กำลังเขินมากกว่า และก็ไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าหน้ากับเขาติดได้ยังไง ยังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย แต่ดันมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันไปซะแล้วทำไมกันนะ ทำไมถึงต้องเป็นผู้ชายคนนี้ด้วย ที่ผ่านมาเธอไม่เคยเปิดใจให้กับใครเลย ไม่เคยมีใครได้เข้าถึงตัวของเธอ แต่กับผู้ชายคนนี้ เธอกลับกล้าที่จะให้เขาเข้าถึงตัว และมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันเธอหลงระเริงไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน มันไปแบบไม่รู้ตัวเลยวันนี้ศรัณย์ไม่ได้มาทำงาน เพราะเขาลาหยุดอยู่สามวัน หลังจากเมื่อคืนที่แยกย้ายกันไป เธอเองก็ไม่รู้เลยว่าเขาจะไปที่ไหนต่อ แต่ถ้าได้เจอกัน เธอก็คงต้องพูดเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน"โอย~""....." เสียงร้องโอดโอยที่ดังแว่วมา ทำให้หญิงสาวหันไปมองทันที เธอเห็นเรนลูกน้องคนสนิทของตัวเองกำลังนั่งบีบนวดตามร่างกายของตัวเองอยู่"เป็นอะไรเรน?""ระบมสิครับถามได้""นายไปทำอะไรมา""......" เจ้าตัวไม่ได้ตอบ เพียงแต่ถอนหายใจใส่แทน นี่ไม่รู้จริงๆ เหรอว่าตัวเองเป็นต้นเหตุเนี่ย ครูฝึกไม่อยู่ก็แทน

    Last Updated : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:13 ตามจีบ

    เวลาต่อมาทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี โดยที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เรื่องร้ายก็ไม่มี และก็ไม่มีใครมาพูดให้เธออารมณ์เสียอีก มันกำลังจะดีแล้วล่ะจนกระทั่งวันนี้..."ผมขอจีบคุณวานิลนะครับ"พรวด!คำพูดของชายหนุ่มตรงหน้าทำเอาเธอที่กำลังจิบกาแฟร้อนๆ ต้องสำลักจนกาแฟลวกปาก ไอ้เด็กบ้านี่ทำไมถึงมาพูดเอาตอนนี้นะ ที่ผ่านมาก็รู้อยู่ ไม่ใช่คนโง่ รู้ว่าเด็กคนนี้กำลังตามจีบ ตามวอแวกับเธอ แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะมาพูดเอาต่อหน้าตรงๆ แบบนี้"ผะ ผมขอโทษ ร้อนไหมครับ""พูดบ้าอะไรของนายเนี่ยรัณ?" ถามด้วยความตกใจ และก็ยังแสบปากอยู่ด้วย"คือผมไม่ได้ตั้งใจครับ"".....""ผมเห็นว่าเรามีอะไรกัน...อุ๊บ!!"วานิลรีบลุกเอามือปิดปากทั้งที่ตรงนี้เป็นห้องทำงานแท้ๆ แต่เธอก็ยังกลัวว่าจะมีคนมาเห็นว่าเธอกับเด็กเสิร์ฟคุยอะไรกันความจริงไม่มีใครเข้ามาได้ยินได้หรอก เธอแค่ระแวงระวังอะไรไปเกินเหตุก็เท่านั้นเธอรู้ว่าเขาต้องพูดเรื่องนั้นแน่ๆ เรื่องที่มีอะไรกันที่คลับ"หยุดนะ! ไม่ต้องพูด""อ๋มอู๊ดอิง" ( ผมพูดจริง )"ถ้านายพูดเรื่องนี้อีกนิดเดียวนะ ฉันจะให้นายไปทำงานข้างล่างไปเลย จะได้ไม่ต้องมาเจอหน้าฉันบ่อยๆ" พูดจบวานิลก็ปล่อยมือของตัวเองออก

    Last Updated : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:14 หวั่นไหว

    บ้านของวานิล"คุณวานิลครับ ดูนี่สิครับ""รัณ! ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าเอามา นายทำบ้าอะไรเนี่ย!!" เธอต่อว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า เพราะเขากำลังอุ้มลูกหมาตัวน้อยๆ อยู่บอกแล้วว่าอย่าไปหามาเพราะเธอไม่มีเวลาดูแล เธอไม่ได้ต้องการเพื่อนไม่ได้เหงาอะไร เธอต้องทำงานจะเอาเวลาไหนไปดูแลมัน"ผะ ผมเก็บมันได้ระหว่างทางครับ""อะไรนะ!""คือตอนขับรถมา เห็นมันวิ่งอยู่ข้างทาง ผมลงไปเดินดูแล้ว ไม่เจอตัวอื่นๆ หรือแม่มันเลย สงสัยถูกทิ้งครับ""....." เธอเงียบไม่ตอบ จะว่าก็ไม่ได้ด้วยสิ เธอไม่ใช่คนใจร้ายที่จะทำร้ายสัตว์นะ แต่สถานะของเธอที่อยู่แบบนี้จะเลี้ยงได้ไง เธอไม่ได้อยู่บ้านทั้งวันสักหน่อย"เดี๋ยวผมดูแลมันเองครับ แต่คงต้องขออนุญาตพามันมาตอนที่มาหาคุณวานิล""แล้วนายจะเลี้ยงยังไง นายก็ต้องทำงาน""ตอนไปทำงานก็เอาอาหารเทไว้ แล้วก็ไปทำงานไงครับ"".....""ผมอยากเลี้ยง สงสารมันนะครับ เดินอยู่ตัวเดียวในทางเปลี่ยวๆ ตัวเล็กแบบนี้จะดูแลตัวเองยังไง" เรื่องนี้เรื่องจริง ไม่ได้อยู่ในแผน แต่พอเก็บหมาน้อยมันมาได้แล้วเขากลับคิดจะเอามันเข้ามาเพื่อเอาใจเธอ เพราะรู้ว่าวานิลใจอ่อนง่าย"เฮ้อ...นายนี่มันจริงๆ เลยนะ""ขอโทษครับ""ปล่

    Last Updated : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:15 ถูกทำร้าย

    วันหนึ่งขณะที่วานิลกำลังขับรถกลับบ้าน เธอมองที่กระจกด้านหลัง และเห็นว่ามีรถคันสีดำกระจกทึบกำลังขับรถตามเธออยู่ ตอนแรกเธอก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ตอนนี้เธอเริ่มคิดซะแล้วสิ เพราะรถคันนี้ตามเธอมาตั้งแต่อยู่ที่คลับแล้ว ไม่ว่าเธอจะเลี้ยวตรงไหน ไปถนนเส้นไหน รถคันนี้ตามเธอมาตลอดเลยตู๊ด~( สวัสดีค่ะ ) ปลายสายเป็นเสียงผู้หญิง ทำให้เธอต้องมองหน้าจอเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง ว่าโทรถูกหรือเปล่า"นิคอยู่ไหน?"( คุณนิคอาบน้ำอยู่ค่ะ เขาบอกว่าถ้ามีใครโทรมาให้รับสายและบอกให้รอก่อน )"ห้านาทีนะ ฉันมีเวลาแค่ห้านาที บอกให้นิครีบโทรกลับให้เร็วที่สุด เรื่องด่วนจากวานิล"( ได้ค่ะ )สักพักต่อมา...ครืดด~"ฮัลโหลนิค"( ว่ายังไง มีอะไร )"มีคนกำลังขับรถตามฉัน"( แล้วเรนล่ะ )"วันนี้เรนหยุด ขับตามมาตั้งแต่ฉันออกจากคลับแล้ว ฉันใกล้จะถึงบ้าน รถคันนั้นก็ยังตามมาอยู่"( เดี๋ยวฉันจะส่งลูกน้องไป แล้วจะรีบตามไป ดูแลตัวเองด้วยนะ )"อืม..."วานิลขับรถมาเรื่อยๆ พร้อมกับคอยมองกระจกหลังอยู่ตลอด เธอพยายามที่จะไม่ตื่นตระหนก ตามสัญชาตญาณเธอรู้ดีว่านี่ไม่ใช่เรื่องปกติแล้ว มีคนกำลังตามเธอ และใช้โอกาสที่ลูกน้องคนสนิทของเธอลาพักด้วย แสดงว

    Last Updated : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:16 ขอล้ำเส้น NC20+

    บ้านวานิล"นอนตรงนี้แหละ" วานิลพูดพร้อมกับวางฟูกผืนหนาลงข้างๆ เตียงของเธอ ที่จริงจะให้นอนคนละห้องแต่พอมาคิดๆ ใหม่แล้ว มือเจ็บสองข้างแบบนี้จะทำอะไรเองได้ล่ะที่ให้นอนด้วยก็เพื่อความปลอดภัยแหละ สภาพแบบนี้เผลอๆ เธอคงต้องพาเข้าห้องน้ำด้วยอีก"ให้ผมนอนด้วยเหรอครับ ที่ห้องคุณวานิล?""นายจะนอนกับเรนก็ได้นะ เดี๋ยวโทรตามให้" พูดจบก็หยิบโทรศัพท์เตรียมจะโทรออกไปหาลูกน้องคนสนิทของตัวเอง แต่แล้วก็ถูกแทรกด้วยคำปฏิเสธของอีกฝ่าย"มะ ไม่เอาครับ""งั้นก็อย่าถาม อย่าเรื่องมาก""ผมแค่ตกใจน่ะครับ ตอนแรกก็เข้าใจว่าจะได้นอนห้องรับแขกอะไรแบบนี้"คิดแบบนี้ก็มีแผนแหละ แต่เหมือนแผนการจะล่มไม่เป็นท่าเลย อุตส่าห์ได้โอกาสมานอนที่บ้านของเธอแล้วแท้ๆ แต่กลับถูกขัดด้วยเรื่องนี้ซะได้นี่"มือนายเจ็บ จะทำอะไรเองได้ อาบน้ำเข้าห้องน้ำ หรือแม้กระทั่งหยิบจับยังลำบากเลย จะยืนแอ่นฉี่เองรึไง?""....." พอได้ยินอย่างนั้นใบหน้าของเขาก็ร้อนขึ้นมาทันที ไม่เคยมีใครพูดแบบนี้กับเขาเลย เชื่อแล้วว่าเธอเป็นคนตรงๆ พูดตรงๆ เล่นเอาเขาไปไม่เป็นเลยใช้ชีวิตมาตั้งเท่าไหร่ผ่านอะไรมาก็ตั้งเยอะ ไม่เคยต้องถูกผู้หญิงมาพูดว่าจะจับส่วนนั้นให้ยืนฉี่เลย

    Last Updated : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:17 ดูแลเอาใจใส่

    วันถัดมาวานิลตื่นมาตอนเช้าแต่เธอกลับมองไม่เห็นคนที่นอนอยู่ข้างๆ เตียง ศรัณย์ลุกออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันจากนั้นเธอรีบลุกออกจากเตียงทันที ก่อนจะลงไปที่ด้านล่าง หมอนี่ทำไมถึงชอบดื้อแบบนี้นะ ถ้าเห็นว่าเข้าครัวไปทำกับข้าว หรือทำอะไรที่มันทำให้แผลมีเลือดออก เธอจะจับตัดมือทิ้งให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย"รัณ!""ครับ ผมอยู่ตรงนี้ครับ""นายมาทำอะไรตรงนี้!?" รีบเดินไปตามเสียง"ผมมาเอาอาหารให้เจ้าปุยครับ เมื่อเช้าตื่นมาได้ยินเสียงร้องของมันก็เลยลงมาดู เห็นคุณวานิลยังไม่ตื่นผมก็เลยไม่อยากปลุกครับ""แผลนายยังไม่หายดีเลยนะรัณ""ไม่เป็นอะไรจริงๆ ครับ แค่เทอาหารเฉยๆไม่ได้หนักอะไรเลย""......""อะไรที่ผมช่วยตัวเองได้ผมก็อยากทำครับ โดยเฉพาะเข้าห้องน้ำ" พอพูดถึงเรื่องนี้แล้วก็เขินขึ้นมา ดีนะที่เรื่องนี้เธอไม่ได้ทำจริงๆ ไม่ได้พาเขาไปเข้าห้องน้ำและช่วยเขาให้ฉี่หรือนั่งส้วมถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ นะ เขาคงต้องหาปี๊บมาคลุมหัว หรือไม่ก็ไม่มาให้เธอเห็นหน้าอีกนาน"อุ้มเจ้าปุยมา แล้วเข้าไปนั่งข้างใน""ครับ""แล้วก็ไม่ต้องทำอะไรล่ะอยากได้อะไรก็เรียกฉัน อย่าดื้อให้มันมาก""แล้วคุณวานิลจะไปไหนครับ?""เข้าครัวสิถามได้"

    Last Updated : 2025-03-03

Latest chapter

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:60 ตอนจบ

    เวลาต่อมาสนามบินประเทศไทย"ระวังนะครับตะวัน" ฉันร้องห้ามลูกชาย เมื่อลงมาจากเครื่องเจ้าตัวก็วิ่งไปรอบๆ เหมือนกำลังตื่นเต้น ก็ปกติแหละสำหรับเด็กที่เพิ่งจะได้ออกมาจากโลกของตัวเอง ตะวันไม่เคยไปเที่ยวไหนไกลขนาดนี้มาก่อนเลย"มันแปลกตามากเลยครับแม่""ตะวันครับตะวัน""ปล่อยเถอะครับ แกยังไม่เคยเห็น คนของผมก็อยู่กันเยอะแยะ เขาไม่ปล่อยให้นายน้อยของเขาคลาดสายตาหรอก""....." ฉันไม่ได้ตอบอะไร ถึงเขาจะพูดอย่างนั้นก็เถอะนะ แต่คนเป็นแม่อ่ะ ยังไงก็ห่วงลูกอยู่แล้ว"รถจอดอยู่ทางนี้ครับ" ลูกน้องของเขาเดินมาบอก"มากันเถอะครับนิล ตะวันครับมาขึ้นรถเร็ว""ครับคุณพ่อ"สมกับเป็นเขาจริงๆ นะ แค่เจ้านายกลับมาจากต่างประเทศ ลูกน้องนี่ขนกันมารุมล้อมต้อนรับราวกับว่าจะมีคนมาดักทำร้ายงั้นแหละ ฉันอุตส่าห์จะกลับมาอย่างเงียบๆ แต่นี่คงไม่เงียบแล้วล่ะจะว่าไปหลายปีที่ฉันไม่เคยได้กลับมา อะไรต่อมิอะไรมันเปลี่ยนแปลงไปเยอะเหมือนกันเลยนะเนี่ย มันดูแปลกตาไปเยอะเลย แม้บางอย่างจะอยู่ที่เดิม แต่ก็ปรับเปลี่ยนไปไม่ใช่น้อย"เราจะไปที่ไหนกันครับคุณพ่อ""บ้านของพ่อไงครับ""แล้วแม่นิลมีบ้านที่นี่ไหมครับ""มีครับ""เราจะไปเที่ยวไหนกันบ้างค

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:59 โอกาสครั้งสุดท้าย

    เช้าแสนสดใสของวันรุ่งขึ้น"เฮือก!!" วานิลสะดุ้งตื่น เธอรีบลุกขึ้นและมองรอบๆ ตัวเอง พอเห็นว่าพระอาทิตย์ขึ้นจนสว่างจ้าแล้วเธอก็รู้ได้ทันทีว่า มันสายมากแล้ว "รัณ!"ร่างบางรีบลุกขึ้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือมาเปิดดู ให้ตายสินี่มันจะสิบโมงแล้ว เธอนอนตื่นสายขนาดนี้ได้ยังไงกัน"ให้ตายสิโอ้ย! ตื่นสายได้ยังไงวะเนี่ย!" เธอบ่นพึมพำกับตัวเองขณะที่กำลังเร่งรีบแต่งตัว เพราะเธอจะลงไปสภาพแบบนี้ไม่ได้หรอกพอแต่งตัวเสร็จเธอก็รีบเดินออกไปที่ประตู แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้เปิดออกไปประตูก็ถูกผลักเปิดเข้ามาซะก่อนแกร๊ก~"คุณ!""ตื่นแล้วเหรอครับ ผมว่าจะขึ้นมาดูอยู่พอดี" ศรัณย์พูด"ตะวันล่ะคุณ?""ไปเรียนแล้วครับ""ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกฉันล่ะ นี่ฉันสายเลยนะ ไหนจะต้องเปิดร้านอีก""ไม่เห็นต้องเร่งรีบเลยครับ พนักงานของคุณเขาจัดการกันเรียบร้อยหมดแล้วนะครับ""....""ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้วครับ ลงมากินข้าวสิ ผมเตรียมให้แล้ว""เฮ้อ...ตกใจหมด!""ตกใจทำไมครับ มีผมอยู่ทั้งคนนะครับ""ปกติฉันเป็นคนไม่ตื่นสายนะ เล่นมาตื่นสายแบบนี้ ใครบ้างจะไม่ตกใจ""มากินข้าวเถอะครับ""อืม..."วานิลรีบเดินตามศรัณย์ลงไปด้านล่าง เขาทำอาหารไว้ให

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:58 จูบหน้าระเบียง NC20+

    "อุ๊บ! อื้อ!!~"วานิลทำตัวไม่ถูก จู่ๆ ศรัณย์ก็โน้มหน้าลงมาจูบปากกับเธอ เรียวลิ้นสอดเข้าไปในปากเล็ก ตวัดไปมาเหมือนควานหาอะไรในปากของเธอ"อื้ม...!!""อืม...อยู่นิ่งๆ สิครับ" น้ำเสียงของอีกฝ่ายแหบพร่า แม้เธอจะขัดขืนแต่เขาก็ไม่ได้หยุดการกระทำของตัวเองนี่มันเป็นครั้งแรกเลยมั้งที่เธอได้จูบกับใคร และมันก็น่าตกใจไม่น้อย เพราะตอนนี้กำลังยืนอยู่ตรงหน้าระเบียง"อืม...""พะ พอ อืม..." วานิลพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แต่แล้วก็ถูกเขาประคองให้กลับมาอยู่ในท่าเดิม เริ่มที่จะขัดขืนยากขึ้น เพราะมือทั้งสองข้างถูกล็อคเอาไว้ บวกกับร่างกายที่เหมือนจู่ๆ ก็ร้อนวูบวาบขึ้นมาบอกไม่ถูก"ระ รัณ...!" คราวนี้เธอผลักเขาออกไปได้สำเร็จ แต่ถึงจะจูบกับเธอต่อไม่ได้ ก็ใช่ว่าเขาจะหยุดการกระทำของตัวเองเสียหน่อยจมูกโด่งเริ่มซุกไซ้ตามลำคอขาวต่อจากนั้น คลอเคลียอยู่กับใบหูของเธอจนมาถึงหน้าอก ทำอยู่อย่างนั้นไม่ยอมหยุด เหมือนกับแมวน้อยที่กำลังคลอเคลียเจ้านาย"อะ อืม...พอแล้ว""ตัวคุณหอมจัง""ระ รัณ...""ผมไม่เคยรังเกียจคุณ ผมรักคุณ ผมรักคุณ...""อะ อือ...หยะ หยุดก่อน" เพราะเขาไม่ได้พูดอย่างเดียวเนี่ยสิ มือสองข้างก็เล้าโลม จับตรงนั้นตรง

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:57 ความลับในอดีต

    ตกกลางคืน หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาแสนหวานกับศรัณย์มา วานิลกำลังนั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวเงียบๆ จนกระทั่งศรัณย์เดินเข้ามา"คิดอะไรอยู่ครับ""มีเรื่องให้ต้องคิดน่ะค่ะ" วานิลตอบ"พอจะบอกผมได้ไหม ว่าคุณกำลังคิดเรื่องอะไร?""....." วานิลเงียบ ก่อนจะถอนหายใจออกมา การกระทำแบบนี้เหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งของเธอไปแล้ว "ฉันมีเรื่องจะบอกคุณ""ครับ?""ฉันคิดว่าเรื่องนี้คุณเองก็ยังไม่รู้ และถ้าฉันเล่าออกไป คุณอาจจะรังเกียจคนอย่างฉันไปเลยก็ได้""ไม่ ผมจะไม่...""ฟังฉันก่อนสิ" วานิลรีบพูดดักขึ้น เขายังไม่รู้เลยว่าเธอจะพูดเรื่องอะไรให้ฟัง บางทีถ้าเขาได้ยินแล้วเขาอาจจะรับไม่ได้และเลิกรักเธอไปเลยด้วยและที่เธอเลือกที่จะพูดเอาตอนนี้ เพราะหลายครั้งที่ผ่านมาเธอไม่มีความกล้าซะเลย ยิ่งเธอนึกถึงเรื่องเหล่านั้น มันก็ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของเธออยู่ตลอด"พูดมาสิครับ...""ฉันเคยติดคุก แต่คุณคงรู้แล้ว ฉันถูกอดีตแฟนใส่ร้ายเรื่องยาเสพติด ฉันเลยต้องติดคุก เพราะไม่มีพยาน ไม่มีหลักฐาน ไม่มีคนมาช่วยเรื่องคดี""ใช่ ผมรู้เรื่องนี้แล้ว""เรื่องข้างใน...""ครับ?""ขอโทษนะ ที่เพิ่งบอกเอาตอนนี้ แต่ทุกครั้งที่นึกถึงมัน ฉันก็ยังเจ็บใจอยู

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:56 สวมแหวน

    หลายเดือนต่อมาร้านดอกไม้ Tawan Flower Shop"อะไรเนี่ย?" วานิลพึมพำกับตัวเอง เพราะจู่ๆ ตรงหน้าของเธอก็มีช่อดอกไม้ใหญ่อยู่ตรงหน้า และดูเหมือนว่าจะมีคนยืนถือมันอยู่ด้วย"จ๊ะเอ๋!~""คุณ! เล่นอะไรเนี่ย ตกใจหมด!""เซอร์ไพรส์ครับ""ร้านดอกไม้อยู่ตรงนี้แท้ๆ คุณไปอุดหนุนร้านอื่นเหรอ?" ถามเสียงแข็งเหมือนหาเรื่อง"ปะ ป่าวนะครับ ผมสั่งมาจากร้านตรงที่บริษัทที่ผมไปทำงาน ซื้อจากร้านคุณ คุณก็รู้น่ะสิ แบบนั้นก็ไม่เซอร์ไพรส์หรอก""......" ก็ไม่อะไรหรอก แค่แกล้งเขาเล่นก็เท่านั้นแหละ"ดอกไม้สวยๆ สำหรับคนสวยๆ ของผมครับ""อื้ม...ขอบใจนะ""หิวกาแฟจังเลยครับ""เข้าไปข้างในสิ""ไปนั่งด้วยกันนะครับ""อ๊ะ! ดะ เดี๋ยว! ฉันยังทำงานอยู่นะ!"เหมือนศรัณย์จะไม่ฟังอะไรเลย เขาจับแขนของวานิลแล้วดึงเธอเข้าไปในร้าน และตอนนี้ร้านขยับขยายไปอีกเพราะซื้อคูหาใกล้ๆ กันรวมเป็นร้านเดียวไปแล้ว เป็นร้านดอกไม้ที่มีคาเฟ่อยู่ด้วย พอจัดด้วยดอกไม้สวยๆ แล้ว เรียกลูกค้าได้ไม่น้อยเลย โดยเฉพาะคนที่ชอบมาถ่ายรูป"อะไรของคุณเนี่ย!?""พนักงานก็เต็มร้าน ไม่เห็นต้องทำเองเลยครับ""ก็คนมันว่าง จะให้ฉันทำอะไร ทำไม่ให้ฉันทำแบบนี้""ตอนนี้ไม่ว่างแล้วน

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:55 รอยยิ้ม

    เวลาผ่านไปร่วมเดือน"ตะวัน!!" วานิลตะโกนเรียกลูกชาย พร้อมกับเท้าเอวยืนรออยู่ตรงบันได เพราะนี่มัน 7:45 แล้วแต่ลูกชายยังมัวแต่โอ้เอ้อยู่ได้ ศรัณย์นี่แหละตัวดีเลย คอยอยู่เบื้องหลังคอยให้ท้ายกันอยู่แบบนี้ไงตะวันถึงได้เป็นแบบนี้"มาแล้วคร้าบแม่นิล..." เสียงหวานของหนุ่มน้อยดังมาแต่ไกล"สายแล้วนะ มัวทำอะไรกันอยู่!" เธอถามเสียงเข้ม"เสร็จแล้วครับ เสร็จแล้ว""คุณ...!" กำลังจะบ่นแต่ก็ถูกเขาพูดแทรกซะก่อน ราวกับว่ารู้ว่าเธอจะบ่นยังไงเลยชิงพูดก่อน"ขอโทษครับ ผมลืมดูเวลา จะรีบไปส่งเดี๋ยวนี้เลย""....." วานิลยืนมองนิ่ง ส่ายหน้าเล็กน้อยให้กับสองพ่อลูกคู่นี้ที่กำลังพากันวิ่งไปที่รถ มันน่าจริงๆ เลยนะสองพ่อลูกคู่นี้"มีอะไรกันเหรอพี่นิล?" เจียอีเดินเข้ามาถาม"จะอะไรซะอีกล่ะนอกจากสองพ่อลูกคู่นี้""หึหึ ดูเขาเข้ากันได้ดีเลยนะ" เจียอีหัวเราะใส่ ตอนแรกที่รู้ความจริงว่าพ่อของตะวันเป็นใครก็ตกใจอยู่นะ แต่ตอนนี้ก็ชินแล้วล่ะ"เข้ากันได้ดีเกินน่ะสิ หัวจะปวด โอ้ยยย!""เอาน่าพี่ อย่าไปเคร่งนักเลย""พี่ไม่ได้เคร่งนะ แต่เขากำลังจะทำให้ตะวันเสียคน ตะวันเคยตรงเวลา มีระเบียบเรียบร้อย แต่พอมีเขาที่ทำให้ทุกอย่าง ตะวันเปลี

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:54 เปิดใจ

    ตอนเช้าวันถัดมา"ตะวันดูมีความสุขนะครับ" ศรัณย์เอ่ยขึ้น ขณะที่กำลังยืนมองลูกชายวิ่งเล่นอยู่กับบอดีการ์ดของเขา แกดูสนุกสนานมีความสุขเอามากๆ เลย"เขาเป็นเด็กที่แบบ ไม่ค่อยชอบเล่นกับเด็กวัยเดียวกันเท่าไหร่" วานิลตอบ"เหมือนกับคุณเลย""อืม...เหมือนฉัน""ดีนะครับ เพราะคุณเป็นคนที่แข็งแกร่ง เป็นคนที่จิตใจแข็งแรง เป็นคนที่เก่ง อดทน""......""ผมอยากให้คุณกับลูก ย้ายมาอยู่ที่นี่จัง""ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้ ฉันต้องทำงาน""ถ้าอะไรมันลงตัวมากกว่านี้ ตึกนั้นก็ทำเป็นร้านไปเลยดีกว่าไหม ห้องข้างบนก็ทำเป็นที่เก็บของ ส่วนคุณกับลูกก็ย้ายมาอยู่ที่นี่ มีแม่บ้านคอยจัดการงานบ้านให้ คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเยอะ""เรื่องนั้นฉันยังไม่คิดหรอก มันไกลเกินที่ฉันจะคิด""......" ศรัณย์ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเข้าใจเธออยู่ จะย้ายบ้านอะไรทั้งทีมันก็ต้องมีความพร้อม ไม่ใช่ปุบปับจะย้ายเข้ามาอยู่ได้เลย ถึงมันจะไม่ได้ไกลกันก็ตาม"เข้าไปข้างในกันดีกว่าครับ ผมมีอะไรให้คุณดูด้วย""อะไร?"ศรัณย์พาวานิลไปที่ห้องทำงานของเขา ก่อนจะยกกล่องบางอย่างออกมาจากชั้นบนตู้ จากนั้นก็หยิบของในกล่องออกมา ซึ่งมันเป็นอัลบั้มรูปถ่ายเก่าๆ หลายใบมาก"เอ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:53 คำสัญญา

    บ้านพักของศรัณย์ตกกลางคืน"ฝันดีนะครับคนเก่ง""ครับคุณพ่อ""นอนหลับนะครับ พรุ่งนี้เรามีกิจกรรมรออยู่""ตะวันมีความสุขจังเลยครับ""พ่อก็มีความสุขมากครับ" ศรัณย์หอมหัวของลูกชายครั้งแล้วครั้งเล่า มันมีความสุขมากจริงๆ สุขแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะพาตะวันกับวานิลไปที่บ้านของเขาทุกหลังที่มีเลยด้วยซ้ำ"คุณพ่อไปนอนกับแม่นิลใช่ไหมครับ""ใช่ครับ""อย่าทะเลาะกันนะครับ""โอเคครับผม ไม่ทะเลาะกันแน่นอน""ฝันดีครับ พ่อรัณ..""ฝันดีครับตะวันของพ่อ"หลังจากที่ส่งลูกชายเข้านอนเรียบร้อยแล้วศรัณย์ก็กลับเข้ามาที่ห้องนอนของตัวเอง"ตะวันหลับละเหรอ?" วานิลเอ่ยถาม เพราะเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอกับเขาพอดี เธอกำลังเช็ดผมที่กำลังเปียก"อื้ม หลับแล้ว""แกเป็นยังไงบ้าง""ชอบห้องนอนมากเลยล่ะครับ""คุณไปอาบน้ำสิ""เดี๋ยวผมเช็ดผมให้ก่อนดีกว่าครับ"วานิลยังไม่ทันได้พูดอะไรศรัณย์ก็เดินมาแย่งผ้าเช็ดผมของเธอไปก่อนแล้ว เขากำลังเช็ดผมให้กับเธอ มองหน้าของเธอผ่านกระจกตรงหน้า"คุณชอบไหม?""ชอบอะไร?""ที่นี่ไงครับ คุณชอบไหม""ฉันมาก็เพราะตะวันอยากมาแค่นั้น""บอกว่าชอบสักนิดก็ได้นะครับ""ฉันเป็นคนที่พูดตามใจ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:52 บ้านพักของเขา

    วันหยุดสุดสัปดาห์สุดท้ายก็ได้มาจริงๆ แถมต้องมาพักค้างคืนด้วย เพราะลูกชายตัวดีดันอยากนอนพักค้างคืน เพราะอยากเล่นน้ำ อยากวิ่งเล่น วานิลเองก็ขัดใจลูกชายไม่ได้ เธอเลยต้องเออออตามไปด้วยเลยศรัณย์ขับรถพาเธอมาที่บ้านหลังนึง ซึ่งมันอยู่นอกชานเมือง ไม่ใช่บ้านหลังใหญ่อะไร แต่ดูแล้วก็ร่มรื่น และดูเงียบสงบดีไม่น้อยเลย เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบวุ่นวายกับใครแหละ"นี่บ้านของคุณเหรอ?""ครับ มีแม่บ้านอยู่ ผมจ้างพวกเขามาคอยดูแล อยู่กับผมมานานแล้วเหมือนกันครับ""คุณไม่ค่อยกลับมาแบบนี้ เขาไม่พากันลาออกหมดหรือไง""ผมก็ไม่ได้ว่านี่ครับ เขาทำงานข้างนอกได้ แต่พอผมกลับมา พวกเขาก็ต้องมาทำงานบ้านให้กับผม""ชิ! เป็นคนรวยนี่มันดีจริงๆ นะ""พูดอย่างกับตัวเองไม่เคยรวย เป็นถึงเจ้าแม่บ่อนเชียวนะ""อย่าพูดให้ลูกได้ยินนะ! นั่นมันก็แค่อดีต ก็แค่โชคหล่นทับ""หึหึ~""เลิกพูดเรื่องนี้นะ ไม่งั้นฉันทุบหัวคุณแน่"ศรัณย์มองแต่ไม่ได้ตอบอะไร เขาได้แต่ยิ้ม และก็นึกในใจ ว่าเธอก็ยังเป็นเธอเหมือนเดิม ผู้หญิงที่ปากแรงแต่ความจริงเป็นคนใจดี ถึงจะกล้าถามอย่างที่ปากตัวเองพูดจริงๆ ก็เถอะ"เข้าไปในบ้านสิครับตะวัน""ครับ"เด็กน้อยรีบวิ่งนำหน้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status