37

อุณหภูมิร้อนวาบมากับเรือนกายแกร่ง แนบชิดสนิทแน่นกับเรือนกายเปล่าเปลือย กลิ่นหอมของสบู่และความนุ่มเนียนทำเอาปวดร้าวแก่นกายที่กำลังถูไถอยู่บนหน้าท้องแบนราบ

หญิงสาวเองก็รู้ว่าเขาต้องการเธอมากแค่ไหน หลังพาเธอสมอารมณ์หมายเขากลับต้องไปปลดปล่อยตัวเอง วันนี้เธอคงปล่อยให้เขาได้ตักตวงความสุขบ้าง แม้ไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร

ชายหนุ่มประคองกอดคนตัวเล็กที่หยัดกายขึ้นนั่งคร่อม ฟองสีขาวกระจายตัวมากขึ้นตามแรงดึงดูดกันและกัน เกิดเสียงน้ำลายในปากที่กระทบกระทั่ง เสียงครางในลำคอ

ปากของเธอและเขาเหมือนแม่เล็กขั้วบวกลบ ดูดดื่มไปมาผลัดแลกลิ้นไล่หากันเป็นพัลวัน ด้วยแรงพิศวาสมากล้น ไม่มีใครยอมใคร แต่ด้วยความเป็นชายแล้วอลันช่ำชองกว่าเด็กสาวฝึกหัดจูบ

มือร้อนป่ายปัด บีบเนื้อกายสาวจนแดงช้ำ ความตื่นตัวเต็มที่มาตั้งแต่เมื่อคืน อาจทำให้เขากลายเป็นผู้ชายเห็นแก่ตัวโดยสมบูรณ์แบบ

กว่าจะยอมปล่อยปากนุ่มหวานก็เจียนขาดใจ เขากดจุมพิตบนหน้าผากเนียน

“หวังว่าคุณจะไม่เกลียดผมไปเสียก่อน ผมไม่อยากทำคุณเจ็บเลย… ปริม”

นั่นคือถ้อยคำแสนห่วงใย แสนหวานที่สุดสำหรับนัชชา ดวงตาฉ่ำปรือราวถูกจุดประกายแห่งความปรารถนา คงจะเหมือนน้ำม