30

ดุดัน ตะกละตะกลาม ทว่าแฝงความหวานละมุนไว้ในทุกสัมผัส กระทั่งปลายลิ้นหนาแทรกเข้าโพรงปากหอมกลิ่นองุ่นที่หมักบ่มอย่างดี กระหวัดลิ้นเล็กไปเชยชม อุณหภูมิในร่างกายของเธอก็สูงขึ้นตาม เขาดูดน้ำลายจากปากเหมือนเครื่องสูบน้ำ ไม่ต่างจากว่าเป็นน้ำรสชาติหวาน เสียงครางในลำคอของหญิงสาวดังด้วยความพึงพอใจ

บางทีอลันอาจเก็บกดความรู้สึกที่มีไว้มากเกินไป ความห่างเหินเรือนร่างอิสตรีมานานปลุกสัญชาตญาณสัตว์ป่า มันทำให้เกิดความหวาดกลัวว่าเธออาจแหลกเหลวคามือเขาก็ได้ เขาเป็นแค่คนเห็นแก่ตัว หึงหวงอย่างร้ายกาจ แม้ในมือที่กำโทรศัพท์ไว้แน่น

ถ้าจะกระทืบเด็กรอบนี้ หักมือมันทิ้งด้วยคงดี!

จุมพิตของเขาเต็มไปด้วยความเกรี้ยวโกรธ แม้คนไม่ประสีประสาพยายามร้องขอความปรานีด้วยเสียงหอบหายใจหาอากาศอันน้อยนิด เขาเอาแต่ใจมากขึ้นเรื่อย ๆ จนร่างสั่นเทาในวงแขนอาจต้านทานไม่ไหว...

ริมฝีปากดื้อรั้นจึงผละออก มองดวงตาฉ่ำปรือของคนที่อ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขน

“ฉัน... หายใจไม่ทัน...”

“ก็นึกว่าเชี่ยวชาญ เห็นชอบพูดเรื่องอย่างว่า ทำไมอ่อนหัดขนาดนี้” ต่อว่าด้วยสายตาเอ็นดู ขณะร่างสูงโน้มตัวลงตวัดข้อพับขาวเนียนขึ้นอุ้มเดินไปไว ๆ โยนโทรศัพท์ทิ้งลงตรงพื