MasukShare
บทที่ 164 เงินไม่ขาด ขาดแค่ลิงค์
Bab terkait
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 165 พูดมาเถอะว่าคุณรักผม
ทันใดนั้นเซี่ยซีหว่านก็เห็นผู้ช่วยแอบทำท่าโอเคอยู่ข้าง ๆ เยี่ยหลิง และเสื้อผ้าทั้งตัวของเยี่ยหลิงก็ขายหมดเกลี้ยงภายในไม่กี่วินาทีทั้งหมดถูกขายไปหมดแล้ว เซี่ยซีหว่านถามผู้ช่วยด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อว่า “ทั้งหมดขายหมดแล้วเหรอคะ?”นี่เป็นครั้งแรกของผู้ช่วยของห้องถ่ายทอดสดที่ได้เห็นอำนาจอันน่าเกรงขามของเยี่ยหลิงราชินีวงการนำแฟชั่นคนนี้ เธอพยักหน้ารับแล้วพูดว่า “ใช่ หมดเกลี้ยงภายในสามวินาที ลิงก์ถูกเอาออกแล้ว”โอ้พระเจ้า เยี่ยมมากเลย! เซี่ยซีหว่านมองไปที่เยี่ยหลิงด้วยดวงตาที่เปล่งประกายระยิบระยับคอมเมนต์ของห้องถ่ายทอดสดมีการเด้งขึ้นตลอด “ฮือฮือฮือ แย่งไม่ได้อ่ะ” “มือช้าก็ไม่ได้” “หลิงหลิงคนสวย ต่างหูที่เธอใส่สวยจัง ขอลิงค์หน่อยค่ะ” “ลิงค์กระเป๋าและรองเท้า ฉันต้องการทั้งหมด” เสื้อผ้าทั้งหมดที่สวมใส่บนตัวของเยี่ยหลิงถูกชาวเน็ตในรายการถ่ายทอดสดเหมาหมดจนไม่เหลือ ผู้ช่วยเพิ่งแนบลิงก์ลงไปเพียงไม่กี่วินาทีก็หมดเกลี้ยง เยี่ยหลิงไม่ได้ลองทีละตัว เพราะยังไงเธอก็ไม่สามารถลองเสื้อผ้ามากขนาดนี้ได้ เธอยื่นมือเล็ก ๆของเธอเพื่อพลิกเสื้อผ้าไปมาและหยิบจับเสื้อผ้าให้เข้าชุดกันสำหรับ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 166 รางวัลใหญ่ก้อนโตมาก
ในห้องถ่ายทอดสด ดวงตาทั้งสองข้างของผู้ช่วยเป็นประกาย “ว้าว หลิงคนสวย มหาเศรษฐีปรากฏตัวอีกแล้ว รางวัลใหญ่ก้อนโตมากเลย”เซี่ยซีหว่านมองไปที่จำนวนเลขศูนย์เหล่านั้นที่ด้านหลังเหรียญทอง เธออดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาด้วยความตะลึงและมึนงงว่า “เสี่ยมหาเศรษฐีคนนี้พูดอะไร เขากลับให้หลิงหลิงพูดว่าเธอรักเขา” เยี่ยหลิงเปลี่ยนชุดสูทสีดำของเธอแล้ว ตอนนี้เธอสวมเสื้อยืดสีขาวธรรมดาดูสะอาดบริสุทธิ์ ดวงตาอันงดงามของเธอก็เห็นคำพูดส่งมาจากเสี่ยมหาเศรษฐีผู้นี้ “บอกว่าคุณรักผม” “หลิงคนสวย ชาวเน็ตก็เป็นแบบนี้แหละ มีหลายคนที่มีจิตใจผิดปกติ เธอไม่ต้องคิดมากนะ ฉันจะคืนเงินจำนวนมหาศาลนี้ให้เขาที่หลังช่องเดี๋ยวนี้!” ผู้ช่วยพูดอย่างเป็นธรรมเยี่ยหลิงกระพริบตาของเธอเบา ๆ จากนั้นปากที่เป็นกระจับอันงดงามของเธอก็เอ่ยขึ้นว่า “ไม่ต้องลำบากขนาดนี้ก็ได้ ถ้าไม่ใช่เสี่ยมหาเศรษฐีจริง ๆ ก็คงจะไม่กล้าส่งมาง่าย ๆ แบบนี้ ฉันพูดก็ได้ค่ะ ท้ายที่สุดแล้วคนเราก็ใช้เงินกันอยู่ดี” “หลิงคนสวย เธอต้องการจะพูดจริง ๆ เหรอ?” ผู้ช่วยถามอย่างไม่แน่ใจ เยี่ยหลิงมองไปที่กล้อง เธอพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลพร้อมกับทำมือรูปหัวใจว่า “พี่คะ ฉันรักพี
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 167 เธอเคยแท้งลูก
เยี่ยหลิงกำลังจะพูดบางอย่าง แต่ปลายสายกลับมีเสียง “ตู๊ดตู๊ด” ดังขึ้นถึงสองครั้ง กู้เยี่ยจิ่นที่อยู่ปลายสายได้วางสายไปแล้ว “หลิงคนสวย แท้จริงแล้วเกิดอะไรขึ้น เธอรู้ไหมว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้?” ผู้ช่วยถามด้วยความรู้สึกกังวลที่ยังหาคำตอบไม่ได้ เยี่ยหลิงเก็บโทรศัพท์ลงนกระเป๋าพร้อมกับลุกขึ้น แล้วพูดว่า “คน ๆ นี้พวกคุณไม่สามารถยั่วยุได้ค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันจะจัดการให้เองค่ะ” เมื่อเยี่ยหลิงพูดจบก็ออกไปในทันที...เยี่ยหลิงขับรถไปที่คฤหาสน์ซีเจียงเยว่ทันที เมื่อถึงที่คฤหาสน์เธอจึงกดกริ่งที่ประตูอย่างรวดเร็วรอเพียงไม่นานประตูอพาร์ตเมนต์ก็เปิดออก ร่างสูงใหญ่ราวกับหยกของกู้เยี่ยจิ่นก็ปรากฏขึ้นในสายตาของเธอเมื่อกลับถึงบ้านเขาก็ถอดเสื้อคลุมออกข้างนอกออก ตอนนี้บนตัวของเขาสวมเสื้อเชิ้ตบาง ๆ คอวีสีน้ำเงินอ่อน ท่อนล่างสวมกางเกงขายาวสำหรับอยู่บ้านสีดำ ใบหน้าอันหล่อเหลาราวกับรูปปั้นอันวิจิตรของจิตรกร ทั้งงดงามและมีเอกลักษณ์ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเต็มไปด้วยความสุขุมเยือกเย็นยากเกินที่จะต้านทานได้“มาแล้วเหรอ? ผมกำลังทำอาหารอยู่พอดีเลย คุณล้างมือแล้วเรามากินข้าวด้วยกันเถอะ” กู้เยี่ยจิ่
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 168 ต่อไปนี้เธอจะตั้งครรภ์ไม่ได้อีกแล้ว
ตอนนั้นเยี่ยหลิงอยู่โดดเดี่ยวในที่ต่างถิ่น เธอไม่รู้จักใครทั้งนั้น เธอนอนอยู่บนเตียงและมองดูผ้าปูที่นอนที่เปียกชื้นทั้งผืน คืนนั้นภายในห้องเงียบสนิท ไม่มีเสียงแม้แต่นิดเดียวเงียบจนทำให้เธอจิตใจไม่สงบสุขเธอนอนอยู่บนเตียงแบบนั้น ร่างกายของเธอรู้สึกเจ็บปวดมากจนด้านชาไปหมด ทันใดนั้นเสียง “ติ๊ง ติ๊ง” ก็ค่อย ๆ ดังขึ้น เลือดบนผ้าปูที่นอนค่อย ๆ หยดลงบนพื้นทีละน้อยเธอฟังเสียงเลือดสด ๆ ของเธอที่กำลังไหลออกมาจากร่างกายของเธออย่างช้า ๆ และรู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังหลุดออกจากร่างกายของเธอด้วย แต่ความเจ็บปวดนี้ยังไม่มากเท่ากับหนึ่งสิ่งที่เธอรู้สึกเจ็บปวดภายในใจของเธออย่างมาก เธอยื่นมือออกมาปิดใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อและร้องไห้ออกมาอย่างขมขื่น เพราะนาทีนั้นเธอก็เข้าใจในทันทีว่า การแก้แค้นครั้งนี้กู้เยี่ยจิ่นใช้เวลาสิบปีเต็มจนเขากลายเป็นโลกของเธอ จากนั้นเขาก็ทำลายโลกของเธอด้วยมือเขาเอง...กู้เยี่ยจิ่นกำลังอาบน้ำอยู่ในห้องอาบน้ำ จากนั้นเขาจึงออกมาเยี่ยหลิงอยู่ในท่าทางที่หลับตาอยู่ตลอดจนทำให้รู้สึกเหมือนว่าเธอกำลังนอนหลับอยู่มือใหญ่ของกู้เยี่ยจิ่นรวบผมหน้าม้านุ่มของเธอขึ้นแล้วหวีลงมาข้างหลังอย่าง
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 169 คุณท่านฟื้นแล้ว
ต่อไปเธอจะตั้งครรภ์ไม่ได้อีกแล้ว ดังนั้นยานี้จึงไม่จำเป็นต้องกิน กู้เยี่ยจิ่นเงยหน้าขึ้นมองเธอ แต่เธอก็ถอยเท้าเร็วขึ้นหนึ่งก้าวลุกขึ้น แล้วพูดว่า “คุณค่อย ๆ เพลิดเพลินไปกับอาหารค่ำของคุณเองเถอะ ฉันขอตัวกลับก่อน”“หลิงหลิง !” กูเยี่ยจิ่นคว้าตัวเธอไว้ สายตาของเขาจ้องลึกไปที่ใบหน้าเล็ก ๆ ที่ซีดเซียวของเธออย่างหนักแน่นราวกับว่ากำลังเอ็กซ์เรย์และอยากจะมองทะลุเธอให้ได้ “คุณเป็นอะไร?” “อะไร ฉันทำไมเหรอ มีแต่คุณที่ชอบหาเรื่องแล้วก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไรเหรอ?” เยี่ยหลิงกลับคืนสู่สภาวะเกียจคร้านและน่ารักอ่อนโยนตามปกติ จากนั้นเธอก็หันหลังเดินจากไป ใบหน้าที่หล่อเหลาของกู้เยี่ยจิ่นจะน่าเกลียดกว่านี้อีกไม่ได้แล้ว เขาเม้มริมฝีปากบางจนกลายเป็นเส้นโค้ง เยี่ยหลิงเดินไปทางประตู ขณะที่เธอกำลังเดินผ่านตู้ใบหนึ่ง จู่ ๆ ตู้ก็เกิดการสั่นไหวโยกไปโยกมาสองที แล้วก็ล้มลงมาที่เธอทันที“หลิงหลิง !”กู้เยี่ยจิ่นกอดเธอจากด้านหลัง ขณะที่ตู้กำลังทับที่ตัวเขา มือใหญ่ของเขาจับเธอและกดเธอไว้ในอ้อมอกของเขาเยี่ยหลิงได้ยินเสียงของหนักตกลงบนพื้น ชายผู้นั้นก็ส่งเสียงร้องออกมาอย่างแผ่วเบา ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นอย่างกะทัน
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 170 เธอไม่ใช่นางฟ้าตัวน้อยของฉัน！
ในห้องผู้ป่วย คุณท่านลี่ฟื้นขึ้นแล้ว แม้ว่าสีหน้าของเธอยังคงซีดเซียวมาก แต่ก็ยังคงงดงามดูมีสง่าและน่าเกรงขามราวกับว่าหญิงชราเป็นผู้มีอิทธิพลที่ออกมาจากตระกูลผู้สูงศักดิ์ด้วยพลังของท่านเองซวงซวงที่อยู่ข้าง ๆ หญิงชราผู้เข้มงวดนั้นมีนิสัยไร้เดียงสาและร่าเริง ช่วงเวลาหลายสิบปีทีผ่านมานี้คุณท่านลี่สามารถมองคนได้อย่างทะลุปรุโปร่งจากประสบการณ์ที่ผ่านความยากลำบากมาของเธอ เธอจึงรู้สึกได้ว่าซวงซวงเป็นคนที่ชอบประจบ เธอจึงอนุญาตให้อยู่ต่อทันใดนั้น ผู้อำนวยการโจวผิงก็ผลักประตูเข้ามา คุณท่านลี่ยิ้มรับอย่างดีอกดีใจทันที แล้วพูดว่า “ผู้อำนวยการโจว นางฟ้าตัวน้อยของฉันล่ะ นางฟ้าตัวน้อยของฉันอยู่ที่ไหน?”นี่เป็นครั้งแรกที่โจวผิงเห็นคุณท่านลี่ชื่นชอบเด็กผู้หญิงมากขนาดนี้ เด็กผู้หญิงที่สามารถทำให้คุณท่านลี่รู้สึกชื่นชอบได้ อนาคตนี้...คงโชคดีจนหาที่สุดไม่ได้เลย “คุณท่านคะ ตั้งแต่ท่านฟื้นขึ้นมาก็เรียกหาเพียงแต่นางฟ้าตัวน้อยตลอดเวลา นางฟ้าตัวน้อยอยู่ข้างนอกแล้วค่ะ แต่ดิฉันขอเตือนท่านสักหน่อยว่า อีกสักครู่ท่านอย่าได้รู้สึกตื่นเต้นเด็ดขาดนะคะ แม้ว่าจะปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำเพื่อทำให้อาการป่วยของท่
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 171 คุณท่านกำลังตกอยู่ในอันตราย
คุณท่านลี่นั้นคลุกคลีอยู่กับตระกูลผู้มั่งคั่งมาหลายสิบปี สิ่งที่ท่านเจอบ่อยที่สุดก็คือเล่ห์เหลี่ยมของบรรดาชนชั้นสูง พวกคนหน้าไหว้หลังหลอกเหล่านั้นไม่มีทางที่จะหลบพ้นสายตาของท่านไปได้ ในสายตาของท่านนั้นบริสุทธิ์จนสามารถมอทุกสิ่งได้อย่างทะลุปรุโปร่งท่านวิจารณ์เซี่ยเหยียนเหยียนได้อย่างเฉียบขาดและน่าเกรงขามมาก ทุกคำพูดและทุกประโยคที่พรั่งพรูออกมานั้นราวกับก้อนหินที่หนักอึ้งกระแทกเข้ามาอย่างจัง และการสะบัดแขนเสื้อในตอนสุดท้ายนั้นทําให้ทุกคนตื่นตกใจจนตาค้างไปโดยปริยาย ทั่วทั้งห้องผู้ป่วยเงียบสงัด แม้แต่เข็มที่ตกลงมาบนพื้นก็ยังได้ยิน นักข่าวจากหลายสำนักเหล่านั้นลืมแม้กระทั่งการถ่ายรูป พวกเขามองคุณท่านลี่ด้วยสายตาที่มึนงงเหมือนคนโง่ ซวงซวงตะลึงอ้าปากค้าง เธอคิดว่าคุณปู่ของเธอเป็นชายชราที่เข้มงวดและน่าเกรงกลัวมากพอแล้ว แต่เมื่อเทียบกับคุณท่านลี่แล้ว ช่างต่างกันราวฟ้ากับเหวอย่างชิ้นเชิงวันนี้ซวงชวงมาเพื่อจับตาดูสถานการณ์ ตอนนี้เซี่ยซีหว่านถูกไล่ออกจากสถาบันวิจัยไปแล้ว เมื่อคุณท่านฟื้นขึ้นมา เธอจะต้องคอยจับตาดูอย่างใกล้ชิดแล้วบอกเรื่องที่เกิดขึ้นกับเซี่ยซีหว่าน เมื่อเธอเห็นท่าทางของเซ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 172 เซี่ยซีหว่านมาแล้ว
เป็นไปได้อย่างไร? เซี่ยเหยียนเหยียนไม่เชื่อเด็ดขาดว่า การปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำของเธอเมื่อครั้งก่อน จะทําร้ายคุณท่านได้ เธอรีบพูดขึ้นมาว่า “ซวงซวง เธออย่ามาพูดจาเหลวไหลที่นี่นะ หว่านหว่านเป็นคนไร้ความสามารถทางการแพทย์ที่ทุกคนต่างก็รู้กันดี แต่จนถึงตอนนี้เธอเองก็ยังจําชื่อสมุนไพรได้ไม่หมดเลย จะมีใครกล้าเชื่อคําพูดที่พวกเธอพูดอย่างนั้นเหรอ? ผู้อํานวยการโจวคะ ตอนนี้คุณท่านอาการกำเริบอีกแล้ว ฉันจะฝังเข็มเพื่อช่วยชีวิตท่านเดี๋ยวนี้ ผู้อำนวยการได้โปรดพาซวงซวงหลีกทางไปด้วยค่ะ !” เซี่ยเหยียนเหยียนเป็นคนเชื่อมั่นในตนเอง เธอไม่มีทางสงสัยในทักษะทางการแพทย์ของเธออย่างแน่นอน เกียรติยศแห่งสาวน้อยอัจฉริยะทางการแพทย์ของเธอได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการแล้วโจวผิงเลือกที่จะเชื่อมั่นในเซี่ยเหยียนเหยียนจึงรีบยื่นมือออกไปดึงซวงซวงให้หลีกออกมาในทันที แล้วพูดว่า “ซวงซวง ยืนอยู่ตรงนี้และห้ามก่อเรื่องวุ่นวายอีก ไม่อย่างนั้นฉันจะไล่เธอออกไป !”“ผู้อํานวยการโจวคะ ฉัน…” คําพูดของซวงชวงถูกขัดจังหวะโดยสายตาที่ดุดันของผู้อํานวยการโจว เธอกระทืบเท้าอยู่กับที่อย่างไม่พอใจทันใดนั้นเองคุณท่านลี่ก็รู้สึ
Bab terbaru
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 345 เข้าสถาบันวิทยาศาสตร์
เซี่ยซีหว่านรู้สึกได้ว่าลู่ซือเจี๋ยรักลูกชายทั้งสองคนนี้ ดังนั้นที่เมืองไห่เฉิง เขาไม่สามารถอนุญาตให้เธออยู่ได้ แต่ตอนนี้เมื่อรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา เมื่อตอนนั้นหลินสุ่ยเหยากับหลิวอิงหลั่วสองสาวครองอันดับหนึ่งเรื่องความเก่งกล้าสามารถที่สุดของเมืองหลวง เขาต้องการตามหาหลินสุ่ยเหยา ผ่านตัวเธอ ดังนั้นเขาจึงปล่อยวางลูกชายสองคนของเขาลงและปล่อยให้เธอดำรงอยู่หมายความว่า ภายในใจของลู่ซือเจี๋ย หลิวอิงหลั่วมีความสำคัญมากกว่าลูกชายทั้งสองคนของเขานี่เป็นครั้งแรกที่ เซี่ยซีหว่านตระหนักอย่างแท้จริงว่าลู่ซือเจี๋ยรักหลิวอิงหลั่วอย่างสุดซึ้งหลิวอิงหลั่วหายตัวไปหลายปี ปีนี้ลูกชายของเธอลู่หานถิงอายุ 28 ปีแล้ว เซียซีหว่านไม่รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วมันเป็นอย่างไร ความรักที่ลึกซึ้งถึงสามารถทนต่อการกัดเซาะและความแข็งแกร่งของปีที่เลยผ่านได้ จึงทำให้ชายที่ราวกับจักรพรรดิยังคงรออยู่ที่นี่ตลอด บางทีอาจเป็นสถานที่ที่พวกเขาพบกันครั้งแรกแต่รักอย่างสุดซึ้ง ทำไมถึงต้องเจ็บอีก?ตอนนั้นหลินอิงหลั่วตั้งท้องลูกคนที่สอง เธอหยิบมีดมาคว้านท้องตัวเอง อุ้มทารกออกมา ช่างน่าเวทนานัก?ถ้าไม่ใช่เพราะถูกบีบบังคับจ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 344 ผู้หญิงคนนี้จิตใจโหดร้าย
แต่ว่า เธอปรากฏตัวต่อหน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่าทุกครั้งที่เธอปรากฏตัว เขาจะควบคุมตัวเองไม่ได้และไม่เป็นตัวของตัวเองแม้แต่น้อยเขาพยายามไม่ให้ไปหลงเสน่ห์เธอแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้หลังจากที่ได้รู้ในห้องนั่งเล่นเมื่อครู่นี้ว่าเธอคือ เด็กผู้หญิงตัวน้อยเมื่อก่อนนั้น เดิมที่แม่ของเขายอมยกเจ้าสาวตัวน้อยแก่เขา เขารู้สึกว่าความยับยั้งชั่งใจและความอดกลั้นที่ผ่านมาในหลายวันมานี้ได้พังทลายลงลู่หานถิงจ้องมองเธออย่างดุดันด้วยดวงตาสีแดงก่ำ เขายกริมฝีปากบางของเขาขึ้นเล็กน้อย และพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ทำไมสวี่เส้าหนานถึงได้ ลู่จื่อเซียนถึงได้ แต่ทำไมฉันไม่ได้เหรอ?”“…”ใบหน้าเล็กสวยงามของเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีขาวและแดงสลับกัน เธอยกมือเล็กขึ้นเพื่อตบลงไปยังใบหน้าอันหล่อเหลาด้วยความน่าเกลียดชังอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไม่ไม่ได้ตบเขาเพราะลู่หานถิงจับข้อมือเรียวของเธอไว้ได้ทัน เธอจึงไม่ได้ตบใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาลู่หานถิงมองดูเธอด้วยแววตาเศร้าโศกและพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรนะ สิ่งที่ผมสามารถให้คุณได้คือสิ่งที่ลู่จื่อเซียนและสวี่เส้าหนานไม่สามารถให้คุณได้แน่นอน ถ้าหา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 343 เขาเกลียดเธอมาก ！
เขาจำไม่ได้แล้วแน่นอน เพราะความทรงจำเหล่านั้นเธอลบมันไปหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถพูดได้อย่างชอบธรรมแถมเขายังพูดอีกว่า การที่เขานอนกับเธอคือ การนำน้ำสกปรกสาดใส่ตัวเขา เขาคิดว่าเธอเป็นอะไร น้ำสกปรกเหรอ?แน่นนอน เขาเกลียดเธอ !แต่ในเมื่อเขาเกลียดเธอมาก ทำไมเขาถึงมารังควานเธอด้วย?เซี่ยซีหว่านมองใบหน้าที่เย็นชาหล่อเหลาของเขาและพูดเยาะเย้ยว่า “ฉันแค่พูดไร้สาระ พอใจหรือยังล่ะ คนที่บริสุทธิ์ผุดผ่องอย่าประธานลู่ ฉันจะทำให้คุณมีมลทินได้อย่างไรคะ !”“บริสุทธิ์เหรอ” ลู่หานถิงขมวดคิ้วรูปดาบอันองอาจผึ่งผายนั้นและกล่าวว่า “คนที่พูดว่าผมนอนกับคุณ ก็คือคุณ ตอนนี้คนที่กำลังพูดไร้สาระก็คือคุณ คิดว่าเป็นหญิงสาวคนหนึ่งก็สามารถพูดจาเหลวไหลแบบนี้ออกมาได้งั้นเหรอ เซี่ยซีหว่าน คุณยังมียางอายอยู่อีกไหม?”“ฉันจะมีหรือไม่มียางอายเกี่ยวอะไรกับคุณด้วยเหรอคะ ใช่สิประธานลู่ คุณคงจะยังไม่...เป็นหนุ่มน้อยบริสุทธิ์คนหนึ่งอยู่ใช่ไหมคะ?”ดวงตาของเซี่ยซีหว่านเปล่งประกาย ทันใดนั้นดูเหมือนว่าจะเจอกับปัญหาเข้าแล้ว เขาไม่มีความทรงจำช่วงนั้นแล้ว เขาคงจำไม่ได้ว่าเขากับเธอเคยเดือดพล่านกันบนเตียงมาก่อน งั้นเขาคงไม่คิดว่า
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 342 กันเธอไว้ที่ห้องน้ำ
เซี่ยซีหว่านใช้ส้อมจิ้มสเต็กชิ้นเล็ก ๆ เพิ่งเตรียมจะใส่เข้าปาก ตอนนี้เท้าของเธอที่อยู่ใต้โต๊ะถูกเตะอย่างแรง สเต็กบนส้อมก็ร่วงตกลงมาบนจานทันที“หว่านหว่าน คุณเป็นอะไรไปครับ?” ลู่จื่อเซียนถามด้วยความเป็นห่วงร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านสั่นไหวเล็กน้อย เธอมองไปยังลู่หานถิงซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เขาไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอดตั้งแต่เธอเดินเข้ามา แต่เขาเพิ่งเตะเธอเขาเป็นอะไรของเขา?ลู่หานถิงหั่นสเต็กในมืออย่างสง่างามราวกับว่าคนที่เตะเมื่อกี้ไม่ใช่เขา ทั้งหมดไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลยเข้าใจแกล้งจริง ๆ !เซี่ยซีหว่านด่าเขาในใจแล้วยิ้มให้ลู่จื่อเซียนและกล่าวว่า “จื่อเซียน ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ”ทั้งห้าคนก็จบมือค่ำในบรรยากาศอันแปลก ๆ แบบนี้ลง...หลังมื้อเย็น เซี่ยซีหว่านไปห้องน้ำทันทีที่เธอเดินเข้ามา มือใหญ่มือหนึ่งจากด้านในยื่นออกมา และคว้าข้อมือที่เรียวยาวของเธอแล้วดึงเธอเข้าไปเซี่ยซีหว่านชนเข้ากับหน้าอกแข็งแกร่งอย่างกระทันหัน หน้าอกนี้แข็งแกร่งราวกับกับแพง เธอชนเข้าไปราวกับกระดูกของเธอจะแตกสลาย นัยน์ตาขาวบริสุทธื์แดงก่ำด้วยความเจ็บปวดเธอเงยหน้าขึ้นและใบหน้าที่หล่อเหลาละเอียดงดงามของล
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 341 เซี่ยซีหว่านก็คือเจ้าสาวตัวน้อยของเขา
ด้านนอกประตูคือลู่จื่อเซียนจริง ๆ และยังมีเงาเพรียวบางเงาหนึ่งอยู่ข้างกายของลู่จื่อเซียนหลิวจ้าวตี้ดีใจมาก “จื่อเซียน ลูกกลับมาแล้วเหรอ คู่หมั้นของลูก…”แววตาของหลิวจ้าวตี้จับจ้องไปยังเซี่ยซีหว่าน เมื่อมองชัดเจนแล้วว่าเป็นเซี่ยซีหว่าน รูม่านตาของหลิวจ้าวตี้ก็เบิกกว้างและตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ในทันทีเป็นไปได้ยังไงกัน?ทั้งลู่ซือเจี๋ยและลู่หานถิงที่อยู่ในห้องนั่งเล่นต่างก็ได้ยินการเคลื่อนไหวที่ด้านนอกประตู คืนนี้พวกเขากำลังรอให้ลู่จื่อเซียนพาคู่หมั้นลึกลับกลับบ้านลู่ซือเจี๋ยวางหนังสือพิมพ์เศรษฐกิจในมือลงแล้วยืนขึ้นพลางเอ่ยถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”ทันใดนั้นลู่จื่อเซียนจูงมือเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหว่านเดินเข้ามาทันทีที่ลู่ซือเจี๋ยเห็นเซี่ยซีหว่าน เขาเคยต่อกรกับเซี่ยซีหว่านมาแล้วสองครั้ง เขารู้ดีว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ธรรมดา แต่เขาไม่คิดมาก่อนว่าเซี่ยซีหว่านจะเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา！ในขณะเดียวกันนั้นลู่หานถิงก็มองไปยังลู่จื่อเซียน จากนั้นดวงตาอันเฉี่ยวคมของเขาก็ค่อย ๆ หันไปมองใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนการมาถึงของเซี่ยซีหว่านทำให้ครอบครัวลู่ทั้งหมดตกอยู่ในบรรยากา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 340 เป็นคู่หมั้นของผมเป็นเวลาสามเดือน
ลู่จื่อเซียนพูดกับเธอว่า หว่านหว่านผมชอบคุณครับเซี่ยซีหว่านนั่งลง เธอรู้ว่าลู่จื่อเซียนรู้สึกกับเธออย่างไร ได้รับความรักจากคุณชายรองตระกูลลู่ที่ทั้งสง่างาม และมีความสามารถ เธอควรจะมีความสุข และตื่นเต้นมากกว่าผู้หญิงคนไหน ๆ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับลู่จื่อเซียน นอกจากนี้เธอแต่งงานกับลู่หานถิงแล้ว แม้จะเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ก็ตาม แต่เธอก็เคยเป็นพี่สะใภ้ของเขาแล้ว และตอนนี้เธอได้กลายมาเป็นคู่หมั้นของเขาอีกครั้ง ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดขณะเดียวกันเซี่ยปัง และหลานเหยียนเดินเข้ามา เขาพูดว่า “หว่านหว่านการแต่งงานในครั้งนี้เป็นความต้องการของแม่ของลูก พวกเราคิดว่าคุณชายรองตระกูลลู่เป็นคนที่ดีมาก เขาจะไม่ทำให้ลูกเศร้าเสียใจเหมือนใครบางคน ตอนนี้ลูกคงจะไม่ปฏิเสธคุณชายรองตระกูลลู่เพราะคน ๆ นั้นใช่ไหม?”“ใช่แล้วหว่านหว่าน ผู้หญิงอย่างพวกเราต้องมองไปข้างหน้า ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป ไม่ต้องไปเสียใจกับมัน ปล่อยวางในสิ่งที่ควรจะปล่อย ถ้าลูกไม่ยอมเปิดใจ และก้าวไปข้างหน้า ลูกจะเห็นความงามของชีวิตได้อย่างไร?”เซี่ยปังและหลานเหยียนไม่ชอบลู่หานถิง ลู่หานถิงแต่งงานกับลี่เหยียนหลา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 339 หว่านหว่านผมชอบคุณ
สวี่เส้าหนานรู้สึกขมขื่นภายในใจ !คุณท่านลี่ไม่ต้องการให้เซี่ยซีหว่านลงเอยกับสวี่เส้าหนานหลานชายของท่าน เธอคิดว่าสองคนนี้ไม่คู่ควรกัน ตอนนี้คุณท่านลี่กำลังยืนมองลู่จื่อเซียน คุณท่านลี่รู้จักลูกชายสองคนของตระกูลลู่ เป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าลู่จื่อเซียนเป็นเหมือนกับดอกบัวที่บานในโคลนตม เขาเป็นคนที่ดีมากชีวิตส่วนตัวของลู่จื่อเซียนใสสะอาดมาก และเขายังไม่เคยมีแฟนมาก่อน คุณท่านลี่ดูออกว่าลู่จื่อเซียนชอบเซี่ยซีหว่านมาก เขาดูแล และเอาใจใส่เธอด้วยความรัก ดังนั้นคุณท่านลี่จึงมองเขาเหมือนหลานชายคนหนึ่ง ท่านเหลือบมองลู่จื่อเซียน จากนั้นก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจเซี่ยปังและหลานเหยียนก็พอใจในตัวลู่จื่อเซียนมากเช่นเดียวกัน ในมหานครเอมพีเรียลแห่งนี้ ลู่จื่อเซียนเป็นคนที่มีความสามารถและหล่อเหลา อีกทั้งยังเหมาะสมกับเซี่ยซีหว่านแหวนหยกวงนี้เป็นแหวนที่หลินสุ่ยเหยาสวมอยู่ตลอดเวลา เซี่ยปังและหลานเหยียนจำข้าวของส่วนตัวของหญิงสาวได้อย่างรวดเร็ว ย้อนกลับไปในตอนนั้นเธอได้หมั้นหมายเซี่ยซีหว่านกับลูกชายของเพื่อนสนิท พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเด็กชายคนนั้นจะเป็นคุณชายรองตระกูลลู่ลู่จื่อเซียนเป็นนักวิชาการที่อายุน้อยท
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 338 ลู่จื่อเซียนก็อยู่ที่นี่ด้วย !
เซี่ยปัง “...”ที่นี่...คือตระกูลเซี่ย ไม่ใช่เหรอ?เซี่ยปังมองไปยังคุณท่านลี่ที่พูดออกไปเช่นนั้น มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อยคุณท่านลี่เป็นนายหญิงของตระกูลลู่มานานหลายปีแล้ว ท่านมีภาพลักษณ์ที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก บรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาที่ถูกท่านดุก็มักจะกลัวจนขาอ่อนแรง และเกือบจะล้มลงไปในทันทีขณะเดียวกันร่างที่หล่อเหลา และดูชั่วร้ายก็ปรากฏตัวขึ้น เขาพูดว่า “อย่าทำให้เขาตกใจกลัวสิครับคุณยาย ผมเองที่มาที่นี่ !”เมื่อทุกคนหันไปมอง กลายเป็นสวี่เส้าหนานคุณชายของตระกูลสวี่ เจ้าชายแห่งมหานครเอมพีเรียลที่ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใดเขามาที่นี่จริง ๆ !คุณท่านลี่มองสวี่เส้าหนานด้วยสีหน้าไม่พอใจ ราวกับว่าที่นี่เป็นบ้านของท่านจริง ๆ ท่านพูดว่า “ทำไมหลานถึงมาที่นี่ได้ล่ะ?”“คุณยายผมมาที่นี่เพราะ…” ดวงตาทรงดอกท้อของสวี่เส้าหนานมองไปยังใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน และพูดต่อว่า “...เพราะเซี่ยซีหว่านครับ !”คุณชายที่มีชื่อเสียงเช่นเขา มีข่าวลือไปทั่วว่าเขาเปลี่ยนผู้หญิงราวกับเปลี่ยนเสื้อผ้า เซี่ยปังและหลานเหยียนรีบดึงเซี่ยซีหว่านไปทางด้านหลังพวกเขา และพูดว่า “คุณชายสวี่ครับ หว่านหว่านของพวกเราไม่
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 337 ตระกูลสวี่ส่งคำขอแต่งงานให้กับตระกูลเซี่ย
คุณท่านลี่ยิ้ม และพูดว่า “ทำไมล่ะ ฉันมาร่วมฉลองงานวันเกิดของเซี่ยปังผู้ยิ่งใหญ่ไม่ได้เหรอ?”เมื่อท่านพูดจบ ภายในห้องโถงก็เกิดความโกลาหลขึ้นในทันที ท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลลี่มาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับเซี่ยปัง!”คุณท่านลี่มองไปที่เซี่ยปังและหลานเหยียน จากนั้นก็พูดว่า “ท่านเซี่ย คุณนายเซี่ย ฉันมาที่นี่โดยไม่ได้รับคำเชิญ หวังว่าพวกคุณจะไม่ถือสาและไล่ฉันออกไปใช่ไหม?”เซี่ยปังและหลานเหยียนชำเลืองมองกัน พวกเขาไม่คิดว่าจู่ ๆ คุณท่านลี่จะมาร่วมงานด้วย แม้ว่าตระกูลเซี่ยจะเป็นตระกูลที่มีอิทธิพล แต่ตระกูลขุนนางเก่าแก่ที่ร่ำรวยในมหานครเอมพีเรียลก็ไม่ได้สนใจที่จะคบค้าสมาคมกับพวกเขา นั่นเป็นเป็นเหตุผลว่าทำไมเซี่ยซีหว่านจึงไม่สามารถเข้าสู่แวดวงคนดังในมหานครเอมพีเรียลได้ตระกูลเซี่ยและสี่ยักษ์ใหญ่แห่งมหานครเอมพีเรียลไม่เคยติดต่อไปมาหาสู่ หรือมีปัญหาอะไรกันมาก่อน แต่จู่ ๆ วันนี้คุณท่านลี่กลับมาที่นี่อย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนในที่นี้ต่างก็ตกตะลึงแต่ในเมื่อท่านมาถึงที่นี่แล้ว เซี่ยปังก็ไม่สามารถไม่ต้อนรับท่าน เขาจึงพูดว่า “คุณท่านลี่ ยินดีต้อนรับครับ”คุณท่านลี่ยิ้ม จากนั้นก็ส่งกล่องของขวัญให้กับเ
