17 เพลิงสวาทเตียงหยกเย็น

ไม่มีความรู้สึกใดจะซ่านใจเท่านี้ เมื่ออีกฝ่ายส่งความรักที่อัดแน่นเข้าสู่ร่างกายของไป๋ลู่เถียน คราแรกคิดว่าเขาเป็นฝ่ายคลั่งรักตน แต่ความจริงช่างเป็นเรื่องตลก ไป๋ลู่เถียนต่างหากที่ขาดบุรุษผู้นี้ไม่ได้อีกต่อไป และนางยกให้เขาเป็นพระเอกในนิยายเรื่องใหม่ ที่มีนางร้ายเป็นตัวนำ

“หากเชี่ยงกงออกแรงช้ากว่านี้ คงเป็นข้าที่ขาดใจตาย เพราะความโอ้เอ้ของท่าน”

ดวงตาคมมองยังไป๋ลู่เถียน และมุมปากเขายกยิ้มให้นาง

“ขออภัยเด็กน้อยด้วย ตาเฒ่านั้นอยากถนอมเจ้า กลัวเนื้ออุ่น ๆ จะบอบช้ำ!”

“เหลวไหล ข้ายังเป็นเด็กน้อย ท่านจงอย่ากังวลจนเกินเหตุ”

นางบอกเขาแล้วก็ยิ้มหวาน ก่อนที่มือหนึ่งเอื้อมไปบีบยอดหน้าอกเขา อีกมือเขี่ยริมฝีปากล่างปันเส้าเฟิง ส่วนเขาก็ทำท่ากัดนิ้วนางอย่างสนุก

“รู้หรือไม่ ข้าขี่ม้าเป็นตั้งแต่ห้าขวบ”

“เอ กล่าวเช่นนี้ เจ้ากำลังจะบอกว่า อยากปราบพยศม้าศึกของชายแซ่ปันสินะ”

“อืม ม้าชราของเชี่ยงกง แน่นอนว่าใหญ่โต แต่เวลาถูกที่ข้าควบขี่ มันจะพุ่งทะยานไปได้ไกลสักแค่ไหน”

นางว่าจบก็เริ่มขยับบั้นท้า