เข้าสู่ระบบแชร์
5 หยุดพูดเดี๋ยวนี้
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-10 17:50:31Chapter5
“พี่ไนท์ นี่น้องสาวสาค่ะ” ชาลิสาผายมือแนะนำน้องสาวให้แฟนหนุ่มรู้จัก
“….” น้ำไนท์นิ่ง ในขณะที่ดาริกามือสั่นขาสั่น ก้มหน้าหลบสายตา เธอกลัวเขาจำเธอได้ วันนั้นเธอโดนวางยา บวกกับความเมา ทำให้เธอต้องเจอเรื่องน่าอายแบบนั้น ส่วนเขาเองก็คงจะเมาเช่นกัน
“นี่พี่ไนท์ ว่าที่พี่เขยเรายัยดา สวัสดีพี่เขาสิจ๊ะ”
“สวัสดีค่ะ” เธอยกมือไหว้เขา
“….” เขานิ่งเงียบ ทำให้ดาริกาเงยหน้าขึ้นมองเขา เขาเองจ้องมองใบหน้าของเธอเช่นกัน ปากหยักได้รูปยกยิ้มเล็กน้อย ดาริกาดูไม่ออกว่าสายตาใต้แว่นดำนั้นมองเธอแบบไหน แต่เธอหัวใจเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอก เธอกลัวเขาจะพูดเรื่องคืนนั้น เธอกลัวว่าเขาจะจำได้ “สวัสดีครับ”
“….”
“เราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่าครับ?”
“ไม่เคยค่ะ เราไม่เคยเจอกัน” ดาริกายืนยันหนักแน่น หลบสายตาที่กำลังมองอย่างจับพิรุธ
“อ๋อ แสดงว่า ฉันคงเคยเจอคนหน้าคล้ายเธอ”
“….” ดาริกาไม่ได้พูด แต่เอามือประสานกันเอาไว้ เพราะมือไม้มันสั่นจนควบคุมไม่อยู่
“สวัสดีครับคุณแม่ช่อผกา คุณพ่อเตชิน” น้ำไนท์ยกมือไหว้ทั้งสองอย่างสำรวม
“ค่ะ”
“งานที่โน่นเป็นไงบ้าง?”
“เรียบร้อยดีครับ”
“อืม ดีแล้วล่ะ”
“สาหิวแล้วค่ะ เรารีบกลับกันดีกว่า วันนี้แม่สาทำอาหารไว้รอพี่ไนท์กับยัยดา อาหารเยอะมากเลยค่ะ” ชาลิสาควงแขนแฟนหนุ่ม ในขณะที่ลูกน้องของเขาลากกระเป๋าเดินตาม ดาริกาลอบผ่อนลมหายใจออกมา ดีใจที่เขาไม่พูดเรื่องคืนนั้น ดีใจที่เขาไม่พูดมันออกมา
เขาอาจจะจำเธอไม่ได้ ใช่… เขาต้องจำไม่ได้ หรือต่อให้เขาจำได้ เธอก็ต้องเฉไฉ ห้ามยอมรับในเรื่องนี้เด็ดขาด
ดาริกานั่งเงียบมาตลอดทาง แม้พี่สาวกับว่าที่พี่เขยจะนั่งรถอีกคัน เธอก็อดกังวล และอดคิดเรื่องนี้ไม่ได้
พอรถเคลื่อนไปจอดบ้านหลังงาม ดาริกาก็รีบลงจากรถ กวาดสายตามองไปรอบ ๆ บริเวณ ทุกอย่างยังเหมือนเดิม เหมือนตอนก่อนไปต่างประเทศ มีแตกต่างไปบ้างก็เห็นจะเป็นต้นไม้กับสวนดอกไม้ ที่มันออกดอกสวยงาม
“สวยมากเลยค่ะ”
“มาเหนื่อย ๆ ไปอาบน้ำอาบท่าดีกว่าจะได้มาทานอาหารกัน”
“ค่ะพี่สา” ดาริการีบลากกระเป๋าขึ้นไปบนห้อง “คิดถึงเตียงนุ่ม ๆ นี่ที่สุด” ว่าแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง ทุกอย่างภายในห้องยังคงเหมือนเดิม พี่สาวของเธอคงจะให้คนใช้ทำความสะอาดเช็ดถูทำทุกอย่างไว้ให้
ดาริกานอนเล่นอยู่สักพักก็รีบอาบน้ำแต่งตัวลงมารับประทานอาหาร พี่สาวกับว่าที่พี่เขยของเธอนั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว ดาริกาจึงรีบเดินไปนั่งเก้าอี้ข้าง ๆ มารดา
“อาหารที่หนูชอบทั้งนั้นเลย ทานให้เต็มที่เลยนะ” เตชินพูดกับลูกสาวคนเล็ก
“ค่ะ” ดาริกาพยักหน้าตักอาหารทานเงียบ ๆ เธอไม่พูดอะไร พยายามหลบสายตาคมกริบที่กำลังจ้องมองมาที่เธอ
“กินไม่พูดไม่จาเชียว อาหารไม่อร่อยเหรอ…. น้องดา” น้ำเสียงนุ่มทุ้มดังขึ้น ดาริกาเงยหน้าขึ้นมองก็ยังเจอสายตาคมกริบของเขามองอยู่
“เอ่อ…”
“นั่นน่ะสิ อาหารไม่ถูกปากหรืออย่างไร อาหารพวกนี้คุณแม่ให้แม่บ้านช่วยกันทำสุดฝีมือเลยนะ มีแต่ของชอบของดาทั้งนั้น”
“อร่อยค่ะพี่สา แต่สงสัยดาจะเพลียจากการเดินทาง” ดาริกาเม้มปากตัวเอง ก่อนจะก้มลงดูเท้าใหญ่ที่กำลังเขี่ยปลีน่องของเธอไปมา เธอเงยหน้ามองเจ้าของเท้านั้น เขายิ้มให้เธออย่างเจ้าเล่ห์ สีหน้าแววตาของเขาทำให้ดาริกามือสั่น เขาจำเธอได้ เขาจำเรื่องคืนนั้นได้
“อ๋อ น้องเขาคงจะเพลียน่ะ รีบทานนะครับ จะได้พักผ่อน”
“….” ดาริกามองหน้าเขาอยู่นานก่อนจะใช้เท้าเตะเท้าของเขาออกจากขาของตัวเอง
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อย ดาริกาก็ขอตัวมาเดินเล่นนอกบ้าน หลายปีที่จากบ้านไป เธอคิดถึงเหลือเกิน คิดถึงบ้าน คิดถึงต้นไม้ใบหญ้า คิดถึงทุกอย่างที่อยู่ที่นี่ คนตัวเล็กนั่งมองท้องฟ้าพลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สุดท้ายก็มาหยุดที่เรื่องของพี่สาว กับผู้ชายคนนั้น
ดาริการู้สึกผิดต่อพี่สาวเหลือเกิน ถ้าชาลิสารู้เรื่องคืนนั้นของเธอกับเขา ชาลิสาต้องเสียใจมากแน่ ดาริกาไม่อยากจะให้พี่สาวที่เธอรักมากที่สุด ต้องเสียใจ ดาริกามองพระจันทร์ดวงโตพลางถอนหายใจ มันหน่วง มันหนักอึ้งราวกับก้อนหินหนักทับกลางอก
ตึก ! ตึก !
ไม่ทันที่จะคิดอะไรต่อเสียงฝีเท้าหนัก ๆ ก็ดังขึ้น ดาริกาหันไปมองก็ต้องตกใจ ว่าที่พี่เขยของเธอยืนอยู่ทางด้านหลัง ในระยะประชิด
“มาอยู่นี่นี่เอง”
“มะ…มีอะไรหรือเปล่าคะ?” ดาริการีบลุกจากม้านั่ง ถอยหลังสองสามก้าวรักษาระยะห่าง แต่คนตัวโตก็ไม่วายตามเข้ามารั้งร่างบอบบางของเธอเอาไว้ จะ…จะทำอะไร หยุดนะ ถ้าไม่หยุด ดาจะร้องให้คนช่วย”
“เธอกล้าเหรอ?” ริมฝีปากหยักยกยิ้ม มองเธออย่างผู้ชนะ “ถ้าเธอร้องฉันจะบอกชาลิสาว่าคืนนั้น ฉันกับเธอ…”
“เราสองคนทำไม?”
“หึ! ฉันกับเธอเอากันในคอนโดจนถึงเช้าไง”
“พูดบ้าอะไร ดาไม่เคยทำอะไรแบบนั้น” ดาริกาเสียงแข็งเธอไม่ยอมรับเด็ดขาด ต่อให้เป็นความจริง เธอก็จะไม่ยอมรับมัน หัวเด็ดตีนขาดเธอก็ไม่ยอม
“เฮ้อ คิดเอาไว้อยู่แล้วแหละว่าเธอต้องพูดแบบนี้ ฉันก็เลยมีหลักฐานมายืนยันว่าเธอกับฉันเคยมีอะไรกันหลายรอบ”
“ดาไม่เคยเป็นแบบนั้น” ดาริกากัดปากตัวเองจนเจ็บ ผลักร่างสูงออกห่างตัว
“หลักฐานดูซะให้เต็มตา” เขาเปิดภาพในโทรศัพท์ชูให้เธอดู ไหนจะเป็นคลิปเสียงที่เขาแอบถ่ายเอาไว้ ดาริกาหน้าชารู้สึกจะร้องไห้ขึ้นมาดื้อ ๆ ทำไม ทำไมกัน ทำไมชีวิตต้องมาเจอคนเฮ็งซวยอย่างเขาด้วย
“ไม่ใช่ดา”
“มั่นใจ”
“ใช่” ริมฝีปากสั่นระริก ร่างกายก็สั่นขึ้นมาอย่างเสียอาการ
“เดี๋ยวฉันเอาไปถามพี่สาวเธอ พี่สาวเธอจะว่ายังไงนะ ถ้าเห็นคลิปนี้” เขาเปิดคลิปเสียงดัง เสียงครวญครางเสียงกระแทกดังหยาบโลน ดาริกาอับอายเหลือเกินที่ต้องมาเห็นมาฟัง ในสิ่งที่เธอพยายามลืม
“หยุดนะ!”
“พี่สาวเธอจะเสียใจขนาดไหนนะ ที่เธอมีอะไรกันกับฉัน”
“อย่าพูดนะ!”
“ถ้าไม่อยากพูด ก็ตามใจฉัน”
“ไม่”
“เธอรู้ไหมว่าฉันมีอารมณ์ตั้งแต่เห็นเธออยู่สนามบินแล้ว เรื่องคืนนั้นมันลอยวนเข้ามาในหัว ถ้ามีเธอมาช่วยทำให้หายเห งี่ยน มันก็คงดี”
“ทุเรศ หยุดพูดแบบนั้นนะ” ดาริกาผลักเข้าอย่างแรง แล้วหันหลังจะเดินหนี
“ถ้าเดินไปอีกก้าว พี่สาวเธอรู้ความจริงแน่”
บทที่เกี่ยวข้อง
พี่เขยร่านสวาท 6
Chapter6“หยุดใจร้ายกับดาแบบนี้ ถ้าคุณไม่หยุด ดาจะแจ้งความว่าพี่เอาเรื่องนี้มาแบล็คเมล์ดา” ดาริกาหันมามองเขาด้วยความโกรธ ผู้ชายอะไรสารเลวเสียจริง เธอเกลียดเขาจริง ๆ ที่เขาเรื่องนี้มาบังคับ“ทำเลยสิ กล้าทำไหม?” น้ำไนท์แค่นหัวเราะในลำคอ มองเด็กสาวตรงหน้าอย่างพอใจ“…” ดาริกาเม้มปากมือกำแน่นเข้าหากัน นัยน์ตาสั่นระริก ถ้าคลิปหลุดไป พี่สาวที่แสนดีของเธอต้องเสียใจเป็นแน่ แต่ถ้าให้เธอยอมเขา มันต้องไม่จบแน่ เธอจะทำอย่างไรดี เรื่องนี่ถึงจะจบตอนแรกเธอก็ยินดีปรีดาที่ได้ยินว่าพี่สาวมีแฟน ดีใจที่ตัวเองมีว่าที่พี่เขย ชาลิสาเป็นผู้หญิงเก่งสวย เป็นคนค่อนข้างเลือกผู้ชายที่จะคบหาดูใจ ตอนแรกเธอก็คิดว่าพี่สาวจะได้เจอคนดี แต่มันไม่ใช่เลย เขาไม่ใช่อย่างที่คิดและวาดฝันเอาไว้ในตอนแรก ที่จริง เขามันสารเลว“ทำสิ หรือจะให้ฉันทำเอง” “เลว”“อืม ฉันมันเลวอยู่แล้ว” น้ำไนท์รั้งร่างบอบบางเขามาประชิดตัว ไม่สนใจว่าสาวเจ้าในอ้อมแขนจะดิ้นรนแค่ไหน พอหล่อนจะอ้าปากร้อง ริมฝีปากบางเล็กก็ถูกบดจูบด้วยริมฝีปากร้อนผ่าวดาริกาตาเบิกโพลง ตกใจในสิ่งที่เขากระทำ ร่างกายของเธอสั่นระริก รู้สึกหายใจไม่ทัน หัวใจเต้นรัวเร็ว รู้สึกเหมือนจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พี่เขยร่านสวาท 7 พูดมาก
Chapter7สายลมโบกพลิ้วรับเช้าสดใสของวันใหม่ ดาริกาลุกขึ้นจากเตียงแล้วป้องปากหาวไปมา เมื่อคืนหล่อนนอนไม่ค่อยหลับ หัวคิดถึงแต่เรื่องของผู้ชายคนนั้น บางทีหล่อนไม่เข้าใจ ว่าทำไมหล่อนถึงต้องมาคิดเรื่องเฮ็งซวยกับคนแบบนั้นดาริกาอาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินลงมาข้างล่าง เสียงพี่สาวพูดกับคนใช้ดังแว่วออกมาจากครัว พี่สาวของเธอเป็นคนตื่นเช้าชอบมาช่วยคนใช้ทำอาหาร เป็นเรื่องปกติที่พี่สาวของเธอชอบทำ ไม่ว่าจะเมื่อก่อนหรือตอนนี้ พี่สาวของเธอก็ยังทำเหมือนเดิมสองเท้าของหญิงสาวเดินย่ำไปตามผืนหญ้าที่มีหยดน้ำเกาะพราว เมื่อตอนย่ำรุ่งฝนตก ตอนเช้าจึงยังมีน้ำเกาะที่ต้นหญ้า พื้นบางที่ก็ยังเจิ่งนอง“หนูดาทำอะไรลูก” เสียงของมารดาดังขึ้น ทำให้ดาริกาต้องหันไปมอง วันนี้ท่านแต่งตัวสวย ส่วนบิดาก็สวมชุดสูทราคาแพง“เอ่อ…หนูดาเดินเล่นค่ะ”“น้ำเจิ่งนองขนาดนั้นจะไปเดินเล่นได้ยังไงคะลูก รีบเข้าบ้าน ไปเดินลุยแบบนั้นเดี๋ยวน้ำกันเท้าเอา มา ๆ ไปแต่งตัวสวย ๆ วันนี้มีแขกมาบ้านเรา”“แขก?” คิ้วเรียวสวยขมวดเป็นปม วันนี้มีแขกมา ใครกันที่จะมาบ้านเธอในวันนี้“ใช่จ้ะ คุณกรรชัยกับคุณปัทมสุดาจะมาคุยเรื่องพี่สาวเรา ดารีบไปแต่งตัวสวย ๆ นะ แม่กับพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พี่เขยร่านสวาท 8 สงสัยเธอคงลืม
Chapter8"อื้อ" ดาริกาคิดอะไรยังไม่ออก ร้องท้วงแต่คนตัวโตกลับไม่สนใจ เขายังคงกวาดต้อนความหอมหวานจากริมฝีปากบาง สอดแทรกลิ้นถี่รัว“เธอชอบไหม?” เขาผละจูบแล้วลูบที่แก้มสวยเบา ๆ“ดาเกลียดคุณ” ดาริกาผลักที่อกของน้ำไนท์แรง ๆ ก่อนจะรีบผลุนผลันออกจากห้อง“อ้าวดา มีอะไรหรือเปล่าดูรีบร้อนแปลก ๆ”“เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร ว้าว พี่สาใส่ชุดนี้แล้วสวยมากเลยค่ะ” “จริงเหรอ?” คนถูกชมก้มลงมองตัวเอง“จริงสิคะ”“ตอนแรกพี่ก็ไม่มั่นใจ ตอนนี้พี่มั่นใจแล้ว ขอบคุณนะดา ดาคือน้องที่พี่รักที่สุดนะ ถ้าพี่แต่งงานแล้ว พี่จะให้ดาไปหาบ่อย ๆ”“พี่จะไปอยู่กับคุณไนท์เหรอ?”“ใช่จ้ะ เรือนหอของพี่กับเขา แม่พี่ไนท์ซื้อให้แล้ว หลังใหญ่มาก เออ แล้วที่หน้าที่หลังก็เรียกพี่เขาว่าพี่ไนท์นะ ไม่ต้องเรียกคงเรียกคุณหรอก เรียกพี่เป็นกันเองดี”“ค่ะ” ดาริกาพยักหน้าเบา ๆ“ดาไปช่วยพี่เลือกของชำร่วยหน่อย พี่ไม่รู้ว่าจะเลือกแบบไหน มันละลานตาไปหมด เยอะจนเลือกไม่ถูก”“ค่ะ” ดาริกาเดินตามพี่สาวไปเลือกของชำร่วย พร้อมกับปรายตาไปมองว่าที่พี่เขยของเธอที่เดินออกมาจากห้อง ผู้ชายอะไรไม่รู้หน้าด้านหน้าทน ทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ต้องเป็นผู้ชายแบบไห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พี่เขยร่านสวาท 9 ไปไหนมา
Chapter9“ปล่อยนะคุณไนท์!” ดาริกาพยายามดิ้นรน แต่คนตัวโตก็ตามมาทาบทับร่างบอบบางของเธอเอาไว้ ใบหน้าของเขาแดงก่ำลามไปถึงใบหู เขากำลังโกรธหล่อนรับรู้ได้“ปล่อยให้เธอไประริกระรี้กับไอ้หน้าปลาหมอนั่นเหรอ?” เขาบดกรามแน่น“ใช่ ปล่อยดาเดี๋ยวนี้!” คำพูดของเธอยิ่งทำให้น้ำไนท์โกรธจัด เขาเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมถึงได้โกรธถึงเพียงนี้ ทั้งที่ความเป็นจริงเขาแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น ไม่ได้มีสิทธิ์อะไรในตัวของดาริกาเขารู้แต่ว่าเขาไม่พอใจ ไม่ชอบใจ ไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายกับสิ่งที่เป็นของ ๆ เขา ต่อให้เธอปฏิเสธว่าไม่ใช่ และผลักไสเขามากแค่ไหน เขาก็ไม่สน“ไม่มีทาง ถ้าฉันจะปล่อยเธอ คือวันที่ฉันตาย หรือเธอตายเท่านั้น!” เลือดในกายเย็นเฉียบทันทีที่สิ้นประโยค คำขู่และแววตามาดมั่น ดาริกามั่นใจว่าเขาจะทำอย่างที่พูด“ดาเป็นน้องภรรยาคุณ!”“เป็นแล้วยังไง ในเมื่อฉันไม่สนใจ เธอไม่มีสิทธิ์ไประริกระรี้กับใครทั้งนั้น” “คุณต่างหากที่ไม่มีสิทธิ์มาวุ่นวายในตัวดา ปล่อยค่ะ ดาจะไปนอน คุณเองก็ควรกลับไปหาพี่สา แต่งงานเข้าหอแล้ว เขาไม่ให้เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวออกจากห้อง”“ฉันไม่สน!”“แต่ดาสน ดาสนความรู้สึกของพี่สา เจ้าบ่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พี่เขยร่านสวาท 10 ถ้าฉันไม่อนุญาตก็อย่าคิดว่าจะไปจากฉันได้
Chapter10“พี่ไนท์ไปไหนมา!?” ชาลิสาเอ่ยถามพร้อมกับกอดอกตัวเอง แสดงความไม่พอใจออกมาอย่างไม่อาจเก็บกั้น วันส่งตัวเข้าหอ สามีหายไปทั้งคืน เธอไม่รู้ว่าเขาไปที่ไหน โทรไปก็ไม่รับ หนำซ้ำยังปิดเครื่องหนีอีก“พี่ไปนอนบ้าน” น้ำไนท์พูดเสียงเรียบ ทำท่าจะเดินขึ้นบันได แต่ชาลิสาขวางเอาไว้“ไปบ้านอะไรกันคะ สาโทรไปหาแม่พี่แล้ว ท่านบอกว่าพี่ไม่ได้ พี่ไปไหนกันแน่พี่ไนท์!”“พี่ไม่ได้มีบ้านเดียว”“แล้วมีเหตุผลอะไรที่พี่ต้องไปนอนที่อื่น ในเมื่อเราสองคนแต่งงานกันแล้ว”“นี่สา” มือหนากำแน่นเข้าหากันอัตโนมัติ มองภรรยาทางนิตินัยอย่างไม่พอใจ“สามีสิทธิ์ถาม สามีสิทธิ์จะรู้ว่าสามีสาไปไหนมา คืนเข้าหอพี่ก็หายตัว พี่จะให้สารู้สึกยังไง สาเป็นเมียพี่นะพี่ไนท์ พี่ควรสนความรู้สึกสาบ้าง!”“สา พี่ว่าก่อนแต่งงานเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ”“สาไม่สนอะไรทั้งนั้น”“งั้นพี่ก็ไม่จำเป็นต้องสนความรู้สึกของสาเหมือนกัน” น้ำไนท์เสียงเข้มเดินเลี่ยงเพื่อขึ้นด้านบน“พี่ไนท์” ชาลิสาเสียงขุ่น เดินตามผู้เป็นสามี เธอกับเขาต้องพูดกันให้รู้เรื่อง เธอไม่ชอบให้ใครมาเดินหนี โดยเฉพาะน้ำไนท์ “มาพูดกับสาให้รู้เรื่อง”“พี่ไม่มีอะไรจะพูด”“แต่สาต้องการ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พี่เขยร่านสวาท 11 ไม่ชอบ
Chapter11“ถ้าฉันไม่อนุญาต ก็อย่าคิดว่าจะหันหลังไปจากฉันได้” ว่าแล้วถูไถจมูกตามแก้มสวย ดาริการู้ได้ทันทีว่าเขากำลังคิดจะทำอะไร“หยุดนะคะ ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนมันน่าจะจบตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ทำไมคุณ…”“พี่!” น้ำไนท์เสียงขุ่นเมื่อเด็กสาวดื้อด้านไม่ยอมพูดคำที่เขาต้องการให้พูด“…” ดาริกาเม้มปากขัดใจ พยายามดิ้นรนแต่น้ำไนท์ก็กอดรัดแน่นกว่าเดิม “ปล่อยนะคะ เดี๋ยวพ่อดามา ดาไม่อยากให้ท่านเสียใจกับสิ่งที่พี่กำลังทำ”“เรื่องนั้นฉันไม่สน สิ่งที่ฉันสนคือ เธอห้ามคบกับไอ้หน้าจืดนั่น”“พี่มีสิทธิ์อะไรมาห้าม” ดาริกาหันไปผลักแรง ๆ“เธอก็รู้ว่าฉันมีสิทธิ์อะไร” น้ำไนท์ว่าแล้วดันร่างดาริกามาที่โต๊ะ “เมื่อคืนยังกินนมไม่อิ่มเลย ฉันอยากกินเธออีก”“ไม่ค่ะ ทุกอย่างมันจบแล้วค่ะ พี่เลิกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีดาได้แล้ว”“เหยียบย่ำอะไร ฉันเหงี่ ยน อยากเอาเธอ ผู้หญิงอะไรไม่รู้นมโคตรใหญ่ เห็นแล้วมีอารมณ์”“พี่ไนท์!”“อย่าพูดมาก ฉันจะดูนม” น้ำไนท์อุ้มคนตัวเล็กขึ้นบนโต๊ะแล้วแทรกกายที่หว่างขาหญิงสาว มือถลกชุดทำงานดาริกาขึ้นจนเห็นเต้าสวยใหญ่เกินตัว “สวย”“ยะ…อย่านะคะพี่ไนท์ ถ้าพี่ไม้หยุดดาจะร้องให้คนช่วย”“ร้องสิ คนจะได้ร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พี่เขยร่านสวาท 11สงสัย
Chapter12ดาริกาถูกลากมาขึ้นรถ ส่วนรถของเธอน้ำไนท์ให้ลูกน้องมาจัดการ เธอถูกพาไปที่คอนโดสุดหรูของเขา ดาริกาไม่อยากไป เธออยากจบทุกอย่าง ไม่อยากให้เขามาวุ่นวายกับชีวิตหรือเธอจะหนีดี…ความคิดบางอย่างแว๊บเข้ามาในหัว มันก็คงจะดีถ้าหล่อนหนีไป ในเมื่อไม่มีคลิป ไม่มีภาพที่จะทำให้พี่สาวกับพ่อแม่ต้องเสียใจ หล่อนก็ไม่ควรจะต้องกลัวการหนีไปอาจจะเป็นเรื่องที่ดีสำหรับทุกคนก็ได้ ชาลิสาอาจจะมีความสุขกับคนเป็นสามี ส่วนเธอก็ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกับผู้ชายที่มีศักดิ์เป็นพี่เขย“อย่าชักช้า ถ้าเธอเดินช้าฉันจะอุ้มเธอเอง”“ดาเดินได้!” ดาริกากระแทกเสียง หลบสายตาคนอื่นๆ ที่มองเธอ ก้าวฉับ ๆ ไปในลิฟต์พร้อมกับเขา ดาริกาเอามือประสานกันเอาไว้ วิ่งหนีคงไม่รอด เขาตัวสูงใหญ่กำยำ ถ้าหล่อนวิ่งไปไม่กี่ก้าว ถูกรวบตัวเป็นแน่พอลิฟต์ไปถึงชั้นบนสุด น้ำไนท์ก็จับมือเรียวเล็กแล้วดึงให้เดินตาม เธอไม่มีสิทธิ์ต่อรองอะไร เพราะต่อให้ทำ เขาคงไม่ยอม“เข้าไปสิ” เขาแตะคีย์การ์ดแล้วเปิดประตู ดาริกาเดินเข้าไปด้านในพร้อมกับกวาดสายตามองรอบ ๆ ห้องของเขาถูกตกแต่งเอาไว้อย่างสวยงาม “ชอบไหม?”“ไม่ชอบค่ะ” ดาริกาเสียงขุ่นแล้วนั่งลงโซฟา น้ำไนท์ไหวไหล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10พี่เขยร่านสวาท 12แค่เรา
Chapter13 แค่เรา“ไปดูเขาร้อยเปลือกห้อยกันไหม?”“ไม่อยากไปค่ะ” ดาริกาหน้ามุ่ย เธอไม่อยากไปไหนทั้งนั้น เขากำลังมัดมือชกเธอ ให้อยู่ที่นี่กับเขาหลายวัน ต่อให้ไม่มีใครรู้ เธอก็รับรู้ได้ด้วยตัวเอง ว่าสิ่งที่กำลังทำมันผิด“ไปเหอะ” เขาจับมือดาริกาให้เดินตาม แม้เธอจะไม่อยากเดินไป สุดท้ายก็ต้องตามไปอยู่ดีชาวบ้านนั่งอยู่ที่ศาลารวมกลุ่มกันร้อยเปลือกหอย ดาริกาเดินไปถึงก็เข้าไปดูอย่างสนใจ น้ำไนท์นึกเอ็นดู ปากบอกไม่อยากมา แต่พอมาเห็นเปลือกหอยสวย ๆ แม่เด็กดื้อของเขาก็รีบพุ่งเข้าไปหาเลย“สวยจังคุณป้า” ดาริกหยิบสร้อยข้อมือเปลือกหอยขึ้นดู“มีหลายแบบให้เลือกนะคะ หนูชอบเส้นไหนก็หยิบเลยจ้ะ”“เส้นกี่บาทคะ?”“ร้อยยี่สิบบาทจ้ะ”“อยากได้เส้นไหนเลือกเลย เดี๋ยวจ่ายตังค์ให้” น้ำไนท์นั่งลงพื้นข้างหญิงสาว ดาริกาสำรวจสร้อยหลายเส้น มันสวยทุกเส้นเลย เธอใช้เวลาเลือกสร้อยข้อมืออยู่นาน ตัดใจเลือกไม่ได้สักที “เอาทุกเส้นเลยครับป้า”“ซื้ออะไรไปเยอะแยะคะ หรือว่าจะซื้อไปให้พี่สา”“เปล่า มากับเธอก็ซื้อให้เธอคนเดียว” น้ำไนท์ยิ้มพร้อมกับล้วงเงินจ่ายค่าสร้อยข้อมือ“ขอบคุณนะคะ ป้าจะแถมสร้อยให้คนล่ะเส้น เป็นสร้อยคู่” ป้าดาหลันหยิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
บทล่าสุด
พี่เขยร่านสวาท ตอนพิเศษ5
Chapter ตอนพิเศษ5“ต้องกลัวไหมคะ?”ดาริกายิ้มยั่ว“ต้องกระแทกให้หนำใจ”“รุนแรงจังนะคะ”“พี่รปภ.คนนี้รู้ว่าพยาบาลสาวคนนี้ชอบ” ว่าจบเขาก็จูบที่ปากของภรรยาสาวสอดแทรกลิ้นร้อนดูดดื่มดาริกาครางในลำคอ หัวใจเต้นระริกกับสัมผัสแสนวิเศษ จูบตอบอย่างร้อนแรง เวลานี้ไม่มีใครมาเนียมอายกัน สามีร้อนมาเธอก็ร้อนกลับ มีความสุขด้วยกันทั้งสองฝ่าย“พยาบาลคนนี้ ชอบที่สุดเลยค่ะ”“เตรียมตัวรับแรงกระแทกนะ เพราะพี่ไม่ออมแรงแน่นอน” น้ำไนท์ยิ้มก้มหน้าซุกที่อกใหญ่“อ๊า จัดมาสิคะ”ดาริกาครางออกมาเบาๆ เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย ใช้มือทั้งสองข้างขยุ้มผมของเขาเพื่อระบายความเสียว น้ำไนท์ตวัดลิ้นดูดดื่มน้ำหวานจากทรวงอกสีหวาน นิ้วอีกข้างก็สกิดปลายถันอีกข้าง มันเสียววาบขนลุกเกลียวเสียวสะท้านจ๊วบ!“อื้อ เสียวจังค่ะ” เขาจูบเลื่อนต่ำยกขาหนึ่งข้างของภรรยาสาวพาดบ่า เธอเอนตัวไปด้านหลังตามขันบันไดกลีบกุหลาบบานอ้าฉ่ำแฉะเพราะถูกกระตุ้น เขาใช้ลิ้นหยอกเอินสะดือเล็กแล้วจูบวน จากนั้นก็ซุกหน้าต่ำลงจนดอกกุหลาบบานฉ่ำ“พี่ชอบร่างกายน้องดา มันร้อนแรงดี” ว่าจบเขาก็ใช้ลิ้นสากลากเลียไปตามร่องสาว ดาริกาแอ่นอกเกร็งอย่างเสียวซ่าน ร่อนสะโพกไปมาเมื่อเขาห
พี่เขยร่านสวาท ตอนพิเศษ4
Chapter ตอนพิเศษ4“อ๊า พี่ไนท์ขา น้องดาเสียวจังค่ะ” ดาริกาสะดุ้งเฮือกตามจังหวะลิ้นที่ตวัดดูดเลียเม็ดทับทับทิมสีหวาน กลิ่นกายชายฉกรรจ์ของเขา ปลุกเร้าอารมณ์สาวให้ตื่นเพริด มือเรียวเล็กขย้ำที่ผมดับขลับเชิดหน้าครางเสียว“น้องดาน่าฟัดน่าขย่มแบบนี้ พี่ไนท์คนนี้ไปไหนไม่รอด ขอสยบแทบเท้าน้องดาคนนี้ตลอดไป” น้ำไนท์เอ่ยแล้วแยงลิ้นรัว ๆ ดาริการ่อนสะโพกตามจังหวะลิ้น แยกขาให้สามีดูดเลียตรงส่วนนั้นได้ถนัดถนี่จ๊วบ! จ๊วบ!“อ๊า….เสียวน้ำจะออกอยู่แล้ว” ดาริกาครางเสียวกายกระตุกเป็นจังหวะ ร่อนสะโพกหงึก ๆ ขึ้นลง ลิ้นร้อน ๆ ของสามีลามเลียสลับกับแยงเข้าออก“ปล่อยมันออกมาเลยที่รัก”“พี่ไนท์ขา” ดาริกาครางเสียงหวานเลื่อนมือลงมาคลี่กลีบสาวให้บานแบะ น้ำไนท์ยิ้มเมื่อเห็นการกระทำอย่างรู้งานนั้น เขาสอดนิ้วเข้าไปแยงในช่องทางรักของภรรยา ปากแล้วลิ้นของเขาตวัดเลียเม็ดสีเสียว เพียงแค่นั้นดาริกาก็ร่านร้อนเท้าแทบไม่ติดพื้น“น้องดาชอบใช่ไหม?”“ที่สุดเลยค่ะ น้องดาชอบ เลียเน้น ๆ แยงเร็ว ๆ เลยค่ะ” ดาริกาเอ่ยบอกสามี น้ำไนท์จัดตามคำขอทั้งแยงทั้งดูดเลียดาริกาครางลั่นตัวสั่นระริก ยิ่งเขาเพิ่มจำนวนนิ้วจากหนึ่งเป็นสองสาม ร่างกายของด
พี่เขยร่านสวาท ตอนพิเศษ 3
Chapter ตอนพิเศษ3ดาริกาจับที่บ่าของสามี โยกกายขึ้นลงกระแทกรัวเร็ว ดาริกาครางกระเส่า ท่านี้มันตื่นเต้นตื่นตัวไปทั่วเส้นประสาท กลีบสาวดูดกลืนแท่งเนื้อ เธอจึงเพิ่มจังหวะเร่งเร้า“อ๊า ซี๊ด”ปึก!ปึก!ปึก!“อ๊า ท่านี้มันลึกสุดๆ เสียวเหลือเกินทูนหัว น้องดาเก่งที่สุดเลยรู้ไหม?”“ชอบไหมคะ?”“ที่สุดเลยครับ อ๊า เร็วกว่านี้ พี่เสียวเหลือเกิน อ๊า" น้ำไนท์ส่งเสียงครางดังระงม ดาริกาเร่งจังหวะเชิดหน้าครวญคราง ยิ่งกระแทกยิ่งเสียว พอเธอยกสะโพกขึ้นน้ำไนท์ก็เด้งสวนขึ้นมา ดาริกาขนหัวลุกเสียวจนกายสั่นสะท้าน“อ๊า พี่ไนท์ขา น้องดาเสียวจังเลยค่ะ”“พี่ก็เสียวสุด ๆ เลยครับ” เขาเอ่ยแล้วสนใจฟอนเฟ้นเต้าใหญ่ บีบเค้นเมามัน ปากดูดเลียปลายถันดูดดึงจนมันวาวชุ่มไปด้วยน้ำลายปึก! ปึก! ปึก!“อ๊า… อ๊า…” ดาริกาเสียวสะท้าน ยิ่งเพิ่มความเร็วหล่อนยิ่งซ่านเสียว หล่อนเชิดหน้าขึ้นเอวสวยยกขึ้นรัวเร็ว ท่อนเนื้ออวบใหญ่มุดเข้ามุดออกราวกระบอกลูกสูบ จนกลีบสีหวานปลิ้นเข้าปลิ้นออก“พี่เสียวมากเลยน้องดา” น้ำไนท์ครางกระเส่าเอนกายไปด้านหลังเล็กน้อย ภรรยาตัวน้อยขย่มสามีอย่างเอาเป็นเอาตายน้ำไนท์มองจุดเชื่อมต่ออย่างพอใจ กระแทกสวนรัว ๆ ดาริกาเ
พี่เขยร่านสวาท ตอนพิเศษ2
Chapter ตอนพิเศษ2ร่างบอบบางถูกวางลงบนเตียงนุ่มนิ่ม น้ำไนท์มองภรรยาด้วยนัยน์ตาปรือฉ่ำ บ่งบอกความรู้สึกว่าตอนนี้เขาต้องการอะไร เขาต้องการลูกสาว เขาต้องทำให้ได้ และต้องได้ในครั้งนี้“ดาต้องทำให้พี่หรือเปล่า เราถึงจะได้ลูกสาว”“บ้าน่ะพี่ไนท์” ดาริกาหน้าแดง ทุบแขนสามีอย่างเขินอาย แม้จะมีลูกกันมาแล้วสองคน เธอก็อดเขินและอายในเรื่องแบบนี้ไม่ได้“ไม่บ้านะ เราต้องช่วยกันทำลูกสาวให้ได้ น้องดาเริ่มเลย”“พี่ไนท์” ดาริกาหลบสายตาของเขา ใบหน้าเห่อร้อน เขินอายสายตาของเขาเป็นอย่างมากเมื่อมาอยู่ใต้อาณัติของสามีดาริกาคงไม่อาจปฏิเสธความต้องการของเขาได้ พ่อของลูกเป็นคนมุ่งมั่นตั้งแต่ไหนแต่ไร ถ้าอยากได้อะไร ต้องพยายามเอาหรือทำให้ได้น้ำไนท์บดจูบสอดลิ้นอุ่นชื้นเข้ามาในโพรงปากนุ่ม กวาดต้อนความหอมหวาน รสจูบของเขาเร่าร้อนเว้าวอนจนดาริกาหัวหมุน มือเรียวเล็กลูบไล้ไปตามแผ่นหลังกว้างไปมาน้ำไนท์เหมือนกำลังร่ายมนต์ บดจูบไปทั่วใบหน้าสวย เลื่อนต่ำลงมาตามซอกคอ เลื่อนลงจนถึงแอ่งชีพจร ร่างกายเล็กถูกกักขังด้วยร่างกายใหญ่ ดาริกาไม่ผลักไสเลือกที่จะตอบสนอง เขาจึงพลิกเธอคร่อมร่างของเขาเอาไว้“พี่อยากได้ลูกสาว เมื่อก่อนพี่ทำ
พี่เขยร่านสวาท ตอนพิเศษ1
Chapter ตอนพิเศษ1วันเวลาเคลื่อนคล้อยไปอีกหลายปี ดาริกานั่งอ่านหนังสือ ในขณะที่พ่อลูกสามคนเล่นฟุตบอลอยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้าน พร้อมกับเสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะผ่านมาหลายปีแล้วดาริกามีความสุขมาก น้ำไนท์ผู้ชายใจร้ายคนนั้น กลายเป็นผู้ชายใจดี อบอุ่นน่ารักกับลูก ๆ เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีเสมอมา“น้องดาครับ” น้ำไนท์ชูไม้ชูมือให้ ดาริกายิ้มแล้ววางหนังสือลงบนโต๊ะ“คะ?!”“พี่หิวน้ำจัง” น้ำไนท์วิ่งกระหืดกระหอบมาหาภรรยา ก่อนจะหอมแก้วฟอดใหญ่ “ชื่นใจที่สุดเลย”“ค่ะ เดี๋ยวดาเอาน้ำให้ก่อนนะคะ”“ครับ” น้ำไนท์พยักหน้าแล้วหอมแก้วภรรยาอีกหลายครั้ง “ชื่นใจที่สุดเลย”“พอได้แล้วค่ะ ทำอะไรอายลูกบ้าง” เธอยิ้มอาย ๆ แล้วเดินไปที่ครัว หยิบขวดน้ำกับแก้วเดินออกมา น้ำไนท์นอนแผ่หราอยู่บนพื้นแล้วหอบหายใจแรงๆ “แก่แล้วก็แบบนี้แหละค่ะ เล่นกับลูกนิดหน่อยก็เหนื่อยแล้ว”“พี่ยังไม่แก่สักหน่อย” น้ำไนท์ลุกขึ้นนั่ง ดาริการีบเทน้ำเย็น ๆ ใส่แก้วให้สามี“น้ำเย็น ๆ ค่ะ”“ขอบคุณครับ” เขารับมาดื่มแล้วมองลูกชายทั้งสองที่กำลังเล่นเตะบอลกัน เขามีลูกชายคนโตชื่อมาร์คคนเล็กชื่อเมสัน อายุไล่เลี่ยกันเพราะเขามีลูกหัวปีท้ายปี “อยากได้ลูกสาว
พี่เขยร่านสวาท 30 จบ
Chapter30“ดาพี่มีอะไรให้สาดู” น้ำไนท์ยิ้ม ซ่อนบางอย่างไว้ข้างหลัง ดาริกานั่งอ่านหนังสืออยู่เงยหน้ามอง ขมวดคิ้วอย่างสงสัย“อะไรคะ?” ดาริกายิ้มให้เขา“นี่…” น้ำไนท์ชูใบหย่าให้ดาริกาดู รอยยิ้มที่ระบายเต็มดวงหน้าก็พลันหดหาย “ดาไม่ดีใจเหรอ?”“พี่สาคงจะเสียใจ” ดาริกาพูดเสียเศร้า แม้พี่สาวจะทำไม่ดีกับเธอ แต่ดาริกาก็อดคิดไม่ได้“ดา…” น้ำไนท์นั่งลงเก้าอี้ข้าง ๆ “ทุกชีวิตต้องก้าวเดินต่อไปนะ เราก็มีชีวิตของเรา ชีวิตของพี่ผูกกับชาลิสามามากพอแล้ว พี่ต้องการก้าวผ่านทุกอย่าง พี่ต้องการมีความสุขกับสากับลูก”“พี่ไนท์”“มันก็จริงอย่างน้ำไนท์พูดนะลูก ทุกชีวิตต้องก้าวเดินต่อไป ลูกควรจะใช้ชีวิตของตัวเองให้มีความสุข น้ำไนท์รักลูก ลูกก็รักน้ำไนท์ ลูกควรโฟกัสที่ลูกโฟกัสที่ความสุขของครอบครัว” เตชินเดินเข้ามาในบ้าน เขาควรจะพูดให้ดาริดาริกาเข้าใจ ชีวิตของดาริกาควรจะมีความสุขสักที หลายปีที่ลูกไม่มีความสุข ต้องจมอยู่กับความทุกข์ทรมาน การที่ดาริกาได้มีน้ำไนท์เข้ามาในชีวิต มาดูแลเธอกับลูก มันดีที่สุดแล้ว“พ่อ…”“กล้าที่จะใช้ชีวิตนะลูก ตอนนี้ลูกไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว ลูกมีลูกที่ต้องดูแล เขาต้องมีครอบครัวที่ดีมีพ่อมีแ
พี่เขยร่านสวาท 29 จนกว่าจะตาย
Chapter29ชาลิสาเห็นท่าไม่ดีจะขับรถหลบหนี แต่มีหรือคนอย่างเวนาจะยอม ในเมื่อดื้อดึง บอกไม่ฟัง ก็ต้องมีจุดจบแบบนี้“มึงตายแน่!” เวนาประกาศกร้าว มองชาลิสาราวจะกินเลือดกินเนื้อ ย่างสามขุมเข้าไปหาเรื่อย ๆชาลิสาหมุนพวงมาลัยเหยียบคันเร่งเพื่อขับหนี แต่ก็ยากลำบากเหลือเกิน เพราะรถหล่อนชนกับรถคันอื่นที่จอดเอาไว้ เธอพยายามถอยหรือเดินหน้า มันก็ไปไม่ได้“ไปสิวะ!” เธอทุบพวงมาลัยรัว ๆ เร่งความเร็ว แต่รถไม่ขยับเลย“ลงมา!” เวนาเล็งปืนใส่ชาลิสา “กูบอกให้ลงมา” เวนาแผดเสียงดังลั่น มองชาลิสาอย่างโกรธจัด ถ้าน้ำไนท์มาช่วยไม่ทัน ดาริกากับหลานของเธอจะเป็นยังไง เธอไม่อยากจะคิดเลยคนใจทมิฬหินชาติอย่างชาลิสามันต้องได้รับบทเรียน เกลียดมากแค่ไหน ก็ไม่ควรทำแบบนี้กับคนท้อง ดาริกากำลังท้องกำลังไส้ กล้าทำร้ายอย่างเลือดเย็น มันก็ไม่ใช่คนแล้ว!“…” ชาลิสาไม่มีทางเลือก รถขับต่อไปไม่ได้ ไม่ลงก็ตาย เธอเลยเลือกที่จะลง“น้ำไนท์ นายจะเอาคนที่ทำร้ายแม่ของลูก เป็นเมียที่ต้องตามกฎหมายอยู่อีกไหม?”“ไม่” น้ำไนท์ส่ายหัวเบา ๆ กอดร่างบอบบางของดาริกาเอาไว้ ดาริกากำลังเสียขวัญ ถ้าเขามาไม่ทัน เธอต้องแย่แน่ ๆ “ผมเลือกดาริกา ต่อให้ผมไม่ได
พี่เขยร่านสวาท 28วันนี้มึงตาย
Chapter28“แม่ต้องช่วยสานะคะ ฮือ ๆ สาไม่ได้ผิดอะไรเลย ทำไมพี่ไนท์ใจร้ายกับสา ฮือ ๆ สาไม่ผิดอะไรเลย” ชาลิสาทรุดกายลงร้องไห้สะอึกสะอื้น ปัทมสุดามองไปที่ช่องกระจกประตู คนข้างในหัวเราะมีความสุข แต่คนอยู่ข้างนอกเจ็บปวดเจียนขาดใจ“แม่…” ปัทมสุดาถอนหายใจออกมา นางไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี “แม่จะลองพูดกับตาไนท์ดู”“แม่ต้องช่วยสานะ ฮือ ๆ แม่ต้องช่วยสานะคะ”“จ้ะ” ปัทมสุดาพยักหน้าอย่างจำใจ ชาลิสารีบสวมกอดปัทมสุดาแล้วยิ้มร้ายออกมา “เช็ดน้ำตา แล้วเข้าไปให้ตาไนท์ด้วยกัน”“ค่ะ” ชาลิสารีบปาดน้ำตาตัวเอง จัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยพร้อมแม่สามี“เป็นยังไงบ้างตาไนท์” น้ำไนท์ที่กำลังหัวเราะร่วนกับพี่ชายชะงักทันที“ดีขึ้นแล้วครับ”“ดีแล้ว หนูสาอยากมาเยี่ยมลูก แต่ไม่กล้าเข้ามา”“เอ่อ…ครับ” น้ำไนท์นั่งลงเก้าอี้ข้างดาริกา“ชาลิสาอยากมาดูแลลูกด้วย”“ไม่เป็นไรครับ ผมมีดาดูแลอยู่แล้ว”“น้ำไนท์” คนเป็นแม่ดูหนักใจไม่น้อย“ฮึก พี่ไนท์ไม่ต้องการให้สาดูแล ทั้งที่ความเป็นจริงสาเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย สาเป็นเมียพี่ ฮือ ๆ” ชาลิสาร้องไห้ หล่อนปวดใจเหลือเกินที่ต้องมาฟังอะไรซ้ำ ๆ แบบนี้ “สารักพี่ ต่
พี่เขยร่านสวาท 27 แม่ต้องช่วยนะ
Chapter27ดาริกาเข้าไปอยู่ในห้องพักผู้ป่วย เธอยังขวัญเสียกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น น้ำไนท์กอดเธอเอาไว้ไม่ห่าง พร้อมกับลูบแผ่นหลังเล็กเบา ๆ เพื่อปลอบใจ“ไม่เป็นไรแล้วนะ สิ่งร้าย ๆ มันได้ผ่านไปแล้ว”“ขอบคุณที่พี่กลับมา” ดาริกาน้ำตาร่วงผล็อย ทั้งเสียใจทั้งดีใจปนกันไปหมด เธอไม่รู้เลยว่าชีวิตหลังจากนี้จะเจออะไร ชีวิตในวัยเด็กช่างอาภัพ แม่ตายเพราะฝีมือคนใจร้าย ตอนนี้คนที่รู้สึกพึ่งพิงได้ก็มีบิดาครอบครัวเวนากับน้ำไนท์“พี่ต้องกลับมาหาดาอยู่แล้ว เราต้องอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว พี่รักดานะ” น้ำไนท์จุมพิตที่หน้าผากเล็กซ้ำ ๆ กอดรัดดาริกาด้วยความรู้สึกที่มี เขารักเธอ มั่นใจแล้วว่ารักมาก เขาจะไม่ยอมให้ใครมาพรากเขากับเธอเด็ดขาด“ไอ้ไนท์” น้ำเหนือเปิดประตูเข้ามาในห้อง ทั้งสองก็รีบผละออกจากกัน“มีอะไร? มึงน่าจะเคาะประตูก่อน”“กูอยากจะพูดอะไรกับมึงก่อน”“งั้นดาขอออกไปรอข้างนอกนะคะ”“ไม่เป็นไร อยู่ฟังด้วยกัน”“ค่ะ” ดาริกาพยักหน้าเดินไปนั่งเก้าอี้ข้าง ๆ เตียง“มีอะไร?”“กูอยากให้มึงเลิกกับสา หย่าขาดกัน แล้วมึงมาจดทะเบียนกับดา” สิ้นประโยคที่น้ำเหนือเอ่ย ดาริกาก็เอามือประสานกันเอาไว้ มันเป็นอะไรที่หนักใจ ชาลิ
