บทที่ 15 พลาดพลั้ง (3/4)

“คุณหนูฟ่านได้โปรดเมตตา เป็นข้าอบรมสาวใช้ไม่ดี จึงพลาดพลั้งทำน้ำชาหกรดอาภรณ์ท่าน” ซิวลู่หลินรีบคุกเข่าลงตรงหน้า

หากเป็นน้ำชาธรรมดาก็ว่าไป แต่นี่ชาร้อนหากนางไม่รีบลุกจากเก้าอี้ ป่านนี้บริเวณขานางคงแสบร้อนและเป็นแผลสร้างตำหนิแก่ร่างกาย

“ข้าผิดไปแล้วเจ้าค่ะ คุณหนูฟ่านได้โปรดเมตตา” สาวใช้ผู้นั้นโขกหัวให้แรงขึ้นจนมีเลือดซึมออกมา

“คุณหนูฟ่าน สาวใช้จวนซิวล่วงเกินท่านแล้ว ได้โปรดเมตตาพวกนางด้วย” เป็นซิวลู่หลินเอ่ยวาจา

กล่าวเสียงเบาไม่เป็นกันหรืออย่างไร ยามนี้เห็นจะเป็นคุณหนูซิวนั่นแหละที่ทำให้เรื่องราวบานปลาย คุณหนูหลายคนต่างซุบซิบพลางกล่าวหาว่านางรังแกอีกฝ่าย ทั้งที่ยังไม่ได้ฟังเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่เอาเถิดเห็นแก่สาวใช้ผู้นี้ทุ่มเทกับงิ้วฉากนี้จนหน้าผากปริแตก นางจะยอมแสร้งเป็นผู้มีจิตเมตตาก็ได้ แม้จะอยากเห็นซิวลู่หลินโขกจนศีรษะแตกก็ตาม

“สาวใช้จวนซิวคงไม่ได้ตั้งใจ คุณหนูซิวลุกขึ้นเถิดเจ้าค่ะ ข้าไม่ได้เป็นอันใดมาก ดีที่ข้าเคลื่อนไหวคล่องแคล่วจึงลุกขึ้นยืนแล้วก้าวหลบน้ำชาร้อน ๆ ที่คุณหนูซิวตั้งใจให้คนยกมาให้” ฟ่านซีอิ๋งเอ่ย