บทที่ 1470

อี้จิ่นหลีตอบ “มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ห่าวอี้เหมิงเลือกเธอมาเป็นแพะ หล่อนเล็งเซียวจื่อฉีเอาไว้แต่ว่าตอนนั้นเธอเป็นแฟนของเซียวจื่อฉี การให้เธอต้องรับผิดก็เป็นแผนที่สมบูรณ์แบบ”

หลิงอี้หรานรู้สึกขนลุกชัน กลายเป็นว่า ห่าวอี้เหมิงอยากจะยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว เธอไม่ได้โดนเลือกให้เป็นแพะรับบาปอย่างมั่ว ๆ แต่ว่าทุกอย่างถูกวางแผนไว้แล้ว หลิงอี้หรานหลับตาทำความเข้าใจข้อเท็จจริง ความจริงส่วนใหญ่จะโหดร้าย แต่บางทีเธออาจจะต้องเจอเรื่องที่ยิ่งเลวร้ายในภายหลัง ขนตาเธอสั่นไหวและมือเธอก็กำผ้าห่มผืนบางที่ห่มอยู่แน่น

หลังผ่านไปพักใหญ่ เธอก็ลืมตาขึ้นมองอี้จิ่นหลีอีกครั้ง “คุณช่วยฉันฟื้นคดีเพราะว่าไม่อยากให้ฉันได้รู้ความจริงใช่ไหม? ดังนั้นคุณเลยหาว่านหยวี่หมิงมาแล้วก็ทำให้ฉันเข้าใจว่านี่คือความจริงแล้ว?”

อี้จิ่นหลีตัวสั่นเล็กน้อย เขาค่อย ๆ เดินเข้ามาหาอี้หราน ยิ่งเขาเข้ามาใกล้เธอเท่าไร เธอยิ่งกำผ้าห่มแน่นขึ้นเท่านั้น ในที่สุดเขาก็มาหยุดอยู่ข้างเตียงและคุกเข่าต่อหน้าเธอ “ฉันขอโทษ ฉันคิดว่านั่นเป็นทางดีที่สุดที่จะปิดคดี”

เขาไม่คิดว่าตัวเองจะต้องพูดขอโทษมากขนาดนี้ แต่ว่าทุกวันนี้เขาเอ่ยขอโทษจนแทบนับ