บทที่ 163

“ฉันกับลี่เฉิงยังไม่ได้หย่ากัน คนที่ไม่มีสถานะคือเธอ” หานซินไม่ได้พูดอะไรรุนแรง แค่เถียงกลับไปเล็กน้อย เพื่อทำให้ไป๋ซิ่วฮุ่ยไม่สามารถเถียงเธอได้!

ไป๋ซิ่วฮุ่นไม่ได้แต่งงานกับซ่งลี่เฉิง ทำให้มีแค่ตัวตนเท่านั้น

ยิ่งหานซินพูด มันยิ่งกว่าซ่งอวิ้นอวิ้นที่ทำให้เธอโกรธ อีกทั้งซ่งรุ่ยเจี๋ยยังบาดเจ็บอีก เธอกลั้นหายใจและทันใดนั้นก็ระเบิดออกมา หมายยกมือขึ้นจะตบไปที่หน้าของหานซิน

ซ่งอวิ้นอวิ้นเดินไปข้างหน้า แล้วจับมือของไป๋ซิ่วฮุ่ยไว้ “พ่อของฉันเพิ่งตาย อย่ามาทำเป็นปากร้ายนักเลย”

ไป๋ซิ่วฮุ่ยหันไปมองซ่งอวิ้นอวิ้น ดวงตาของเธอแทบจะหลุดออกมา “ได้ พวกเธอสองคน ตอนพ่อเธอป่วยก็ไม่เห็นพวกเธอมาดูแล แต่วันที่เขาตาย คิดอยากจะมาแย่งสมบัติเหรอ? ฉันจะบอกอะไรพวกเธอ สมบัติของตระกูลซ่งทั้งหมดเป็นของรุ่ยเจี๋ย!”

เธอหันมามองด้วยสายตาที่ดุร้ายมากขึ้น “ซ่งอวิ้นอวิ้นเธอทำให้ลูกชายฉันบาดเจ็บ ฉันไม่ยอมเธอแน่!”

ซ่งอวิ้นอวิ้นขี้เกียจทะเลาะกับเธอ และไม่สนใจเธอ “อย่าสร้างปัญหาอีก!”

เรื่องทั้งหมด ต้องรอจนกว่างานเผาศพเสร็จ

ไป๋ซิ่วฮุ่ยต้องอดทน เพราะเธอไม่สามารถเอาชนะซ่งอวิ้นอวิ้นกับหานซินได้

สักพักเธอก็คิดถึงลูกชายตัวเอง