หลังจากออกจากห้องสอบมารีนลดาก็มานั่งรอนินิว และมีนนาที่ห้องสมุด เนื่องจากเพื่อนเธอไปส่งงานอาจารย์ รีนลดาจึงมานั่งหลับที่ห้องสมุด เพราะเมื่อคืนเธอไม่นอนมาทั้งคืน รีนลดามีสอบต่ออีกวิชาในเวลาบ่ายโมง ร่างบางเหลือบมองนาฬิกาที่ตอนนี้พึ่งจะเที่ยง ร่างบางฟุบหน้าลงที่โต๊ะภายในห้องสมุด ขณะที่เพื่อนคนอื่นนั้นน
เรียวตะอุ้มร่างคนที่สลบไม่ได้สติมายังห้อง พยาบาลของมหาวิทยาลัย เหล่านักศึกษาหลายคนที่เห็นหนุ่มสุดฮอตอุ้มรีนลดานั้นต่างก็ตกใจไปตามกัน และช่วงบ่ายวันนี้กลายเป็นข่าวดังในรั้วมหาลัยเนื่องจากหลายวันก่อนนั้นเห็นคนทั้งคู่นั้นออกไปด้วยกัน หลายคนจึงให้ความสนใจกับคนทั้งคู่มากขึ้น ทำเอาสาวในรั้วมอB นั้นอกหักไป
ก่อนหน้านี้ด้านเรียวตะ หลังจากที่ผมอุ้มเชอรีนเข้าไปในห้องพยาบาล ผมก็สั่งพยาบาลวัดไข้และจัดยาให้เธอทันที เชอรีนตอนนั้นยังหลับไม่ได้สติ ในห้องพยาบาลนั่นมีแค่ผมและเธอสองคน ผมรับยาจากพยาบาลมาและเอาเข้าในปากจากนั้นผมก็ป้อนยาเธอด้วยปากของผมนี้แหละ จากนั้นผมก็อยู่ดูเธอซักพักเพื่อนของเธอก็มาพอดีผมจึงไปทำธุร
ด้าน รีนลดาหลังจากกลับมาเธอก็อาบน้ำและทานยา คนตัวเล็กรีบเข้านอนตั้งแต่หัวค่ำ ยังดีหน่อยพรุ่งนี้เธอไม่มีสอบ เลยพอมีเวลาพักอีกหนึ่งวัน ถ้าสอบติดกันทุกวันเธอคงไม่รอดแน่เพราะเธอยังมีไข้อยู่ร่างบางนอนพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงนอนของตน จนเวลาล่วงเลยมาถึง 4 ทุ่ม รีนลดาก็ยังข่มตาให้หลับลงไม่ได้เลย ในหัวของเธอน
"พี่เรียวพี่เข้ามาห้องฉันได้ยังไง" รีนลดาถามคนตรงหน้าด้วยความง่วงเนื่องจากถูกปลุกขึ้นกลางดึก สภาพเรียวตะเองก็ไม่ค่อยจะเต็มร้อยเปอร์เช็นเท่าไหร่"ประตูไม่ได้ล็อก" คนเมาตอบเธอมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วยานพอสมควร"ห๊ะ...นี้ฉันไม่ได้ล็อกประตูหรอ" รีนลดาถามขึ้นมาอย่างตกใจ"อืม""พี่เมาพี่ก็กลับไปนอนสิ พี่จ
ด้านเรียวตะหลังจากที่แกล้งเมาและได้บอกความในใจออกไปนั้น พอเห็นว่าคนตัวเล็กนั้นหลับสนิทเขาก็กลับเข้ามานอนต่อที่ห้องพักของตน จะมองว่าเขาเป็นคนขี้ขลาดก็ได้ที่แกล้งเมาแล้วบอกความใจในของตน ยอมรับครับ แต่ก็รู้สึกดีที่ได้พูดออกไปบ้างแล้ว แต่ปัญหารีนลดานั้นจะเชื่อเขาหรือเปล่านี้สิ สำหรับเขาแล้วนั้นแพมคงเป็น
@โรงแรมแห่งหนึ่งสองพี่น้องที่ออกมาทานมื้อเที่ยงกันที่ด้านนอก อาหารทุกอย่างถูกจัดเตรียมมาเสิร์ฟบนโต๊ะ เคนตะที่กำลังจะตักข้าวเข้าปากเหลือบไปเห็นร่างบางอันคุ้นตาที่อยู่ถัดจากโต๊ะพวกเขาไปไกลพอสมควร"นั้นน้องแพมนิ นั้นเธอมากับเพื่อนเธอหรือเปล่า" เคนตะเอ่ยถามน้องชายที่เห็นเพื่อนสาวคนสนิทของน้องชายนั้นมาท
!! กรี๊ด !! รีนลดาถึงกับกรี๊ดร้องออกมาด้วยความตกใจ ที่จู่ๆ เรียวตะก็เข้ามากอดเธออย่างไม่ทันตั้งตัว อ้อมกอดที่คุ้นเคยที่เขานอนกอดเธอแทบจะทุกวัน คนตัวเล็กถึงกับเสมองคนที่เข้ามากอดเธอ"จะตกใจไปทำไมก็เธอเข้ามาหาฉันเองนิ ขอกอดอีกซักพักให้หายคิดถึงหน่อยได้ไหม " เรียวตะพูดมาพร้อมกับซบหน้าลงที่บ่าไหลเล็กของ
"พี่เรียวไปพักเถอะคะ พรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้านะคะ เดี่ยวที่เหลือรีนจัดการเอง""ไม่เอาครับพี่่สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะนอนพร้อมกับรีน ถ้ารีนยังไม่นอนพี่ก็ไม่นอนครับ" รีนลดาที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับหลุดยิ้มให้กับความน่ารักของเรียวตะ นับวันเธอยิ่งรักผู้ชายคนนี้หนักมากขึ้น"งั้นก็ตามใจพี่เรียวคะ" ร่างบ
"รีน ก็เสียวเช่นกันคะ อะ อ่าส์ พี่เรียวขา " คนด้านบนบอกด้วยเสียงกระเส่ามาเช่นกัน!! ผับ ผับ อ่าส / อื้ม !!!!! ตอด เก่งมาก ครับ แน่นๆ อ่าส์!! อึ้ม !!" พี่เรียว อ่าส ชอบไม่ คะ " รีนลดาถามเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ผ่านมาหลายนาทีตอนนี้ร่างบางก็เริ่มเหนื่อยและหมดแรงแล้ว" ผับ ผับ ผับ ผับ " ยิ่งใกล้ถึงฝั่งคน
เมื่อมาถึงเตียงนอนขนาดไซส์คิงเรียวตะก็ไม่รอช้า ร่างสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของตนและรีนลดาออกจนหมด ยังไงคืนนี้เขาขอทำหน้าที่สามีให้กับเด็กดื้ออย่างเชอรีนก่อนละกัน มีอย่างที่ไหนมาท้าทายคนอย่างเขา สงสัยอยากเลี้ยงแฝดสามจริง ๆ แล้วมั้ง อยากมีลูกๆมาวิ่งเล่นเพิ่มก็ไม่บอก เมียอ่อยขนาดนี้แล้วคืนนี้เอาให้หว่างกัน
"บอกเชื่อฟังแบบนี้หน่อยนะครับ ปะป๋าจะได้ไม่เหนื่อย ถ้าน้องไนท์เป็นเด็กดีปะป๋าจะซื้อของเล่นให้เยอะกว่านี้เลยนะครับลูก" ร่างสูงบอกกับลูกสาว พร้อมกับเล่นและหยอกล้อกับน้องไทม์ไปด้วย เด็ก ๆ พยักหน้าตามประสา ราวจะรู้เรื่องไปกับบิดาด้านรีนลดาที่กลับเข้ามาในบ้านเกือบจะหกโมงเย็น ฉันที่เปิดประตูเข้ามาถึงกับต
@คฤหาสน์ตระกูลเรียว ~ 1 ปีต่อมา ~ ร่างสูงของเรียวตะอยู่ในชุดสบายๆ วันนี้นั้นรีนลดาออกไปทำธุระข้างนอก ปล่อยให้พ่อลูกอ่อนอย่างเขาเป็นต้องเลี้ยงเจ้าก้อนสองแสบอยู่ที่บ้านตามลำพัง แต่ยังดีหน่อยที่มีพี่สมบูรณ์และแตงกวานั้นคอยช่วยอีกแรงห้าโมงกว่าๆ ร่างสูงเหลือบดูนาฬิการอบที่สิบของวัน ผ่านไปราวสี่ชั่วโม
หลังจากทานเสร็จร่างสูงก็พาคนตัวเล็กนั่นกลับมาที่พัก รีนลดาออกมาเดินเล่นที่ริมหาดในยามเย็น ร่างบางมองท้องทะเลออกไปไกลจนสุดลูกหูลูกตา วันนี้พระจันทร์เต็มดวงแสงสะท้อนเข้ากับน้ำทะเล เป็นอะไรที่สวยมากในตอนเย็นแบบนี้ จากนั้นร่างบางก็หยิบสมาร์ตโฟนของตนขึ้นมาเก็บภาพสวยๆ เอาไว้ ยิ่งมองท้องฟ้าและท้องทะเลยิ่งเ
เช้าวันต่อเรียวตะพารีนลดาขับรถออกจากคฤหาสน์ มุ่งหน้ามาที่หัวหิน เพราะวันนี้เขาตั้งใจจะพาเมียสุดที่รักนั่นพักผ่อนซักสอง สามวันเอาจริงตัวเขาเองก็ไม่เคยพาคนตัวเล็กนั้นออกไปเที่ยวไหนเลย ตั้งแต่เรากับมาเป็นครอบครัวเดียวกัน เมื่อคืนหลังจากที่กลับมาจากงานเลี้ยงเขาก็คิดอะไรออกขึ้นมา อยากจะพาร่างบางนั้นออกมา
ด้านเรียวตะวันนี้ผมมางานเลี้ยงรุ่นกับกลุ่มเพื่อนๆของผม เป็นเพื่อนเรียนสมัยมัธยมด้วยกันพวกเราจะจัดงานนี้ขึ้นทุกปี และโต๊ะพวกผมตอนนี้ก็ไม่ได้มีแค่กลุ่มผมแต่ยังมีเพื่อนกลุ่มอื่นที่มาแจ่มด้วย พวกเราพูดคุยกันอย่างสนุกนานๆจะเจอกันที ผมนั่งคุยและจิบไวน์กับพวกไอ้อรัณไปซักพัก ไอ้ริวก็เอ่ยถามผมขึ้นมา"กับแพมม
หลายสัปดาห์ต่อมา ก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆ หลังจากที่ฉันยอมคืนดีกับพี่เรียวได้ไม่ทันไร เขาก็ไม่ยอมให้ฉันอยู่คอนโดเหมือนเมื่อก่อน เขารบเร้าจนฉันใจอ่อนยอมกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์เช่นเดิม แต่ที่ฉันยังไม่อยากกลับมาที่นี่เพราะทุกครั้งที่ฉันเดินไปเรือนหลังเล็กของคนย่า ฉันก็น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ยอมร