ตอนหน้าเป็นอะไรที่ไรท์ชอบมากๆ แต่ไม่แน่ใจว่า หรีดจะชอบกันด้วยหรือเปล่า อิอิ ฝากกดไลท์และเป็นกำลังให้ไรท์กันด้วยนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านๆ กันให้สนุกนะคะ 1 ไลท์ เท่ากับ 1 ล้านกำลังใจ ฝากติดตามเพจ Kim Nayeol กันด้วยนะคะ ขอบคุณคะ
@โรงแรมS ร่างบางของรีนลดาเดินเข้ามาในงานพร้อมกับมาดามชิและคุณเทิดศักดิ์บิดาและมารดาเจ้าของวันเกิดนั้งเอง งานถูกจัดขึ้นชั้นบนดาดฟ้าโรงแรมหรูระดับห้าดาว ถูกปิดเพื่อฉลองวันเกิดทายาทคนที่สองของตระกูล รีนลดาอยู่ชุดราตรีสายเดี่ยว สีน้ำเงินยาวเมื่อโดนแสงไฟส่องประการของเพชรระยิบระยับ สีของชุดตัดกับผิวขาวเนียนละเอียดของเธอผมยาวถูกม้วนเป็นลอนปล่อยยาวปิดแผ่นหลังบางขาวๆ บนคอสวดด้วยสร้อยเพชรไดมอนด์ไลยราคาหลายสิบล้าน ใบหน้าหวานถูกช่างแต่งหน้าฝีมืออันดับต้นของประเทศที่เนรมิตให้รีนลดานั้นสวยหวานมากที่สุด ร่างบางสามารถสะกดได้ทุกสายตาไว้ได้ เรียกได้ว่างานนี้มารดาของเรียวตะนั้นท่านนิริมิตรหญิงสาวให้ดูสวยหวานราวกับหลุดออกมาจากเทพนิยายร่างบางเดินเข้ามาเธอทั้งสวยและดูโดดเด่นมาแต่ไกลทำเขาหลายคนที่พบเจอนั้นชื่นชมคนที่เดินเข้ามาในงาน พร้อมกับบิดาและมารดาของเจ้าของงาน รีนลดายิ่งกลายเป็นจุดสนใจเข้าไปอีกด้านเรียวตะเองทักทายแขกอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆ ของตน ริก ริว อรัณ ริต้า และแพม ถัดไปก็มีเจมส์ พีช ดีเอ็ม รุ่นน้องคนสนิทอีก 3 คนที่มาร่วมด้วย และก็มีกลุ่มของพี่ใหญ่ เคนตะ น้ำอิง ว่าที่พี่สะใภ้ของเขาที่อยู่ถัดออกไป
การกระทำของคนทั้งคู่อยู่นั้นตกอยู่ในสายตาของเรียวตะตลอดเวลา ร่างสูงที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก เห็นชายหนุ่มโอบเอวบางของรีนลดาอย่างแนบชิด เรียวตะรู้สึกโกรธจนเลือดขึ้นหน้า นิเธอกล้าให้คนอื่นกอดต่อหน้าต่อตาเขางั้นเหรอ มันซักจะมากไปแล้วแม่คุณ ทั้งที่ไม่ทันได้หย่ากับเขา เธอเองก็ไม่มีสิทธิ์เข้าใกล้ชายอื่นนอกจากเขา และวันนี้มันก็เป็นวันเกิดของเขา งานเขาเธอไม่คิดจะให้เกียรติเขาบ้างหรือไง เรียวตะขบสันกรามแน่นด้วยความโมโหจัดมือหนาหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มครั้งเดียวจนหมดรวด สายตาจับจ้องไปยังร่างบางที่พูดคุยหยอกล้อกับกลุ่มเพื่อนของเธอด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แต่ร่างกายของเรียวตะกับร้อนรุ่มอย่างโมโหและไม่พอใจร่างบางที่ยืนยิ้มหน้าระรื่นอยู่เช่นนั้นหลังจากทักทายเพื่อนเสร็จ ออสตินก็เดินเข้ามาร่วมกลุ่มกับเจ้าของวันเกิด วันนี้เขาได้การ์ดเชิญมาแทนมารดา และเขาเองก็สนิทกับเจมส์ด้วยเช่นกัน เจมส์พอเห็นออสตินเดินย้ิมมายังกลุ่มพวกเขาที่มีเรียวตะและเพื่อนเขาอยู่ด้วยเช่นกัน"ไอ้ติน กูนึกว่ามึงจะอยู่กับกลุ่มสาวๆ ซะอีก เห็นได้ถ่ายรูปคู่กับว่าที่แฟนกูด้วย ไงมึงรู้จักเธอเหรอ"" ฮ่าๆ ใครคนไหนละ ว่าที่แฟนมึง กูก็ถ่ายกับพวกนั้นทั้งส
รีนลดาที่กำลังหลับอยู่ถึงกับรำคาญคนที่บุกเข้ามายังห้องนอนเธอ พอได้สติคนคนตัวเล็กตกใจและผลักเขาออกจากตัวเธอจนร่างสูงกระเด็นออกจากเตียงนอน พร้อมกับเปิดไฟที่หัวเตียง" ช่วยด้วย" ร่างบางร้องออกมาเสียงดัง แต่ก็ต้องหยุดเมื่อเห็นหน้าโจรใจร้ายอย่างเต็มตาสองตา ตาโตถึงกับเบิกกว้างเมื่อเห็นเรียวตะอยู่ตรงหน้าของเธอ"พี่เรียว" เธอเอ่ยเสียงออกมาอย่างตกใจ และจ้องมองไปยังคนตัวโตที่ไม่ได้รู้สึกผิดอะไรที่เขามายังห้องนอนของเธอกลางดึก"ใช่ฉันเอง" คนตัวโตตอบมาพร้อมกับเข้ามาที่เตียงนอนของเธอ"พี่เข้ามาห้องฉันทำไม ออกไปนะ" รีนลดาบอกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ และรู้สึกว่าตัวเองไม่ปลอดภัยที่เขาเข้ามาในห้องเธอเวลานี้ แต่เรียวตะกลับไม่ยอม พอเห็นหน้าเขา เธอก็เอาแต่ไล่นิเกลียดเขามากขนาดนี้เชียวเหรอ ท่าทีที่ของเธอที่เอาแต่ผลักไสมันยิ่งทำให้เขาโกรธยิ่งเห็นภาพเธอกอดกับคนอื่นต่อหน้าต่อตาเมื่อช่วงหัวค่ำอีกนี้รีนลดาเธอไม่รู้สึกอะไรเลยหรือไง คนตัวโตจึงกระชากร่างบางเขาหาตนด้วยความโกรธ" ทำไม เกลียดผัวตัวเองมากขนาดนั้นเลย เหรอ" เรียวตะถามคนตรงหน้าด้วยความโกรธจัด พร้อมกับเพิ่มแรงแบบที่ต้นแขนบางทั้งสองข้าง คนโดนบีบถึงกับยี้หน้าด
รอบแรกจบลงใช่ว่าเขาจะปล่อยให้เธอหลับต่อฝันไปเถอะ คืนนี้เขาจะเอาให้เธอลุกออกจากเตียงไม่ไหวเลยคอยดู ไม่เพียงแต่พูดเท่านั้น เรียวตะจัดท่อนเอ็นขนาดใหญ่ยัดเขากับล่องเสี่ยวของเธออีกครั้ง จนคนตัวเล็กถึงกับสะดุ้งขึ้นด้วยความเจ็บ!!! ส ว บ !!!ผับ ผับ!! อ่าาส์ แน่ซิบหาย จะเอาท่าไหนก็แน่ไปหมด !! เรียวตะยังคงปล่อยเสียงครางออกมาไม่หยุด" นิ พอก่อนได้ไหม พี่เรียว รีน...ไม่ไหว แล้วนะ" เสียงหวานของเธอบอกผมมา น้อยนักที่เธอจะเอ่ยชื่อตัวเองมา คนฟังจากที่อารมณ์ร้อนรุ่มถึงกับหลุดยิ้มออกมาอย่างพอใจที่คนใต้ร่างเลิกพยศเชอรีนบอกผมมาด้วยเสียงสั่นสะท้าน แน่ละโดนมาขนาดนี้จะไม่มีอารมณ์เลยก็ไม่ใช่ละ เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กมีความต้องการ ผมเองก็ไม่รอช้าผมก็พลิกตัวเธอให้อยู่ใต้ร่างของผม ผมก้มลงจูบเธออย่างหนักหนวง และเม้นไปที่หน้าอกอันใหญ่โตของเธออย่างแรงด้วยความหมั่นเขี้ยว ที่เต้างามเด้งชี้หน้าของผม เขาเม้มจนทำให้มันเกิดรอยแดงเต็มทั้งตัวของเธอผมกัดเขาที่หน้าอกของเธอไปทีนึง หมั่นใส้ครับ ใหญ่เกินตัวเธอจริง ๆ เชอรีนนี้โครตจะซ่อนรูป เลยครับ"อ่าส อ่าส"!!! ผับ ผับ !!!ผมยังกระแทกใส่เธอไม่หยุด จะเอาให้เธอลุกออกไปไหนไม่ไ
ด้านเรียวตะเขาออกจากห้องในเวลาเกือบบ่ายสามโมง เพราะตั้งแต่เช้ามานี้ยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ร่างสูงเดินมายังชั้นล่างของบ้าน แต่ก็ไม่มีวี่แววของแม่บ้านเลยซักคน"หายไปไหนกันหมด" เขาเหลือบมองไปหน้าบ้านก็เจอนะ คนขับรถของบ้านที่กำลังเช็ดรถอยู่ในโรงรถนั้นเอง"พี่นะครับ บ้านนี้เขาไปไหนกันหมดครับ เงียบกันจัง" เพราะดูบ้านเงียบผิดปกติ ทั้งที่วันนี้เป็นวันหยุดบิดามารดาเขาน่าจะอยู่บ้าน แต่ตื่นมากับไม่เจอใครซักคน ร่างสูงถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างสงสัย"คุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงไปทำบุญที่ต่างจังหวัด ส่วนคุณเคนตะน่าจะยังไม่ตื่นนะครับ" นะบอกกับคุณชายของบ้าน เพราะเขาเองก็คิดว่าเจ้านายหนุ่มเลี้ยงฉลองเมาหนักค้างที่โรงแรมเสียอีก แปลกแฮะที่ตื่นมาคุณเรียวกับอยู่ที่บ้าน"แล้วคนอื่นๆละ ไปไหนกันหมด" เรียวตะถามมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเนื่องจากท้องร้องและหิวมากแล้ว แต่กลับไม่มีแม่บ้านคนไหนอยู่ในบ้านกันเลยซักคน คนโมโหหิวได้แต่ชักสีหน้า"คุณรีน สมบูรณ์ และแตงกวา น่าจะอยู่ที่เรือนหลังเล็กครับ คุณเรียวมีอะไรหรือเปล่าเดี๋ยวผมไปเรียกให้ จากนั้นนะก็รีบวิ่งมาที่เรือนหลังเล็กทันที ก็เจอเข้ากับ รีนลดา สมบูรณ์ และแตงกวาที่นั่งอยู่ศา
"เรียวยังอยากจะเป็นแฟนกับเราอยู่ไหม " หญิงสาวยังคงถามและรอคำตอบจากเรียวตะ แต่เรียวตะกับเงียบ มีเพียงสีหน้าและแววตาที่เย็นชาแสดงออกมา แพมถึงกับหน้าเสียซะงักไปเล็กน้อย เมื่อเรียวตะเงียบเช่นนี้ หญิงสาวจึงรีบทำหน้าให้เป็นปกติและยิ้มจางๆ ให้กับชายหนุ่มตรงหน้าแทน อาจจะเป็นเพราะเธอใจร้อนจนเกินไป แพมได้แต่คิดในใจ"ไม่เป็นไร เราไม่รีบ ที่ผ่านมาเราต้องขอโทษที่เราให้คำตอบเรียวช้าไป แต่เรียวรู้หรือไหมว่าเราไม่ได้รู้สึกกับเรียวเพียงแค่...เราเป็นเพื่อนสนิท เรามั่นใจว่าเราชอบเรียวก็ตอนที่เรียวมาขอเราเป็นแฟนนี้แหละ นี้มันเป็นคำสาระภาพรักหรือเปล่า น๊า.. " แพมยังคงเล่าต่อและกั้นขำขึ้นมาในลำคอ เพื่อดูให้อีกฝ่ายไม่เกร็งเรียวตะถึงกับนั่งนิ่งเมื่อได้ฟังคำสาระภาพจากปากหญิงสาวเพื่อนสนิท ยอมรับว่าเขาลังเลกับสิ่งที่แพมพูด ก่อนหน้านี้เขาเป็นฝ่ายขอเธอเป็นแฟนเอง แต่นั้นมันผ่านมาสามเดือนแล้ว แต่ทำไมแค่ตอบเธอไปว่าเขายังไม่มีใคร ทำไมเขารู้สึกปากหนักพูดไม่ออก ในใจตอนนี้มันกำลังสับสนตีกันจนบอกไม่ถูก เขามีใคร มีแฟน งั้นเหรอ เรียวตะถึงกับนิ่งเงียบ"เรียวยังไม่ต้องตอบเราตอนนี้ก็ได้ เรารู้ว่าเรียวตกใจ ไม่คิดว่าเราจะให้คำต
@โรงแรมM Pattaya หลายวันต่อมาตอนนี้ฉันกำลังชมวิวที่ชั้นดาดฟ้าภายในโรงแรม ยัยนินิว มีนนา และพวกพี่เกรท อีก หลายคน ที่กำลังเล่นน้ำในสระที่สามารถมองเห็นวิวทะเลด้านนอกของโรงแรม วันนี้ฉันมาเที่ยวงานดนตรีวันเดอร์ฟรุตที่ถูกจัดขึ้นที่พัทยา แต่ยังไม่ถึงเวลาเข้างานเนื่องจากพวกฉันมาถึงเร็วเลยพากันพักและเล่นน้ำก่อนรีนลดาที่อยู่ในชุดกางเกงยีนขาสั้นสีซีดที่ยาวไม่กี่คืบและเสื้อครอปเอวลอยอวดเอวบางในมือถือหมวกใบใหญ่นั่งมองเพื่อนๆ ของเธอที่เล่นน้ำ ส่วนเธอก็นั่งดูอยู่ขอบสระ ร่างบางจึงเอนหลังลงนอนกับม้านั่ง และเอาหมวกใบใหญ่มาปิดใบหน้าของตนพร้อมกับพักสายด้วยความเมื่อยล้า แต่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง คนหลับก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะนินิวนั้นหวิดน้ำใส่เธอ คนโดนเพื่อนแกล้งถึงกับหน้าหงิกที่นินิวนั้นรบกวนการนอน รีนลดาจึงลุกขึ้นนั่งและมองค้อนให้กับนินิวที่ลอยคออยู่ในสระอย่างไม่พอใจ แต่นินิวก็ยังไม่หยุดหวิดจนทำให้รีนลดานั่นตัวเปียกไปพร้อมกับเธอ เสียงดังขนาดนี้ยัยรีนหลับไปได้ไง"ว้ายๆ " เสียงของคนตัวเล็กที่โดนเพื่อนหวิดน้ำมาจนเปียกไปครึ่งตัว"ยัยนินิวถ้าแกยังแกล้งฉันไม่เลิก ฉันจะงอลแกจริงๆ แล้วนะ เสื้อฉันเปียกหมดแล้ว"
ด้านรีนลดาและกลุ่มเพื่อนๆ ของเธอเดินออกมาจากในงาน ร่างบางยืนรอออสตินที่กำลังยืนคุยกับเพื่อนเขาอยู่ไม่ไกลนัก ตอนมาฉันมารถพี่เกรท แต่พวกพี่เกรทนั่นไปเที่ยวผับกันต่อ ตอนนี้ฉันและนินิว มีนนา เลยต้องอาศัยรถของออสตินกลับโรงแรม รีนลดาดูนาฬิกาอีกสิบนาทีจะถึงเที่ยงคืน เธอและเพื่อนๆ นั่นออกมาก่อนที่คอนเสริตนั่นจะเลิก จากนั้นออสตินก็เดินกับมาหาพวกเธอ พร้อมกับเพื่อนเขาอีกคน แต่ฉันก็พอจะจำเขาได้บ้าง"ไอ้ออสติน สัส ว่าแล้วเชียวมึงต้องมา หวัดดีครับสาวๆ" เจมส์ที่เห็นรีนลดานั้นมากับกลุ่มออสตินก็เดินเข้ามาและเอ่ยทักพวกเธอ เจมส์เล่นมองคนหน้าหวานอย่างไม่ละสายตา เขาเองรู้สึกดีที่เจอเธอที่นี่"ไม่คิดว่าเราจะเจอเชอรีนที่นี่ด้วย บังเอิญจังเลยนะครับ" เจมส์หันมาคุยกับฉัน วันนี้เชอรีนนั่นแต่งตัวน่ารัก ร่างบางตัวเล็กนี้โครตสเปคเขาเลย และที่สำคัญเขาแอบถามออสตินมาว่าเชอรีนยังโสดไม่มีแฟน แบบนี้เขาทางเขาละเจมส์ได้แต่คิดในใจ" อ่อ คะ" รีนลดาตอบเจมส์มาด้วยเสียงเรียบและยิ้มบางๆ ให้อีกฝ่าย"แล้วนี้จะกลับโรงแรมกันเลยไหมครับ หรือจะไปเที่ยวไหนกันต่อเอ่ย" เจมส์ยังหันมาถามรีนลดา"พวกกูจะกลับโรงแรมกันเลย" เป็นออสตินที่ ตอบเพื่
เมื่อมาถึงเตียงนอนขนาดไซส์คิงเรียวตะก็ไม่รอช้า ร่างสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของตนและรีนลดาออกจนหมด ยังไงคืนนี้เขาขอทำหน้าที่สามีให้กับเด็กดื้ออย่างเชอรีนก่อนละกัน มีอย่างที่ไหนมาท้าทายคนอย่างเขา สงสัยอยากเลี้ยงแฝดสามจริง ๆ แล้วมั้ง อยากมีลูกๆมาวิ่งเล่นเพิ่มก็ไม่บอก เมียอ่อยขนาดนี้แล้วคืนนี้เอาให้หว่างกันเลยเป็นไงร่างบางเปลือยเปล่าอยู่ใต้ร่างของคนตัวโต สำหรับเชอรีนจะกี่ครั้งก็ไม่มีเบื่อ แม้ว่าเธอจะผ่านการมีลูกมาแล้ว แต่ทุกครั้งที่ส่วนนั้นของเราสัมพันธ์กันร่องของเธอก็ยังบีบรัดเขาแน่นเช่นเดิมลากลิ้นสากหนาของเรียวตะขยี้เข้ากับริมฝีปากอันอวบอิ่มของรีนลดาเนินนานหลายนาที จากนั้นไล่ลงมาคลอเคลียและขบฟันเข้าที่เนื้อนิ่มๆ ต้นคอของคนใต้ร่างอย่างหมั่นเคี้ยว ผ่ามือหนาทำหน้าที่ลูบวนสอดนิ้วเรียวเข้าร่องแคบของเมียรักสัมผัสเข้ากับกลีบดอกไม้งามของ คนตัวโตใช้นิ้วสกิตเข้าที่จุดกระสันของรีนลดาเบาๆ จนของคนโดนกระทำถึงเสียวสั่นสะท้านไปตั้งตัว เมื่อโดนเข้ากับจุดไว้ต่อความต้องการด้านรีนลดาก็ใช่ว่าจะปล่อยให้เรียวตะนั่นทำเธอเพียงฝ่ายเดียว คนตัวเล็กใช้มือสกิตเข้าที่เม็ดยอดอกของร่างสูง จนคนตัวโตเสียวจนต้องจีบปากออกมา
@คฤหาสน์ตระกูลเรียว ~ 1 ปีต่อมา ~ ร่างสูงของเรียวตะอยู่ในชุดสบายๆ วันนี้นั้นรีนลดาออกไปทำธุระข้างนอก ปล่อยให้พ่อลูกอ่อนอย่างเขาเป็นต้องเลี้ยงเจ้าก้อนสองแสบอยู่ที่บ้านตามลำพัง แต่ยังดีหน่อยที่มีพี่สมบูรณ์และแตงกวานั้นคอยช่วยอีกแรงห้าโมงกว่าๆ ร่างสูงเหลือบดูนาฬิการอบที่สิบของวัน ผ่านไปราวสี่ชั่วโมงก็ไม่มีท่าทีว่ารีนลดานั้นจะถึงบ้านสักที นี้เรทไปจะสองชั่วโมงแล้ว คนตัวโตได้แต่มองหน้าประตูตาละห้อย เพราะนี้ก็ใกล้เวลาที่เด็กนั้นจะทานมื้อเย็นกันแล้วละ แต่คุณแม่ยังสาวก็ยังไม่มีท่าทีจะมาซักที งานหินของเขาแล้วสิต้องอยู่กับเด็ก ๆ กันสามคน เพราะสาวใช้ตั้งสองนั้นทำงานบ้าน"แง้....ๆ " ร่างสูงจึงมองไปตามเสียงของน้องไนท์ลูกสาวสุดที่รักของตน พอเห็นหน้าเรียวตะก็ตะเบงเสียงขึ้นมาหนักกว่าเดิม หลังจากที่ตื่นนอนได้ไม่กี่นาทีลูกๆเขาหลับยาวไปถึงสองชั่วโมง หลับเวลานี้คืนนี้จะนอนตอนไหนเถอะ เด็กตัวแค่นี้ไม่รู้จักกลางวันกลางคืน ด้านเรียวตะและรีนลดาหลังจากเด็ก ๆคลอดมาทั้งเขาและรีนลดานั้นน้ำหนักลดไปตามๆ กัน เพราะใช่ว่าจะได้นอนเต็มอิ่ม เขาลุกชงนมให้เด็ก ๆ ทุก ๆ สองชั่วโมง ตอนนี้เจ้าสองแสบอายุจะเข้าแปดเดือนกันแล้
เช้าวันต่อเรียวตะพารีนลดาขับรถออกจากคฤหาสน์ มุ่งหน้ามาที่หัวหิน เพราะวันนี้เขาตั้งใจจะพาเมียสุดที่รักนั่นพักผ่อนซักสอง สามวันเอาจริงตัวเขาเองก็ไม่เคยพาคนตัวเล็กนั้นออกไปเที่ยวไหนเลย ตั้งแต่เรากับมาเป็นครอบครัวเดียวกัน เมื่อคืนหลังจากที่กลับมาจากงานเลี้ยงเขาก็คิดอะไรออกขึ้นมา อยากจะพาร่างบางนั้นออกมาเปิดหูเปิดตาข้างนอกบ้าง เพราะเขาและรีนลดานั้นไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันสองต่อสอง เลือกว่าเขาพาเธอมาฮันนีมูนย้อนหลังถึงสามปีก็ว่าได้ อยากชดเชยเวลาช่วงที่ผ่านมา ขอเป็นสามีที่ดีเอาใจรีนลดาก่อนละกันหลังจากที่ใช้เวลาเดินทางมาสามชั่วโมงกว่าๆ เราสองคนก็มาถึงบ้านพักตากอากาศส่วนตัวแบบพูลวิลล่าของป้าชิ ไม่สิตอนนี้ฉันเรียกคุณป้าว่าคุณแม่แล้วหลังจากที่กลับเข้าคฤหาสน์ครั้งนี้ฉันมองไปรอบๆ ถึงกับต้องร้องว้าวออกมาด้วยความตื่นเต้น มันเป็นบ้านพักอากาศที่ติดกับริมทะเล บรรยากาศบริเวณโดยรอบๆ คือดีย์มาก เหมาะแค่การมาพักผ่อนจริงๆ ฉันสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าจนเต็มปลอดและสายลมเย็นๆ ที่พัดกระทบกับมาที่หน้าของฉันมันรู้สึกดีมาก"ว้าว....สดชื่นจังเลยคะ" ฉันยิ้มพร้อมกับหันมองพี่เรียวที่กำลังขนกระเป๋าของเราลงจากรถ ฉันยืนยิ้มให้
หลายสัปดาห์ต่อมา ก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆ หลังจากที่ฉันยอมคืนดีกับพี่เรียวได้ไม่ทันไร เขาก็ไม่ยอมให้ฉันอยู่คอนโดเหมือนเมื่อก่อน เขารบเร้าจนฉันใจอ่อนยอมกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์เช่นเดิม แต่ที่ฉันยังไม่อยากกลับมาที่นี่เพราะทุกครั้งที่ฉันเดินไปเรือนหลังเล็กของคนย่า ฉันก็น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ยอมรับว่าฉันยังทำใจไม่ได้ ฉันยังคิดถึงคุณ ย่าอยู่ฉันกับพี่เรียวเราก็กลับมาคืนดีกัน ส่วนเรื่องที่เขาจะพาไปอยู่ที่ญี่ปุ่นนั้น ฉันยังไม่ตอบตกลง พี่เรียวเขากลับไปทำงานที่บริษัทเช่นเดิมหลังจากที่พี่เคนได้หลักฐานบางอย่างที่ใช้เล่นงานคุณอาณัติคนที่ขัดขากับพี่เรียว คณะกรรมการลงมติเห็นสมควรให้พี่เรียวกับเข้าไปทำงานตำแหน่งเดิมของเขา แต่พี่เรียวเขายังไม่ได้กลับไปทำตรงนั้นร้อยเปอร์เซ็นต์ บางวันก็แค่เข้าไปเซ็นเอกสารบ้างเท่านั้น เพราะเขาอยากให้เวลากับฉันมากกว่างาน จากคนที่บ้างานอย่างพี่เรียว ถึงกับเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังมือ และสิ่งที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดก็คงเป็นนิสัยของเขานี้แหละ ที่ไม่ว่าฉันจะเดินไปไหนทำอะไรเขาก็มักจะตามติดฉันเอามากๆ แต่ตอนนี้ฉันก็กำลังแต่งตัวให้พ่อของลูกที่วันนี้เขามีนัดกับเพื่อนๆ ของเข
ร่างบางที่ได้ยินคนแกล้งหลับนั่นก็หันหลังหวังจะเดินกลับเข้าห้อง!!หมับ!! เรียวตะจับแขนรีนลดาเอาไว้ และถูกคนตัวโตนั้นสวมกอดจากด้านหลัง คนโดนกอดถึงกับนิ่งซะงักไปทันที เรียวตะกระชิบเข้าที่ใบหูเล็กของรีนลดามาโดยน้ำเสียงอ่อนโยน ใจฟูขึ้นมาหน่อยเมื่อรู้ว่าเมียนั้นเป็นห่วงตน"ขอโทษกับเรื่องที่ผ่านมานะครับที่รัก พี่รักรีนกับลูกมากนะ เด็กดีของพี่ " ร่างบางที่ไม่เคยได้ยินคำว่ารักหลุดออกจากจากสามีของตน เลยซักครั้งเดียวถึงกับน้ำตาคลอ แต่เขาพูดจริงหรือแค่พูดเล่นกัน คนสับสนได้แต่ถามตัวเองภายในใจร่างบางที่หันมาเผชิญกับคนร่างสูง เรียวตะถึงกับซะงักที่เห็นรีนลดาร้องไห้ แต่ก็รีบเช็ดน้ำตาออกให้กับคนตรงหน้าอย่างเบามือ"ตุบ ตุบ" รีนลดารัวกำปั้นตุบเข้าที่หน้าอกแกร่งด้วยความหมั่นใส้ที่เขานั้นแกล้งหลับให้เธอเป็นห่วงกะว่าจะใจแข็งให้ได้นานๆ อยู่แล้วเชียว แค่เห็นเรียวตะแสดงด้านที่อ่อนโยนออกมา คนใจแข็งอย่างเธอก็แพ้ให้คนใจร้ายราบคาบไปเลย เกลียดตัวเองซะมัด"อุ้ย...พี่เจ็บ นะครับ" เรียวตะแกล้งพูดและจับมือคนตัวเล็กเอาไว้แน่นให้เธอหยุดตุบตน"หายโกรธพี่หรือยังครับ หึ! " ทั้งสองจ้องหน้ากัน"ไม่หายง่ายๆ หรอก พี่ใจร้ายกับฉั
ด้านเรียวตะเองหลังจากที่รีนลดาเอ่ยเช่นนั้นกับตน ร่างสูงก็เดินออกจากคอนโดอย่างคนหมดแรง รีนลดาโกรธเกลียดเขามากเพียงนี้ เชียวหรือ ร่างสูงได้แต่ถามตัวเองด้วยความสับสน ยอมรับว่าผิด แต่คนผิดขอโทษแล้วก็ต้องให้อภัยเขาสิ เรียวตะกลับมาที่คอนโดของตน ถึงรีนลดาจะยื่นขอเสนอมาบ้าๆ แบบนั่นมาให้ แต่ใช่ว่าเขาจะทำอย่างที่เธอต้องการ ขืนทำเช่นนั้นมีหวังเขาคงไม่ได้ทั้งเมียทั้งลูก เขากลัวมากตอนนี้กลัวว่าพี่ชายของเธอนั้นจะพารีนลดานั้นไปจากเขา เห็นทีเขาคงต้องนัดพี่ฤทธิ์คุยแล้วแหละเพราะได้ยินแว่วๆ ว่าพี่ฤทธิ์นั้นจะมางานคุณย่าด้วยเช่นกัน 3 วันต่อมา หลังจากงานคุณย่าเสร็จสิ้นฉันและพี่เรียวก็ไม่ได้คุยกันเลย ส่วนคุณป้าก็ให้พี่แตงกวามาอยู่เป็นเพื่อนฉันเหมือนเช่นเดิม คุณลุงคุณป้ารบเร้าให้ฉันกลับไปอยู่ที่คฤหาสน์เช่นเดิม มันจะเช่นเดิมได้ยังไงละในเมื่อฉันกำลังจะหย่ากับลูกชายท่านอยู่แล้ว ขนาดให้พี่แตงกวามาอยู่เป็นเพื่อนฉันก็เกรงใจแล้วและตอนนี้พี่ฤทธิ์ก็พาฉันออกมาทานข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในโรงแรมที่พี่ชายฉันพักอยู่ ตั้งแต่พี่ชายฉันกลับมางานคุณย่าฉันก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลยด้วยซ้ำ พรุ่งนี้พี่ชายก็จะกลับเมกาแล้ว พี่ฤทธิ์
ร่างสูงที่กำลังจะยื่นผ่ามือหนาหวังจะแตะตัวของคนตัวเล็กที่หันหลังให้ตน ถึงกับซะงักมือกลับที่เดิม ความรู้สึกที่กำลังดิ่มลงเหวการกระทำของเขามันสมควรแล้วสินะที่รีนลดาจะคิดอย่างนั้น ก็ไม่แปลกตัวเขาเองก็ยอมรับว่าทำเลวกับเธอไว้เยอะ แต่แล้วไงรู้สึกผิดและสำนึกแล้วนิ" พี่ขอโทษ ยอมรับว่าพี่เลว ที่พี่ทำร้ายรีน แต่พี่ไม่ได้อยากเป็นพ่อที่เลวของลูกๆ พี่นะรีน ให้พี่มีโอกาสได้ดูแลรีนกับลูกๆบ้าง อย่าให้พี่รู้สึกผิดไปมากกว่านี้เลยครับ" เรียวตะบอกกับคนที่นอนหันหลังให้กับตน เขาอยากจะขอโอกาสได้ดูแลเธอซักครั้ง ที่ผ่านมาคนตัวโตรู้สึกผิดที่ไม่เคยคิดจะเชื่อใจ ไว้ใจ และใส่ใจคนตัวเล็ก แถมยังคอยแต่ผลักไส และยังใจร้ายกับเธอมาตลอดตั้งแต่รีนลดาก้าวเข้ามาอยู่คฤหาสน์ คนนอนหันหลังเองก็เจ็บแปลบๆขึ้นมาที่อกด้านซ้ายเช่นกันที่ได้ยินคำพูดเหล่านี้ออกจากปากหนักของเขา แต่แล้วไงละที่ผ่านมาเขาเองก็ใจร้ายกับเธอมากเช่นกัน เขาทำทุกอย่างเพื่ออยากจะหย่ากับเธอ เขากลั้งแกล้งเธอสาระพัด"ฉันคงให้สิ่งที่พี่ขอไม่ได้หรอกคะ พี่ขอฉันมากเกินไป" รีนลดาไม่อยากแสดงด้านที่อ่อนแอให้ร่างสูงนั่นเห็นว่าเธอกำลังร้องไห้เรียวตะที่ได้ยินเช่นนั้นคนปากหนัก
วันต่อมา เรียวตะได้รับสายจากทางบ้านอีกครั้ง ให้รีบกลับมาในคืนนี้ คุณย่านั้นอาการทรุดหนักอาจจะอยู่ได้ไม่ถึงคืนนี้ ให้ทุกคนนั้นทำใจ รีนลดาที่มาเยี่ยมร้องไห้ไม่หยุด เธอเสียใจและสงสารคุณย่าจับใจ มาดามชิเองก็ได้แต่ปลอบรีนลดาและบอกให้คนตัวเล็กนั้นกลับไปพักผ่อนก่อน ร้องไห้หนักแบบนี้กลัวว่าจะเป็นอะไรไปอีกคนเรียวตะรีบเดินทางไปยังสนามบิน แต่ก็ไม่ทันได้ดูใจคุณย่า ท่านก็มาด่วนจากไปเสียก่อน ร่างสูงรู้สึกผิดมากที่ไม่ทันได้พูดคุยกับคุณย่าเลยด้วยซ้ำ เขาเสียใจจนน้ำไสไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว แม้จะปากร้ายกับคุณย่าบ้างแต่ก็รักและเป็นห่วงคุณย่ามาโดยตลอดร่างสูงลงจากเครื่องในตอนเช้าก็มาที่โรงพยาบาลทันที เพราะทุกคนในบ้านมารับคุณย่ากันหมด แต่ร่างสูงกับไม่เห็นรีนลดานั้นมารับท่านด้วย"ตาเคนโทรบอกหนูรีนด้วยนะลูก ไม่ต้องให้น้องมาหรอกนะ แม่กลัวว่าน้องจะลำบาก เรื่องคุณย่าเดี๋ยวทางนี้เราจะจัดการกันเอง ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อคืนหนูรีนจะได้นอนบ้างหรือยัง" คุณผู้หญิงของบ้านบอกกับลูกชายคนโตให้โทรบอกรีนลดา เพราะท่านเองก็อดเป็นหวงรีนลดาไม่ได้ กลัวว่าร่างบางจะพักผ่อนไม่เพียงพอเป็นลมไปอีก ยิ่งท้องโตอยู่ด้วย เดินทางไปมาก็ลำบาก ท่
@Sky Pup เคนตะมาหาน้องชายที่ผับ ตั้งแต่ออกจากบ้านมาเรียวตะก็มานั่งผับทันทีตั้งแต่หัวค่ำ เขาเสียใจที่บิดานั้นตบหน้าและต่อว่าเขา ร่างสูงกระดกแก้วเหล้าลงคอไม่มีท่าทีจะหยุดมัน เขาอยากเมาให้หนักแล้วก็หลับไปเลยไม่อยากคิดและไม่ต้องรับรู้อะไร ทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องงาน เขาเสียใจหากรีนลดาเป็นคนทำร้ายเขาจริง ความรู้สึกผิดหวังและสับสนมันตีกันไปหมด ร่างสูงได้แต่นั่งมองแก้วเหล้าในมือของตนอย่างเหมอลอย"อึก ๆ " เสียงร่างสูงกระดกเหล้าลงคอลงอย่างต่อเนื่องออนเดอะร็อคแบบนี้ มีหวังไอ้เรียวตะน็อคคาทีกันพอดี เมื่อเป็นเช่นนั้นคนพี่จึงแย่งแก้วในมือของน้องชายออกมาด้วยความเป็นห่วง เขาจะปล่อยให้น้องดื่มหนักอย่างนี้ได้ไงกัน"ปัญหาทุกอย่างมันมีทางออกนะเรียว นายจะดื่มให้ตายกันเลยหรือไง" ร่างสูงได้แต่มองหน้าพี่ชายมาตาขวางและแย่งแก้วเหล้าในมือเคนตะมาดื่มต่ออย่างไม่สนใจ"เรื่องงานที่บริษัทนายจะเอายังไงต่อ""ผมจะไปญี่ปุ่น" เรียวตะหันมาบอกกับพี่ชายของตน"ครั้งนี้นายจะไปนานแค่ไหน""จนกว่าเรื่องทุกอย่างมันจะดีขึ้น" เคนตะเองก็รู้ว่าน้องชายนั้นหนักใจเรื่องรีนลดา เดาว่าน้องชายเองก็คงรู้สึกผิดที่ปล่อยให้ตัวเองมีภาพหลุดออ