"ครับ ไม่เกี่ยวไร รอยที่คอมึงอะไปเอากับแมวที่ไหนมาละ ลอยเล็บแม่งเต็มคอมาซะขนาดนี้ ยังปฏิเสธเสียงแข็งอีก" คนโดนจับได้ถึงกับยกแก้วขึ้นมาดื่มต่อเพื่อกลบเกลื่อนเมื่อโดนเพื่อนจี้เข้าให้"อย่ารุ่นแรงกับน้องนักนะเว้ย เดี๋ยวน้องกูบอบซ้ำหมด" ริกบอกพร้อมกับยิ้มมาอย่างเจ้าเลห์ เสร็จไอ้เลวเรียวจนได้นะน้องรักของ
@โรงแรมS ร่างบางของรีนลดาเดินเข้ามาในงานพร้อมกับมาดามชิและคุณเทิดศักดิ์บิดาและมารดาเจ้าของวันเกิดนั้งเอง งานถูกจัดขึ้นชั้นบนดาดฟ้าโรงแรมหรูระดับห้าดาว ถูกปิดเพื่อฉลองวันเกิดทายาทคนที่สองของตระกูล รีนลดาอยู่ชุดราตรีสายเดี่ยว สีน้ำเงินยาวเมื่อโดนแสงไฟส่องประการของเพชรระยิบระยับ สีของชุดตัดกับผิวขาวเน
เรียวตะถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมา "น้องงั้นเหรอ หึ! ใช่ สิ" ความสัมพันธ์เขาและรีนลดานั้นไม่มีใครทราบนอกจากเพื่อนเขาและคนในครอบครัวเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ พอเจมส์หลบไปได้ไม่นาน ดีเอ็มก็เข้ามาอีกเช่นกัน"ผมดีเอ็ม นะครับ รุ่นน้องพี่เรียว เราเคยเจอเชอรีนที่คณะมนุษย์อยู่บ่อยๆ นะครับ แต่ไม่กล้าทักคนน่ารักนะครับ
การกระทำของคนทั้งคู่อยู่นั้นตกอยู่ในสายตาของเรียวตะตลอดเวลา ร่างสูงที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก เห็นชายหนุ่มโอบเอวบางของรีนลดาอย่างแนบชิด เรียวตะรู้สึกโกรธจนเลือดขึ้นหน้า นิเธอกล้าให้คนอื่นกอดต่อหน้าต่อตาเขางั้นเหรอ มันซักจะมากไปแล้วแม่คุณ ทั้งที่ไม่ทันได้หย่ากับเขา เธอเองก็ไม่มีสิทธิ์เข้าใกล้ชายอื่นนอกจากเข
"นายจะเอาอีกไหม ฉันจะไปหยิบให้" เคนตะพูดแค่นั้น และหันไปยิ้มเจ้าเล่ห์ให้น้องชาย คนโดนแขวะถึงกับชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ"ทั้งสวย ทั้งมีเสน่ห์ขนาดนี้ ไม่หวั่นไหวก็บ้าละ ช้ากว่านี้มีหวังหมาคาบไปแดก" เคนตะพูดไปจิบไวน์ไป เรียวตะหันมองหน้าพี่ชายอย่างไม่พอใจ แต่เคนตะกับยักคิ้วให้น้องชายแทน"ฉันกลับก่อนละกัน
รีนลดาที่กำลังหลับอยู่ถึงกับรำคาญคนที่บุกเข้ามายังห้องนอนเธอ พอได้สติคนคนตัวเล็กตกใจและผลักเขาออกจากตัวเธอจนร่างสูงกระเด็นออกจากเตียงนอน พร้อมกับเปิดไฟที่หัวเตียง" ช่วยด้วย" ร่างบางร้องออกมาเสียงดัง แต่ก็ต้องหยุดเมื่อเห็นหน้าโจรใจร้ายอย่างเต็มตาสองตา ตาโตถึงกับเบิกกว้างเมื่อเห็นเรียวตะอยู่ตรงหน้าขอ
"ปล่อยฉันนะ" ฉันได้แต่ดิ้นไปมาไม่ยอมเขา เพราะฉันรู้ว่าเวลาต่อมันกำลังจะเกิดอะไรขึ้น กับฉัน" ในเมื่อพูดดี ๆ ไม่ได้ก็ไม่ต้องพูด " เขาเอ่ยมาแค่นั้น พร้อมกับก้มลงมากัดที่ซอกคอของฉันอย่างแรง และตามมาประกบปากฉัน เขาทำกับฉันอย่าป่าเถื่อน เขาจูบฉันจนปากฉันบวมเจ๋อ พอปากฉันเริ่มเป็นอิสระ!! ปล่อย !!! รีนลดาต
รอบแรกจบลงใช่ว่าเขาจะปล่อยให้เธอหลับต่อฝันไปเถอะ คืนนี้เขาจะเอาให้เธอลุกออกจากเตียงไม่ไหวเลยคอยดู ไม่เพียงแต่พูดเท่านั้น เรียวตะจัดท่อนเอ็นขนาดใหญ่ยัดเขากับล่องเสี่ยวของเธออีกครั้ง จนคนตัวเล็กถึงกับสะดุ้งขึ้นด้วยความเจ็บ!!! ส ว บ !!!ผับ ผับ!! อ่าาส์ แน่ซิบหาย จะเอาท่าไหนก็แน่ไปหมด !! เรียวตะยังคง
"พี่เรียวไปพักเถอะคะ พรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้านะคะ เดี่ยวที่เหลือรีนจัดการเอง""ไม่เอาครับพี่่สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะนอนพร้อมกับรีน ถ้ารีนยังไม่นอนพี่ก็ไม่นอนครับ" รีนลดาที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับหลุดยิ้มให้กับความน่ารักของเรียวตะ นับวันเธอยิ่งรักผู้ชายคนนี้หนักมากขึ้น"งั้นก็ตามใจพี่เรียวคะ" ร่างบ
"รีน ก็เสียวเช่นกันคะ อะ อ่าส์ พี่เรียวขา " คนด้านบนบอกด้วยเสียงกระเส่ามาเช่นกัน!! ผับ ผับ อ่าส / อื้ม !!!!! ตอด เก่งมาก ครับ แน่นๆ อ่าส์!! อึ้ม !!" พี่เรียว อ่าส ชอบไม่ คะ " รีนลดาถามเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ผ่านมาหลายนาทีตอนนี้ร่างบางก็เริ่มเหนื่อยและหมดแรงแล้ว" ผับ ผับ ผับ ผับ " ยิ่งใกล้ถึงฝั่งคน
เมื่อมาถึงเตียงนอนขนาดไซส์คิงเรียวตะก็ไม่รอช้า ร่างสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของตนและรีนลดาออกจนหมด ยังไงคืนนี้เขาขอทำหน้าที่สามีให้กับเด็กดื้ออย่างเชอรีนก่อนละกัน มีอย่างที่ไหนมาท้าทายคนอย่างเขา สงสัยอยากเลี้ยงแฝดสามจริง ๆ แล้วมั้ง อยากมีลูกๆมาวิ่งเล่นเพิ่มก็ไม่บอก เมียอ่อยขนาดนี้แล้วคืนนี้เอาให้หว่างกัน
"บอกเชื่อฟังแบบนี้หน่อยนะครับ ปะป๋าจะได้ไม่เหนื่อย ถ้าน้องไนท์เป็นเด็กดีปะป๋าจะซื้อของเล่นให้เยอะกว่านี้เลยนะครับลูก" ร่างสูงบอกกับลูกสาว พร้อมกับเล่นและหยอกล้อกับน้องไทม์ไปด้วย เด็ก ๆ พยักหน้าตามประสา ราวจะรู้เรื่องไปกับบิดาด้านรีนลดาที่กลับเข้ามาในบ้านเกือบจะหกโมงเย็น ฉันที่เปิดประตูเข้ามาถึงกับต
@คฤหาสน์ตระกูลเรียว ~ 1 ปีต่อมา ~ ร่างสูงของเรียวตะอยู่ในชุดสบายๆ วันนี้นั้นรีนลดาออกไปทำธุระข้างนอก ปล่อยให้พ่อลูกอ่อนอย่างเขาเป็นต้องเลี้ยงเจ้าก้อนสองแสบอยู่ที่บ้านตามลำพัง แต่ยังดีหน่อยที่มีพี่สมบูรณ์และแตงกวานั้นคอยช่วยอีกแรงห้าโมงกว่าๆ ร่างสูงเหลือบดูนาฬิการอบที่สิบของวัน ผ่านไปราวสี่ชั่วโม
หลังจากทานเสร็จร่างสูงก็พาคนตัวเล็กนั่นกลับมาที่พัก รีนลดาออกมาเดินเล่นที่ริมหาดในยามเย็น ร่างบางมองท้องทะเลออกไปไกลจนสุดลูกหูลูกตา วันนี้พระจันทร์เต็มดวงแสงสะท้อนเข้ากับน้ำทะเล เป็นอะไรที่สวยมากในตอนเย็นแบบนี้ จากนั้นร่างบางก็หยิบสมาร์ตโฟนของตนขึ้นมาเก็บภาพสวยๆ เอาไว้ ยิ่งมองท้องฟ้าและท้องทะเลยิ่งเ
เช้าวันต่อเรียวตะพารีนลดาขับรถออกจากคฤหาสน์ มุ่งหน้ามาที่หัวหิน เพราะวันนี้เขาตั้งใจจะพาเมียสุดที่รักนั่นพักผ่อนซักสอง สามวันเอาจริงตัวเขาเองก็ไม่เคยพาคนตัวเล็กนั้นออกไปเที่ยวไหนเลย ตั้งแต่เรากับมาเป็นครอบครัวเดียวกัน เมื่อคืนหลังจากที่กลับมาจากงานเลี้ยงเขาก็คิดอะไรออกขึ้นมา อยากจะพาร่างบางนั้นออกมา
ด้านเรียวตะวันนี้ผมมางานเลี้ยงรุ่นกับกลุ่มเพื่อนๆของผม เป็นเพื่อนเรียนสมัยมัธยมด้วยกันพวกเราจะจัดงานนี้ขึ้นทุกปี และโต๊ะพวกผมตอนนี้ก็ไม่ได้มีแค่กลุ่มผมแต่ยังมีเพื่อนกลุ่มอื่นที่มาแจ่มด้วย พวกเราพูดคุยกันอย่างสนุกนานๆจะเจอกันที ผมนั่งคุยและจิบไวน์กับพวกไอ้อรัณไปซักพัก ไอ้ริวก็เอ่ยถามผมขึ้นมา"กับแพมม
หลายสัปดาห์ต่อมา ก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆ หลังจากที่ฉันยอมคืนดีกับพี่เรียวได้ไม่ทันไร เขาก็ไม่ยอมให้ฉันอยู่คอนโดเหมือนเมื่อก่อน เขารบเร้าจนฉันใจอ่อนยอมกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์เช่นเดิม แต่ที่ฉันยังไม่อยากกลับมาที่นี่เพราะทุกครั้งที่ฉันเดินไปเรือนหลังเล็กของคนย่า ฉันก็น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ยอมร