“กูบอกให้พี่แมทไปแทนกูเองแหละ”“ทำแบบนั้นทำไมวะ” เสือเกาหัวแกรกๆอย่างไม่เข้าใจในตัวเพื่อนสนิท“ก็ตอนแรกกูไม่อยากหมั้นไงและไม่รู้ด้วยว่ายัยเด็กนั่นคือว่าที่คู่หมั้นของกู” พอมันบอกแบบนี้จึงทำให้เพื่อนเริ่มพอที่จะเข้าใจได้ว่ามันกะจะให้พี่แมทรับกรรมหมั้นแทนมัน แล้วดันมารู้ทีหลังว่าคู่หมั้นก็คือน้องมายูคนสวย“แล้วมึงจะเอายังไงต่อ” อาร์มถามต่อว่าหลังจากนี้มันจะเอายังไงดูแล้วแม่งยุ่งวุ่นวายไปหมดยังดีที่เรื่องยังไม่ไปถึงหูของพ่อกับแม่ทั้งสองฝ่าย“คนของกูก็ต้องเป็นของกูอยู่วันยันค่ำ กูจะเป็นคนบอกเธอเอง” มุมปากกระตุกยิ้มเล็กน้อยยามเมื่อคิดถึงเธอ สวรรค์โปรดส่งเธอให้มาเป็นคู่หมั้นของเขาขนาดนี้เขาจะไม่ยอมให้เธอหนีหายไปไหนหรือต้องตกเป็นคนของใครเด็ดขาด“อิจฉามันจริงโว๊ยอยู่ดีๆก็มีคู่หมั้นเป็นคนที่มันชอบ!” คำพูดของเพื่อนรักทำเอาเสืออิจฉาตาร้อนขึ้นมาทันที ชอบน้องเขาและยังสมหวังได้น้องเขามาเป็นคู่หมั้นของตัวเองอีก โคตรดีบอกเลยครืด~เสียงโทรศัพท์มือถือของมิวนิคดังขึ้นและคนที่โทรเข้ามาก็คือ มายู“ทีแบบนี้รีบโทรหาฉันเลยนะ” ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจที่พอเธอรู้ว่าเขาคือน้องชายพี่แมท ยัยตัวแสบถึงกับ
“ไม่ว่างก็คือไม่ว่างจะตอนนี้หรือตอนไหนก็ไม่ว่าง” มิวนิคถอยหลังออกมาเล็กน้อยเพราะตอนนี้เขายืนอยู่กับมายูจึงไม่ให้เธอคิดว่าเขามีซัมติงกับผู้หญิงคนนี้หรือคนไหนๆ“แล้วนี่มิวมากับยัยเด็กนี่ได้ยังไงกัน หรือว่ามาเคลียร์เรื่องรถ” น้ำตาลเปรยตามองมายูเพียงและหันไปมองจ้องใบหน้าหล่อๆของชายหนุ่ม“แล้วเธอจะยุ่งอะไรด้วย!!” คำตอบของเขาทำเธออึ้งอยู่เหมือนกันเพราะไม่คิดว่าเขาจะพูดจาแบบนี้กับเธอ“ก็น้ำตาลอยากไปกับมิวค่ะ ถ้ามิวคุยธุระกับน้องเขาเสร็จแล้ว พวกเรา..” แต่เธอยังคงพูดกับเขาต่อไปบางทีเขาอาจจะเห็นใจยอมให้เธอไปกับเขาก็ได้นะ“นี่มายู เธอคือว่าที่คู่หมั้นของฉัน ส่วนเธอเลิกยุ่งวุ่นวายกับฉันสักที รำคาญ” มิวนิคโอบกอดเอวบางของมายูเอาไว้แนบแน่น สายตามองจ้องแต่เธอเพียงผู้เดียว“ว่าไงนะคะ มิวนิค เรื่องจริงเหรอคะน้อง” ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้น น้ำตาลแทบอยากจะไม่เชื่อไปกับสิ่งที่เธอได้ยิน หันถามมายูด้วยความอยากรู้ว่าสิ่งที่เขาพูดมันจริงหรือไม่“เออคือ..” จะให้เธอตอบอะไรเพราะตอนนี้ตัวเธอเองก็ตกใจไม่แพ้เธอคนนี้เหมือนกัน“จะมาถามคนของฉันให้มันได้อะไรขึ้นมา” มิวนิคส่งสายตาดุตวาดถามเธอแล้วหันมองมาที่ว่าที่คู่หมั้นส
คอนโดมิวนิค“นี่ห้องพี่แมทเหรอคะ” หญิงสาวเอียงหัวมองอย่างนึกสงสัยเมื่อเขาดันมาหยุดยืนอยู่ที่หน้าห้อง(ของใครก็ไม่รู้)“ห้องพี่”“แล้วห้องไหนห้องพี่แมทละคะ” พยักหน้าอย่างเข้าใจ คิ้วย่นเข้าหากันด้วยความสงสัยปนอยากรู้เธอมองกวาดส่ายสายตาไปรอบๆชั้น“พี่แมทยังไม่เลิกงานยังไม่กลับ เข้ามารอในห้องพี่ก่อน” สายตามองเธอไม่กระพริบรู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกซ้ายเมื่อเธอคิดถึงแต่เขา“แต่ว่า” เธอไม่เคยอยู่ตามลำพังกับผู้ชายเพียงสองต่อสองมาก่อนจึงทำให้เกร็งๆและกลัวหน่อยๆ“เข้ามาเถอะน่า มาบีบหลังให้ด้วย” เขาพูดด้วยน้ำเสียงหมดความอดทนแล้วฉุดกระชากลากเธอให้เดินเข้ามาในห้องเขาเข้ามาแล้วเขาก็พุ่งตัวไปยังห้องนอน“ถอดเสื้อออกทำไมคะ” คนตัวเล็กที่เดินตามเขามาก็จ้องตาไม่กระพริบ มะ มันขาวมากที่แท้ก็จะให้นวดแต่ก็ไม่เข้าใจว่าจะต้องถอดเสื้อทำไม“นวดสักที” เขานอบราบไปกับเตียงนอน ฉันค่อยๆก้าวขึ้นไปนั่งลงอยู่ข้างๆกายของพี่มิวนิคแล้วเริ่มออกแรงนวดหลังให้เขาอย่างเบามือ“แบบนี้ดีมั้ยคะ เบาไปหรือเปล่า เพิ่มแรงบอกได้นะ” เธอค่อยๆบีบไปตามหลังขาวๆของชายหนุ่ม นวดเบาบ้างแรงบ้างเพราะไม่รู้ว่าเขาชอบแบบไหน“เพิ่มแรงอีกหน่อย” เธอออกแร
“จะเบียดเข้ามาทำไมอีก” เธอเริ่มรู้สึกถึงไอ้เจ้าสิ่งนั้น มันอยู่ตรงจุดนั้นหรือว่าจะเป็นไอ้นั่นของผู้ชาย ของพี่เขา กรี๊ด เธอทำได้แค่กรีดร้องอยู่ในใจ“พี่ ขยับออกไป มะ..มัน” มายูเปล่งเสียงร้องบอกให้เขาช่วยขยับร่างกายออกไปเพราะมันโดนขาของเธออย่างจัง“ชู่ว์ อยู่เฉยๆ พี่แมทเดินเข้ามานั่นแล้ว” เขาอมยิ้มให้กับความไร้เดียงสาของเธอ มิวนิคบอกให้เธออยู่นิ่งๆและเลิกพูดเสียงดังเพราะยิ่งขยับร่างกายของพวกเขาก็ต้องเสียดสีกัน แค่นี้ไอ้นั้นของเขาก็แข็งปวดหนึบจนไม่รู้จะทำยังไงแล้วมายูที่นึกว่าพี่แมทเดินเข้ามาก็ต้องจำใจนิ่งไม่ปริปากพูดอะไรต่อแล้วทนโดนไอ้นั่นของพี่มิวแนบชิดต่อไปอย่างคนที่ทำอะไรไม่ได้30นาทีผ่านไปแมทธิวเดินเข้ามาภายในห้องนอนของมิวนิคอีกครั้งเห็นมายูนอนหลับอย่างสบายเหยียดแขนขาออกเต็มที่ “เธอหลับแล้วเหรอ?”“ครับ” มิวนิคพยักหน้านิ่งสายตามองจ้องแต่เธอ“งั้นพี่กลับห้องก่อนนะ” แมทธิวที่เห็นน้องชายของตัวเองดูจะมีความสุขจึงไม่คิดที่จะอยู่เป็นก้างขัดขวางปล่อยให้พวกเขาอยู่กันตามลำพังก็คงไม่ผิดอะไรเพราะพวกเขาทั้งสองเป็นว่าที่คู่หมั้นของกันและกัน พวกเขาต่างก็โตกันแล้วด้วย-เช้าตรู่วันต่อมา-หญิงสาวลื
มือผมไปโดนเข้าที่หน้าอกของเธอ ความรู้สึกในตอนนี้คือมันใหญ่มากเต็มไม้เต็มมือน่าบีบสัมผัสเป็นที่สุด รู้สึกว่าตรงหัวนมของเธอมันจะแข็งแล้วด้วยนะ ผมไม่รอช้าใช้ปลายนิ้วเขี่ยสะกิดยอดอกของเธอเล่น บีบเคล้นเต็มฝ่ามือ อารมณ์ความต้องการเพิ่มมากขึ้นจนอยากจะเปิดเสื้อของเธอขึ้นดูให้เห็นเต็มสองลูกตา“อ๊ะ..” มายูที่ตอนแรกเผลอเคลิ้มไปกับสัมผัสของพี่เขาก็รีบดึงสติกลับมาโดยเร็ว ความรู้สึกสับสนตีขึ้นมาเรียกให้มายูต้องรีบสะบัดหน้าหนี“กรี๊ด~ มือค่ะมือ” เธอรีบเปล่งเสียงกรีดร้องออกมา ดวงหน้านวลแดงก่ำเพราะเขินอาย เสียงกรีดร้องดังขึ้นจนผมเริ่มรู้สึกตัวและรีบดึงมือกลับทั้งๆที่ใจไม่อยากปล่อยเลยด้วยซ้ำ“โอ๊ะโทษที พี่ไม่ได้ตั้งใจ!!” ผมปล่อยมือออกจากหน้าอกนุ่มนิ่มของเธอแล้วรีบเอ่ยปากขอโทษที่เผลอตัวยุ่งวุ่นวายไปกับเรือนร่างของเธอมากเกินไปหน่อย“....” มายูยกมือขึ้นปิดหน้าอก เบือนหน้าหันหนีไปทางอื่น แก้มของเธอขึ้นซับสีแดงจางๆคงจะเขินอายกับเรื่องที่ผมเผลอตัวทำเธอไปอยู่ไม่น้อย“เดี๋ยวพี่ออกไปสูบบุหรี่ เธอรีบกินเถอะ” ผมยิ้มมุมปากออกมารีบหยิบซองบุหรี่ขึ้นมาพร้อมไฟแช็กแล้วเดินออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียงมายูพยักหน้ารับหงึกหงั
“แหม~ ตั้งแต่มีน้องมายูนี่มึงเปลี่ยนไปนะครับ ไม่มั่วเหมือนแต่ก่อน” เตโชได้ทีก็เอ่ยปากแซวเพื่อนรักของเขาทันที เมื่อก่อนถ้าสวยมันได้หมดแต่ตั้งแต่ที่มีน้องมายูเข้ามามันไม่เคยไปนอนกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย“แต่แม่งสวยจริงๆนะมึงลองหันไปมองเธอหน่อย” อาร์มยังคงบอกให้มิวนิคหันไปสนใจมองผู้หญิงคนนั้นสักหน่อยก็ยังดีเพื่อที่จะได้ไม่เป็นการเสียมารยาท“อืมก็สวยดี ถ้าให้กูเอาแล้วจบกูก็ยินดี” มิวนิครวมไปถึงเพื่อนในกลุ่มที่เหลือต่างพากันหันมองไปยังเธอคนนั้นแล้วหันกลับมาพูดกับเพื่อนถ้าเอาแล้วจบ เขาก็ตกลงนอนกับเธอคนนี้ได้อยู่“ฮ่าๆนิสัยเดิมกลับมาแล้วเพื่อนกู” เสือหัวเราะออกมาดังลั่นที่เห็นว่ามิวนิคยังไงก็คือมิวนิคไม่ว่ายังไงถ้ามีผู้หญิงสวยๆมาให้เอาถึงที่มีหรือที่มันจะไม่เอาชายหนุ่มยกแก้วแล้วหันไปมองเธอพร้อมกับยกยิ้มชูแก้วเหล้าขึ้นและเหมือนทั้งคู่จะรู้กัน30นาทีต่อมามิวนิคเลือกที่จะให้ไอ้เตโชเข้าไปคุยกับเธอแทนตัวเอง เรื่องแบบนี้เขาไม่ค่อยถนัดสักเท่าไหร่แต่ถ้าเป็นเรื่อง(เอา)ใจ เขาพร้อมทุ้มสุดตัวเสมอ“นี่กุญแจห้องข้างบน เดี๋ยวเธอจะขึ้นไปทีหลัง” เตโชยัดกุญแจห้องเบอร์6 ยัดใส่มือมิวนิคที่เมาจนเริ่มเดินเซ“อืม
“ฮัลโหลค่ะ” มายูเอ่ยปากพูดออกไปพร้อมกับดัดเสียงห้าวเพราะกลัวพวกพี่เขาจำเสียงของเธอได้(ถ้าเสร็จกันแล้วและเพื่อนผมไม่ไหวให้มันนอนที่นั่นเลยนะครับ) เสียงนี้น่าจะเป็นเสียงของพี่เสือ“ค่ะ..”และในระหว่างที่ฉันกำลังจดจ่ออยู่กับการคุยสายกับเพื่อนของเขา พี่มิวนิคก็ได้เริ่มทำเรื่องทุเรศกับร่างกายฉัน เขาดึงแผ่นปิดจุกของฉันออกแล้วใช้ปลายลิ้นสากลากถูวนไปมาบนหัวนมของฉันอย่างหน้าไม่อาย มืออีกข้างทั้งบีบทั้งเคล้นแถมยังสะกิดที่ยอดอกจนมันเริ่มแข็งเป็นไต“พี่มิว อย่านะ!!” ด้วยความตกใจฉันจึงร้องห้ามเขาแถมยังพูดชื่อเขาออกมาอีกด้วย(มันทำอะไรครับแล้วนั่นรู้จักกันกับมันด้วยเหรอถึงได้เรียกชื่อถูก) ปลายสายเหมือนจะตกใจไปกับสิ่งที่ฉันพูด ที่ฉันเอ่ยเรียกชื่อเพื่อนของพวกเขา“คะ..แค่นี้ก่อนนะคะ” ฉันรีบกดวางสายทันทีไม่มีอารมณ์มาพูดคุยในเวลาแบบนี้แล้ว“ไม่นะ! ไม่ ปล่อยนะ!”“หยุดดิ้นสักทีน่ารำคาญ ฉันกำลังดูดนมให้เธออยู่นะ..เกรงใจกันบ้าง รู้เอาไว้ด้วยว่าฉันไม่เคยทำให้ผู้หญิงคนไหนมาก่อน” เพราะเธอไม่ยอมหยุดดิ้นสักที ชายหนุ่มจึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสี
“อยู่เฉยๆอย่าพูดเยอะ!!!” เขาออกคำเสียงเสียงดุด้วยความรำคาญเธอเต็มทนและเริ่มสอดแก่นกายเข้าไปในร่องเล็กแต่ไม่ว่ายัดเท่าไหร่ก็ไม่สามารถแทรกเข้าไปได้สักทีจนคนตัวโตเริ่มหัวเสีย“ทำไมมันยัดไม่เข้าวะ อย่าดัน” แถมยัยคนนี้ก็ยังทั้งผลักทั้งดันทุบตีเขาอยู่ได้“ไม่ๆๆไม่เอา มันต้องไม่ใช่แบบนี้” เธอส่ายหน้าไปมาจนเส้นผมเริ่มบดบังใบหน้าสวยหวาน มิวนิคออกแรงกดท่อนลำเข้าไปทีเดียวสุดแรงสวบ!“กรี๊ด~” ความเจ็บปวดเล่นงานเธอเข้าอย่างจัง มันเหมือนตรงส่วนนั้นฉีกขาด“อ่าส์เสียวคxxฉิบหาย” คนตัวสูงแช่ค้างท่อนลำเอาไว้แบบนั้น ความรู้สึกวูบวาบแผ่ซ่านไปทั่วร่างจนแทบอยากจะแตกเสียให้ได้ แรงบีบรัดจากภายในร่องทำให้เขารู้สึกเลือดลมพลุ่งพล่านเอวสอบเริ่มขยับเข้าออกด้วยจังหวะที่ช้าเนิบนาบ ชายหนุ่มเปรยตามองคนใต้ร่างที่ตอนนี้กำลังทำสีหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด ดูเหมือนเธอคงจะเจ็บปวดมากและเขาเองก็แทบไม่ต่างไปจากเธอ“มันเจ็บนะ เอาออกไปก่อน ฮึก” มายูตะโกนออกมาดังลั่น เมื่อความเจ็บปวดเล่นงานเธอจนหยดน้ำตาเริ่มไหลคนตัวโตที่ถึงแม้ว่าจะเมาก็สามารถรับรู้ได้ว่าเธอคงไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาก่อน จึงอยากช่วยทำให้เธอผ่อนคลายความเจ็บจากตรงจ
“ยินดีด้วยน้าเจ้าสาวคนสวย~” อลิสที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำก็รีบเดินปรี่เข้ามาหามายูและพราวพร้อมทั้งแสดงความยินดีไปยังเพื่อนสาวคนสวยที่วันนี้เป็นวันแต่งงานของเธอ“ขอบใจนะอลิส”“มายูกับพราวมีลูกแฝดชายหญิงแล้วแกอะอลิสเมื่อไหร่จะมีลูกสักทีฉันอยากช่วยเลี้ยงหลานแล้วเนี่ย” ชะเอมที่เดินตามอลิสมาติดก็เอ่ยปากแซวอลิสทันที เธออยากเห็นเด็กตัวน้อยที่เป็นลูกของอลิสเพื่อนรัก อลิสหันกลับมามองพี่สะใภ้ใหญ่แล้วรีบเอ่ยแซวเธอกลับไปทันควัน ตัวเธอเองก็อยากมีและพึ่งเริ่มปล่อยไปตามธรรมชาติยังไงคงต้องรออีกสักพักละมั้ง“ฉันพึ่งเริ่มปล่อยธรรมชาติเองคงต้องรอแหละว่าเด็กน้อยจะมาเมื่อไหร่แล้วแกอะชะเอมถามแต่ฉันอยู่ได้ พี่สะใภ้ใหญ่ต้องมีก่อนสะใภ้เล็กสิคะจริงมั้ย” ชะเอมนิ่งไปทันทีพร้อมกับกรอกตามองบนไปอย่างนั้นแต่ความจริงแล้วเธอก็อยากมีเหมือนกันติดก็เพียงว่าเมื่อไหร่เด็กน้อยจะมาเกิดในท้องเธอก็เท่านั้น “พักก่อนเอาไว้ให้แกมีก่อนฉันค่อยมี”หลังจากที่พวกเธอคุยกันไปได้สักพักพิธีกรก็ได้เรียกเจ้าบ่าวและเจ้าสาวขึ้นไปบนเวที พิธีเริ่มดำเนินการไปเรื่อยๆจนมาถึงพิธีการโยนช่อดอกไม้ เหล่าบรรดาสาวงามที่ยังโสดต่างก็พากันมายืนรอรับช่อดอก
“ผมได้ลูกแฝดเหรอครับคุณหมอ” ทันทีที่สติเริ่มกลับคืนมามิวนิคก็เริ่มถามย้ำเพื่อให้ตัวเองแน่ใจอีกครั้งว่าเขาไม่ได้หูฝาดไปใช่มั้ย คุณหมอพยักหน้าพร้อมกับส่งรอยยิ้มจริงจังเพื่อเป็นการยืนยันว่าเรื่องที่พูดไปเธอไม่ได้โกหกและแถมเธอยังชี้ไปในภาพตรงจุดที่น้องแฝดอยู่“ใช่แล้วค่ะ ตรงนี้คือน้องคนแรกและตรงนี้คือน้องคนที่สองนะคะ”“ทางคุณพ่อกับคุณแม่อยากทราบเพศของน้องแฝดมั้ยค่ะ สามารถตรวจ NIPT ได้นะคะจะสามารถรู้เพศได้ตรวจเพื่อหาความเสี่ยงทางพันธุกรรมต่าง ๆ ของทารกในครรภ์น่ะค่ะ”“ตรวจค่ะ พี่มิว~ มายูตรวจนะคะ” มายูหันมองมิวนิคเธอต้องการที่จะตรวจหาความเสี่ยงก่อนและเธอก็อยากที่จะรู้เพศของลูกๆในท้องเธออีกด้วยเพื่อที่จะได้ค่อยๆเลือกซื้อหาเสื้อผ้าและอุปกรณ์เลี้ยงเด็กมาเตรียมเอาไว้“พี่ตามใจเราครับ” มิวนิคบีบมือมายูแน่นรู้สึกดีใจจนน้ำตาเอ่อล้นออกมาอีกครั้ง เขาก็คิดแบบเธอตรวจแล้วจะได้รู้เพศของลูกน้อยเลยและในวันนั้นมายูก็ได้ฝากครรภ์กับทางคุณหมอคนนี้เป็นที่เรียบร้อย ทั้งคู่พากันขับรถกลับมายังคอนโดของตัวเอง21.00น.ท่ามกลางความเงียบสงบในยามค่ำคืนเสียงแอร์ที่ดังเพียงเล็กน้อยเขาตั้งอุณหภูมิเอาไว้ที่ 25องศาซึ่งเป็นอ
มิวนิคพยักหน้าเดินจูงมือไปพร้อมกับหญิงสาวคนรักและในตอนนี้มายูก็ได้เดินไปหยุดยืนอยู่ตรงบริเวณทุ่งดอกไม้สีม่วงเป็นที่เรียบร้อย มิวนิครีบหยิบโทรศัพท์ของเขานำมันขึ้นมากดถ่ายรูปให้คนรักรวมไปถึงถ่ายรูประหว่างเขาและเธอโดยที่มีพื้นหลังคือทุ่งดอกไม้สีม่วงนั่นเองและในระหว่างที่หญิงสาวกำลังชื่นชมไปกับความงามของทุ่งดอกไม้นานาชนิดอยู่นั้น มิวนิคก็เรียกชื่อของเธอออกมา “มายูครับ”“ว่าไงคะ..พี่มิว~”มายูหันหลังกลับมามองตามเสียงที่เรียกก็พบว่าพี่มิวนิคได้นั่งคุกเข่าในมือถือกล่องแหวนที่เปิดเอาไว้อยู่แล้ว ภายในกล่องมีแหวนเพชรที่ขนาดกำลังพอดี ร่างบางขนลุกซู่ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะขอเธอแต่งงานในเวลาแบบนี้เธอยังไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจอะไรทั้งนั้น“แต่งงานกับพี่นะ” มิวนิคยิ้มกว้างแล้วเอ่ยขอเธอแต่งงาน มายูเม้มปากแน่นเริ่มมีน้ำตาไหลซึมรู้สึกดีใจที่เขาขอเธอแต่งงานในวันสำคัญของเธอแบบนี้“แต่งค่ะ ฮึก~” มายูตอบตกลงโดยทันทีน้ำตาที่ไหลออกมาทำให้เสียงของเธอสั่นคลอนไปด้วย ร่างบางดึงรั้งท่อนแขนมิวนิคให้ลุกขึ้นยืน ทั้งคู่สวมกอดกันด้วยความรักและความเข้าใจ เขาและเธอต่างก็ดีใจเป็นอย่างมากที่มีกันและกันมาจนถึงวันนี้วันที่เขา
“อ๊า มายูไม่ไหว อะ อื้อ~” แม้ว่าเธอจะพยายามกลั้นเสียงหวีดร้องสักแค่ไหนแต่ก็มีเผลอหลุดออกมาง่ายๆโดยที่ควบคุมไม่อยู่ ร่างบางสั่นสะท้านไปถ้วนทั่วทั้งตัวความรู้สึกเสียวที่กำลังได้รับทำให้เธอโน้มใบหน้าเข้าหาลำคอขาวเนียนของเขามายูขบเม้มสร้างรอยรักแล้วค่อยๆใช้ปลายลิ้นเลียไปตามซอกคอไล่ไต่ระดับลงมายังบริเวณหัวนมเม็ดเล็กสีน้ำตาล เธอเปรยตามองเขาเพียงนิดก่อนที่จะแลบลิ้นดูดหัวนมของคนพี่ ลิ้นระรัวไปมาสร้างความเสียวซ่านให้กับมิวนิคเป็นอย่างมากจนแทบจะแตกอยู่รอมร่อ เขารีบเร่งสวนสะโพกขึ้นลงด้วยความร้อนแรงอีกเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้นเขาก็จะเสร็จสมอารมณ์หมาย“มายูหนูทำดีมากเลย พี่ใกล้แล้วครับคนสวย” เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบข้างใบหูในขณะที่เธอยังคงดูดเลียหัวนมปรนเปรอเขาไม่หยุด ร่างกายสาวบิดเร่าเกร็งไปทุกสัดส่วนตรงบริเวณนั้นรับรู้ได้เลยว่าตัวเองคงใกล้ที่จะเสร็จเต็มที เธอผละใบหน้าออกจากหัวนมของชายหนุ่มแล้วรีบประกบริมฝีปากทาบทับปากเรียวเล็กได้รูปของเขาแล้วในไม่ช้าเธอก็เสร็จถึงจุดสุดยอด“อร้ายย~” มายูถึงจุดสุดยอดภายในพริบตาสะโพกสั่นกระตุกไม่หยุดอย่างควบคุมไม่ได้ตัวสั่นระริกปลดปล่อยทุกอย่างออกมาจนหมดเนื้อตัวชาวาบ
“ขอกินนมรสสตอร์เบอรี่หน่อยสิ~” สายตาที่จ้องมองมาอย่างจาบจ้วงทำเอาใบหน้าสวยร้อนผะผ่าวคงไม่ต้องบอกว่าเขาหมายถึงอะไรร่างบางส่ายหน้าพร้อมทั้งเขยิบถอยไปข้างหลังแต่แล้วเธอกลับโดนมือแกร่งรวบเข้าที่เอวเล็ก ออกแรงยกเธอให้ขึ้นมานั่งอยู่บนตักแกร่งของตัวเอง“อะ~ พี่มิวอย่าแกล้ง!! หยุดมองหน้าอกของมายูสักที เขินนะ!” มายูรีบส่งเสียงตะโกนบอกให้เขาเลิกจ้องหน้าอกของตัวเองสักที โดนมองนานๆแบบนี้เป็นใครบ้างที่จะไม่เขิน แล้วก็นะถึงจะอยู่ด้วยกันมานานหลายปีเธอก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะชินได้เลย“อืม พี่ไม่มองก็ได้~” ชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับอย่างเข้าใจพร้อมกับโน้มใบหน้าเข้ามาหน้าอกของแฟนสาวในเมื่อไม่ให้มองถ้าแบบนั้นก็คงต้องทำอย่างอื่น เช่น ดูดๆเลียๆผสมๆกันไป“อะ พี่มิว อะ อื้อ~ อย่าเลีย! อื้อ อึก สะ เสียว อ๊า~” ในทันทีที่โดนลิ้นสากแตะลงบนยอดอก ร่างบางก็สะดุ้งขึ้นมาทันที ความเอาแต่ใจของพี่มิวนิคนี่เธอคงต้องขอยอมแพ้ พี่เขาเป็นพวกอยากได้หรืออยากทำอะไรเขาต้องได้ต้องทำเดี๋ยวนั้นเลยปลายลิ้นเลียวนรอบฐานอกสีหวานสายตาเจ้าเล่ห์แหงนหน้ามองแฟนสาว มือหนาทั้งสองจับเข้าที่สะโพกสวยออกแรงยกขึ้นเพียงเล็กน้อย เขาค่อยๆกดจุดหวงแหนของคนต
ทันทีที่เข้ามาในห้องพัก ภาพตรงหน้าทำให้มายูเบิกตากว้างยิ้มเล็กๆเริ่มกลับกลายเป็นยิ้มกว้างขึ้นจนสุด เธอกวาดตามองไปรอบๆห้องอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าความฝันของตัวเองในวัยเด็กจะเป็นจริงขึ้นมาในวันนี้“หูย ในห้องวิวก็ยังสวย~” ร่างบางเดินเข้ามาในห้องพักเดินไปยืนหยุดอยู่ตรงจุดชมวิวที่มีอ่างอาบน้ำจากุชชี่ขนาดใหญ่ตั้งอยู่และไม่รอช้าหญิงสาวรีบหยิบโทรศัพท์มือถือนำขึ้นมากดถ่ายรูปบรรยากาศของที่นี่มิวนิคเดินเงียบๆเข้ามาหยุดยืนอยู่ทางด้านหลังแฟนสาวคนสวย มือแกร่งโอบกอดเอวบางของมายูเอาไว้ทำเอาร่างบางสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจเพราะเธอมัวแต่ให้ความสนใจไปกับความถ่ายรูปวิวทิวทัศน์“อะ พี่~”“สวยมากๆเลยใช่มั้ย? ถูกใจเราเลยสิท่า วิวก็ดีแบบนี้เหมาะที่จะ..” เสียงทุ้มแหบพร่าพูดขึ้นริมข้างหูแต่ชายหนุ่มสุดเจ้าเล่ห์ไม่เพียงแค่พูดเพียงอย่างเดียวแต่เขายังพูดไปพลางก็เป่าลมใส่หูของเธอไปด้วยนี่น่ะสิ“จะอะไรเหรอคะ..นี่ยังกลางวันอยู่เลยนะพี่มิว” ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นสิ่งที่เขาพูดออกมา เธอเข้าใจได้เป็นอย่างดีว่าแฟนหนุ่มสุดหล่อนั้นหมายถึงอะไร แต่นี่มันยังตอนกลางวันอยู่เลยนะ“ก็ไม่มีใครเห็นสักหน่อย ได้มั้ยครับ” เสียงอ้อนดังขึ
2ปีต่อมาวันรับปริญญาของมายูและผองเพื่อนชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาเดินยิ้มถือช่อดอกไม้เดินฝ่าฝูงชนเข้ามาหาหญิงสาวผู้เป็นที่รัก เขายื่นช่อดอกไม้นั้นให้กับเธอพร้อมกับหอมแก้มขาวเนียนที่ตอนนี้ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพง“ดอกไม้สำหรับแฟนสาวคนสวยของพี่ครับ”“ขอบคุณนะคะ พี่มิวน่ารักที่สุดเลย รู้ใจไปหมดทุกอย่างว่ามายูชอบดอกไม้ดอกนี้” มายูรับช่อดอกไม้จากมือแฟนหนุ่มด้วยใบหน้าที่ยิ้มกว้างอย่างสดใส วันนี้เป็นที่ดีของเธอเป็นวันที่เธอได้รับปริญญา หลังจากที่ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนมาตลอดทั้ง 4 ปี“เมียทั้งคนจะไม่รู้ได้ไง จริงมั้ย?” มิวนิคฉีกยิ้มหวานจนบรรดาผู้หญิงสาวรอบข้างต่างพากันยืนอิจฉามายูกันทั้งนั้นที่ได้แฟนหล่อๆแบบนี้ ร่างบางแนบชิดเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังฟังชัดพอประมาณ เธอต้องการให้พวกผู้หญิงที่อยู่รอบๆกายเธอได้ยินไปกับประโยคที่เธอพูดออกมา“ยังไม่ได้แต่งยังไม่ต้องเรียกเมียก็ได้นะคะ” ร่างบางฉีกยิ้มกว้างพร้อมกับเอนศีรษะอิงซบไหล่กว้างของมิวนิค เหลือบสายตามองไปทางกลุ่มหญิงสาวที่กำลังมองตาหวานเยิ้มมองจ้องแฟนหนุ่มของเธออยู่ เหล่าผู้หญิงพวกนั้นพอได้ยินสิ่งที่มายูได้พูดออกมาก็รีบหันหน้าหนีเลือกที่จะเ
“อะ พี่มิว..” มายูสะดุ้งเฮือกหันมองไปทางด้านหลัง มือหนาโอบกอดร่างกายของเธอไว้แน่นพลางเอ่ยถามไปยังคู่หมั้นสาวที่กำลังเหม่อลอยอยู่ ถึงขนาดที่ว่าเขาเดินเข้ามาเธอยังไม่รู้สึกตัวเลยด้วยซ้ำ“กำลังคิดอะไรอยู่เหรอพี่เดินเข้ามาถึงได้ไม่รู้ตัว” เสียงทุ้มแหบพร่าดังขึ้นข้างใบหูอยากรู้นักว่าเธอกำลังใจลอยคิดอะไรอยู่ มายูพลิกหมุนร่างกายหันหน้ามาเผชิญหน้าแฟนหนุ่มพลางส่งยิ้มหวานละมุน“มายูกำลังคิดว่าวันนี้มายูมีความสุขมาก คิดไปถึงเรื่องที่พวกเราเล่นแอพหาคู่แล้วเจอกันค่ะ ไม่น่าเชื่อเลยนะคะว่าแอพนั่นจะทำให้พวกเราได้คุยกัน โลกกลมจริงๆ” เธอพูดไปพร้อมกับรอยยิ้มที่ฉายชัดขึ้นบนใบหน้าอย่างเห็นได้ชัด“พี่รู้สึกชอบเราตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกันเลย แต่เราดูเหมือนไม่ชอบขี้หน้าพี่แถมครั้งแรกที่พวกเราได้เจอกัน พี่ยังอยู่ในสภาพนั้นแล้วอยู่กับผู้หญิงคนอื่นด้วยอีก ถ้าย้อนเวลากลับไปแก้ไขได้พี่จะไม่ทำตัวเจ้าชู้เป็นเสือผู้หญิงแบบที่แล้วมา ขอโทษสำหรับเรื่องที่มันได้ผ่านไปแล้วด้วยนะ”“พี่มิวไม่ต้องขอโทษแล้วนะคะ เรื่องพวกนั้นมันได้ผ่านไปแล้ว ยังไงตอนนี้พวกเราก็ได้อยู่ด้วยกันแล้วนะคะ” มายูส่ายหน้าไปมาเรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ขอใ
“ยินดีด้วยนะจ้ะน้องมายู ยินดีตอนรับสู่ครอบครัวของเราน้า” มาร์กี้ที่เดินเข้ามาจากทางด้านหลังก็ส่งเสียงทักทายมายังเจ้าของงานในวันนี้ มายูและมิวนิครีบหันหลังจากไปมองและก็เป็นมายูที่เดินเข้าไปโอบกอดร่างบางของพี่สาวคนโตของพี่มิวนิค“ขอบคุณค่ะพี่สาว หนูก็ดีใจที่จะมีพี่สาวเพิ่มอีกคน”และเมื่อทั้งคู่กอดกันเสร็จแล้ว มายูก็ผละตัวออกเธอเห็นกลุ่มเพื่อนสนิทของตัวเองยืนอยู่ตรงมุมหนึ่งของงานไม่รอช้าเธอจึงขออนุญาตเพื่อที่จะเข้าไปพวกเขา“งั้นมายูขอตัวเดินเข้าไปหาเพื่อนก่อนนะคะ พี่มิวเดี๋ยวมายูมานะคะ” ร่างบางไม่ลืมที่จะหันหน้าไปมองคู่หมั้นหนุ่มก่อนที่จะเดินออกไปจากตรงนั้น มายูเดินเข้ามาหากลุ่มเพื่อนสาวที่ต่างก็กำลังยืนอยู่กับแฟนหนุ่มของตัวเองยกเว้นก็แต่ชะเอม..ที่ยังไม่พามาเปิดตัวสักที“ไงจ้ะคนสวยเหนื่อยมั้ยเนี่ย” พราวพูดขึ้นทันทีที่เห็นมายูเดินเข้ามาใกล้“นิดหน่อยแต่มีความสุขมาก” มายูยิ้มกว้างตอบกลับเพื่อนกลับไปถึงวันนี้จะเหนื่อยแต่ก็มีความสุขมากเช่นกัน เธอคิดว่าความสุขที่ได้รับในวันนี้คงมากกว่าความเหนื่อยอย่างแน่นอน“พี่ยินดีด้วยนะ” ธาวินแฟนหนุ่มของพราวพูดขึ้นหลังจากที่แฟนสาวของตัวเองได้พูดแสดงความยิน