LOGINShare
บทที่ 49
Last Updated:
2025-03-13 10:26:37
Related chapters
พลาดรักคุณสามี บทที่ 50
เห็นชุดที่เขาซื้อมาให้ เธอก็เลยวางมันลง แล้วเดินกลับเข้าห้องไป"เธอทานยาหรือยังครับแม่" รามิลหมายถึงยาที่คุณหมอจัดให้มาทานที่บ้าน"ทานแล้วจ้ะ""วันนี้ผมว่าจะเข้าโรงงาน ยังเคลียร์งานที่โรงงานไม่เสร็จเลยครับแม่" เป็นห่วงเธอก็เป็นห่วง เพราะเพิ่งกลับมาอยู่บ้านไม่อยากทิ้งไว้คนเดียว"ลูกไปเถอะ เดี๋ยวทางนี้แม่จะดูแลเอง""ถ้างั้นผมเข้าไปบอกเธอก่อนนะครับ"พอเข้ามาก็เห็นว่าเธอนอนอีกแล้ว"ผมจะเข้าโรงงาน ถ้าเสร็จงานแล้วจะรีบกลับมานะ"เธอไม่ได้หันกลับไปมองหรอก แต่ก็ได้ยินที่เขาบอก"ถ้าง่วงก็นอนพักเยอะๆ" ชายหนุ่มขยับผ้าห่มขึ้นมาคลุมให้ก่อนที่จะออกมาจากห้องพอประตูห้องปิดลง หวานใจก็รีบหันกลับไปมอง ในความคิดของเธอเขาจะไปโรงงานจริงเหรอ หรือว่าจะแอบไปหาผู้หญิงคนนั้น..ลูกชายออกไปเพียงไม่นานคนเป็นแม่ก็เข้ามาดูลูกสะใภ้ ว่านอนหลับหรือทำอะไรอยู่"หวาน?""คุณแม่?" หวานใจไม่คิดว่าแม่เขาจะเปิดประตูเข้ามา ก็เลยเช็ดน้ำตาออกไม่ทัน"หนูเป็นอะไร ปวดท้องอีกหรือเปล่าลูก"หวานใจไม่อยากโกหกก็เลยส่ายหน้า เพราะเธอไม่ได้เจ็บท้อง"แล้วทำไมหนูถึงร้องไห้""คงเพราะช่วงนี้อารมณ์แปรปรวนมั้งคะ""คนเราต้องมีเหตุผลในการแปรปรวนของ
Last Updated : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 51
"อย่าเพิ่งเดี๋ยวผมลงก่อน" รามิลเห็นว่าเธอกำลังจะก้าวลงสระว่ายน้ำ เขาก็เลยรีบกระโดดลงไปก่อน พอลงน้ำได้ชายหนุ่มก็ว่ายมารอรับตรงบันไดนี่เขาเป็นห่วงเราจริงๆ เหรอ แต่ก่อนยอมรับว่าเธอไม่ได้เปิดใจให้เขาเลย มีแต่คิดเล็กคิดน้อยเรื่องที่เขาคอยเป็นห่วงผู้หญิงอีกคน แต่พอได้ยินแม่เขาพูดแบบนั้นเธอก็หวนคิดดู หลายครั้งที่เขามีความเป็นห่วงเป็นใยในตัวเธอ"ฉันว่ายเองได้ค่ะ คุณแค่อยู่ห่างๆ ก็พอแล้ว""ถ้างั้นระวังนะ" ถึงแม้จะปล่อยให้เธอว่ายน้ำเอง แต่เขาก็ยังคงตามติดว่ายน้ำอยู่เพียงไม่นานหวานใจก็ขึ้น"เห็นไหมฉันบอกแล้วว่ามันถอดยาก" เธอให้เขาเข้ามาช่วยถอดชุดว่ายน้ำในห้องน้ำด้วย ยิ่งตอนชุดนี้ถูกน้ำแล้วมันแนบกับเนื้อ ก็ยิ่งถอดลำบาก"ไม่เห็นยากตรงไหนเลย""ว่ายน้ำในบ้านใส่ชุดเดิมก็ได้นี่" เธอคิดว่าเขาคงยังไม่ทิ้งแค่โกหกว่าทิ้งไปแล้ว"ในบ้านก็มีผู้ชาย""ก็แค่คนสวนกับคนขับรถ""แล้วพวกเขาไม่ใช่ผู้ชายหรือไง" ถ้าเขาพูดแบบนี้ทุกครั้งเธอจะเถียง และก็จบด้วยการทะเลาะกัน แต่ครั้งนี้เธอกลับยิ้ม "หือ?" มันก็เลยทำให้รามิลเริ่มแปลกใจอีกแล้ว"มองอะไรนักหนาคะ" หวานใจเริ่มอายสายตาที่เขามองเรือนร่าง ถึงแม้ว่ารูปร่างของเธอจะยัง
Last Updated : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 52
"ยังอีก.." ว่าแล้วชายหนุ่มก็ก้าวขึ้นคร่อมร่างคนตัวเล็ก "เตือนแล้วนะ" ในขณะที่พูดใบหน้าคมก็ได้ฝังจูบลงซอกคอระหง แล้วสูดดมกลิ่นกายอันหอมละมุนจากครีมบำรุงผิวที่เธอบรรจงทาก่อนนอน"อือ" หญิงสาวไม่ได้ห้ามปล่อยให้เขาเชยชมเรือนร่างของเธอต่อไป"หวานใจช่วยผมหน่อยนะ" ชายหนุ่มล้วงเอาความแข็งแกร่งที่ยังอยู่ในกางเกงออกมา แล้วใช้มือเธอกำมันรูดขึ้นลงถ้าในห้องนี้สว่างมากพอ เขาคงจะเห็นใบหน้าที่แดงก่ำของเธอ หวานใจพยายามที่จะไม่อาย เธอช่วยรูดมันขึ้นลงตามแรงที่เขาจับมือเธอขยับ จนรามิลทนไม่ไหว ขยับช่วงกลางลำตัวขึ้นมาใกล้ริมฝีปากบาง"นอกจากใช้มือช่วย ยังใช้ปากช่วยได้อีกแรงนะ" ชายหนุ่มก็ชั่งใจอยู่ว่าเธอจะช่วยไหม แต่เขาก็ไม่ได้บังคับ แค่จับมันชักใกล้ๆ ริมฝีปากนั้นหวานใจเผยอปากออกเล็กน้อยเพื่อให้เขาส่งมันเข้ามา"ซี๊ดดด อ้าาา วะ หวานใจ" มือหนาจับศีรษะของคนตัวเล็กขยับขึ้นลง "น่ารักจัง ซี๊ดดด""อืม อ๊อก อ๊อก อื้มมมม""ขอโทษคุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม""แอ๊ะๆๆ" ความใหญ่ยาวกระแทกเข้าไปจนถึงลูกกระเดือก อาหารที่กินมาเมื่อตอนเย็นเกือบพุ่งออกมาแล้วหญิงสาวส่ายหน้าเล็กน้อย รอให้เขาส่งมันเข้ามาใหม่ แต่รามิลไม่ทำแบบนั้นแล้ว เข
Last Updated : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 53
"คุณจะไปไหน" รามิลถามเมื่อเห็นว่าเธอไม่เดินไปที่ลิฟต์ด้วย"เดี๋ยวฉันตามขึ้นไปค่ะ""ไม่ได้""ก็ฉันสงสัยนี่คะ""เดี๋ยวผมโทรหาน้องเอง" ว่าแล้วรามิลก็จูงแขนเธอให้เดินตามเข้าไปในลิฟต์ขึ้นมาถึงชั้นบนหวานใจก็ขอไปนั่งเม้าท์กับพวกพี่ๆ ส่วนรามิลต้องรีบเข้าห้องประชุม เพราะตอนนี้ทุกคนอยู่ในห้องนั้นแล้ว"หาตัวยากจังเลยนะคะ คุณมะนาว" ที่จริงหวานใจก็ไม่ได้เรียกมะนาวว่าคุณหรอก แต่วันนี้แค่พูดหยอกเล่น"คุณหวานใจ สวัสดีค่ะ วันนั้นมะนาวได้ยินเพื่อนบอกว่าคุณหวานใจมา""หวานก็ได้ยินข่าวเหมือนกัน ว่ามะนาวฝากใครเข้าทำงานนะ""คนรู้จักค่ะ เขามาหางานทำ""ดีแล้วล่ะค่ะ""คุณหวานใจดูสดใสขึ้นเยอะเลยนะคะ""จริงเหรอคะ""สงสัยจะได้ลูกสาวแน่เลย" เพื่อนที่นั่งฟังอยู่ต่างก็แซว เพราะดูหวานใจสวยสดใสขึ้นจริงๆไม่ว่าลูกจะเป็นหญิงหรือชายเธอก็จะรัก ขอแค่ให้เขาอยู่รอดปลอดภัยก็พอแล้ว"ยังไม่เข้าไปพักผ่อนอีกเหรอ" รามิลออกจากห้องประชุมมา ก็ยังเห็นว่าหวานใจนั่งคุยกับเพื่อนอยู่"ประชุมเสร็จแล้วเหรอคะ" หวานใจมองไปดูนาฬิกา เธอนั่งอยู่ตรงนี้สองชั่วโมงกว่าเลยเหรอ และตอนนี้ก็ใกล้เที่ยงแล้วด้วย"ถ้าจะคุยเพลินขนาดนี้ผมไม่ให้ตามมาแล้วนะ กล
Last Updated : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 54
พลาดรักคุณสามี บทที่ 54 [ราชันย์)ขึ้นมาถึงชั้นบนหวานใจก็ยังแปลกใจ ผู้ชายที่แยกกับมะนาวไป เพราะดูยังไงก็ยังคุ้นอยู่ดี"มะนาว หวานถามอะไรหน่อยสิ เมื่อตอนเที่ยงมะนาวคุยกับใครอยู่""ตอนเที่ยงหรือคะ""ก่อนที่เราจะเจอกัน อยู่ข้างล่าง""อ๋อเขาชื่อนายค่ะ""ชื่อนายเหรอ?""ใช่ค่ะ นายเป็นเด็กบ้านนอกเข้ามาหางานทำ แต่ถูกมือดีขโมยกระเป๋าเอกสารและกระเป๋าเงินไปหมดเลย""แล้วมะนาวก็เลยฝากงานให้""ใช่ค่ะ คุณหวานทำไมรู้ล่ะคะ""หวานแค่ปะติดปะต่อเอา""แล้วคุณหวานสงสัยอะไรคะ""วันหลังหวานขอรู้จักคนที่ชื่อนายได้ไหมคะ""ได้สิคะ นายพักอยู่กับมะนาวเอง""อะไรนะ เขาเป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ""เป็นผู้ชายค่ะ แต่ดูแล้วไม่มีพิษมีภัยอะไรหรอก แถมเป็นคนต่างจังหวัดเหมือนกัน นาวก็เลยให้เขาพักด้วยจนกว่าเงินจะออก""ทำไมมะนาวใจดีจัง ไม่กลัวเหรอ""กลัวสิคะ แต่แบบมะนาวเขาคงไม่ทำอะไรหรอกค่ะ""แต่ถึงยังไงนาวก็เป็นผู้หญิงนะ""ผู้หญิงแต่ไม่มีเสน่ห์เอาซะเลย""อย่าว่าให้ตัวเองแบบนั้นสิ คนเราทุกคนมีเสน่ห์ในตัว นาวก็หน้ารักออก""คุณหวานไม่ต้องชมนาวหรอกค่ะ""แถมยังจิตใจดีด้วย""ขอบคุณมากค่ะ"หวานใจคุยกับมะนาวอยู่ครู่หนึ่ง รามิลก็ชวนกลับบ้า
Last Updated : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 55
"ฉันว่าแล้ว ฉันต้องมองไม่ผิดแน่""พี่สะใภ้?""ไหนพี่ชายคุณบอกว่าคุณกลับต่างประเทศไปแล้วไง"ราชันย์หันมองซ้ายมองขวา ก่อนที่จะลากแขนพี่สะใภ้เข้ามุม"พี่สะใภ้สบายดีแล้วเหรอ ทำไมมาบริษัทบ่อยจัง" ทุกครั้งก็เห็นแค่พี่สะใภ้นี่แหละที่ตาไว แต่เขาก็คิดว่าตัวเองหลบได้ทุกครั้ง ไม่คิดว่าเธอจะสงสัยเลย"ทุกครั้งที่ฉันเห็นคือคุณใช่ไหม แล้วทำไมต้องหลบ""จุ๊จุ๊""มีอะไร" หวานใจมองไปด้านหลังของตัวเอง แต่ก็ไม่มีใคร"อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับใครได้ไหม""ทำไม?""เถอะน่าผมขอ""คุณกำลังเล่นอะไรอยู่..แต่เดี๋ยวก่อนนะ?" หวานใจนึกขึ้นได้ว่าแทบจะทุกครั้งที่เจอ ราชันย์อยู่กับมะนาว "..อย่าบอกนะว่าคนที่มะนาวฝากเข้าทำงานคือคุณ?""รู้ด้วยเหรอ""ทำไมถึงทำแบบนี้""ทีแรกก็ไม่คิดจะทำหรอก แต่แม่มะนาวอะไรนั่นน่ะสิ ลากผมเข้าห้องฝ่ายบุคคล""อะไรนะ?""ที่แรกผมโกหกว่าจะมาสมัครงาน แต่ผมก็บอกปัดไปแล้วนะว่าเอกสารหายหมด ยังยัดผมเข้าทำงานได้อยู่อีก""ฉันจะบ้าตาย แล้วนี่มะนาวไม่รู้เลยเหรอว่าคุณเป็นใคร"ราชันย์ส่ายหน้าเล็กน้อย ทีแรกก็คิดจะบอกแล้วล่ะ แต่พอเห็นความซื่อความใสของผู้หญิงคนนั้น รวมทั้งช่วงนี้ถ้ากลับต่างประเทศก็ไม่มีอะไรทำ"ส
Last Updated : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 56
เช้าวันต่อมา.."........" พวกเขาไปไหนกันหมด มะนาวขึ้นมาถึงแผนกก็ไม่เห็นใครอยู่ในแผนกนั้นเลย "โอ๊ย" ยังคิดว่าตัวเองฝันหรือเปล่าก็เลยลองหยิกแขนดู..เราก็ไม่ได้ฝันไปนี่หญิงสาวเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำตำแหน่งแบบงงๆ เพราะทุกครั้งที่เธอขึ้นมาพวกเขาก็มีประปรายหรือไม่ก็มากันครบแล้ว"มะนาวมาแล้วเหรอ วันนี้งานเยอะหน่อยนะ""คะ?"กานดาหอบงานที่ทุกคนต้องทำมาวางลงตรงหน้ามะนาว"พี่กานดาคะ" จังหวะนั้นกานดากำลังจะเดินไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง ก็เลยหยุดแล้วหันกลับมามอง"มีอะไรจ๊ะ""นาวอยากถาม..""พี่ไม่มีเวลาแล้ววันนี้งานยุ่งมาก เดี๋ยวพี่เตรียมเอกสารให้บอสก่อนนะ เราก็รีบทำงานให้พี่ด้วยล่ะ""อะไรวะเนี่ย แล้วพวกนี้ไปไหนหมด" แว๊บหนึ่งเธอคิดถึงเรื่องขอพรเมื่อคืนนี้..คงไม่ใช่มั้งและมะนาวก็ไม่มีเวลาคิดอะไรอีกเลย เพราะงานทุกอย่างมารวมอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอทั้งหมดมะนาวทำงานจนลืมเวลาเที่ยง ตายแล้วป่านนี้รอแย่แล้วเนี่ยหลังบริษัท.."นาย.." มะนาวหอมปิ่นโตเดินมาก็เห็นว่าเขานอนเอาหนังสือปิดใบหน้าอยู่ใต้ต้นไม้ "มารอนานหรือยัง""ทำอะไรอยู่ คนหิวจะแย่แล้ว""ก็ทำงานน่ะสิ วันนี้ไม่รู้เพื่อนไปไหนหมด""แล้วไงต่อ""อะไรแล้วไง
Last Updated : 2025-03-13พลาดรักคุณสามี บทที่ 57
โทรศัพท์ที่แนบอยู่ใบหูค่อยๆ ลดลงมาช้าๆ "ราชันย์?""??" ราชันย์ที่กำลังมัวให้ความสนใจกับสร้อยทองเส้นนั้นอยู่ หันขวับไปมองคนที่เรียกชื่อ "คุณพ่อ?""ลูกทำอะไรอยู่ตรงนี้" รามสูรมองหน้าลูกชายแล้วก็มองไปรอบๆ บริเวณนั้น"ผม..""ตามพ่อมาที่รถ" ใครจะไม่แปลกใจล่ะ แต่จะเรียกว่าแปลกใจก็คงไม่ใช่แล้ว ต้องเรียกตกใจมากกว่า เพราะคิดว่าลูกชายอยู่ต่างประเทศ แล้วเขามายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้"คือว่าผม..""พ่อต้องรีบไปท่าเรือด่วน ตามพ่อมา"จะไม่ตามไปก็คงไม่ได้แล้ว ราชันย์ก็เลยเดินตามพ่อไปที่รถบนรถ.."พ่อได้ยินแม่บอกว่าเรามางานแต่งเพื่อนแค่ไม่กี่วันเองไม่ใช่เหรอ" สโรชาเล่าให้สามีฟังว่าลูกชายกลับมางานแต่งเพื่อนตอนที่ทั้งสองไปเที่ยว"คือผม.." พูดไปก็คงต้องโกหกพ่อ เขาก็เลยเลือกที่จะอ้ำๆ อึ้งๆ แทนแต่แค่นี้คนเป็นพ่อก็พอจะเดาได้แล้ว "บอกเหตุผลพ่อมา""คุณพ่อต้องรีบไปท่าเรือไม่ใช่เหรอครับ ทำธุระของคุณพ่อเสร็จก่อนค่อยคุยกับผมก็ได้""เรื่องนั้นมันเล็กกว่าเรื่องของเราอีก มีปัญหาอะไรหรือเปล่า""ปัญหาไม่มีหรอกครับ""เรื่องเพื่อนหรือเรื่องเรียน" พ่อก็ยังไม่เชื่อลูกชายอยู่ดีว่าไม่มีปัญหา"เรื่องผู้หญิงครับ""หือ?""แต่ว่าพ่
Last Updated : 2025-03-13
Latest chapter
พลาดรักคุณสามี บทที่ 103 ตอนพิเศษ
พลาดรักคุณสามี ตอนพิเศษหลังงานแต่งของทั้งสองจบลง.."ถ้างานคุณยุ่ง เรื่องฮันนีมูนเราก็เลื่อนออกไปก่อนก็ได้นี่คะ""ผมบอกแล้วไงว่าไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับคุณอีกแล้ว"ชีวิตหนึ่งเกิดมาแค่นี้ก็พอแล้ว ขอแค่มีชายคนรักที่เห็นว่าเธอสำคัญที่สุด"ก็ได้ค่ะ ฉันขอแค่ในประเทศนะ ถ้าเดินทางไปต่างประเทศมันเหนื่อยเกินไป" ที่จริงมันเป็นแค่ข้ออ้าง ถ้ายังอยู่ในประเทศเผื่อมีงานด่วนเขาจะได้จัดการงานนั้นง่ายหน่อย"แล้วคุณชอบภูเขาหรือทะเลล่ะ""ชอบปลาวาฬค่ะ""หือ?""ฉันชอบคุณ จะให้ฉันชอบอย่างอื่นได้ยังไง""ผมตั้งใจว่าจะเก็บแรงไว้ตอนฮันนีมูนกัน""ยังไงคะ""คุณเล่นอ้อนแบบนี้ผมก็ต้องได้เอาแรงออกมาใช้ก่อนน่ะสิ""คุณปลาวาฬ" ถึงแม้จะมีอะไรกับเขาหลายครั้งแล้ว แต่พอพูดถึงเรื่องนี้เธอก็มีความอายอยู่ดี"น่ารักจัง" มือหนาเอื้อมไปลูบไล้แก้มนวลของภรรยาด้วยความเอ็นดู "ถ้าคุณชอบปลาวาฬงั้นเราก็คงต้องไปทะเลกัน""ค่ะ" คนตัวเล็กแนบลำตัวลงกับอกแกร่งของผู้เป็นสามีหมาดๆ"นอนก่อนนะครับคนดี นอนเอาแรงไว้เยอะๆ พรุ่งนี้เราจะเดินทางกันแล้ว""พรุ่งนี้เลยหรือคะ..แล้วงานของคุณล่ะคะ""ตอนเช้าเดี๋ยวผมเข้าไปเคลียร์งาน เราจะเดินทางตอนบ่ายกัน""ค่ะ"
พลาดรักคุณสามี บทที่ 102 ตอนจบ
พลาดรักคุณสามี บทที่ 102 ตอนจบ"แม่อยากให้อยู่ด้วยกันไปก่อน" สโรชาอนุญาตให้ลูกไปทำงานได้ แต่พอวันต่อมาลูกสาวก็ขอออกไปอยู่คอนโดกับชายคนรัก"เกศดีขึ้นมากแล้วค่ะ ถ้าคุณแม่เป็นห่วงเรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงแล้วค่ะ""แต่แม่กลัวคิดถึงเรา""ลูกโตแล้วนะคุณ แถมลูกกำลังจะออกเรือนด้วย ให้พวกเขาไปศึกษาดูใจกันเถอะ"สโรชาเป็นห่วงถ้าปล่อยให้ลูกไปอยู่ข้างนอกไกลหูไกลตา กลัวว่าเหตุการณ์แบบเดิมจะเกิดขึ้นอีก ถ้าเกศรินยังอยู่ที่บ้าน เธอคงสังเกตเห็นอาการลูกสาวแต่ทีแรกแล้ว"ถ้าเกศมีอาการผิดปกติ จะรีบบอกคุณแม่เลยค่ะ" เกศรินรู้ว่าท่านเป็นห่วงมาก ถ้าวันนั้นไม่เพราะท่านขอตรวจ..ป่านนี้มะเร็งคงลุกลามไปจนเกินเยียวยาแล้ว"ผมสัญญาครับว่าจะดูแลเธอ แทนคุณแม่เอง"สโรชามองไปดูหน้าสามีที่นั่งอยู่ด้วยกัน ก่อนที่โผลเข้าไปกอดท่าน เธออยากออกไปใช้ชีวิตครอบครัวกับเขา เรื่องศึกษาดูใจคงไม่ต้องศึกษาเขาแล้ว เพราะเธอเห็นหมดแล้วว่าเขามีความจริงใจให้มากแค่ไหน[คอนโด]"ผมว่าจะซื้อบ้านสักหลัง พักอยู่คอนโดมันไม่สะดวก""ไม่ต้องหรอกค่ะ ที่นี่ก็ดีมากแล้ว""ถ้าเรามีบ้าน คุณก็จะมีพื้นที่เยอะขึ้น อยู่แต่ในคอนโดอากาศไม่ปลอดโปร่ง""ที่ไหนมีคุณฉั
พลาดรักคุณสามี บทที่ 101
"แน่ใจนะว่าคุณต้องการแรงกว่ามดกัด แต่มดตัวนี้กัดเจ็บนะครับ ถ้าแรงกว่าคุณจะรับไหวเหรอ" ที่จริงเขายังไม่เร่งเครื่องเลย แค่กำลังอุ่นเครื่องก่อนเฉยๆ แต่เกศรินคิดว่าเขาคงกลัวเธอเจ็บแผล ก็เลยทำแค่เบาๆ ถ้าทำแบบนี้เมื่อไรจะเสร็จล่ะ"ฉันเคยถูกมดกัดนี่คะ แค่เกาก็หายคันแล้ว""จัดให้ครับ แต่ถ้าเจ็บคุณบอกผมเลยนะ" ฟังเธอพูดก็อยากจะขำอยู่หรอก แต่ถ้าขำตอนนี้คงหมดอารมณ์แน่"อื้อ อ " เกศรินอยากให้เขามีความสุขกับเรือนร่างของเธอให้มากที่สุด เธอก็เลยขอให้เขาเพิ่มความแรงขึ้นมาหน่อย ถึงแม้จะมีลูกให้เขาไม่ได้ ช่วยให้เขามีความสุขกับเรือนร่างของเธอได้ก็คงดี"อ้าา ผมรักคุณนะเกศริน" ความรักนี้ไม่รู้ว่ามีให้เธอตั้งแต่เมื่อไร แต่พอรู้ตัวก็รักเธอมากจนแทบคลั่ง"ฉันก็รักคุณค่ะ อื้อ อ" มือเรียวโอมร่างคนตัวโตไว้ในจังหวะที่เขากำลังซอยสะโพกเร็วขึ้น"ซี๊ดด ผมปล่อยข้างในได้เลยไหม"ที่จริงคุณหมอก็บอกไว้ว่ายังไม่อยากให้มีลูกกันตอนนี้ แต่เธอคิดว่ามันคงไม่เร็วขนาดนั้น เพราะส่วนที่รับน้ำเชื้อยังไม่แข็งแรงพอ หญิงสาวพยักหน้าให้เห็นว่าเธออนุญาตชายหนุ่มก็ไม่อดกลั้นอีก ขยับสะโพกเพื่อให้ความแข็งแกร่งเสียดสีกับเนื้อบางๆ เร็วขึ้น ก่อน
พลาดรักคุณสามี บทที่ 100
"คุณยังไม่ดื่มน้ำอีกเหรอ" ปลาวาฬมองดูน้ำที่สั่งให้ลูกน้องนำมาให้เธอ "ฉันไม่อยากดื่มน้ำของคนที่ชื่อกำพลค่ะ" "ใครเอามาให้นะ" สายตาชายหนุ่มเหลือบไปมองกำพล จนคนที่ถูกมองรีบหลบสายตานั้น "รอผมอยู่นี่เดี๋ยวผมไปเอาน้ำมาให้" พูดจบปลาวาฬก็รีบเดินไปตรงจุดบริการน้ำ เขาไม่ได้เอาน้ำที่เย็นจัด "เราดูดีกว่าตั้งเยอะ และทำงานมาด้วยก็หลายปี ทำไมถึงเลือกแม่บ้านแบบนั้นได้" "อืมใช่" เอ็มม่าและตุ๊กตาไม่เคยพูดกันดีเลยตั้งแต่กำพลหันมามองเอ็มม่า ก็มีครั้งนี้แหละที่ทั้งสองดูจะลงรอยกัน"แต่ฉันยังสงสัยเรื่องคุยธุรกิจ" "คงไม่ใช่หรอกมั้ง คุณเชษฐาคงจำคนผิด""เกศ" "คุณพ่อ" เกศรินได้ยินคนเรียกก็เลยหันไปมอง ไม่คิดว่าคนที่เรียกก็คือพ่อ "พ่อเห็นคุณเชษฐาตรงโน้นบอกว่าลูกก็มาร่วมงานด้วย""คุณพ่อก็มาร่วมงานด้วยเหรอคะ"ที่จริงรามสูรก็ไม่ชอบมางานอะไรแบบนี้ แต่ที่มาเพราะว่าอยากมาร่วมงานของว่าที่ลูกเขย "พ่อต้องมาสิ เพราะเป็นงานคนสำคัญของลูกนี่""พ่อ?!" ทำไมคนที่ทำงานในโชว์รูมจะไม่รู้จักนักธุรกิจที่ชื่อรามสูร เขาเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จด้านธุรกิจตั้งแต่อายุยังน้อย จนถึงบัดนี้ สาวๆ ครึ่งค่อนประเทศอิจฉาภรรยาอันเป็นที
พลาดรักคุณสามี บทที่ 99
"ไม่ต้องหรอกลูก""ครับ" ปลาวาฬยอมรับในการตัดสินใจของท่าน"อ้าวแล้วนั่นเราจะไปไหน" พอเขาตอบรับ ปลาวาฬก็ลุกขึ้นกำลังจะออกจากบ้านท่านไป"พรุ่งนี้ผมจะรีบมาแต่เช้าครับ""ไหนบอกอยากอยู่ดูแลน้องไง""ครับ?" ชายหนุ่มที่ใบหน้าสิ้นหวังมากหันกลับมามอง"ที่แม่พูดหมายถึงไม่ต้องนอนข้างนอกหรอก ก็เข้าไปดูแลกันในห้องเลย มีอะไรจะได้ช่วยกัน""ผมนอนข้างในได้เหรอครับ""ได้สิจ๊ะ ถึงยังไงพวกเราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว""ขอบพระคุณมากครับ" ยังไม่ทันได้เอามือที่ไหว้ท่านลงเลย เขาก็เดินไปถึงหน้าห้องของเธอแล้ว"คุณยิ้มอะไรคะ" สโรชาหันกลับมาเห็นสามีกำลังยิ้มแป้น"คุณทำถูกแล้วล่ะ เด็กๆ เขารักกันก็ปล่อยให้เขาดูแลกันไป""ฉันก็ไม่ได้ว่าจะห้ามสักหน่อย แล้วเมื่อไรคุณจะขึ้นนอนไม่ง่วงหรือไง""เอ้า..เลขมาออกที่เราจนได้" รามสูรรีบเดินตามภรรยาขึ้นบ้านไป"คุณราม!" สามีที่เดินตามมาอยู่ดีๆ ก็โอบกอดภรรยาจากทางด้านหลัง"จะเดือนแล้วนะ" ตั้งแต่เดินทางทั้งสองไม่ได้เข้าใกล้กันเลย"คุณไม่เหนื่อยหรือไงคะ เพิ่งมาถึง""คุณรู้ไหม ว่ามันเป็นการเพิ่มกำลังอีกทาง""ไม่ใช่วัยรุ่นแล้วนะคะ ที่จะมาเพิ่มกำลังกับอะไรแบบนี้""คุณว่าผมแก่เหรอ""ใช่ค่ะ"
พลาดรักคุณสามี บทที่ 98
มือหนายื่นไปสัมผัสที่ผมบนศีรษะของเธอเบาๆ"คุณ?" พอเขาสัมผัสที่อื่นที่ไม่ใช่มือ.. เธอถึงกับสะดุ้ง "คุณไม่ใช่คนในมโนของฉันเหรอ?"ปลาวาฬส่ายหน้าตอบไปเล็กน้อย ใบหน้าของเขาช่างมีความอบอุ่น"ฉันกลับมาประเทศแล้วเหรอ" ที่เธอคิดว่าไม่ใช่เขาก็เพราะเธอมารักษาตัวที่ต่างประเทศ ถึงแม้เขาจะรู้และอยากตามมา แต่คงต้องใช้เวลา เพราะไม่ใช่ว่าจะเข้าประเทศนี้ได้ง่ายๆ"คุณอย่าไล่ผมไปไหนอีกเลย ถึงไล่ผมก็จะไม่ไป" ทีแรกก็อยากให้เธอเห็นว่าเขาเป็นแค่ภาพลวงตาที่เธอสร้างขึ้นมา เพราะถ้าเป็นภาพลวงตาเธอคงจะคุยกับเขานานกว่านี้"คุณปลาวาฬ คุณมาได้ยังไง?" เขาไม่ใช่แค่ภาพที่เธอสร้างขึ้นมาแล้วมันคือเขาจริงๆ"พอผมรู้ทุกอย่างก็รีบตามคุณมาที่นี่""เป็นคุณจริงๆ ด้วย โอ๊ย" หญิงสาวกำลังจะขยับตัวถอยห่าง จนลืมไปว่าร่างกายของเธอไม่ได้เต็มร้อย"คุณอย่าผลักไสผมไปไหนอีกเลยนะ ผมบอกแล้วไง ถึงไล่ผมก็จะไม่ไป""คุณไปหาคนที่ร่างกายแข็งแรงพร้อมที่จะเป็นภรรยาให้คุณดีกว่าค่ะ ฉันไม่พร้อม""ทำไมหรือครับ กับอีแค่ที่คุณจะมีลูกให้ผมไม่ได้ คุณต้องผลักไสไล่ส่งผมถึงขนาดนี้เลยเหรอ""คุณรู้เรื่องนี้แล้วเหรอคะ" หญิงสาวที่หลบสายตาเขา ค่อยๆ หันมองมาอีกที"
พลาดรักคุณสามี บทที่ 97
"คุณน้าครับ เรียกหมอให้ทีครับ""น้องเจ็บอีกแล้วใช่ไหม" "ใช่ครับ" "เรารออยู่ข้างนอกก่อนนะ น้าขอเข้าไปก่อน" เพราะห้องนี้เข้าได้แค่ทีละคน มันคือกฎของห้อง ICU ที่นี่ คนที่ไปตามคุณหมอก็คือรามสูร ที่จริงถ้าจะกดกริ่งแจ้งเตือนก็ได้ แต่ถ้าคนไข้อาการไม่หนักจริงๆ คุณหมอแนะนำให้ไปตามเอง"เกศ เป็นยังไงบ้างลูก""อึก อึก " เสียงสะอื้นของเกศรินค่อยๆ ดังขึ้น ด้วยสีหน้าที่ดูเจ็บปวดมาก"หนูเจ็บมากเลยเหรอลูก"ถ้าเธอมีอาการเจ็บเห็นหน้าแม่เธอก็จะบอกแม่ว่าเจ็บ แต่ครั้งนี้พอเห็นหน้าแม่เธอกลับร้องไห้"เขาไม่ทำตามสัญญา" "ใครไม่ทำตามสัญญาลูก""เขาบอกจะกลับมา" เป็นเหมือนทุกครั้งที่เธอเห็น พอออกไปคนที่กลับเข้ามาก็คือแม่"ถ้าหนูหมายถึง.." สโรชายังพูดไม่จบคุณหมอที่รามสูรไปตามก็เข้ามาก่อน พอคุณหมอเข้ามาญาติก็ต้องออกไป เพราะไม่งั้นจะกีดขวางการทำงานของทีมแพทย์ "คุณน้าครับ คุณน้าช่วยเล่าให้ผมฟังหน่อยได้ไหม" พอสโรชาออกมา ปลาวาฬก็เลยขอร้องให้พูดความจริงให้เขาฟัง"น้องเป็นมะเร็งระยะที่ 2 ""ระยะที่ 2 เหรอครับ?" เขารู้แค่ว่าเธอมีเชื้อมะเร็ง ก็เลยถูกส่งตัวมารักษาที่นี่ แต่ไม่รู้ว่าระยะที่เท่าไร"แล้วทำไมถึงไม่บอกผม" จ
พลาดรักคุณสามี บทที่ 96
"คุณพ่อกับคุณแม่ไปเที่ยวจริงเหรอคะ" หวานใจถามสามีในขณะที่สามีกำลังแต่งตัวจะเข้าบริษัท"ทำไมคุณถามแบบนั้น""ก็ฉันแปลกใจ ท่านเพิ่งจะกลับมาไม่นาน"ไม่ใช่แค่หวานใจหรอกที่แปลกใจ รามิลก็แปลกใจไม่ต่างกัน แต่งานที่พ่อทิ้งไว้ให้ทำมันเยอะมาก เพราะพ่อบินไปกะทันหัน เขาก็เลยไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นเลยในเมื่อสามีให้คำตอบไม่ได้ หวานใจก็ไม่ละความสงสัยนั้น เพราะมันดูแปลก>>{"มีอะไร"} "ใครโทรมาคะ" เสียงผู้หญิงดังเข้ามาในสาย "น้องสาวผมครับ" {"พี่ทำอะไรอยู่"}>>{"พี่กำลังทานข้าว"} {"แต่เสียงที่ฉันได้ยินไม่ใช่เสียงคุณเกศริน"}>>{"ก็พี่ไม่ได้มาทานข้าวกับเธอ"} {"พี่กับคุณเกศรินคบกันอยู่ไม่ใช่เหรอ แล้วนี่พี่ไปทานข้าวกับผู้หญิงคนอื่นจะให้ฝ่ายหญิงคิดยังไง"}>>{"คบงั้นเหรอ? เราก็ลองถามคุณเกศรินของเราดูสิ"} {"ฉันจะถามได้ยังไง ฉันไม่ได้อยู่กับคุณเกศสักหน่อย"}>>{"เธอกลับไปอยู่บ้านไม่ใช่เหรอ"} {"กลับมาอยู่บ้านที่ไหนฉันไม่เห็นเลย ที่บ้านก็มีแต่ฉันกับคุณรามิล"}>>{"แล้วแม่กับพ่อเธอล่ะ"} {"ฉันแปลกใจตรงนี้แหละ อยู่ดีๆ พวกท่านก็ทิ้งงานแล้วบินไปเที่ยวต่างประเทศ"}>>{"อะไรนะ? พวกท่านไปตั้งแต่เมื่อไ
พลาดรักคุณสามี บทที่ 95
"ทำไมผมมาอยู่ที่นี่?" ปลาวาฬมองไปรอบๆ ก็จำได้เลยว่าห้องที่เขาตื่นมาคือห้องใคร"ผมควรถามคุณมากกว่า"เราเมามากเลยเหรอวะ แล้วน้องคนนั้นล่ะ อย่าบอกนะว่าเราพามาค้างที่นี่ด้วย "..เมื่อคืนผมมาคนเดียวใช่ไหมครับ""มาสองคน"ตายห่าแล้ว ถึงแม้เธอจะไม่สนใจ แต่เขาก็ไม่อยากทำแบบนี้ให้ญาติของเธอเห็น เล่นหอบผู้หญิงมานอนห้องเช่าของน้องชายเธอเลยเหรอ"คือว่าผม ผมคงเมามาก ถึงได้ทำอะไรแบบนั้นลงไป"คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่าย สงสัยจะเมามากจริงๆ พูดไม่รู้เรื่อง "ผู้ชายคนที่มากับคุณเมื่อคืน บอกให้ผมดูแลคุณต่อหน่อยเขามีธุระต้องไปทำ""ผู้ชายเหรอครับ?" เหมือนยกภูเขาออกจาก แล้วผู้หญิงคนเมื่อคืนไปไหนวะเนี่ย ไปไหนก็ช่างเธอสิ "ถ้างั้นผมขอตัวนะครับ" ปลาวาฬรู้ได้ในทันทีเลยว่าผู้ชายคนนั้นคงเป็นสายลม"คุณจะนอนต่อให้ส่างเมาก่อนก็ได้นะ""ไม่หรอกครับ ผมไปล่ะ" ออกจากห้องที่เขาเคยพัก ก็อดไม่ได้ที่จะมองห้องข้างๆ บางทีเธออาจจะกลับไปอยู่บ้านแล้วก็ได้ เพราะดูห้องเงียบมาก แต่ปลาวาฬก็ไม่ถาม หึ..เมาขนาดนี้ยังจำที่พักของเธอได้อีกเหรอ เป็นเอามากนะเรา เพราะสายลมคงไม่รู้จักที่นี่แน่พอออกมาจากห้องเช่าเขาก็มาที่โชว์รูม
