"พี่ออสติน"ที่ฉันต้องหุบยิ้มก็เพราะเขานั้นแหละ หัวใจฉันเต้นแรงมาก ไม่คิดว่าเขาจะมา และได้มาเจอฉันในสภาพนี้ ตั้งแต่วันที่เขาโทรมา ฉันก็บล็อกเบอร์ของเขาไปเลย ไม่คิดจะติดต่อเขาอีก พี่ออสตินเดินมาที่โต๊ะฉันพร้อมกับถุงของฝากที่คุณไออุ่นซื้อมาให้ทุกเดือน เขาวางลงที่บนโต๊ะ "รู้จักกันด้วยเหรอ"พี่ออสตินยังไม่ได้พูดอะไร คุณไออุ่นก็เอ่ยถามขึ้นมา แล้วมองฉันกับพี่ออสตินสลับกัน "รู้จักครับ"เป็นพี่ออสตินที่ตอบ ก่อนที่จะหันมาที่ฉันเขาได้ก้มมองท้องกลม ๆ ฉัน แล้วขมวดคิ้ว"ด้ายท้อง"เขาพึมพำออกมาเบา ๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมองฉัน "เพราะแบบนี้ใช่ไหม ด้ายถึงไม่อยากติดต่อกับพี่""เอ่อ.."ฉันก้มหน้าลงแล้วเม้มปากเข้าหากันแน่น "แกไม่รู้เหรอว่าเส้นด้ายท้อง..รู้จักกันยังไง"คุณไออุ่นพูดขึ้นมา "ก็เส้นด้ายไม่ได้บอกผมหนิ ว่าเธอท้อง"พี่ออสตินหันไปพูดกับพี่สาวแล้วหันมาที่ฉัน "และอีกอย่างด้ายตัดการติดต่อผมไปด้วย"พอเขาพูดจบฉันก็เงยหน้าขึ้นมอง "คืนดีกับแฟนแล้วเหรอด้าย"พี่ออสตินเอ่ยถาม"เอ่อ..."ฉันพูดไม่ออกว่าจะบอกกับเขายังไง "ทะเลาะกันกับแฟนเหรอ"เป็นเสียงของคุณไออุ่นพูดขึ้นมา "...."ฉันได้แต่พยักหน้าให้"แล้วคืนดีกันแล้
Cadenพอเส้นด้ายบอกกับผมว่าท้อง ผมก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที ทำไมเธอปล่อยให้ตัวเองท้องด้วยว่ะ จะจับผม? ไม่มีทาง ผมไม่รับ เพราะผมเคยเตือนเธอแล้วว่า อย่าปล่อยให้ท้อง ผมไม่ชอบเด็ก!.ผมโตมาด้วยความที่เป็นลูกคนเดียว และเป็นน้องคนเล็กในเครือญาติ ผมไม่มีน้อง เพราะฉะนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมต้องการ ผมจะต้องได้ พ่อผม แม่ผม แม้กระทั่งยายของผมตามใจผมมาตลอด ผมจึงคิดว่าผมเป็นที่หนึ่ง ทุกคนรักผม แล้วจะให้ผมต้องมารับเป็นพ่อของลูก..ไม่เด็ดขาด เด็กคนนี้จะต้องแย่งความรักของทุกคนไปจากผมบอกตามตรงเลยว่าผมชอบเส้นด้ายนะ ผมชอบเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ตอนเธอมาสมัครงานที่ผับกับผม และเธอก็เป็นคนเดียวกับเด็กเสิร์ฟที่คาเฟ่ ซึ่งผมชอบบุคลิกของเธอ แต่ไม่เคยได้เห็นหน้า พอมารู้ว่าเธอเป็นคนเดียวกันผมก็ยิ่งชอบเธอมาก มันทำให้ผมหวงเธอ ไม่ยอมที่จะให้ไอ้เจ มันมาร่วมเซ็กซ์เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ถ้าเกิดเธอไม่ท้อง ผมคิดว่าจะเก็บเธอไว้กินต่ออีกนาน เพราะเธอช่างน่ารัก เอาใจเก่ง แถมยังไม่คอยมาเซ้าซี้ตามติดผมเหมือนผู้หญิงทั่วไป ตอนเธอเก็บข้าวของออกไปจากห้อง ผมรู้สึกใจสั่นหวิว ๆ ถ้าจะให้เธอไปทำแท้ง เอาเด็กออก ผมคงจะเลวเกินค
"คุณรู้ไหมว่า พ่อของลูกเส้นด้ายเป็นใคร"ผมพูดต่อ คราวนี้คุณรบขมวดคิ้วเข้าหากันจนเป็นปม "ด้ายไม่ได้บอกว่าพ่อเด็กเป็นใคร"คุณรบตอบกลับมา"ผม..คือพ่อของเด็กในท้องเส้นด้าย"ผมตัดสินใจบอกความจริงกับคุณรบเพราะอยากให้เขาช่วยอะไรบางอย่าง "...."พอผมพูดจบ คุณรบก็จ้องหน้าผมสีหน้าตกใจ"ผมเลวมากใช่ไหม ที่ไม่รับผิดชอบเด็กในท้องของเส้นด้าย""ทำไมคุณถึง...""ผมไม่อยากมีลูก ผมไม่ชอบเด็ก ผมดูเป็นเห็นแก่ตัวมากใช่ไหม"ผมแทรกพูดขึ้น ในขณะที่คุณรบมองผมนิ่ง ๆ "ใช่ คุณเห็นแก่ตัวมาก"พอคุณรบพูดจบ ผมก็ยกยิ้มให้เขา "ผมมีบางอย่างอยากให้คุณช่วย""...."คุณรบปฎิเสธให้ความช่วยเหลือผม แต่ผมก็ขอร้องจนสุดท้ายคุณรบก็ยอม อาจจะเป็นเพราะผมเป็นลูกชายเจ้าของโครงการที่เขาเป็นผู้รับเหมา เขาจึงยอมที่จะช่วยผมอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่ เรื่องที่ผมขอร้องให้คุณรบช่วยนั้นก็คือ ช่วยดูแลเส้นด้าย และเก็บเงินที่ผมจะโอนเข้าบัญชีของเขา เพื่อไว้ให้เส้นด้ายหลังจากคลอดลูก ผมจะโอนให้ทุกเดือน ๆ ละ สองแสนบาท.เก้าเดือนต่อมา ผมได้รับโทรศัพท์จากคุณรบ ที่โทรแจ้งเรื่องที่เส้นด้ายได้คลอดลูกชายออกมาแล้ว ซึ่งตลอดเวลาที่ผ่านมา คุณรบจะคอยโทรรายงานเร
ผ่านไปสองอาทิตย์ ร่างกายฉันฟื้นตัวดีขึ้น เพราะยายให้ฉันอยู่ไฟ หลังจากคลอดลูกออกมา ขณะที่ฉันกำลังจะเอาลูกนอน จู่ ๆ ก็มีรถยนต์คันหรูมาจอดที่หน้าบ้าน ฉันจำได้ว่ามันเป็นรถของพี่ออสติน ก็รู้สึกแปลกใจ เขามาตรวจงาน? แต่ก็เพิ่งจะกลับไปไม่ใช่เหรอ แล้วเขามาทำไมกัน พี่ออสตินลงจากรถ แล้วเปิดกระโปรงหลังหยิบของเต็มไม้เต็มมือเดินเข้ามา "สวัสดีครับ"เขาเอ่ยทักทายยาย แล้วหันมายิ้มให้ฉัน "พี่ซื้อของมาฝากเจ้าตัวเล็ก"เขายกถุงข้าวของที่มาซื้อมาโชว์ก่อนที่จะวางลงให้ "ทำไมซื้อมาเยอะแยะจัง"ฉันถามออกไปแล้วมองไปที่ถุงข้าวของที่เขานำมา "ของพี่ไอด้วยน่ะ เธอฝากพี่มาให้เจ้าตัวเล็ก""ขอบคุณนะคะ"ฉันกล่าว ขณะที่ยายเดินไปหยิบน้ำมาให้พี่ออสตินดื่ม"หลับเหรอ"พี่ออสตินมองไปที่เปลลูกของฉัน"ค่ะ เพิ่งจะหลับ""...."เขามองโดสแล้วคลี่ยิ้มออกมา "พี่มาตรวจงานเหรอคะ""เปล่าหรอก พอดีพี่ว่างก็เลยอยากมาหาเจ้าตัวเล็กน่ะ""มาตั้งไกลเลย"ฉันพูดแล้วยิ้มให้ "ไม่ไกลเลย อยุธยาก็แค่ปากซอย"พี่ออสตินตอบกลับแล้วหัวเราะออกมา "พี่กลับเลยหรือว่าค้างคะ""จะอยู่เที่ยวสัก สองสามวันน่ะ"ฉันผงกหัวรับ "จะรีบไปไหนไหม อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ"ย
"มึงจะมาเป็นเมียน้ากูเหรอ"เขาเอ่ยแล้วใช้สายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า "ออกไป!"ฉันตวาดไล่เขาเสียงดังด้วยความโกรธ "หึ.."พี่เคเดนแสยะยิ้มมุมปากแล้ววิสาสะเดินไปนั่งที่เตียงนอน"ฉันบอกให้ออกไป..ถ้าไม่ออกฉันจะโทรแจ้งรปภ มาลากเธอออกไป"ฉันพอจบก็กำลังจะเดินไปคว้าโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะ แต่ทว่าก็ถูกเขาเข้ามากระชากแขนฉัน "ปล่อย!"เขาจับแขนฉันไว้แน่น สะบัดเท่าไหร่ก็ไม่ออก "ทำไมไม่รับเงินจากกู""ปล่อยฉันนะ"ฉันไม่ตอบคำถามเขายืนสะบัดแขนพยายามให้หลุดจากมือเขา "จับนิดจับหน่อยไม่ได้เลยรึไงว่ะ ทำมาเป็นสะดีดสะดิ้งที่เมื่อก่อน..""หุบปาก!"ฉันตวาดใส่เขาด้วยความโมโห แล้วสะบัดอย่างแรงจนหลุดออก จากนั้นก็รีบเดินไปหยิบโทรศัพท์ แต่คราวนี้เขาก็โอบเอวฉันแล้วผลักไปที่เตียง "โอ๊ย.."กำลังจะหยัดตัวลุกขึ้น พี่เคเดนก็เข้ามาคร่อมร่างฉันแล้วรวบมือฉันไว้เหนือหัว "เรามาเริ่มต้นกันใหม่ดีไหม""ปล่อยฉันนะไอ้คนเลว!"ฉันตวาดใส่ด้วยความโกรธ แล้วพยายามสะบัดตัวให้หลุด"คนเลว?"เขาพูดจบ ก็โน้มหน้าลงมาเอาปากประกบกับริมฝีปากของฉัน แล้วสอดลิ้นเข้าไปในช่องปากอย่างรวดเร็ว โดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว ฉันสะบัดหน้าหนี แต่ก็โดนเขากัดที่ริมฝีป
หลังจากอาบน้ำชำระร่างกายเรียบร้อยแล้วฉันก็ออกมาสวมใส่เสื้อผ้า ก่อนที่จะหยิบกระเป๋าสตางค์เดินออกมาจากเพื่อไปซื้อยาคุมมากิน ฉันจะไม่พลาดเป็นครั้งที่สองอีกแน่ ฉันเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับยาคุมฉุกเฉินเมื่อกินมันแล้ว ก็เดินไปหยิบเช็คที่พี่เคเดนวางไว้ให้ มีจำนวนเงิน สามแสนบาท ฉันลอบหายใจเบา ๆ แล้ววางมันลง ก่อนที่จะไปที่เตียง เช้าวันใหม่ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขณะที่ฉันกำลังจะลุกจากเตียง จึงคว้ามันขึ้นมาดู หน้าจอแสดงชื่อพี่ออสตินที่โทรเข้ามา ฉันเลยกดรับสายทันที "สวัสดีค่ะ"(วันนี้ไปรายงานตัวที่มหาวิทยาลัยใช่ไหม)พี่ออสตินเอ่ยถาม ขึ้นทันที "ใช่ค่ะ"ฉันตอบกลับไป (โอเค เดี๋ยวพี่จะเข้าไปรับแล้วพาด้ายไปนะ)"เอ่อ..."(ไม่ต้องเกรงใจ พอดีวันนี้พี่ว่าง)ฉันยังไม่พูดอะไรพี่ออสตินก็พูดแทรกขึ้น ใช่ฉันเกรงใจเขา แต่พอคิด ๆ อีกที ก็ดีนะถ้าพี่ออสตินจะเป็นคนพาฉันไป ตอนนี้ฉันต้องการคนที่จะมาปกป้องฉันจากคนเลวคนนั้น "ค่ะ"ฉันจึงตอบรับกลับไป (งั้นอีกหนึ่งชั่วโมงเจอกัน)"โอเคค่ะ"พอสิ้นเสียงฉันก็กดวางสาย แล้วโทรหายาย เพราะอยากเห็นหน้าลูก ก่อนที่ฉันจะมา ฉันได้ซื้อโทรศัพท์ไว้ให้ท่านพร้อมกับบอกวิธีใช้เรียบร้อยแล้ว ค
พอเห็นพี่เคเดนนั่งลงฉันที่นั่งอยู่ข้าง ๆ กับพี่ออสติน ก็หยิบเมนูขึ้นมาพร้อมกับกางออกขยับไปใกล้พี่ออสติน เพื่อให้เขาได้ดูด้วย "ทานอะไรดีคะ"ฉันพูดขึ้นแล้วฉีกยิ้มกว้างให้พี่ออสติน ท่ามกลางสายตาอันคมกริบที่จ้องฉันอยู่ "อะไรก็ได้ครับ แล้วแต่ด้ายเลย"พี่ออสตินตอบกลับแล้วยกมือลูบที่หัวฉัน ก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่อีกใจนึงก็รู้สึกดี พี่เคเดนเห็นเขาคงจะเชื่อว่าฉันกับพี่ออสตินคบกันจริง ๆ "น้าคบกับ ยัยนี้เหรอ"พี่ออสตินก็วางเมนูลงแล้วเอ่ยถามด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ ฉันกับพี่ออสตินหันไปที่เขา แล้วหันมามองหน้ากัน แล้วพี่ออสตินก็หันกลับไป"ใช่ เรากำลังคบกันอยู่ค่ะ"เป็นฉันที่ตอบกลับไป และพอฉันพูดจบ พี่ออสตินก็หันขวับมาที่ฉัน สีหน้าอึ้ง ๆ "ฉันไม่ได้ถามเธอ!"พี่เคเดนตวาดใส่ฉัน "ใช่ กูคบกับเส้นด้ายอยู่"พี่ออสตินพูดแทรกขึ้น ฉันหันมองหน้าเขาแล้วเม้มปากทั้งสองเข้าหากันแน่น ก่อนจะก้มหน้าลง "น้าจะคบกับยัยนี้ไม่ได้นะ"พี่เคเดนพูดจบพี่ออสตินก็หันไปที่เขาแล้วขมวดคิ้วเข้ม "ทำไมกูจะคบกับเส้นด้ายไม่ได้"พี่ออสตินย้อนถาม "ก็...เอ่อ"พี่เคเดนมองหน้าน้าชายตัวเองแล้วหันมาจ้องฉัน "กูขอเหตุผลหน่อย ทำไมกูจะคบหรื
"ว้าว..ในที่สุดแกก็ออกจากพี่เคเดนได้..ฉันดีใจจริง ๆ"พอมุกพูดจบ หัวใจฉันก็แทบจะหยุดเต้น ..ในขณะพี่ออสตินหันขวับมามองที่ฉันก่อนที่จะหันไปพูดกับมุก "ออกจากเคเดน..หมายความว่า..""อ้าว..พี่ไม่รู้เหรอว่า ด้ายกับพี่เคเดนเคยเป็น..""มุก.."ฉันเอ่ยขึ้นทั้งที่มุกยังพูดไม่จบประโยค พี่ออสตินก็หันมาที่ฉันแล้วพูดขึ้น"เคยเป็นแฟนกันใช่ไหม"ฉันก้มหน้างุดพร้อมกับหลับตาแล้วเม้มปากทั้งสองเข้าหากันแน่น ก่อนที่จะพ่อลมหายใจออกมา "ใช่ ด้ายกับคุณเคเดนเคยเป็นแฟนกัน"ฉันลืมตาเงยหน้าขึ้นแล้วหันไปตอบพี่ออสติน ฉันปิดบังต่อไปไม่ได้แล้วสินะ คงจะต้องบอกความจริงกับเขาไป ฉันมองหน้าพี่ออสตินเขามีสีหน้านิ่งมาก"ฉันพูดมากไปหรือเปล่า"พอมุกพูดขึ้น พี่ออสตินจึงหันไปที่เธอแล้วคลี่ยิ้มบาง ๆ ให้ "ไม่เลย..ถ้าน้องไม่พูดพี่ก็คงไม่รู้ว่า ด้ายกับเคเดนเคยเป็นแฟนกัน"ประโยคสุดท้ายพี่ออสตินได้หันมาที่ฉัน ขณะที่มุกมองหน้าฉันด้วยสีหน้าเลิ่กลั่ก แล้วเอื้อมมาคว้ามือฉันไปกุมไว้ "ฉัน..เอ่อขอโทษนะที่ฉัน...เอ่อ..""ไม่เป็นไร"ฉันลอบหายใจเบา ๆ ก่อนที่จะแทรกพูดกลับไป เพราะรู้ว่าเธอกำลังจะขอโทษเรื่องอะไร พอฉันพูดจบ มุกก็ฉีกยิ้มกว้าง "ไม่ได้
หลังจากทานข้าวเสร็จ สองพ่อลูกก็พากันขึ้นห้องไปก่อน ซึ่งเป็นเรื่องปกติมาก พี่เคเดนจะพาลูกนอนทุกคืน ตอนนี้โดสได้แยกห้องนอนกับฉันแล้ว พอฉันเก็บถ้วยชามล้างเสร็จเรียบร้อยก็ขึ้นห้องอาบน้ำ กำลังจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ พี่เคเดนก็เปิดประตูเข้ามาพอดี "โดสหลับแล้วเหรอ"ฉันเอ่ยถาม "อืม วันนี้มีเรียนพละคงจะเพลียเลยนอนไว"พี่เคเดนตอบกลับมาแล้วเดินมาที่ฉัน "พี่อาบน้ำด้วยสิ"เขาพูดพร้อมกับอมยิ้ม "ทำไมต้องอาบพร้อมกัน?""ก็อยากอาบด้วย ให้พี่อาบด้วยนะครับ"สามีฉันพูดจาสุภาพขึ้นเยอะเลย ฉันอมยิ้มให้เขา"ไปเปลี่ยนผ้าสิ"พอสิ้นเสียงพี่เคเดนรีบไปหยิบผ้าขนหนูแล้วปลดเสื้อผ้าตัวเองอย่างไว .ฉันกับพี่เคเดนอยู่ในอ่างอาบน้ำด้วยกัน เขาให้ฉันหันหลังเพื่อเขาจะนวดให้ "ด้ายครับ.."ขณะที่พี่เคเดนนวดให้ฉันเขาก็เอ่ยขึ้น "มีอะไรคะ"ฉันหลับตารู้สึกผ่อนคลาย พี่เคเดนนวดดีมากค่ะ ไม่รู้ไปเรียนมาจากไหน"ตาโดสอยากมีน้อง""อืม"ฉันตอบกลับสั้น ๆ ตั้งแต่ฉันเริ่มมีอะไรกับพี่เคเดนฉันก็ป้องกันมาตลอดโดยกินยาคุมกำเนิด "พี่ก็อยากมีลูกอีกคน""พี่เลี้ยงนะ"พอพี่เคเดนพูดจบ ฉันก็สวนขึ้นทันที "ครับ..พี่จะเลี้ยงเอง""แน่ใจ?"พี่เคเดนจับร่างฉันหัน
พี่เคเดนขับรถพาฉันกับลูกมาถึงที่บ้าน และพอรถจอดสนิท "อยู่ที่นี้เองเหรอ ทำไมพี่คิดไม่ถึงเลย"พอพี่เคเดนพูดจบ ฉันก็หันไปที่เขา"พี่เคยมาดูบ้านหลังนี้กับพ่อแม่ เพื่อดูไว้เป็นเรือนหอของเรานั้นแหละ ไม่คิดเลยว่าพ่อจะแอบมาซื้อแล้วให้เธอมาอยู่"เขาพูดพร้อมกับอมยิ้ม ก่อนที่จะเปิดประตูรถ พร้อมกับฉันที่อุ้มลูกลงมา พี่เคเดนหิ้วของที่พาลูกไปซื้อมาก่อนหน้านี้ ซึ่งมีของเล่นที่พี่ออสตินซื้อมาฝากด้วย พร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าเขา ก่อนที่มาถึงบ้านพี่เคเดนแวะไปเอาข้าวของเขาที่คอนโดมาด้วย กะจะมาอยู่ยาวเลยรึไงก็ไม่รู้ พอเข้ามาในบ้าน ฉันวางลูกชายลง เขาก็เดินไปหาพอเขา"เคเดน อาบน้ำกัน"ลูกชายชวนพ่อเขาอาบน้ำจ้า แล้วพี่เคเดนจะอาบน้ำให้ลูกเป็นหรือเปล่าล่ะ "ไปครับไปอาบน้ำกัน"เขายกลูกขึ้นอุ้ม แล้วถือกระเป๋าเสื้อผ้าตัวเองเดินขึ้นบันไดไปเฉยเลย ไม่ขออนุญาตฉันด้วย ฉันเอาของเล่นลูกไปเก็บที่ห้องของเขาที่จะมีของเล่นมากมายในห้อง ก่อนที่จะให้พี่เลี้ยงไปพักผ่อน จากนั้นก็ขึ้นมาบนห้อง ได้ยินเสียงลูกชายฉันหัวเราะชอบใจอยู่ในห้องน้ำกับพ่อเขา ฉันเดินไปหยิบเสื้อผ้าเตรียมให้ลูกแล้วมานั่งรอที่โซฟาในห้อง "เคเดนใหญ่"ฉันสะดุ้งโหย่งเมื่
วันนี้เป็นวันที่ฉันจะสอบเป็นวันสุดท้ายแล้ว ก่อนเข้าห้องสอบ พี่เคเดนก็ได้โทรหาฉัน"ว่าอย่างไงคะ"(สู้ ๆ นะครับ ขอให้สอบผ่าน)เดี๋ยวนี้การพูดการจาของพี่เคเดนสุภาพขึ้นมา เขามักจะพูดกับลูกด้วยคำไพเราะ เลยติดมาพูดกับฉัน พ่อลูกคู่นี้เขาเจอกันบ่อย และดูจะสนิทกันมากด้วย ช่วงนี้ลูกชายฉันมีอะไรก็เคเดน ๆ เวลากลับมาจากไปหาพ่อเขาก็มักจะเล่าให้ฉันฟังไม่หยุด พูดก็ยังไม่ชัด แต่อยากจะพูด ฉันนั่งขำลูกชายตัวเองมาก ส่วนพี่เคเดนอะไรก็ตาโดสเช่นกัน และก่อนจะนอนสองพ่อลูกคอลหากันทุกวัน จนโดสหลับพี่เคเดนถึงจะวางสาย "ค่ะ แล้วพี่อยู่ไหนเนี่ย"(พี่ให้พี่เลี้ยงเอาตาโดสมา แล้วจะพาไปหายายอุ่นน่ะ)ว่างไม่ได้พี่เคเดนมักจะโทรให้พี่เลี้ยงพาลูกไปหาตัวเองตลอด "อ่อ"(สอบเสร็จให้พี่ไปรับได้ไหม แล้วไปกินข้าวที่บ้านพ่อกัน)ตอนนี้คุณไคกับคุณไออุ่นรู้เรื่องฉันกับพี่เคเดนแล้ว ทั้งสองดูดีใจมาก ที่ฉันยอมเปิดโอกาสให้ลูกชายของทั้งคู่ แต่ฉันยังไม่ให้เจอ และไม่ให้รู้ที่อยู่ เว้นแต่ลูกที่เขาสามารถเจอได้ตลอด "อืม.."(สอบวันสุดท้ายแล้วให้พี่ได้เจอเธอบ้างสิ รู้ไหมคิดถึงใจจะขาดเลยนะ)ฉันฟังคำพูดแล้วก็เผลออมยิ้มออกมา "เจอกันแทบทุกวันอยู่แล้
หลังจากที่พี่เคเดนทายาให้ฉันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ขอตัวกลับ แต่ทว่าเขาก็รั้งฉันไว้ให้อยู่กับเขาก่อน"ทานอะไรก่อนไหม จะได้กินยา""ไม่ดีกว่า ยานี้มันง่วงเดี๋ยวด้ายไปหลับบนแท็กซี่แย่เลย"ฉันพูดแล้วคลี่ยิ้มให้เขา"ก็นอนที่นี้แหละ ..พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ทำอะไรเธอ"พี่เคเดนพูดพร้อมยกมือขึ้นสาบาน"เอ่อ...""ด้ายรอพี่แปบนะ เดี๋ยวพี่ทำข้าวต้มมาให้"พูดจบพี่เคเดนก็รีบเดินเข้าครัว ฉันก็ยอมที่จะอยู่เพราะความตั้งใจของเขากินจะทำอาหารให้ฉันทาน ..ไม่นานนักพี่เคเดนก็ยกถ้วยข้าวต้มที่กำลังร้อนมาเสิร์ฟให้ฉัน "ทำไมมีถ้วยเดียว พี่ไม่ทานเหรอ"พอฉันพูดจบ พี่เคเดนก็ส่ายหน้าแล้วอมยิ้ม "เธอทานไปเถอะ แค่เห็นเธอทานพี่ก็อิ่มไปยันพรุ่งนี้แล้ว""บ้าบอ"ฉันสบถออกมาแล้วเบือนไปหน้าอื่นอย่างเขินอาย จากนั้นฉันก็ทานข้าวต้มแสนอร่อยของพี่เคเดน อย่าคิดว่ายอเขานะ มันอร่อยจริง ๆ แต่จะไม่อร่อยก็เพราะเขานั่งมองฉันทานนี้แหละ จนฉันทานหมด พี่เคเดนก็ลุกเอาถ้วยไปเก็บแล้วยกน้ำมาให้ฉันดื่ม แล้วยังสั่งให้ฉันกินยาเลย "ถ้าง่วงก็นอนที่นี้แหละ เดี๋ยวพี่จะนอนข้างนอกเอง"พี่เคเดนพูดขึ้นหลังจากที่ฉันกินยาไปแล้ว"นอนได้เหรอ"ฉันเอ่ยถาม เพราะตั้งแต
"อย่าทำแบบนี้เลยนะด้าย พี่รู้สึกว่าหัวใจมันสลายที่เห็นเธอ...พี่เข้าใจแล้ว เข้าใจความรู้สึกเธอแล้ว"เขาพูดด้วยน้ำตาที่ไหลออกมา ฉันหันไปมองเพื่อนทั้งสองที่ดูอึ้งก่อนจะหันกลับมามองพี่เคเดนที่เขายังคงคุกเข่าอยู่ "พี่เคเดน ลุกขึ้นเถอะมีคนมองอยู่"ฉันพูดแล้วกวาดสายตามอง ๆ ไปรอบบริเวณ แล้วก้มมองลงคนร่างสูง เขาส่ายหน้าไม่ยอมลุกตามที่ฉันบอก"พี่ไม่อายเขาหรือไง""ด้ายสัญญากับพี่ได้ไหมว่าจะไม่ทำอีก..ที่ผ่านมาก็ให้แล้วไป พี่รับได้"พอเขาพูดจบ ก็ก้มหน้าลง "ด้ายทำอะไร...ที่พี่เห็นคอแดง ๆ นั้นด้ายแพ้แอลกอฮอล์ พี่คิดว่าด้าย.."ฉันยังพูดไม่จบประโยค พี่เคเดนก็เงยหน้าขึ้นแล้วปาดน้ำตาก่อนที่จะหยัดตัวลุกขึ้นเต็มความสูง สีหน้าเขาเปลี่ยนไปจากเมื่อกี้ เขาฉีกยิ้มกว้างแล้วจับมือทั้งสองของฉัน "จริงเหรอ ด้ายแพ้แอลกอฮอล์?"เขาพูดขึ้นแล้วตวัดสายตาไปที่เพื่อนทั้งสองของฉัน ซึ่งพวกเขาก็พยักหน้าให้ ในขณะที่ฉันลอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ อย่างเอือมระอาเขา คิดได้ไงกัน"พี่คิดว่าด้ายจะเป็นเหมือนพี่หรือไง"พอพูดจบ พี่เคเดนก็สวมกอดฉันแน่น "ปล่อย พี่ทำบ้าอะไรเนี่ยคนมองกันหมดแล้ว"ฉันพยายามสะบัดเขาออกแต่พี่เคเดนก็รัดฉันแน่น แล้วเอาค
Zendai พอเลิกเรียนฉันก็รีบกลับมาบ้านเลย แก็ปเป็นคนมาส่งเหมือนเดิม จริง ๆ แล้วเจมส์อยากจะมาเจอกับโดสอยู่เหมือนกัน แต่วันนี้เขามีนัดเสียก่อน ฉันไม่หวงนะถ้าเพื่อนอยากจะมาเจอกับลูกพอมาถึงบ้าน แก็ปก็ขอเข้าไปทักทายลูกชายฉันสักหน่อยก่อนกลับ ฉันพาเขาเข้ามาในบ้านก็เห็นว่าลูกชายกับพี่เลี้ยงกำลังนั่งเล่นของเล่น ซึ่งฉันนึกเอะใจว่าของเล่นที่ลูกเล่นอยู่นั้นฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลย "สวัสดีครับสุดหล่อ"แก็ปเอ่ยทักทายโดสก่อนที่จะลงไปนั่งที่พื้นปูพรมนิ่งข้าง ๆ "ครับ"โดสวางของเล่นแล้วพนมมือทำตัวโค้ง "เล่นอะไรอยู่ครับเนี่ย"แก็ปเอ่ยถาม ขณะที่ฉันนั่งอยู่บนโซฟาสังเกตของเล่นอันที่ฉันไม่เคยเห็นอยู่ โดสหยิบของเล่นขึ้นมาแล้วยื่นให้แก็ป พอเขารับมาโดสก็หัวเราะชอบใจแล้วปรบมือแปะ ๆ "เคให้ เค"พอได้ยินลูกพูดฉันหันไปมองที่พี่เลี้ยงทันที "เคไหนครับ"แก็ปถามแล้วยกมือลูบหัวโดส "เคเดน"ลูกเงยหน้าขึ้นตอบ"ไม่ใช่นะคะคุณหนู ปู่ไคค่ะ ปู่ไคซื้อมาฝาก"พี่เลี้ยงพูดขึ้นทันที ฉันมองเธอแล้วขมวดคิ้วด้วยความสงสัย โดสหันไปหาพี่เลี้ยงแล้วพยักหน้ายิ้ม ๆ "ปู่ ปู่ให้"แล้วหันมาตอบแก็ป อะไรกันฉันมึนงงไปหมด จะเชื่อใครดี แก็ปอยู่เล่นกับ
Caden(เคเดน)พอลูกพูดออกมา น้ำตาผมก็ไหลออกมาทันที ผมต้องรีบเช็ดน้ำตาออกแล้วคลี่ยิ้มให้ลูก (เค อย่าร้อง โอ๋ ๆ)ตาโดสพูดพร้อมกับทำมือลูบ ๆ อากาศ ผมเห็นแล้วต้องยิ้มให้ทั้งน้ำตา "พ่อไม่ร้องแล้วครับ"ผมพูดกลับไปแล้วยกมือขึ้นปาดน้ำตา ตาโดสก็ฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันหน้าขึ้นสามซี่ (เคมา มาหาแมะ หาโดส)พอตาโดสพูดจบ ผมก็เอามือไปลูบหัวลูกที่หน้าจอ หัวใจสั่นระริก อยากเข้าไปกอดลูกมาก"ครับ พ่อจะไปหา"พอผมตอบกลับไปเจ้าลูกชายก็ยิ้มปากบาน แล้วปรบมือดีใจใหญ่ ผมหันไปน้าออสตินแล้วทำสายตาอ้อนวอน "ไม่ได้เว้ย ถ้าพี่ไอ พี่ไครู้เอากูตาย"น้าออสตินพูดขึ้น ผมจึงหันหน้าจอโทรศัพท์ไปทางเขา (ปู่ออส มา ๆ)ตาโดสรู้ใจผมมาก แล้วก็ได้ยินเสียงปรบมือ แปะ ๆ (มา ๆ หาโดสครับ)ลูกพูดน้ำเสียงออดอ้อน น้าออสตินดึงโทรศัพท์จากมือผม ไปคุยกับตาโดส"ครับ ปู่จะไปหานะครับ"แล้วพูดเสียงนุ่ม อ่อนโยนกลับไป พร้อมทั้งรอยยิ้ม ผมได้ฟังอย่างนั้นก็ฉีกยิ้มด้วยความดีใจ จากนั้นน้าออสตินก็คุยกับพี่เลี้ยงของตาโดส พอวางสาย "ว่าไงบ้าง"ผมรีบถามทันที "ไปที่บ้านไม่ได้ ต้องนัดเจอ"น้าออสตินตอบกลับมา "ยังไงก็ได้ ขอให้ได้เจอตาโดสก็พอใจแล้ว"ผมพูดพร้อมกับคล
"เคเดน"หัวใจฉันเต้นแรง เพราะตกใจมากที่ลูกเอ่ยชึ้นพ่อเขาเต็ม ๆ "ใครสอนลูก"ฉันเอ่ยถาม ด้วยความสงสัย เพราะปกติแล้วโดสจะเรียกพ่อคำแค่พยางค์เดียวมาตลอด แล้ววันนี้คิดยังไงถึงเรียกชื่อเต็มของเขาขึ้นมา "....."โดสส่ายหน้าแล้วฉีกยิ้มกว้าง "บอกแม่มา""อาบน้ำ ๆ จะไปหาเค อาบน้ำ"โดสเด้งตัวขึ้นแล้วชี้ไปที่ห้องน้ำ ฉันถอนหายใจเบา ๆ แล้วต้องพาลูกไปอาบน้ำ แต่งตัว พอเสร็จเรียบร้อย ฉันก็อุ้มลงมาให้พี่เลี้ยง สีหน้าและแววตาโดสดูอารมณ์ดี ราวกับดีใจอะไรบางอย่าง พี่เลี้ยงรับโดสไปทานข้าวเช้า จากนั้นฉันก็ขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว กำลังจะเดินออกจากห้องก็ได้ยินเสียงรถ ก็หันกลับแล้วเดินไปดูที่หน้าต่าง จึงรู้ว่าเป็นรถของแก็ปที่ขับเข้ามา ฉันรีบลงมาทันที ในขณะที่แก็ปก็กำลังเข้ามา เขาเห็นโดสกำลังทานข้าวอยู่จึงเดินเข้าไปทักทาย "สวัสดีครับสุดหล่อ"แก็ปเพิ่งจะเจอโดสเพราะเมื่อวานตอนที่เขามาส่งลูกฉันหลับแล้ว"...."พอลูกฉันได้ยินที่แก็ปทักเขาก็ฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันสามซี่ แล้วปรบมือชอบใจ ลูกฉันบ้ายอนะเนี่ย "ทานข้าวกับอะไรครับ"แก็ปถาม "ผัก"ตอบได้คำเดียว ทั้งที่ในชามของเขามีหลายอย่าง แต่โดสเป็นคนชอบทานผักมาก "เก่งจังเลย"แก็ปเ
สักพักใหญ่ แก็ปก็เดินเข้า ฉันเห็นเขากำลังเอาโทรศัพท์ใส่เข้าไปในกระเป๋ากางเกง แสดงว่าเขาต้องไปคุยโทรศัพท์มาแน่ ๆ แก็ปเดินมานั่งที่เก้าอี้ แล้วส่งยิ้มให้ฉัน "ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะตามไปที่บ้านได้ ผมโทรรายงานคุณไคแล้ว...""โทรรายงาน? เรื่องอะไร"เจมส์ถามขึ้นทันที "ก็เรื่องที่คุณเคเดนมาที่นี้ไง"แก็ปตอบกลับ แล้วหันมาที่ฉัน "ต่อไปนี้ผมจะไปรับไปส่งด้ายเอง""เอ่อ...""ไม่ต้องเกรงใจ ผมเต็มใจถึงแม้ว่าคุณไคจะเป็นคนสั่งมา"แก็ปแทรกพูดขึ้นแล้วส่งยิ้มให้ "น่าอิจฉาจัง มีหนุ่มหล่อคอยไปรับไปส่งด้วย"เจมส์พูดแซวขึ้น ฉันโอเคนะ ที่แก็ปจะเป็นคนไปรับไปส่งฉัน เพราะฉันเองก็อยากจะหลบหน้าพี่เคเดนเหมือนกัน อีกไม่นานฉันก็จะเรียนจบ ถึงวันนั้นแล้ว ฉันคงไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากใครแล้ว เพราะฉันกับลูกจะย้ายออก แล้วจะหนีไปอยู่ไกล จนพี่เคเดนไม่สามารถตามหาฉันเจอ พอเลิกเรียนฉัน เจมส์ และแก็ปเดินลงมาจากตึกของคณะ เจมส์เดินนำพวกเราแล้วมองซ้ายมองขวา แล้วหลบตามเสา ทำเหมือนสายลับแล้วกวักมือให้ฉันกับแก็ปไปแอบที่หลังเสาตามเขา "แกเป็นอะไรก่อน"ฉันกับแก็ปเดินเข้าไปแล้วเอ่ยถาม "ทำเหมือนหลบ แอบใคร"แก็ปพูดต่อ แล้วหันมาหัวเราะกับฉ