LOGINShare
50-จัดการกับความจริง
Last Updated:
2025-03-08 15:56:32
Related chapters
พลาด 51-วันที่ไม่มีเธอ
ฉันตื่นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องสีขาว ที่แขนมีสายน้ำเกลือ! ฉันเป็นอะไร อยู่ที่ไหน แล้วลูก?“ลูก! ฮือ ๆ” แม่คุณเซ็นรีบวิ่งมากอดฉันไว้“แม่คะ ลูกหนู ลูกหนูยังอยู่ใช่มั้ย แม่คะ ฮือ ๆ เขายังอยู่กับหนูใช่ไหม” ฉันลูบท้องตัวเอง อยากรู้ว่าหัวใจดวงน้อย ๆ ข้างในยังเต้นอยู่... เขายังอยู่ตรงนี้ ยังอยู่กับฉันใช่มั้ย…“อยู่ลูก ฮือ เขาไม่ได้ไปไหน ฮือ ๆ” แม่คุณเซ็นลูบหัวฉันปลอบ ก่อนจะร้องไห้ออกมา...“ลูก ดีขึ้นหรือยัง?” พ่อเดินมาหาฉันอีกคน ตอนนี้ทุกคนในนี้คงจะรู้แล้ว... ว่าฉันท้อง“คะ ค่ะ” อยู่ ๆ ฉันก็หยุดนิ่งเมื่อเห็นหน้าพ่อ นิ่งจนน้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง เรื่องเดิม ๆ มันย้ำคิดย้ำทำอยู่ในหัวอีกรอบ ความรู้สึกนั้น มันตามมาทำร้ายฉันอีกแล้ว“เวียหลับไปกี่วันคะพ่อ” พ่อเดินมาลูบผมฉัน ทั้งดวงตาที่แดงก่ำ“หนึ่งวันลูก ลูกมาตั้งแต่เมื่อวาน คนมาเยี่ยมลูกเยอะแยะไปหมด เดี๋ยวเย็นนี้ก็กลับบ้านได้แล้ว” ฉันกัดปากแน่น กดก้อนสะอื้นก้อนโตไว้ ก่อนที่มันจะหลุดออกมาต่อหน้าผู้เป็นพ่อ“พ่อ ฮือ ๆ เวียขอโทษ ขอโทษที่ท้อง ขอโทษที่ท้องก่อนแต่ง พ่อยกโทษให้เวียนะพ่อ เวียทำผิด เวียผิดแล้วจริง ๆ”แม่คุณเซ็นยืนร้องไห้ข้าง ๆ ฉัน พ่อไ
Last Updated : 2025-03-08พลาด 52-กลับมาเป็นคนเดิม
ฉันเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง... ไม่เจอน้ำหวานกับแตงโมแล้ว แต่...“เวีย... เวียไม่ต้องยกโทษให้พี่ก็ได้ แต่พี่ขออยู่กับเวียได้ไหมนะเวีย”ฉันหันไปมองต้นเสียงทั้งน้ำตา ดวงตาคู่นั้น..มองฉันทั้งน้ำตาเหมือนกัน เราเจ็บกันทั้งคู่ เจ็บกันทั้งคู่จริง ๆ ฉันก้มมองเข่าตัวเอง ฉันอยากใช้เวลาคิดเหมือนกัน อยากใช้เวลาคิดอะไรหลาย ๆ อย่าง ฉันเบื่อที่ตัวเองฟุ้งซ่าน คิดเรื่องเดิม ๆ วนเวียนอยู่ในหัวอยู่แบบนั้น และมันก็ทำร้ายฉันซ้ำ ๆ แบบนั้น“เวียขอเวลา...”“ครับ” ฉันนอนลงบนเตียง ปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาเรื่อย ๆมือใหญ่หยิบทิชชูมาเช็ดน้ำตาฉัน“เวียไม่ต้องร้องแล้ว พี่สัญญา ต่อไปนี้พี่จะไม่ทำให้เวียร้องไห้อีกแล้ว”ฉันหลับตาลง... ให้น้ำตาหยดสุดท้ายไหลออกมาให้หมด ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ เช็ดมันฉันนอนนิ่งอยู่อย่างนั้น ในหัวสมองตอนนี้มันโล่งไปหมด คนข้าง ๆ จับมือฉันแน่น ก่อนที่จะเอามันขึ้นมาแนบอก“หิวมั้ย?” ฉันมองหน้าเขาอยู่อย่างนั้น ไม่ตอบอะไร เขายิ้มให้ฉันเหมือนเดิม รอยยิ้มใจละลายนั้น ถึงแม้สายตาเขาจะเศร้าแค่ไหนก็ตาม เขายังยิ้มร่างสูงเดินไปหยิบแอปเปิ้ลมาปอกให้ฉัน ก่อนจะหันมามองฉันเป็นระยะ ๆ“เซ็นจูเนียร์ พ่อปอกแอปเปิล
Last Updated : 2025-03-08พลาด 53-เริ่มต้นกันใหม่หัวใจดวงเดิม
“คุณช่วยฉันได้ไหมคะ”ริมฝีปากสวยคู่นั้นเผยยิ้มออกมา ก่อนจะก้มลงมาประทับจูบฉัน มือหนาของเขาเริ่มโอบแก้มฉันไว้สองข้าง ก่อนที่จะใช้นิ้วเรียว ๆ เช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาเขาถอนจูบออกมา ก่อนจะจ้องเข้ามานัยต์ตาฉัน...“รู้อะไรไหม... ไม่มีเวีย... พี่อาจจะตาย” ฉันจ้องนัยต์ตาเขากลับจนอยู่ ๆ น้ำตาไหลออกมา“เวียคือทุกอย่าง... เวียอยากได้อะไรพี่ให้เวียได้ทุกอย่าง... พี่ยอม พี่จะยกบริษัทให้เวียกับลูก!”“ไม่...” เขาประกบจูบฉันอีกครั้งก่อนจะถอนออกมาเบา ๆ แล้วจ้องหน้าฉัน“สิ่งที่พี่สร้างมา พี่ยกให้…” มือหนาของเขาเลื่อนมาจับหน้าอกฉัน... หัวใจฉันเต้นโครมครามจนได้ยินเสียงหัวใจตัวเอง‘ตึก ตึก ตึก’“พี่ต้องการเวียกับลูกเท่านั้น พี่ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ” ฉันมองดวงตาคู่นั้นทั้งน้ำตา…“ฮือ ๆ” ฉันทนไม่ไหวปล่อยโฮต่อหน้าเขา ดวงตาดวงนั้นยังมองฉันอยู่ หน้าเราห่างกันไม่ถึงคืบ มือใหญ่เลื่อนมาโอบแก้มฉันอีกครั้ง ก่อนจะก้มลงมาจุมพิตเบา ๆ ที่หน้าผาก“พี่รักเวียนะ” ฉันเม้มปากแน่น ก้อนสะอื้นก้อนโตกำลังโถมใส่ตัวฉัน ไม่ อย่าร้องไปมากกว่านี้ อย่าร้อง! อย่าเผลอไปกับเขา อย่า ๆ“ฮือ ๆ เวียก็รักพี่” ฉันร้อ
Last Updated : 2025-03-08พลาด 54-เห็นเซ็นน้อยคร้ังแรก
เขายิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ฉัน ก่อนจะบดกินเจ้าตัวดีฉันอีกรอบ ทำไมลิ้นของเขาถึงมีพลังทำลายล้างฉันแบบนี้นะ ทรมานจริง ๆ ฮื้อ“อื้อ อ๊ะ ๆ” เขาส่งลิ้นตัวแสบทำร้ายฉันอยู่สักพักก่อนที่จะโน้มตัวลงมา“อ๊ะ” ฉันจับเอวหนานั้นแน่น เขาเริ่มเร่งมันช้า ๆ และดันเข้าลึกสุดแก่นกายเขา เขาค่อย ๆ เน้นมัน เน้นมันอยู่อย่างนั้น อื้อ~ มันชนผนังมดลูกฉันแน่ ๆ ชนแน่ ๆ เสียว“อื้ม~ กลัวโดนลูก” เขาเอาศอกค้ำเตียง จ้องหน้าฉัน ทั้งคราง ทั้งบ่นพึมพำ“อ๊ะ โดนแล้วมั้งคะ อ๊ะ มะ เหมือนรู้สึกว่ามันชน อ๊ะ อะไรสักอย่าง” เฮ้อ... เสียว~ จนฉันตอดตุบ ๆ หมดแล้ว ให้ตายเถอะ“หยุดไหม”“ไม่!” ฉันตะเบ็งสุดเสียง กลัวเขาจะถอดมันออกไป...“อื้ม ไม่ก็ไม่” เขาเน้นเอวหนาเข้ามาอีกรอบ ก่อนจะเร่งมันมาเบา ๆ จังหวะเหล่านั้นมันเนิ่นนานแค่ไหนไม่รู้ แต่รู้แค่ว่า มันนาน... นานจนฉันใกล้จะทนมันไม่ไหว“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ คะ คุณ... ไม่ไหวแล้วค่ะ อื้อ ไม่ไหวแล้วจริง ๆ อ๊ะ อ๊ะ” ฉันจิกแผ่นหลังเขาแน่นจนเป็นรอยเล็บ ร่องในตัวตอดตุบ ๆ กระตุกซ้ำ ๆ อย่างนั้นหลายระรอกพอฉันถึงฝั่งฝัน เอวหนาไม่หยุดพัก... เขาเริ่มทำร้ายฉันอีกครั้ง ฉันจับสองแขนกำยำเขาแน่น ก่อนจะปล่อยให้แรงกร
Last Updated : 2025-03-09พลาด 55-คนมันตื่นเต้น
“ตื่นได้แล้ว ไปโรงพยาบาลกัน” หึ คุณเซ็นปลุกฉันทำไมแต่เช้าเนี่ย ใครเป็นอะไร?“หืม อะไรคะ ใครเป็นอะไร?” ฉันหันไปมองนาฬิกาบนหัวเตียงหกโมงเช้า?“ไปดูผลลูกไง ไปกันเถอะ อาบน้ำ”“คุณเช้าไปค่ะ ยังไม่ถึงเวลานัดเลย อีกตั้งสามชั่วโมง” เขาไม่อยู่นิ่งเขย่ามือฉันไปมา อยากให้ฉันลุกไปอาบน้ำให้ได้“นะ ไปกันก่อน”“เมื่อคืนทำโปรเจคดึก ขอนอนอีกสักชั่วโมงนะคะ” เขาคิ้วขมวด ก่อนที่มือใหญ่จะขึ้นมาช้อนตัวฉันขึ้น“อ้าย คุณ อะไร พาไปไหน?” ฉันตีอกเขาเบา ๆ ขายาวของเขาเดินพาฉันเข้ามาในห้องน้ำ ก่อนที่จะวางฉันลงอ่าง“อาบน้ำด่วน” อีคุณเซ็น!มือหนาเอื้อมมาปลดกระดุมชุดนอนฉันทีละเม็ด ก่อนที่ชุดนอนเชิ้ตยาว ๆ ของฉัน มันจะลอยลิ่วหายไปกับตา“ใจร้ายจัง” ฉันบ่นพึมพำ พลางเอามือปิดหน้าอก“หรือไปเลทหน่อยก็ได้...” ฉันยิ้มดีใจ รีบเอามือจับขอบอ่าง หวังจะดันตัวเองขึ้นไปนอนต่อ“ดีค่ะ... ไปนอนต่อก่อนนะ”“มาให้กินก่อน” นั่งลงไปอาบน้ำต่อ“พอเลยค่ะ บ่อย ๆ ไม่ดี มีสองคนในท้องค่ะ” เขาบ่นพึมพำเบา ๆ น่าสงสารจริง ๆพอฉันอาบน้ำเสร็จเขาก็นั่งถือกุญแจรถรอที่โซฟาแล้ว“คุณ หมอคงยังไม่มามั้งคะ 7 โมงกว่าเอง” เขาลุกขึ้นมาจูงมือฉัน“มาแล้ว หมอเข้าแป
Last Updated : 2025-03-09พลาด 56-วันที่ฉันพลาด
ผับ S‘ตึง ตึง ตึง’ เสียงเพลงดังกระหึ่มไปทั่วทั้งผับ ตั้งแต่กลับจาก Work and Travel ฉันรู้สึกคิดถึงผับประเทศไทยชะมัด วันนี้ฉันเลยไม่พลาดออกมาแฮงค์เอาท์กับกลุ่มเพื่อนสาว และพวกผู้ชายทั้งหลายของพวกหล่อน นึกแล้วก็เศร้า ทุกคนมีคู่ มีแต่ฉันที่นั่งเฉาเป็นหอยเปื่อยอยู่“แตงมึงเลิกทำหน้าเป็นตูดสักที เนี่ยคุณเซ็นเลี้ยงเหล้าเชียวนะ ร่าเริงหน่อย” น้ำหวานค้อนฉัน นางคือเพื่อนสาวคนที่หนึ่ง นางเป็นสาวเปรี้ยว ชอบทาลิปสติกสีแดง อะไรแรง ๆ มันชอบหมด นางมาพร้อมกับแฟนที่เจอบนเครื่อง คือพี่ที กว่าจะตะครุบเขามาเป็นแฟนได้ เสียตัวให้ไม่รู้กี่รอบ ฉันล่ะยอมใจมันจริง ๆ“ก็มากันเป็นคู่ ๆ ดูฉันสิ เซ็ง” ที่มากันเป็นคู่ ๆ อีกคู่คือ เพื่อนสาวคนที่สอง ของฉันณีเวีย นางสวยน่ารัก Popular Vote ดาวคณะ แต่แฟนไม่เคยมีกับชาวบ้าน จนอยู่ ๆ ทะเลาะกับพ่อ หนีออกจากบ้านมาหางานทำ ดันไปตกลงสัญญาผิดกับคุณเซ็นซะงั้น ซื่อบื้อกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว... แต่ฉันไม่สงสารมันเลย! สงสารคุณเซ็น! พลาดมาก ทั้งหล่อ ทั้งรวย ขนาดนั้น ดันโชคร้ายได้ณีเวียไปควง ช้ำใจเขามีคู่กัน ส่วนฉันก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ขนาดนั้น ไปหาเอาข้างหน้าก็ได้วะ โถ่~“มึงจะไปไหนแ
Last Updated : 2025-03-09พลาด 57-วันที่ฉันพลาด 2
เราบดจูบกันสักครู่ ก่อนที่มือหนาจะดึงความเป็นชายออกมา ฉันก้มมองแท่งแข็งรูปร่างประหลาดนั้น ก่อนความร้อนรุ่มในใจจะเรียกร้องให้สัมผัสมันฉันเริ่มจับแท่งประหลาดจากกายเขาขึ้นลง จนมือใหญ่ใต้กระโปรงเปลี่ยนมายกสะโพกฉัน“ช่วยจับมัน... ใส่ให้หน่อย” ฉันไม่รีรอรีบจับมันเข้ามาจ่อปากถ้ำ ก่อนมือหนากดสะโพกฉันลงไปเบา ๆ“อื้อ... จะ เจ็บ เจ็บ!” ฉันกัดปากแน่น ความรู้สึกเจ็บกัดกินรูสวาทฉันยับเยิน... ฉันอยากจะพอ อยากจะพอ... แต่ความความเร่าร้อนในตัวไม่ยอมให้เป็นดังหมาย มันทำให้ฉันยิ่งต้องการเขา ยิ่งเจ็บ... ยิ่งต้องการ“แน่น... จนเจ็บ” เขากระซิบเบา ๆ ข้างหู จนลมหายใจอุ่นกระตุ้นให้ฉันอยากรับรสสัมผัสเจ็บนั้นอีก...“ฉันทำเอง... ไม่ไหวแล้ว” ฉันกอดคอเขาแน่น ก่อนจะขยับเอวที่สั่นเทาขึ้นลงช้า ๆ ช้า ๆ ความเจ็บปวดกลืนกินฉันแต่สุดท้าย... ดันแพ้พ่ายความกระเส่าที่กำลังเผชิญ“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ~” มือหนาเอื้อมมาปิดปากฉันไว้ก่อนที่เสียงครางของฉันจะหลุดออกไปให้ใครได้ยิน...“อื้ม~” เสียงจากลำคอของชายตรงหน้า ทำฉันร้อนระอุ อยากได้ยินมันอย่างนั้น… ซ้ำแล้วซ้ำเล่าครางออกมาอีก ฉันอยากได้ยิน...ฉันขยับเอวบางเร็วขึ้นปล่อยให้มันบดเบียดกันอย
Last Updated : 2025-03-09พลาด 58-เลิกยุ่งกับฉันสักที
ฉันรีบพละตัวออกมาจากเขา ก่อนจะหันไปมองค้อนทีนึง“เอาคืนมา!”“ไปขับรถเล่นกัน” เขายิ้มกวนใส่ ก่อนจะเก็บโทรศัพท์มือถือฉันใส่กระเป๋าตัวเอง“ทำไมต้องไป ฉันมากับเพื่อนนะ เพื่อนฉันรออยู่!” เขาเอื้อมมือมาจับแขนฉัน และเดินดุ่ม ๆ ลงบันได“ไปไหน ปล่อยนะ!” เขาไม่ตอบ ฉันพยายามรั้งตัวเองด้วยเท้าสองข้าง แต่เหมือนกับว่าเท้าของฉันจะยึดพื้นปูนขัดมันนี้ไม่ไหว เท้าฉันถูไปกับพื้นจนฉันรีบยกมืออีกข้างตีเขารัว ๆ“ไปขับรถเล่นไง” โอ้ย มันอารมณ์ไหนของเขา?“ฉันไม่ไป!” ฉันตีเขารัว ๆ อีกครั้ง แต่ไม่เป็นผล นิ้วยาว ๆ ของเขาจับฉันแน่น ฉันพยายามแกะเท่าไหร่มันยิ่งจับแน่นขึ้นไปอีก!เขาลากฉันมาถึงลานจอดรถก่อนจะใช้มืออีกข้างเปิดประตูรถสปอร์ตของเขาออก มือที่จับแขนฉัน... ดึงตัวฉันเข้าไปใกล้ ๆ ทำไมแรงเยอะจังวะ! ปล่อยกูเถิดได้โปรด วันนี้ยังอับอายไม่พอใช่ไหม! จะพาฉันไปไหนอีก“ปล่อย ๆ” ฉันใช้มือตีอกเขา เพราะยิ่งใกล้เรื่องในห้องน้ำบ้า ๆ นั้นมันยิ่งตามหลอกหลอนฉันอีก“ทำไมซนนักหมวย?” ใครหมวย! และเลิกยิ้มกวนประสาทได้มั้ยวะ รำคาญ!เขาดันตัวฉันให้ขึ้นไปนั่งในรถ ฉันรีบใช้มืออีกข้างเกาะประตูไว้แน่น ตำรวจอยู่ไหนมาจับมันไปที..มันจะลักพ
Last Updated : 2025-03-10
Latest chapter
พลาด 129-วิถีคุณแม่ [จบ]
--- น้ำหวาน --- ฉันคลอดลูกมาเกือบปีแล้ว ตอนนี้ลูก ๆ สามคนกำลังนั่งเล่นสนุกสนานกับเพื่อน ๆ ในคอกเด็กขนาดใหญ่ ในนั้นมี... เวียร์ ซินน์ ไออุ่น นาวา นาวิน และน้ำปั่น วันนี้เรานัดทานข้าวและมีปาร์ตี้เล็ก ๆ กันที่บ้านแตงโม เหล่าแม่ ๆ อย่างเรานั่งคุยกัน และมองดูลูกตัวเองเป็นระยะ “แง...” ไออุ่นร้องไห้ เมื่อนาวินดึงของเล่นออกจากมือ แตงโมหัวเราะ เบา ๆ แล้วเดินไปอุ้มลูกมานั่งตัก “เบา ๆ นะลูกเดี๋ยวโดนน้อง” และปรามน้องไออุ่นไปด้วย เพราะกลัวโดนน้องอีกคนที่อยู่ในท้อง ใช่ค่ะ แตงโมท้องอีกแล้ว! ท้องได้สามเดือนแล้ว ส่วนณีเวียกับฉันขอบาย เราขอพักก่อน ผ่าคลอดมา ยังเสียวท้องอยู่เลย อย่างอื่นก็ยังเสียวอยู่นะ ว่างก็กินกับสามี ว่างบ่อยก็กินบ่อย เฮ้อ... มันเป็นความสุขของชีวิตอีกอย่างหนึ่งจริง ๆ สามีสูตินารีแพทย์ของฉัน เดินไปอุ้มน้ำปั่นที่คอก ก่อนจะเดินยิ้มมาหาฉัน มองยังไงก็หล่อคุณพ่อคนนี้ “น้ำปั่น น้ำหนักขึ้นหรือเปล่าลูก” คุณพ่อสูตินารีแพทย์แซวลูกสาวคนเล็ก ลูกสาวตอบไม่ได้ ได้แต่ยิ้มและหัวเราะให้ผู้เป็นพ่อ แถมยังใช้แก้มป่อง ๆ ซบคลอเคลียพ่อของเขาอีก น้ำปั่นติดหมอนายหนักมาก! สงสัยคนที่ได้ยินเ
พลาด 128-กำเนิดนาวา นาวิน และน้ำปั่น
ฉันหันหาคุณพ่อคุณแม่ทันที “คุณพ่อคุณแม่ขับรถช้าเหมือนเต่า” หมอเท็นเดินตามฉัน และบอกมาหน้านิ่ง ๆ “โอ้ย! ปวดท้อง... ปวด! ไม่ไหวแล้ว!” ฉันกรีดร้อง! ทำไม ฉันไม่มีสามีวิ่งตามจับมือเหมือนชาวบ้านเขาเนี่ย ให้ตาย! มีแค่น้องสามีที่เหมือนมาแต่วิญญาณ ฮือ ๆ ไม่นานฉันก็ถูกเข็นเข้ามาในห้องคลอดแล้ว! ฉันหอบเหนื่อยเหงื่อท่วมตัว และถูกพามาห้องนึง ก่อนที่พยาบาลจะตรวจอะไรต่าง ๆ นา ๆ เร็ว ๆ เถอะ! ฉันจะตายแล้ว! “พยาบาลฉันจะตายแล้วค่ะ ตามหมอ ตามหมอด่วน” ฉันส่ายหน้าไปมา ปวดท้องหน่วงมาก แขนสองข้างสั่นแทบจะไม่มีแรงแล้ว ลูกสามคน สามคนเลยนะเว้ย! “ค่ะ คุณน้ำหวาน เดี๋ยวให้ยาแก้ปวดก่อนนะคะ ตอนนี้ห้องผ่าตัดยังไม่พร้อมค่ะ” ยังไม่พร้อม! รอให้ฉันตายก่อนใช่ไหม! “หะ! หวานจะตายก่อนไหม ไม่ผ่าก็ได้ คลอดธรรมชาติเลย หวานพร้อม ฮือ ๆ หวานทนไม่ได้แน่ ๆ” ฉันกุมท้องกรีดร้องบนเตียง “ไม่ได้ค่ะ คุณน้ำหวานมีทารกในครรภ์สามคน คุณน้ำหวานอาจจะช็อกได้ อดทนหน่อยนะคะ” อดทน! ใครจะไปทนได้!
พลาด 127-รอคลอด
ฉันนั่งมองหมวยน้อยกับณีเวีย ก็อดยิ้มตามไม่ได้ แตงโมคลอดธรรมชาติ! ไม่อยากจะเชื่อ ฉันหน่ะสิ สามคนในท้อง หากคลอดธรรมชาติฉันอาจจะขาดใจตายก่อน ตอนนี้ฉันท้องได้เจ็ดเดือนแล้ว ไม่ต้องถามว่าท้องใหญ่แค่ไหน มันใหญ่จนฉันเดินไม่ไหวเลยล่ะ ฮ่องกงถูกแคนเซิลถาวร ไม่มีกำหนดไป แต่ได้หุ้นห้าสิบเปอร์เซ็นต์กับเบนซ์เอสคลาสเป็นของขวัญแต่งงานนะจ๊ะ ฉันนั่งคุยกับเพื่อนสักพัก เพื่อรอสามีออกเวร สลับไปห้องแตงโมบ้าง ห้องณีเวียบ้าง ณีเวียเจ็บแผลคุณเซ็นจึงเป็นคนเลี้ยงลูก วุ่นวายจนต้องเอางานมาทำที่โรงพยาบาล เห็นแล้วน่ารักดี แต่ก็แอบขำ ‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’ หมอนายเปิดประตูเข้ามา เดินมาตรวจแผลณีเวีย “อย่าหัวเราะดังนะ ระวังแผลฉีก” ณีเวียตกใจเอามือปิดปากทันที “ค่ะ อิอิ จะพยายาม” หมอนายยิ้ม แล้วเดินกลับมาหาฉัน เขานั่งลง เอามือสองข้างโอบท้องฉันไว้ “ไงครับ ลูกพ่อ” เท่านั้นล่ะ! ตุบ ๆ ฉันหลับตาปี๋ ฉันจุก! ลูกถีบหนักมาก รวมพลังเป็นหนึ่งเดียวทันที เมื่อได้ยินเสียงพ่อเขา “โอ้ย เบา ๆ ลูก แม่จุกแล้ว” ฉันลูบท้องปราม ณีเวี
พลาด 126-กำเนิดไออุ่น
ฉันอยากจะบ้า อยากจะบ้าจริง ๆ ฉันทรมานมากตอนนี้ “ใช่สิสามชั่วโมงผ่าไม่ได้ แตงโมกินเยอะไหม” หมอนายถามฉันอีกครั้ง พลางยกนาฬิกาข้อมือดู… “เรื่อย ๆ ค่ะ คุยไปกินไป ฮือ ๆ” ฉันหลับตาปี๋ ปวดทรมานไปหมด “งั้นประมาณ หกชั่วโมง ไม่เป็นไรเดี๋ยวให้ยาแก้ปวดก่อน” ฮือ ๆ หกชั่วโมง กับยาแก้ปวด โอ้ย! แล้วมันหายปวดเป็นปลิดทิ้งมั้ยล่ะ! “หมอคะ เร็วกว่านี้ไม่ได้เหรอ” ไออุ่นเริ่มถีบท้องฉันรัวแล้ว โอ้ยลูก! อย่าซน ใจเย็น ๆ ลูกแม่ปวด “ไม่ได้จริง ๆ ปกติ ต้องงดข้าวงดน้ำหนึ่งวันเต็ม ๆ” “หมอ แตง... โอ้ย ๆ แตงแจ้งตั้งแต่ฝากครรภ์แล้ว ฮือ ๆ ว่าจะผ่า ไม่คลอดธรรมชาติเด็ดขาด” หมอนายเดินมาใกล้ ๆ ฉัน “ทำไม คลอดธรรมชาติมันปลอดภัยกว่านะ แผลหายเร็วด้วยเจ็บแป๊บเดียว ปวดขนาดนี้ลองเบ่งดูก่อนไหม” ฉันกุมท้องนอนร้องไห้ ในใจนึกโกรธสามี ทำไมฉันต้องมาทรมานคนเดียวด้วย อิตาเอส! “หมอ... ฮือ ๆ ขอยาแก้ปวดก่อนค่ะ ๆ ด่วน” ฉันถูกเข็นไปอีกห้อง และได้ยาแก้ปวดเรียบร้อย อาการทุเลาลง แต่ถามว่ายังปวดไหม ปวดสิ! “พยาบาล
พลาด 125-น้องไออุ่น
ฉันยืนมองณีเวียและคุณเซ็น ยิ้มกันมีความสุข ก็อดยิ้มตามไม่ได้เลย ลูก ๆ พวกเขาน่ารักมาก น่ารักจริง ๆ เยี่ยมเพื่อนและหลาน ๆ เสร็จ ฉันกับตาเอสก็ออกมาจากโรงพยาบาล ระหว่างอยู่ในรถฉันก็คิดวนเวียนอยู่เรื่องเดียว จะเจ็บแค่ไหนนะ! ณีเวียบอกกับฉันว่าตอนปวดท้องคลอด มันปวดมาก ปวดเหมือนจะตาย ตุบ ๆ นั่นไง พอนึกถึงเรื่องนี้ ลูกสาวตัวดีของฉันก็ดิ้นใหญ่ ฉันลูบท้องเบา ๆ จนสามีเอื้อมมือมาลูบด้วย “ลูกสาวพ่อ พร้อมหรือยัง” ถามแม่บ้างเถอะ! กลัวชะมัด “ฉันยังไม่พร้อม! อย่าเพิ่งสิ” ตาเอสหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นมาหยิกแก้มฉัน “หมวยเธอมันพลังช้างอยู่แล้ว เบ่งเลยสะใจ” “นายลองไปนอนเบ่งดูไหมล่ะตาบ้า!” เขาหัวเราะชอบใจ หน้ากวน ๆ หันมายักคิ้วให้ฉัน “หรือจะผ่าก่อน… จะได้ไม่ต้องเจ็บสองทาง” ฉันหันไปมองเขาทันที เจ็บสองทางงั้นเหรอ “ถ้าถึงกำหนดคลอดก็คลอดเลยสิ ถ้าไม่ปวดก่อน” เอ๊ะก็ดีเหมือนกัน ว่าแต่สามีกวน ๆ ของฉัน ทำไมรู้ดีนัก “รู้ดีนะ” เขายักคิ้วยิ้มกริ่ม
พลาด 124-กำเนิดซินน์ และเวียร์
23.56 ฉันเดินเข้าออกห้องน้ำเป็นว่าเล่น สามีนักธุรกิจของฉัน เขายังคงนั่งทำงานที่ห้องทำงานอีกฝั่ง ส่วนฉันตอนนี้ไม่มั่นใจเลยจริง ๆ ว่าตัวเองท้องเสีย หรือจะคลอด ทำไมปวดท้องแบบนี้ ฉันค่อย ๆ จับผนังหวังประคองตัวเองเปิดประตู อยากไปอยู่ใกล้ ๆ คุณเซ็นให้อุ่นใจ แต่ซ่า... นะ น้ำอะไร ฉันไม่ได้ฉี่ราดนะ หรือมันจะเป็น... เป็นน้ำคล่ำ! “กรี๊ด...” ฉันจับประตูกรี๊ดลั่น ดังทั้งเพนท์เฮ้าส์ จนสามีวิ่งออกมาจากห้องทำงาน “เป็นอะไร! เห้ย…” คุณเซ็นวิ่งมาประคองฉันทันที ตอนนี้ฉันเหงื่อท่วมตัว อาการปวดท้องหน่วงมันเริ่มหนักขึ้น หนักจนฉันพรรณนาออกมาไม่ได้! “ไม่ไหว ปวดท้องแล้ว ปวดแล้ว! ฮือ!” ฉันบีบมือเขาแน่น น้ำตาไหลออกมาอาบแก้ม คุณเซ็นรีบโทรหาคนขับรถ และโรงพยาบาลทันที “ผมเซ็นดิณภัทร! ณีเวียภรรยาผม เธอปวดท้องครับ หมอเจ้าไข้ หมอนาย ขอบคุณครับ” เขารีบวางสายแล้วโทรอีกครั้ง “นพเตรียมรถด่วน!” โอ้ย! อะไรนักหนา พาฉันไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้! ไม่ไหวแล้ว! “คุณ ไปโร
พลาด 123-ลูกหมอสูติ หญิงหรือชาย
กว่าจะได้นอนคือเช้าค่ะ เช้าจริง ๆ หมอสูติคนนี้เขาไม่ได้เล่น ๆ เขากินฉันทั้งคืนเอาหล่ะ วันนี้มาถึงแล้ว ฉันจะได้รู้สักที ว่าลูกฉันเป็นผู้หญิง หรือผู้ชายก่อนแต่งงานหมอนายให้ฉันเจาะเลือดไว้ เขาจะได้เอาไปตรวจความผิดปกติของโครโมโซม และเพศของลูก ๆ ในครรภ์แล้ววันนี้… ผลก็ออกแล้วค่ะ สามีสูตินารีแพทย์เข้าเวรบ่ายโมง ซึ่งฉันเองก็ต้องรอคิวเข้าไปพบเขาเหมือนคนอื่น ๆ“คุณน้ำหวานเหมือนคนท้องสี่ ห้าเดือนเลยค่ะ” พยาบาลพี่ภาเดินเข้ามาลูบท้องฉัน ฉันท้องโตขึ้นทุกวัน ลูก ๆ ทั้งสามคน คงตัวใหญ่ขึ้นมาก ทั้งที่ตอนนี้ฉันท้องเกือบสามเดือนเองส่วนณีเวียกับแตงโมท้องจะหกเดือนแล้ว ณีเวียเหมือนคนใกล้คลอดมาก ลูกสาวลูกชายดิ้นใหญ่“เริ่มอึดอัดแล้วค่ะ เพื่อนหวานท้องแฝดสองคน ตอนนี้หกเดือนแล้ว ท้องโตมาก ท้องหวานคงโตกว่านั้น” พยาบาลพี่ภายิ้ม และทำท่านึกคิด“อ๋อ คุณณีเวียภรรยาคุณเซ็นใช่ไหมคะ รายนั้นแข็งแรงมากค่ะ ดิฉันทาเจลอัลตราซาวด์ให้ ถีบมือดิฉันไม่หยุดเลย ของคุณน้ำหวานเริ่มตอดหรือยังคะ” ตอดงั้นเหรอ“ยังไงคะ” ฉันถามสงสัย เอามือลูบท้องตัวเองไปด้วย“คุณหมอไม่ได้บอกเหรอคะ เด็กในครรภ์เขาดิ้นตลอดเวลาค่ะ อยู่ที่เราจะรู้สึกตัว
พลาด 122-เข้าหอ
หมอนายไม่เมาเลยสักนิด พวกผู้ชายพวกนั้นไม่สามารถทำอะไรหมอนายได้ นอกจากไอ้ยาดองบ้า ที่ตอนนี้มันกำลังปั่นป่วนอยู่ในตัวเขา!น้ำหวาน อะไรจะเกิดขึ้นก็ต้องเกิดนะ“หวาน...” นั่นไงหมอสูติเดินมาจากด้านหลัง มือนุ่ม ๆ ค่อย ๆ ปลดกระดุมฉันออก ทีละเม็ดทีละเม็ด“คะ คุณหมอ มันออกฤทธิ์แล้วเหรอคะ” เขาไม่ตอบ แต่ก้มลงจูบไหล่ฉันเบา ๆ ไล่ลงไปเรื่อย ๆ ตามแผ่นหลังมือนุ่มล้วงเข้ามาบีบอกตึง ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ เค้น ช้า ๆ ราวกลับ ปรารถนามันมาแสนนาน“อื้ม... หมอคะ” ฉันเงยหน้ามองเพดาน ยกมือขวาลูบไล้ต้นคออุ่น ๆ ของเขา เขาดึงชุดแต่งงานที่ปลดกระดุมเสร็จลงพื้น จนฉันตกใจหันไปจ้องหน้าสูตินารีแพทย์ที่แสนเร่าร้อนคนนี้“อยากกินหวานมากเลยตอนนี้” เขาพูดเบา ๆ ด้วยเสียงเซ็กซี่ฉันยิ้มกริ่มจ้องตาเขาไม่ละสายตา ฉันจ้อง... จ้องราวกับเชิญชวนให้เขาหิวกระหายตัวฉันมากขึ้นไปอีก“กินสิคะ หวานเป็นของคุณหมอแล้ว หวานเป็นภรรยาคุณ” เขาอมยิ้ม หน้าขาว ๆ เริ่มแดงระเรื่อ ก่อนที่เขาจะช้อนตัวฉันอุ้มมาวางบนเตียงริมฝีปากสวยของหมอสูติ โน้มลงมาบดจูบฉันช้า ๆ เขาส่งลิ้นอุ่น ๆ แสนเร่าร้อนเข้ามา คลอเคลียหยอกล้อกับลิ้นฉันข้างใน หวานเหมือนเดิมสามีฉัน
พลาด 121-Wedding Dr.Nine & Namwan
และแล้ววันนี้ก็มาถึง ฉันนั่งมองกระจกบานใหญ่ ที่ตอนนี้มีเครื่องสำอาง เครื่องประดับตั้งเรียงรายอยู่ ฉันสวมชุดไทยศิวาลัยสีโอรส ผมถูกเกล้าขึ้นปักปิ่นเรียบ ๆอกข้างซ้ายส่งเสียงดัง ‘ตึก ตึก’ ฉันตื่นเต้นมาก ตื่นเต้นที่จะได้แต่งงานกับคนที่ตัวเองรัก และมีพยานตัวน้อยถึงสามคนในท้อง“แกสวยมาก แกโชคดีที่เจอรักดี ๆ ต่อไปนี้มีแต่ความสุขแล้วนะ”ณีเวียกับแตงโม อยู่ในชุดไทยเพื่อนเจ้าสาว สไบสีขาวนวล ผ้าถุงไทย ๆ สีฟ้าอ่อนอมเขียว มันอาจจะไม่เหมาะกับหน้าหมวย ๆ และหน้าจิ้มลิ้มน่าถนุถนอมนั้น แต่วันนี้เพื่อนเจ้าสาวของฉันสองคน ก็สวยเกินจะบรรยายเสียงขันหมากดังมาจากหน้าบ้าน ดังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ จนฉันต้องลุกขึ้นแอบมองผ่านหน้าต่าง เจ้าบ่าวรูปหล่อของฉันกำลังเดินเข้ามาพร้อมกับพ่อแม่ น้องชาย ข้างกายมีพานสินสอดทองหมั้น ที่ญาติสนิททั้งหลายของเขาช่วยกันถือณีเวียกับแตงโมกำลังออกจากห้องฉันเพื่อไปกั้นประตูเงินประตูทองหมอนายผ่านประตูเงินประตูทอง ด่านแรกของเมย์และสายฝนด้านล่างมาแล้ว และตอนนี้เขาก็ขึ้นมาถึงหน้าห้องฉัน“หมอนายคะ รักน้ำหวานแค่ไหน” ฉันได้ยินเสียงแตงโมถามหมอนายหน้าห้อง“รักมากที่สุดเลยครับ มากจนบอกไม่ได้” ฉ
