เด็กมันร้าย - 95

ตุลส่ายหน้าบอกแทนคำพูดว่าเขาไม่เป็นอะไร ก่อนจะพูด “แค่คลื่นไส้นิดหน่อย”

“พักก่อนไหมหน้าเริ่มซีดแล้วนะ”

“ไม่เป็นไรไหวอยู่” ถึงจะบอกว่าไหวแต่สีหน้าของเขาทำให้ฉันรู้สึกเป็นห่วงเอามาก ๆ

ฉันคอยเป็นลูกมือช่วยตุลทำอาหารและคอยมองอาการของเขาเป็นระยะ ๆ แต่ถึงจะมีอาการแปลก ๆ ตุลก็ทำอาหารจนเสร็จ

พอถึงเวลากินข้าวตุลก็ไม่ยอมกิน เขาบ่น ๆ ว่ารู้สึกไม่ชอบกลิ่นมันและแค่เห็นก็คลื่นไส้จนอยากจะอ้วก

#ตกดึก

“ถ้ายังมีอาการแบบนี้อยู่พรุ่งนี้ไปหาหมอกันดีไหมตุลา พี่เป็นห่วงจริง ๆ นะ”

“คงเป็นเพราะอากาศเปลี่ยน ไม่เป็นอะไรมากหรอก”

“แต่พี่ว่า…”

“เลิกคิดมากได้แล้ว” ไม่พูดเปล่า ตุลขึ้นมาคร่อมบนตัวของฉันแล้วยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ขั้นตอนผลิดเบบี้กำลังจะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

แต่!!!!! จู่ ๆ ตุลก็มีอาการผะอืดผะอมคลื่นไส้จนต้องลุกขึ้นจากตัวฉันวิ่งไปเข้าห้องน้ำ ทำเอาฉันงุนงงกับอาการที่เขาเป็น ขนาดนี้แล้วยังจะบอกว่าไม่เป็นอะไรมากอีก

“ไปหาหมอเถอะนะตุล” ฉันเดินมาลูบหลังให้และพูดหว่านล้อมเขา

“อึก อ้วก ไม่เป็นไร”

“เอ๊ะ! จะไม่เป็นอะไรได้ยังไง” คนอุตส่าห์เป็นห่วงเขายังเอาแต่ปฏิเสธจะไม่ไปอยู่ได้

“ถ้าอาทิตย์นี้ยังไม่หาย