Share

บทที่ 75

Author: ลั่วเหล่ย
last update Last Updated: 2024-03-01 14:36:07
"ยังมีผู้หญิง ต้องการเท่าไหร่มีเท่านั้น คุณชอบคนไหน ฉันไปจับตัวกลับมาด้วยตัวอง ให้คุณได้เพลิดเพลินเต็มที่!"

เขาคิดว่าลั่วอู๋ฉางบุกเข้ามาในหลงตันเพียงลำพังคนเดียวเพื่อหยางหว่านอวี่ ก็คิดด้วยความบริสุทธิ์ว่า ใช้สาวงามติดสินบนอีกฝ่าย

"ให้แกพูดสั่งเสีย พูดจาไร้สาระอะไร สกปรกหูจริง ๆ"

ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างหงุดหงิด "ในเมื่อแกไม่ยอมพูด งั้นก็พอแค่นี้แล้วกัน อย่าโทษว่าฉันไม่ให้อภัยแกนะ"

พูดจบ นิ้วมือทั้งสามของเขาดันไปข้างหน้าเล็กน้อย

เข็มเงินฝังลงไปที่คอของสวีเทียนจนมิด เข็มแหลมคมโผล่ออกมาจากอีกด้านหนึ่ง

ใบหน้าของสวีเทียนแข็งทื่อ ดวงตาสูญเสียสีสันไปในทันที จากนั้นถลึงตาโตล้มลงไปบนพื้นโดยตรง

หมดลมหายใจตายไป นอนตายตาไม่หลับ

พี่ตาวสีหน้าซับซ้อน กลืนน้ำลายติดต่อกัน มีความรู้สึกอย่างหนึ่งว่า การคาดเดาความสามารถที่มีต่อคุณลั่วก่อนหน้านี้ เกรงว่ายังหัวโบราณเกินไปหน่อย

วิธีการที่อัศจรรย์แบบนี้ ไม่ใช่ว่าปรมาจารย์ทั่วไปจะทำได้

สำหรับความสามารถของลั่วอู๋ฉาง พี่ตาวเลื่อมใสอย่างหมดใจ

เกาชิงเหยียนตกตะลึงจนพูดไม่ออก การแสดงออกแต่ละด้านของลั่วอู๋ฉาง เกินความรู้ที่เธอมีต่อโลกนี้ไปเยอะมาก

จุดที่สำคัญคื
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 76

    เช้าวันจันทร์ ท้องฟ้าสดใสหลังจากฝนตกติดต่อกันสามวัน ในที่สุดท้องฟ้าก็แจ่มใสทางใต้ของเมือง โรงแรมสำหรับครอบครัว“ให้หนูพาเขาไปสัมภาษณ์งาน มีสิทธิ์อะไร?” อวี๋อีเหรินถลึงตาโตเธอสีหน้าท่าทางไม่เต็มใจ เหมือนกับลั่วอู๋ฉางเป็นภัยพิบัติอันใหญ่หลวงที่หลบแทบไม่ทันเธอที่สวมชุดทำงาน ตอนนี้เธอดูเหมือนสาวงามในชุดทำงาน ใต้ชุดสูทที่ตัดเย็บได้เหมาะสม คือเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวหนึ่ง ถึงแม้ภูเขาทั้งสองข้างไม่ได้ใหญ่โตมโหฬาร แต่ภายใต้รูปร่างผอมเพรียวเอวบางทำให้เธอ ทำให้เหมือนภาพวาดด้านล่างกลับเป็นกระโปรงสั้นจับคู่กับถุงน่องดำได้อย่างสมบูรณ์แบบ เท้าสวมรองเท้าส้นสูง ทำให้เธอที่ร่างกายผอมสูงดูสะโอดสะองขึ้นลั่วอู๋ฉางคิดไม่ถึง เด็กผู้หญิงที่ไม่เจอกันสี่ปี มีของดีอยู่มาก เป็นคนที่แพรวพราวไปด้วยเสน่ห์นอกจากร่างกายขาดสารอาหารเล็กน้อย แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหา มีลั่วอู๋ฉางหมอเทวดาขั้นสุดยอดอยู่ สามารถบำรุงกลับมาได้อย่างง่ายดายถึงเวลา รูปร่างของเด็กสาวจะสมบูรณ์แบบยิ่งกว่าเดิม เอาชนะนางแบบอาชีพจำนวนมากได้ทั้งครอบครัวกำลังทานอาหารเช้า เป็นเจิ้งอวิ๋นจวนที่ซื้อมาตามรสชาติที่ลูกสาวกับลั่วอู๋ฉางชอบมาจากชั้นล่

    Last Updated : 2024-03-01
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 77

    อวี๋อีเหรินรู้ว่าตัวเองปากเดียวเสียเปรียบอย่างมาก เถียงกับพ่อแม่ต่อไปไม่มีความหมายสักนิด จึงเปลี่ยนทิศทาง "งั้นก็ต้องให้เขาสมัครงานได้ก่อน ไม่อย่างนั้นทุกอย่างก็เป็นการพูดเรื่องเปื่อย!""พ่อแม่ต้องเตรียมใจเอาไว้ล่วงหน้า ตอนนี้บริษัทของพวกเราตั้งเงื่อนไขต่อพนักงานใหม่สูงมาก คนจำนวนมากที่ใช้เส้นสาย ต่างถูกเชิญออกแล้ว"รอให้ลั่วอู๋ฉางหน้าม่อยคอตกกลับมา อวี๋ซือหยวนต้องไม่กล้าพูดอะไร ในเมื่อเหตุผลมาจากทางด้านตัวเอง ใครใช้ให้เขาแนะนำคนที่ความสามารถไม่ถึงกำหนดไม่เข้าใจจริง ๆ พ่อแม่ชอบลั่วอู๋ฉางที่ตรงไหน?ไอ้หมอนี่ทั่วทั้งตัว ไม่มีข้อดีเลยสักอย่าง!อวี๋ซือหยวนพูดอย่างมั่นใจ "คนอื่นไม่ได้ แต่เสี่ยวลั่วไม่มีปัญหาแน่นอน!""เสี่ยวลั่ว ความประทับใจแรกสำคัญมาก"อวี๋ซือหยวนพูดอย่างจริงจัง "เสื้อผ้าของนายตอนนี้ไม่เหมาะสม ไปซื้อชุดใหม่ก็ไม่ทัน เราสองคนรูปร่างใกล้เคียงกัน สวมของอาก่อนเถอะ อามีเสื้อเชิ้ตสามสามตัวที่ยังไม่เปิดซอง"ลั่วอู๋ฉางในใจปฏิเสธ กลับต้องแสดงท่าทางยอมรับด้วยความเต็มใจออกมา "ขอบคุณครับคุณอา คุณอาคิดได้รอบคอบมาก"สิบนาทีต่อมา อวี๋อีเหรินพูดอย่างหงุดหงิด "เสร็จแล้วยัง! ถ้ายังไ

    Last Updated : 2024-03-01
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 78

    "อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนาย ชิงเหยน กรุ๊ปไม่ใช่ว่าใครก็สามารถเข้าไปได้นะ ต่อให้มีพ่อฉันใช้เส้น ไม่มีความสามารถก็ถูกคัดออก"รถแท็กซี่จอดที่หน้าอาคารชิงเหยียน อวี๋อีเหรินเปิดประตูไปด้วย แยกเขี้ยวอย่างไม่พอใจไปด้วยนี่เธอให้ลั่วอู๋ฉางเตรียมใจให้พร้อมล่วงหน้าก่อน สมัครงานไม่ติด พูดได้แค่ว่าความสามารถของนายมีจำกัด ไม่ผ่านเกณฑ์ของบริษัท โทษคนอื่นไม่ได้ผู้ชายรักศักดิ์ศรี ลั่วอู๋ฉางก็ไม่มีข้อยกเว้นอยู่แล้ว จะต้องไม่กล้าไปขอร้องให้อวี๋ซือหยวนใช้เส้นสายอีกแน่นอน"ยังมีอีก ห้ามนายพูดว่าฉันเป็นคนพามา! ฝ่ายบุคคลอยู่ที่ชั้นหก นายขึ้นไปเองเถอะ" อวี๋อีเหรินก้าวขาเรียวยาวออกไป สวมรองเท้าส้นสูงเดินไขว้ขา ทิ้งแผ่นหลังสวยงามให้ลั่วอู๋ฉางลั่วอู๋ฉางยิ้ม เขาไมมีทางคิดเล็กคิดน้อยกับเด็กสาวคนนี้ จากนั้นเดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่ด้วยตนเองโปสเตอร์ขนาดใหญ่แขวนอยู่บนผนัง เป็นรูปถ่ายของเกาชิงเหยียน ใบหน้าสวยเย็นชาราวกับน้ำค้างแข็ง ตาโตเต็มไปด้วยความเฉลียวฉลาด บุคลิกองอาจผ่าเผยอย่างมากด้านล่างมีตัวอักษรแถวหนึ่งแนะนำ: ประธานชิงเหยน กรุ๊ป คุณเกาชิงเหยียน"นี่มันบังเอิญจริง ๆ!" ลั่วอู๋ฉางเผยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยควา

    Last Updated : 2024-03-01
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 79

    ขณะเดียวกัน ลั่วอู๋ฉางมาถึงฝ่ายบุคคล ยื่นประวัติส่วนตัวของตัวเองผู้สัมภาษณ์ทั้งหมดมีสามคน ผู้ชายสองผู้หญิงหนึ่ง คนที่นั่งอยู่ตรงกลางก็คือหัวหน้าแผนกหานอวี่หาง ด้านซ้ายคือผู้ช่วยของเขา ด้านขวาก็คือเด็กสาวคนนั้นที่พาลั่วอู๋ฉางมาลั่วอู๋ฉางดูจากข้อมูลบัตรที่อยู่บนโต๊ะ เธอชื่อเซี่ยซินซินดูจากลำดับการนั่งก็คาดการณ์ได้ไม่ยาก ตำแหน่งของเซี่ยซินซินต่ำกว่าผู้ช่วย น่าจะเป็นพนักงานทั่วไปหานอวี่หางเหลือบของเขา ในดวงตามีรอยยิ้มแปลกประหลาดแวบผ่าน สีหน้าเต็มไปด้วยความดูถูก คนที่ติดอยู่ข้างในสี่ปี เพิ่งถูกปล่อยตัวออกมา จัดการนายได้สำเร็จอย่างง่ายดายเขาถึงขั้นคิดว่าตู้หมิงเจ๋อทำเรื่องเกินความจำเป็น ไม่จำเป็นต้องมากำชับเรื่องนี้บ่อย ๆ ด้วยซ้ำแต่ดูจากมุมอื่นก็แสดงให้เห็นว่า ตู้หมิงเจ๋อให้ความสำคัญกับเรื่องนี้เป็นอย่างมากก็ได้ วันนี้ฉันที่เป็นหัวหน้าพยายามอย่างสุดความสามารถ สั่งสอนนักโทษคนนี้ให้รู้ว่าควรทำตัวอย่างไร"รายงานชื่อ อายุ เพศกับประวัติการศึกษา ให้เวลานายหนึ่งนาทีแนะนำตัวเอง" หานอวี่หางดูเรซูเม่ น้ำเสียงออกคำสั่งน้ำเสียงเย็นชา สีหน้าหงุดหงิด นี่มันเหมือนรับสมัครพนักงานที่ไหนกัน น

    Last Updated : 2024-03-01
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 80

    มั่นใจได้ว่า สองคนตรงหน้ากำลังตั้งใจกลั่นแกล้งลั่วอู๋ฉางอยู่ เซี่ยซินซินมองไปทางหานอวี่หางและส่งสายตาให้ ความหมายคือทำเกินเหตุไปหน่อยแล้ว แต่หานหวี่หางไม่สนใจด้วยซ้ำเซี่ยซินซินก็มองไปทางผู้ช่วยอีก เขาก็ไม่สนใจเธอเช่นกันลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชา: "คุณแน่ใจเหรอ?"หานอวี่หางยิ้มพูด "ชั้นบนชั้นล่าง ห้องน้ำสาธารณะทั้งหมด ไม่แบ่งชายหญิง ทั้งหมดยกให้นายรับผิดชอบ เงินเดือนหนึ่งหมื่นสองพันห้าร้อยบาท""ยังไม่รับของคุณหัวหน้าหานอีก นอกจากเขาที่มีเมตตารับนายไว้ เปลี่ยนเป็นบริษัทอื่น ไม่มีทางว่าจ้างนักโทษ" ผู้ช่วยพูดเสียงดังเซี่ยซินซินเริ่มขมวดคิ้ว คิดว่าพวกเขาสองคนทำแบบนี้รังแกกันเกินไปแล้ว"หัวหน้าหาน คุณเข้าใจผิดหรือเปล่าคะ พนักงานทำความสะอาดของบริษัทเราจ้างบริษัทภายนอก ไม่ต้องรับสมัครคนด้วยซ้ำ"มีประวัติอาชญากรรมแล้วอย่างไร ชีวิตนี้ใครบ้างที่ไม่เคยทำผิด? กลัวตัวกลับใจก็พอแล้ว จำเป็นต้องทำเกินเหตุขนาดนี้ไหม ถึงขั้นดูถูกเหยียดหยามบุคคลิกภาพหานอวี่หางไม่ได้มองเซี่ยซินซินแม้แต่นิด จากนั้นพูดอย่างไม่พอใจ "เรื่องนี้เธอไม่ต้องยุ่ง ฉันคึือหัวหน้าฝ่ายบุคคล ฉันเป็นใหญ่"เขาแสร้งทำเ

    Last Updated : 2024-03-01
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 81

    ผู้ช่วยก็พูดตำหนิตาม "คนตำแหน่งต่ำทำไมถึงได้สงสัยคนตำแหน่งสูง เซี่ยซินซินเธอก็จบจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง แม้แต่ความสูงต่ำพื้นฐานก็ยังไม่รู้เรื่อง เธอดูสิทำให้หัวหน้าหานโมโหแล้ว"จากนิสัยในอดีตของเซี่ยซินซิน คงจะลาออกไปตั้งนานแล้ว แต่เธอพิจารณาถึงสถานการณ์ของครอบครัวในตอนนี้ และก็น้องชายที่เรียกมัธยมปลาย ทำให้ต้องเลือกอดทนงานนี้สำคัญอย่างมากสำหรับเธอในเวลาเดียวกัน รถโรลส์-รอยซ์ คัลลิแนนก็เร่งความเร็วอย่างต่อเนื่องบนถนนและขับมาที่ทางนี้"คุณลั่ว ทำไมถึงอยู่ที่ในบริษัทได้นะ?"เกาชิงเหยียนใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย เธอคิดอยู่นานมากก็คิดไม่ออก เธอเร่งเร้าคนขับอีกครั้ง "ขับเร็วหน่อย!""ได้ครับ......" คนขับเหงื่อไหลเต็มหน้าผาก เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคุณหนูร้อนใจขนาดนี้ แตกต่างกับเธอที่ปกตินิสัยใจเย็นเฉลียวฉลาดเป็นคนละคนไม่กี่นาทีต่อมา ประตูห้องทำงานก็ถูกผลักออกอย่างรุนแรง"ใครกัน! เข้ามาไม่เคาะประตู ไม่รู้กฎเกณฑ์บ้างเหรอ?" หานอวี่หางโมโหอย่างมาก นี่อยากจะแสดงอำนาจต่อหน้าเซี่ยซินซินกับลั่วอู๋ฉางสินะแต่เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น สีหน้าก็เปลี่ยนไป ท่าทางเปลี่ยนไปหนึ่งร้อยแปดสิบองศาทันที จากนั้น

    Last Updated : 2024-03-01
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 82

    เมื่อได้ยินความต้องการของลั่วอู๋ฉาง แม้แต่เซี่ยซินซินก็ถลึงตาโต คิดว่าไม่สามารถยอมรับได้นี่ของานทำที่ไหนกัน นี่อยากมาเป็นคุณชายชัด ๆ!แค่รับเงินแต่ไม่ทำงาน อีกอย่างไม่ยอมรับการจำกัดเวลา ถ้ามีงานแบบนี้ ขอให้เอามาให้ฉันก่อน!ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหานอวี่หางกับผู้ช่วย ความดูถูกที่มีต่อลั่วอู๋ฉางเพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรง เดิมคิดว่าไอ้หมอนี่จะคว้าโอกาสไว้ แสดงออกต่อหน้าประธานเกา ได้รับความประทับใจที่ได้และได้รับงานที่ดีกลับคิดไม่ถึงว่า ไอ้หมอนี่ไม่เพียงไม่คว้าโอกาสไว้ แถมยังเป็นฝ่ายหาเรื่องตายเกาชิงเหยียนคือใคร?จะยอมรับข้อเสนอที่ไร้เหตุผลแบบนี้ได้อย่างไร จะต้องโมโหอย่างมากแน่ตอนนี้พิสูจน์แล้วว่าเป็นปัญหาของผู้มาสมัครงาน หานอวี่หางรู้สึกว่าวิกฤตการณ์ได้หมดไปแล้ว เขามีความมั่นใจแล้ว จึงพูดเสียงดัง "ประธานเสี่ยวเกาคุณฟังสิ นี่เป็นคำพูดของคนเหรอ?""ไอ้หมอนี่ตั้งใจมาสร้างความวุ่นวาย ไม่ต้องพูดมากกับเขา ผมจะไปเรียกรปภ. เข้ามา"ดวงตากลมโตของเกาชิงเหยียนแทบจะพ่นไฟออกมา เธอพูดด้วยความโมโห "หุบปาก! ตอนนี้ฉันกำลังสัมภาษณ์อยู่ ยังไม่ถึงตาที่คุณจะพูดแทรก!"หานอวี่หางตกใจอย่างมาก รีบก้มหน้าไม่กล้าพู

    Last Updated : 2024-03-01
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 83

    "ในเมื่อคุณชอบล้างห้องน้ำขนาดนี้ งั้นงานที่ถูกคนให้เกียรติงานนี้ ก็ให้คุณเป็นคนรับผิดชอบ!" เกาชิงเหยียนตวาดเสียงเย็นชาไอ้หมอนี่เกือบจะขัดขวางเรื่องดี ๆ แล้ว เกาชิงเหยียนรู้สึกโมโหอย่างมาก!ถ้าหากเป็นเกาชิงเหยียนในอดีต คงจะสั่งให้พี่ตาวกำจัดไอ้หมอนี่ไปนานแล้ว"ห๊ะ? ประธานเกา คุณอย่าล้อเล่นสิครับ" หานอวี่หางตะลึงตาค้างเกาชิงเหยียนพูดอย่างจริงจัง "นับตั้งแต่ตอนนี้ หานอวี่หางลดตำแหน่งจากหัวหน้าฝ่ายบุคคลเป็นพนักงานทำความสะอาด ทำได้ก็ทำ ไม่กล้าก็ไสหัวไป!""ยังมีพวกคุณสองคน......"สายตาที่ไม่เป็นมิตรของเกาชิงเหยียน มองไปยังผู้ช่วยกับเซี่ยซินซิน เมื่อครู่เธอได้ยินชัดเจน ผู้ช่วยกับหานอวี่หางเป็นพวกนิสัยเดียวกัน จึงคิดว่าพวกเขาทั้งหมดเป็นพวกเดียวกันในเมื่อไม่เคารพต่อคุณลั่ว งั้นก็ไล่ออกทั้งหมด!ลั่วอู๋ฉางพูดตรงไปตรงมา "คุณเซี่ยซินซินคนนี้ เป็นคนยุติธรรมมาก และเป็นพนักงานที่ดีที่หาได้ยาก"เกาชิงเหยียนเข้าใจทันที "มีการลงโทษก็มีรางวัล ในเมื่อเป็นบุคคลที่มีความสามารถ งั้นก็ให้เธอมาแทนตำแหน่งของหานอวี่หาง รับตำแหน่งหัวหน้าแผนกคนใหม่""ฉัน?"เซี่ยซินซินใบหน้าตกตะลึง นิ่งอึ้งอยู่กับที่

    Last Updated : 2024-03-01

Latest chapter

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1045

    ผู้หญิงนอกจากจะอิจฉา ก็ได้แต่ยอมรับว่าตัวเองสู้ไม่ได้ช่างเป็นผู้หญิงที่สวยเหลือเกิน!เย้ายวนและเซ็กซี่!อะไรคือ ใบหน้าเหมือนนางฟ้า หุ่นเหมือนปีศาจ เหมือนถูกสร้างมาเพื่อเธอคนนี้โดยเฉพาะ"ทำไมถึงเป็นเธอ?" ลั่วอู๋ฉางดูตกใจเล็กน้อยถ้าเป็นเกาชิงเหยียนหรือหนิงซินถง เขาคงคิดว่าเป็นเรื่องปกติแม้แต่หยูอีเหริน ลั่วอู๋ฉางก็ยังไม่รู้สึกตกใจแต่กลับเป็นหูเยว่ซี!จิ้งจอกตัวนี้ ไม่อยู่เฉยๆ ที่บ้านแล้วออกมาทำอะไร?"มารับนายท่านไงล่ะ!"หูเยว่ซีไม่สนใจสายตาประหลาดใจของลั่วอู๋ฉาง เดินอวดโฉมเข้ามาและคว้าแขนเขาทันทีทรวงอกที่ใหญ่โตนุ่มนิ่ม กระชับแนบชิดกับแขนของลั่วอู๋ฉางพอมองไปที่พวกผู้ชายที่ยืนตะลึงอยู่ ก็เห็นว่าต่างพากันอิจฉาอย่างสุดขีดสาวงามที่หายากทั้งบนฟ้าและบนดิน กลับมีเจ้าของแล้ว!ที่สำคัญ ผู้ชายคนนั้นดูธรรมดาขนาดนั้น เขามีดีอะไรกัน?"ขับรถมาไหม?" ลั่วอู๋ฉางถามขณะสวด "บทสงบใจ" ในใจหูเยว่ซีพยักหน้า "แน่นอน!""ถึงจะบินมาสะดวกกว่า แต่กลางวันแสกๆ แบบนี้ ฉันคงโดนจับไปแยกร่างเพื่อค้นคว้าวิจัยแน่ๆ"ลั่วอู๋ฉางพูดว่า "ไปชานเมืองทางใต้"ห่างออกไปสิบกว่ากิโลเมตร ริมทะเลสาบที่ส่องประกาย

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1044

    "ตูม...!"ทันใดนั้นพื้นดินก็สั่นสะเทือน!เสียงดังมาจากปากทางขึ้นเขา เห็นกลุ่มควันรูปเห็ดสีขาวลอยขึ้นช้าๆ"ระเบิด...จริงเหรอ?" ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจส่วนหนานกงจือรั่วมีสีหน้าหวาดกลัวไม่ใช่ของปลอมเหรอ? แล้วมันระเบิดได้ยังไง?บริเวณปากทางขึ้นเขา เต็มไปด้วยความวุ่นวายผนังหินทั้งสองข้างถล่มลงมา ก้อนหินเล็กใหญ่กลิ้งลงมาจนเป็นกำแพงกั้นหลุมขนาดใหญ่ที่เกิดจากระเบิด มีเส้นผ่านศูนย์กลางกว่าสิบเมตร และลึกถึงห้าเมตรอย่างน่ากลัว!แม้แต่น้ำใต้ดินก็เริ่มไหลออกมาบนพื้นมีผู้คนล้มลงกระจัดกระจาย รอบศูนย์กลางของการระเบิดมีศพหลายร่างที่ถูกทำลายจนดูไม่ออก อวัยวะต่างๆ กระจัดกระจายเต็มพื้นไม่ใช่แค่ศพของชาวบ้าน แต่ยังมีศพของนักบู๊โบราณที่ใส่ชุดต่อสู้อีกด้วยคนคนหนึ่งที่เปื้อนเต็มไปด้วยดินและฝุ่นจนเสื้อผ้าดูไม่ออกว่ามีสีหรือรูปแบบอะไร ใบหน้าก็สกปรกไปหมด เธอเงยหน้าขึ้นอย่างลำบากจากรูปร่างและผมเผ้าที่ยุ่งเหยิง ดูออกได้ไม่ยากว่าเป็นผู้หญิงหลังจากที่ตบและเช็ดไปอย่างบ้าคลั่ง ในที่สุดใบหน้าที่แท้จริงก็ปรากฏออกมาใช่แล้ว เธอก็คือหลินเชี่ยน!เธอได้รับการเลี้ยงดูแบบชนชั

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1043

    ชายชราเพียงส่งสายตา ชาวบ้านที่ผูกระเบิดไว้กับตัวก็เดินกราดเข้ามาทันที พร้อมกับอุปกรณ์จุดระเบิดในมือคนอื่นๆ ก็เปลี่ยนท่าทีเป็นดุดันอย่างเห็นได้ชัด ท่าทีไม่เป็นมิตรอย่างยิ่งชายชรายิ้มเจ้าเล่ห์ "พวกคนในเมืองอย่างพวกนาย ชีวิตคงมีค่ามากล่ะสิ จะมาเสี่ยงชีวิตเพื่อของนอกกายพวกนี้ทำไม จริงไหม?""แต่พวกเรามันต่างออกไป ชีวิตของเรามันไร้ค่า เอามาแลกกับชีวิตกับพวกนาย ไม่คุ้มกันหรอก!"ชายชราผู้นี้ เจ้าเล่ห์ยิ่งนักเขารู้จักใช้จุดแข็งของตัวเองและพูดกดดัน เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามยอมถอย"ระเบิดเลยสิ" ลั่วอู๋ฉางพูดขึ้นอย่างเย็นชาชายชราอึ้งไป "นายพูดว่าอะไรนะ?""ไม่ใช่ว่าจะตายไปด้วยกันเหรอ เอาเลยสิ!" ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยสีหน้าไม่หวาดกลัวใดๆ เหมือนกำลังพูดถึงเรื่องเล็กที่ไม่สำคัญชายชราเบิกตากว้าง "ไอ้หนู นายพูดจริงหรือ?""นายอยากตายเอง แต่จะพาคนอื่นไปด้วยหรือ? นายมีสิทธิ์อะไรไปตัดสินใจแทนคนอื่น นายมีสิทธิ์นั้นหรือไง?""ไอ้หนูนี่มันบ้าแล้ว พวกนายจะปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจหรือ?"นี่ก็คือการพยายามยุแหย่ให้แตกกัน!คนหนึ่งคนไม่กลัวตาย ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะไม่กลัวตายถ้าสร้างความขัดแย้งในหมู่พวกเขาไ

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1042

    "ชวีหลิงหาน?"ลั่วอู๋ฉางชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตะโกนออกมา"อาจารย์หญิงรอง!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเบิกตากว้าง แม้แต่คนนอกอย่างหนานกงจือรั่วก็ยังตกใจมีเพียงซูเทียนคั่วที่ยังคงสงบนิ่ง ตาแก่ผู้นี้เคยเจอเรื่องมีภรรยาหลายคนบ่อยจนชินแล้ว จึงยอมรับได้ง่ายเป็นธรรมดาเย่ปิงเหยาพยักหน้าอย่างจนใจในตอนแรก ลั่วอู๋ฉางตั้งใจปิดบังเนื้อหาในกระดาษ เพราะกลัวว่าพวกเธอจะไม่รู้เรื่องของกันและกันถ้าถูกเปิดเผย เรื่องคงจะยุ่งยากแน่นอน!แม้ว่าเทพอวี้คนนั้นมักทำให้ลูกศิษย์ลำบากเสมอ และลั่วอู๋ฉางก็ไม่เห็นด้วยกับการกระทำหลายอย่างของเขาแต่เรื่องนั้นเป็นปัญหาเรื่องศีลธรรมในตัวของเทพอวี้เองลั่วอู๋ฉางจะไม่เอาคืนโดยการไปทำให้อาจารย์ลำบากหรอกเพราะนี่ก็เป็นเรื่องของศีลธรรมเช่นกันดังนั้นลั่วอู๋ฉางจึงยอมช่วยตาแก่นั่นปิดบังให้ไม่คิดเลยว่า สุดท้ายตาแก่คนนั้นจะโป๊ะแตกซะเอง!เย่ปิงเหยาผู้เป็นอาจารย์หญิงคนนี้ช่างไม่ธรรมดาเธอหาเบาะแสเจอได้ในเวลาอันสั้นแม้ว่าเธอกับเทพอวี้จะไม่ได้แต่งงานกันอย่างเป็นทางการ แต่ชื่ออาจารย์หญิงก็เป็นที่ยอมรับอย่างแท้จริงในตอนที่ตาแก่นั่นป่วยหนักและต้องการคนดูแลเอาใจใส่ กลับไปหลบอย

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1041

    "ยังมีใครอีก?" น้ำเสียงของลั่วอู๋ฉางสงบนิ่งยิ่งนัก แต่กลับสร้างความหวาดกลัวที่ไม่อาจอธิบายได้กวานเหวินเหยารีบก้มหน้าลงทันที เกรงว่าจะสบตากับลั่วอู๋ฉางเข้า"คุณหนูหนานกง ไปกันเถอะ" ลั่วอู๋ฉางกล่าวหนานกงจือรั่วเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับรอยยิ้มกว้างดั่งดอกไม้บาน "ได้ค่ะ!"เมื่อเห็นพวกเขาเดินจากไป หลินเชี่ยนกัดริมฝีปากแน่น ดวงตาเปล่งประกายความเคียดแค้นเมื่อทั้งห้าคนเดินห่างออกจากพื้นที่ใจกลางภูเขาชางหลง สัญญาณโทรศัพท์ก็ค่อยๆ ดีขึ้นเย่ปิงเหยาวุ่นอยู่กับการติดต่อคนรู้จักทันที เพื่อสอบถามวิธีการถ่ายทอดพลังเข้าสู่แท่งคริสตัล"ได้เรื่องแล้ว!"ผ่านไปครู่หนึ่ง เย่ปิงเหยาก็ยิ้มออกมา "มีคนบอกฉันว่า มีชายคนหนึ่งชื่อหมอพิษกระหายเลือด เขารู้วิธีนี้""แต่เขาเป็นพวกอารมณ์สองขั้ว แถมมีศัตรูนับไม่ถ้วน ช่วงหลายปีมานี้เขาหายตัวไปจากยุทธภพ แทบไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน""ฉันได้ขอให้เพื่อนช่วยตามหาแล้ว คิดว่าอีกไม่นานคงจะมีข่าว"คิ้วคมของลั่วอู๋ฉางขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เขาพึมพำกับตัวเอง "หมอพิษกระหายเลือด...ทำไมชื่อฟังดูคุ้นๆ นะ""เธอก็เป็นคนในวงการแพทย์ จะเคยได้ยินชื่อนี้ก็ไม่แปลกหรอก"

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1040

    เมื่อเห็นลั่วอู๋ฉางที่หันหลังเดินจากไป พร้อมกับนึกถึงอาการป่วยของปู่ที่ทรุดหนัก หลินเชี่ยนก็กัดฟันกรอดด้วยความแค้น"เรื่องนี้รีบร้อนไม่ได้!"เฉินเหล่าพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "อย่างน้อยตอนนี้เราก็รู้แล้วว่าหญ้าน้ำแข็งใบเก้าประกายอยู่ที่ไหน รอเราออกไปจากที่นี่ก่อน แล้วค่อยหาวิธีอีกทีเถอะ""จะมีวิธีอะไรได้ คนบ้านั้นมันไม่ฟังใครเลย!" หลินเชี่ยนนึกถึงท่าทางหยิ่งยโสของลั่วอู๋ฉางแล้วก็ยิ่งโกรธเฉินเหล่าฝืนยิ้มและพูด "ถ้าไม่มีทางเลือกจริงๆ คุณหนูใหญ่ก็คงต้องลดท่าทีลงไปขอโทษเขา เขาบอกให้ไปหาเขา แสดงว่ายังมีโอกาสอยู่...""ให้ฉันไปขอโทษเขาเนี่ยนะ? ทำไมต้องทำด้วย!" หลินเชี่ยนตาโต"คิดถึงสุขภาพของท่านหัวหน้าตระกูลไว้สิครับ เมื่อเทียบกับคำขอโทษประโยคเดียว มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย!" เฉินเหล่ายังคงพยายามเกลี้ยกล่อมหลินเชี่ยนไม่โง่ เธอรู้ว่าในถิ่นทุรกันดารนี้ เธอไม่มีทางสู้ลั่วอู๋ฉางได้รอออกไปข้างนอกก่อน ใช้อิทธิพลของตระกูลหลินกดดันเขา ถึงตอนนั้นค่อยไปเจรจาใหม่ก็ยังไม่สายเมื่อเห็นลั่วอู๋ฉางกับพวกกำลังจะเดินไปไกลแล้ว ในที่สุดซืออวิ๋นหานก็ทนไม่ไหวและตะโกนขึ้น "ลั่วอู๋ฉาง หยุดเดี๋ยวนี้นะ!""นายฆ

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1039

    มันต้องเป็นข้ออ้างที่ไอ้เด็กนี่กุขึ้นมาแน่ๆ!"ลั่วอู๋ฉาง นายว่าหัวหน้าผู้พิทักษ์ของตระกูลฉันลอบโจมตีนาย มีหลักฐานหรือเปล่า?" ซืออวิ๋นหานกัดฟันแน่น พยายามควบคุมความโกรธที่กำลังจะปะทุลั่วอู๋ฉางกล่าวอย่างไม่แยแสว่า "แค่ฆ่าคนสักคนสองคนเท่านั้น ต้องการหลักฐานอะไรกัน?""นาย..." ซืออวิ๋นหานโกรธจนหน้าอกสะท้าน มือข้างหนึ่งกำด้ามดาบแน่นซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดเสียงดังว่า "ศิษย์พี่ฉันเป็นคนมีคุณธรรม ใจกว้าง และไม่เคยหาเรื่องใครก่อน""แต่หากใครมาหาเรื่อง ศิษย์พี่ฉันก็จะไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ!""คนที่ชื่อซือเทียนฉีนั่น คิดจะฆ่าพวกเราเพื่อแย่งชิงสมบัติ สมควรตายแล้ว!"ซืออวิ๋นหานเกือบจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ แต่เมื่อคิดถึงภาพที่ลั่วอู๋ฉางสังหารพญานาคในพริบตา ก็เหมือนถูกสาดน้ำเย็นจนทั่วหัว ทำให้เขายอมถอยอย่างรวดเร็วเขาไม่กล้าจริงๆ!ลั่วอู๋ฉางเห็นเช่นนั้น จึงกล่าวว่า "ไปกันเถอะ""เดี๋ยวก่อน!"คราวนี้คนที่พูดคือหลินเชี่ยน ท่าทีราวกับออกคำสั่งเห็นได้ชัดว่าเธอไม่สนใจคำเตือนของเฉินเหล่า"ไอ้แซ่ลั่ว ฉันถามนาย หญ้าน้ำแข็งใบเก้าประกายอยู่ในมือนายหรือเปล่า?"หลินเชี่ยนจ้องเขาเขม็งและกล่าวว่า "ตั้งแต่พญาน

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1038

    "คุณหนูหลิน ไม่ใช่ว่าพวกเราไร้ความสามารถ แต่ข้างล่างว่างเปล่า ไม่มีวี่แววของหญ้าวิเศษเลย"ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ใหญ่จากตระกูลกวาน พูดไปตัวสั่นไปว่า "พวกเราค้นจนทั่วแล้ว แต่สุดท้ายก็หาอะไรไม่เจอเลย"ปรมาจารย์ใหญ่จากตระกูลซือที่อยู่ข้างๆ กำลังห่อตัวด้วยผ้าห่มอย่างเต็มที่ พลางเสริมว่า "ไม่มีจริง ๆ ครับ!"ในที่ไกลๆ ชายสูงวัยที่เพิ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าแห้งเสร็จ แต่ผมยังเปียกอยู่ กล่าวว่า "เห็นไหมว่าพวกเราไม่ได้โกหก พูดจริงทั้งนั้น!"เพื่อหลีกเลี่ยงการฮุบไว้คนเดียว ทุกครั้งจะเลือกคนจากทั้งสองตระกูลลงไปด้วยกันเพื่อคอยตรวจสอบและถ่วงดุลซึ่งกันและกันนี่เป็นกลุ่มที่สองแล้ว แต่ก็ยังกลับมามือเปล่าหลินเชี่ยนจ้องตาเขม็งพูดว่า "มันต้องมีสิ พวกนายไม่มีความสามารถเองถึงได้หาไม่เจอ!""ไอ้คนแซ่กวาน แล้วก็ซืออวิ๋นหาน พวกนายเพิ่งสัญญาต่อหน้าฉันเองว่าต้องเก็บหญ้าวิเศษมาได้แน่ๆ!""เสียเวลาตั้งนาน ได้แค่นี้เนี่ยนะ?"ทั้งสองคนสีหน้าไม่ค่อยดีนัก"คุณหนูหลิน ใจเย็นๆ นะครับ เดี๋ยวพวกเราจะส่งคนลงไปอีก" กวานเหวินเหยาพูดอย่างหน้าด้านๆซืออวิ๋นหานรีบพยักหน้า "ใช่ครับๆ ความล้มเหลวคือแม่ของความสำเร็จ ยิ่งยากก็

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1037

    ลั่วอู๋ฉางถามต่อว่า "ดังนั้น พวกเขาเลยฆ่ากันเองใช่ไหมครับ?""ใช่แล้ว!"เย่ปิงเหยาพยักหน้า "ในช่วงค่ำคืนเดียว พวกเขาที่ต่างก็มีแผนร้ายในใจ สุดท้ายก็ปะทุออกมาเมื่อเช้าวานนี้""ทุกคนต่างพยายามยึดถ้ำแห่งนี้เป็นของตัวเอง ใช้วิธีสกปรกเช่นวางยาและโจมตีแบบลอบกัดอย่างต่อเนื่อง""ฉันรู้ตั้งแต่แรกว่าพวกเขาคิดไม่ซื่อ จึงระวังตัวไว้บ้าง แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังกลายเป็นเป้าหมายหลัก ไม่เพียงถูกทำร้ายยังถูกวางยาพิษด้วย"พูดถึงตรงนี้ เย่ปิงเหยาก็แสดงสีหน้ายินดีแล้วพูดว่า "ยังดีที่ฉันรู้วิชาแพทย์ จึงสามารถควบคุมพิษไว้ได้""และด้วยวิชาแกล้งตายที่ตาแก่นั่นสอนฉัน ทำให้ฉันหลอกพวกเขาได้อย่างสนิทใจ ไม่เช่นนั้นฉันคงตายสภาพอนาถกว่าพวกเขาแน่"เพียงแค่เย่ปิงเหยาคิดถึงใบหน้าชั่วร้ายของพวกเขา เธอก็อดโมโหไม่ได้แม้พวกเขาจะตายหมดแล้ว ก็ยังไม่สามารถหยุดความเกลียดชังของเย่ปิงเหยาได้!ในความเป็นจริง หากลั่วอู๋ฉางและพวกไม่ได้มาทันเวลา เย่ปิงเหยาคงไม่มีโอกาสฟื้นขึ้นมาเองได้อย่างช้าสุด เธอคงต้องจบชีวิตลงในเย็นวันนี้"อาจารย์หญิง ท่านมั่นใจหรือว่านี่คือแก่นของคริสตัลสวรรค์?"ลั่วอู๋ฉางยื่นมือไปหักคริสตัลชิ้นหนึ

DMCA.com Protection Status