เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 702
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 703
"ได้ยินว่า ตาแก่ถูกคนช่วยกลับมาได้แล้ว"ซูหมิงหยาตะคอกเบาๆ แล้วพูดกับลูกสาวว่า "ถือว่าเขาชะตายังไม่ขาด โชคไม่เลวจริงๆ!""หลบได้ครั้งหนึ่งไม่ได้หมายความว่าจะหลบไปได้ตลอด พญายมต้องการเก็บเขา การดิ้นรนและต่อต้านไม่มีประโยชน์" คำพูดของถังเจียเจียยิ่งอุกอาจมากกว่าทันใดนั้นถังเจียเจียก็เลิกคิ้ว "เอ๊ะ! นั่นซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ใช่เหรอ เธอมาที่นี่ทำไม?"ดวงตาที่เฉียบคมของซูหมิงหยาเห็นชายหนุ่มในชุดธรรมดาที่มากับซูเฉี่ยนเฉี่ยน ก็แสดงรอยยิ้มดูถูกทันที "ไม่ว่าเธอจะมีจุดประสงค์อะไร อาศัยคนที่ติดตามเธอ ก็ไม่สามารถประสบความสําเร็จได้!""เจียเจีย แม่ไม่มีเวลาถามเธอเลย ทำไมจู่ๆ เธอถึงสนใจสมุนไพร เมื่อก่อนเธอเกลียดของแบบนี้มากที่สุดไม่ใช่เหรอ?"เหมือนกับลูกคนรวยคนอื่นๆ ถังเจียเจียไม่ชอบธุรกิจที่บ้านตั้งแต่เด็กลูกสาวลากเธอมาต่อแถวบอกว่าจะซื้อเห็ดหลินจืออายุร้อยปีอะไรนั่นตั้งแต่ถังเจียเจียโตมาขนาดนี้นี่เป็นครั้งแรก!"ลูกสาวของเถ้าแก่หม่า ชอบสมุนไพรที่มีอายุมาก ฉันจึงคิดจะซื้อเห็ดหลินจืออายุร้อยปีนี้เป็นของขวัญวันเกิดให้เธอ"ถังเจียเจียพูดอย่างลึกลับว่า "ฉันได้ยินคนพูดว่า เห็ดหลินจืออายุร้อยปีนี้ใ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 704
ถังเจียเจียถูกเอาอกเอาใจมาตั้งแต่เด็ก เป็นหัวแก้วหัวแหวนของครอบครัวครอบครัวที่ร่ำรวยทำให้เธอไม่ว่าจะปรากฏตัวที่ไหน ก็เป็นคนที่ถูกยกย่องและชมเชยเมื่อเวลาผ่านไป ย่อมมีนิสัยสูงส่งโดยธรรมชาติคนอื่นกลัวอำนาจของครอบครัวเธอ ย่อมไม่กล้าเถียงกับง่ายๆ แม้จะไม่พอใจก็ต้องเกรงใจตอนนี้ถังเจียเจียถูกลั่วอู๋ฉางเปรียบเป็นหมาไม่มีเชือกจูง ซึ่งเป็นครั้งแรกอย่างแน่นอนถังเจียเจียไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน ใบหน้าก็แดงก่ำด้วยความโกรธ "แก... แกพูดว่าอะไรนะ?""ไอ้สารเลวมาจากไหน กล้าพูดกับลูกสาวฉันแบบนี้ หยาบคายมาก!"ซูหมิงหยาเห็นลูกสาวไม่พอใจก็กระโดดออกมาทันที "ไม่ตักน้ำใส่กระโหลกดูสารรูปตัวเองเลย แกเหมาะสมไหม?""แต่แกมากับซูเฉี่ยนเฉี่ยนหญิงสาวป่าเถื่อน ก็เหมือนกับคำกล่าวที่ว่าคนประเภทเดียวกันมักอยู่ด้วยกันได้!"แม้ว่าซูหมิงหยาเจอซูเทียนคั่วพ่อผู้ให้กำเนิดก็มีท่าทางเฉยเมยอยู่เสมอต่อหน้าเธอซูหมิงอวี๋ผู้เป็นน้องชายก็ไม่อยู่ในสายตายิ่งไปกว่านั้นซูเฉี่ยนเฉี่ยนเป็นรุ่นหลานในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ซูหมิงหยาไม่เคยพูดดีกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนเลยเป็นเพราะตัวอย่างที่เธอทำไว้ ทำให้ลูกสาวถังเจียเจียรู้สึกว่าซู
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 705
ถังเจียเจียโกรธไม่เบา "แก..."หลายปีที่ผ่านมาแม้ว่าเธอจะดูถูกซูเฉี่ยนเฉี่ยนมาตลอด แต่ก็มีสิ่งหนึ่งที่ต้องยอมรับไม่ว่าจะเป็นรุปร่าง หน้าตาหรือไอคิว ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเทียบกับถังเจียเจียแล้วมีแต่บดขยี้ถังเจียเจียสามารถพึ่งพาการตกแต่งภายนอกเพื่อลดระยะห่างระหว่างซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้เท่านั้นแต่ทุกครั้งที่เธอสวมเสื้อผ้าแบรนด์เนม แต่งหน้าหนาๆ และสวมสินค้าฟุ่มเฟือยต่างๆ เหมือนนกยูงที่รำแพนหาง ปรากฏตัวในตระกูลซูอย่างหยิ่งผยอง แต่ก็ยังพ่ายแพ้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่แต่งตัวสบายๆแต่พอซูเฉี่ยนเฉี่ยนแต่งตัวเล็กน้อยก็ไม่มีที่ให้เธอยืนแล้ว"ปากหมาย่อมคายงาช้างออกมาไม่ได้ ฉันจะฉีกแก!" ซูหมิงหยาเห็นว่าลูกสาวเสียเปรียบจะเข้าไปลงมือลั่วอู๋ฉางกำลังรอให้ยายปากร้ายลงมือก่อนอยู่พอดี!ทันใดนั้นก็มีคนตะโกนด้วยความประหลาดใจว่า "รีบดูสิ เถ้าแก่ออกมาแล้ว!"เห็นเพียงคนอ้วนสวมหมวกใบเล็กและสวมชุดโบราณสีน้ำตาล รูปร่างเหมือนลูกบอลกลม ยิ้มแย้มแจ่มใสเดินถือกล่องไม้มะฮอกกานีใบหนึ่งถังเจียเจียเห็นแล้วก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที ยกมือขึ้นหยุดซูหมิงหยาที่โกรธจัดแล้วพูดว่า "แม่ ธุระสำคัญกว่า!""พวกเขาด่าเธอแบบนี้ เธอทนได้เหรอ?"
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 706
ในหมู่ผู้คน หลายคนเป็นพ่อค้าสมุนไพรที่มีประสบการณ์สำหรับราคาของเห็ดหลินจือร้อยปีนั้นย่อมมีตัวเลขในใจแต่คนกลุ่มนี้ล้วนฉลาดเฉียบแหลม การเสนอราคาครั้งแรก ไม่เพียงแต่จะถูกคนข้างหลังแซงหน้าโดยตรง แต่ยังอาจถูกคนธุรกิจเดียวกันเดาราคาที่ตัวเองสามารถจ่ายได้ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เรื่องที่เสียแรงแบบนี้แน่นอนว่าไม่มีใครอยากทำถังเจียเจียเป็นลูกวัวแรกเกิดไม่กลัวเสือ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอต้องได้เห็ดหลินจืออายุร้อยปีนี้มา ดังนั้นเธอจึงตะโกนเป็นคนแรกว่า "หนึ่งล้าน!""ฮ่า..."คนข้างๆ อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมามองดูคนอื่นอีกล้วนมีท่าทางเยาะเย้ยเธอว่าไม่มีความรู้อย่ามองว่าตระกูลถังทำธุรกิจสมุนไพร แต่ถังเจียเจียไม่ได้เรียนรู้และไม่สนใจสิ่งเหล่านี้ตั้งแต่เด็ก"ทำไม ไม่ได้เหรอ?"ถังเจียเจียเบิกตากว้างและพูดด้วยความโกรธว่า "คิดว่ามันราคาหนึ่งหมื่นต่อปี หนึ่งร้อยแปดรอบก็คือหนึ่งล้านแปดหมื่น ทำให้เป็นจำนวนเต็มก็ล้านหนึ่งพอดี!"ปีละหมื่น?แถมยังจำนวนเต็ม!นี่เป็นเรื่องตลกที่ยิ่งใหญ่มาก!"พวกคุณสนุกไหม รังแกเด็กคนหนึ่งที่ไม่รู้เรื่อง ตลกตรงไหน!"ซูหมิงหยาตะโกน "พวกคุณทุกคนคิดว่าตัวเองเป็นผู้เช
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 707
เถ้าแก่อ้วนยิ้มปากกว้าง ในฐานะที่เป็นคนอ้วนจึงยิ้มจนเป็นริ้วรอยแล้ว!"ยี่สิบล้าน!"ถังเจียเจียแสดงให้เห็นถึงจิตวิญญาณแห่งการครอบงำและเรียกราคาออกมาในช่วงเวลาหนึ่ง ผู้คนส่วนใหญ่อารมณ์เสียและเลือกที่จะหยุดยี่สิบล้านเป็นราคาที่สูงเสียดฟ้าอย่างแน่นอนตามการประมาณการของเถ้าแก่อ้วน หลังจากถึงสิบห้าล้านแล้ว คนที่สามารถเสนอราคาได้ก็มีน้อยมากแล้วคิดไม่ถึงว่าคุณหนูถังจะเรียกไปถึงยี่สิบล้านโดยตรงคราวนี้คนที่หัวเราะเยาะเธอก่อนหน้านี้ได้หุบปากอย่างสมบูรณ์แล้วคนอื่นมีเงินจริงๆ!สิ่งที่ถังเจียเจียต้องการก็คือเอฟเฟกต์นี้ การได้หน้ากลับมาก็ง่ายๆ แค่นี้"เถ้าแก่ชวี เพิ่มราคา!""คุณไม่ได้บอกว่าต้องเอาให้ได้เหรอ ต้องการซื้อกลับไปให้แม่ชรา""เรียกเพิ่มอีกนิดก็ได้ อย่าขี้ขลาด!"คนเดียวที่มีความแข็งแกร่งในการเพิ่มราคา หลังจากชั่งน้ำหนักในใจมาเป็นเวลานาน เขายังคงส่ายหัวแล้วพูดว่า "ซื้อให้แม่ชรา ไม่จำเป็นต้องเห็ดหลินจือร้อยปี โสมภูเขาแก่หรืออะไรก็ได้..."เถ้าแก่อ้วนเห็นดังนั้นก็รีบประกาศเสียงดังทันทีว่า "ยี่สิบล้าน มีใครอยากให้เพิ่มอีกไหม?""ยี่สิบล้านครั้งที่หนึ่ง..."ทันใดนั้นก็มีเสียงข
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 708
"...บัตรเครดิตแบล็คการ์ด และยังเป็นการ์ดสูงสุดที่ไม่ระบุชื่อด้วย!"เถ้าแก่อ้วนดูตกตะลึงและดวงตาก็เบิกกว้างราวกับระฆัง"แบล็คการ์ดอะไรกัน ยังไม่ระบุชื่ออีก ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยด้วยซ้ำ!"ถังเจียเจียโต้กลับทันที "ตาอ้วน คุณดูผิดหรือเปล่า?""ใช่ ฉันก็ไม่เคยได้ยินมาก่อน" ซูหมิงหยาให้กำลังใจลูกสาวทันที"ไม่เคยได้ยินมาก่อน เพราะพวกคุณไม่มีความรู้!" ลั่วอู๋ฉางตาต่อตาฟันต่อฟันสองแม่ลูกกำลังระเบิดความโกรธ เถ้าแก่อ้วนก็พูดเสียงดังก่อนว่า "ไม่ผิดหรอก พี่เขยผมเป็นประธานธนาคารเมืองหลวง เคยเอาบัตรแบล็คการ์ดนี้มาให้ผมดูโดยเฉพาะ"แตกต่างจากวัสดุพลาสติกที่ใช้ในบัตรธนาคารอื่นๆ มันทำจากโลหะผสมไทเทเนียม กระบวนการนี้ซับซ้อนมากและไม่สามารถเลียนแบบได้เลย!""คุณสมบัติที่ใหญ่ที่สุดของบัตรใบนี้คือสามารถเบิกเกินบัญชีได้เป็นพันล้านในครั้งเดียว!"อะไรนะ?ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างและอ้าปากค้างทีละคนบัตรเครดิตทั่วไป รูดได้หลายแสนก็ถือว่าหายากแล้วรูดได้มากกว่าหลักล้าน ต้องเป็นซุปเปอร์วีไอพีของธนาคาร แบบที่มีเครดิตสูงมากใบนี้ดูไม่ต่างจากบัตรดำทั่วไป คาดไม่ถึงว่าวงเงินจะสูงถึงพันล้าน!ต้องเป็นคนแบบไหนถึง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 709
"จะเพิ่มอีกไหม?"ถังเจียเจียทำหน้าหยิ่งผยอง "พวกเธอเพิ่ม ฉันจะเพิ่ม! วันนี้เห็ดหลินจือร้อยปีนี้ ฉันต้องเอามาให้ได้"ซูหมิงหยารู้สึกเสียดายมาก!ลูกสาวโง่ ไม่ใช่เงินของเธอ เธอไม่เสียดายใช่ไหม?กลับแสดงออกไม่ได้ เพราะคนดูอยู่เยอะขนาดนี้ ซูหมิงหยาต้องรักษาด้านที่มีเกียรติของเธอ ไม่สามารถทำให้ตระกูลถังเสียหน้าได้"ศิษย์พี่ลั่ว?" ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีสีหน้าขมขื่นสามสิบล้านเลยนะ!เอาเธอไปขายก็ไม่มีค่าขนาดนี้"ช่างเถอะ ในเมื่อเธอต้องการมันมาก งั้นก็ให้เธอเถอะ" ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลายซูเฉี่ยนเฉี่ยนถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที แม้ว่าจะไม่สามารถเอาเห็ดหลินจือร้อยปีมาได้อย่างราบรื่นและส่งผลกระทบต่อการผลิตยาแก้บาดเจ็บ แต่ประสิทธิภาพก็ต่ำเกินไปและการได้มันมาก็เป็นหลุมพรางเช่นกันต้นทุนสูง ผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปที่ผลิตออกมา ราคาก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วยสิ่งนี้ขัดกับความตั้งใจเดิมของอาจารย์เย่ปิงเหยาถ้าครั้งนี้ไม่สำเร็จก็หาโอกาสใหม่คราวหน้า ไม่จำเป็นต้องฝืน"ฮ่าฮ่า บอกแล้วว่าพวกแกไม่ใช่คู่ต่อสู้!"ถังเจียเจียรู้สึกภูมิใจทันที "ในเมืองอัน ไม่มีใครสู้ตระกูลถังของเราได้ แม่ ฉันพูดถูกไหม?"
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 710
"คุณหนูถัง ต่อหน้าเพื่อนร่วมธุรกิจมากมายขนาดนี้ คุณไม่สามารถใส่ร้ายคนอื่นได้!"เถ่าแก่อ้วนทำหน้าบึ้งตึงน้ำเสียงไม่ดี "ผมคิดว่าใครก็ตามที่อยู่ในตลาดขายส่งสมุนไพรนี้ ก็ถือว่าเป็นคนใหญ่คนโต""ขายของแท้มาตลอด ไม่มีการหลอก การซื้อขายซื่อสัตย์เป็นที่รู้จักกันดี!""ทุกคนแสดงความคิดเห็นหน่อย ใส่ร้ายธุรกิจที่ดีที่ดำเนินกิจการด้วยความซื่อสัตย์ในที่สาธารณะแบบนี้ มีมโนธรรมอยู่ไหม?""เธอใส่ร้าย เธอกำลังใส่ร้ายผม!"ถังเจียเจียมีประสบการณ์ทางสังคมน้อย ถูกเถ้าแก่อ้วนแก้ตัวทำให้เสียเปรียบโดยตรง ไม่รู้ว่าจะรับมือยังไง"ถุย!"แน่นอนว่าซูหมิงหยาจะไม่นิ่งดูดาย เป็นคนแรกที่รีบวิ่งไปสนับสนุนลูกสาว "อย่างนาย ยังกล้าเรียกตัวเองว่าทำธุรกิจด้วยความซื่อสัตย์อีกเหรอ?""นายคิดว่าผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ที่อยู่ที่นี่ตาบอดกันหมดเหรอ ปล่อยให้นายพูดเรื่องไร้สาระ!""ทุกคนดูสิ นี่มันเห็ดหลินจือร้อยปีเหรอ เป็นสินค้าที่ไม่ถูกต้องเลย แตกต่างจากในรูปราวฟ้ากับเหว!"ซูหมิงหยาชี้ไปที่เห็ดหลินจือสีดำและเน่าเปื่อยในกล่อง เอื้อมมือไปหักชิ้นหนึ่งแค่บีบเบาๆ ก็กลายเป็นผงโดยไม่ต้องออกแรง"ทุกคนดู ดูให้ละเอียด!"ซูหมิงหยาตะโก
บทล่าสุด
