Share
บทที่ 438
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 439
ลั่วอู๋ฉางพยักหน้าเล็กน้อย "แบบนี้นี่เอง!""ใช่แล้ว ร่างเดิมของคุณเป็นยังไง? มีเก้าหางจริง ๆ เหรอ เปลี่ยนกลับไป ผมอยากเห็น!"ปากเล็ก ๆ ของหูเยว่ซีเบ้สูงขึ้นเรื่อย ๆ สำหรับเธอในฐานะจักรพรรดิชิงชิว นี่เป็นการเรียกร้องที่มากเกินไปแน่นอนแต่ก็ช่วยไม่ได้ ใครให้ตัวเองสาบานไปแล้วไม่สามารถลืมได้ในพริบตาไหม?เอวทั้งสองข้างยังปวดอยู่เล็กน้อย เตือนหูเยว่ซีว่านี่คือผลของการโกหกทำให้เธอได้แต่ทำตามเท่านั้นเมื่อแสงสีขาวกะพริบ หูเยว่ซีก็กลายเป็นสุนัขจิ้งจอกสีขาวบริสุทธิ์ โดยมีหางขนปุกปุยขนาดใหญ่อยู่ด้านหลัง"หนึ่งสองสาม..."ลั่วอู๋ฉางสีหน้าจริงจังและเริ่มนับหูเยว่ซีรู้สึกเขินอายมากจนอยากเอาหน้าไปฝังหางของสุนัขจิ้งจอกเทียบเท่ากับจุดซ่อนเร้นของมนุษย์ผู้หญิงยิ่งไปกว่านั้นหูเยว่ซียังเป็นจักรพรรดิผู้สูงศักดิ์การถูกผู้ชายจ้องมองเป็นเรื่องที่น่าอายมาก เขา... เขายังแหวกนิ้วนับอีกด้วย!ถ้าไม่ใช่เพราะว่าฉันไม่สามารถเอาชนะคุณได้ ฉันคงตบหน้าคุณไปแล้ว!"เชี่ย! เก้าหางจริง ๆ ด้วย นี่เท่ากับพกผ้าห่มไว้ในตัวแล้วมั้ง ไม่ว่าหิมะจะตกหนักในฤดูหนาวก็ไม่หนาวใช่ไหม?"หูเยว่ซียิ้มอย่างไม่เต็มใจ!แกสิพ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 440
หูเยว่ซีโกรธไม่เบา ทำไงได้ตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของลั่วอู๋ฉางชีวิตอยู่ในกำมือคนอื่นอยู่นะ ได้แต่เลือกที่จะกล้ำกลืนฝืนทนเสี่ยวไป๋?เห็นฉันเป็นหมาจริง ๆ แล้ว!ลั่วอู๋ฉางยึดมั่นในหลักการตบหัวแล้วลูบหลัง "ตราบใดที่คุณสามารถรักษาสัญญาได้ ต่อไปคูณต้องการอะไร ผมจะพยายามช่วยคุณทำให้สำเร็จ""ตัวอย่างเช่น ตราประทับชิงชิวนี้"ทันใดนั้นดวงตากลมโตของหูเยว่ซีก็เป็นประกายขึ้นมา "จริงเหรอ?""ไม่มีทางผิดคำพูด!" ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างจริงจังหูเยว่ซีจึงหายเปลี่ยนเป็นดีใจ "นี่คุณพูดเองนะ ในฐานะเจ้านาย ต้องพูดคำไหนคำนั้น ห้ามหลอกซีซีนะ""ไม่ต้องห่วง ผมไม่เหมือนคนบางคนที่กลับคำพูด ไม่ชอบทำและก็จะไม่มีทางทำด้วย!"เวลาบ่ายสี่โมงครึ่ง เรือสำราญได้ออกเรือท่ามกลางเสียงแตรเรือทิ้งแนวสีขาวยาวไว้ที่ท้ายเรือและมุ่งหน้าไปยังใจกลางทะเลหลังจากหกโมงเย็น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น"เชิญเข้ามา!"หนิงซินถงซึ่งสวมชุดเจ้าหญิงเปิดประตู ยิ้มหวานแล้วพูดอย่างร่าเริง "อาจารย์ เราไปทานอาหารเย็นกันเถอะ!""โอเค!"ลั่วอู๋ฉางอุ้มเสี่ยวไป๋ซึ่งกำลังนอนหลับสนิทขึ้นมาดวงตาของเสี่ยวไป๋ง่วงนอนและสีหน้าสับสนนี่เป็นการนอนหลับ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 441
หนิงซินถงยิ้ม "ก็ใช่ งั้นให้ฉันเป็นคนดูแลมันเถอะ""เธอตัวขาวขนาดนี้ งั้นฉันจะเรียกเธอว่าเสี่ยวไป๋แล้วกัน! เสี่ยวไป๋เธอไม่ต้องเป็นห่วง มีพี่สาวอยู่ จะไม่ทำให้เธอหิวแน่นอน!""อี๊..."หูเยว่ซีท่าทางหมดอาลัยตายอยากผู้หญิงชั้นต่ำ เชอะ!หนิงหงถูเดินมาจากอีกด้านหนึ่งของทางเดินและถามด้วยความประหลาดใจ "ไปเอาลูกหมามาจากไหน?"ตาแก่ชั้นต่ำ เอ้ย!พวกแกพอได้แล้ว!หลังจากที่ทั้งสามทานข้าวเสร็จแล้ว พวกเขาก็เข้าไปในห้องโถงใหญ่ปกติแล้วหนิงหงถูเป็นคนถ่อมตัว แต่ในฐานะเจ้าพ่อในวงการสะสม มีคนรู้จักเขามากมาย ต่างพากันมาทักทาย"คุณหนิงมาด้วยตนเอง หรือว่าในการประมูลวันนี้ มีสินค้าอะไรที่ทำให้สะเทือนโลก?"ปกตินักสะสมรายใหญ่จะจ้างคนมาประมูลแทน น้อยมากที่จะมาเองข้อดีของสิ่งนี้คือคนอื่นจะไม่รู้ว่าใครคือผู้ซื้อที่แท้จริง โดยยังคงรักษาความรู้สึกลึกลับในขณะเดียวกันก็รับประกันความปลอดภัยของนักสะสมและของสะสมด้วย"ทุกท่านเข้าใจผิดแล้ว ครั้งนี้ผมมาเป็นเพื่อนคุณลั่ว ไม่ได้ชอบสินค้าชิ้นไหนเป็นพิเศษ"หนิงหงถูพูดความจริงอย่างไม่ปิดบังแต่ยิ่งเขาทำตัวแบบนี้ ทุกคนก็ยิ่งรู้สึกแปลกมากขึ้นเท่านั้น!ล้อเล่นอะไรก
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 442
"หมาแมวอะไร ก็กล้านั่งแถวหน้า ไม่เห็นนักประเมินสมบัติอย่างพวกเราอยู่ในสายตาเลย!"เจ้าของเสียงเป็นชายชราผมหงอกหน้าเหลี่ยมเข้งขึมดวงตาแดงก่ำ เต็มไปด้วยความโกรธ!ทุกคนตกตะลึง เขาพุ่งเป้าไปที่ใคร?มองตามสายตาของชายคนนี้ ทุกคนก็พบว่า ที่แท้ถ้อยคำเหล่านี้พูดกับลั่วอู๋ฉางลั่วอู๋ฉางก็สับสนเช่นกัน ทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่รู้จักเขา!ชายชราคนนี้กินยาผิดมาหรือเปล่า?"อาจารย์เมิ่ง นี่มันเรื่องอะไรกัน?" ชิวเทียนฉือรู้สึกสับสนและรีบถามชายชราชื่อเมิ่งป๋ออัน เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงในโลกแห่งการค้าขายของเก่าและการประเมินราคา ได้รับการยกย่องให้เป็นอาจารย์เมิ่งชิวเทียนฉือเป็นผู้ที่เชิญเมิ่งป๋ออันมาร่วมการประมูลครั้งนี้ด้วยเงินจำนวนมหาศาล เพื่อให้ช่วยตัวเองดูของต่างจากหนิงหงถู ระดับมืออาชีพของชิวเทียนฉือนั้นธรรมดามากแต่นี่ไม่ได้ขัดขวางการเป็นนักสะสมที่ยิ่งใหญ่ของเขา ตัวเองไม่เข้าใจ หาคนที่มีความรู้มาก็พอแล้วตราบใดที่เงินถึง ไม่มีเรื่องอะไรที่ทำไม่ได้ร่ำรวย ฟุ่มเฟือยและมีน้ำใจสิ่งเหล่านี้คือจุดแข็งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชิวเทียนฉือ เขายึดมั่นในความเป็นมืออาชีพมาโดยตลอดและให้ผู้เช
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 443
"ไอ้สารเลวแซ่ลั่วนี้ ต้องใช้วิธีการที่น่ารังเกียจอะไรสักอย่าง ถึงหลอกถงถงได้ขนาดนี้ ท่านต้องไม่ได้ถูกหลอกแน่นอน ใช่ไหม?"ฟู่หมิงเฉิงคิดว่าเขาพูดแบบนี้ หนิงหงถูจะอยู่ข้างเขาอย่างแน่นอนแต่ผลลัพธ์ค่อนข้างแตกต่าง"ลูกสาวฉันพูดแล้ว ให้นายเรียกชื่อเต็มของเธอ นายหูไม่ดี ไม่ได้ยินเหรอ?" หนิงหงถูพูดอย่างไม่เกรงใจฟู่หมิงเฉิงหน้าแดงทันทีเขาไม่รู้เลยว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น"ทำไมนายยังหน้าด้านเรียกฉันว่าลุงได้อีก?"หน้าหนิงหงถูดำคล้ำ พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด "นายเคยถามฉันไหม ฉันเห็นด้วยไหม? ระหว่างเราก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น!""ลูกสาวของฉันโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว เธอจะอยู่กับใคร เป็นอิสระและสิทธิ์ของเธอ!""คนอื่นห้ามยุ่ง ยิ่งไม่มีสิทธิ์ชี้นิ้วสั่ง นายได้ยินไหม?"หน้าของฟู่หมิงเฉิงกลายเป็นสีแดงราวกับก้นลิง เขาไม่เคยคิดเคยฝันว่าผลลัพธ์จะเป็นแบบนี้!แต่เพราะอะไรล่ะ?ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นคนบ้านนอกที่ยากจน ทำไมสองพ่อลูกของตระกูลหนิงถึงพยายามปกป้องเขามากขนาดนี้!ฟู่หมิงเฉิงไม่เข้าใจ!เดิมทีคิดว่าเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของลั่วอู๋ฉางแล้ว สองพ่อลูกจะตระหนักได้ทันทีว่าถูกหลอก จาก
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 444
"คุณลั่วท่านนี้เป็นแขกผู้มีเกียรติผมเชิญมา!"หนิงหงถูแนะนำเรื่องนี้อย่างเคร่งขรึม "ในเวลาเดียวกัน ความสัมพันธ์ของเขากับลูกสาวผมหนิงซินถงนั้นก็ไม่ธรรมดา"หนิงซินถงตอบสนองทันทีและกอดแขนของลั่วอู๋ฉาง ด้วยมือเดียว ท่าทางสนิทสนมอย่างไม่ปิดบัง!จนหูเยว่ซีที่ทันตั้งตัวเกือบจะหลุดออกจากอ้อมแขนของเธอไปผู้หญิงชั้นต่ำ เชอะ!ลูกสาวทำได้ดีมาก!หนิงหงถูอดไม่ได้ที่จะยกมุมปากของเขาและพูดต่อ "ใครก็ตามที่ไม่เคารพคุณลั่ว ก็ถือว่ามีปัญหากับผม""เรื่องเมื่อกี้ ผมไม่อยากให้เกิดขึ้นอีก ไม่งั้นอย่าโทษผมที่ไม่ไว้หน้าเขา!"ประโยคสุดท้ายนี้ หนิงหงถูพูดให้เมิ่งป๋ออันจะว่าตักเตือนก็ดี ขู่ก็ชั่ง แล้วแต่พวกคุณจะคิด!เมิ่งป๋ออันหาทางออกไม่ได้เล็กน้อย กัดฟันและพูดกับลูกศิษย์ว่า "พวกนายทำอะไรกัน นี่คือไอ้ขี้คุกที่ไร้ค่าเหรอ?"อวี๋จื่อเนี่ยนมองไปที่ฟู่หมิงเฉิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยการตำหนิเช่นกัน"อาจารย์ ศิษย์พี่ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน!"ฟู่หมิงเฉิงเหงื่อแตกและรีบอธิบาย "ฉันรับประกันว่าทุกสิ่งที่ผมหาเจอเป็นเรื่องจริง แต่ไม่รู้ว่าทำไมสองพ่อลูกตระกูลหนิงถึงให้ความสำคัญกับเขามากขนาดนี้!""ไม่เคยทำอะไรสำเร็จ ท
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 445
"หญ้าสวนแหยน เป็นของโบราณเหรอ?"หนิงหงถูดูแล้ว กำลังจะอธิบายการใช้หญ้าสวนแหยน"คุณชิว ขอแค่คุณยอมตัดใจ ฝั่งผมจะทำให้คุณพอใจแน่นอน" ลั่วอู๋ฉางแย่งพูดก่อนคนอย่างราชันมังกรลั่วเทียนให้คำมั่นสัญญาด้วยตัวเอง!สิ่งที่เขาพูดทำให้คุณพอใจ เป็นสิ่งที่คุ้มค่าเกินราคาแน่นอนชิวเทียนฉือขมวดคิ้วลึก "ชายหนุ่ม ผมได้ยินมานานแล้วว่าตระกูลหนิงมีสมบัติมากมาย อยากแลกเปลี่ยนของสะสมกับคุณหนิงมาก""แต่ของที่พวกคุณนี้ ผมไม่มีจริง ๆ" เขาแบมือทั้งสองข้างผู้ชายคนนี้กำลังโกหกในความเป็นจริง ตอนที่หนิงหงถูพูดคำว่า "หญ้าสวนแหยน" ในครั้งแรก ดวงตาของชิวเทียนฉือก็มีความประหลาดใจปรากฏขึ้นตัวเขาเองเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดการการแสดงออก แม้แต่การแสดงออกขนาดเล็กก็ทำได้ดีมากหนิงหงถูสังเกตปฏิกิริยาของชิวเทียนฉือ แต่ก็ไม่พบอะไรเลยแต่เขาไม่สามารถหลบหนีสายตาที่แหลมคมของลั่วอู๋ฉางได้ชิวเทียนฉือมีหญ้าสวนแหยนอยู่ในมืออย่างแน่นอน"คุณชิว ก่อนอื่นผมขอบอกก่อนว่าตัวเองไม่มีเจตนาที่จะล่วงเกิน ยิ่งไม่ได้พูดเกินจริง คุณป่วยและเป็นโรคที่ร้ายแรงมาก"ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างจริงจัง "ถ้าคุณไม่ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที ชีวิต
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 446
ชายหนุ่ม!ต้องยอมรับว่าวิธีการของคุณฉลาดมากจริง ๆ เอาความเจ็บป่วยมาสร้างเรื่อง จับจุดได้แม่นยำมากถ้าเป็นช่วงปกติ ชิวเทียนฉืออาจจะเชื่อแล้วก็ได้แต่น่าเสียดาย ที่เหนือฟ้ายังมีฟ้า!เล่นตุกติกกับฉันชิวเทียนฉือนายยังอ่อนไป!"อาจมีคนบอกคุณว่านี่คือโรคถุงน้ำดีที่พบได้ทั่วไป การวินิจฉัยจากผิวเหลือง ดัชนีเลือด จิตใจแย่ ฯลฯ "ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างจริงจัง "แต่ผมบอกคุณได้อย่างมีความรับผิดชอบว่านี่เป็นการวินิจฉัยที่ผิดพลาด"ความคิดในใจของชิวเทียนฉือถูกลั่วอู๋ฉางเดาถูกเขาประหลาดใจก่อน แสดงว่าเขารู้เรื่องอาการเจ็บป่วยของตัวเองดีอยู่แล้วจากนั้นก็คืนความสงบและมั่นใจ ซึ่งบ่งบอกว่าเขาได้พบหมอที่ตัวเองเชื่อว่าเชื่อถือได้มีความมั่นใจจึงไม่ตื่นตระหนก"บางคนโดนเปิดเผยว่าเป็นนักต้มตุ๋น กลับยังนั่งหน้าด้านนั่งอยู่ที่นี่ได้ คุยโวโอ้อวดมากมาย น่านับถือจริง ๆ!"อวี๋จื่อเนี่ยนไม่ยอมหยุดและเยาะเย้ยอีกครั้งลั่วอู๋ฉางคิดว่าไม่มีเขาอยู่ แม้แต่หางตาก็ไม่มองเขาอวี๋จื่อเนี่ยนโกรธมาก!ไอ้สารเลว แกกล้าไม่เห็นฉันอยู่ในสายตา หาเรื่องตายชัด ๆ!"คุณชิว ก่อนที่ผมจะลงจากเรือ ข้อเสนอเมื่อกี้ยังคงมีผลอยู่"ลั่
Latest chapter
