เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 432
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 433
"เมื่อเขาแข็งแกร่งพอ เขาก็สามารถช่วยฉันทำลายมนตร์สะกดได้ นี่คือเป้าหมายสูงสุดของฉัน"มีสิ่งหนึ่งที่เธอไม่ได้พูดความจริงนั่นคือพอชวีเว่ยถิงมีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนด ก็ถูกเธอแย่งพลังพูดตรง ๆ ก็คือชวีเว่ยถิงเป็นแค่เครื่องมือแถมยังเป็นแบบที่สามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นเมื่อใช้หมดแล้วชวีเว่ยถิงอยู่ต่อไปก็ไม่มีความหมายลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วและถามอีกครั้ง "แล้วตราประทับชิงชิวคืออะไร?"หูเยว่ซีดูเหมือนจะยอมรับชะตากรรมแล้ว ไม่ขัดขืนอีกต่อไป โดยกล่าวว่า " ตราประทับชิงชิว ข้างในได้ผนึกโลกชิงชิวไว้""แม้ว่าจะยังไม่ถึงหนึ่งในหมื่นของชิงชิว แต่ก็อุดมไปด้วยพลังงานที่ยิ่งใหญ่มาก สามารถช่วยฉันแก้มนตร์สะกดและสร้างร่างขึ้นมาใหม่ได้!"ลั่วอู๋ฉางถามอีกทันทีว่า "ช่วยฟื้นฟูความแข็งแกร่งเดิมของคุณ?""ฉันก็อยาก สามารถฟื้นฟูได้หนึ่งเปอร์เซ็นต์ก็ไม่เลวแล้ว!"หูเยว่ซีพูดโดยไม่คิดว่า "ร่างถูกทำลายหมดสิ้น บวกกับถูกสะกดหนึ่งพันปีเต็ม พลังวิญญาณของฉันเหลือไม่มากแล้ว อยากจะฟื้นฟูทั้งหมดก็ยากมาก!""ถ้าไม่ใช่เพราะแบบนี้ ฉันก็คงไม่ทนเลือกคนอย่างชวีเว่ยถิงหรอก"เป้าหมายของลั่วอู๋ฉางได้บรรลุแล้วผู้ชา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 434
"ฉันคือจักรพรรดิชิงชิว สืบทอดทางสายเลือดดั้งเดิมของสุนัขจิ้งจอกวิญญาณเก้าหางที่ยิ่งใหญ่ คุณกล้าดูถูกฉันเหรอ?""รู้ไหมว่าชิงชิวใหญ่แค่ไหน? พูดแล้วคุณจะตกใจ! มุมเล็ก ๆ ของชิงชิวมีขนาดใหญ่กว่าโลกของพวกคุณหลายเท่า เอาใครก็ได้มาคนหนึ่งก็สามารถกําจัดมนุษย์อย่างพวกคุณได้จนหมด""และพลังอันยิ่งใหญ่นับล้านล้านนี้ ล้วนเป็นประชาชนของฉัน ยอมจำนนต่อฉันอย่างเต็มใจเถอะ!"เห็นได้ชัดว่าหูเยว่ซีโกรธจริง ๆ ตะโกนอย่างไม่รู้จบว่า "คุณเป็นมนุษย์ตัวเล็ก ๆ ที่ไม่เคยเห็นโลกมาก่อน กล้าดูถูกฉันได้อย่างไร!""คุณถึงจะเป็นปีศาจ บ้านคุณเป็นปีศาจกันหมด!""ฉันแค่ขยับนิ้วเล็กน้อย ก็สามารถทำให้ท้องฟ้าและโลกเปลี่ยนสีได้ ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ไม่มีแสง ภูเขาถล่มและสึนามิ..."ลั่วอู๋ฉางเยาะเย้ยและขัดจังหวะเธอ "มาเลย ข้างนอกก็คือทะเล สึนามิให้ฉันเห็นหน่อยสิ!""หึ!"หูเยว่ซีถูกเถียงจนพูดไม่ออกจากการหายใจหนัก ๆ ของเธอตัดสินได้ไม่ยาก จักรพรรดิชิงชิวคนนี้โกรธมากลั่วอู๋ฉางสีหน้าสงบและกล่าวว่า "จะว่าไปแล้วตามคำพูดของคุณ ถ้ามนุษย์ทุกคนสามารถฝึกเป็นเซียนได้ ทำไมชวีเว่ยถิงติดตามคุณมาตั้งนานขนาดนั้น แต่ก็ยังเป็นแค่นักรบธรรม
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 435
ในเมื่อเลือกแล้ว ก็ต้องชดเชยตามนั้นยิ่งไปกว่านั้นยังขอความช่วยเหลือจากคนอื่นมาถึงจุดนี้หูเยว่ซีมองอย่างเปิดกว้างมากไม่ว่าจะเปลี่ยนเป็นใคร ติดอยู่เป็นพันปีเต็ม เหลี่ยมก็จะถูกลบจนเรียบ ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจแต่อย่างใด"ฉันสาบานว่าจะทำตามที่ตัวเองสัญญาไว้อย่างแน่นอน หากละเมิด ยอมที่จะถูกฟ้าผ่าห้าครั้งและไม่ได้ผุดได้เกิดอีก!"หูเยว่ซีรับประกันเพื่อแสดงความจริงใจลั่วอู๋ฉางจึงพอใจอย่างสมบูรณ์ เขาถอดแหวนออกจากมือและวางไว้บนตราประทับชิงชิว"ฉึก!"แหวนสั่นเล็กน้อย คาดไม่ถึงว่าจะลอยขึ้นมาเอง ห่างจากตราประทับชิงชิวหนึ่งฟุตในเวลาเดียวกัน แสงสีขาวนับไม่ถ้วนถูกปล่อยออกมาจากตราประทับชิงชิว ก่อตัวเป็นพลังงานที่ยิ่งใหญ่และบริสุทธิ์ ถูกดูดเข้าไปในแหวนเล็ก ๆ"วาบ!"แหวนก็เรืองแสงเจิดจ้าทำให้ห้องสว่างขึ้นทันทีแสงพุ่งออกผ่านหน้าต่างโชคดีที่อยู่บนเรือ นอกหน้าต่างเป็นทะเลที่กว้างใหญ่ ไม่มีใครเห็นฉากแปลก ๆ นี้"คลิก!"ประกอบกับมีเสียงแตกหัก ทำให้มนตร์สะกดพังทลายลงอย่างสิ้นเชิงหลังจากนั้นทันที แสงสีเขียวก็ลอยออกมาจากวงแหวนความเร็วนั้นเร็วมากจนลั่วอู๋ฉางรับไม่ไหวไม่นานม่านแสงสีเขียวก็ก่อ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 436
"ทำไม คุณจะเนรคุณเหรอ กลับคำเหรอ?"สีหน้าลั่วอู๋ฉางเย็นชาและน้ำเสียงก็เย็นชามาก"กำเริบเสิบสาน!"ตัวของหูเยว่ซีลอยอยู่กลางอากาศ มองลงมาที่เขาด้วยสายตาดูถูก"ถึงฉันจะกลับคำ แล้วคุณจะทําอะไรได้?""เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา คุณกล้าดีมาก กล้าดียังไงมาเจรจาข้อตกลงกับฉัน พูดกับฉันแบบนี้? ไม่เคารพเลย!""ฉันเอาชีวิตคุณง่ายกว่าการเหยียบมดตายตัวหนึ่ง"หูเยว่ซีรู้สึกภาคภูมิใจมากขึ้นเรื่อย ๆ!นึกถึงตอนที่เธอเกิดในปีนั้น ทำให้เกิดนิมิตในสวรรค์และโลก แสงสีม่วงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าย้อมไปทั่วฟ้า!ในฐานะที่เป็นกษัตริย์องค์ต่อไปของชิงชิว หูเยว่ซีได้แบกความหวังของชนเผ่าจิ้งจอกตั้งแต่อายุยังน้อยและเธอมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม เพียงไม่กี่ร้อยปีก็เข้าสู่ดินแดนครึ่งเซียน ซึ่งทำให้ผู้มีความสามารถอิจฉามากไม่เพียงแต่ในชิงชิวท่านั้น แต่ยังรวมถึงทั่วโลกด้วย ไม่มีใครไม่เคารพ และเรียกเธอว่าจักรพรรดิขณะนี้ ในโลกธรรมดานี้ หูเยว่ซีย่อมดำรงอยู่เหมือนเทพเซียนยืนอยู่บนจุดสูงสุด มองดูสิ่งมีชีวิตทั้งหมด!พวกมนุษย์ผู้ต่ำต้อยได้มีโอกาสกราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์นี้ เป็นบุญที่บรรพบุรุษของแกทั้งหลายได้ร่วมกันบำเพ็ญกุศลมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 437
หูเยว่ซียังคงหยิ่งผยองและตะคอกว่า "เมื่อกี้ฉันยังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด ใช้แค่ครึ่งเดียวเท่านั้น! ครั้งต่อไปแกจะไม่โชคดีขนาดนั้นแน่นอน!"เธอยกมือขวาขึ้นอีกครั้ง ความโกรธที่บริสุทธิ์เริ่มมารวมกันชุดกระโปรงสีเขียวอ่อนปลิวไปตามสายลม และเสื้อผ้าก็พลิ้วไหวเห็นได้ชัดว่าจักรพรรดิชิงชิวโกรธมากคำพูดที่บอกว่าใช้แค่ครึ่งเดียวเท่านั้นก็ไม่ได้เกินจริงนี่คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเธอ"ต้องโดนตีก่อน ถึงยอมคุกเข่าจำนน ในเมื่อแกชอบทนทุกข์ทรมานขนาดนี้ ฉันจะมอบให้เอง!"พอคำพูดจบลง หูเยว่ซีก็ตบด้วยฝ่ามือฝ่ามือเสียดสีกับอากาศ คาดไม่ถึงว่าจะส่งเสียงลมและฟ้าร้องลั่วอู๋ฉางสงบและมีบางอย่างปรากฏขึ้นในมือนั่นก็คือหยกหรูอี้!"ฉึก!"แสงสีทองคำสาปสามชั้นปรากฏขึ้นพร้อมกัน!คำสาปแสงสีทอง คำสาปขจัดความชั่วร้าย และคำสาปปกป้อง!นอกเหนือคำสาปปกป้องแล้ว อีกสองคำสาปยังเน้นไปที่การโจมตีอีกด้วยแสงสีทองสองเส้นวิ่งพล่านเหมือนมังกร เสียงดังมาก ซ้ายหนึ่งขวาหนึ่งขนาบหูเยว่ซีเดิมทีหูเยว่ซีคิดว่าตัวเองชนะแน่ ไม่สามารถเปลี่ยนการโจมตีและป้องกันได้ในเวลาอันสั้น ตื่นตระหนกในชั่วขณะหนึ่ง"ปัง!"มังกรทองสองต
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 438
"จากนี้ต่อไป เจ้านายให้ฉันทำอะไร ซีซีก็ทำอันนั้น"หูเยว่ซีคุกเข่าลงบนพื้น ตัวสั่นไปทั้งตัว เห็นได้ชัดว่าถูกตีจนยอมแล้ว ท่าทางเต็มไปด้วยความจริงใจ"หากฝ่าฝืน เจ้านายสามารถเอาชีวิตของซีซีได้ตลอดเวลา!"ลั่วอู๋ฉางยังคงยกหยกหรูอี้ต่อไป พูดเสียงเย็นชาว่า "เล่นไม้นี้อีกเแล้ว อ้าปากก็สาบาน เมื่อกี้คุณผิดสัญญา ผมจะกล้าเชื่อคุณอีกไหม?"หูเยว่ซีรีบพูดว่า "ฉันหูเยว่ซี ขอสาบานในฐานะจักรพรรดิชิงชิว!""ถ้ากล้ากลับคำอีก ขอให้ฟ้าผ่าทั้งชิงชิวห้ารอบ และสิ่งมีชีวิตนับพันล้านชีวิตจะต้องไม่ตายดี!""ขอให้เจ้านายเชื่อว่านี่เป็นคำสาบานที่ร้ายแรงที่สุดของชิงชิวเรา ฉันไม่กล้าฝ่าฝืนเด็ดขาด""คำสาปสามชั้นของหยกหรูอี้ท่าน กำจัดปีศาจอย่างฉันโดยเฉพาะ ดังนั้นซีซีไม่กล้าโกหก"ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหลุดพ้นจากกรง เห็นวันดี ๆ มากมายอยู่ตรงหน้า หูเยว่ซีไม่อยากโดนตีจนตัวเองวิญญาณแตกสลายในตอนนี้นั่นน่าสังเวชเกินไป!หยกหรูอี้อันนี้โหดมาก แค่ครั้งเดียวก็ทำให้เธอเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าความตายกำลังใกล้เข้ามาอีกโดนครั้งหนึ่ง ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!"งั้นผมจะยอมเชื่อคุณอีกสักครั้ง!"ลั่วอู๋ฉางสีหน้าไม่พอใจ ตะคอกเบา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 439
ลั่วอู๋ฉางพยักหน้าเล็กน้อย "แบบนี้นี่เอง!""ใช่แล้ว ร่างเดิมของคุณเป็นยังไง? มีเก้าหางจริง ๆ เหรอ เปลี่ยนกลับไป ผมอยากเห็น!"ปากเล็ก ๆ ของหูเยว่ซีเบ้สูงขึ้นเรื่อย ๆ สำหรับเธอในฐานะจักรพรรดิชิงชิว นี่เป็นการเรียกร้องที่มากเกินไปแน่นอนแต่ก็ช่วยไม่ได้ ใครให้ตัวเองสาบานไปแล้วไม่สามารถลืมได้ในพริบตาไหม?เอวทั้งสองข้างยังปวดอยู่เล็กน้อย เตือนหูเยว่ซีว่านี่คือผลของการโกหกทำให้เธอได้แต่ทำตามเท่านั้นเมื่อแสงสีขาวกะพริบ หูเยว่ซีก็กลายเป็นสุนัขจิ้งจอกสีขาวบริสุทธิ์ โดยมีหางขนปุกปุยขนาดใหญ่อยู่ด้านหลัง"หนึ่งสองสาม..."ลั่วอู๋ฉางสีหน้าจริงจังและเริ่มนับหูเยว่ซีรู้สึกเขินอายมากจนอยากเอาหน้าไปฝังหางของสุนัขจิ้งจอกเทียบเท่ากับจุดซ่อนเร้นของมนุษย์ผู้หญิงยิ่งไปกว่านั้นหูเยว่ซียังเป็นจักรพรรดิผู้สูงศักดิ์การถูกผู้ชายจ้องมองเป็นเรื่องที่น่าอายมาก เขา... เขายังแหวกนิ้วนับอีกด้วย!ถ้าไม่ใช่เพราะว่าฉันไม่สามารถเอาชนะคุณได้ ฉันคงตบหน้าคุณไปแล้ว!"เชี่ย! เก้าหางจริง ๆ ด้วย นี่เท่ากับพกผ้าห่มไว้ในตัวแล้วมั้ง ไม่ว่าหิมะจะตกหนักในฤดูหนาวก็ไม่หนาวใช่ไหม?"หูเยว่ซียิ้มอย่างไม่เต็มใจ!แกสิพ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 440
หูเยว่ซีโกรธไม่เบา ทำไงได้ตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของลั่วอู๋ฉางชีวิตอยู่ในกำมือคนอื่นอยู่นะ ได้แต่เลือกที่จะกล้ำกลืนฝืนทนเสี่ยวไป๋?เห็นฉันเป็นหมาจริง ๆ แล้ว!ลั่วอู๋ฉางยึดมั่นในหลักการตบหัวแล้วลูบหลัง "ตราบใดที่คุณสามารถรักษาสัญญาได้ ต่อไปคูณต้องการอะไร ผมจะพยายามช่วยคุณทำให้สำเร็จ""ตัวอย่างเช่น ตราประทับชิงชิวนี้"ทันใดนั้นดวงตากลมโตของหูเยว่ซีก็เป็นประกายขึ้นมา "จริงเหรอ?""ไม่มีทางผิดคำพูด!" ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างจริงจังหูเยว่ซีจึงหายเปลี่ยนเป็นดีใจ "นี่คุณพูดเองนะ ในฐานะเจ้านาย ต้องพูดคำไหนคำนั้น ห้ามหลอกซีซีนะ""ไม่ต้องห่วง ผมไม่เหมือนคนบางคนที่กลับคำพูด ไม่ชอบทำและก็จะไม่มีทางทำด้วย!"เวลาบ่ายสี่โมงครึ่ง เรือสำราญได้ออกเรือท่ามกลางเสียงแตรเรือทิ้งแนวสีขาวยาวไว้ที่ท้ายเรือและมุ่งหน้าไปยังใจกลางทะเลหลังจากหกโมงเย็น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น"เชิญเข้ามา!"หนิงซินถงซึ่งสวมชุดเจ้าหญิงเปิดประตู ยิ้มหวานแล้วพูดอย่างร่าเริง "อาจารย์ เราไปทานอาหารเย็นกันเถอะ!""โอเค!"ลั่วอู๋ฉางอุ้มเสี่ยวไป๋ซึ่งกำลังนอนหลับสนิทขึ้นมาดวงตาของเสี่ยวไป๋ง่วงนอนและสีหน้าสับสนนี่เป็นการนอนหลับ
บทล่าสุด
