ดวงตาของอวี๋จื่อเนี่ยนลุกเป็นไฟ กำลังจะลงมือสอนบทเรียนให้กับชายและหญิงที่หยิ่งผยองสองคนนี้"ไอ้หนุ่ม นายจะต้องชดใช้อย่างเจ็บปวดสำหรับคำพูดของนายเมื่อกี้!"อวี๋จื่อเนี่ยนยกมือขวาขึ้นอย่างช้า ๆ และร่องรอยของพลังงานสีเทาก็เริ่มรวบรวมทันใดนั้นผู้เห็นเหตุการณ์รู้สึกถึงความกดดันอันรุนแรง"การรวมพลัง นี่เป็นความสามารถที่ยอดฝีมือระดับพรสวรรค์ถึงจะมี!""โอ้พระเจ้า อาจารย์อวี๋ได้มาถึงระดับพรสวรรค์ตั้งแต่อายุยังน้อย มันน่าทึ่งจริง ๆ!""คู่รักคู่นี้จบแล้ว! ดังนั้นบอกแล้วว่าเป็นคนอย่าผยอง"อวี๋จื่อเนี่ยนยิ้มใส่ลั่วอู๋ฉางอย่างดุร้ายและพูดว่า "อย่าคิดว่าเรือยังไม่ออก แล้วฉันจะไม่กล้าลงมือฆ่าคน!""ฆ่าแก หาที่ยัดตามสบาย รอถึงทะเลหลวง แล้วค่อยโยนลงไปให้อาหารฉลาม"ลั่วอู๋ฉางไม่มีความกลัวแม้แต่น้อย และก้าวไปข้างหน้า ปกป้องหนิงซินถงให้อยู่ข้างหลังเขาเมื่อเห็นว่าสงครามกำลังจะปะทุ ในขณะนี้ เสียงที่อ่อนโยนและชัดเจนราวกับนกขมิ้นก็ดังขึ้น"เกิดอะไรขึ้น?"เจ้าของเสียงเป็นหญิงสาวที่สวมชุดกี่เพ้าด้วยรูปลักษณ์ที่น่าทึ่งและท่าทางที่ไม่ธรรมดากี่เพ้าผ้าไหมซาตินที่ตัดเย็บอย่างดีทำให้มีรูปทรงตัวเอสที่สวย
พูดจบเขาก็จากไปอย่างไม่เต็มใจ"ศิษย์พี่ อาจารย์ให้ผมมาเรียกคุณ ถามว่าตราประทับชิงชิวได้มาหรือยัง?"ฟู่หมิงเฉิงเดินมาจากด้านข้างและถามว่า "เมื่อกี้ผมเห็นคุณหลิ่ว ดูเหมือนจะไม่พอใจเล็กน้อย เกิดอะไรขึ้น?"อวี๋จื่อเนี่ยนพูดด้วยความโกรธ "อย่าพูดถึงเลย ตราประทับชิงชิวถูกคู่รักคู่หนึ่งแย่งไปก่อนแล้ว ทำให้ฉันเกือบจะล่วงเกินคุณหลิ่วแล้ว!"เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถกลืนความโกรธนี้ไปได้"ใครกล้าหาญขนาดนี้ กล้าแย่งของกับศิษย์พี่!" ฟู่หมิงเฉิงกังวลอวี๋จื่อเนี่ยนหันกลับมาและชี้ "พวกเขาสองคน!"ดวงตาของฟู่หมิงเฉิงเบิกกว้างทันทีและก็โกรธมาก "ให้ตายเถอะ เป็นเขาอีกแล้ว!""นายรู้จัก?" อวี๋จื่อเนี่ยนถามกลับฟู่หมิงเฉิงเล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ในลักษณะที่เกินจริง"เอาล่ะ ไอ้หมอนี่ไม่เพียงแต่ขโมยสมบัติของอาจารย์ทำให้ฉันขายหย้าในที่สาธารณะ แถมยังแย่งผู้หญิงของศิษย์น้อง!"อวี๋จื่อเนี่ยนกัดฟันและพูดด้วยสีหน้าดุร้าย "ถ้าอย่างนั้นเราจะปล่อยให้เขาขึ้นฝั่งไม่ได้ หาคนสองคนไปตามเขา เรามีโอกาสก็ลงมือ!"ฟู่หมิงเฉิงถามว่า "แล้วตระกูลหลิ่วล่ะ ศิษย์พี่ไม่กลัวว่าจะล่วงเกินคุณหลิ่วเหรอ?""แอบลงมือ ไม่มี
"เร็วเข้า วางฉันไว้บนตราประทับชิงชิว!"เสียงของผู้หญิงเต็มไปด้วยความอดใจรอไม่ไหวและความดีใจที่ไม่ปิดบังแม้แต่น้อยลั่วอู๋ฉางไม่ขยับ แต่ถามอย่างใจเย็น "คุณเป็นใคร?""คุณจะแกล้งซื่อบื้อทำไม?"เสียงของผู้หญิงเริ่มกังวลและพูดอย่างใจร้อน "ก็เป็นแหวนในอยู่บนมือคุณนั่นแหละ!""ตอนนั้นคุณใช้ความพยายามอย่างมากในการแย่งแหวนมาจากมือของชวีเว่ยถิง ช่วงนี้พยายามแก้กลยุทธ์อยู่ตลอด ไม่ใช่เพื่อจุดประสงค์นี้เหรอ?""ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว คุณมัวรออะไรอยู่!"สีหน้าลั่วอู๋ฉางยังคงนิ่งเฉย "ดังนั้น คุณคือแหวน?""นี่ไม่ใช่เรื่องไร้สาระเหรอ!" เสียงผู้หญิงถอนหายใจออกมาลั่วอู๋ฉางคิ้วขมวดเล็กน้อย พูดอย่างไม่เกรงใจว่า "ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง คิดดีแล้วค่อยตอบผม""คุณแน่ใจนะว่าตัวเองเป็นแหวน?"ล้อเล่นอะไรกัน!เธอเป็นเจ้านายลึกลับที่ซ่อนอยู่ในแหวน แหวนเป็นของตาย แต่เธอเป็นสิ่งมีชีวิตแน่นอนว่ามันไม่เหมือนกัน!"นาย..."เสียงของผู้หญิงดูเหมือนจะโกรธมาก "คุณถามสิ่งที่ไร้ประโยชน์เหล่านี้ทำอะไร? ก็ได้ก็ได้ บอกคุณก็ไม่เป็นไร!""นายฟังให้ดีนะ ฉันก็คือจักรพรรดิชิงชิว ฉันชื่อหูเยว่ซี เกิดมาก็ถูกลิขิตให้สืบทอดรา
"เมื่อเขาแข็งแกร่งพอ เขาก็สามารถช่วยฉันทำลายมนตร์สะกดได้ นี่คือเป้าหมายสูงสุดของฉัน"มีสิ่งหนึ่งที่เธอไม่ได้พูดความจริงนั่นคือพอชวีเว่ยถิงมีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนด ก็ถูกเธอแย่งพลังพูดตรง ๆ ก็คือชวีเว่ยถิงเป็นแค่เครื่องมือแถมยังเป็นแบบที่สามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นเมื่อใช้หมดแล้วชวีเว่ยถิงอยู่ต่อไปก็ไม่มีความหมายลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วและถามอีกครั้ง "แล้วตราประทับชิงชิวคืออะไร?"หูเยว่ซีดูเหมือนจะยอมรับชะตากรรมแล้ว ไม่ขัดขืนอีกต่อไป โดยกล่าวว่า " ตราประทับชิงชิว ข้างในได้ผนึกโลกชิงชิวไว้""แม้ว่าจะยังไม่ถึงหนึ่งในหมื่นของชิงชิว แต่ก็อุดมไปด้วยพลังงานที่ยิ่งใหญ่มาก สามารถช่วยฉันแก้มนตร์สะกดและสร้างร่างขึ้นมาใหม่ได้!"ลั่วอู๋ฉางถามอีกทันทีว่า "ช่วยฟื้นฟูความแข็งแกร่งเดิมของคุณ?""ฉันก็อยาก สามารถฟื้นฟูได้หนึ่งเปอร์เซ็นต์ก็ไม่เลวแล้ว!"หูเยว่ซีพูดโดยไม่คิดว่า "ร่างถูกทำลายหมดสิ้น บวกกับถูกสะกดหนึ่งพันปีเต็ม พลังวิญญาณของฉันเหลือไม่มากแล้ว อยากจะฟื้นฟูทั้งหมดก็ยากมาก!""ถ้าไม่ใช่เพราะแบบนี้ ฉันก็คงไม่ทนเลือกคนอย่างชวีเว่ยถิงหรอก"เป้าหมายของลั่วอู๋ฉางได้บรรลุแล้วผู้ชา
"ฉันคือจักรพรรดิชิงชิว สืบทอดทางสายเลือดดั้งเดิมของสุนัขจิ้งจอกวิญญาณเก้าหางที่ยิ่งใหญ่ คุณกล้าดูถูกฉันเหรอ?""รู้ไหมว่าชิงชิวใหญ่แค่ไหน? พูดแล้วคุณจะตกใจ! มุมเล็ก ๆ ของชิงชิวมีขนาดใหญ่กว่าโลกของพวกคุณหลายเท่า เอาใครก็ได้มาคนหนึ่งก็สามารถกําจัดมนุษย์อย่างพวกคุณได้จนหมด""และพลังอันยิ่งใหญ่นับล้านล้านนี้ ล้วนเป็นประชาชนของฉัน ยอมจำนนต่อฉันอย่างเต็มใจเถอะ!"เห็นได้ชัดว่าหูเยว่ซีโกรธจริง ๆ ตะโกนอย่างไม่รู้จบว่า "คุณเป็นมนุษย์ตัวเล็ก ๆ ที่ไม่เคยเห็นโลกมาก่อน กล้าดูถูกฉันได้อย่างไร!""คุณถึงจะเป็นปีศาจ บ้านคุณเป็นปีศาจกันหมด!""ฉันแค่ขยับนิ้วเล็กน้อย ก็สามารถทำให้ท้องฟ้าและโลกเปลี่ยนสีได้ ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ไม่มีแสง ภูเขาถล่มและสึนามิ..."ลั่วอู๋ฉางเยาะเย้ยและขัดจังหวะเธอ "มาเลย ข้างนอกก็คือทะเล สึนามิให้ฉันเห็นหน่อยสิ!""หึ!"หูเยว่ซีถูกเถียงจนพูดไม่ออกจากการหายใจหนัก ๆ ของเธอตัดสินได้ไม่ยาก จักรพรรดิชิงชิวคนนี้โกรธมากลั่วอู๋ฉางสีหน้าสงบและกล่าวว่า "จะว่าไปแล้วตามคำพูดของคุณ ถ้ามนุษย์ทุกคนสามารถฝึกเป็นเซียนได้ ทำไมชวีเว่ยถิงติดตามคุณมาตั้งนานขนาดนั้น แต่ก็ยังเป็นแค่นักรบธรรม
ในเมื่อเลือกแล้ว ก็ต้องชดเชยตามนั้นยิ่งไปกว่านั้นยังขอความช่วยเหลือจากคนอื่นมาถึงจุดนี้หูเยว่ซีมองอย่างเปิดกว้างมากไม่ว่าจะเปลี่ยนเป็นใคร ติดอยู่เป็นพันปีเต็ม เหลี่ยมก็จะถูกลบจนเรียบ ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจแต่อย่างใด"ฉันสาบานว่าจะทำตามที่ตัวเองสัญญาไว้อย่างแน่นอน หากละเมิด ยอมที่จะถูกฟ้าผ่าห้าครั้งและไม่ได้ผุดได้เกิดอีก!"หูเยว่ซีรับประกันเพื่อแสดงความจริงใจลั่วอู๋ฉางจึงพอใจอย่างสมบูรณ์ เขาถอดแหวนออกจากมือและวางไว้บนตราประทับชิงชิว"ฉึก!"แหวนสั่นเล็กน้อย คาดไม่ถึงว่าจะลอยขึ้นมาเอง ห่างจากตราประทับชิงชิวหนึ่งฟุตในเวลาเดียวกัน แสงสีขาวนับไม่ถ้วนถูกปล่อยออกมาจากตราประทับชิงชิว ก่อตัวเป็นพลังงานที่ยิ่งใหญ่และบริสุทธิ์ ถูกดูดเข้าไปในแหวนเล็ก ๆ"วาบ!"แหวนก็เรืองแสงเจิดจ้าทำให้ห้องสว่างขึ้นทันทีแสงพุ่งออกผ่านหน้าต่างโชคดีที่อยู่บนเรือ นอกหน้าต่างเป็นทะเลที่กว้างใหญ่ ไม่มีใครเห็นฉากแปลก ๆ นี้"คลิก!"ประกอบกับมีเสียงแตกหัก ทำให้มนตร์สะกดพังทลายลงอย่างสิ้นเชิงหลังจากนั้นทันที แสงสีเขียวก็ลอยออกมาจากวงแหวนความเร็วนั้นเร็วมากจนลั่วอู๋ฉางรับไม่ไหวไม่นานม่านแสงสีเขียวก็ก่อ
"ทำไม คุณจะเนรคุณเหรอ กลับคำเหรอ?"สีหน้าลั่วอู๋ฉางเย็นชาและน้ำเสียงก็เย็นชามาก"กำเริบเสิบสาน!"ตัวของหูเยว่ซีลอยอยู่กลางอากาศ มองลงมาที่เขาด้วยสายตาดูถูก"ถึงฉันจะกลับคำ แล้วคุณจะทําอะไรได้?""เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา คุณกล้าดีมาก กล้าดียังไงมาเจรจาข้อตกลงกับฉัน พูดกับฉันแบบนี้? ไม่เคารพเลย!""ฉันเอาชีวิตคุณง่ายกว่าการเหยียบมดตายตัวหนึ่ง"หูเยว่ซีรู้สึกภาคภูมิใจมากขึ้นเรื่อย ๆ!นึกถึงตอนที่เธอเกิดในปีนั้น ทำให้เกิดนิมิตในสวรรค์และโลก แสงสีม่วงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าย้อมไปทั่วฟ้า!ในฐานะที่เป็นกษัตริย์องค์ต่อไปของชิงชิว หูเยว่ซีได้แบกความหวังของชนเผ่าจิ้งจอกตั้งแต่อายุยังน้อยและเธอมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม เพียงไม่กี่ร้อยปีก็เข้าสู่ดินแดนครึ่งเซียน ซึ่งทำให้ผู้มีความสามารถอิจฉามากไม่เพียงแต่ในชิงชิวท่านั้น แต่ยังรวมถึงทั่วโลกด้วย ไม่มีใครไม่เคารพ และเรียกเธอว่าจักรพรรดิขณะนี้ ในโลกธรรมดานี้ หูเยว่ซีย่อมดำรงอยู่เหมือนเทพเซียนยืนอยู่บนจุดสูงสุด มองดูสิ่งมีชีวิตทั้งหมด!พวกมนุษย์ผู้ต่ำต้อยได้มีโอกาสกราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์นี้ เป็นบุญที่บรรพบุรุษของแกทั้งหลายได้ร่วมกันบำเพ็ญกุศลมา
หูเยว่ซียังคงหยิ่งผยองและตะคอกว่า "เมื่อกี้ฉันยังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด ใช้แค่ครึ่งเดียวเท่านั้น! ครั้งต่อไปแกจะไม่โชคดีขนาดนั้นแน่นอน!"เธอยกมือขวาขึ้นอีกครั้ง ความโกรธที่บริสุทธิ์เริ่มมารวมกันชุดกระโปรงสีเขียวอ่อนปลิวไปตามสายลม และเสื้อผ้าก็พลิ้วไหวเห็นได้ชัดว่าจักรพรรดิชิงชิวโกรธมากคำพูดที่บอกว่าใช้แค่ครึ่งเดียวเท่านั้นก็ไม่ได้เกินจริงนี่คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเธอ"ต้องโดนตีก่อน ถึงยอมคุกเข่าจำนน ในเมื่อแกชอบทนทุกข์ทรมานขนาดนี้ ฉันจะมอบให้เอง!"พอคำพูดจบลง หูเยว่ซีก็ตบด้วยฝ่ามือฝ่ามือเสียดสีกับอากาศ คาดไม่ถึงว่าจะส่งเสียงลมและฟ้าร้องลั่วอู๋ฉางสงบและมีบางอย่างปรากฏขึ้นในมือนั่นก็คือหยกหรูอี้!"ฉึก!"แสงสีทองคำสาปสามชั้นปรากฏขึ้นพร้อมกัน!คำสาปแสงสีทอง คำสาปขจัดความชั่วร้าย และคำสาปปกป้อง!นอกเหนือคำสาปปกป้องแล้ว อีกสองคำสาปยังเน้นไปที่การโจมตีอีกด้วยแสงสีทองสองเส้นวิ่งพล่านเหมือนมังกร เสียงดังมาก ซ้ายหนึ่งขวาหนึ่งขนาบหูเยว่ซีเดิมทีหูเยว่ซีคิดว่าตัวเองชนะแน่ ไม่สามารถเปลี่ยนการโจมตีและป้องกันได้ในเวลาอันสั้น ตื่นตระหนกในชั่วขณะหนึ่ง"ปัง!"มังกรทองสองต