เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 309
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-07-03 18:00:01
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 252
ใบหน้าของเกาชิงเหยียนดูเขินอายเล็กน้อยแต่เธอต้องยอมรับว่าสิ่งที่ต่งหยุนเผิงพูดเป็นเรื่องจริงไม่นานมานี้ เนื่องจากเกาฉี่เฉียงถูกวางยาพิษร้ายแรง เกาชิงเหยียนจึงได้รับคำสั่งให้เข้าควบคุมเกาซื่อกรุ๊ปทั้งหมด เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ไม่มีเวลาดูแลชิงเหยน กรุ๊ปของตัวเองฝ่ายขายได้รับการจัดการโดยชายหนุ่มอย่างตู้หมิงเจ๋อ และผลการดำเนินงานลดลงอย่างมากต่อมาถูกตู้หมิงเจ๋อแย่งคนไปหมด และข้อมูลการขายก็กลายเป็นหายนะมากยิ่งขึ้นโดยรวมแล้วเกาซื่อกรุ๊ปกำลังสร้างรายได้ เกาชิงเหยียนไม่ได้ให้ความสำคัญกับวิกฤติชิงเหยน กรุ๊ปอย่างจริงจังในความเป็นจริง ถ้าลั่วอู๋ฉางไม่ได้ทำงานในบริษัท เธอก็คงไม่มาปรากฏตัวที่นี่แน่นอนว่าไม่สามารถบอกสิ่งเหล่านี้แก่บุคคลภายนอกได้ไม่สามารถแสดงได้เพื่อไม่ให้พนักงานตื่นตระหนก"ความกังวลของรองประธานต่งไม่ได้ไร้เหตุผล เป็นเพราะการละเลยส่วนตัวของฉัน ทำให้สถานการณ์ปัจจุบันของบริษัทเป็นแบบนี้ ฉันขอทบทวนตัวเองต่อหน้าทุกคน"เกาชิงเหยียนไม่เคยหลบเลี่ยงความรับผิดชอบ มันเป็นปัญหาของตัวเอง และเธอก็จะยอมรับมันอย่างแน่นอน"แต่โปรดวางใจได้เลยว่าบริษัทกำลังพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-03ผมคือหมอเทวดา บทที่ 311
เกาชิงเหยียนยิ้ม "รองประธานต่งคิดได้เยอะแยะมาก สมกับที่เป็นมืออาชีพ""เราได้นำสิ่งที่คุณกล่าวถึงทั้งหมดมาพิจารณาแล้ว สิทธิบัตรต่าง ๆ ของยาซีเอวี๋ยนอยู่ระหว่างการยื่นขอ และจะได้รับการอนุมัติก่อนที่จะเปิดตัวผลิตภัณฑ์"ต่งหยุนเผิงพยักหน้าเล็กน้อยแล้วถามอีกครั้ง "สิทธิบัตรเป็นของชิงเหยน กรุ๊ปหรือมีหุ้นส่วนอื่น?"อีกคำถามที่เป็นมืออาชีพมาก!"มีหุ้นส่วนอื่น สิทธิบัตรนั้นเป็นของอีกฝ่าย และสิทธิ์ในการใช้นั้นเป็นของเรา และแบ่งปันโดยทั้งสองฝ่าย" เกาชิงเหยียนตอบต่งหยุนเผิงไม่ได้คลายคิ้วขมวด แต่แนะนำว่า "ถ้าอย่างนั้นทางที่ดีควรนำสูตรลับมาเก็บไว้ให้เรา มันจะปลอดภัยกว่า""จำเป็นเหรอ?" คราวนี้เกาชิงเหยียนถึงคราวขมวดคิ้วต่งหยุนเผิงกล่าวอย่างมั่นใจ "จำเป็นมาก! ใจคนคาดเดาไม่ได้ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหุ้นส่วนใช้สิทธิบัตรมาหาเรื่อง และขวางคอของเราล่ะ?""หรือหากอีกฝ่ายนำสิทธิบัตรเป็นหลักประกันเพื่อกู้ยืมเงินจากธนาคารเป็นการส่วนตัว จะทำยังไง?""ความเสี่ยงเหล่านี้มีอยู่จริง เป็นอันตรายถึงชีวิตสำหรับเรา เมื่อเกิดขึ้นแล้ว เราจะไม่มีทางควบคุมสถานการณ์ได้""เรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อน ก็เพียงพอแล้วที่จะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-03ผมคือหมอเทวดา บทที่ 312
"แต่ตอบตกลงง่าย ๆ แบบนี้ เกาชิงเหยียนจะรู้สึกว่าเราอ่อนแอและรังแกได้ตามใจชอบ ในอนาคตจะหนักขึ้น"ความกังวลของจ้าวเหม่ยอวิ๋น ไม่ไร้เหตุผลในความร่วมมือ หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งแข็งแกร่งเกินไป ฝ่ายที่อ่อนแอก็มีโอกาสสูงที่จะกลายเป็นพรมเช็ดเท้าและจะถูกวิพากษ์วิจารณ์จากฝ่ายที่แข็งแกร่งทุกอย่าง"ไม่ตอบตกลง จะทำยังไง?"หยางหว่านอวี่ถอนหายใจและกล่าวว่า "เมื่อความร่วมมือมาถึงจุดวิกฤติ การรักษาความสัมพันธ์ที่ดีย่อมดีกว่าสิ่งอื่นใด""หากมีข้อขัดแย้งในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ดังกล่าว และส่งผลกระทบต่อการเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ นั่นถึงจะได้ไม่คุ้มเสีย!""คราวนี้ถือว่าฉันให้เกียรติเกาชิงเหยียน ต่อไปถ้ามีสถานการณ์ที่คล้ายกัน พวกเราจะไม่เห็นด้วยทั้งหมด"จ้าวเหม่ยอวิ๋นพยักหน้า "ใช่ เราต้องยืนหยัดและแสดงด้านที่แข็งแกร่งของเราด้วย"...วิลล่ากวนหู ประตูหน้าหมู่บ้านลั่วอู๋ฉางและอวี๋อีเหรินกลับมาจากที่ทำงาน เขาเห็น รถโรลส์-รอยซ์ คัลลิแนนจอดอยู่ที่ประตูจึงเดินไปก้าวใหญ่ประตูรถเปิดออก เกาชิงเหยียนสวมเสื้อโค้ทกันลมสีเบจและรองเท้าส้นสูงลงมาจากรถ ดูเหมือนศาลาตั้งตระหง่านอยู่อวี๋อีเหรินยืนอยู่กับที่ ใบหน้าของเขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-04ผมคือหมอเทวดา บทที่ 313
เนื่องจากอวี๋อีเหรินเป็นพนักงานของชิงเหยน กรุ๊ปเธอเป็นเจ้านาย ดังนั้นการนั่งกินข้าวด้วยกันคงจะอึดอัด"งั้นก็บังเอิญจัง พอว่างก็พาประธานเกามาดื่มชาด้วยกัน" ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยรอยยิ้มเกาชิงเหยียนพยักหน้าเหมือนไก่จิกข้าว "ค่ะ แน่นอน"จากนั้นเธอก็เข้าไปในรถราวกับกำลังวิ่งหนี โดยไม่กล้าแม้แต่จะมองไปทางอวี๋อีเหรินหลังจากที่รถออกไป อวี๋อีเหรินก็เดินมาอย่างรวดเร็วและถามว่า "ประธานเสี่ยวเกาให้อะไรคุณเหรอ มันดูแพงมาก""กระเป๋า! จริง ๆ แล้วสำหรับผม แพงหรือไม่แพงไม่สำคัญ ใช้ได้ก็พอ" ลั่วอู๋ฉางยิ้มอย่างใจเย็นด้วยสถานะของเขา พูดเพียงประโยคเดียว แบรนด์ใหญ่ ๆ ในโลกต้องแย่งกันตอบรับ ส่งสินค้าจากร้านมาฟรี ๆนอกจากนี้ยังรับประกันว่าทั้งหมดเป็นงานทำมือโดยช่างฝีมือเครื่องหนังระดับปรมาจารย์อวี๋อีเหรินเบะปาก อันที่จริงเธอก็ตระหนักได้ว่าลั่วอู๋ฉางไม่เหมาะที่จะใช้กระเป๋าใบเก่าต่อไป คิดจะซื้อใบใหม่ให้เขาเมื่อวานตอนที่เธอไปช้อปปิ้ง เธอเหลือบมองเคาน์เตอร์กระเป๋าผู้ชายเล็กน้อยแต่เนื่องจากเฉียวชิงเวยตามเธอ เธอจึงไม่สามารถอธิบายให้ชัดเจนเกินไปได้ เธอคิดว่าจะไปช้อปปิ้งด้วยตัวเองในวันที่เธอไม่ยุ่งไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-04ผมคือหมอเทวดา บทที่ 314
อาจารย์หญิงคนแรกบนกระดาษโน้ต จากร้านร้อยสมุนไพรนี่เป็นครั้งที่สามที่ลั่วอู๋ฉางได้ยินชื่อนี้นับตั้งแต่เขาออกมาครั้งแรกคือตอนที่เย่หลิงจวิ้นถูกโกงตอนซื้อโสมปลอมครั้งที่สองคือวันนี้ ทีมของต่งหยุนเผิงโดนเกาชิงเหยียนแย่งมาจากร้านร้อยสมุนไพรดูเหมือนว่า ร้านร้อยสมุนไพรนี้จะมีชื่อเสียงมาก...หยางซื่อกรุ๊ป ห้องปฏิบัติการระดับสูงพนักงานที่สวมชุดปลอดเชื้อหยิบสูตรออกจากตู้เซฟประคองด้วยมือสองข้าง ผ่านอุโมงค์ฆ่าเชื้อออกมาด้านนอก"ประธานเสี่ยวเกา นี่คือสูตรของยาซีเอวี๋ยน เชิญตรวจสอบ" ใบหน้าหยางหว่านอวี่ดูไร้อารมณ์ และก็ยกมือขึ้นเพื่อแสดงท่าทีเชิญชวนสูตรสามารถให้ได้ แต่ด้านที่ไม่พอใจก็ต้องแสดงออกมาเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายรู้สึกว่ามันง่ายเกินไป ต่อไปจะยังคงกำเริบเสิบสานทำเรื่องอะไรอีกเกาชิงเหยียนเก็บทันทีและพูดว่า "ไม่จำเป็นต้องดู ฉันเชื่อใจประธานหยาง"หยางหว่านอวี่คิดในใจว่า ถ้าคุณเชื่อใจฉันจริง ๆ ก็จะไม่มาเอาสูตรหรอก!ได้สูตรแล้วทำมาพูดจาไพเราะแบบนี้ คุณคิดว่าฉันจะซาบซึ้งเหรอ?"ถ้าอย่างนั้นเราจะไม่รบกวนประธานหยางแล้ว หลังจากได้รับการอนุมัติสิทธิบัตรแล้ว โปรดแจ้งให้เราทราบโดยเร็วที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-04ผมคือหมอเทวดา บทที่ 315
ต่งหยุนเผิงดูเหมือนจะมีแผนอยู่ในใจและพูดว่า "ลองคิดดูจากอีกมุมมองหนึ่ง คนที่พวกเขาฝากความหวังไว้สูง สรุปกลายเป็นคนทรยศ พวกเขาจะคิดอย่างไร?""แน่นอนว่าจะต้องผิดหวังอย่างมาก เพิ่มการลงโทษเป็นสองเท่า!" ผู้ช่วยซากล่าวโดยไม่ต้องคิดต่งหยุนเผิงแสดงรอยยิ้มที่น่ากลัวมากขึ้น "ตอนที่ยังไม่รู้ว่าไอ้แซ่ลั่วไม่ต้องเข้าเวร ฉันยังไม่มีความมั่นใจขนาดนั้น ตอนนี้สามารถยืนยันได้ว่าอัตราความสำเร็จอย่างน้อยเก้าสิบเปอร์เซ็นขึ้นไป""แจ้งจอมขโมย ให้เตรียมตัวให้พร้อม"ผู้ช่วยซาดูมีความสุข "เข้าใจแล้ว ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้"..."คำขอสิทธิบัตรถูกปฏิเสธ เพราะอะไร?"ห้องประชุมชิงเหยน กรุ๊ปเกาชิงเหยียนขมวดคิ้ว"คำอธิบายที่ได้รับจากสำนักงานสิทธิบัตรก็คือ มีคนเริ่มตรวจสอบความผิดปกติของสิทธิบัตร และผลลัพธ์ที่ได้พิสูจน์ว่าอัตราส่วนของยาซีเอวี๋ยนใกล้เคียงกับข้อมูลของสิทธิบัตรหนึ่ง"หยางหว่านอวี่พูดด้วยสีหน้าซับซ้อน "ดังนั้น จึงตัดสินปฏิเสธเหรอ!""คุณไม่รับประกันเหรอว่าไม่มีความขัดแย้งด้านสิทธิบัตร"เกาชิงเหยียนโกรธมากและพูดว่า "ทำอะไรมาตั้งนานขนาดนี้ ทั้งลงทุนกำลังคนและกำลังวัสดุไปมากมาย และตอนนี้ผลิตภัณฑ์ใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-04ผมคือหมอเทวดา บทที่ 316
เกาชิงเหยียนและหยางหว่านอวี่ขมวดคิ้วในเวลาเดียวกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเธอไม่เชื่อว่าพนักงานของตัวเองจะเปิดเผยความลับ"ทางเราตรวจสอบง่าย สูตรเอากลับมาแค่ไม่กี่วันเอง อยู่ในห้องนิรภัยมาตลอด แค่ตรวจสอบกล้องวงจรปิดในช่วงสองสามวันนี้ก็พอแล้ว" ต่งหยุนเผิงแต่งเสริมเติมเรื่องเมื่อพูดมาถึงขนาดนี้แล้ว เกาชิงเหยียนย่อมไม่คัดค้าน เธออยากหาเหตุผลมากกว่าใคร"แจ้งแผนกรักษาความปลอดภัยและตรวจสอบวิดีโอวงจรปิด" เกาชิงเหยียนสั่งหยางหว่านอวี่ก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และสั่งให้บริษัทตัวเองตรวจสอบเฝ้าระวังแต่เธอไม่ได้คาดหวังอะไรมาก เนื่องจากพนักงานในแผนกพัฒนาเกือบทั้งหมดมีโอกาสได้สัมผัสกับสูตรการกำหนดเป้าหมายใครสักคนในช่วงเวลาสั้น ๆ อาจไม่ใช่เรื่องง่ายหยางหว่านอวี่รู้สึกว่าเขาต้องแสดงท่าที ไม่เช่นนั้นอาจจะถูกพวกเขาคิดว่าตัวเองปกป้องหนอนและเกิดความขัดแย้งตามมาภายในไม่กี่นาที เกาชิงเหยียนก็ได้รับสาย "อะไรนะ?""เรื่องจริงเหรอ ได้ ให้ผู้จัดการฝ่ายรักษาความปลอดภัยขึ้นมาเดี๋ยวนี้""หาเจอเร็วขนาดนี้เหรอ" ต่งหยุนเผิงเบิกตากว้าง ทำท่าทางประหลาดใจหยางหว่านอวี่ก็รู้สึกเหลือเชื่อ เร็วเกินไปไหม?แต่คิดอี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-04ผมคือหมอเทวดา บทที่ 317
เกาชิงเหยียนขมวดคิ้วอีกครั้ง แม้ว่าคำพูดของต่งหยุนเผิงจะฟังดูสมเหตุสมผลก็ตามแต่เนื่องจากบุคคลนั้นมาจากฝ่ายขาย ดังนั้นเขาจึงยังคงไม่สามารถหนีความผิดได้"ถ้าเป็นคนของผมจริง ๆ ผมรับผิดชอบทั้งหมด ความเสียหายทั้งหมดผมต่งหยุนเผิงแบกรับด้วยตัวเอง" ต่งหยุนเผิงสาบานอีกครั้งสีหน้าอัดอั้นตันใจแดงก่ำเนื่องจากความตื่นเต้นหยางหว่านอวี่แนะนำว่า "ที่จริงก็ง่ายมาก แค่รู้ว่าช่วงเวลานั้น ใครไม่ได้อยู่ในพื้นที่ทำงาน โดยทั่วไปก็สามารถตัดสินได้""ใช่ รีบดึงกล้องวงจรปิดจากพื้นที่ทำงานของเราออกมา!" ต่งหยุนเผิงเหมือนคว้าฟางช่วยชีวิตไว้ได้หยางหว่านอวี่ชี้ไปที่ที่นั่งว่างเพียงแห่งเดียวด้วยสายตาที่เฉียบคมแล้วพูดว่า "นี่ที่นั่งของใคร?""ผมรู้ เป็นพนักงานเก่าคนหนึ่ง... จริง ๆ แล้วก็ไม่ใช่พนักงานเก่า เพียงแต่เข้าทำงานก่อนพวกเรา เขาชื่อลั่วอู๋ฉาง!" ต่งหยุนเผิงพูดเสียงดังหยางหว่านอวี่เลิกคิ้วอย่างดุเดือด "ใครนะ?"จากนั้นเธอก็มองเกาชิงเหยียนทันทีด้วยสายตาที่เป็นคำถาม"ลั่ว...เขาทำงานที่นี่จริง ๆ" เกาชิงเหยียนสีหน้าซับซ้อน ยังไงเธอก็ไม่เชื่อว่าเป็นลั่วอู๋ฉางเพราะมันไม่คุ้ม!เมื่อพิจารณาจากทักษะทางการแพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-05
บทล่าสุด
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1059
ชวีซานตัวไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ทำตามคำสั่งเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาด้านหลัง ฟ้าก็เริ่มสางแล้วเบื้องหน้าคือเหวลึกที่ขวางทางอยู่ลั่วอู๋ฉางผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้กับเสา แล้วสะพายเชือกที่มัดรวมกันไว้บนหลัง ก่อนพยักหน้าให้ทุกคน"มีปัญหาอะไรไหม?"ลั่วอู๋ฉางถามอาวุโสที่มีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวคนนั้นอาวุโสรีบตอบ "ไม่มีปัญหาครับ!"ลั่วอู๋ฉางกระโดดขึ้นด้วยเท้าข้างเดียว ตัวเขาลอยขึ้นสูงก่อนเหาะตรงไปยังอีกฟากของหน้าผาเมื่อเหาะไปได้ครึ่งทาง ร่างของลั่วอู๋ฉางก็เริ่มร่วงลงเมื่อคำนวณจากมุมนี้ เขาแทบไม่มีโอกาสไปถึงอีกฝั่งเลยทันใดนั้น นกอินทรียักษ์ตัวหนึ่งก็โฉบมาจากด้านข้างอาวุโสคนเมื่อกี้ยืนอยู่ริมหน้าผาและเป่านกหวีดเรียกอินทรีอินทรียักษ์กางปีก ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงบนหลังมันหนึ่งที ทิศทางที่กำลังร่วงพลันเปลี่ยนเป็นลอยขึ้นเสี้ยววินาทีต่อมา เขาก็ลงถึงริมหน้าผาอีกฝั่งอย่างมั่นคงจากนั้นก็ทำแบบเดิม ผูกปลายเชือกฝั่งนี้ไว้กับเสาอีกข้าง"เจ้าสำนักชวี สั่งคนของท่านให้เริ่มได้แล้ว!" ซูเทียนคั่วออกคำสั่งอย่างไม่ไว้หน้าชวีซานตัวไม่ใช่ไม่เคยคิดจะเล่นงานตอนที่ลั่วอู๋ฉางกำลังข้ามหน้าผาเขาเคยคิดจะสั่ง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1058
คำกล่าวอย่างมั่นใจของลั่วอู๋ฉางดังก้องไปทั่วสำนักใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้มหากเป็นเมื่อก่อน ใครกล้าพูดกับหัวหน้าสำนักพวกเขาเช่นนี้ คงไม่ต้องรอให้ชวีซานตัวเอ่ยปาก สมาชิกระดับล่างก็พร้อมจะซัดมันจนหมอบไปแล้วต่อหน้าประตูสำนักงานใหญ่ จะปล่อยให้คนมาพูดจาโอ้อวดได้อย่างไร?แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่พูด เขายังทำลายประตูใหญ่ของพวกเขาและทำร้ายคนไปอีกหลายสิบคนด้วยแน่นอนว่าจำนวนนี้ไม่ได้ตายตัวถ้าคนอื่นกล้าบุกเข้าไปอีก ลั่วอู๋ฉางจะไม่ปรานี และยินดีที่จะช่วยเพิ่มจำนวนผู้บาดเจ็บให้พันธมิตรบู๊ลิ้มอีกด้วย"แก...ปากกล้านักนะ!"ชวีซานตัวในฐานะหัวหน้าแห่งบู๊ลิ้ม ไม่อาจเสียศักดิ์ศรีด้วยการยอมแพ้ง่าย ๆทั้งๆ ที่ความจริง ในใจเขานั้นกลับตื่นตระหนกจนแทบควบคุมไม่อยู่อาวุโสทั้งแปดร่วมมือกันยังเอาชนะไม่ได้!ถึงแม้ตอนฝึกซ้อมปกติ ชวีซานตัวจะเคยชนะพวกเขามาแล้วก็เถอะแต่ใช้นิ้วโป้งเท้าคิดก็ยังรู้เลยว่า เป็นอาวุโสทั้งแปดแกล้งอ่อนข้อให้ถ้าสู้จริง ชวีซานตัวไม่มีทางได้เปรียบหรอกแต่ลั่วอู๋ฉางกลับทำได้!นี่แสดงให้เห็นว่า ความสามารถของเขาเหนือกว่าชวีซานตัวมากถ้ายอมแพ้ต่อหน้าสมาชิกบู๊ลิ้มมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1057
เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าสาธารณชน"อาวุโสทั้งแปดของสภาผู้อาวุโสอยู่ที่ใด?"ดวงตาของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมตะโกนออกคำสั่งอย่างดุดัน"ข้าน้อยอยู่ที่นี่!"อาวุโสทั้งแปดคนตอบรับออกมาพร้อมกัน"คนผู้นี้ทำลายประตูสำนักของเรา ทำร้ายศิษย์ของเรา จงสังหารมันตรงนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อเป็นตัวอย่าง!" ชวีซานตัวกัดฟันกล่าวอาวุโสทั้งแปดคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง "รับทราบ ท่านเจ้าสำนัก!""ฆ่า!"ทั้งแปดคนล้วนเป็นผู้มีวิชาระดับปรมาจารย์ใหญ่มีฝีมือไม่ธรรมดา!ในสำนักใหญ่ ทั้งด้านสถานะและพลังฝีมือ พวกเขาเป็นรองเพียงชวีซานตัวเท่านั้นเมื่อทั้งแปดร่วมมือกัน แม้แต่วีรบุรุษในตำนานก็ยากที่จะเอาชนะพวกเขาได้พวกเขาร่วมมือกันอย่างเข้าขา ล้อมลั่วอู๋ฉางไว้ตรงกลาง และออกกระบวนท่าสังหารทุกอย่างใส่เขาถ้าเป็นคนอื่น คงถูกพวกเขาสับเป็นชิ้นๆ ไปแล้วแต่ลั่วอู๋ฉางกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เพียงแค่ส่งกระแสจิต"วึ้ง!"คาถาป้องกันตัวปล่อยแสงสีทองออกมา ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดไว้"อะไรกัน?"ชวีซานตัวเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในสายตาของเขา ต่อให้ลั่วอู๋ฉางเก่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1056
ท่ามกลางความมืด มีร่างคนจำนวนมากพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นชัดเจนแล้วว่าประตูทางเข้าซึ่งเป็นหน้าตาของพันธมิตรบู๊ลิ้มถูกทำลาย กลายเป็นซากปรักหักพัง พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที"ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้!""บังอาจมาพังประตูใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้ม รนหาที่ตายแล้ว!""จะเป็นใครก็ช่าง แต่แน่ๆ คงไม่ใช่คนดีหรอก สับมันเป็นชิ้นๆ ก่อนค่อยว่ากัน!"กลุ่มคนที่โกรธแค้นเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพัง"ไอ้หนุ่ม แกเห็นไหมว่าใครเป็นคนทำ?"คนตาไวมองเห็นว่าเป็นเงาของชายหนุ่มจึงรีบถามออกไปทันที"ขอเตือนไว้ก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ รีบพูดสิ่งที่นายเห็นออกมาทั้งหมก ไม่งั้นนายเองก็ต้องเดือดร้อนด้วย!"ลั่วอู๋ฉางยืนอย่างสงบพลางตอบว่า "เห็น""รีบบอกมาว่าใคร!" คนกลุ่มนั้นร้องถามขึ้นพร้อมกันลั่วอู๋ฉางตอบอย่างไม่รีบร้อนว่า "ก็ฉันไง!""อะไรนะ?!"คนกลุ่มนั้นเบิกตาโต ความโกรธที่ปรากฏบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าความตกใจ"ไอ้หนุ่ม นี่ไม่ใช่เวลามาอวดเก่ง คิดว่าเราจะเชื่อแกหรือไง?""รีบบอกมาว่าใครเป็นคนทำ ไม่งั้นจะถือว่าแกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย!""ให้โอกาสสุดท้าย รีบพูด ไม่งั้นพวกเร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1055
ซูเทียนคั่วกังวลขึ้นมาทันที ขณะที่ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลานสาว เขาก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า "เจ้าสำนักชวี นี่คือวิธีการต้อนรับแขกของพันธมิตรบู๊ลิ้มหรือ?""หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ไม่กลัวคนในยุทธภพจะหัวเราะเยาะหรือ?"ชวีซานตัวไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย "อย่างพวกนายเนี่ยนะ? เรียกว่าแขกได้ด้วยหรือ?"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจำนวนคนที่มากกว่าหลายเท่า อีกทั้งสายตาที่จับจ้องมาอย่างอาฆาต ทั้งสามคนไม่สามารถต่อกรได้เลยไม่นานพวกเขาก็ถูกจับตัวได้!"ชวีซานตัว การที่คุณทำเช่นนี้ ไม่กลัวว่าศิษย์ของเทพอวี้อย่างราชันมังกรลั่วเทียนจะมาหาเรื่องหรือ?" ซูเทียนคั่วพูดขณะดิ้นรนชวีซานตัวไม่สนใจแม้แต่น้อย "ถ้าเขากล้าหาญมาที่นี่ ฉันจะให้เขาลิ้มรสชาติของการต้องเป็นนักโทษเช่นกัน!""ศิษย์ที่ถูกสอนโดยตาแก่แบบนั้น คงไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอก พอดีเลย จะได้ให้เขาชดใช้หนี้แทนตาแก่นั่นและพวกแกไปพร้อมกัน!""ราชันมังกรลั่วเทียนอะไรกัน แค่เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จะมีอะไรพิเศษนัก?""ตัวเขาไม่อายก็ช่างเถอะ แต่ยังกล้าไปหาคนมาคุยโวแทนตัวเอง คิดจะดังจากการสร้างกระแสเช่นนี้ คิดว่าบู๊ลิ้มเป็นที่สำหรับเล่นขายของหรือไง ฝันไปเถ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1054
พูดของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความหยาบคายใบหน้าสวยของเย่ปิงเหยาเริ่มบึ้งตึง แต่เพราะนี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย เธอจึงไม่อาจโต้ตอบได้ชวีหลิงหานคือน้องสาวของชวีซานตัว ทั้งสองคนมีอายุห่างกันมากกว่ายี่สิบปีหลังจากชวีหลิงหานเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากอาการป่วย ก่อนสิ้นใจได้ฝากให้ชวีซานตัวช่วยเลี้ยงดูน้องสาวที่ยังเป็นแค่ทารกแรกเกิดชวีซานตัวเลี้ยงดูน้องสาวด้วยความยากลำบาก จนเธอเติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่งดงามยิ่ง ทั้งยังมีพรสวรรค์จนได้รับความสนใจจากคนในบู๊ลิ้มมีผู้คนมาสู่ขอเธอมากมายจนทำให้ประตูบ้านตระกูลชวีแทบพังในขณะที่ชวีซานตัวกำลังเลือกคู่ครองให้น้องสาวจนตาลาย และวาดฝันว่าเธอจะได้แต่งงานกับตระกูลใหญ่โตความฝันกลับพังทลาย!ชวีหลิงหาน หญิงสาวผู้แสนงดงาม กลับถูกชายแก่อัปลักษณ์คนหนึ่งมาชิงตัวไป!ในตอนแรก ชวีซานตัวคิดว่าน้องสาวของเขายังไร้เดียงสา และถูกชายชั่วหลอกลวงเขาคิดว่าเพียงแค่พูดจาโน้มน้าวด้วยความรักและเหตุผล น้องสาวจะกลับตัวกลับใจแต่ผลกลับเป็นตรงกันข้าม!ชวีหลิงหานไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในสิ่งที่ทำ แต่กลับรักชายแก่คนนั้นอย่างหัวปักหัวปำ และพูดคำพูดไร้สาระอย่างเช่นรักจน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1053
พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1052
หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1051
หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค
