บทที่ 296

"ขอโทษค่ะคุณผู้หญิง!" ผู้จัดการร้านสาวรีบอธิบาย

"เมื่อกี้คุณแค่บอกว่าอยากได้ แต่ไม่ได้จ่ายเงินก็จากไป ฉันคิดว่าคุณไม่ต้องการแล้วเสียอีก"

อีกฝ่ายเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวโป๊ แต่งหน้าหนัก ๆ และมีกลิ่นอายของผู้หญิงอย่างว่า

ทำศัลยกรรมทั้งหน้าและคางแหลมเหมือนงู

เธอพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจว่า "เมื่อกี้ฉันไปเข้าห้องน้ำ หูข้างไหนของเธอฟังฉันว่าไม่เอาแล้ว?"

ผู้จัดการร้านหญิงรีบพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มว่า "ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน คุณใจเย็น ๆ ฉันจะให้เธอถอดออก"

เดิมทีผู้จัดการร้านหญิงก็ไม่ได้มองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับลั่วอู๋ฉางและอวี๋อีเหรินเลย

รู้สึกว่าระดับการบริโภคของพวกเขาไม่ได้มาตรฐานที่นี่

เนื่องจากลั่วอู๋ฉางและอวี๋อีเหรินแต่งตัวธรรมดาเกินไป แม้ว่าผู้ชายจะหล่อและผู้หญิงก็สวยและมีนิสัยดี แต่หน้าตาก็ไม่เกี่ยวอะไรกับการเป็นคนรวย

จนกระทั่งลั่วอู๋ฉางพูดอย่างใจกว้างว่า "เสื้อผ้าสวย และคนก็สวยยิ่งกว่า" ชมเช่นนี้ผู้จัดการร้านหญิงจึงคิดว่าอาจจะเป็นไปได้

ในความเห็นของเธอ คนจนเพื่อที่จะรักษาหน้า ต่อให้ชอบอะไรก็ตามก็เลือกที่จะสร้างปัญหา

ก็คือไม่ยอมรับว่าตัวเองซื้อไม่ได้ หาทางออกให้กับความยากจนของตัวเองเท่