LOGINShare
บทที่ 282
Last Updated:
2024-06-26 18:00:00Related chapters
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 283
ในสำนักฉีหยวนอู่มีพลังเป็นอันดับสองรองจากชิวเฟยเฉิน ระยะมาถึงจุดสูงสุดของระดับพรสวรรค์และค่อนข้างมีชื่อเสียงในบู๊ลิ้มระดับต่ำสุดของนักบู๊โบราณคือกำลังภายนอกเริ่มต้น แล้วสูงขึ้นตามลำดับ เป็นกำลังภายในและระดับพรสวรรค์แต่ละระดับแบ่งออกเป็นสามขั้นคือเล็ก ใหญ่และจุดสูงสุดฉีหยวนอู่อยู่ห่างจากระยะที่บู๊ลิ้มทุกคนใฝ่ฝันเพียงก้าวเดียว!แม้ว่าชิวเฟยเฉินจะเลวร้ายกว่าตอนที่เขาก้าวเข้าสู่จุดสูงสุดของระดับ แต่ชิวเฟยเฉินก็อายุมากกว่าเขาสิบปีเต็มในแง่ของความสามารถ ฉีหยวนอู่เหนือกว่าศิษย์พี่ตัวเองมากดังนั้นในสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์ การเรียกฉีหยวนอู่เป็นปรมาจารย์จึงยิ่งสูงขึ้นไปอีก"เรียก!"ลมอันมืดมนพัดผ่านไป และเสื้อผ้าของฉีหยวนอู่ก็กระพือลมหนาวยะเยือกเหมือนมีดปลายแหลมที่พัดมาปะทะใบหน้าจนเจ็บปวดฉีหยวนอู่ขมวดคิ้วทันที สถานการณ์นี้พิสูจน์ให้เห็นว่าคนที่มานั้นไม่ธรรมดา จากนั้นเขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่ามีคนอยู่ตรงหน้าเพิ่มมาอีกคน!คือลั่วอู๋ฉาง!การแสดงออกของฉีหยวนอู่เริ่มเคร่งขรึมโดยไม่ตั้งใจเพราะเขาไม่ได้สังเกตว่าบุคคลนั้นมาปรากฏตัวอย่างไร"ปล่อยคน!"น้ำเสียงของลั่วอู๋ฉางเย็นชามาก
Last Updated : 2024-06-27ผมคือหมอเทวดา บทที่ 284
เทคนิคที่ฉีหยวนอู่ฝึกฝนเรียกว่า "หมัดอรหันต์วัชระ"เทคนิคการชกนี้มีต้นกำเนิดมาจากเส้าหลินตอนเหนือต่อมาหลังจากการพัฒนาปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ มันก็ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่และมีพลังมากยิ่งขึ้นต่อมาอีก "หมัดอรหันต์วัชระ" ตกไปอยู่ในมือของสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์เนื่องจากสงครามที่วุ่นวายในภายหลัง มรดกตกทอดทำให้เกิดการสูญเสียอย่างรุนแรง แม้ว่าหลังจากการซ่อมแซมอย่างพิถีพิถันหลายชั่วอายุคน แต่ก็ยังไม่สมบูรณ์จนกระทั่งเมื่อสามปีก่อน หม่าเฉิงไท่อดีตเจ้าสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์ได้รับเชิญจากเทพอวี้ ให้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ให้กับลั่วอู๋ฉางและเป็นอาจารย์เป็นเวลาสามวันในความเป็นจริงในวันที่สาม หม่าเฉิงไท่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของลั่วอู๋ฉางอีกต่อไปหม่าเฉิงไท่ประหลาดใจกับลูกศิษย์ที่มีพรสวรรค์ของเทพอวี้คนนี้ และแสดงการยอมรับทันทีเพื่อเป็นการตอบแทน ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่รักษาโรคที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของหม่าเฉิงไท่ แต่ยังยืดอายุขัยของเขาไปยี่สิบปีด้วย และยังช่วยเขาเติมเต็ม "หมัดอรหันต์วัชระ" อีกด้วยหม่าเฉิงไท่รู้สึกขอบคุณสำหรับสิ่งนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลังจากกลับมาที่สำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์ หม่าเฉิงไท
Last Updated : 2024-06-27ผมคือหมอเทวดา บทที่ 285
ในช่วงสามปีที่ผ่านมาทั้งคู่เติบโตขึ้นอย่างก้าวกระโดดแต่ตัวเองกลับถูกเด็กหนุ่มที่อายุไม่ถึงสามสิบปี สะบัดไปกว่ายี่สิบเมตร ซึ่งแน่นอนว่าไม่สามารถรับได้!และกระบวนท่านี้ถือเป็นระยะสูงสุดใน "หมัดอรหันต์วัชระ" ราชันไม่ขยับ!แต่ทำไมลั่วอู๋ฉางถึงใช้มันเป็น?สิ่งที่ยอมรับไม่ได้ที่สุด เขาดูเหมือนจะใช้ถนัดมากกว่าอาจารย์หม่าเฉิงไท่อีก และมีพลังทำลายล้างมากกว่าต้องรู้ว่านี่เป็นเคล็ดลับของสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่ได้เผยแพร่!นอกจากเขาและศิษย์พี่หลายคนแล้ว คนอื่น ๆ ไม่มีคุณสมบัติที่จะเรียนเลยไอ้หนุ่มตรงหน้าคนนี้รู้เรื่องได้อย่างไร?สวีโป ต้องเป็นสวีโปแน่ ๆ!ใช่เลย ต้องได้รับจากสวีโปมาแน่!นี่เป็นความคิดที่ออกมาจากสมองของฉีหยวนอู่ สวีโปเป็นลูกศิษย์ของเจ้าสำนัก ศิษย์พี่รักเขามาก สอนทักษะศิลปะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมก็สมเหตุมสผลในช่วงเวลาสั้น ๆ ฉีหยวนอู่ได้จินตนาการถึงภาพในสมองลั่วอู๋ฉางใช้วิธีที่โหดร้ายอย่างยิ่งในการทรมานสวีโปอย่างไร้มนุษยธรรม เพื่อดึงคำสารภาพออกมา และในที่สุดก็ได้รับ "หมัดอรหันต์วัชระ""เอาล่ะ แกกล้าดีมาก ไม่เพียงแต่ฆ่าคนของสำนักฉันเท่านั้น แต่ยังกล้าที่จะแอบเรียนรู้
Last Updated : 2024-06-27ผมคือหมอเทวดา บทที่ 286
ฉีหยวนอู่ที่ขาดแขนไปข้างหนึ่ง เต็มไปด้วยเลือดมีการแสดงออกที่ดุร้ายเหมือนผีร้ายจากนรกลูกศิษย์จับผุ้หญิงที่อ่อนแอคนหนึ่งเป็นตัวประกัน พฤติกรรมที่น่ารังเกียจเช่นนี้ แทนที่จะหยุดยั้ง ฉีหยวนอู่ซึ่งเป็นนักบู๊โบราณกลับปรบมือเสียงดังเขาคิดว่าอย่างนี้จึงจับจุดอ่อนของลั่วอู๋ฉางได้กลับไม่รู้เลยว่ามันทำให้ลั่วอู๋ฉางโกรธมาก!ดั่งคำโบราณที่ว่า ไม่หาเรื่องตายก็จะไม่ตาย!ใบหน้าของลั่วอู๋ฉางเย็นชาราวกับน้ำแข็ง และดวงตาของเขาฉายแววด้วยเจตนาฆ่าอย่างเย็นชา เขาเสียใจที่ตัวเองแสดงความเห็นอกเห็นใจเมื่อครู่นี้ความจริงที่โหดร้ายพิสูจน์อีกครั้งว่าความมีน้ำใจไม่มีประโยชน์!อีกฝ่ายไม่เพียงแต่จะไม่รู้สึกขอบคุณ แต่พวกเขาจะคิดว่าคุณอ่อนแอและรังแกได้ จะยิ่งไร้ศีลธรรมมากขึ้นและกำเริบมากกว่าเดิมลั่วอู๋ฉางยกมือขึ้น"เปรี้ยง!"แสงสีเงินกลายเป็นแสงเย็นและตกลงไปที่คอของลูกศิษย์ทันทีจิตใต้สำนึกของเขาคิดจะใช้มีด แต่พบว่าร่างกายแข็งทื่อ แขนของเขาไม่ฟังการสั่งงานเลย"อาจารย์ ผมขยับไม่ได้ ท่านโปรดช่วยผมด้วย!"ราวกับว่าเขาถูกอาคมจนไม่สามารถขยับแขนขาได้"ไอ้สารเลว แกทำอะไรกับลูกศิษย์ของฉัน?" ฉีหยวนอู่ถามด้วยดว
Last Updated : 2024-06-27ผมคือหมอเทวดา บทที่ 287
ใบหน้าของอวี๋อีเหรินแดงขึ้น "ขอบคุณค่ะพี่เสี่ยวลั่ว ฉัน... พี่ปล่อยฉันลงเถอะ ฉันน่าจะเดินเองได้"ลั่วอู๋ฉางไม่ได้ปฏิเสธ เพราะเขาใช้เทคนิคพิเศษเพื่อปลุกอวี๋อีเหรินยังได้ช่วยระบายเลือดคั่งที่ศีรษะ และกระทบกระเทือนเล็กน้อยที่เกิดขึ้นตอนถูกตีจนสลบ สภาพร่างกายของเธอตอนนี้ไม่มีความผิดปกติใกล้จะถึงบ้านแล้ว ทำแบบนี้เพื่อไม่ให้อาอวี๋กับอาสะใภ้เจิ้งเป็นห่วง"ใช่แล้วพี่เสี่ยวลั่ว พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ พี่มีแพลนอะไรไหม?" อวี๋อีเหรินถามด้วยสีหน้าแดงก่ำลั่วอู๋ฉางพูดว่า "นัดเพื่อนคนหนึ่งไว้แล้ว พรุ่งนี้จะออกไปข้างนอก""ไกลไหม? จะกลับมาเมื่อไหร่?" อวี๋อีเหรินถามทันทีทันใดนั้นเธอก็สังเกตเห็น ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ตัวเองสนใจเรื่องของลั่วอู๋ฉางมากขนาดนี้แม้ตอนที่อยู่ที่ทำงาน ก็จะดูว่าเขาทำอะไรอยู่โดยไม่รู้ตัว และอยากรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่"ถ้าไม่มีปัญหาอะไร คืนพรุ่งนี้ก็น่าจะกลับมาแล้ว"ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยรอยยิ้มว่า "วันมะรืนนี้ พวกเราพาคุณอาทั้งสองไปช็อปปิ้งกันเถอะ ใกล้ปีใหม่แล้ว ซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้คุณอาทั้งสองกับเสี่ยวอวี๋""เมื่อก่อนตอนเด็ก ๆ คุณอาทั้งสองซื้อเสื้อผ้าให้พวกเรา ตอนนี้เราโต
Last Updated : 2024-06-28ผมคือหมอเทวดา บทที่ 288
ทุกคนแสดงสีหน้าแปลกใจ ชายคนนี้ปรากฏตัวตั้งแต่เมื่อไหร่กลับสามารถทำได้อย่างเงียบ ๆ โดยที่เราไม่ค้นพบ!ต้องรู้ว่าระดับการรักษาความปลอดภัยของสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์นั้นสูงมากและมีคนรับผิดชอบโดยเฉพาะลูกศิษย์ในสำนักล้วนเป็นนักบู๊โบราณ เป็นไปไม่ได้ที่คนธรรมดาจะหลบหนีสายตาของพวกเขา ไม่ต้องพูดถึงการแอบเข้ามาอย่างง่ายดายชายหนุ่มตรงหน้ากลับทำได้อดไม่ได้ที่จะทำให้คนสงสัยว่าระดับการรักษาความปลอดภัยมีปัญหาหรือเขาโชคดีที่มาช่องโหว่"แกเป็นใคร? กล้าดีมาก กล้าบุกรุกสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไร?" ผู้อาวุโสคนหนึ่งตำหนิลั่วอู๋ฉางยิ้มอย่างดูถูก "เมื่อกี้พวกนายไม่ได้โห่ร้องว่าจะฆ่าฉันเหรอ? ทำไม แม้แต่ฉันเป็นใครก็ไม่รู้เหรอ?"ไม่ใช่เพราะพวกเขาทำการบ้านไม่ดี แต่เป็นเพราะพวกเขาทุกคนมั่นใจว่าการกำจัดวัยรุ่นที่ไม่เป็นที่รู้จักเป็นเรื่องง่ายในเมื่อเป็นเช่นนั้น ก็ไม่ต้องเสียแรงไปดูภาพชายที่ใกล้ตายคนนี้"แก... แกคือลั่วอู๋ฉางเหรอ?" ผู้อาวุโสก็ตกใจดวงตาของชิวเฟยเฉินเป็นประกาย และทันใดนั้นก็โกรธมาก!หยิ่งยโส!หยิ่งผยองมาก!ฆ่าลูกศิษย์ของฉันและยังกล้ามาที่นี่ นี่ไม่เห็นสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์อยู่ใ
Last Updated : 2024-06-28ผมคือหมอเทวดา บทที่ 289
ทั้งหกคนเพียงรู้สึกว่าปากของเสือสั่นและเจ็บปวด กระบองวัชระก็ไม่สามารถพุ่งไปข้างหน้าได้อีกต่อไป"อะไรกัน? นี่เป็นไปไม่ได้!"ดวงตาของชิวเฟยเฉินเบิกกว้าง และอุทาน "ราชันไม่ขยับ นี่คือระยะสูงสุด... เป็นไปไม่ได้ แม้แต่อาจารย์ก็ทำไม่ได้"ปลอม!มันต้องเป็นภาพลวงตาแน่ ๆ!ชิวเฟยเฉินเป็นบุคคลแรกในสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์ที่ได้สัมผัสกับ "หมัดอรหันต์วัชระ" ที่สมบูรณ์และเป็นหม่าเฉิงไท่อาจารย์ของเขาที่สอนเขาทีละขั้นตอนแม้ว่าหม่าเฉิงไท่จะเก็บตัวบำเพ็ญเพียรเมื่อสองปีก่อนและไม่ยุ่งภายนอกอีกต่อไป แต่ชิวเฟยเฉินมั่นใจมากว่าราชันไม่ขยับของอาจารย์กับไอ้หนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขามีความแตกต่างอย่างมากในความแข็งแกร่งถ้าเป็นหม่าเฉิงไท่คงเป็นไปไม่ได้ที่จะทนต่อการโจมตีร่วมกันของผู้อาวุโสบังคับใช้กฎหมายทั้งหกคน อย่างน้อยก็ไม่สามารถทําได้อย่างง่ายดายเหมือนลั่วอู๋ฉางคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงต้องรู้ว่าคนที่อยู่ในขั้นบรรลุตั้งหกคนร่วมมือกัน แม้แต่คนในฐานะปรมาจารย์ระดับสูงก็ไม่สามารถต้านทานได้!แต่ชายหนุ่มตรงหน้าเขากลับทำได้!สิ่งที่ยอมรับไม่ได้ที่สุดคือเขาใช้วิชาของสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นแบบที่ไม่เคยเผยแพ
Last Updated : 2024-06-28ผมคือหมอเทวดา บทที่ 290
กลยุทธ์กระบองวัชระที่ถูกลูกศิษย์ของสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์ทุกคนให้ความหวังสูง ยังไม่ได้ใช้ประโยชน์ด้วยซ้ำ ผู้อาวุโสก็ถูกเตะจนปลิว กลยุทธ์ก็ถูกทำลายโดยตรงนี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ประหลาดที่สุด!แม้แต่กระบองวัชระที่แข็งมากก็ถูกลั่วอู๋ฉางทำลายอย่างง่ายดายคนที่ไม่รู้คงจะคิดว่าสิ่งนี้ทำจากกระดาษอย่างแน่นอนลูกศิษย์ของสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์รู้ดีว่าความแข็งของกระบองวัชระนั้นเทียบได้กับความแข็งของซุปเปอร์อัลลอยด์แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญที่ศึกษาโลหะก็ยังประหลาดใจกับสิ่งนี้ และยกย่องทักษะอันยอดเยี่ยมในการตีโลหะวิทยาของคนโบราณซ้ำแล้วซ้ำเล่ามีคนอยากลอกเรียนแบบด้วยทักษะสมัยใหม่ แต่ล้มเหลวทั้งหมดนี่ก็เป็นเหตุผลที่ศาลบังคับใช้กฎหมายมีผู้อาวุโสแค่หกคนมาโดยตลอด เพราะกระบองวัชระมีแค่หกอันตอนนี่เป็นไง กลายเป็นห้าอันแล้ว"นี่... เป็นไปได้อย่างไร?" ชิวเฟยเฉินเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อคนอื่นตกตะลึงและทุกคนก็ตกใจ!เหมือนเห็นผีตอนกลางวันแสก ๆ!ภายใต้การจ้องมองที่ประหลาดใจของพวกเขา ลั่วอู๋ฉางเตะออกไปห้าครั้งติดต่อกัน ผู้อาวุโสทั้งห้าไม่สามารถต้านทานได้และถูกเตะลอยออกไปทีละคนพวกเขาทุบกําแพงห
Last Updated : 2024-06-28
Latest chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1059
ชวีซานตัวไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ทำตามคำสั่งเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาด้านหลัง ฟ้าก็เริ่มสางแล้วเบื้องหน้าคือเหวลึกที่ขวางทางอยู่ลั่วอู๋ฉางผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้กับเสา แล้วสะพายเชือกที่มัดรวมกันไว้บนหลัง ก่อนพยักหน้าให้ทุกคน"มีปัญหาอะไรไหม?"ลั่วอู๋ฉางถามอาวุโสที่มีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวคนนั้นอาวุโสรีบตอบ "ไม่มีปัญหาครับ!"ลั่วอู๋ฉางกระโดดขึ้นด้วยเท้าข้างเดียว ตัวเขาลอยขึ้นสูงก่อนเหาะตรงไปยังอีกฟากของหน้าผาเมื่อเหาะไปได้ครึ่งทาง ร่างของลั่วอู๋ฉางก็เริ่มร่วงลงเมื่อคำนวณจากมุมนี้ เขาแทบไม่มีโอกาสไปถึงอีกฝั่งเลยทันใดนั้น นกอินทรียักษ์ตัวหนึ่งก็โฉบมาจากด้านข้างอาวุโสคนเมื่อกี้ยืนอยู่ริมหน้าผาและเป่านกหวีดเรียกอินทรีอินทรียักษ์กางปีก ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงบนหลังมันหนึ่งที ทิศทางที่กำลังร่วงพลันเปลี่ยนเป็นลอยขึ้นเสี้ยววินาทีต่อมา เขาก็ลงถึงริมหน้าผาอีกฝั่งอย่างมั่นคงจากนั้นก็ทำแบบเดิม ผูกปลายเชือกฝั่งนี้ไว้กับเสาอีกข้าง"เจ้าสำนักชวี สั่งคนของท่านให้เริ่มได้แล้ว!" ซูเทียนคั่วออกคำสั่งอย่างไม่ไว้หน้าชวีซานตัวไม่ใช่ไม่เคยคิดจะเล่นงานตอนที่ลั่วอู๋ฉางกำลังข้ามหน้าผาเขาเคยคิดจะสั่ง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1058
คำกล่าวอย่างมั่นใจของลั่วอู๋ฉางดังก้องไปทั่วสำนักใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้มหากเป็นเมื่อก่อน ใครกล้าพูดกับหัวหน้าสำนักพวกเขาเช่นนี้ คงไม่ต้องรอให้ชวีซานตัวเอ่ยปาก สมาชิกระดับล่างก็พร้อมจะซัดมันจนหมอบไปแล้วต่อหน้าประตูสำนักงานใหญ่ จะปล่อยให้คนมาพูดจาโอ้อวดได้อย่างไร?แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่พูด เขายังทำลายประตูใหญ่ของพวกเขาและทำร้ายคนไปอีกหลายสิบคนด้วยแน่นอนว่าจำนวนนี้ไม่ได้ตายตัวถ้าคนอื่นกล้าบุกเข้าไปอีก ลั่วอู๋ฉางจะไม่ปรานี และยินดีที่จะช่วยเพิ่มจำนวนผู้บาดเจ็บให้พันธมิตรบู๊ลิ้มอีกด้วย"แก...ปากกล้านักนะ!"ชวีซานตัวในฐานะหัวหน้าแห่งบู๊ลิ้ม ไม่อาจเสียศักดิ์ศรีด้วยการยอมแพ้ง่าย ๆทั้งๆ ที่ความจริง ในใจเขานั้นกลับตื่นตระหนกจนแทบควบคุมไม่อยู่อาวุโสทั้งแปดร่วมมือกันยังเอาชนะไม่ได้!ถึงแม้ตอนฝึกซ้อมปกติ ชวีซานตัวจะเคยชนะพวกเขามาแล้วก็เถอะแต่ใช้นิ้วโป้งเท้าคิดก็ยังรู้เลยว่า เป็นอาวุโสทั้งแปดแกล้งอ่อนข้อให้ถ้าสู้จริง ชวีซานตัวไม่มีทางได้เปรียบหรอกแต่ลั่วอู๋ฉางกลับทำได้!นี่แสดงให้เห็นว่า ความสามารถของเขาเหนือกว่าชวีซานตัวมากถ้ายอมแพ้ต่อหน้าสมาชิกบู๊ลิ้มมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1057
เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าสาธารณชน"อาวุโสทั้งแปดของสภาผู้อาวุโสอยู่ที่ใด?"ดวงตาของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมตะโกนออกคำสั่งอย่างดุดัน"ข้าน้อยอยู่ที่นี่!"อาวุโสทั้งแปดคนตอบรับออกมาพร้อมกัน"คนผู้นี้ทำลายประตูสำนักของเรา ทำร้ายศิษย์ของเรา จงสังหารมันตรงนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อเป็นตัวอย่าง!" ชวีซานตัวกัดฟันกล่าวอาวุโสทั้งแปดคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง "รับทราบ ท่านเจ้าสำนัก!""ฆ่า!"ทั้งแปดคนล้วนเป็นผู้มีวิชาระดับปรมาจารย์ใหญ่มีฝีมือไม่ธรรมดา!ในสำนักใหญ่ ทั้งด้านสถานะและพลังฝีมือ พวกเขาเป็นรองเพียงชวีซานตัวเท่านั้นเมื่อทั้งแปดร่วมมือกัน แม้แต่วีรบุรุษในตำนานก็ยากที่จะเอาชนะพวกเขาได้พวกเขาร่วมมือกันอย่างเข้าขา ล้อมลั่วอู๋ฉางไว้ตรงกลาง และออกกระบวนท่าสังหารทุกอย่างใส่เขาถ้าเป็นคนอื่น คงถูกพวกเขาสับเป็นชิ้นๆ ไปแล้วแต่ลั่วอู๋ฉางกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เพียงแค่ส่งกระแสจิต"วึ้ง!"คาถาป้องกันตัวปล่อยแสงสีทองออกมา ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดไว้"อะไรกัน?"ชวีซานตัวเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในสายตาของเขา ต่อให้ลั่วอู๋ฉางเก่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1056
ท่ามกลางความมืด มีร่างคนจำนวนมากพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นชัดเจนแล้วว่าประตูทางเข้าซึ่งเป็นหน้าตาของพันธมิตรบู๊ลิ้มถูกทำลาย กลายเป็นซากปรักหักพัง พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที"ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้!""บังอาจมาพังประตูใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้ม รนหาที่ตายแล้ว!""จะเป็นใครก็ช่าง แต่แน่ๆ คงไม่ใช่คนดีหรอก สับมันเป็นชิ้นๆ ก่อนค่อยว่ากัน!"กลุ่มคนที่โกรธแค้นเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพัง"ไอ้หนุ่ม แกเห็นไหมว่าใครเป็นคนทำ?"คนตาไวมองเห็นว่าเป็นเงาของชายหนุ่มจึงรีบถามออกไปทันที"ขอเตือนไว้ก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ รีบพูดสิ่งที่นายเห็นออกมาทั้งหมก ไม่งั้นนายเองก็ต้องเดือดร้อนด้วย!"ลั่วอู๋ฉางยืนอย่างสงบพลางตอบว่า "เห็น""รีบบอกมาว่าใคร!" คนกลุ่มนั้นร้องถามขึ้นพร้อมกันลั่วอู๋ฉางตอบอย่างไม่รีบร้อนว่า "ก็ฉันไง!""อะไรนะ?!"คนกลุ่มนั้นเบิกตาโต ความโกรธที่ปรากฏบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าความตกใจ"ไอ้หนุ่ม นี่ไม่ใช่เวลามาอวดเก่ง คิดว่าเราจะเชื่อแกหรือไง?""รีบบอกมาว่าใครเป็นคนทำ ไม่งั้นจะถือว่าแกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย!""ให้โอกาสสุดท้าย รีบพูด ไม่งั้นพวกเร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1055
ซูเทียนคั่วกังวลขึ้นมาทันที ขณะที่ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลานสาว เขาก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า "เจ้าสำนักชวี นี่คือวิธีการต้อนรับแขกของพันธมิตรบู๊ลิ้มหรือ?""หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ไม่กลัวคนในยุทธภพจะหัวเราะเยาะหรือ?"ชวีซานตัวไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย "อย่างพวกนายเนี่ยนะ? เรียกว่าแขกได้ด้วยหรือ?"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจำนวนคนที่มากกว่าหลายเท่า อีกทั้งสายตาที่จับจ้องมาอย่างอาฆาต ทั้งสามคนไม่สามารถต่อกรได้เลยไม่นานพวกเขาก็ถูกจับตัวได้!"ชวีซานตัว การที่คุณทำเช่นนี้ ไม่กลัวว่าศิษย์ของเทพอวี้อย่างราชันมังกรลั่วเทียนจะมาหาเรื่องหรือ?" ซูเทียนคั่วพูดขณะดิ้นรนชวีซานตัวไม่สนใจแม้แต่น้อย "ถ้าเขากล้าหาญมาที่นี่ ฉันจะให้เขาลิ้มรสชาติของการต้องเป็นนักโทษเช่นกัน!""ศิษย์ที่ถูกสอนโดยตาแก่แบบนั้น คงไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอก พอดีเลย จะได้ให้เขาชดใช้หนี้แทนตาแก่นั่นและพวกแกไปพร้อมกัน!""ราชันมังกรลั่วเทียนอะไรกัน แค่เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จะมีอะไรพิเศษนัก?""ตัวเขาไม่อายก็ช่างเถอะ แต่ยังกล้าไปหาคนมาคุยโวแทนตัวเอง คิดจะดังจากการสร้างกระแสเช่นนี้ คิดว่าบู๊ลิ้มเป็นที่สำหรับเล่นขายของหรือไง ฝันไปเถ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1054
พูดของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความหยาบคายใบหน้าสวยของเย่ปิงเหยาเริ่มบึ้งตึง แต่เพราะนี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย เธอจึงไม่อาจโต้ตอบได้ชวีหลิงหานคือน้องสาวของชวีซานตัว ทั้งสองคนมีอายุห่างกันมากกว่ายี่สิบปีหลังจากชวีหลิงหานเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากอาการป่วย ก่อนสิ้นใจได้ฝากให้ชวีซานตัวช่วยเลี้ยงดูน้องสาวที่ยังเป็นแค่ทารกแรกเกิดชวีซานตัวเลี้ยงดูน้องสาวด้วยความยากลำบาก จนเธอเติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่งดงามยิ่ง ทั้งยังมีพรสวรรค์จนได้รับความสนใจจากคนในบู๊ลิ้มมีผู้คนมาสู่ขอเธอมากมายจนทำให้ประตูบ้านตระกูลชวีแทบพังในขณะที่ชวีซานตัวกำลังเลือกคู่ครองให้น้องสาวจนตาลาย และวาดฝันว่าเธอจะได้แต่งงานกับตระกูลใหญ่โตความฝันกลับพังทลาย!ชวีหลิงหาน หญิงสาวผู้แสนงดงาม กลับถูกชายแก่อัปลักษณ์คนหนึ่งมาชิงตัวไป!ในตอนแรก ชวีซานตัวคิดว่าน้องสาวของเขายังไร้เดียงสา และถูกชายชั่วหลอกลวงเขาคิดว่าเพียงแค่พูดจาโน้มน้าวด้วยความรักและเหตุผล น้องสาวจะกลับตัวกลับใจแต่ผลกลับเป็นตรงกันข้าม!ชวีหลิงหานไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในสิ่งที่ทำ แต่กลับรักชายแก่คนนั้นอย่างหัวปักหัวปำ และพูดคำพูดไร้สาระอย่างเช่นรักจน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1053
พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1052
หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1051
หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค
