เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 265
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-06-22 18:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 266
"แม่ หยุดพูดอะไรสักสองสามคำเถอะ!"หยางหว่านอวี่ขมวดคิ้ว ทนฟังต่อไปไม่ได้แล้วไม่ว่ายังไงลั่วอู๋ฉางคือสามีเก่าของตัวเอง และได้ช่วยชีวิตเธอไว้เมื่อกี้นี้ไม่เช่นนั้นเธอจะต้องถูกซือเทียนฝูดูถูกต่อหน้าสาธารณะอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้สวีชุ่ยหลานรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยจินจุ้นเหวินเห็นสิ่งนี้จึงพูดว่า "คุณป้า มันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย ไม่ต้องหรอก""จุ้นเหวิน นายเพิ่งกลับมา ไม่รู้ว่าคนที่นี่ใจร้ายแค่ไหน!"สวีชุ่ยหลานพูดต่อไปว่า "คนเนรคุณแบบนี้ควรต้องทนทุกข์ทรมานสักหน่อย ไม่อย่างนั้นเขาจะไม่จริงจังกับเรื่องนี้"จินจุ้นเหวินพูดอย่างใจกว้าง "เห็นแก่ที่เขาเป็นสามีเก่าของเสี่ยวอวี่ ผมจะไม่เอาเรื่องเขา""จุ้นเหวินใจกว้างซะจริง สมกับเป็นคนที่เคยอยู่ต่างประเทศ เคยเห็นโลกกว้าง การกระทำคำพูดมีระดับ"สวีชุ่ยหลานจับมือลูกสาวแล้วพูดว่า "กลับบ้านกันเถอะ อย่าเสียเวลา รีบไปเลี้ยงต้อนรับจุ้นเหวินกันเถอะ"จินจุ้นเหวินยิ้มและพูดว่า "ไม่ต้องวุ่นวายครับ!""ไม่งั้นเอางี้ โทรหาลุงหยางกับเสี่ยวหาว เรากินข้าวข้างนอกกันเถอะ หาร้านอาหารดี ๆ สักร้าน ผมจะเลี้ยงเอง""จะให้นายเลี้ยงได้ยังไง ตกลงกันแล้วว่าจะเลี้ยงต้อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-22ผมคือหมอเทวดา บทที่ 267
สวีชุ่ยหลานกลัวจินจุ้นเหวินจะอาย เธอจึงเริ่มยิ้มและพูดว่า "ยังไงจุ้นเหวินก็เก่ง ซื้อก็ซื้อสมาชิกแพลตตินัมเลย""หวังจื่อเฟิงที่หลอกเราครั้งที่แล้วเป็นเพียงสมาชิกระดับเงิน แล้วก็โม้เก่งมาก"จินจุ้นเหวินยิ้มอย่างขมขื่นในใจ และพยายามไม่แสดงสีหน้า "ถ้าอย่างนั้น...เราจะยังไปกันอีกไหม?"เขาแทบจะไปคืนบัตรด้วยซ้ำแต่ตอนทำบัตรระบุชัดเจนว่า เมื่อเติมเงินแล้วจะใช้จ่ายได้เท่านั้นคุณสามารถไม่ทานได้และรอให้เงินในบัตรเป็นโมฆะได้ แต่จะไม่มีการคืนเงิน"ไป ไปแน่นอน!"สวีชุ่ยหลานจ้องมองและพูดเสียงดัง "ลูกค้าคือพระเจ้า และผู้บริโภคคือเจ้านาย!""ไม่ว่าไอ้แซ่ลั่วจะเก่งแค่ไหน เขาก็จะต้องสุภาพและลดตัวมาบริการเรา!""ถ้าพวกเราไม่ไป ก็ไม่ได้ติดกับเขาเหรอ? ดังนั้นต้องไป ขอแค่ทำให้เขาไม่สบายใจ ฉันก็มีความสุขแล้ว!"หยางหว่านอวี่กลืนคำพูดที่มาถึงริมฝีปากทันทีไม่เคยได้ยินการใช้วิธีบริโภคเชิงรุกทำให้เจ้าของร้านอึดอัดเลยคนคงอื่นดีใจมากกว่า!"คุณป้าพูดถูก พวกเราไม่เพียงแต่ต้องไป ยังต้องไปบ่อย ๆ แบบนี้ถึงจะแสดงสถานะแขกที่มีเกียรติของตัวเองได้" จินจุ้นเหวินกัดฟันพูด...ตอนลั่วอู๋ฉางกลับมาที่วิลล่ากวนหูก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-23ผมคือหมอเทวดา บทที่ 268
"ไม่ต้องเกรงใจ วันนี้ฉันอยากจะขอบคุณทุกคน ในขณะเดียวกันก็เพื่อทำให้ผู้จัดการอวี๋หายตกใจด้วย" ตู้หมิงเจ๋อแสร้งทำเป็นถ่อมตัวการปรากฏตัวของอวี๋จวิ้นหยางทำให้หลายคนประหลาดใจจริง ๆเพราะเมื่อไม่กี่วันก่อน ณ ห้องโถงไว้ทุกข์ของตระกูลตู้ อวี๋จวิ้นหยางถูกคนของหน่วยผู้พิทักษ์พาตัวไปในข้อหาเสี้ยมสอนให้ผู้อื่นกระทำความผิดข้อกล่าวหานี้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ไม่ใหญ่ไม่เล็กพูดอย่างจริงจัง เทียบเท่ากับบทบาทผู้บงการ มีความผิดเดียวกันกับผู้บงการแต่ในเวลาเพียงไม่กี่วันอวี๋จวิ้นหยางก็ถูกปล่อยตัวตู้หมิงเจ๋อใช้ความสัมพันธ์และความสามารถของเขาในการเปลี่ยนจากการเสี้ยมสอนเป็นการยุยงอวี๋จวิ้นหยางถูกควบคุมตัวเพียงสามวัน และหลังจากจ่ายค่าปรับแล้วก็ถูกปล่อยตัว"ขอบคุณคุณชายตู้ครับ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ผมคงไม่ได้มานั่งดื่มกับทุกคนที่นี่เร็วขนาดนี้" อวี๋จวิ้นหยางยกแก้วค้างอยู่แบบนั้นทุกคนก็ทำตามตู้หมิงเจ๋อหัวเราะและชนแก้วกับทุกคนอย่างไม่ถือตัวตู้หมิงเจ๋อในปัจจุบัน เมื่อเทียบกับคนรวยรุ่นที่สองในอดีต มีความแตกต่างราวฟ้ากับเหว!นับตั้งแต่ตู้อวี่ชุนเสียชีวิต ตู้หมิงเจ๋อก็สืบทอดกิจการของครอบครัวอย่างราบรื
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-23ผมคือหมอเทวดา บทที่ 269
ตู้หมิงเจ๋อฟังคําชมเชยเหล่านี้ ก็อดไม่ได้ที่จะกระพือปีกขึ้นมาพูดอย่างใจกว้างว่า "ต่อไปมาทํางานที่บริษัทฉันให้หมดเลย!""อย่างอื่นไม่กล้ารับประกัน การเลื่อนตำแหน่งและขึ้นเงินเดือนเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ ไม่ใช่เรื่องใหญ่!"นี่คือการแย่งชิงเหยน กรุ๊ป!ตู้หมิงเจ๋อไม่สนใจคนอื่นเลยจุดประสงค์หลักของเขาคือการแย่งอวี๋อีเหรินด้วยวิธีนี้ หอคอยใกล้น้ำจะได้เดือนก่อน กอดสาวสวยกลับมาได้อย่างง่ายดายอวี๋อีเหรินในวันนี้แตกต่างจากปกติมากเพราะอวี๋ซือหยวนพ่อของเธอได้รับเงินชดเชยมาล้านห้าคืนจากเงินกู้ดอกเบี้ยสูง ทั้งครอบครัวจึงอาศัยอยู่ในวิลล่ากวนหู และบอกลาชีวิตที่ยากจนโดยสิ้นเชิงปราศจากแรงกดดันเหล่านี้ อวี๋อีเหรินก็ฟื้นความมั่นใจขึ้นมาอย่างรวดเร็วเสื้อผ้าและเครื่องสำอางที่ปกติไม่กล้าซื้อ ก็ซื้อไปไม่น้อย เปลี่ยนนิสัยการใส่ชุดทำงานทุกวันอารมณ์ดี บวกกับเฉดสีของเสื้อผ้าใหม่ ตอนนี้เธอดูเลอค่ามากเรียกว่านางฟ้าสมญานามจริง ๆตู้หมิงเจ๋อไม่เพียงแต่หมกมุ่นอยู่กับเธอเท่านั้น แต่เพื่อนร่วมงานชายคนอื่น ๆ ก็กระตือรือร้นที่จะลองด้วย โดยฝันว่าจะมีโอกาสเด็ดดอกฟ้านี้ตู้หมิงเจ๋อตาร้อนระอุ รอปฏิกิริยา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-23ผมคือหมอเทวดา บทที่ 270
ผู้หญิงที่อ่อนแออย่างอวี๋อีเหรินจะหลุดจากมือของผมเหลืองไปง่าย ๆ ได้อย่างไรยิ่งเธอดิ้นรนมากเท่าไร อีกฝ่ายก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น"คนสวย หยุดสงวนท่าทีได้แล้ว!"ผมเหลืองพูดอย่างดูถูกว่า "ในต่างประเทศ สาว ๆ เหล่านั้นล้วนรีบปีนขึ้นไปบนเตียงของฉัน เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ฉันชอบ""ฉันก็โชคดีเหมือนกัน เพิ่งกลับประเทศก็เจอของดีอย่างคุณ วันนี้การเดินทางครั้งนี้ไม่เสียเปล่าจริง ๆ...อ๊าว!"พูดได้ครึ่งเดียว หัวเหลืองถูกอวี๋อีเหรินตีเข่าไประหว่างขาทันใดนั้นก็ร้องออกมา ใช้มือทั้งสองข้างปิดเป้า และร่างกายของเขาอยู่ในท่าหมอบครึ่งหนึ่งใบหน้าที่บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด"นังสารเลว แม่งเอ๊ย ฉันจะฆ่าเธอ!" ผมเหลืองกัดฟันอวี๋อีเหรินเพิ่งฉวยโอกาสหนีไป ถูกชายฉกรรจ์สองคนในชุดสูทสีดำหยุดไว้ "ทำร้ายนายน้อยจินของเราก็อยากจะหนี คุณเพ้อฝันเกินไปแล้ว"ขณะที่ผมเหลืองพยายามยืนตัวตรงก็สั่งด้วยความโกรธ "จับเธอไว้ ฉันจะลงโทษเธอต่อหน้าทุกคน!"ที่โต๊ะหลายคนเห็นว่าเกิดเรื่องที่นี่"แย่แล้ว ดูเหมือนว่าเสี่ยวอวี๋จะถูกรังแก!"ตู้หมิงเจ๋อเป็นผู้นำและรีบวิ่งไปพร้อมกับเหล้าหนึ่งขวด "หยุดนะ!""แม่ง ใครกล้ารังแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-23ผมคือหมอเทวดา บทที่ 271
หัวเหลืองเห็นท่าไม่ดีจึงรีบขอความเมตตา "พี่ชาย... อย่าตีอีกเลย ผมยอมแล้ว ไว้ชีวิตผมเถอะ!""ตอนนี้รู้ขอความเมตตาแล้ว มันสายเกินไปแล้ว!" ตู้หมิงเจ๋อไม่ให้อภัยเมื่อเห็นคำวิงวอนขอความเมตตาของผมเหลือง แผ่วลงเรื่อย ๆ อวี๋จวิ้นหยางจึงรีบไปห้ามตู้หมิงเจ๋อ และพูดว่า "คุณชายตู้ อย่าให้ถึงชีวิตกันเลย มันไม่คุ้ม!"ตู้หมิงเจ๋อจึงหยุดและถ่มน้ำลายใส่ผมเหลืองทีหนึ่ง "ถือว่านายโชคดี ไม่งั้นวันนี้ต้องตีนายให้ตาย!""ต่อไปใครก็ตามที่กล้าเอาเปรียบผู้หญิงของฉัน จะถูกฉันคนนี้ฆ่าตายทันที!"เมื่อเห็นรูปลักษณ์ที่ทรงพลังและครอบงำของเขา เถาเชี่ยนและผู้หญิงคนอื่น ๆ ก็สายตาเป็นประกาย"คุณชายตู้แมนมากจริง ๆ เป็นแฟนเขา ต้องรู้สึกปลอดภัยมากแน่ ๆ""เสี่ยวอวี๋ ฉันอิจฉาเธอมาก""รออะไรอยู่ ผู้ชายดี ๆ และให้ความรู้สึกปลอดภัยขนาดนี้ พลาดไปแล้วต้องเสียใจไปตลอดชีวิต คบเลย!"ผมเหลืองใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด ยืนขึ้นด้วยความช่วยเหลือของไอ้สองคนที่ถูกปกคลุมไปด้วยรอยฟกช้ำเช่นกันขณะที่เขาก้าวถอยหลัง ก็พูดอย่างรุนแรง "พวกนายเก่งจริงก็อย่าหนีไปไหน รอฉันก่อน วันนี้ฉันจะต้องเอาพวกนายตายให้ได้!""แค่พวกลูกกระจ๊อก ก็กล้าพูดจาไม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-24ผมคือหมอเทวดา บทที่ 272
ผมทองชื่อหวงเหมาคือจินจุ้นอู่ เป็นน้องชายของจินจุ้นเหวินในช่วงปีแรก ๆ ครอบครัวเดินทางไปต่างประเทศไม่เพียงแต่ตั้งหลักได้ แต่ธุรกิจก็ยิ่งเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ ก่อตั้งจินเหยากรุ๊ปหลายปีที่ผ่านมา โมเมนตัมการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศมังกรนั้นแข็งแกร่ง ตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจต่าง ๆ ได้พัฒนาอย่างก้าวกระโดด ทิ้งมหาอำนาจเก่าเหล่านั้นไว้ข้างหลังตระกูลจินเห็นท่าทาง เช่นเดียวกับบริษัทอื่น ๆ มุ่งความสนใจไปที่การพัฒนาประเทศมังกรไม่ใช่เรื่องง่ายที่คนอื่นจะบุกเข้าไปในย่านธุรกิจประเทศมังกรเนื่องจากไม่คุ้นเคยกับสถานที่นี้ ทุกด้านต้องเริ่มต้นจากศูนย์ตระกูลจินแตกต่างออกไป พวกเขากำลังกลับบ้านอย่างรุ่งโรจน์การที่ทั้งสองน้องกลับบ้านด้วยกันในครั้งนี้ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นถึงความสำคัญที่พวกเขาผูกพันกับบ้านเกิดสองพี่น้องมีการแบ่งงานกันอย่างชัดเจน จินจุ้นเหวินใช้ตัวตนของเขาในฐานะตำรวจสากลเพื่อดูแลเรื่องมนุษยสัมพันธ์ในด้านธุรกิจให้จินจุ้นอู่น้องชายของเขาไปดูแลคนที่เจรจาความร่วมมือกับตู้ซื่อกรุ๊ปก่อนหน้านี้ ก็คือผู้ช่วยของจินจุ้นอู่ ได้ติดต่อตระกูลตู้ล่วงหน้าหนึ่งก้าวเพื่อวางรากฐานที่ดีสำหรับความร่วม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-24ผมคือหมอเทวดา บทที่ 273
ราวกับคนละคน!"แกแม่งพูดอะไรวะ?" อวี๋จวิ้นหยางผู้เป็นลูกน้องตอบกลับเสียงดังทันที"แหกตาดูให้ดี ๆ นี่คือเจ้าของตู้ซื่อกรุ๊ป คุณชายตู้ ตู้หมิงเจ๋อ!"จากนั้นผู้จัดการหลิวก็พูดแบบตาต่อตาฟันต่อฟันทันที "แหกตาหมาของนายดูให้ชัด ๆ ท่านนี้คือนายน้อยรองของจินเหยากรุ๊ป นายน้อยจิน จินจุ้นอู่!""อะไรนะ?"ตู้หมิงเจ๋อสับสนอยู่ตรงนั้นทันที ดวงตาเบิกกว้างการแสดงออกของคนอื่นก็ซับซ้อนมากเช่นกันเพราะคำว่า "จินเหยากรุ๊ป"ตู้หมิงเจ๋อพูดถึงเขาทั้งคืน และเขาก็อวดภาพลักษณ์ของเขาในฐานะผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่ตอนนี้นายน้อยรองของจินเหยากรุ๊ปยืนอยู่ที่นี่ เซอร์ไพรส์ไหม?ตกใจไหม?!ตู้หมิงเจ๋อไม่เคยคิดเคยฝันว่าตัวเองจะต่อยผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่!"จินเหยากรุ๊ป นายน้อยจิน?"ตู้หมิงเจ๋อถามอย่างระมัดระวัง และตัวของเขาพยักหน้าโดยไม่สมัครใจและก้มลงราวกับว่าเขามีหางอยู่ระหว่างขาของเขา"ของแท้ไม่มีปลอม!" ผู้จัดการหลิวกล่าวอย่างภาคภูมิใจตู้หมิงเจ๋อรีบวางขวดเหล้าในมือลงแล้วรีบวิ่งไปข้างหน้าทีละสามก้าวพร้อมเรียก "เข้าใจผิดแล้ว เราพวกเดียวกันนะ...""เข้าใจผิดบ้าอะไร!"ชายที่ยืนอยู่ทางด้านขวาของจินจุ้นอู่ตบหน้าต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-24
บทล่าสุด
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1059
ชวีซานตัวไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ทำตามคำสั่งเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาด้านหลัง ฟ้าก็เริ่มสางแล้วเบื้องหน้าคือเหวลึกที่ขวางทางอยู่ลั่วอู๋ฉางผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้กับเสา แล้วสะพายเชือกที่มัดรวมกันไว้บนหลัง ก่อนพยักหน้าให้ทุกคน"มีปัญหาอะไรไหม?"ลั่วอู๋ฉางถามอาวุโสที่มีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวคนนั้นอาวุโสรีบตอบ "ไม่มีปัญหาครับ!"ลั่วอู๋ฉางกระโดดขึ้นด้วยเท้าข้างเดียว ตัวเขาลอยขึ้นสูงก่อนเหาะตรงไปยังอีกฟากของหน้าผาเมื่อเหาะไปได้ครึ่งทาง ร่างของลั่วอู๋ฉางก็เริ่มร่วงลงเมื่อคำนวณจากมุมนี้ เขาแทบไม่มีโอกาสไปถึงอีกฝั่งเลยทันใดนั้น นกอินทรียักษ์ตัวหนึ่งก็โฉบมาจากด้านข้างอาวุโสคนเมื่อกี้ยืนอยู่ริมหน้าผาและเป่านกหวีดเรียกอินทรีอินทรียักษ์กางปีก ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงบนหลังมันหนึ่งที ทิศทางที่กำลังร่วงพลันเปลี่ยนเป็นลอยขึ้นเสี้ยววินาทีต่อมา เขาก็ลงถึงริมหน้าผาอีกฝั่งอย่างมั่นคงจากนั้นก็ทำแบบเดิม ผูกปลายเชือกฝั่งนี้ไว้กับเสาอีกข้าง"เจ้าสำนักชวี สั่งคนของท่านให้เริ่มได้แล้ว!" ซูเทียนคั่วออกคำสั่งอย่างไม่ไว้หน้าชวีซานตัวไม่ใช่ไม่เคยคิดจะเล่นงานตอนที่ลั่วอู๋ฉางกำลังข้ามหน้าผาเขาเคยคิดจะสั่ง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1058
คำกล่าวอย่างมั่นใจของลั่วอู๋ฉางดังก้องไปทั่วสำนักใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้มหากเป็นเมื่อก่อน ใครกล้าพูดกับหัวหน้าสำนักพวกเขาเช่นนี้ คงไม่ต้องรอให้ชวีซานตัวเอ่ยปาก สมาชิกระดับล่างก็พร้อมจะซัดมันจนหมอบไปแล้วต่อหน้าประตูสำนักงานใหญ่ จะปล่อยให้คนมาพูดจาโอ้อวดได้อย่างไร?แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่พูด เขายังทำลายประตูใหญ่ของพวกเขาและทำร้ายคนไปอีกหลายสิบคนด้วยแน่นอนว่าจำนวนนี้ไม่ได้ตายตัวถ้าคนอื่นกล้าบุกเข้าไปอีก ลั่วอู๋ฉางจะไม่ปรานี และยินดีที่จะช่วยเพิ่มจำนวนผู้บาดเจ็บให้พันธมิตรบู๊ลิ้มอีกด้วย"แก...ปากกล้านักนะ!"ชวีซานตัวในฐานะหัวหน้าแห่งบู๊ลิ้ม ไม่อาจเสียศักดิ์ศรีด้วยการยอมแพ้ง่าย ๆทั้งๆ ที่ความจริง ในใจเขานั้นกลับตื่นตระหนกจนแทบควบคุมไม่อยู่อาวุโสทั้งแปดร่วมมือกันยังเอาชนะไม่ได้!ถึงแม้ตอนฝึกซ้อมปกติ ชวีซานตัวจะเคยชนะพวกเขามาแล้วก็เถอะแต่ใช้นิ้วโป้งเท้าคิดก็ยังรู้เลยว่า เป็นอาวุโสทั้งแปดแกล้งอ่อนข้อให้ถ้าสู้จริง ชวีซานตัวไม่มีทางได้เปรียบหรอกแต่ลั่วอู๋ฉางกลับทำได้!นี่แสดงให้เห็นว่า ความสามารถของเขาเหนือกว่าชวีซานตัวมากถ้ายอมแพ้ต่อหน้าสมาชิกบู๊ลิ้มมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1057
เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าสาธารณชน"อาวุโสทั้งแปดของสภาผู้อาวุโสอยู่ที่ใด?"ดวงตาของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมตะโกนออกคำสั่งอย่างดุดัน"ข้าน้อยอยู่ที่นี่!"อาวุโสทั้งแปดคนตอบรับออกมาพร้อมกัน"คนผู้นี้ทำลายประตูสำนักของเรา ทำร้ายศิษย์ของเรา จงสังหารมันตรงนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อเป็นตัวอย่าง!" ชวีซานตัวกัดฟันกล่าวอาวุโสทั้งแปดคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง "รับทราบ ท่านเจ้าสำนัก!""ฆ่า!"ทั้งแปดคนล้วนเป็นผู้มีวิชาระดับปรมาจารย์ใหญ่มีฝีมือไม่ธรรมดา!ในสำนักใหญ่ ทั้งด้านสถานะและพลังฝีมือ พวกเขาเป็นรองเพียงชวีซานตัวเท่านั้นเมื่อทั้งแปดร่วมมือกัน แม้แต่วีรบุรุษในตำนานก็ยากที่จะเอาชนะพวกเขาได้พวกเขาร่วมมือกันอย่างเข้าขา ล้อมลั่วอู๋ฉางไว้ตรงกลาง และออกกระบวนท่าสังหารทุกอย่างใส่เขาถ้าเป็นคนอื่น คงถูกพวกเขาสับเป็นชิ้นๆ ไปแล้วแต่ลั่วอู๋ฉางกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เพียงแค่ส่งกระแสจิต"วึ้ง!"คาถาป้องกันตัวปล่อยแสงสีทองออกมา ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดไว้"อะไรกัน?"ชวีซานตัวเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในสายตาของเขา ต่อให้ลั่วอู๋ฉางเก่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1056
ท่ามกลางความมืด มีร่างคนจำนวนมากพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นชัดเจนแล้วว่าประตูทางเข้าซึ่งเป็นหน้าตาของพันธมิตรบู๊ลิ้มถูกทำลาย กลายเป็นซากปรักหักพัง พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที"ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้!""บังอาจมาพังประตูใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้ม รนหาที่ตายแล้ว!""จะเป็นใครก็ช่าง แต่แน่ๆ คงไม่ใช่คนดีหรอก สับมันเป็นชิ้นๆ ก่อนค่อยว่ากัน!"กลุ่มคนที่โกรธแค้นเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพัง"ไอ้หนุ่ม แกเห็นไหมว่าใครเป็นคนทำ?"คนตาไวมองเห็นว่าเป็นเงาของชายหนุ่มจึงรีบถามออกไปทันที"ขอเตือนไว้ก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ รีบพูดสิ่งที่นายเห็นออกมาทั้งหมก ไม่งั้นนายเองก็ต้องเดือดร้อนด้วย!"ลั่วอู๋ฉางยืนอย่างสงบพลางตอบว่า "เห็น""รีบบอกมาว่าใคร!" คนกลุ่มนั้นร้องถามขึ้นพร้อมกันลั่วอู๋ฉางตอบอย่างไม่รีบร้อนว่า "ก็ฉันไง!""อะไรนะ?!"คนกลุ่มนั้นเบิกตาโต ความโกรธที่ปรากฏบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าความตกใจ"ไอ้หนุ่ม นี่ไม่ใช่เวลามาอวดเก่ง คิดว่าเราจะเชื่อแกหรือไง?""รีบบอกมาว่าใครเป็นคนทำ ไม่งั้นจะถือว่าแกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย!""ให้โอกาสสุดท้าย รีบพูด ไม่งั้นพวกเร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1055
ซูเทียนคั่วกังวลขึ้นมาทันที ขณะที่ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลานสาว เขาก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า "เจ้าสำนักชวี นี่คือวิธีการต้อนรับแขกของพันธมิตรบู๊ลิ้มหรือ?""หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ไม่กลัวคนในยุทธภพจะหัวเราะเยาะหรือ?"ชวีซานตัวไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย "อย่างพวกนายเนี่ยนะ? เรียกว่าแขกได้ด้วยหรือ?"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจำนวนคนที่มากกว่าหลายเท่า อีกทั้งสายตาที่จับจ้องมาอย่างอาฆาต ทั้งสามคนไม่สามารถต่อกรได้เลยไม่นานพวกเขาก็ถูกจับตัวได้!"ชวีซานตัว การที่คุณทำเช่นนี้ ไม่กลัวว่าศิษย์ของเทพอวี้อย่างราชันมังกรลั่วเทียนจะมาหาเรื่องหรือ?" ซูเทียนคั่วพูดขณะดิ้นรนชวีซานตัวไม่สนใจแม้แต่น้อย "ถ้าเขากล้าหาญมาที่นี่ ฉันจะให้เขาลิ้มรสชาติของการต้องเป็นนักโทษเช่นกัน!""ศิษย์ที่ถูกสอนโดยตาแก่แบบนั้น คงไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอก พอดีเลย จะได้ให้เขาชดใช้หนี้แทนตาแก่นั่นและพวกแกไปพร้อมกัน!""ราชันมังกรลั่วเทียนอะไรกัน แค่เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จะมีอะไรพิเศษนัก?""ตัวเขาไม่อายก็ช่างเถอะ แต่ยังกล้าไปหาคนมาคุยโวแทนตัวเอง คิดจะดังจากการสร้างกระแสเช่นนี้ คิดว่าบู๊ลิ้มเป็นที่สำหรับเล่นขายของหรือไง ฝันไปเถ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1054
พูดของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความหยาบคายใบหน้าสวยของเย่ปิงเหยาเริ่มบึ้งตึง แต่เพราะนี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย เธอจึงไม่อาจโต้ตอบได้ชวีหลิงหานคือน้องสาวของชวีซานตัว ทั้งสองคนมีอายุห่างกันมากกว่ายี่สิบปีหลังจากชวีหลิงหานเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากอาการป่วย ก่อนสิ้นใจได้ฝากให้ชวีซานตัวช่วยเลี้ยงดูน้องสาวที่ยังเป็นแค่ทารกแรกเกิดชวีซานตัวเลี้ยงดูน้องสาวด้วยความยากลำบาก จนเธอเติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่งดงามยิ่ง ทั้งยังมีพรสวรรค์จนได้รับความสนใจจากคนในบู๊ลิ้มมีผู้คนมาสู่ขอเธอมากมายจนทำให้ประตูบ้านตระกูลชวีแทบพังในขณะที่ชวีซานตัวกำลังเลือกคู่ครองให้น้องสาวจนตาลาย และวาดฝันว่าเธอจะได้แต่งงานกับตระกูลใหญ่โตความฝันกลับพังทลาย!ชวีหลิงหาน หญิงสาวผู้แสนงดงาม กลับถูกชายแก่อัปลักษณ์คนหนึ่งมาชิงตัวไป!ในตอนแรก ชวีซานตัวคิดว่าน้องสาวของเขายังไร้เดียงสา และถูกชายชั่วหลอกลวงเขาคิดว่าเพียงแค่พูดจาโน้มน้าวด้วยความรักและเหตุผล น้องสาวจะกลับตัวกลับใจแต่ผลกลับเป็นตรงกันข้าม!ชวีหลิงหานไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในสิ่งที่ทำ แต่กลับรักชายแก่คนนั้นอย่างหัวปักหัวปำ และพูดคำพูดไร้สาระอย่างเช่นรักจน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1053
พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1052
หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1051
หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค
