LOGINShare
บทที่ 122
Last Updated:
2024-05-14 13:47:42Related chapters
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 123
"ดังนั้นเธอไปเองดีกว่า จำไว้ว่าต้องตั้งใจทำด้วยตัวเอง ต้องใส่ใจรู้ไหม?"ทุกอย่างเป็นสิ่งที่ลูกสาวเตรียมเอง!บ้านใหม่ของคุณลั่ว จึงจะเงาของเกาชิงเหยียนอยู่ทุกหนทุกแห่งหากไม่ได้อยู่ต่อหน้าผู้คนมากมาย เกาฉี่เฉียงคงจะพูดโดยตรงว่า "ลูกสาว เธออยู่ที่นั่นเลย ดูแลชีวิตประจำวันของคุณลั่ว"ผู้ชายหล่อผู้หญิงสวยอาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกันฟืนแห้งไฟแรง น้ำมาคลองก็เกิดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?เกาฉี่เฉียงแค่คิดถึงก็รู้สึกสวยงามแล้ว!เกาชิงเหยียนเห็นว่าพ่อของเธอจริงจังกับเรื่องนี้มาก จึงพยักหน้าแล้วพูดว่า "ได้ค่ะ หนูรู้แล้ว"เฉียวจินซงเสียใจจะตายเมื่อเขาเห็นทั้งสองพยายามอย่างยิ่งที่จะทำให้ลั่วอู๋ฉางพอใจอาการของน้องสาวร้ายแรงขนาดนั้นก็รักษาได้ อาการป่วยของตัวเองก็ไม่ใช่ปัญหาแน่นอนแต่เพราะตัวเองมีตาหามีแววไม่ ดูหมิ่นหมอเทวดาลั่ว เขายอมรักษาน้องสาวให้หายขาดโดยไม่สนใจเรื่องในอดีต ตัวเองจะมีหน้าอะไร จะขอร้องหมอเทวดาลั่วให้รักษาตัวเองอีกหากเขาไม่พูด ลั่วอู๋ฉางก็จะไม่เสนอตัวรักษาเขายังคงประโยคเดิม ไม่ชอบทำดีโดยไม่แก้แค้น นี่คือหลักการของราชันมังกรลั่วเทียน"สายมากแล้ว ตอนเที่ยงก็กินข้าวกลางวันกับผ
Last Updated : 2024-05-14ผมคือหมอเทวดา บทที่ 124
"เอาล่ะ เราไปรับกันหน่อยเถอะ" เฉินไท่พยักหน้าและมองไปที่ลั่วอู๋ฉางลั่วอู๋ฉางนั่งนิ่งแล้วพูดว่า "พวกคุณตามสบาย"เฉินไท่ขมวดคิ้ว เขาต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อแนะนำลั่วอู๋ฉางและผู้อำนวยการหลินให้รู้จักกันแต่ลั่วอู๋ฉางไม่ต้องการความหวังดีของเขาต่อไปเมื่อเฉินไท่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างลั่วอู๋ฉางกับแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ย ก็จะเข้าใจว่าตัวเองไร้สาระแค่ไหนในขณะนี้"หนูจะอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนคุณลั่วเองค่ะ" เกาชิงเหยียนกล่าวเฉินไท่พยักหน้าอีกครั้ง "ก็ได้"ความร่วมมือครั้งนี้ ตระกูลเกาเป็นหนึ่งในเป้าหมายทางเลือก มีเกาฉี่เฉียงออกมาต้อนรับ ก็ถือว่าให้เกียรติผู้อำนวยการหลินอย่างเพียงพอแล้วหน้าบ้านตระกูลเฉิน มีรถหรูจอดเป็นแถว นำโดยรถโรลส์-รอยซ์ มิราจต้องรู้ว่า ผู้อำนวยการหลินมีสถานะระดับกลางขึ้นในแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ย แค่ในแง่ของความหรูหราของขบวนรถก็สามารถแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ยแล้ว"สามี บ้านแบบนี้ถือว่าเป็นคฤหาสน์แล้วใช่ไหม?"ผู้หญิงที่แต่งหน้าจัดจ้านมีท่าทีอวดดีกอดแขนของชายวัยกลางคน และเหลือบมองบ้านของเฉินไท่อย่างต่อเนื่องเธอชื่อเย่หลิ
Last Updated : 2024-05-14ผมคือหมอเทวดา บทที่ 125
เมื่อพิจารณาถึงทรัพยากรในมือของอีกฝ่ายและระดับที่พ่อบุญธรรมให้ความสำคัญกับพวกเขา เกาฉี่เฉียงจึงต้องเลือกที่จะกลืนฝืนทนและไม่คิดอะไรกับผู้หญิงคนนี้"สองท่าน เชิญ"ในห้องอาหารโคมระย้าคริสตัลขนาดใหญ่ส่องสว่างในห้องอย่างสดใส แสดงถึงความหรูหราแบบเรียบง่ายทุกที่เมื่อหลินเกาอวี้เดินเข้าไป ก็เห็นคนสองคนนั่งอยู่ข้างในแล้ว และแววตาบ่งบอกถึงความไม่พอใจ"สองท่านนี้ไม่คุ้นตาเลย ไม่ทราบว่าคือ?"ปรากฎว่าไม่ใช่แค่การต้อนรับเราเท่านั้น ยังมีแขกคนอื่นด้วย!และสองคนนี้มาเร็วกว่า มองอย่างไรก็เหมือนหลินเกาอวี้มาใช้ประโยชน์จากพวกเขาชายหนุ่มและหญิงสาวคนนี้กลายเป็นแขกของครอบครัวของเฉินไท่ได้อย่างไร?"ผมขอแนะนำหน่อย คนสองคนนี้จากแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ย ผู้อำนวยการหลินเกาอวี้และคู่หมั้นของเขาคุณเย่หลิงจวิ้น"เฉินไท่แนะนำทั้งสองฝ่ายในฐานะเจ้าภาพ"ท่านนี้คือคุณลั่ว และนี่คือเกาชิงเหยียน ลูกสาวของประธานเกา"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะทัศนคติที่เย่อหยิ่งของหลินเกาอวี้ แต่เป็นเพราะรัศมีอันชั่วร้ายในตัวเขาหลินเกาอวี้เลิกคิ้ว "นี่คือคนระดับสูงที่เมื่อคืนพวกคุณคุยโวมาตลอดเหรอ เห็นแล้วก
Last Updated : 2024-05-14ผมคือหมอเทวดา บทที่ 126
แม้ว่าทักษะการแสดงของเย่หลิงจวิ้นจะไม่ค่อยดีนัก แต่เขายังคงมีสายตาที่ดีเพราะเขาอยู่ในวงการบันเทิงมาเป็นเวลานานเธอเห็นมานานแล้ว คู่หมั้นของเธอหลินเกาอวี้ไม่ชอบลั่วอู๋ฉาง ดังนั้นเธอจึงจงใจสร้างปัญหานี่คือโสมป่าแก่ที่เธอซื้อในราคาสูงจากร้านร้อยสมุนไพร ใครจะกล้าพูดไม่ดี?หากลั่วอู๋ฉางเป็นเหมือนคนอื่น ๆ และเพียงแต่ชื่นชมมัน ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นเหมือนคนธรรมดาทั่วไป ไม่มีความแตกต่างแต่ถ้าเขากล้าพูดอะไรไม่ดี เย่หลิงจวิ้นก็มีเหตุผลไม่น้อยกว่าสิบข้อที่จะหักล้างเขา!"ไม่มีความเห็น"ลั่วอู๋ฉางพูดโดยไม่เงยหน้าขึ้นในความเป็นจริง ตอนเย่หลิงจวิ้นหยิบโสมป่าแก่ออกมา เขาก็มอแวบเดียวและไม่ได้มองอีกเลย"หมายความว่าไง?" เย่หลิงจวิ้นขมวดคิ้วลั่วอู๋ฉางกล่าวว่า "ถ้าคุณคิดว่ามันดี มันก็ดี""แน่นอนว่ามันดี! เจ็ดตำลึงเป็นโสมและแปดตำลึงเป็นสมบัติ โสมภูเขาเก่าแก่นี้เกินแปดตำลึง เป็นสิ่งที่ดีที่หายาก!"เย่หลิงจวิ้นแนะนำเขาอย่างหยิ่งผยองก่อนแล้วจึงเยาะเย้ย "ฉันคิดว่าคุณไม่รู้เรื่องเลย!""แม้แต่สมุนไพรดีหรือไม่ดีก็แยกไม่ออก ก็กล้าเรียกตัวเองว่าเป็นหมอเทวดาเหรอ?"เฉินไท่เริ่มไม่พอใจทันที "คุณเย่
Last Updated : 2024-05-14ผมคือหมอเทวดา บทที่ 127
เขาเป็นเหมือนสิงโตที่โกรธแค้นในขณะนี้ โดยที่ดวงตาของเขาเบิกกว้างและมีแรงกดดันอันทรงพลังไหลออกมาจากร่างกายของเขาเย่หลิงจวิ้นหน้าซีดด้วยความตกใจและตัวสั่นไปทั้งตัว "สามี เขาตะโกนใส่ฉัน!"หลินเกาอวี้จับเย่หลิงจวิ้นไว้ในอ้อมแขนทันทีและพูดว่า "ไม่ต้องกลัว มีผมอยู่!""ทำไมพวกคุณถึงมีปฏิกิริยารุนแรงขนาดนี้? ก็แค่ด่าคนสองสามคำ ต้องทำให้ภรรยาของผมกลัวด้วยเหรอ! เฉินไท่ นี่ก็คือวิธีการต้อนรับแขกของชาวเมืองจิงไห่ของพวกคุณเหรอ?""นี่คือภรรยาของผม!" เฉินไท่พูดเสียงดัง"อะไรนะ?" หลินเกาอวี้และเย่หลิงจวิ้นเบิกตากว้างพร้อมกันเฉียวชิงเวยสภาพจิตใจไม่ดีและสภาพผิวก็แย่มากเพราะนอนอยู่บนเตียงเป็นเวลานานนอกจากนี้การตัดสินใจออกมาเสิร์ฟชาโดยไม่ได้ตั้งใจ ก็เลยไม่มีเวลาแต่งตัวเลยมาด้วยชุดธรรมดาเฉินไท่ยังไม่ทันแนะนำเธอ เย่หลิงจวิ้นก็คิดไปก่อนว่าเฉียวชิงเวยเป็นคนรับใช้ที่งุ่มง่าม"โอ๊ย ขอโทษค่ะ คุณนายเฉิน!"เย่หลิงจวิ้นรีบเข้าไปและเปลี่ยนท่าทีเป็นประจบสอพลอ "ทั้งหมดเป็นความผิดของน้องสาว ไม่รู้ว่าท่านเป็นภรรยาของเถ่าแก่เฉิน รุกรานมาก ขอให้พี่สาวให้อภัยด้วย"เฉียวชิงเวยยิ้มอย่างมีน้ำใจ "ไม่เป็นไร คนที่
Last Updated : 2024-05-14ผมคือหมอเทวดา บทที่ 128
"คุณลั่ว นี่มันอะไรกัน?" เกาชิงเหยียนถามอย่างเร่งรีบโสมนั้นเป็นของปลอมเหรอ?ไม่น่าเป็นไปได้!บุคคลที่มีสถานะอย่างหลินเกาอวี้ ไม่ควรที่จะปลอมเรื่องของขวัญไม่เช่นนั้นปฏิกิริยาของเขาคงไม่รุนแรงขนาดนี้แต่เมื่อพิจารณาถึงสถานะของลั่วอู๋ฉางในฐานะหมอเทวดา ก็ไม่น่าจะเข้าใจผิด"นั่นไม่ใช่โสมเลย แต่เป็นรากหญ้าเจ้าชู้ปลอมมา ฝีมือดีและดูเหมือนของจริงทุกประการ คนธรรมดายังบอกไม่ได้เลย แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญก็อาจเข้าใจผิดได้"ลั่วอู๋ฉางกล่าวอย่างฉะฉานว่า "โสมเป็นยาชูกำลังที่ยอดเยี่ยม และรากหญ้าเจ้าชู้ยังเป็นที่รู้จักกันในนามรากแห่งความชั่วร้าย มันมีคุณสมบัติเป็นยาเย็นและมีฤทธิ์ในการล้างสารพิษ ขจัดความร้อน ซึ่งตรงกันข้ามกับฤทธิ์ยาของโสม""ร่างกายของคุณนายเฉินอ่อนแอและต้องการความอบอุ่น การรับประทานรากหญ้าเจ้าชู้จะทำให้ร่างกายของเธอแย่ลง"เย่หลิงจวิ้นผู้ซึ่งได้แสดงด้านมืดออกมาแล้ว เปล่งเสียงออกมาดังมาก "ไร้สาระ! คุณแค่มองมันจากระยะไกลแล้วบอกว่ามันเป็นของปลอม!""""ฉันจะบอกด้วยว่าคุณตาบอดและพูดเรื่องไร้สาระที่นี่ ความน่าเชื่อถือของร้านร้อยสมุนไพร จะปล่อยให้สุนัขอย่างคุณทำลายได้อย่างไร!""สามี ค
Last Updated : 2024-05-14ผมคือหมอเทวดา บทที่ 129
"เขาใช้ชื่อร้านร้อยสมุนไพรเพื่อหลอกลวงและขายยาปลอม..."เย่หลิงจวิ้นตกตะลึง ใบหน้าที่ทำศัลยกรรมและมีสีหน้าที่ยอดเยี่ยม!ความจริงถูกเปิดเผย!หลินเกาอวี้หน้าแดง นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกเขินอายต่อหน้าคนนอก จ้องมองและถามว่า "ถูกหลอกเงินไปเท่าไหร่?""สี่...สี่ล้าน!" เย่หลิงจวิ้นตอบเบา ๆทันใดนั้นหลินเกาอวี้ก็โกรธ "คุณไม่ได้บอกผมว่ามันเก้าล้านเหรอ? ฉันโอนเงินใส่ในบัตรของคุณแล้ว ทำไมคุณไม่ซื้อมันในร้านล่ะ?""ฉันก็เพื่อประหยัดเงินให้คุณไม่ใช่เหรอ เงินของบ้านเราไม่ใช่ลมพัดมานะ ถูกกว่าครึ่งหนึ่งเลย ผู้จัดการร้านหลี่พูดซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าเป็นของจริง ฉันถูกเขาหลอก ฉันก็เป็นเหยื่อเหมือนกันนะสามี!"หลินเกาอวี้พูดไม่ออกเลย ผู้หญิงที่ตัวเองเลือก ดุด่าไม่ได้ โทษใครล่ะ?ความจริงพิสูจน์แล้ว ลั่วอู๋ฉางถูกต้องแล้วเฉินไท่รู้สึกกลัวอยู่พักหนึ่ง หากตัวเองไม่พยายามหยุดคุณลั่วไว้กินข้าว เกรงว่าซุปยาปลอมจะป้อนเข้าไปในท้องของเฉียวชิงเวยแล้วหลินเกาอวี้ไม่รู้จะอธิบายยังไง "คุณเฉิน ผู้พิทักษ์เฉียว ผมก็คิดไม่ถึงมาก่อนเลยว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้..."เมื่อเห็นว่าบรรยากาศอึดอัดเกินไป เฉียวชิงเวยจึงเริ่มพูดว่า "
Last Updated : 2024-05-14ผมคือหมอเทวดา บทที่ 130
เย่หลิงจวิ้นยกมือขึ้นวางบนโต๊ะ "ในเมื่อเป็นหมอเทวดา การจับชีพจรน่าจะเป็นนะ?""ไม่จำเป็นต้องยุ่งยากขนาดนั้น คุณสองคนมีปัญหากันทั้งคู่"ลั่วอู๋ฉางมองไปที่หลินเกาอวี้และพูดว่า "ปัญหาของคุณร้ายแรงกว่า มีบางสิ่งที่ไม่สะอาดบนร่างกายของคุณ และวิญญาณชั่วร้ายก็แข็งแกร่งมาก"หลินเกาอวี้ตกตะลึงเย่หลิงจวิ้นด่าเขาโดยตรง "คุณต่างหากที่มีสิ่งที่ไม่สะอาดอยู่ในร่างกาย กล้าสาปแช่งสามีของฉัน คุณกล้าดีมาก!""ไม่ใช่! คุณไม่ใช่หมอเหรอ? วิญญาณชั่วร้ายอะไร? ทำไมจึงกลายเป็นหมอผีไปแล้ว""ทุกคนเคยได้ยินหรือเปล่า? ความจริงถูกเปิดเผยแล้ว? นี่ก็คือนักต้มตุ๋นที่พูดจาโผงผาง โสมปลอมเมื่อกี้ ฉันคิดว่าบังเอิญเดาถูกหรือเปล่า!"หลินเกาอวี้ขมวดคิ้วเล็กน้อย "ที่รัก ผมอยากจะฟังว่าเขาจะพูดอะไรต่อไป""สามี คุณใจดีมาก สามารถฟังเรื่องไร้สาระแบบนี้ได้ ฉันเกรงว่าคุณจะโดนเขาหลอก" เย่หลิงจวิ้นทําตัวน้อยใจเกาชิงเหยียนทนไม่ไหวอีกต่อไป และอดไม่ได้ที่จะพึมพำ "ก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร ที่โดนหลอกไปสี่ล้าน!"หลินเกาอวี้โบกมือ "พวกเถ่าแก่เฉินต่างก็ชมว่าคุณมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ไม่คิดว่าคุณจะยังเป็นเทพอีกด้วย น่าแปลกใจจริง ๆ"
Last Updated : 2024-05-14
Latest chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1059
ชวีซานตัวไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ทำตามคำสั่งเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาด้านหลัง ฟ้าก็เริ่มสางแล้วเบื้องหน้าคือเหวลึกที่ขวางทางอยู่ลั่วอู๋ฉางผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้กับเสา แล้วสะพายเชือกที่มัดรวมกันไว้บนหลัง ก่อนพยักหน้าให้ทุกคน"มีปัญหาอะไรไหม?"ลั่วอู๋ฉางถามอาวุโสที่มีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวคนนั้นอาวุโสรีบตอบ "ไม่มีปัญหาครับ!"ลั่วอู๋ฉางกระโดดขึ้นด้วยเท้าข้างเดียว ตัวเขาลอยขึ้นสูงก่อนเหาะตรงไปยังอีกฟากของหน้าผาเมื่อเหาะไปได้ครึ่งทาง ร่างของลั่วอู๋ฉางก็เริ่มร่วงลงเมื่อคำนวณจากมุมนี้ เขาแทบไม่มีโอกาสไปถึงอีกฝั่งเลยทันใดนั้น นกอินทรียักษ์ตัวหนึ่งก็โฉบมาจากด้านข้างอาวุโสคนเมื่อกี้ยืนอยู่ริมหน้าผาและเป่านกหวีดเรียกอินทรีอินทรียักษ์กางปีก ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงบนหลังมันหนึ่งที ทิศทางที่กำลังร่วงพลันเปลี่ยนเป็นลอยขึ้นเสี้ยววินาทีต่อมา เขาก็ลงถึงริมหน้าผาอีกฝั่งอย่างมั่นคงจากนั้นก็ทำแบบเดิม ผูกปลายเชือกฝั่งนี้ไว้กับเสาอีกข้าง"เจ้าสำนักชวี สั่งคนของท่านให้เริ่มได้แล้ว!" ซูเทียนคั่วออกคำสั่งอย่างไม่ไว้หน้าชวีซานตัวไม่ใช่ไม่เคยคิดจะเล่นงานตอนที่ลั่วอู๋ฉางกำลังข้ามหน้าผาเขาเคยคิดจะสั่ง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1058
คำกล่าวอย่างมั่นใจของลั่วอู๋ฉางดังก้องไปทั่วสำนักใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้มหากเป็นเมื่อก่อน ใครกล้าพูดกับหัวหน้าสำนักพวกเขาเช่นนี้ คงไม่ต้องรอให้ชวีซานตัวเอ่ยปาก สมาชิกระดับล่างก็พร้อมจะซัดมันจนหมอบไปแล้วต่อหน้าประตูสำนักงานใหญ่ จะปล่อยให้คนมาพูดจาโอ้อวดได้อย่างไร?แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่พูด เขายังทำลายประตูใหญ่ของพวกเขาและทำร้ายคนไปอีกหลายสิบคนด้วยแน่นอนว่าจำนวนนี้ไม่ได้ตายตัวถ้าคนอื่นกล้าบุกเข้าไปอีก ลั่วอู๋ฉางจะไม่ปรานี และยินดีที่จะช่วยเพิ่มจำนวนผู้บาดเจ็บให้พันธมิตรบู๊ลิ้มอีกด้วย"แก...ปากกล้านักนะ!"ชวีซานตัวในฐานะหัวหน้าแห่งบู๊ลิ้ม ไม่อาจเสียศักดิ์ศรีด้วยการยอมแพ้ง่าย ๆทั้งๆ ที่ความจริง ในใจเขานั้นกลับตื่นตระหนกจนแทบควบคุมไม่อยู่อาวุโสทั้งแปดร่วมมือกันยังเอาชนะไม่ได้!ถึงแม้ตอนฝึกซ้อมปกติ ชวีซานตัวจะเคยชนะพวกเขามาแล้วก็เถอะแต่ใช้นิ้วโป้งเท้าคิดก็ยังรู้เลยว่า เป็นอาวุโสทั้งแปดแกล้งอ่อนข้อให้ถ้าสู้จริง ชวีซานตัวไม่มีทางได้เปรียบหรอกแต่ลั่วอู๋ฉางกลับทำได้!นี่แสดงให้เห็นว่า ความสามารถของเขาเหนือกว่าชวีซานตัวมากถ้ายอมแพ้ต่อหน้าสมาชิกบู๊ลิ้มมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1057
เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าสาธารณชน"อาวุโสทั้งแปดของสภาผู้อาวุโสอยู่ที่ใด?"ดวงตาของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมตะโกนออกคำสั่งอย่างดุดัน"ข้าน้อยอยู่ที่นี่!"อาวุโสทั้งแปดคนตอบรับออกมาพร้อมกัน"คนผู้นี้ทำลายประตูสำนักของเรา ทำร้ายศิษย์ของเรา จงสังหารมันตรงนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อเป็นตัวอย่าง!" ชวีซานตัวกัดฟันกล่าวอาวุโสทั้งแปดคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง "รับทราบ ท่านเจ้าสำนัก!""ฆ่า!"ทั้งแปดคนล้วนเป็นผู้มีวิชาระดับปรมาจารย์ใหญ่มีฝีมือไม่ธรรมดา!ในสำนักใหญ่ ทั้งด้านสถานะและพลังฝีมือ พวกเขาเป็นรองเพียงชวีซานตัวเท่านั้นเมื่อทั้งแปดร่วมมือกัน แม้แต่วีรบุรุษในตำนานก็ยากที่จะเอาชนะพวกเขาได้พวกเขาร่วมมือกันอย่างเข้าขา ล้อมลั่วอู๋ฉางไว้ตรงกลาง และออกกระบวนท่าสังหารทุกอย่างใส่เขาถ้าเป็นคนอื่น คงถูกพวกเขาสับเป็นชิ้นๆ ไปแล้วแต่ลั่วอู๋ฉางกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เพียงแค่ส่งกระแสจิต"วึ้ง!"คาถาป้องกันตัวปล่อยแสงสีทองออกมา ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดไว้"อะไรกัน?"ชวีซานตัวเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในสายตาของเขา ต่อให้ลั่วอู๋ฉางเก่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1056
ท่ามกลางความมืด มีร่างคนจำนวนมากพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นชัดเจนแล้วว่าประตูทางเข้าซึ่งเป็นหน้าตาของพันธมิตรบู๊ลิ้มถูกทำลาย กลายเป็นซากปรักหักพัง พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที"ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้!""บังอาจมาพังประตูใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้ม รนหาที่ตายแล้ว!""จะเป็นใครก็ช่าง แต่แน่ๆ คงไม่ใช่คนดีหรอก สับมันเป็นชิ้นๆ ก่อนค่อยว่ากัน!"กลุ่มคนที่โกรธแค้นเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพัง"ไอ้หนุ่ม แกเห็นไหมว่าใครเป็นคนทำ?"คนตาไวมองเห็นว่าเป็นเงาของชายหนุ่มจึงรีบถามออกไปทันที"ขอเตือนไว้ก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ รีบพูดสิ่งที่นายเห็นออกมาทั้งหมก ไม่งั้นนายเองก็ต้องเดือดร้อนด้วย!"ลั่วอู๋ฉางยืนอย่างสงบพลางตอบว่า "เห็น""รีบบอกมาว่าใคร!" คนกลุ่มนั้นร้องถามขึ้นพร้อมกันลั่วอู๋ฉางตอบอย่างไม่รีบร้อนว่า "ก็ฉันไง!""อะไรนะ?!"คนกลุ่มนั้นเบิกตาโต ความโกรธที่ปรากฏบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าความตกใจ"ไอ้หนุ่ม นี่ไม่ใช่เวลามาอวดเก่ง คิดว่าเราจะเชื่อแกหรือไง?""รีบบอกมาว่าใครเป็นคนทำ ไม่งั้นจะถือว่าแกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย!""ให้โอกาสสุดท้าย รีบพูด ไม่งั้นพวกเร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1055
ซูเทียนคั่วกังวลขึ้นมาทันที ขณะที่ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลานสาว เขาก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า "เจ้าสำนักชวี นี่คือวิธีการต้อนรับแขกของพันธมิตรบู๊ลิ้มหรือ?""หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ไม่กลัวคนในยุทธภพจะหัวเราะเยาะหรือ?"ชวีซานตัวไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย "อย่างพวกนายเนี่ยนะ? เรียกว่าแขกได้ด้วยหรือ?"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจำนวนคนที่มากกว่าหลายเท่า อีกทั้งสายตาที่จับจ้องมาอย่างอาฆาต ทั้งสามคนไม่สามารถต่อกรได้เลยไม่นานพวกเขาก็ถูกจับตัวได้!"ชวีซานตัว การที่คุณทำเช่นนี้ ไม่กลัวว่าศิษย์ของเทพอวี้อย่างราชันมังกรลั่วเทียนจะมาหาเรื่องหรือ?" ซูเทียนคั่วพูดขณะดิ้นรนชวีซานตัวไม่สนใจแม้แต่น้อย "ถ้าเขากล้าหาญมาที่นี่ ฉันจะให้เขาลิ้มรสชาติของการต้องเป็นนักโทษเช่นกัน!""ศิษย์ที่ถูกสอนโดยตาแก่แบบนั้น คงไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอก พอดีเลย จะได้ให้เขาชดใช้หนี้แทนตาแก่นั่นและพวกแกไปพร้อมกัน!""ราชันมังกรลั่วเทียนอะไรกัน แค่เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จะมีอะไรพิเศษนัก?""ตัวเขาไม่อายก็ช่างเถอะ แต่ยังกล้าไปหาคนมาคุยโวแทนตัวเอง คิดจะดังจากการสร้างกระแสเช่นนี้ คิดว่าบู๊ลิ้มเป็นที่สำหรับเล่นขายของหรือไง ฝันไปเถ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1054
พูดของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความหยาบคายใบหน้าสวยของเย่ปิงเหยาเริ่มบึ้งตึง แต่เพราะนี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย เธอจึงไม่อาจโต้ตอบได้ชวีหลิงหานคือน้องสาวของชวีซานตัว ทั้งสองคนมีอายุห่างกันมากกว่ายี่สิบปีหลังจากชวีหลิงหานเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากอาการป่วย ก่อนสิ้นใจได้ฝากให้ชวีซานตัวช่วยเลี้ยงดูน้องสาวที่ยังเป็นแค่ทารกแรกเกิดชวีซานตัวเลี้ยงดูน้องสาวด้วยความยากลำบาก จนเธอเติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่งดงามยิ่ง ทั้งยังมีพรสวรรค์จนได้รับความสนใจจากคนในบู๊ลิ้มมีผู้คนมาสู่ขอเธอมากมายจนทำให้ประตูบ้านตระกูลชวีแทบพังในขณะที่ชวีซานตัวกำลังเลือกคู่ครองให้น้องสาวจนตาลาย และวาดฝันว่าเธอจะได้แต่งงานกับตระกูลใหญ่โตความฝันกลับพังทลาย!ชวีหลิงหาน หญิงสาวผู้แสนงดงาม กลับถูกชายแก่อัปลักษณ์คนหนึ่งมาชิงตัวไป!ในตอนแรก ชวีซานตัวคิดว่าน้องสาวของเขายังไร้เดียงสา และถูกชายชั่วหลอกลวงเขาคิดว่าเพียงแค่พูดจาโน้มน้าวด้วยความรักและเหตุผล น้องสาวจะกลับตัวกลับใจแต่ผลกลับเป็นตรงกันข้าม!ชวีหลิงหานไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในสิ่งที่ทำ แต่กลับรักชายแก่คนนั้นอย่างหัวปักหัวปำ และพูดคำพูดไร้สาระอย่างเช่นรักจน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1053
พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1052
หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1051
หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค
