เสียงเครื่องตัดชิ้นงานกำลังทำงานเป็นสเตป โรงเหล็ก1 เป็นโรงเหล็กที่ผลิตชิ้นงานชิ้นเล็กส่งออกให้กับโรงงานอื่นหรือผลิตตาม ออร์เดอร์ของซัพพลายเออร์ ที่สั่งงานออกไปจำหน่ายให้กับ โรงงานต่างๆภายในโรงงานเงียบกว่าปกติ เพราะเป็นวันโอทีวันอาทิตย์ จึงมีพนักงานที่จำเป็นต้องทำงานเท่านั้น มาทำงานในวันนี้ ช่างหนุ่มๆที่เพิ่งเรียนจบใหม่ 2คน ยืนคุยกันหน้าตู้ตัดชิ้นงาน ก่อนจะบอกเสียงเข้มออกมา“พี่น้ำวุ้นแกน่ารักดี แต่ห้าวไปหน่อย ไม่หวานคะขา เหมือนสาวในออฟฟิศ แต่แกเท่วะ จบเทคโนผลิต ไฟฟ้า หน้าตาไม่ให้แต่ใจโคตรได้ “บอย ลูกน้องคนสนิท แอบชมรุ่นพี่ ที่กำลังนั่งวัดขนาดชิ้นงานที่ตัดออกมาแล้ว ให้ได้ตามสเป็คที่ออร์เดอร์“แกไม่ถือตัว จบปริญญามา ยังคุยกับลุงๆที่ทำงานมาก่อน ไม่มีวุฒิม.6 ด้วยซ้ำ แต่แกคุยดี ไม่หยิ่งเหมือนพวกเอ็นจิเนียร์ห้องใหญ่ ขับรถหรู เงินเดือนแพง ไม่เห็นแก่พวกเราหรอกวะ “ อีกคนบอกออกมา“เจ๊ ห้าโมงสิบห้านะ หมูทะหน้าตลาด รีบกินรีบกลับ อย่าให้ดึก พวกผมต้องซักผ้า ““เออ พี่ก็ต้องซักเหมือนกัน ขี้เกียจปั่นตอนเช้าวะ “ เอ็นจิเนียร์หน้าใส ที่นั่งกับพื้นตอบลูกน้อง แล้วรวบชิ้นงานในมือ มาใส่ตระกร้าเอาไว้“พวกน
กลิ่นน้ำหอม หอมละมุนจากร่างกายในชุดคลุมอาบน้ำสีขาวทำให้คนที่ได้กลิ่นและเห็นภาพหน้าอกอวบอิ่มที่โผล่มาแว้บๆระหว่างที่เธอขยับตัว เรียกความตื่นเต้นจากคนที่มอง ผิวขาวละเอียดและกลิ่นหอมฟุ้ง ทำเอาใจสั่นสะท้าน โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่องเลย“พี่กร หน้าแดงมาก เขินหรอคะ “ เธอขยับตัวนั่งและจับแก้มเค้าเอาไว้ ปล่อยให้เสื้อที่ทบกันไม่สนิท มีช่องว่างระหว่างเสื้อและเนินอกโผล่ออกมา“พี่ว่า ปัดลุกขึ้นแต่งตัวให้เรียบร้อยดีกว่าครับ “ เค้าลุกขึ้นและหันหลังให้เธอ เพื่อให้ความเป็นส่วนตัวกับเธอที่อยู่บนเตียง“ปัด โป๊หรอคะ พี่กรถึงหน้าแดงมากขนาดนี้ “ ภัทรกรไม่กล้าหันกลับไป แต่เดินออกมาจากข้างเตียง และเตรียมถาดอาหารกลางวัน ให้เธอแทน เค้าไม่กล้ามองระหว่างเธอเปลี่ยนชุด ไม่กล้ามองภาพอะไร ที่จะรบกวนจิตใจของตัวเองอาหารมื้อกลางวันถูกจัดรอไว้ให้เธอเรียบร้อย แต่เจ้าตัวยังไม่ออกมาจากห้องน้ำที่เข้าไปเปลี่ยนชุด“ปัดครับ อาหารเสร็จแล้ว ทานข้าวได้แล้วครับ “เสียงประตูห้องน้ำเปิดออกมา ก็พบว่าเธอสวมบิกินี่สีฟ้าสดใส ออกมาจากห้องน้ำ ผมยาวมัดเป็นมวยไว้ด้านบน ส่งรอยยิ้มหวานจับใจ“เล่นน้ำไหมคะ เดี๋ยวค่อยทาน แดดไม่แรงด้วย ต้นไม้ก็เ
“ยอดการผลิตงานสัปดาห์ที่แล้ว เป็นไปตามเป้าหมาย ไม่พบว่ามีงานเสียหาย งานเครม หรืองานมีตำหนิ ขอบใจพวกเราทุกคน ที่ทำงานกันอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ถ้ามีอะไรต้องการ ขาดเหลืออะไร อยากได้อะไรเป็นพิเศษ แจ้งผ่านหัวหน้าแต่ละแผนกมานะ ฉันยินดีรับฟัง “น้ำวุ้นยืนมองนายใหญ่ที่ยืนตรงหน้าด้วยความตกใจ เธอคิดว่าเค้าเป็นช่างซีเนียร์ที่มาทำโอทีวันหยุด ไม่คิดว่าผู้บริหารจะตรวจโรงงานด้วยตัวเองแบบนี้”คุณจอมทัพโคตรเท่ห์ มาดโคตรดี “ ลูกน้องคุยกันข้างๆแล้วหูเธอก็ดับลง เค้าคือคุณจอมทัพ เมื่อวานเธอด่าเค้าไปหรือเปล่า ก็ว่าไม่นะ อาจจะค้อนใส่ เสียงแข็งบ้างก็เท่านั้นเองเสียงปรบมือดังขึ้นเป็นก่อนที่แต่ละแผนกจะแยกย้ายกันไปทำงาน จอมทัพยืนมอง หญิงสาวที่จมูกเขียวช้ำเดินแยกไปกับช่างหนุ่มๆหลายคนแล้วอมยิ้มออกมา ตัวนิดเดียว เป็นช่างด้วย เก่งจริงเด็กสมัยนี้ผู้จัดการแต่ละแผนกคอยยืนส่งนายตรงหน้าประตู แล้วนายใหญ่ก็บอกออกมา “จะเดินตรวจโรงงานหน่อย แยกย้ายเลย เดี๋ยวจะตามไปที่แผนกเอง “เสียงเครื่องตัดเหล็ก ตัดชิ้นงานดังเป็นจังหวะ วันทำงานแบบนี้แสงไฟส่องสว่างทั้งหมด หนุ่มๆช่างในแผนก มองหน้าช่างใหม่ด้วยความสนใจ“น้องวุ้น ไปโดนใครต่อย
เสียงทักทาย ดูไม่เก่งเหมือนข้างล่าง ใบหน้าสวยใสไร้เครื่องสำอางค์ทำให้เห็นรอยช้ำชัดเจน“เจ็บมั้ยเรา เขียวช้ำอมม่วงขนาดนี้ “ นายถามด้วยเสียงนุ่มนวลขัดกับตัวใหญ่และหน้าดุเหลือเกิน“ ไม่เจ็บแล้วค่ะ แต่มันคงช้ำมาก ถึงได้เปลี่ยนสีแบบนี้ “ คนฟังพยักหน้ารับรู้ แต่ยังไม่ปล่อยมือที่จับคางเอาไว้ จนเธอต้องถอยหลังหนี“นิ่งๆสิ อยู่เฉยๆเป็นไหม “ ระยะห่างไม่ถึงฟุตทำให้เธอหวั่นใจ ไม่คิดว่าจะได้เห็นใบหน้าของนายใกล้ขนาดนี้มาก่อน“มองเอาไว้ จำหน้าฉันให้ขึ้นใจ ว่าฉันคนนี้ชื่อจอมทัพ เป็นเจ้านายของเธอ “ รอยยิ้มเยาะเย้ยทำให้คนถูกจับคางสะบัดหน้างอนทันที ไม่รู้ว่าห่วง หรือเรียกมาบอกว่าเค้าเป็นเจ้านาย“รับทราบค่ะ คุณจอมทัพ ดิฉันไปได้หรือยัง “ เค้าส่ายหน้าและเดินกลับมาที่โต๊ะทำงาน แล้วสั่งให้เธอนั่งลง“มานั่งตรงนี้สิ “ เค้าบอกกับเธอ แล้วเปิดแฟ้มสมัครงานของเธอ ขึ้นมา“ทำไมสมัครตำแหน่งช่างฝ่ายผลิต ทำไมไม่มาทำแผนกพัฒนาผลิตภัณฑ์ “ เจ้าของโรงงานถามขึ้น เพราะเห็นผลการเรียนดี และมีทักษะหลายอย่าง“ทำในโรงงาน มีโอทีค่ะ มีงานทำ7วันด้วย “ คำตอบตรงไปตรงมาทำให้นายอมยิ้ม“ผ่านโปรใช่ไหม ย้ายมาแผนกพัฒนาผลิตภัณฑ์ไหม คอยดูแม็ทที่
โต๊ะทำงานใหม่เอี่ยมถูกนำมาวางตรงมุมด้านใน มีฉากพาทิชั่นกั้นเอาไว้เล็กน้อย เพื่อความเป็นส่วนตัว ต่างจากห้องช่าง ที่ไม่มีอะไรกั้น ทุกคนพูดคุยกันได้อย่างเป็นกันเอง ทีมวิศวกรนี้ เป็นทีมหัวกะทิของบริษัท ทุกคนเป็นคนเก่ง มีความสารถ และมีความเป็นตัวของตัวเองอยู่สูง งานแต่ละโมเดลที่ได้รับมา จะเป็นการระดมความคิดเห็นของทุกคน และนำมาปรับให้เข้ากับสเปคที่ลูกค้าต้องการหัวหน้าใหญ่ใส่ชุดทำงานแบบพนักงานออฟฟิศ ทักทายลูกน้องคนใหม่ในแผนกด้วยความเอ็นดู แผนกนี้มีเสมียนเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียว ที่เป็นความสดชื่นให้หนุ่มๆ วันนี้มีสาวน้อยเข้ามา ทำให้ทีมวิศวกรตื่นเต้นไม่น้อย“พี่เป็นผู้จัดการแผนก ชื่อ พี่อ้วน มีอะไรก็มาบอกพี่ได้ ยกเว้นเรื่องเงิน “ ผู้จัดการบอกติดตลก ก่อนจะมองน้องใหม่ แล้วบอกออกมา“หาชุดใหม่ใส่ด้วยนะ ไม่ใส่ช้อปห้องช่างนะ ตรงนี้เป็นส่วนของออฟฟิศ บางทีต้องเจอลูกค้าข้างนอก หาชุดสุภาพมาใส่ เอาที่สะดวก ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่พร้อม ก็ใส่ช้อปมาก่อนก็ได้ “มือบางยกมือไหว้พี่ๆในแผนกนับสิบคนที่กำลังมองมา ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานของตัวเองต่อ เสมียนสาวยิ้มให้กับน้องใหม่ ก่อนจะหยิบโน้ตบุ้คเครื่องเก่ามาวางไว้ให้“พี
เสียงออดเลิกงานดังขึ้นแล้ว ซีเนียร์ที่อยู่ในห้องทยอยเก็บของกลับบ้านกันทีละคนสองคน ปล่อยให้น้องใหม่อยู่เพียงลำพัง มือบางปิดโน้ตบุ้คบนโต๊ะ ก่อนจะปิดไฟในห้อง และปิดล้อกด้านหน้า แล้วสแกนบัตรพนักงานกลับบ้านในทันที วันนี้เธอจะไปเดินตลาดนัด ซื้อเสื้อผ้าชุดทำงานใหม่รถเก๋งหลายคันขับรถออกจากหน้าโรงงานกันเป็นแถว น้ำวุ้นหวังว่าสักวันจะมีเงินซื้อรถคันเล็กเป็นของตัวเองสักคัน เท้าบอบบางเดินตรงไปที่หอพักของตัวเอง ก่อนจะรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดอยู่บ้าน แล้วคว้ากระเป๋าสตางค์กับโทรศัพท์มือถือติดตัวมารถสองแถวหน้าโรงงานแน่นขนัดเพราะเป็นเวลาเลิกงานพอดี แม้จะตัวเล็กและมีความกล้าพอตัว แต่เธอก็ไม่กล้าโหนรถสองแถวแน่นอน กว่าสิบนาทีที่รอรถจนฟ้าเริ่มมืดแล้ว แต่เธอก็ยังไม่ได้ไปน้ำวุ้นอยากจะเดินกลับเข้าไปยืมรถมอเตอร์ไซด์ของรุ่นน้องที่เป็นช่างก็ไม่อยากทำเรื่องให้วุ่นวาย ได้แต่ยืนมองรถวิ่งผ่านหน้าไป หลายต่อหลายคันเอสยูวีเลี้ยวออกมาจากโรงงาน ก่อนจะจอดอยู่ตรงหน้าของเธอ คนขับรถลดกระจกลงมา พร้อมกับเสียงเพลงในรถที่ถูกปรับระดับลง“ไปไหนเรา มืดแล้ว “ นายถามออกมา แล้วมองรอบๆที่ฟ้าเริ่มมืด“สวัสดีค่ะนาย จะไปตลาดนัดค่ะ “
“รีบกิน จะได้รีบกลับ “ คนหน้าดุบอกเสียงเข้มแล้วตักอาหารที่อยู่ตรงหน้าเข้าปากอย่างรวดเร็ว สายตาคมดุมองที่คนตรงหน้าด้วยความเอ็นดู จมูกม่วงช้ำจางลงไป แต่ใบหน้าใสยังดูน่ามองรถพอร์ชจอดตรงหน้าทางเข้าโรงงาน ที่มีไฟส่องสว่าง ประตูเปิดออก พร้อมกับของที่หิ้วพะรุงพะรังในมือ“ขอบคุณมากนะคะ คุณจอมทัพ น้ำวุ้นจะไม่ลืมเลยว่าคุณใจดีมีเมตตากับน้ำวุ้นมากเเค่ไหน “รอยยิ้มของเจ้านายยิ้มออกมา แล้วพยักหน้าให้เธอลงรถไป ก่อนที่เค้าจะขับรถกลับบ้านของตัวเองเสื้อผ้าที่ซื้อมาในวันนี้ราคาหลายพันบาท มันเกินที่คิดเอาไว้มาก น้ำวุ้นมองในแง่ดีว่า เค้าคงอยากชดเชยอุบัติเหตุในวันนั้น จึงพาเธอไปจัดการเค้าคงไม่คิดจะมาจีบเด็กกะโปโลอย่างเธอ และเธอก็รู้ดีว่า เค้าไม่มีวันชายตามองเธอหรอก ฝันไปเถอะน้ำวุ้นเอกสารนับสิบแผ่นที่ซีเนียร์สั่งปริ้นท์ออกมาและบอกให้เธอช่วยจัดการเรียงให้เป็นชุด เพื่อนำไปเสนองานผู้จัดการในวันนี้ ทำให้น้ำวุ้นต้องเร่งมืออย่างรวดเร็ว หัวหน้าแผนกมองน้องใหม่ที่สวมชุดทำงานเป็นสาวออฟฟิศแล้วบอกเสียงเรียบ“วันนี้มีประชุมกันข้างบน ขึ้นไปคอยฟังนายเค้าคอมเม้นท์ด้วยนะ “ทีมพัฒนาผลิตภัณฑ์เดินขึ้นไปบนออฟฟิศนายที่อยู่ด้า
ตลอด5วันที่ผ่านมา บอสหนุ่มรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นคนบ้ากามมากขึ้นทุกวัน เพราะหลังจากได้กอด ได้หอม ได้เปิดใจกับคนข้างๆแล้ว ความต้องการทางกาย ก็เพิ่มมากขึ้นทุกที“วันนี้วันศุกร์แล้ว “ ใบหน้าของภัทรกรยิ้มด้วยความสุข เพราะเค้าจะไม่ต้องรีบกลับบ้านตัวเอง“คุณพ่ออยากพบ คงมีธุระสำคัญ ปัดต้องไปพบท่านค่ะ “ รอยยิ้มที่กว้างเต็มหน้าหุบยิ้มทันที พร้อมกับอาการปากยื่นเหมือนเด็กที่ถูกขัดใจก็กลับมา“งอแงได้มั้ย ปัดบอกว่ามีงานได้หรือเปล่า” จอมวางแผนการบอกออกมา เพราะรู้ดีว่าเจ้าตัวก็คงไม่อยากไปด้วยเหมือนกัน“ธุระนั่นแหละค่ะ น่าจะไม่นาน พี่กรไปรอที่คอนโดดีมั้ยหรือว่าอยากไปด้วยกัน “คำนั้นที่ได้ยินก็ดังขึ้นเหมือนรู้ใจ“พี่ไปด้วยนะครับ แต่ไม่ลงไปพบด้วยหรอก จะรอที่รถ “ เค้าไม่อยากล้ำเส้นเข้าไปในครอบครัวเธอ แต่พร้อมจะซัพพอร์ตอยู่เสมอ“ขอบคุณนะคะ ที่เข้าใจปัดมากๆ “ร้านอาหารในโรงแรมหรู เป็นสถานที่นัดพบของท่านรัฐมนตรีกับบุตรสาวคนโต ภัทรกรนั่งรอที่ร้านกาแฟหรูด้านหน้าปล่อยให้เธอไปพบกับผู้เป็นพ่อตามลำพังชายวัยหกสิบกว่าปี มองบุตรสาวที่เดินเข้ามาภายในห้องส่วนตัว ก่อนจะส่งเมนูอาหารให้ หลังจากทักทายกันแล้ว“ทานข้าวกับ
ระหว่างทางกลับบ้าน บรรยากาศมาคุเหมือนมีอะไรบางอย่าง แต่เพราะมีคนขับรถ ทำให้คนที่รู้สึกถึงความอึมครึม ได้แต่จับมือของเมียเอาไว้ แม้ใบหน้าที่เห็นจะยิ้มออกมา แต่แววตาต่างหาก ที่ดูจะแข็งกร้าวกว่าเดิมแม่บ้านและพยาบาล มาคอยรับคุณหนูอยู่แล้ว ทันทีที่รถจอดสนิท คนเป็นพ่อก็อุ้มลูกชายขึ้นมาจากเบาะ และเดินตามเมียเข้าไปในบ้าน ด้วยความไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นเด็กชายตัวอ้วนกลมหลับสนิทบนที่นอนหนา โดยมีพยาบาลคอยดูแลให้ไม่ห่าง“เดี๋ยวจะขึ้นไปข้างบน ถ้ามีอะไรไปเคาะเรียกนะ “ ผู้เป็นนายบอกลูกน้องที่คอยดูแลบ้านให้ ก่อนจะเร่งฝีเท้าพาภรรยาขึ้นไปคุยด้วยกันบนบ้านตามลำพัง
คอนโดที่อยู่คิดว่ากว้างมากพอแล้ว แต่ก็ยังไม่พอสำหรับครอบครัวเล็ก ที่ตอนนี้มีเจ้านายน้อยเป็นคนสำคัญที่สุด ข้าวของเครื่องใช้จากคู่ค้า และ คนในโรงงานวางเรียงรายเต็มห้องจนแทบไม่มีทางเดิน ผู้บริหารระดับสูงสุด ยิ้มกว้างทุกครั้งที่เอาลูกหลับด้วยตัวเอง“เจ้าซันนะร้าย อ้อนแต่พ่อ “ คนที่อุ้มลูกยิ้มกว้างก่อนจะเดินกล่อมลูกนอนวนไปวนมา ในห้องที่คับแคบ“ค่า เจ้าซันร้ายแต่พี่เจก็เอาอยู่นะ “ แม่ของลูกบ่นในขณะที่ล้างขวดนมให้ลูกชาย แม้จะมีคนงานมาช่วยงาน แต่ของลูกแทบจะทั้งหมด ผ่านมือคนเป็นแม่ คนเดียว“บ้านใกล้จะโอเคแล้ว ให้เค้าทำความสะอาดให้เรียบร้อยก่อน พี่จะพาไปดู “
ประตูห้องทำงานเปิดออก พร้อมกับรอยยิ้มสดใสของคนที่เดินเข้ามา ความเหนื่อยล้าตลอดทั้งวันหายไปหมด มีเพียงแต่รอยยิ้มและความดีใจที่ได้พบหน้านายใหญ่ลุกขึ้นยืนเดินตรงไปหาคนที่กำลังเดินเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็ว โอบประคองร่างกายอวบอิ่มไม่ให้ห่าง“แสบพาแม่มาหาพ่อหรือไง “ มือใหญ่ลูบท้องลูกชายที่กำลังขยับตัวเบาๆภายในท้องของแม่“อยากมาเที่ยวสิ ดิ้นใหญ่เลย “ คนท้องบ่นออกมา “เพราะวันนี้ทั้งวัน ลูกไม่ยอมดิ้นเลยตลอดทั้งวัน พอแม่เอามือลูบท้องบอกออกมาว่า ถ้าดิ้นสักนิดจะพาไปหาพ่อที่ทำงาน เจ้าตัวแสบก็ขยับตัวให้รู้เลยว
เจ้าหน้าที่จากอำเภอ เซ็นเอกสารรับรองการจดทะเบียนสมรส เรียบร้อยแล้ว พร้อมกับแสดงความยินดีกับคนทั้งสองคน ที่บัดนี้ เป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายแล้วชายชราที่นั่งอยู่บนรถเข็นยิ้มกว้างยิ่งกว่าใคร เพราะตั้งใจเรียกลูกชายและลูกสะใภ้ ให้มาทำการจดทะเบียนสมรสกันเอาไว้ก่อน“ยังไม่จัดงานแต่งก็ไม่เป็นไร แต่วุ้นเป็นสะใภ้บ้านนี้แล้ว ที่สำคัญอีกอย่าง หลานจะคลอดในอีกไม่กี่เดือน เจต้องวางแผนแล้วว่า จะอยู่ที่ไหนกัน จะกลับมาอยู่บ้านกับพ่อ หรือจะอยู่คอนโด ก็ต้องขยับขยายได้แล้ว “ผู้เป็นพ่อบอกกับลูกชาย ที่ยังคงไม่คิดถึงเรื่องนี้ แม้เมียจะท้องใหญ่จนเห็นได้ชัดแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้พาออกไปให้ใครได้เห็นเลย นอกจากพาไปเรียนในวันหยุดเท่านั้น“วุ้นกราบขอบพระคุณที่คุณพ่อเมตตาค่ะ “ น้ำวุ้นก้มลงกราบพ่อสามีที่วางแผนการเอาไว้ให้เพื่อต้อนรับเธอและเจ้าแสบ ที่บั
แฟ้มเอกสารและโปรเจ็คงานที่รอการอนุมัตินับสิบชิ้นวางเรียงรายตรงหน้า นายใหญ่ที่ขาดงานไปมากกว่า2สัปดาห์ เรียกพนักงานแต่ละแผนก เดินวนเวียนเข้าออกที่ห้องประชุม กันหลายสิบคน เพราะนายสั่งให้เคลียร์งานที่ด่วนก่อนเป็นอย่างแรก“แม็ทที่ต้องรันงานพาร์ทบี5 ออร์เดอร์มาสต้อกไว้ได้เลยนะ ให้ทีมจัดซื้อเค้าสแปร์เอาไว้สัก15%จากยอดสั่งล็อตแรกก่อน ส่วนงานที่กำลังจะออก ถ้าไม่มีอะไรติดขัด ก็รันงานได้เลย “นายใหญ่ที่รู้ทุกอย่างทุกขั้นตอนในการผลิตสั่งการลงไป แล้วเซ็นคำสั่งอนุมัติทันที มองงานและคนที่อยู่ข้างนอก ก่อนจะถอนหายใจออกมา ตั้งใจจะกลับก่อน6โมงเย็น แต่ดูท่าว่าจะยาวถึงสองทุ่มแน่นอน
ใบลาที่เป็นใบลาป่วย กลายเป็นใบลาออกมีผลทันที ข่าวคราวสายตรงจากแผนกบุคคล บอกต่อกันไปทอดว่า เอ็นจิเนียร์สาว ได้ลาออกเป็นที่เรียบร้อย หลังจากที่ลาป่วยไปได้เพียงสามวัน ทุกอย่างรวดเร็ว จนคนโรงงานพากันงงกันเป็นไก่ตาแตก“จริงใช่ไหมพี่ ที่น้ำวุ้นลาออก “ ช่างหนุ่มๆในโรงงานคุยกัน หลังจากที่พนักงานสาวแผนกบุคคล มาเก็บของใช้ส่วนตัวให้กับเอ็นจิเนียร์สาว“คุณน้ำวุ้นลาออกแล้วค่ะ คาดว่า คุณจอมทัพ อนุมัติใบลาออกแล้ว เพียงแต่ยังไม่มีใครเห็นใบลาออก แต่มีคำสั่งลงมาว่า งานที่อยู่ในมือของคุณน้ำวุ้นทั้งหมด ให้ผู้จัดการแผนก จัดการส่งต่อได้เลย “เกือบสี่เดือนที่ทุกคนทราบว่า น้ำวุ้นเรียนต่อปริญญาโท เป็นช่วงที่ยุ่งมาก ทั้งงานในโร
ขีดสีแดง2ขีด ขึ้นมาชัดเจนภายในเวลาไม่ถึง1นาที ความดีใจความตกใจตีกันไปหมด สิ่งมีชีวิตเล็กๆกำลังจะเติบโตอยู่ในท้องของเธอ ลูกที่มาจากความรักของผู้เป็นพ่อและแม่ ได้มาถึงเร็วกว่าที่คิดเอาไว้มาก เพราะความเผลอเรอของตัวเองในช่วงเดินทางไปกลับคอนโดที่โรงงานและคอนโดในกรุงเทพ ทำให้การทานยาคุมกำเนิดผิดพลาดไปหลายวัน และเพราะเหตุนี้ ประจำเดือนที่เคยมาสม่ำเสมอ ก็เริ่มขาดหายไป และในที่สุด เธอก็ได้รับของขวัญที่แสนพิเศษ ในวัย25ปีกล่องของขวัญขนาดเล็กถูกนำมาวางในเช้ามืดวันถัดไป อาการอ่อนเพลียบ้านหมุน เริ่มโจมตีตั้งแต่เช้า แต่แผนการเซอร์ไพร์สทำให้ต้องกัดฟัน ตื่นขึ้นมามือบางลูบหน้าคนที่กำลังหลับสนิท เรียกเค้าด้วยเสียงแผ่วเบา“พี่เจขา พี่เจ “ คนที่กำลัง
ประตูร้านกาแฟถูกผลักเข้ามา พร้อมเสียงกระดิ่งดังกรุ้งกริ้ง คนในร้านหันไปมองก็เห็นชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ สวมเสื้อยืดสีเข้ม กางเกงยีขายาว สวมหมวกแก้ปสีดำเดินถือร่มเข้ามาในร้าน พร้อมกับเดินตรงเข้ามาหา คนที่อยู่ด้านใน“พี่เจ “ เสียงเรียกชื่อดังออกมาจากปากคนที่กำลังนั่งอยู่ หญิงสาวร่วมโต๊ะที่เตรียมตัวจะกลับบ้าน ถึงกลับต้องหันไปมองเพื่อนอีกที“สวัสดีครับ “ ชายหนุ่มผู้มาใหม่เดินเข้ามาทักทาย แล้วเอามือตัวเอง วางบนศีรษะของคนที่กำลังตกใจ”ฝนจะตก พี่ลงมารับ “ พี่บอกยิ้มๆแล้วยิ้มทักทายชายหนุ่มที่เดินลงมากับแฟนตัวเองเมื่อวาน กับหญิงสาวอีกคนที่ยืนขึ้นเตรียมจะกลับแล้ว“วุ้น
อาหารสด นม และ เครื่องดื่มหลายอย่าง ถูกนำมาวางเอาไว้ตรงหน้าเค้าเตอร์ในครัว ก่อนที่ร่างบอบบาง จะถูกอุ้มขึ้นมากอดเอาไว้ แล้วพาเดินมาตรงที่หน้าโซฟาลิ้นอุ่นร้อนสอดเข้าไปดูดชิมความหวานภายในปาก มือบางลูบไล้ที่กลุ่มผมหนา แล้วจับใบหน้าของเค้าเอาไว้ เมื่อเธอถูกรุกรานหนักขึ้น“พี่เจขา วุ้นหายใจก่อน “ เธอร้องบอกออกมา มองหน้าเค้าด้วยใบหน้าแดงก่ำร้อนผ่าว เสื้อเชิ้ตทีีสวมอยู่ถูกดึงออกจากกางเกงทับในด้วยความเร่งรีบ ก่อนที่เค้าจะรั้งร่างกายเธอเข้ามาทันที ที่วางของลง“ทำไม พี่ทำอะไร วุ้นถึงหายใจไม่ได้ “ คำถามยั่วเย้า พร้อมมือที่สอดเข้าไปในเสื้อสัมผัสที่หน้าอกอวบอิ่ม ปลดตะขอหน้าของเสื้อชั้นในออก แล้วบีบเคล้นหน้าอกแทบจะทันที&n