“ยอดการผลิตงานสัปดาห์ที่แล้ว เป็นไปตามเป้าหมาย ไม่พบว่ามีงานเสียหาย งานเครม หรืองานมีตำหนิ ขอบใจพวกเราทุกคน ที่ทำงานกันอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ถ้ามีอะไรต้องการ ขาดเหลืออะไร อยากได้อะไรเป็นพิเศษ แจ้งผ่านหัวหน้าแต่ละแผนกมานะ ฉันยินดีรับฟัง “น้ำวุ้นยืนมองนายใหญ่ที่ยืนตรงหน้าด้วยความตกใจ เธอคิดว่าเค้าเป็นช่างซีเนียร์ที่มาทำโอทีวันหยุด ไม่คิดว่าผู้บริหารจะตรวจโรงงานด้วยตัวเองแบบนี้”คุณจอมทัพโคตรเท่ห์ มาดโคตรดี “ ลูกน้องคุยกันข้างๆแล้วหูเธอก็ดับลง เค้าคือคุณจอมทัพ เมื่อวานเธอด่าเค้าไปหรือเปล่า ก็ว่าไม่นะ อาจจะค้อนใส่ เสียงแข็งบ้างก็เท่านั้นเองเสียงปรบมือดังขึ้นเป็นก่อนที่แต่ละแผนกจะแยกย้ายกันไปทำงาน จอมทัพยืนมอง หญิงสาวที่จมูกเขียวช้ำเดินแยกไปกับช่างหนุ่มๆหลายคนแล้วอมยิ้มออกมา ตัวนิดเดียว เป็นช่างด้วย เก่งจริงเด็กสมัยนี้ผู้จัดการแต่ละแผนกคอยยืนส่งนายตรงหน้าประตู แล้วนายใหญ่ก็บอกออกมา “จะเดินตรวจโรงงานหน่อย แยกย้ายเลย เดี๋ยวจะตามไปที่แผนกเอง “เสียงเครื่องตัดเหล็ก ตัดชิ้นงานดังเป็นจังหวะ วันทำงานแบบนี้แสงไฟส่องสว่างทั้งหมด หนุ่มๆช่างในแผนก มองหน้าช่างใหม่ด้วยความสนใจ“น้องวุ้น ไปโดนใครต่อย
เสียงทักทาย ดูไม่เก่งเหมือนข้างล่าง ใบหน้าสวยใสไร้เครื่องสำอางค์ทำให้เห็นรอยช้ำชัดเจน“เจ็บมั้ยเรา เขียวช้ำอมม่วงขนาดนี้ “ นายถามด้วยเสียงนุ่มนวลขัดกับตัวใหญ่และหน้าดุเหลือเกิน“ ไม่เจ็บแล้วค่ะ แต่มันคงช้ำมาก ถึงได้เปลี่ยนสีแบบนี้ “ คนฟังพยักหน้ารับรู้ แต่ยังไม่ปล่อยมือที่จับคางเอาไว้ จนเธอต้องถอยหลังหนี“นิ่งๆสิ อยู่เฉยๆเป็นไหม “ ระยะห่างไม่ถึงฟุตทำให้เธอหวั่นใจ ไม่คิดว่าจะได้เห็นใบหน้าของนายใกล้ขนาดนี้มาก่อน“มองเอาไว้ จำหน้าฉันให้ขึ้นใจ ว่าฉันคนนี้ชื่อจอมทัพ เป็นเจ้านายของเธอ “ รอยยิ้มเยาะเย้ยทำให้คนถูกจับคางสะบัดหน้างอนทันที ไม่รู้ว่าห่วง หรือเรียกมาบอกว่าเค้าเป็นเจ้านาย“รับทราบค่ะ คุณจอมทัพ ดิฉันไปได้หรือยัง “ เค้าส่ายหน้าและเดินกลับมาที่โต๊ะทำงาน แล้วสั่งให้เธอนั่งลง“มานั่งตรงนี้สิ “ เค้าบอกกับเธอ แล้วเปิดแฟ้มสมัครงานของเธอ ขึ้นมา“ทำไมสมัครตำแหน่งช่างฝ่ายผลิต ทำไมไม่มาทำแผนกพัฒนาผลิตภัณฑ์ “ เจ้าของโรงงานถามขึ้น เพราะเห็นผลการเรียนดี และมีทักษะหลายอย่าง“ทำในโรงงาน มีโอทีค่ะ มีงานทำ7วันด้วย “ คำตอบตรงไปตรงมาทำให้นายอมยิ้ม“ผ่านโปรใช่ไหม ย้ายมาแผนกพัฒนาผลิตภัณฑ์ไหม คอยดูแม็ทที่
โต๊ะทำงานใหม่เอี่ยมถูกนำมาวางตรงมุมด้านใน มีฉากพาทิชั่นกั้นเอาไว้เล็กน้อย เพื่อความเป็นส่วนตัว ต่างจากห้องช่าง ที่ไม่มีอะไรกั้น ทุกคนพูดคุยกันได้อย่างเป็นกันเอง ทีมวิศวกรนี้ เป็นทีมหัวกะทิของบริษัท ทุกคนเป็นคนเก่ง มีความสารถ และมีความเป็นตัวของตัวเองอยู่สูง งานแต่ละโมเดลที่ได้รับมา จะเป็นการระดมความคิดเห็นของทุกคน และนำมาปรับให้เข้ากับสเปคที่ลูกค้าต้องการหัวหน้าใหญ่ใส่ชุดทำงานแบบพนักงานออฟฟิศ ทักทายลูกน้องคนใหม่ในแผนกด้วยความเอ็นดู แผนกนี้มีเสมียนเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียว ที่เป็นความสดชื่นให้หนุ่มๆ วันนี้มีสาวน้อยเข้ามา ทำให้ทีมวิศวกรตื่นเต้นไม่น้อย“พี่เป็นผู้จัดการแผนก ชื่อ พี่อ้วน มีอะไรก็มาบอกพี่ได้ ยกเว้นเรื่องเงิน “ ผู้จัดการบอกติดตลก ก่อนจะมองน้องใหม่ แล้วบอกออกมา“หาชุดใหม่ใส่ด้วยนะ ไม่ใส่ช้อปห้องช่างนะ ตรงนี้เป็นส่วนของออฟฟิศ บางทีต้องเจอลูกค้าข้างนอก หาชุดสุภาพมาใส่ เอาที่สะดวก ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่พร้อม ก็ใส่ช้อปมาก่อนก็ได้ “มือบางยกมือไหว้พี่ๆในแผนกนับสิบคนที่กำลังมองมา ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานของตัวเองต่อ เสมียนสาวยิ้มให้กับน้องใหม่ ก่อนจะหยิบโน้ตบุ้คเครื่องเก่ามาวางไว้ให้“พี
เสียงออดเลิกงานดังขึ้นแล้ว ซีเนียร์ที่อยู่ในห้องทยอยเก็บของกลับบ้านกันทีละคนสองคน ปล่อยให้น้องใหม่อยู่เพียงลำพัง มือบางปิดโน้ตบุ้คบนโต๊ะ ก่อนจะปิดไฟในห้อง และปิดล้อกด้านหน้า แล้วสแกนบัตรพนักงานกลับบ้านในทันที วันนี้เธอจะไปเดินตลาดนัด ซื้อเสื้อผ้าชุดทำงานใหม่รถเก๋งหลายคันขับรถออกจากหน้าโรงงานกันเป็นแถว น้ำวุ้นหวังว่าสักวันจะมีเงินซื้อรถคันเล็กเป็นของตัวเองสักคัน เท้าบอบบางเดินตรงไปที่หอพักของตัวเอง ก่อนจะรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดอยู่บ้าน แล้วคว้ากระเป๋าสตางค์กับโทรศัพท์มือถือติดตัวมารถสองแถวหน้าโรงงานแน่นขนัดเพราะเป็นเวลาเลิกงานพอดี แม้จะตัวเล็กและมีความกล้าพอตัว แต่เธอก็ไม่กล้าโหนรถสองแถวแน่นอน กว่าสิบนาทีที่รอรถจนฟ้าเริ่มมืดแล้ว แต่เธอก็ยังไม่ได้ไปน้ำวุ้นอยากจะเดินกลับเข้าไปยืมรถมอเตอร์ไซด์ของรุ่นน้องที่เป็นช่างก็ไม่อยากทำเรื่องให้วุ่นวาย ได้แต่ยืนมองรถวิ่งผ่านหน้าไป หลายต่อหลายคันเอสยูวีเลี้ยวออกมาจากโรงงาน ก่อนจะจอดอยู่ตรงหน้าของเธอ คนขับรถลดกระจกลงมา พร้อมกับเสียงเพลงในรถที่ถูกปรับระดับลง“ไปไหนเรา มืดแล้ว “ นายถามออกมา แล้วมองรอบๆที่ฟ้าเริ่มมืด“สวัสดีค่ะนาย จะไปตลาดนัดค่ะ “
“รีบกิน จะได้รีบกลับ “ คนหน้าดุบอกเสียงเข้มแล้วตักอาหารที่อยู่ตรงหน้าเข้าปากอย่างรวดเร็ว สายตาคมดุมองที่คนตรงหน้าด้วยความเอ็นดู จมูกม่วงช้ำจางลงไป แต่ใบหน้าใสยังดูน่ามองรถพอร์ชจอดตรงหน้าทางเข้าโรงงาน ที่มีไฟส่องสว่าง ประตูเปิดออก พร้อมกับของที่หิ้วพะรุงพะรังในมือ“ขอบคุณมากนะคะ คุณจอมทัพ น้ำวุ้นจะไม่ลืมเลยว่าคุณใจดีมีเมตตากับน้ำวุ้นมากเเค่ไหน “รอยยิ้มของเจ้านายยิ้มออกมา แล้วพยักหน้าให้เธอลงรถไป ก่อนที่เค้าจะขับรถกลับบ้านของตัวเองเสื้อผ้าที่ซื้อมาในวันนี้ราคาหลายพันบาท มันเกินที่คิดเอาไว้มาก น้ำวุ้นมองในแง่ดีว่า เค้าคงอยากชดเชยอุบัติเหตุในวันนั้น จึงพาเธอไปจัดการเค้าคงไม่คิดจะมาจีบเด็กกะโปโลอย่างเธอ และเธอก็รู้ดีว่า เค้าไม่มีวันชายตามองเธอหรอก ฝันไปเถอะน้ำวุ้นเอกสารนับสิบแผ่นที่ซีเนียร์สั่งปริ้นท์ออกมาและบอกให้เธอช่วยจัดการเรียงให้เป็นชุด เพื่อนำไปเสนองานผู้จัดการในวันนี้ ทำให้น้ำวุ้นต้องเร่งมืออย่างรวดเร็ว หัวหน้าแผนกมองน้องใหม่ที่สวมชุดทำงานเป็นสาวออฟฟิศแล้วบอกเสียงเรียบ“วันนี้มีประชุมกันข้างบน ขึ้นไปคอยฟังนายเค้าคอมเม้นท์ด้วยนะ “ทีมพัฒนาผลิตภัณฑ์เดินขึ้นไปบนออฟฟิศนายที่อยู่ด้า
ตลอด5วันที่ผ่านมา บอสหนุ่มรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นคนบ้ากามมากขึ้นทุกวัน เพราะหลังจากได้กอด ได้หอม ได้เปิดใจกับคนข้างๆแล้ว ความต้องการทางกาย ก็เพิ่มมากขึ้นทุกที“วันนี้วันศุกร์แล้ว “ ใบหน้าของภัทรกรยิ้มด้วยความสุข เพราะเค้าจะไม่ต้องรีบกลับบ้านตัวเอง“คุณพ่ออยากพบ คงมีธุระสำคัญ ปัดต้องไปพบท่านค่ะ “ รอยยิ้มที่กว้างเต็มหน้าหุบยิ้มทันที พร้อมกับอาการปากยื่นเหมือนเด็กที่ถูกขัดใจก็กลับมา“งอแงได้มั้ย ปัดบอกว่ามีงานได้หรือเปล่า” จอมวางแผนการบอกออกมา เพราะรู้ดีว่าเจ้าตัวก็คงไม่อยากไปด้วยเหมือนกัน“ธุระนั่นแหละค่ะ น่าจะไม่นาน พี่กรไปรอที่คอนโดดีมั้ยหรือว่าอยากไปด้วยกัน “คำนั้นที่ได้ยินก็ดังขึ้นเหมือนรู้ใจ“พี่ไปด้วยนะครับ แต่ไม่ลงไปพบด้วยหรอก จะรอที่รถ “ เค้าไม่อยากล้ำเส้นเข้าไปในครอบครัวเธอ แต่พร้อมจะซัพพอร์ตอยู่เสมอ“ขอบคุณนะคะ ที่เข้าใจปัดมากๆ “ร้านอาหารในโรงแรมหรู เป็นสถานที่นัดพบของท่านรัฐมนตรีกับบุตรสาวคนโต ภัทรกรนั่งรอที่ร้านกาแฟหรูด้านหน้าปล่อยให้เธอไปพบกับผู้เป็นพ่อตามลำพังชายวัยหกสิบกว่าปี มองบุตรสาวที่เดินเข้ามาภายในห้องส่วนตัว ก่อนจะส่งเมนูอาหารให้ หลังจากทักทายกันแล้ว“ทานข้าวกับ
จอมทัพมองแฟ้มใบเสนองานตรงหน้าแล้วมองคนที่ถือเอกสารมาส่ง“ผู้จัดการเค้าว่าไหม ใส่ชุดอะไรมาทำงาน “ คนถูกดุ พยักหน้าทันทีเธอโดนดุเรื่องเครื่องแต่งกายอีกแล้ว น้ำวุ้นบ่นในใจ“ว่าค่ะ แต่วุ้นขอถามได้ไหมคะ ทำไมพี่ผู้ชายใส่ยีนส์ได้ละคะ แล้วทำไมวุ้นถึงใส่ไม่ได้ ““ไม่ชอบชุดที่ซื้อให้หรอไงเรา “ เค้าย้อนถาม“ชอบค่ะ แต่มันระวังยาก เวลาเข้าโรงงานกลัวเปื้อน เวลานั่งก็ต้องคอยระวังไม่ให้โป๊ด้วย ““แต่มันสุภาพ เวลาเจอผู้ใหญ่ เวลาไปเจอลูกค้า ดีกว่าใส่ยีนส์เสื้อเชิ้ตแบบน
ซีรีย์ฝรั่งเปิดเอาไว้เพื่อไม่ให้ในห้องมันเงียบเกินไป แต่คนในห้อง กำลังนั่งสบตากันอยู่ที่ริมระเบียงด้านหลังห้อง“อย่าเมานะคะ ปัดเป็นห่วง เวลากลับบ้าน “ ภัทรกรยิ้มกว้างแล้วดึงเธอมานั่งตักของเค้า กลิ่นหอมละมุนจากตัวเธอทำให้เค้าต้องการเธอมากเหลือเกิน“ถ้าพี่กลับไม่ไหวละครับ ปัดจะให้พี่ค้างไหม “ คนเจ้าเล่ห์ถามออกมา แล้วจูบที่หัวไหล่ขาวเบาๆ“พี่กร งอแงหรอคะ “ ภัทรกรส่ายหน้า “พี่ไม่ได้งอแง แต่รอปัดมานานแสนนาน “ปากหนาจูบริมฝีปากบางที่ยั่วยวน อยู่ตรงหน้า หัวใจของเธอสั่นระรัว มือบางลูบแก้มของเค้าแล้วกระซิบที่ข้างหู”พี่กร พร้อมจะเป็นของปัดหรือยังคะ “ คนถูกถามแทบไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน แต่เธอกลับทำให้เห็นว่า เ
ประชาสัมพันธ์สาวสวย เดินนำทางลูกค้าที่ห้อยป้ายผู้มาติดต่อ ขึ้นไปข้างบนในช่วงสายของวัน ท่ามกลางความสนใจของพนักงาน เพราะทุกคนที่มา เป็นชายหนุ่มน่าตาทุกคน“โอ้โห ลูกค้ารอบนี้ เป็นพวกนายแบบหรือไงวะ ขาวจัวะยังกะไม่เคนโดนแดด ผมเรียบกริบเดินผ่านห้องชาวเวอร์ยังไม่กระดิกเลยวะ “ ลุงช่างพูดขึ้นมา แทนใจใครหลายคน“นั่นดิลุง ผมนะ ขนาดทำงานในโรงงานตั้งแต่แสงแดดยังไม่จ้า เลิกงานก็ฟ้ามืดแล้ว ยังดำเป็นกล้วยไหม้เลย “ ช่างหนุ่มบ่นออกมา เพราะเทรนด์ขาวตี๋ในโรงงาน ยังเป็นที่นิยม“เอาเถอะ ตัวดำใจดีก็หาแฟนได้ ตัวขาวใจร้ายนิสัยไม่ดี ไม่มีใครชอบหรอก “ วิศวะกรสาวบอกระหว่างที่เงยหน้าขึ้นมาจากกองเหล็กที่กำลังตัดชิ้นงานอยู่“พูดได้จ้า เจ๊ได้ของดีเกรดเอพรีเมี่ยมไปแล้ว พูดได้หมด “ รุ่นน้องแซวออกมา อย่างคะนองปาก แต่คนฟังกลับนิ่งเงียบและลุกขึ้นยืน
คนงานในไร่มองดูนายน้อยพาสาวขี่รถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ ขับชมดูพื้นที่อาณาเขตกว้างสุดลูกหูลูกตา หญิงสาวตัวเล็กที่สูงเพียงไหล่ของนาย เดินเคียงข้างจับมือกันไป ใครต่อใครที่อยู่มานานนับสิบปี เพิ่งจะมีโอกาสได้เห็นภาพแบบนี้ ก็คราวนี้“คิดว่าชาตินี้นายน้อยจะอยู่เป็นโสดตลอดชีวิตเสียแล้ว “ คนขับรถวัยกว่าหกสิบปีมองนายด้วยรอยยิ้ม นายน้อยดุทั้งหน้าทั้งตา จะมีใครกล้าดื้อกับนายคงไม่มีเสียงร้องวี้ดตกใจดังขึ้น เพราะคนตัวโตอุ้มตัวคนข้างๆมากอดเอาไว้ เสียงร้องเพราะความตกใจ ปนกับเสียงหัวเราะของคนที่แกล้ง ทำให้คนที่กำลังทำงานอยู่ไม่ไกลนัก ต้องชำเลืองมองกันเป็นแถว“แกล้งวุ้นหรอคะ วุ้นกลัวนะ “ เธอมองหน้าเค้าในระยะประชิด แก้มบางแดงขึ้นมา เพราะความสนิทสนมแนบชิด ท่ามกลางบรรยากาศไร่ข้าวโพดตอนนี้ แขนแกร่งกอดรัดตัวเธอเอาไว้แน่นมื
รถกะบะคันใหญ่ขับเข้ามาภายในไร่ฝุ่นตลบ ท่ามกลางแสงแดดที่กำลังจะลับไป บ้านปีกไม้ หลังใหญ่ที่อยู่ด้านในตั้งตะหง่านภายในไร่ข้าวโพดสุดลูกหูลูกตาแสงไฟในบ้านส่องสว่างทำให้รู้ว่ามีคนอยู่บ้านใน หญิงวัยกลางคนยืนมองคนที่กำลังจอดรถด้วยความดีใจ“นายน้อย “ เสียงเรียกทักทายดังออกมาจากปากหญิงแม่บ้าน ที่กำลังรอนายน้อยด้วยความดีใจเช่นทุกที“ป้า” นายตอบกลับด้วยความอ่อนโยน แล้วมองไปที่คนตัวเล็กที่กำลังจะลงมาจากรถ“มาทานข้าวพร้อมท่านเลยค่ะ ท่านกำลังจะนั่งโต๊ะ “ แม่บ้านบอกพร้อมกับมองคนที่นายพามาด้วย&
ประตูเปิดออกตามเวลาเลิกงาน เหมือนเช่นทุกวัน นายหน้าดุ ที่ปกติก็ดูดุอยู่แล้ว ยิ่งดุหนักไปอีก เมื่อเห็น เด็กฝึกงานอายุรุ่นราวคราวเดียวกับแฟน กำลังมองแฟนตาละห้อยอยู่ เสียงเด็กที่ถามออกมา สุภาพ ไม่ได้ดูปีนเกลียว แต่มันขัดหูขัดตา“พี่วุ้นพักอยู่ในโรงงานหรือเปล่าครับ “คำถามธรรมดา แต่มีนัยยะสำคัญ หากบอกว่า พักในโรงงาน จะรู้ได้ทันทีว่าโสด เพราะหอพักของโรงงาน เป็นหอพักเฉพาะคนโสดเท่านั้น ถ้ามีแฟนหรือมีครอบครัว ต้องย้ายออก และน้ำวุ้นก็ย้ายออกไปตั้งนานแล้ว“งานโมเดลใหม่เรียบร้อยไหม “นายถามลูกน้องในห้อง ส่งผลให้เด็กฝึกงาน ขยับตัวหล
เสื้อผ้าชุดทำงานถูกถอดออกทันทีที่ประตูห้องปิดสนิท จอมทัพพร้อมมาก ที่จะจัดการเด็กขี้ยั่วคนนี้ ร่างกายบอบบางซูบผมลง จนหน้าท้องแบนราบ เผยให้เห็นบิกินี่ตัวจิ๋ว น้ำวุ้นถูกอุ้มจนตัวลอยมาที่โซฟา พร้อมกับร่างกายแข็งแรงเบียดตัวแนบชิด “กี่วันมาแล้ว ที่พี่ไม่ได้ฟัดวุ้น “ เค้าอ้อนเธอ พร้อมกับจูบไซ้ที่ร่างกายของคนตรงหน้า มือหนาลูบไล้ทั่วร่างกาย ก่อนจะถอดชั้นในออกในทันที “วุ้นผอมลงมากใช่ไหม “ เธอมองร่างกายซูบผอมของตัวเอง แล้วมองหน้าเค้า ร่างกายที่แข็งแรง ตรงหน้า เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ พี่เจของเธอมีเสน่ห์เหลือเกิน “ผอมลง แต่น่ารักเหมือนเดิม ต่อให้อ้วนกว่านี้อีก10โล พี่ก็ยังอยากได้วุ้นเหมือนเดิม “
ประตูหน้าห้องปิดดังปัง คล้ายกับเป็นการระบายอารมณ์ให้คนในห้องได้รับรู้ความรู้สึก จอมทัพถอนหายใจออกมา แล้วมองคนที่นั่งอยู่เคียงข้างด้วยความเป็นห่วง ตัวเค้าเองไม่ต้องกังวลมากนัก ถ้าต้องปะทะ ทั้งทางตรงและทางอ้อม เค้าพร้อมชนกับเด็กคนนั้น แต่คนข้างๆต่างหากที่น่าห่วง “ไม่ไหว ฤทธิ์เยอะขนาดนี้ “ จอมทัพถามพร้อมกับซุกไซ้ที่ซอกคอขาว ตอนนี้น้ำวุ้นผอมลงมาก เอวบางเหลือเกิน แต่เค้าก็ยังอยากจะกอดจะหอมอยู่ตลอด “พี่เจปากร้ายมาก “ เธอบ่นแล้วยิ้มให้เค้า จอมทัพส่ายหน้า ไม่ยอมรับคำตำหนิ “พี่ไม่ร้ายใส่ใครก่อน ถ้ามาร้ายกับพี่ ไม่ว่าใครหน้าไหนพี่ก็ไม่กลัว “ คนเป็นเจ้านายบอกลูกน้อง และบอกในฐานะแฟนด้วย “วุ้นคงโดนกระทบกระเทียบ คงมีเรื่องให้ขุ่นใจ แต่ขอให้เชื่อพี่ ถ้าวุ้นไม่ไหว แค่บอกพี่มา พี่พร้อมชน “ ชายหนุ่ม
ร่างบอบบางเปลือยเปล่าหลับสนิทอยู่บนอกแกร่ง เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ทำให้คนที่กำลังนอนสบายขยับตัว แต่ก็โดนรั้งตัวเอาไว้ มือหนาจับปอยผมยาวเล่น แล้วลูบที่แผ่นหลัง เค้าหลงเธอ หลงทั้งเนื้อทั้งตัวของเธอไปหมด ตั้งแต่ครั้งแรก จนถึงวันนี้ ความต้องการที่มีต่อร่างกายนี้ ไม่ได้ลดลงเลย มีแต่จะเพิ่มมากขึ้นทุกวัน“ไม่ตื่นหรอคะ “ เสียงหวานงัวเงียบอกกับเค้า แล้วเงยหน้าขึ้นมามอง คนที่กำลังมองเธออยู่สบตา แล้วส่ายหน้า“อยากกอดเมีย ไม่อยากทำงานเลย “ ท่านรองประธานกำลังเกเรกับเลขาส่วนตัว เพราะความต้องการต่อเธอ กำลังเดินทางมาถึงอีกครั้ง“อยากรักเมีย อยากกอดเมียอีกแล้ว “ คนขี้อ้อนบอกเสียงอีอนหวาน แล้วขยับมือลูบไล้ไปที่สะโพกเปลือยเปล่า ก่อนจะบีบเบาๆ“ถ้าทำบ่อยๆ จะเบื่อไหมคะ “ คนขี้กังวลถามขึ้นมา เพราะกลัวว่า เมื่อเค้าร่วมรักกับเธอแทบจะทุกวัน สักวันเค้าอาจจะเบื่อเธอ&nb
ประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้าไป พร้อมกับใบหน้าเล็กๆทำให้คนที่นั่งอยู่ ต้องหันมอง ผู้ชายหลายคน มองหญิงสาวตัวผอมบาง ที่บางไปอีกหลังจากลางานไปหลายวัน แล้วส่ายหน้า”ปลิวแน่ๆวุ้น กินข้าวกินปลาบ้างนะ “ ผู้จัดการรับไหว้ลูกน้อง แล้วบอกแซวออกมา น้ำวุ้นพยักหน้า เธอผอมลงจริงๆ เพราะกินนอนไม่เป็นเวลา จนเค้าที่กอดอยู่ทุกวัน อดห่วงไม่ได้“ค่ะ วุ้นจะพยายาม” น้ำวุ้นเดินมาที่โต๊ะทำงานของตัวเอง มองหางานที่กำลังทำค้างเอาไว้ ก็ไม่พบแล้ว“งานของวุ้นละคะ ทำไปแล้วหรอ “ คนที่รับผิดชอบงานมาตลอดรู้สึกผิดทันที“เสร็จหมดแล้ว เค้าเร่งงานกัน แต่อย่าห่วงไปเลย มีงานรออีกเพียบ ทำเอกสารให้หน่อยเถอะ พวกผู้ชายมันทำไม่เรียบร้อย”ผู้จัดการวางแฟ้มตรงหน้า แล้วยิ้มให้“เอาน่า ช่วยกันนะ” น้ำวุ้นยิ้มรับแต่โดยดี งานเอกสารไม่มีใครอยากทำทั้งนั้น ทุกคนยินดีลงไปนอนข้างเครื่องจักร ดีกว่ามาพิมพ์งานเพื่อรอการอนุมัติแบบนี้“จะรีบทำให้เสร็จเลยค่ะ “ คนที่ได้รับงานมา บอกกลับไป ทุกคนที่นี่ดีกับเธอมาก การเคลียร์เอกสารแทน ไม่ใช่เรื่องลำบากอะไรนักศึกษาชาย ยิ้มกับสาวสวยตรงหน้า แล้วเดินมาแนะนำตัว“สวัสดีครับ ผมชื่อ กาย มาฝึกงานที่นี่ครับ “ น้ำวุ้นเ
เงินสด10000บาท ถูกหยิบส่งให้คนตรงหน้า พร้อมกับคำพูดเด็ดเดี่ยวมั่นคง“คืนนี้ไม่ต้องเฝ้า ไม่ต้องมาตั้งบ่อนลอยที่นี่ เสร็จงานแล้ว ปิดศาลากลับได้เลย มีคนเฝ้าอยู่แล้ว “คนที่หวังจะได้เล่นคืนนี้ เงียบกริบทันที แต่เงินในมือที่รับมา แม้จะน้อย ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไร“ขอบใจมากสำหรับเงิน ถ้าหมดแล้วจะมาขอใหม่ “ คนที่เพิ่งได้รับเงินบอกทันที จอมทัพส่ายหน้า“ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรอีกแล้ว เพราะมีคนจ่ายหมดแล้ว ที่จำเป็นและเกินจำเป็นด้วย “ จอมทัพมองไปที่อาหารหลายอย่าง ที่มีคนเข้ามาหมุนเวียนกินกันไม่ขาด“น้ำวุ้นเงินเดือนหมื่นแปด ส่งให้ที่บ้านเกือบหมื่น อดทนทุกอย่าง เพื่อให้ครอบครัวสบาย ต่อไปนี้ เหลือแม่คนเดียว น้ำวุ้นคงต้องลดเงินโอนกลับบ้านบ้าง “ จอ