LOGINShare
บทที่ 8 ใกล้ชิด
Last Updated:
2025-01-20 14:39:38
Related chapters
ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 9 สารภาพ
เพราะความละอายใจที่มีต่อลูกทำให้เขาเลือกที่จะไม่กลับเข้าไป แต่ก็ไม่ได้คิดยอมแพ้ อย่างไรก็ตั้งใจแล้วว่านับจากนี้ไปจะพยายามชดเชยให้สองแม่ลูกด้วยทุกความดีที่ยังพอมีเหลือติดตัวอยู่“กรรมเกิดจากผลของการกระทำ...แกคิดว่าอย่างนั้นไหม” คิดได้เพียงเท่านี้เสียงที่คุ้นหูของใครบางคนก็ดังขึ้นจากด้านหลัง เมื่อหันไปดูก็พบเข้า กับคนที่ไม่คาดคิดว่าจะมาอยู่ตรงนี้ในเวลาแบบนี้“พ่อ!”“ฉันเองก็เคยเอะใจตั้งแต่ผักบุ้งคลอดแล้วว่าทำไมเด็กคนนั้นถึงได้หน้าตาเหมือนแกอย่างกับฝาแฝด ที่แท้เรื่องมันก็เป็นอย่างนี้เอง” เมื่อได้รู้ความจริง ก็ทำให้คุณวรุฒเริ่มเข้าใจในหลายๆ สิ่งมากขึ้น รวมไปถึงเหตุผลที่เขาและภรรยารู้สึกรักแม่หนูธีรนาถตั้งแต่วันแรกที่เด็กคนนั้นลืมตาดูโลก นั่นคงเป็นเพราะสายใยของความเป็นครอบครัว ความเป็นสายเลือดเดียวกันทำให้เกิดสิ่งต่างๆ ขึ้น หากแต่ไอ้ตัวต้นเหตุกลับสร้างเรื่องไว้แล้วหนีหายไปเรียนต่อกับอดีตคนรัก ก็สมควรแล้วที่วันนี้มันจะไม่ได้อะไรเลย แม้แต่สิทธิ์ของความเป็นพ่อที่มันอยากได้มาครอง คนเราทำแบบไหนย่อมได้แบบนั้น“ผมยอมรับผิดทุกอย่างครับ ถ้าวันนั้นผมรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้น ทุกอย่างก็คงไม
Last Updated : 2025-01-20ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 10 สำนึกผิด
กิ่งกมลกลับไปได้สักพักพี่ชายของเขาถึงได้ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับคำบอกกล่าวที่ทำให้เธอตกใจ“แม่ให้มาขนของเธอกับลูกไปที่บ้านใหญ่” เขาบอกก่อนจะลอบมองบ้านหลังน้อยที่แต่ก่อนมันเป็นเพียงแค่กระท่อมหลังเล็กๆ เท่านั้น แต่พอม่านไหมท้องเริ่มใหญ่ แม่ของเขาก็สั่งให้คนมารื้อทิ้งก่อนจะสร้างบ้านหลังนี้ให้เธอกับลูก แต่เหมือนว่าตอนนี้มันคงไม่จำเป็นอีกแล้ว เพราะทุกคนในบ้านเห็นพ้องเป็นเสียงเดียวกันว่าลูกของเขาควรได้รับสิ่งที่ดีที่สุด ชีวิตแกจะเปลี่ยนไปนับตั้งแต่วินาทีนี้“แต่ไหม...”“ถ้าอยากปฏิเสธก็ไปบอกท่านเอง แต่คงยากหน่อย เธอก็รู้จักนิสัยคุณนายวิมลดี” นั่นแหละคือสิ่งที่เธอกำลังกังวลอยู่ เพราะแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว ที่ไม่มีใครจะกล้าขัดใจประมุขใหญ่ของบ้าน ครั้งนี้เองก็เช่นกัน ที่เธอจำต้องย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านใหญ่พร้อมกับลูกสาวอย่างน้อยคุณท่านก็ไม่ได้ใจร้ายจนเกินไป อย่างน้อยท่านก็ยังให้พื้นที่เธอกับลูกเป็นฝั่งขวาทั้งหมด เลยทำให้ไม่รู้สึกอึดอัดอย่างที่นึกกลัวในตอนแรก จะมีก็แต่คนเดียวเท่านั้นที่ยังคงตามวารีไม่เลิก“เข้ามาทำไมคะ!” เสียงหวานเอ่ยถามร่างสูงใหญ่ในชุดนอนสีกรมที่ในมือมีหมอนกับผ้าห่มมาด้วย แต่ท
Last Updated : 2025-01-20ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 11 บททดสอบ
เสียงกรีดร้องของลูกปลุกให้ม่านไหมตื่นขึ้น ก่อนจะพบเข้ากับภาพที่ทำให้เธอแทบจะล้มทั้งยืน เมื่อวิ่งตามเสียงมาจนถึงห้องน้ำ“คุณเดชวางผักบุ้งลงเดี๋ยวนี้นะคะ เดี๋ยวแกตก!” ภาพของสองพ่อลูกที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยแป้ง แถมตอนนี้ยัยตัวแสบของเธอยังถูกอุ้มโยนขึ้นลงด้วยฝีมือของผู้เป็นพ่อ ที่ดูท่าจะสนุกยิ่งกว่าลูกซะอีกกว่าสองพ่อลูกจะหยุดเล่นกันได้ ก็เลยเวลาอาหารเช้าไปเกือบยี่สิบนาที นั่นทำให้ภาพของเธอกับพวกเขาถูกจ้องอย่างจับผิด“ทำไมสามคนนี้ลงมาพร้อมกันได้! แล้วเมื่อคืนแม่แวะไปหาแกที่ห้องไม่เจอ ไปซุกหัวนอนที่ไหนมา!” คำถามที่ขึ้นตรงต่อบุตรชายทำให้คนถูกถามทำตัวไม่ถูก ด้วยไม่คิดว่าจะเจอเข้ากับคำถามนี้ของมารดาเลยไม่ทันได้เตรียมคำตอบดีๆมามอบให้กับท่าน“ลุงเดชนอนกับผักบุ้งที่ห้องค่ะคุณย่า” กลายเป็นอีกคนที่ตอบแทนเพราะจำได้ว่าตื่นมาก็พบคุณลุงผู้ใจดีนอนอยู่ด้วยกันบนเตียงแล้ว“ว่าไงนะ!”“เมื่อเช้าลุงเดชแอบหอมแก้มแม่ไหมด้วยนะคะ ผักบุ้งเห็น!” คำตอบแรกว่าแย่แล้ว คำตอบต่อมานี้ต่างหากที่กำลังฆ่าเขาให้ตายด้วยสายตาของใครต่อใครที่พากันจ้องมองมาราวกับเขาเป็นฆาตกรโรคจิตก็ไม่ผิด โดยเฉพาะคนถูกขโมยหอมแก้มที่ไม่ได้รู้ต
Last Updated : 2025-01-20ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 12 รัก
“ลาสักวันสองวันไม่เห็นจะเป็นไร” เมื่อเห็นว่าลำพังตัวเองพูดคงไม่ได้ผล คนเจ้าแผนการจึงหันไปขยิบตาให้ลูกสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ“นะคะคุณแม่ ไปเที่ยวกับพวกเรานะคะ” ซึ่งลูกก็ไม่ทำให้ผิดหวัง เพราะสุดท้ายม่านไหมก็ใจอ่อน ยอมพยักหน้าตอบตกลง“กับไอ้หน้าขาวนั่น...สนิทมากไหม” แม้ลูกจะจากไปแล้วแต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าพ่อของลูกจะยอมรามือ ตราบใดที่เขายังไม่ได้คำตอบ“คุณเดชหมายถึงใครคะ”“ก็ไอ้ลุงเออะไรนั่น! ผักบุ้งเล่าให้ฉันฟังว่ามันเคยพูดว่าจะขอเธอแต่งงาน! ว่าไงไหม...เธอกับมันไปถึงขั้นไหนกันแล้ว! แล้วเธอตอบมันไปว่ายังไง!” เรื่องที่ได้ยินไม่ได้ทำม่านไหมตกใจเท่าไหร่ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนมาถามคำถามนี้กับเธอ แต่ไม่ว่าใครจะถามยังไง คำตอบของเธอก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเปลี่ยนไปจากเดิมง่ายๆ“เรื่องนี้ไม่เห็นจะเกี่ยวกับคุณเดชตรงไหน!”เธอตอบก่อนจะเบี่ยงตัวหลับเพื่อนำผักที่ล้างมาหั่น ก่อนจะกรีดร้องเสียงหลงขึ้น เมื่อต้นแขนก็ถูกกระชากจากคนอารมณ์ร้อน“จะไม่เกี่ยวได้ยังไง! ก็เธอเป็น...”“เป็นอะไรคะ!” นั่นสิ เป็นอะไรดีวะ! คนถูกถามกลับได้แต่ข่มติดกับตัวเองอยู่ภายในใจสุดท้ายก็เห็นจะมีแค่คำตอบเดียวในตอนนี้“เป
Last Updated : 2025-01-20ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 13 พยายาม
เธอตั้งใจจะปล่อยให้ทั้งสองนอนด้วยกัน แต่จังหวะที่จะห่มผ้าให้นั้น ดวงตาดุดันของคนเป็นพ่อกลับลืมขึ้นมาสบตากันเสียก่อน “ฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอ เราไปนั่งคุยกันที่ระเบียงได้ไหม” ม่านไหมพยักหน้ารับก่อนจะเดินตามเขาออกมาที่ระเบียงห้อง ซึ่งมีเก้าอี้หวายตัวใหญ่ที่สามารถนั่งได้ถึงสามคนวางอยู่“ฉันอยากให้ลูกภูมิใจที่มีพ่ออย่างฉัน แต่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะดีพอ” คนที่เก็บความรู้สึกนี้มาตลอดวันเอ่ยขึ้นอย่างไม่คิดปกปิด อย่างน้อยๆ พูดออกมามันก็คงดีกว่าที่เขาเก็บเอาไว้คนเดียว“เธอว่า...ผักบุ้งจะรู้สึกยังไงถ้ารู้ว่าฉันคือพ่อของแก” แววตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวลไม่น้อยเลยทีเดียวในตอนที่ส่งคำถามนี้มาให้ นั่นทำให้เธอมีโอกาสได้เห็นผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่เคยกลัวอะไรเลยสักอย่าง แต่ตอนนี้สายตาของเขากลับเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอย่างชัดเจน ซึ่งเธอเองก็พอจะรู้ว่าสาเหตุมันมาจากอะไร“คุณเอมีโอกาสได้อยู่กับผักบุ้งตั้งแต่วันแรกที่แกคลอดค่ะ สองคนนั้นเขาเลยสนิทกันมากเป็นพิเศษ แต่ไหมก็เคยถามลูกนะคะ ว่าอยากได้เขามาเป็นพ่อแกรึเปล่าคุณเดชรู้ไหมคะว่าลูกพูดว่ายังไง”พ่อของลูกส่ายหน้าให้แ
Last Updated : 2025-01-20ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 14 อุ่นใจ
กว่าจะกล่อมให้ลูกเข้าใจว่าทำไมคืนนี้เธอถึงส่งแกเข้านอนเหมือนทุกคืนไม่ได้ม่านไหมก็ไม่มีวันทำผมแต่งหน้ามากนัก แต่ถึงอย่างนั้น ชุดที่สวมใส่ก็ส่งให้เธอก็น่ารัก อ่อนหวานกว่าทุกวันได้อยู่ดี“ไม่มีชุดอื่นที่เรียบร้อยกว่านี้แล้วรึไง!” เดือดร้อนธีรเดชที่เอ่ยถามขึ้นทันทีที่เห็น รู้สึกไม่ชอบใจกับการเปิดเผยร่างกายของหล่อน แม้จะแค่หัวไหล่ก็รู้สึกหวง ไม่อยากให้ใครหน้าไหนมีโอกาสได้เห็น“นี่ก็เรียบร้อยแล้วนะคะ กิ่งว่าก็สวยดีออก”กิ่งกมลว่าตอบก่อนจะลอบมองพี่ชายอย่างไม่เข้าใจ เธอไม่เห็นว่าชุดที่ม่านไหมใส่จะโป๊อะไรตรงไหน ก็แค่ชุดราตรีแสนธรรมดาที่โชว์หัวไหล่ก็เท่านั้น“นั่นน่ะสิ แม่ว่าก็ไม่ได้น่าเกียจอะไร ออกจะน่ารักด้วยซ้ำไป”“ผมว่าไม่สวยก็คือไม่สวย ขึ้นไปเปลี่ยน หรือไม่ก็ไม่ต้องไป!” คำของเขาถือเป็นคำขาด และนั่นทำให้คนที่สายแล้วยิ่งสายไปกันใหญ่ แต่ถ้าไม่ทำตามนั้นเห็นทีว่าเธอคงก้าวออกจากบ้านไม่ได้แน่ๆสามครั้งเห็นจะได้ที่ม่านไหมต้องวิ่งขึ้นวิ่งลงไปเปลี่ยนชุดเพื่อให้ถูกใจพ่อของลูก ซึ่งกว่าเขาจะพอใจก็ทำเธอหัวหมุนไปหมดหลังจากแม่ของลูกไปแล้วหน้าที่พายัยตัวแสบเข้านอนก็ตกเป็นธีรเดช ซึ่งเขาก็ทำได้ดี
Last Updated : 2025-01-20ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 15 รักเดียว
“ไหมไม่ได้โกหก จริงๆ นะคะ อ๊ะ คุณเดชจะทำอะ... อื้อ!” ท่าทีของอีกฝ่ายทำให้ธีรเดชตัดสินใจหยุดบทสนทนา ด้วยการก้มลงจูบเบาๆ ที่เรียวปากสวยแทน เขาจะเชื่อว่าทุกอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ได้รับความร่วมมือจากเธอ ซึ่งไม่นานความรู้สึกอิ่มเอมใจก็มาถึงเพราะม่านไหมไม่ได้ขัดขืนจูบของเขาจูบของเขาไม่ได้รุนแรงจนทำให้เธอกลัว มันอ่อนโยนอย่างถึงที่สุดอย่างที่ใครก็คงไม่นึกไม่ฝันว่าผู้ชายท่าทีแข็งกระด้างคนนี้จะมีรสจูบที่ทำให้ใครสักคนยอมศิโรราบแก่เขาได้ขนาดนี้ หรือนั่นอาจเป็นเพราะว่าเธอ‘รัก’เขาอยู่เป็นทุนเดิม ทุกอย่างมันถึงได้ง่ายไปหมดไม่รู้ตั้งแต่ตอนไหนที่ร่างกายของเธอและเขาเปลือยเปล่า อาจเป็นตอนที่แผ่นหลังของเธอถูกกดให้นอนราบลงบนเตียงกว้างในห้องนอนของเขา หรืออาจจะเป็นนาทีที่เขาค่อยๆ แทรกกายเข้าหา“อื้อ คุณเดช...”“เจ็บเหรอ” ใบหน้าอ่อนหวานส่ายไปมาเบาๆ แทนคำตอบ แม้ตอนแรกจะเจ็บแต่มันก็แค่ครู่หนึ่งเท่านั้นเพราะเขาไม่ได้รุนแรงใส่“ถ้างั้นก็เสียว” มือบอบบางทุบเข้าให้ที่อกกว้างหนึ่งที แต่แทนที่จะสำนึก เขากลับหัวเราะใส่กันพร้อมกับบดจูบลงมาอีกครั้ง“ไหมรักคุณเดชนะคะ...” แม้จะรู้ว่าเธออาจไม่ได้อะไรจากก
Last Updated : 2025-01-20ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 16 แสนหวง
“หนูอยากให้พ่อไปส่งเข้านอนไหมคะ” เด็กน้อยพยักหน้าในอกของผู้เป็นพ่อ ก่อนที่ทั้งคู่จะอุ้มกันหายเข้าไปในห้องนอนในนาทีต่อมาท่ามกลางบรรดาเพื่อนๆ ที่ได้แต่มองภาพนั้นด้วยความตกใจ“กับเพื่อนคุยเสียงดุอย่างกับหมา กับลูกนี่เล่นเสียงสอง! ว่าแต่มันไปแอบมีลูกน่ารักๆ แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ!” นั่นคงเป็นเพียงคำถามที่ยังไม่ได้คำตอบจนกว่าไอ้ตัวดีจะกลับมาให้ซักฟอกซึ่งกว่ามันจะกลับมาพวกเขาก็เมากันอย่างหมดท่าเสียงร้องเพลงที่ดังมาให้ได้ยินเป็นระยะสร้างรอยยิ้มขบขันแก่คนที่กำลังเตรียมของว่างให้หนุ่มๆ อยู่ในครัวไม่น้อย เหมือนเธอได้ย้อนเวลากลับไปในช่วงเวลาเดิมๆ อีกครั้งก็ไม่ผิด ออกจะต่างไปจากเดิมอยู่นิด ก็ตรงที่ว่าครั้งนี้เธออาสาทำให้พวกเขาด้วยความเต็มใจ ไม่ใช่ถูกปลุกให้ต้องปั่นจักรยานมาทำให้ดึกๆ เหมือนที่ผ่านมา“คุณไหมจริงๆ ด้วย ไม่ได้เจอกันนานสบายดีนะครับ” เสียงทักทายที่ดังขึ้นจากด้านหลังทำให้หญิงสาวต้องหันไปมองก่อนจะส่งยิ้มให้เมื่อพบว่าไม่ใช่คนแปลกหน้าที่ไหน แต่เป็น สมปอง หนึ่งในเพื่อนสนิทของพ่อของลูก ที่ตอนนี้รับอาสาพายายตัวแสบไปเข้านอนแทนเธอ“ไหมสบายดีค่ะ คุณปองละคะ”“ก็เรื่อยๆครับ”สมปองลอบมองหญ
Last Updated : 2025-01-20
Latest chapter
ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ ตอนพิเศษ2
เพื่อนๆ ของเขาทยอยกลับไปกันหมดแล้ว หากแต่จานชามที่ต้องล้างกลับทำให้ม่านไหมต้องอยู่ต่อเพื่อจัดการกับพวกมันให้เรียบร้อย จนเมื่อทุกอย่างเสร็จหญิงสาวจึงลุกขึ้นเตรียมตัวกลับบ้าน “ใจคอเธอจะอ่อยผู้ชายทุกคนที่เจอเลยรึไงห๊ะ!” แต่คำถามที่จู่ๆ ก็มาพร้อมแรงกระชากทำให้เธอตกใจจนเกือบส่งเสียงร้อง โชคดีที่เธอหยุดตัวเองเอาไว้ได้ทัน ไม่อย่างนั้นคนทั้งบ้านคงได้แตกตื่น “คุณเดช! ไหมไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลยนะคะ” หญิงสาวพยายามแก้ต่างให้ตัวเอง แต่เขาหรือจะเชื่อ “ฉันเชื่อในสิ่งที่ตาเห็นเท่านั้น ผู้หญิงอย่างเธอมันดีอะไรดีนักหนาวะ ใครต่อใครถึงได้พากันหลงรักนัก!” คำถามนั้นเหมือนกับว่าเขาตั้งใจจะถามตัวเองมากกว่า และหนนี้ไม่ถามเปล่า เขายังใช้สายตามองสำรวจคนตรงหน้าขึ้นลองไปพร้อมกัน ก็แค่หน้าตาน่ารัก ปากนิด จมูกหน่อย หุ่นสวย ขาเรียว ไม่เห็นจะน่าสนใจตรงไหน ถ้าให้เทียบกับแฟนของเขายัยนี่ยังถือว่าธรรมดามาก แต่ก็ว่าไม่ได้หรอกบางทีหล่อนอาจมีดีกว่าที่ตาเห็นก็ได้ ใครจะรู้! “มะ...ไหมล้างจานเสร็จแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ” เห็นชัดว่าป่วยการจะอธิบาย ม่านไห
ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ ตอนพิเศษ
ความสูญเสียที่เกิดขึ้นโดยไม่มีใครได้ทันคาดคิดส่งผลให้ชีวิตของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินทางมาถึงจุดเปลี่ยน เดือดร้อนผู้เป็นป้าที่ต้องประคับประคองร่างของหลานสาวที่น่าสงสาร เข้ามากอดปลอบ “ตัดอกตัดใจเสียเถอะลูกไหม พ่อแม่เราเขาไปดีแล้ว จากนี้ไปไหมก็อยู่กับป้าเสียที่นี่เถอะนะ ป้าจะดูแลไหมเอง” ม่านไหมวัยแปดขวบได้แต่พยักหน้ารับอยู่ในอกของผู้เป็นป้า ผู้ซึ่งเปรียบได้กับญาติคนสุดท้ายที่เหลืออยู่ และแม้จะเป็นแค่เด็ก อย่างไรเสียก็ต้องพามาแนะนำให้เจ้านายได้รู้จักเสียหน่อย “นี่รึหลานสาวที่ว่า” คุณวิมลกล่าวขึ้นเมื่อหนึ่งในลูกจ้างจูงมือหลานสาวเข้ามาขอพบ เรื่องที่ได้รับรู้ทำให้รู้สึกเวทนาในโชคชะตาของเด็กคนนี้อยู่มากทีเดียว “ใช่ค่ะ รีบกราบคุณท่านเร็วๆ เข้าสิลูกไหม” เด็กน้อยทำตามคำสั่งของผู้เป็นป้าในทันทีและไม่ลืมที่จะก้มหน้านิ่งอย่างคนเจียมตัว “เอาล่ะๆ ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรนักหรอกนะ ในเมื่อไม่มีที่ไปก็อยู่ช่วยป้าเธอที่นี่ก็แล้วกัน ไหนขยับเข้ามาใกล้ๆ ให้ฉันดูหน้าชัดๆ หน่อยสิ” หนนี้เด็กสาวมีท่าทีลังเลอยู่ครู่ จนเมื่อผู้เป็นป้าพยักหน้าให้นั่นเองถึงได้กลับขยับเข้า
ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทส่งท้าย
หลังจากขับรถไปส่งหลานสาวสุดที่รักที่โรงเรียนแทนพี่ชายกิ่งกมลก็ไม่ลืมแวะมาที่วัด เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญที่เธอไม่เคยลืม ทุกปีของวันนี้เธอจะมาที่นี่เพื่อทำบุญให้ลูกที่จากไป อย่างน้อยมันก็ช่วยทำให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้น และก็เป็นแบบนั้นอยู่พักใหญ่ก่อนทุกอย่างจะหายไปเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นใครบางคนเข้า “พี่วัชร” จะเรียกว่าโชคร้ายก็คงได้เมื่อเขาเองก็เห็นเธอเช่นกัน “เดี๋ยวก่อนกิ่ง!” วินาทีที่หมุนตัวเตรียมจะเดินหนีเธอก็ถูกรั้งเอาไว้ด้วยเสียงที่มาพร้อมแรงฉุดเบาๆ ที่ต้นแขนของอดีตสามีตัวเอง “กิ่งมาทำบุญให้ลูกเหรอ” เห็นชัดว่าเขาเองก็คงมาที่นี่ด้วยเหตุผลเดียวกัน นั่นจึงทำให้เธอตอบรับกลับไปอย่างไม่คิดปกปิด “ค่ะ” “พอจะมีเวลาไปหาที่เงียบๆ คุยกันหน่อยไหม พี่มีเรื่องอยากคุยกับกิ่ง”แม้ใจอยากปฏิเสธเขาแค่ไหน แต่ก็ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เธอยอมเดินตามแรงฉุดน้อยๆ นั่นมาถึงศาลาท่าน้ำข้างวัดเข้าจนได้ “กิ่งเป็นยังไงบ้าง” “กิ่งสบายดีค่ะ พี่วัชรล่ะคะ” “ก็เรื่อยๆ” เธอไม่ได้ถามต่อถึงคำว่า ‘เรื่อยๆ’ ของเขาว่าดีหรือไม่ด
ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 21 คนดีของบ้าน
วันแรกของการไปโรงเรียนในชั้นอนุบาลของเด็กหญิงธีรนาถค่อนข้างเป็นไปอย่างทุลักทุเลพอสมควรเมื่อผู้เป็นพ่อ อา และย่าพร้อมใจกันไม่ยอมให้ดวงใจของบ้านเข้าห้อง เดือดร้อนครูประจำชั้นที่ต้องเดินออกมาตามครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะสำเร็จ “หนูจำที่พ่อบอกได้ไหมคะผักบุ้ง ห้ามคุยหรือไปเล่นกับเด็กผู้ชายเด็ดขาด ถ้ามีใครแกล้งก็ให้รีบไปบอกคุณครูทันที และที่สำคัญ...ถ้าหนูคิดถึงพ่อ ก็บอกให้ครูโทรไปที่เบอร์นี้ พ่อจะรีบมารับ” “ค่ะคุณพ่อ” เด็กน้อยในชุดนักเรียนน่ารักตอบกลับผู้เป็นพ่อด้วยรอยยิ้มสดใส พร้อมกันนั้นยังหันไปหาผู้เป็นย่ากับอาที่อยู่ใกล้ๆ เพื่อไม่ให้ทั้งสองน้อยใจ ก่อนจะวิ่งหายเข้าไปในห้องเรียนในที่สุด ภาพคนสี่คนที่เบียดเสียดกันอยู่ในเสาต้นเดียวกันเพื่อแอบดูเด็กน้อยนั้น ก่อให้เกิดรอยยิ้มจากใครต่อใครที่บังเอิญผ่านมาเห็น หลังจากไปส่งลูกที่โรงเรียนเสร็จ พ่อของลูกก็มีสภาพอย่างที่คิดไว้นั้นคือนั่งหงอยอยู่ที่บันไดบ้านราวกับจะรอการกลับมาของลูกสาวสุดที่รักอยู่ตรงนั้น เดือดร้อนม่านไหมที่ต้องเดินเข้าไปดูอย่างอดเป็นห่วงไม่ได้ ไม่อยากเห็น
ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 20 ชีวิตคู่
ปวีณ์นุชไม่ได้ยอมแพ้ต่อสิ่งที่ได้รู้ เธอแค่กลับไปตั้งหลักก่อนจะกลับมาหาอดีตคนรักอีกครั้งพร้อมกับความมั่นใจว่าเขายังรักกันอยู่ และที่เขาต้องรับผิดชอบสองแม่ลูกนั่นเพราะว่าเขาไม่มีทางเลือก“นุชยังรักเดชนะคะ! แล้วนุชก็ไม่เชื่อด้วยว่าคุณจะหมดรักนุชแล้วจริงๆ” เขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายไปเอาความมั่นอกมั่นใจแบบนี้มาจากไหน และก็ไม่ได้สนใจจะถามเพราะไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องสำคัญอะไร“ผมก็ไม่ได้ขอให้คุณมาเชื่อ คุณอยากจะเชื่อแบบไหนก็ตามใจคุณ แต่จะให้ผมกลับไปรักผู้หญิงที่ทิ้งผมไปเอาฝรั่งผมไม่ทำ!” เป็นอีกครั้งที่ธีรเดชเลือกที่จะตอบตรงๆ ยอมรับว่าเขารำคาญและอยากที่จะจบเรื่องบ้าๆ นี่ให้ไวที่สุดก่อนที่ปัญหาใหญ่จะตามมา“เดช!”“อันที่จริงผมนึกไม่ออกเลยว่าหลงรักอะไรในตัวคุณมาตั้งหลายปี! ขอบคุณนะครับที่ทิ้งกันไป เพราะมันทำให้ผมได้เจอกับผู้หญิงที่ผมรักจริงๆ เสียที!” ต่อให้ม่านไหมจะมีแค่ตัว เขาก็ยังรู้สึกรักเธออยู่ดี อดีตที่ผ่านมาสอนให้รู้ว่าไม่ควรมองคนแต่ภายนอก เพราะบางคนก็ไม่ได้น่ารักเหมือนกับหน้าตาเสมอไป“นังไหมน่ะเหรอคะ! มันมีดีกว่านุชตรงไหน นุชสวยกว่า รวยกว่า ดีกว่าทุกด้าน!” หากเทียบกันอย่างที่เธอว่าก็คงเป็นตามน
ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 19 พยายามให้หนัก
ตกเย็น“มะ...เมื่อกี้เธอว่าไงนะ ขออีกที ชัดๆ”“ไหมว่าไหมจะยกผักบุ้งของคุณเดช แล้วไปจากที่นี่ค่ะ” ม่านไหมเอ่ยขึ้นอีกครั้งด้วยคำพูดเดิมๆ ก่อนจะลอบมองท่าทีของอีกคนไปด้วย เธอทำทุกอย่างตามแผลการที่กิ่งกมลวางไว้ไม่ให้ขาดตอน“วันนี้ไปล้มหัวกระแทกที่ไหนมารึเปล่า!” เขาถามก่อนจะเดินตรงเข้ามาสำรวจร่างกายกันด้วยการจับเธอพลิกไปมาราวกับจะหาร่องรอยจากบาดแผล แต่ยิ่งไม่พบก็ยิ่งหงุดหงิดกับความคิดอีกฝ่าย“ไหมสติดีทุกอย่างค่ะ”“คนสติดีที่ไหนจะมีความคิดทิ้งลูกทิ้งผัว! เป็นอะไรของเธอ!”“คุณเดชไม่ดีใจเหรอคะที่จะได้อยู่กับลูกอย่างที่ต้องการ แถมยังจะไม่ต้องมีไหมเป็นตัวถ่วงในชีวิตด้วย” บทที่ท่องจำมาตลอดทั้งวันถูกเอ่ยกลับออกไป ก่อนที่ความเงียบเข้าปกคลุมไปทั่วทั้งห้อง“ฉันเคยพูดเหรอว่าเธอเป็นตัวถ่วง!”“กะ...ก็ไม่เคย”“แล้วเธอไปเอาความคิดบ้าๆ แบบนี้มาจากไหน!” ไม่มีทางที่จู่ๆ จะเกิดความคิดแบบนี้ขึ้นมาเองได้ ต้องมีใครพูดอะไรสักอย่างแน่“ก็แล้วจะให้ไหมอยู่ในฐานะอะไรคะ” ในเมื่อเป็นเขาเองที่ไม่ให้ความชัดเจนกับเธอเลยสักอย่าง แล้วจะให้เธอเชื่อมั่นอะไรได้ความจริงแล้ว..มันไม่ใช่ความผิดของเธอด้วยซ้ำที่จะรู้ส
ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 18 การกลับมา
การมาเยือนของอดีตคนรักไม่ได้ทำให้พ่อของลูกมีท่าทีเปลี่ยนไปจากเคยเลยแม้แต่น้อย แต่เป็นเธอเองที่กำลังรู้สึกแปลกๆ“ไม่รับเหรอคะ อาจมีเรื่องด่วนก็ได้” ม่านไหมเอ่ยขึ้นก่อนจะลอบมองท่าทีพ่อของลูกไปพร้อมกัน ว่าเขาจะมีท่าทีอย่างไรต่อสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นหรือไม่ มันช่วยไม่ได้ที่เรื่องในวันนี้จะทำให้เธอรู้สึกหวั่นใจอย่างแปลกๆ เพราะความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอยังไม่แน่ชัดถึงแม้เขาจะยอมจดทะเบียนด้วย แต่ก็ไม่เคยเลยสักครั้งที่เธอจะได้ยินคำว่า‘รัก’ จากปากเขา มันจึงไม่ใช่เรื่องผิดถ้าเขาคิดอยากจะกลับไปหาคนรักเก่า ผู้หญิงที่เขาเคยรักจนถึงขั้นอยากแต่งงานด้วย แม้สิ่งนั้นจะทำให้เธอใจสลาย แต่ถ้าคนจะไปอย่างไรก็ต้องไปอยู่ดี ถ้าสุดท้ายแล้วเรื่องต้องจบลงแบบนั้นเธอก็ต้องรับให้ได้ครั้งหนึ่งเขาเคยทิ้งเธอกับลูกไป ไม่มีอะไรมาการันตีได้ว่าเรื่องแบบนั้นมันจะไม่เกิดขึ้นอีก สิ่งที่เธอพอจะทำได้ตอนนี้คือทำใจ“รับให้หน่อยสิ”“คะ!”“รับให้หน่อย บอกว่าฉันเข้าส้วมอยู่ก็ได้” เมื่อเขายืนยันมาแบบนั้นเธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องกดรับสาย ด้วยกลัวว่าเสียงเรียกเข้าที่ดังไม่หยุดนี้ อาจทำให้ลูกสาวของเธอสะดุ้งตื่นขึ้น‘เ
ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 17 หวง
“ทีคุณเดชยังไปยิ้มให้คนอื่นได้เลย...” คงมีแต่เธอกระมังที่เขาไม่ค่อยจะยิ้มให้ ตอนนั้นเธอคิดได้แค่ว่าเขาคงเกลียดขี้หน้ากันมากเสียจนไม่อยากทำดีด้วย แต่ตอนนี้อาจต้องคิดทบทวนเสียใหม่“กะ...ก็ตอนนั้นมัน... ช่างเถอะ! เอาเป็นว่าฉันไม่ชอบก็คือไม่ชอบก็แล้วกัน ที่แล้วมาก็ปล่อยให้มันผ่านไป แต่หลังจากนี้เธอห้ามมองใครอีก ส่วนฉันเอง...ก็จะมองแค่เธอคนเดียว ตกลงไหม” แม้จะฟังดูเหมือนตัวเองเสียเปรียบอยู่บ้าง แต่ม่านไหมก็ยอมพยักหน้าให้ก็อย่างที่เขาว่า อดีตมันผ่านไปแล้ว ไม่มีใครย้อนกลับไปแก้ไขอะไรได้อีก ถ้าเขาบอกว่าต่อจากนี้จะมองแค่เธอ เธอก็จะเชื่อเชื่ออย่างไม่ลังเล...เป็นอีกวันที่ธีรเดชแอบเกงานกลับบ้านแต่หัววันเพราะมีนัดพาลูกกับเมียออกไปทานข้าวนอกบ้าน ทว่าภาพคุ้นตาของใครบางคนที่กำลังยืนอยู่บริเวณหน้าบ้าน กลับทำให้ทุกอย่างชะงักไปหมด“นุช!” ภาพของอดีตคนรักที่กำลังยืนส่งยิ้มมาให้สร้างความตกใจไม่น้อยเพราะไม่คิดว่าชีวิตนี้เขาและเธอจะได้กลับมาเจอกันอีกเพราะความสัมพันธ์ที่จบไม่สวย ทำให้เขาคิดเสมอว่าวันที่ถูกอีกฝ่ายบอกเลิกนั้นมันจะเป็นวันสุดท้ายที่เขาจะเจอหน้าผู้หญิงคนนี้ ไม่นึกเลยจะเป็นเธอเสียเอง
ป่วนรัก พิพากษาหัวใจ บทที่ 16 แสนหวง
“หนูอยากให้พ่อไปส่งเข้านอนไหมคะ” เด็กน้อยพยักหน้าในอกของผู้เป็นพ่อ ก่อนที่ทั้งคู่จะอุ้มกันหายเข้าไปในห้องนอนในนาทีต่อมาท่ามกลางบรรดาเพื่อนๆ ที่ได้แต่มองภาพนั้นด้วยความตกใจ“กับเพื่อนคุยเสียงดุอย่างกับหมา กับลูกนี่เล่นเสียงสอง! ว่าแต่มันไปแอบมีลูกน่ารักๆ แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ!” นั่นคงเป็นเพียงคำถามที่ยังไม่ได้คำตอบจนกว่าไอ้ตัวดีจะกลับมาให้ซักฟอกซึ่งกว่ามันจะกลับมาพวกเขาก็เมากันอย่างหมดท่าเสียงร้องเพลงที่ดังมาให้ได้ยินเป็นระยะสร้างรอยยิ้มขบขันแก่คนที่กำลังเตรียมของว่างให้หนุ่มๆ อยู่ในครัวไม่น้อย เหมือนเธอได้ย้อนเวลากลับไปในช่วงเวลาเดิมๆ อีกครั้งก็ไม่ผิด ออกจะต่างไปจากเดิมอยู่นิด ก็ตรงที่ว่าครั้งนี้เธออาสาทำให้พวกเขาด้วยความเต็มใจ ไม่ใช่ถูกปลุกให้ต้องปั่นจักรยานมาทำให้ดึกๆ เหมือนที่ผ่านมา“คุณไหมจริงๆ ด้วย ไม่ได้เจอกันนานสบายดีนะครับ” เสียงทักทายที่ดังขึ้นจากด้านหลังทำให้หญิงสาวต้องหันไปมองก่อนจะส่งยิ้มให้เมื่อพบว่าไม่ใช่คนแปลกหน้าที่ไหน แต่เป็น สมปอง หนึ่งในเพื่อนสนิทของพ่อของลูก ที่ตอนนี้รับอาสาพายายตัวแสบไปเข้านอนแทนเธอ“ไหมสบายดีค่ะ คุณปองละคะ”“ก็เรื่อยๆครับ”สมปองลอบมองหญ
