บทที่ 440

เฉินอู่กล่าวเตือน “ถ้าทางข้างหน้ามีกองทัพธงเหลืองขวางทาง ข้างหลังจะมีทหารไล่ตาม?”

“พวกเราจะกลัวพวกมันรึ? เรามีหน้าไม้ราชวงศ์ฉินและระเบิดอยู่ในมือ!”

“ถ้าพวกเขากล้าไล่ตาม เราก็ฝังระเบิดไว้ที่ข้างหลัง!”

เมื่อเป็นเช่นนี้ จ้านเฉิงอิ้นพลางกล่าว “ใช้ทางอ้อม ก็แค่ต้องเดินเพิ่มขึ้นไม่กี่วันแค่นั้น ไม่ทำให้ขาดแคลนละครโทรทัศน์นี่หรอก!”

ซ่งตั๋วยิ้มแย้มกล่าว “แม่ทัพช่างฉลาดเลิศ!”

เฉินขุยยังลืมหญิงเต้นรำจากเขตตะวันตกไม่ลืม “เสียดายจัง คงไม่ได้เห็นหน้าอีกแล้ว!”

ซ่งตั๋วมองตาขวางเฉินขุยอย่างแรงหนึ่งที

“ฮึ หญิงเต้นรำจากเขตตะวันตกอะไร ข้าจะบอกฮูหยินเฉินตอนนี้เลย ให้นางควบคุมเจ้าให้เข้มงวด!”

กองกำลังชุดใหญ่หยุดเดินทาง ทุกคนเริ่มหาสถานที่ตั้งค่ายพัก

พื้นที่ผืนนี้เป็นที่ราบ ไม่มีภูเขาและถ้ำและไม่มีสถานที่ให้ความร่มเงา

จึงจำต้องกางกระโจม

โชคดีที่เย่มู่มู่ส่งกระโจมกันแดดมาให้ทุกคน ทุก ๆ กระโจมจะมีพัดลมตัวเล็กหนึ่งเครื่อง ขับเคลื่อนด้วยพลังงานแสงอาทิตย์

ครั้นติดตั้งกระโจมเสร็จ พัดลมก็เริ่มทำงานทันที ทุกคนปูเสื่อที่พื้นและคลุมทับด้วยผ้าห่ม

จ้านเฉิงอิ้นให้เถียนฉินบังคับอากาศยานไร้คนขับอีกครั้ง

ภายใ