บทที่ 963

ฉู่เฉินไม่รีบร้อนและไม่ลนลาน ใช้วิชาเจ็ดก้าวดารา แวบไปแวบมาท่ามกลางเงาทวนมากมายบนท้องฟ้านั้น

เพียงเวลาชั่วพริบตาสั้น ๆ เท่านั้น ฉู่เฉินก็หลบการบุกโจมตีอย่างบ้าคลั่งนับร้อยกระบวนท่าของเฉินไห่เสวียนได้ทั้งหมด

“มิน่า แกอายุยังน้อยอย่างถึงได้กล้าโอหังแบบนี้”

เฉินไห่เสวียนหรี่ตาลงและเริ่มมองฉู่เฉินด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ

ทวนทรราชของเขาถือเป็นกระบวนท่าที่ทำให้เขามีชื่อเสียงขึ้นมา อีกทั้งกระบวนท่านั้นเมื่อสักครู่เขาออกแรงทั้งหมดที่มีโดยที่ไม่มีเจตนาดูถูกฝีมือฉู่เฉินแม้แต่น้อย คือใส่ไม่ยั้งเต็มแรง

แต่ผลลัพธ์คือฉู่เฉินสามารถรับมือกับการโจมตีที่รุนแรงเช่นนี้ของเขาได้อย่างง่ายดายเหมือนไม่ได้ออกแรงจนน่าแปลกใจ

ทั้ง ๆ ที่ทั้งสองฝ่ายต่างมีพลังระดับสร้างรากฐานขั้นห้าเหมือนกัน แต่ผู้ชมเหตุการณ์รอบข้างมองดูแล้วเห็นว่าฉู่เฉินเหมือนคนแก่ที่กำลังหยอกเด็กเล่นอย่างไรอย่างนั้น

“โอหัง?”

ฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ และกล่าว “นี่เรียกว่ามั่นใจเถอะ?”

สิ้นเสียงฉู่เฉินก็ยกมือขึ้น กระบี่เล็กที่ยาวหนึ่งนิ้วก็ปรากฏอยู่กลางฝ่ามือ

แต่วินาทีต่อมากระบี่เล็กเล่มนั้นก็ขยายใหญ่ขึ้นกลางอากาศ ภายในชั่วพริบตาก็ได้เปลี่ยนแปลงเ