로그인공유
บทที่ 711
관련 챕터
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 712
ฉู่เฉินมองภาพสถานที่เกิดเหตุบนสไลด์ก่อนจะพูดกับหลูติ้งไห่ว่า “คุณลุงหัวหน้าหลู ไม่ทราบว่าทางคุณมีรูปที่มีความละเอียดสูงไหมครับ?”“มีครับ!”หลูติ้งไห่กวักมือเรียกเสี่ยวลู่แล้วเอ่ยว่า “เสี่ยวลู่ รีบเอารูปความละเอียดสูงรูปนั้นของนายมาให้คุณฉู่ดูสิ”เสี่ยวลู่แค่นหัวเราะแล้วกล่าวว่า “หัวหน้าหลู นี่ไม่เห็นจำเป็นเลยครับ อีกอย่างเขาไม่ได้เป็นสมาชิกทีมสืบสวนพิเศษของเรา การให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องดูข้อมูลตามใจชอบมันผิดระเบียบนะครับ”เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉู่เฉินก็อดขมวดคิ้วเล็กน้อยไม่ได้ ดูท่าทางเขาเหมือนจะไม่ค่อยเป็นที่ต้อนรับเลยหลูติ้งไห่ยังไม่ทันเอ่ยปาก เซียวเฟิงที่อยู่ทางด้านข้างก็หัวเราะหยันแล้วเอ่ยว่า “โอ๊ย สมัยนี้ใครๆ ก็ปลอมตัวเป็นปรมาจารย์ได้หรือไง? แถมยังปราบอสูรน้ำอีก ฮ่า ๆๆ...”“อุ๊ย ขำจะตายอยู่แล้วจริง ๆ บางคนเคยเห็นอสูรน้ำมาก่อนไหมว่าหน้าตาเป็นยังไง?”เมื่อคำพูดนี้ออกมา แม้แต่ชายในชุดทหารคนนั้นก็เผยรอยยิ้มดูแคลนออกมา สีหน้าของหลูติ้งไห่ก็เปลี่ยนเป็นย่ำแย่ในพริบตา ก่อนจะขมวดคิ้วพูดว่า “ผู้บัญชาการเซียว จะพูดแบบนี้ไม่ได้นะครับ การเข้าสู่วิถีเต๋าไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเริ่มก่อนหรือหล
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 713
“ฮึ!”เซียวเฟิงแค่นเสียงเย็นแล้วหันไปทางด้านข้างทันที ไม่แม้แต่จะมองฉู่เฉินสักแวบหนึ่ง“เสี่ยวฉู่ คุณ...อย่าถือสาเลยนะครับ เซียวเฟิงก็แค่พูดไม่คิด มาครับ รีบนั่งเถอะ”หลูติ้งไห่เว้นที่นั่งให้ฉู่เฉินด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วนฉู่เฉินเอ่ยด้วยยิ้มบาง ๆ ว่า “ขอบคุณครับ หัวหน้าหลู ไม่เป็นไรหรอกครับ ใครให้วันนี้ผมออกจากบ้านโดยไม่ได้ดูปฏิทินโหราศาสตร์กันละ เพิ่งจะเข้ามาก็ทำให้หมากัดซะแล้ว แต่คุณวางใจได้ครับ ผมกัดหมาไม่ได้หรอก”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เซียวเฟิงก็โกรธจนขาว ถลึงตาจ้องเขม็งไปที่ฉู่เฉินอย่างเคียดแค้น คาดว่าหากไม่ใช่เพราะหลูติ้งไห่กับโจวอวี้หมิงอยู่ตรงนี้ เขาคงตบหน้าฉู่เฉินไปนานแล้วกล้ามเนื้อบนใบหน้าของหลูติ้งไห่ก็กระตุกหลายทีเช่นกันอย่างไรก็ตาม ใครใช้ให้เซียวเฟิงหาเรื่องก่อนละ เขาก็ยากจะพูดอะไรมากเหมือนกัน ดังนั้นเลยพูดกับเสี่ยวลู่ว่า “ยังไม่รีบเอารูปมาให้คุณฉู่ดูอีก!”เสี่ยวลู่หยิบภาพถ่ายอย่างไม่เต็มใจ ก่อนจะโยนใส่เบื้องหน้าฉู่เฉินฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ ไม่สนใจเขา แต่ก้มหน้ามองภาพถ่ายสถานที่เกิดเหตุตรงหน้า “หัวหน้าหลู ศพพวกนี้มีลักษณะเฉพาะร่วมกันอย่างหนึ่ง คือตรงข้อมือหรื
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 714
เมื่อฉู่เฉินเอ่ยคำพูดนี้ออกมา หลูติ้งไห่ก็ดูหวั่นใจเล็กน้อยเช่นกัน ก่อนจะขมวดคิ้วพูดว่า “ไม่จับ? งะ...งั้นจะปล่อยให้มันทำร้ายคนต่อไปหรือไง?”“หัวหน้าหลู สามารถอพยพประชาชนรอบ ๆ ออกไปได้ อีกอย่างแจ้งเตือนชาวเมืองทั้งหมดผ่านทางสื่อว่า ห้ามไม่ให้อยู่ในพื้นที่เปลี่ยว ก็น่าจะไม่เกิดเรื่องแล้วครับ”ฉู่เฉินเอ่ยอย่างแน่ใจมากไม่ว่าสิบกว่าคนนั้นหรือว่าคนเก็บสมุนไพร ล้วนเป็นเพราะเข้าไปในภูเขา พูดอีกอย่างคือทุกคนที่เข้าไปในขอบเขตการเคลื่อนไหวของผีดิบตัวนั้นถึงจะเจอเหตุไม่คาดฝันเข้า“คุณแม่งพูดบ้าอะไรกัน?”เซียวเฟิงตบโต๊ะดังปัง แล้วเอ่ยปากพูดอย่างเย็นชา “ยังจะแจ้งทั้งเมืองผ่านสื่ออีก? คุณจะให้สื่อรายงานข่าวว่ายังไง? มีผีดิบโผล่ขึ้นรอบ ๆ เมืองเอกของมณฑล ดังนั้นขอให้ทุกคนอย่าออกจากบ้านเหรอ?” “แม่ง! ใครพาไอ้โง่แบบนี้เข้ามา!”ปัง!เซียวเฟิงเพิ่งจะพูดจบ หลูติ้งไห่ก็ตบโต๊ะอย่างรุนแรง กัดฟันกล่าวว่า “ผู้บัญชาการเซียว! ผมหวังว่าคุณจะระวังคำพูดคำจาหน่อย! คุณฉู่คือคนที่ผมเชิญมา มีปัญหาอะไรหรือไง?”นี่...เซียวเฟิงหน้าซีด อ้ำอึ้งพักใหญ่แต่ไม่ได้พูดออกมาสักคำโจวอวี้หมิงถอนหายใจกล่าวว่า “ทุกคนเลิกเ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 715
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลูติ้งไห่ยังไม่ทันเอ่ยปาก ฉู่เฉินก็หัวเราะหยันแล้วพูดว่า “เกรงว่าเงินห้าสิบล้านนี้ คุณจะมีชีวิตได้รับ แต่คงไม่มีชีวิตได้ใช้หรอก”พอคำพูดนี้หลุดออกมา ทั่วทั้งห้องประชุมก็เงียบลงฉับพลันกู้รั่วเสวี่ยรีบดึงชายเสื้อของฉู่เฉินแล้วพูดว่า “ฉู่เฉิน นักพรตชิงซงเป็นคนมีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองเอกของมณฑลนะ อย่าพูดเหลวไหลเด็ดขาด”นักพรตชิงซงคนนี้มีภูมิหลังอยู่บ้างจริง ๆ อีกทั้งค่อนข้างมีชื่อเสียงในแวดวงชนชั้นสูงของเมืองเอกประจำมณฑลด้วยบ้านของเศรษฐีและนักธุรกิจจำนวนไม่น้อยล้วนเคยได้รับการตรวจดูฮวงจุ้ยจากนักพรตชิงซงด้วยตัวเอง นอกจากนี้ ขอเพียงมีเหตุการณ์ประหลาดอะไรเกิดขึ้น คนแรกที่ชนชั้นสูงของเมืองเอกประจำมณฑลจะนึกถึงก็คือนักพรตชิงซงไม่อย่างนั้น เซียวเฟิงก็คงไม่พึ่งพานักพรตชิงซงมากขนาดนี้นักพรตชิงซงค่อย ๆ เชยตาขึ้นกวาดมองฉู่เฉิน กล้ามเนื้อบนใบหน้ากระตุกขึ้นตามหลายที ก่อนจะเอ่ยปากพูดอย่างเย็นชาว่า “สหายน้อยท่านนี้ ไม่ทราบว่าอาจารย์เป็นใคร มาจากสำนักใด?”เห็นได้ชัดว่านักพรตชิงซงตั้งใจจะตรวจสอบภูมิหลังฉู่เฉินให้เรียบร้อย ถึงอย่างไรสำหรับนักพรตชิงซงแล้ว การค้าขายครั้งน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 716
แม้แต่โจวอวี้หมิงเองก็รู้สึกว่าวิธีการของฉู่เฉินนั้นระมัดระวังมากเกินไปหน่อยผีดิบเหินฟ้า ผีดิบโลหิตอะไร แค่เครื่องบินยิงปืนใหญ่เข้าไป ต่อให้มีผีดิบโลหิตจริง ๆ ก็ระเบิดมันจนเป็นละอองเลือดแล้ว“งั้นผู้อาวุโสชิงซงช่วยดูรูปพวกนี้หน่อยครับ นี่เป็นรอยฟันที่ผีดิบโลหิตหรือผีดิบเหินฟ้าทิ้งไว้หรือเปล่า?”หลูติงไห่ยื่นรูปใส่มือของชิงซง แล้วเอ่ยถามด้วยสีหน้าจริงจังเมื่อได้ยินคำพูดนี้ ชิงซงก็ลูบเคราพลางหัวเราะลั่น กวาดตามมองรูปถ่ายบนโต๊ะแล้วพูดว่า “หัวหน้าหลู อย่าโดนพวกคนนอกที่ไม่มีความรู้หลอกลวงสิครับ ผีดิบโลหิตผีดิบเหินฟ้าอะไรนั่นมีที่ไหนกัน?”“นี่ก็แค่ศพเดินได้ธรรมดาเท่านั้น ขอเพียงผมใช้ยันต์ปราบศพแผ่นเดียว ก็ทำให้มันกลายเป็นเลือดน้ำหนองได้แน่นอน”ชิงซงพูดจบก็คุยโม้โอ้อวดถึงความเก่งกาจจนน้ำลายกระเซ็น“นึกถึงปีนั้น ตอนที่ผมเพิ่งลงจากเขา ผ่านไปอำเภอเถิงก็เคยเกิดเหตุการณ์คล้าย ๆ กัน ผมมีเมตตาถึงได้ลงมือช่วยเหลือ ใช้แค่ยันต์ปราบศพเดินได้แผ่นเดียว ก็ทำให้ผีดิบตัวนั้นกลายเป็นหมอกเลือด”ฉู่เฉินฟังชิงซงคุยโวโอ้อวดความเก่งกาจอย่างสดใส ยิ่งพูดโม้ยิ่งเพ้อเจ้อ จนเขาแทบจะอดไม่ไหวหัวเราะออกมากู้ร
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 717
ในขณะที่ชิงซงใคร่ครวญอยู่ในใจว่าควรจะแก้ตัวอย่างไรดี ทันใดนั้นเอง สมาชิกแก๊งมังกรคนหนึ่งก็รีบวิ่งเข้ามาในห้องประชุมก่อนจะพูดกับพวกหลูติ้งไห่และเซียวเฟิงว่า “รายงาน!” “ระบุตำแหน่งของสัตว์ประหลาดตัวนั้นได้แล้วครับ!”อะไรนะ?!ทุกคนที่กำลังนั่งอยู่พากันลุกขึ้นยืน โดยเฉพาะหลูติ้งไห่กับโจวอวี้หมิง สีหน้าดูตื่นเต้นขึ้นเล็กน้อย“อยู่ที่ไหน?” หลูติ้งไห่เอ่ยถามอย่างแทบอดทนรอไม่ไหวแล้ว“ยะ...อยู่ที่ทะเลสาบหย่งติ้งครับ”สมาชิกแก๊งมังกรคนนั้นพูดจบก็หยิบแท็บเล็ตออกมาอย่างรวดเร็ว หลังจากเปิดแผนที่แล้ว เขาก็ชี้ไปยังที่ถ้ำแห่งหนึ่งข้าง ๆ ทะเลสาบหย่งติ้งตรงชานเมืองฝั่งตะวันตกของเมืองเอกประจำมณฑล ก่อนจะกล่าวว่า “อยู่ในถ้ำนี้ครับ” “พวกเราได้ส่งทีมไปก่อนอย่างลับ ๆ แล้วครับ บริเวณรอบด้านไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ นอกจากนี้ดูเหมือนว่าสัตว์ประหลาดตัวนั้นกำลังหลับอยู่ ไม่มีทีท่าว่าจะรู้ตัวเลยครับ”“พวกเรากังวลว่าจะแหวกหญ้าให้งูตื่น ก็เลยไม่ได้บุ่มบ่ามเคลื่อนไหว แค่แจ้งกองทัพที่ประจำการให้กำหนดพื้นที่ภายในรัศมีห้าลี้ เป็นเขตหวงห้ามทางทหาร”หลังจากฟังรายงานจากสมาชิกแก๊งมังกรคนนั้นจบ หลูติ้งไห่ก็ถอนหายใ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 718
“ต้องให้คุณลงมือหรือไง คุณจะกลัวอะไรนักหนา?”ฉู่เฉินสูดลมหายใจลึก คร้านจะอธิบายให้กับคนพวกนี้ฟัง เขาหันไปมองโจวอวี้หมิงแล้วพูดว่า “ผู้บัญชาการกองทัพโจว ชีวิตของทหารกองทัพประจำการมีค่ามากแค่ไหนครับ จะหลงเชื่อคำพูดของตาแก่นี่ง่าย ๆ ไม่ได้เด็ดขาดเลยนะครับ”“ถ้าเกิดผีดิบโลหิตบินออกมา จะต้องเกิดการบาดเจ็บล้มตายอย่างใหญ่หลวง ผู้บัญชาการกองทัพโจว...”โจวอวี้หมิงขมวดคิ้ว ทันใดนั้นก็โบกมือแล้วพูดว่า “เสียวฉู่ ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณ แต่ว่าการเป็นคนต้องหัดมีนิสัยยอมถอยนะครับ”"การที่ฝีมือสู้คนอื่นไม่ได้ไม่ใช่เรื่องน่ากลัว สิ่งที่น่ากลัวคือการดื้อดึงยืนกรานความคิดตัวเอง นั่นจะไม่มีช่องว่างอะไรให้ก้าวหน้าได้ อีกอย่าง ผมคิดว่าคุณลองกราบท่านนักพรตชิงซงเป็นอาจารย์ได้นะครับ เรียนรู้วิชาเต๋าให้ดี ๆ วันหน้าจะได้ไม่อับอายขายหน้าอีก"อะไรนะ?ฉู่เฉินหรี่ตา มองโจวอวี้หมิงอย่างพิจารณาอยู่พักใหญ่ ถึงค่อยฝืนข่มกลั้นโทสะแล้วพูดว่า “ผู้บัญชาการกองทัพโจว ขอโทษด้วยมาก ๆ ครับ ผมฉู่เฉินไม่สนใจเงินห้าสิบล้าน และไม่สนใจว่ามีชื่อเสียงอะไรหรือไม่”“สิ่งที่ผมสนใจคือชีวิตของทหารกองทัพประจำการ ถ้าเกิดเรื่องไม่คาดฝั
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 719
คำพูดเรียบง่ายของฉู่เฉินทำเอาหลูติ้งไห่กับเสี่ยวลู่อึ้งไปกับคำถามแล้วยาบำรุงปราณขายดีเป็นเทน้ำเทท่าในหมู่แวดวงชนชั้นสูงเมืองเอกของมณฑล เม็ดละยี่สิบห้าล้าน ซื้อขายกันอย่างซื่อสัตย์สุจริตไม่มีการหลอกลวงแม้แต่เด็กและคนชรา เงินห้าสิบล้านก็เท่ากับเงินที่คนอื่นขายยาบำรุงปราณสองเม็ด ซื้อชุดมาใส่ ไม่แพงเลยจริง ๆเมื่อนึกโยงอีกครั้ง เมื่อกี้เขาเข้าใจผิดคิดว่าฉู่เฉินพูดขัดขวางครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อหวังจะชิงเงินรางวัลห้าสิบล้านนั้น ใบหน้าชราของหลูติ้งไห่ก็แดงขึ้นมาคนอย่างฉู่เฉินไม่ได้ต้องการเงินห้าสิบล้านนั้นจริง ๆ ต่อให้รวมเงินห้าสิบล้านของกองทัพประจำการเข้าไปด้วย ก็ยังไม่พอกับเงินที่เขาหาเงินได้ในหนึ่งชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ“คุณฉู่ ก่อนหน้านี้ต้องโทษผมที่มีตาหามีแววไม่ ขอให้คุณเห็นแก่หน้าของคุณหนูกู้ แล้วได้อย่าเก็บมาใส่ใจเลยนะครับ”หลูติ้งไห่ขอโทษฉู่เฉินซ้ำแล้วซ้ำเล่า จากนั้นก็โบกมือให้เสี่ยวลู่แล้วพูดว่า “ยังไม่ออกไปอีก!”เสี่ยวลู่ไม่คาดคิดเลยว่าฉู่เฉินจะเป็นขาใหญ่ระดับแสนล้าน เวลานี้เขาตกใจกลัวจนหลั่งเหงื่อเย็น ๆ ออกมา ยังจะกล้าพูดอะไรออกมาที่ไหนกัน เขาก้มศีรษะวิ่งออกไปเหมือนหมาตัวหนึ่
최신 챕터
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1048
ในขณะที่คนในตระกูลหลินกำลังหัวเราะเยาะอยู่ในใจ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ คนแซ่ฉู่คนนี้ช่างมีดวงผู้หญิงของผู้หญิงจริงๆ“ผมเอง มีอะไรเหรอครับ?”ฉู่เฉินเหลือบมองหลินฮ่าวและคนอื่นๆ แล้วพยักหน้าเล็กน้อย“เหอะๆ มีอะไรงั้นเหรอ?”หลินฮ่าวหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ฉู่เฉิน แกคงไม่รู้ตัวว่าใกล้ถึงวาระสุดท้ายของแกแล้วสินะ?”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว มองสำรวจหลินฮ่าวและคนอื่นๆ พร้อมกับสงสัยว่า “ใกล้ถึงวาระสุดท้าย? ดูเหมือนว่าเราจะไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันนะครับ?”ขณะกล่าว ฉู่เฉินและหลิงเสวี่ยต่างก็มองไปที่สมาชิกตระกูลหลินด้วยความระแวดระวังแม้ว่าคนเหล่านี้จะอยู่ในระดับสร้างรากฐานขั้นหกเท่านั้น แต่ฉู่เฉินกลับรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ายอดฝีมือจำนวนมากกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้เมื่อหลินฮ่าวได้ยินเช่นนี้ ก็แค่นเสียงเย็นและกล่าวว่า “คนแซ่ฉู่ แกจะแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องไปทำไม เจ้าสำนักให้เวลาแกสามวันเพื่อไปรับโทษตายที่สำนักชิงอวิ๋น แกคิดว่าแกซ่อนตัวอยู่ในโลกแห่งการหยั่งรู้แล้วจะไม่มีใครหาแกเจองั้นเหรอ?”“ฉันแนะนำให้แกส่งหยกโลหิตกิเลนมาจะดีที่สุด แล้วทิ้งผู้หญิงข้างๆ แกไว้ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกให้ตายอย่างไม่เหลือซาก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1047
ในความเป็นจริงทั้งเมืองชิงหลง แทบจะอยู่ภายใต้อิทธิพลของสำนักชิงอวิ๋นตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่ก็ล้วนเป็นศิษย์ของสำนักชิงอวิ๋นเช่นกันถ้าตระกูลหลินเป็นฝ่ายเริ่มเสนอการสังหารฉู่เฉินพื่อแย่งชิงสมบัติ จากนั้นนำหยกโลหิตกิเลนไปมอบให้กับธรรมมาจารย์สำนักชิงอวิ๋น ดูเหมือนว่าตระกูลหลินของพวกเขาก็คงจะได้ความดีความชอบเป็นอันดับแรกสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือจ้าวเต๋อฉวนเป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูลจ้าวและยังเป็นเจ้าสำนักชิงอวิ๋นอีกด้วยถ้าใจร้อนอยากได้ความดีความชอบโดยปกปิดตระกูลจ้าว ทันทีที่เป็นศัตรูกับตระกูลจ้าว ก็ยากที่จะรับประกันได้ว่าในอนาคตจะไม่ถูกจ้าวเต๋อฉวนกีดกันดังนั้น ข้อเสนอของหลินฮ่าวจึงได้รับการเห็นชอบอย่างเป็นเอกฉันท์จากบรรดาผู้เฒ่าตระกูลหลินอย่างรวดเร็วในไม่ช้า ตระกูลหลินก็เริ่มดำเนินการ โดยส่งยอดฝีมือจำนวนมากติดตามหลินฮ่าวไปดักรอฉู่เฉินนอกเมืองชิงหลงอีกด้านหนึ่ง ยังได้ส่งลูกหลานตระกูลหลินไปจำนวนไม่น้อยไปแจ้งตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่แค่ยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานขั้นที่หกของตระกูลหลิน ก็มีมากถึงสิบกว่าคนแล้วเมื่อรวมกับตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่ ภายใต้การร่วมมือของสามตระกูล ไม่ต้องพูดถึง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1046
แม้ว่าจะไม่มีตึกสูง แต่ที่นี่ก็มีสินค้าอุปโภคบริโภคสมัยใหม่บางชนิดจำหน่ายด้วยเหมือนกันหลังจากฟังคำแนะนำของหลิงเสวี่ย ฉู่เฉินก็พยักหน้าและกล่าวว่า “ได้ งั้นไปที่เมืองชิงหลงกันก่อน”อันที่จริง ในด้านหนึ่งฉู่เฉินต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับโลกแห่งการหยั่งรู้ และในอีกด้านหนึ่งก็ต้องการค้นหาวัตถุดิบยาในเมืองชิงหลงด้วยอย่างไรก็ตาม ตอนนี้เจ้าทึ่มก็ถึงคอขวดแล้ว และจำเป็นต้องคิดหาวิธีที่จะเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นผีดิบเหินฟ้าโดยเร็วที่สุดไม่อย่างนั้น ฉู่เฉินก็คงจะขาดคู่ซ้อมที่แข็งแกร่งไปคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ“คุณจะไปเมืองชิงหลงจริงๆ เหรอ? คุณควรรู้ไว้ว่าตอนนี้คุณในโลกแห่งการหยั่งรู้ก็เหมือนกับเป็นสมบัติที่มีชีวิต ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนเท่าไหร่ที่กำลังเล็งคุณอยู่”หลิงเสวี่ยกล่าวพลางขมวดคิ้วแน่นไม่ใช่ว่าเธอเป็นห่วงฉู่เฉินมากขนาดนั้น แต่ถ้าฉู่เฉินตกอยู่ในอันตราย เธอก็จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย“เมื่อวานเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนั้น ยังมีใครกล้าคิดร้ายกับผมอีกงั้นเหรอ?”ฉู่เฉินถามด้วยความสงสัยชิ!หลิงเสวี่ยกลอกตามองฉู่เฉินและกล่าวด้วยสีหน้าจนใจ “คุณคิดว่าเหตุการณ์เมื่อวานนี้จะสร้างความฮือฮาได้มากขนาดไหน แม้ว่า
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1045
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนอดหน้ามืดไม่ได้ แทบจะเป็นลมคาที่นี่ไม่อาจใช้คำว่ามากเกินไปมาบรรยายฉู่เฉินได้แล้ว ปรมาจารย์ฝืนข่มกลั้นโทสะในใจ เอ่ยด้วยรอยยิ้มฝืน ๆ ว่า “คุณฉู่ คุณไม่คิดว่าข้อเรียกร้องของคุณมันมากเกินไปเลยหรือไง?”“ฆ่าคนก็แค่เอาหัวโขกพื้น คะ...คุณเห็นวังเทียนเจี้ยนของผมรังแกง่ายจริง ๆ เหรอ?” ฉู่เฉินหัวเราะหยัน กวาดตามองปรมารจารย์ว่านเจี้ยนแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “รังแกคุณแล้วยังไง? เอาของตามใบรายการนี้มา แล้วผมจะหันกายจากไปโดยไม่พูดอะไรเลย”“ถ้าคุณกล้าพูดคำว่าไม่สักคำละก็ ผมก็มีวิธีทำให้วังเทียนเจี้ยนของคุณหายวับไปกับตา” ข่มขู่ ข่มขู่กันอย่างโจ่งแจ้ง“ไอ้คนแซ่ฉู่ แกเหิมเกริมไปแล้ว...” ไม่รอให้ศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนที่อยู่ในห้องโถงใหญ่เอ่ยปาก ปรมารจารย์ว่านเจี้ยนก็รีบยกมือห้ามเอ่ยว่า “หุบปากให้หมด!” หลังจากผ่านเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เวลานี้ปรมารจารย์ว่านเจี้ยรไม่สงสัยความสามารถของฉู่เฉินเลยสักนิดเดียวอย่างแย่ที่สุด ฉู่เฉินก็สามารถลากวังเทียนเจี้ยนให้ตายตกตามกันได้ต้องรีบไล่ตัวซวยคนนี้ออกไปโดยเร็วที่สุดถุงจะถูกเมื่อคิดได้ดังนั้น ปรมาจ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1044
ไม่อย่างนั้น เธอก็คงไม่มีทางกระโดดจากสาวใช้ธรรมดา ๆ กลายเป็นสุดยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานชั้นแปดภายในระยะเวลาห้าปีสั้น ๆ หรอก แต่ว่าฉู่เฉินรู้เรื่องพวกนี้ได้อย่างไร?เมื่อเห็นหลิงเสวี่ยตะลึงจนพูดไม่ออก ฉู่เฉินก็แหงนหน้าหัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า “ดูท่าจะตรงตามที่ผมเดาไว้จริง ๆ ปรมาจารย์คนดีของคุณอยากเลี้ยงคุณจนสมบูรณ์แล้วค่อยดูดกลืนคุณจนแห้งไงละ” เมื่อหลิงเสวี่ยได้ยินคำพูดนี้ พลันร้อนใจขึ้น ถลึงตามองฉู่เฉินอย่างเย็นชาและกล่าว “ฉู่เฉิน ห้ามคุณพูดจาเหลวไหลนะ”ถึงแม้ว่าปรมาจารย์ว่านเจี้ยนจะเห็นเธอเป็นของชิ้นหนึ่ง มอบเธอให้ฉู่เฉิน แต่ว่าสำนักเคยมีบุญคุณกับเธอจริง ๆ“พูดจาเหลวไหล? กลัวว่าคุณโดนคนอื่นขายแล้ว ยังช่วยเขานับเงินด้วยละมั้ง?”ฉู่เฉินหัวเราะหยัน จากนั้นก็อธิบายวิชาบำเพ็ญคู่ให้ฟังสั้น ๆ และบอกเรื่องคุณสมบัติร่างกายพิเศษอย่างร่างธาตุสวรรค์บริสุทธิ์ว่ามีประโยชน์มากเท่าไหร่ต่อผู้ฝึกวิชาบำเพ็ญคู่ให้ฟังตามความเป็นจริง หลังจากฟังคำพูดนี้ของฉู่เฉินจบก็ทำลายสามมุมมองของหลิงเสวี่ยอย่างแท้จริง “เป็นไปไม่ได้ ต้องไม่ใช่ความจริงแน่นอน ท่านปรมาจารย์มักจะสอนพวกเราว่าผู้บำเพ็ญเพียนต้องทำ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1043
ถึงแม้ว่าในใจของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนจะไม่เต็มใจอย่างยิ่ง แต่ก็ทำได้เพียงปล่อยให้ฉู่เฉินจูงมือหลิงเสวี่ยเดินเข้าไปในเรือนเจ้าสำนักที่เขาอาศัยอยู่ ในตอนที่ฉู่เฉินปิดประตูห้องจนสนิท พวกศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนต่างก็เผยสีหน้าเจ็บปวดและไม่ยินยอมออกมาจบแล้ว!เทพธิดาในใจของพวกเขา น้องศิษย์เล็กที่พวกเขาเฝ้าปรารถนา โดนไอ้เดรัจฉานฉู่เฉินย่ำยีแบบนี้แล้วเมื่อผลักประตูเดินเข้าไปในห้องนอนด้านใน ฉู่เฉินก็อดตื่นตาตื่นใจไม่ได้ไอ้แก่ตายยากอย่างปรมาจารย์ว่านเจี้ยนคนนี้เสพสุขเก่งจริง ๆ บนเตียงหยกน้ำแข็งมีอุปกรณ์ของเล่นต่าง ๆ ครบครัน นอกจากนี้ยังมีหมอนรองเอวโดยเฉพาะอีกด้วยไอ้เชี่ยนี่ เฒ่าหัวงูถึงจะเป็นคนตัณหากลับ จริง ๆ เมื่อเห็นเฟอร์นิเจอร์ในห้องปรมาจารย์ว่านเจี้ยน หลิงเสวี่ยก็อดขมวดคิ้วไม่ได้พลางกล่าวว่า “ทำไมในห้องของปรมาจารย์ถึงจะมีหมอนสองใบล่ะ อีกอย่าง ทำไมหมอนใบนี้ดูไปแล้ว ไม่ค่อยเหมือนเลย?” หลิงเสวี่ยพูดพลางเอื้อมมือจะไปหยิบหมอนรองเอวใบนั้นขึ้นมา แต่โดนฉู่เฉินขวางไว้ทันที“อีกเดี๋ยวคุณก็จะรู้เองว่าหมอนใบนี้เอาไว้ใช้ทำอะไร เข้ามาสิ”ระหว่างที่พูด ฉู่เฉินก็ดึงหลิงเสวี่ยให้นั่งลงข้างเตียง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1042
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ พวกว่านโซ่วเซียนเวิงก็ถอนหายใจติดต่อกันด้วยสีหน้าเสียดายในตอนนี้เอง แผ่นกระดาษสีขาวที่เขียนตำรับยาสร้างกล้ามเนื้อพลันลอยมาจากในวังเทียนเจี้ยน“ผู้อาวุโสทั้งหลาย ขอบคุณครับ”วินาทีต่อมา เสียงของฉู่เฉินดังออกมาจากห้องโถงใหญ่ของวังเทียนเจี้ยนพวกว่านโซ่วเซียนเวิงรับสูตรยาที่ฉู่เฉินส่งมา ก่อนจะมองไปทางตำหนักหลักของวังเทียนเจี้ยนอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง“พวกเราไปกันเถอะ”ว่านโซ่วเซียนเวิงคัดลอกสูตรยาไว้หนึ่งชุด แล้วก็พาลูกศิษย์แห่งสำนักว่านเซียนหันกายเดินจากไป“เหอะ ๆ... ไอ้หนูมีน้ำใจแล้ว ถือว่าฉันติดหนี้บุญคุณเธอแล้ว ไว้พบกันใหม่”ผู้เฒ่าเทียนเสวียนก็คว้าสูตรยามาเช่นกันก่อนจะคัดลอกทันที จากนั้นเขาก็หันกายพาหลินเจี้ยนเฟิงลอยจากไปไม่นานนัก ผู้คนที่มามุงดูความคึกคักรอบนอกวังเทียนเจี้ยนก็ทยอยกันแยกย้ายไปหมดฉู่เฉินมองปรมาจารย์ว่านเจี้ยนที่หน้าแดงก่ำดูอับอายอย่างยิ่งยวด ก่อนจะหัวเราะหยันแล้วพูดว่า “เมื่อกี้คุณบอกว่าใครใกล้ตายนะ?”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนมองฉู่เฉินพลางกัดฟันกรอด แม้ว่าตอนนี้ภัยคุกคามของวังเทียนเจี้ยนจะถูกขจัดไปแล้ว แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่กล้าแตะต้องฉู่เฉ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1041
เวลานี้เอง ทุกคนในเหตุการณ์ตกใจจนเหงื่อแตกพลั่ก ไม่มีใครคาดคิดว่าลู่ชิงเฟิงจะโกรธจริง ๆนอกจากนี้ ประตูใหญ่ของวังเทียนเจี้ยนโดนทำลาย วันหน้าสถานะของวังเทียนเจี้ยนในหมู่สำนักรอบนอกภูเขาหลางจวีซวีย่อมลดลงไปอีกขั้นอย่างแน่นอแม้ว่าปรมาจารย์ว่านเจี้ยนในตอนนี้จะร้องทุกข์มิรู้วาย แต่ก็ไม่กล้าแสดงสีหน้าไม่พอใจเลยสักนิดเดียวเวลานี้จื่อเยว่ที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนก็ต้องชื่นชมความโชคดีของฉู่เฉินเช่นกันถึงแม้ความสามารถของเขาจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่อาศัยสติปัญญาและแผนการเรียกยอดคนอย่างลู่ชิงเฟิงออกมายืนอยู่ฝ่ายเขาได้นับว่าผ่านด่านยากตรงหน้าได้ชั่วคราวแล้วจริง ๆ “ศิษย์พี่หญิง ฉู่เฉินคงไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับลู่ชิงเฟิงใช่ไหม?”หลิงรั่วกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ก่อนจะเอ่ยถามเสียงเบา“เกี่ยวข้องกับลู่ชิงเฟิง? ไม่มีทางหรอก!”จื่อเยว่หัวเราะหยันพลางส่ายศีรษะลู่ชิงเฟิงนั้นเป็นบุคคลอันดับหนึ่งของวังเต๋าคุนหลุน ถึงแม้จะไม่ใช่เจ้าสำนัก แต่ในวังเต๋าคุนหลุน นอกจากผู้เฒ่าผู้แก่ที่ปลีกวิเวกไม่ออกมาเหล่านั้นแล้ว เขาก็เป็นตัวแทนพลังรบสูงสุดเลยก็ว่าได้แม้ว่าฉู่เฉินเพียงแค่รู้จักลู่ชิงเฟิงเท่านั้น แ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1040
มันอยู่เหนือระดับที่พวกเขาสามารถประมาณค่าได้ไปแล้ว!นักพรตแห่งน้ำไฟผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานเมื่อกี้ ตอนนี้ก็เหงื่อเย็นแตกพลั่ก ไม่กล้าแม้แต่จะปฏิเสธแม้แต่คำเดียวเมื่อเห็นฉากนี้ สีหน้าของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็เปลี่ยนไปทันที มองสำรวจฉู่เฉินด้วยรอยยิ้มเยาะและกล่าวว่า “เจ้าหนู ดูเหมือนว่าการคำนวณของมนุษย์จะสู้การคำนวณของสวรรค์ไม่ได้จริงๆ คุณคงไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลยใช่ไหมล่ะ”“ยังกล้าให้ฉันมอบศิษย์ไปอุ่นเตียงให้แกอีกเหรอ? หึ!”เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็แค่นเสียงเย็นและกล่าวว่า “ฉันแนะนำให้แกรีบส่งหยกโลหิตกิเลนมา แล้วฆ่าตัวตายรชดใช้ความผิดต่อหน้าฉันซะ ไม่งั้น...”เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ในดวงตาของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็ระเบิดรังสีอำมหิตออกมาสองสายสถานการณ์พลิกผันเร็วเกินไป จนกระทั่งหลิงเสวี่ยยังไม่ได้สติ แต่ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนไม่เปลี่ยนสีหน้าเร็วเกินไปหน่อยเหรอ?ฉู่เฉินหรี่ตาลงและกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “คุณแน่ใจเหรอ?”“หึ เจ้าหนู ใกล้ตายแล้ว อย่าดิ้นรนไปให้เปลืองแรงเลย!”ขณะกล่าว ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็ชักกระบี่ออกมาทันที กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวของผู้แข็งแกร่งระดับควบแ
