เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 50
บทที่เกี่ยวข้อง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 51
ซ่งหรูเซียนตกใจจนเข่าแทบทรุด สีหน้าย่ำแย่สุดขีด เขาพูดตะกุกตะกัก “คือว่า คุณหนูใหญ่กู้ เมื่อกี้ผมก็แค่พูดเล่น”“พูดเล่น?”ดวงหน้าเรียวงามของกู้รั่วเสวี่ยแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชา “ปรมาจารย์ซ่ง ถ้าฉันบอกว่าฉันจะทำให้คุณไม่มีที่ยืนในวงการนี้ คุณยังคิดว่าฉันพูดเล่นหรือไม่?”เฮือก!ซ่งหรูเซียนตกใจหน้าซีด ตัวสั่นสะท้านท่าทางของกู้รั่วเสวี่ยไม่เหมือนกำลังพูดเล่นสักนิดหนำซ้ำ อำนาจของตระกูลกู้สามารถเล่นงานเขาได้อย่างง่ายดายพอได้ยินดังนั้นซ่งหรูเซียนก็ตกใจ รีบคุกเข่าบนพื้นดังตุบ โขกศีรษะตะโกนว่า “คุณหนูใหญ่กู้ ผมผิดไปแล้ว ได้โปรดเมตตา ปล่อยผมไปสักครั้งเถอะ ถ้ากินต่อไป ผมต้องตายแน่ๆ...”ซ่งหรูเซียนได้สติ รีบหันไปทางฉู่เฉินซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ไท่ซือ รีบโค้งหัวตะโกนว่า “สหายฉู่ ไม่ๆๆ ปรมาจารย์ฉู่ ขอร้องล่ะ โปรดเมตตาปล่อยผมไปสักครั้งเถอะนะ”“นับตั้งแต่วันนี้ ผมซ่งหรูเซียนไม่มีทางเหยียบเข้ามาในเจียงจงอีกแม้แต่ครึ่งก้าว!”“หากที่ใดมีปรมาจารย์ฉู่อยู่ ผมซ่งหรูเซียนจะถอยห่างสิบลี้!”ฉู่เฉินยิ้มเยาะ ก่อนจะเอ่ยอย่างเย็นชาว่า “ขออภัย ผมเป็นคนที่ถือคติหากมีเหตุผลมากพอก็จะไม่ยอมอ่อนข้อให้ใครหน้าไหน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 52
ฉู่เฉินสีหน้าเรียบเฉย เขาไม่ได้พูดอะไรถังจิ้งจือเห็นดังนั้นก็ร้อนใจ เขากัดฟัน ก่อนจะคุกเข่า และอ้อนวอนว่า“ปรมาจารย์ฉู่ ก่อนหน้านี้ผมล่วงเกิน ปรมาจารย์ได้โปรดเมตตา หวังว่าจะช่วยผมและตระกูลถังสักครั้ง หากยอมช่วยครั้งนี้ ผมและตระกูลถังจะไม่ลืมบุญคุณ!”ฉู่เฉินยังคงไม่พูดอะไรกู้รั่วเสวี่ยกระซิบเบาๆ“พี่ฉู่เฉิน ท่านถังเป็นคนดี หลายปีมานี้เขาทำบุญกุศลมากมาย อีกอย่าง พี่ก็เพิ่งเปิดบริษัทไม่ใช่เหรอ ตระกูลถังก็มีธุรกิจด้านยาอยู่เหมือนกัน น่าจะเป็นประโยชน์กับพี่นะ”พอได้ยินดังนั้นฉู่เฉินก็พยักหน้า “ก็ได้ เห็นแก่หน้ารั่วเสวี่ย ผมจะช่วยคุณเอง”“จริงเหรอ? ขอบคุณปรมาจารย์ฉู่!” ถังจิ้งจือดีใจเกินคาดจากนั้น ทั้งสามก็มุ่งหน้าสู่คฤหาสน์ตระกูลถังส่วนผู้นำตระกูลจ้าว หลังจากถังจิ้งจือกลับออกไป เขาก็ถูกจับมัดออกจากลานบ้าน และโยนใส่กระโปรงท้ายรถของรถคันหนึ่งผู้นำตระกูลจ้าวร้องอ้อนวอนเสียงดังทะลุฟ้า “ท่านถัง ไว้ชีวิตผมด้วย ต่อไปผมไม่กล้าอีกแล้ว…”……ไม่นาน รถยนต์ได้เคลื่อนตัวเข้ามาในคฤหาสน์ตระกูลถังคฤหาสน์ทั้งหลัง ดูเหมือนจวนอ๋องในสมัยโบราณ ใหญ่โตมโหฬาร“ปรมาจารย์ฉู่ เชิญ”ถังจิ้งจือลงจาก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 53
ฉู่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองหญิงสาวที่เดินเข้ามาทางประตูกู้รั่วเสวี่ยที่อยู่ข้างๆ เห็นก็ถามอย่างออกอาการหึงหวง “สวยเท่าฉันรึเปล่า?”“หา?”ฉู่เฉินอึ้ง ก่อนจะตั้งสติได้ และตอบคำถามกู้รั่วเสวี่ยที่ตอนนี้กำลังงอนแก้มป่องว่า “คุณสวยที่สุดแล้ว”“ตอบได้ไม่เลว” กู้รั่วเสวี่ยพูดอย่างพ่อแง่แม่งอนถังจิ้งจือรีบตำหนิทันที “เจียวเจียว อย่าเสียมารยาท! นี่ปรมาจารย์ฉู่เชียวนะ รีบขอโทษเร็ว!”“ปรมาจารย์? ปรมาจารย์อะไรกัน?”แววตาของถังเจียวเจียวเต็มไปด้วยความเหยียดหยัน เธอถลึงตาจ้องฉู่เฉิน “คุณปู่ หนูว่าคุณปู่แก่จนเลอะเลือนแล้ว แค่ไอ้เด็กเมื่อวานซืนที่ขนยังขึ้นไม่ครบ ดูท่าทางอายุก็ไล่เลี่ยกับหนู คุณปู่กลับไปเรียกเขาว่าปรมาจารย์เนี่ยนะ?”“หนูว่า เขาก็เป็นแค่นักต้มตุ๋นคนหนึ่งเท่านั้น ต่ำช้า!”เพิ่งจะพูดจบ ฉู่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มและย้อนถามว่า “คุณหนูถัง คุณรู้ได้ยังไงว่าขนของผมยังขึ้นไม่ครบ?”พรืด!กู้รั่วเสวี่ยยกมือปิดปากกลั้นหัวเราะพี่ฉู่เฉินก็ตลกเกินไปแล้ว คำพูดอย่างนี้พูดต่อหน้าผู้หญิงได้ยังไงกัน?แต่เธอกลับรู้ดีกว่าใครว่าขนของฉู่เฉินขึ้นครบหรือไม่ถังเจียวเจียวสีหน้
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 54
ในขณะที่ปรมาจารย์ขู่ไห่คือปรมาจารย์ตัวจริง มีชื่อเสียงมานานแต่เพื่อไม่ล่วงเกินคน ถังจิ้งจือจึงตัดสินใจรั้งฉู่เฉินไว้ พร้อมกับพูดจาเกรงใจเหล่านั้นออกมามีปรมาจารย์ขู่ไห่อยู่ น่าจะไม่ต้องอาศัยฉู่เฉินแล้วแต่ถังจิ้งจือเป็นคนรักษาสัจจะ ในเมื่อเชิญคนอื่นเขามาถึงบ้านแล้ว อย่างนั้นเงินยี่สิบห้าล้านที่ควรให้ก็ยังต้องให้ถังเจียวเจียวกอดอกนั่งลง ยกเรียวขาที่ทั้งขาวและเนียนขึ้นไขว่ห้าง กระดิกเท้าไปมา พูดจาดูหมิ่นดูแคลน “ไอ้น้อง แกยังมีหน้าอยู่ต่ออีกนะ มีอาจารย์ขู่ไห่อยู่ ยังไงก็ไม่ต้องให้แกชี้แนะอะไรอยู่แล้ว”“ถึงฉันจะไม่รู้ว่าแกหลอกคุณปู่ของฉันได้ยังไง แต่ฉันบอกแกได้เลยว่าที่นี่คือเมืองเจียงจง คือตระกูลถัง! ทักษะต้มตุ๋นเล็กๆ น้อยๆ พวกนั้นของแกไม่มีประโยชน์หรอก! ยังไงก็หลอกฉันไม่ได้!”“ฉันขอเตือนแกว่าให้รีบไสหัวออกไป จะได้ไม่ขายหน้า!”พฤติกรรมก้าวร้าวเย่อหยิ่งและไม่เห็นคนอื่นอยู่ในสายตาของถังเจียวเจียวทำให้ฉู่เฉินขมวดคิ้ว เขาเริ่มไม่พอใจหมายจะระบายโทสะ แต่กู้รั่วเสวี่ยที่อยู่ข้างๆ ห้ามเขาไว้ ก่อนจะกระซิบเบาๆ ว่า “พี่ฉู่เฉิน ช่างเถอะ ที่นี่คือตระกูลถัง อย่าสร้างปัญหาเลย”ฉู่เฉินครุ่นคิ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 55
“ฮ่าๆๆ ตลกน่า! มีปัญหาอะไรที่ปรมาจารย์คนนี้จัดการไม่ได้อีกเหรอ?”เวลานี้เอง เสียงชราของคนผู้หนึ่งดังมาจากทางประตู ชายชราที่ผมขาวเต็มหัว ใส่ชุดนักพรตสีเทา มือถือแส้หางม้า ท่าทางเหมือนผู้มีคุณธรรมสูงส่งเดินเข้ามาถังเจียวเจียวรีบลุกขึ้น เดินไปต้อนรับอย่างเคารพนบนอบ “ปรมาจารย์ขู่ไห่ คุณมาสักที เชิญนั่งก่อนค่ะ”“อืม” ปรมาจารย์ขู่ไห่รับคำ ก่อนจะนั่งลงอย่างเป็นธรรมชาติ“คุณปู่ ท่านนี้ก็คือปรมาจารย์ขู่ไห่ค่ะ” ถังเจียวเจียวยืดอกแนะนำอย่างภาคภูมิเพื่อเชิญปรมาจารย์ขู่ไห่ผู้นี้มา เธอต้องทุ่มเทเงินและคนไปไม่น้อยถังจิ้งจือเองก็รีบก้าวเข้าไปประสานหมัดทักทาย “ผมถังจิ้งจือครับ ขอคารวะปรมาจารย์ขู่ไห่”ปรมาจารย์ขู่ไห่พยักหน้าน้อยๆ เขาสะบัดแส้หางม้าในมือ พลางยกมืออีกข้างขึ้นมาลูบหนวดขณะรับคำท่าทางสูงส่งไร้เทียมทานฉู่เฉินยักคิ้วมองเขา พบว่าปรมาจารย์ขู่ไห่คนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ รอบกายมีพลังวิญญาณกระจายอยู่จางๆ“เจ้าหนู เมื่อกี้เธอบอกว่าปัญหาของตระกูลถังฉันแก้ไขไม่ได้ มีแค่เธอที่แก้ไขได้งั้นเหรอ?”ปรมาจารย์ขู่ไห่ขมวดคิ้ว ก่อนจะตวัดสายตาเย็นชามองมาทางฉู่เฉินถังจิ้งจือเห็นท่าไม่ดี รีบลุกขึ้นแก้ไ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 56
“ปรมาจารย์ขู่ไห่ คุณต้องช่วยตระกูลถังของเรานะครับ” ถังจิ้งจือร้อนใจปรมาจารย์ขู่ไห่กระหยิ่มยิ้มย่อง ก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบว่า “ง่ายมาก แค่อัญเชิญรูปปั้นกวนอูรูปนี้ออกไปก็พอ อีกเดี๋ยวผมแค่ทำพิธีให้คุณก็สิ้นเรื่องแล้ว”“ครับๆๆ ขอบคุณปรมาจารย์ขู่ไห่มาก” ถังจิ้งจือประสานหมัดขอบคุณเป็นการใหญ่ถังเจียวเจียวชำเลืองมองฉู่เฉินอย่างทะนงตัว “ไอ้น้อง ได้ยินหรือยัง? หาต้นเหตุเจอแล้ว ไม่จำเป็นต้องให้แกช่วยเลยสักนิด!”“ตอนนี้แกรีบถอดกางเกง แล้วไปคุกเข่าอยู่หน้าประตูบ้านของฉัน ให้ฉันเหยียบไอ้นั่นของแกให้แหลกซะเถอะ!”ฉู่เฉินแค่นหัวเราะ ก่อนพูดว่า “งั้นเหรอ? หาต้นเหตุเจอแล้วจริงๆ เหรอ?”“เหลวไหล!”ปรมาจารย์ขู่ไห่ขมวดคิ้ว ก่อนจะตำหนิอย่างไม่พอใจ “เจ้าหนู บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าพูดจาส่งเดช!”ฉู่เฉินส่ายหน้า ก่อนยิ้มหยัน “ดูท่า ปรมาจารย์ขู่ไห่ที่เลื่องลือกันนักหนาก็เป็นแค่คนมีความสามารถครึ่งๆ กลางๆ ที่ไม่สมกับชื่อเสียงสักนิด”“ปัญหาของตระกูลถังไม่ได้เกิดจากรูปปั้นกวนอูสักหน่อย!”สิ้นประโยคของฉู่เฉิน บรรยากาศในห้องรับแขกกลายเป็นตึงเครียดขึ้นมาทันทีปรมาจารย์ขู่ไห่สีหน้าโกรธขึ้ง ตบโต๊ะพร้อมกับตะคอกเสีย
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 57
ปรมาจารย์ขู่ไห่ตบโต๊ะด้วยความโมโห “เหลวไหล! ลานบ้านอะไรกัน แกพูดจาเพ้อเจ้อซะมากกว่า! ปัญหาเกิดจากรูปปั้นกวนอูรูปนี้แท้ๆ แค่อัญเชิญรูปปั้นออกไป ปัญหาของตระกูลถังต้องแก้ไขได้แน่!”ฉู่เฉินยิ้มเย็น เขามองปรมาจารย์ขู่ไห่ด้วยหางตา ก่อนจะเอ่ยอย่างดูแคลนว่า “ที่บอกว่าความสามารถของคุณไม่สมชื่อเสียง ยังถือว่าชมเกินไปซะด้วยซ้ำ”“ปรมาจารย์ขู่ไห่ ผมขอถามคุณหน่อย บ้านหลังนี้เป็นฮวงจุ้ยลักษณะไหน?” ฉู่เฉินถามปรมาจารย์ขู่ไห่หัวเราะในลำคอ ก่อนตอบว่า “เจ้าหนู แกยังคิดจะทดสอบฉันอีกเหรอะ? งั้นแกคงต้องผิดหวังแล้วล่ะ ฉันเป็นผู้คร่ำหวอดในวงการฮวงจุ้ยหยินหยางมาห้าสิบปีแล้ว”“ที่นี่มีลักษณะฮวงจุ้ยหอยเฒ่าคายมุก”ฉู่เฉินพยักหน้า ก่อนจะยิ้มหยันว่า “ตาเฒ่าอย่างคุณ ยังนับว่ามีความสามารถอยู่บ้าง”“แก!” ปรมาจารย์ขู่ไห่โมโหจนผมตั้งฉู่เฉินถามต่ออีกว่า “งั้นผมขอถามคุณ ฮวงจุ้ยแบบหอยเฒ่าคายมุก กลัวอะไรที่สุด?”ปรมาจารย์ขู่ไห่ตอบออกไปโดยไม่คิด “ย่อมต้องเป็นไอโลหิตพิฆาต ทันทีที่แปดเปื้อนไอโลหิตพิฆาต ฮวงจุ้ยหอยเฒ่าคายมุกก็จะแว้งกัด สถานเบาทรัพย์สินเสียหาย ผู้คนดูถูก สถานหนัก บ้านแตกสาแหรกขาด สมาชิกในครอบครัวล้มหายตา
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 58
ฉู่เฉินพูดจบก็หมุนตัว พากู้รั่วเสวี่ยออกไปทันที“สามหาว! แกว่ายังไงนะ? อยากตายรึไง?!”ถังเจียวเจียวเดือดดาลขณะที่กำลังจะก้าวขาออกจากประตู ฉู่เฉินพูดทิ้งท้ายโดยไม่แม้แต่จะเหลียวหลัง “ท่านถัง ขอเตือนคุณเป็นครั้งสุดท้าย ปัญหาของตระกูลถังไม่ได้เกิดจากรูปปั้นกวนอู”“อัญเชิญรูปปั้นกวนอูออกไป ไม่เพียงไม่สามารถแก้ไขปัญหาของพวกคุณ แต่ยังทำให้หนักขึ้นไปอีก!”“ทันทีที่อัญเชิญรูปปั้นกวนอูออกไป บ้านหลังนี้จะไร้ซึ่งพลังของมันคอยกดข่มพลังร้าย ไอโลหิตพิฆาตในที่แห่งนี้จะยิ่งรุนแรง ถึงตอนนั้น ตระกูลถังของคุณจะอยู่ไม่เป็นสุขแน่นอน!”“และคนแรกที่จะถูกพลังด้านลบแว้งกัด ก็คือหลานสาวของคุณ!”“เธอจะถูกวิญญาณร้ายในที่แห่งนี้เข้าสิง ทำให้มีพฤติกรรมบ้าๆ บอๆ และวิญญาณร้ายนั่น ยังเป็นวิญญาณผู้หญิงที่บ้าผู้ชายอีกด้วย หากไม่จัดการให้ดี ความบริสุทธิ์ของหลานสาวคุณก็จะถูกทำลายทันที”“ดูแลตัวเองด้วยก็แล้วกัน!”พูดจบ ฉู่เฉินก้าวเท้าออกจากบ้านตระกูลถังเลยด้านหลัง ถังเจียวเจียวด่าทออย่างเกรี้ยวกราด“สารเลว! แกว่ายังไงนะ? คอยดูเถอะฉันจะเหยียบไอ้นั่นของแกให้เละ!”ถังเจียวเจียวโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ
บทล่าสุด
