ตอนที่ 29 ตัดไม่ขาด

ตันหยงมองไปที่แซนด์วิชที่เธอทำและน้ำมะตูมที่เธอเอามาให้เขา เธอรู้สึกว่าขอบตาเริ่มจะร้อนผ่าวขึ้นมาอีกแล้ว ไม่นึกว่าเขาจะพูดเรื่องจริงที่ว่าจะตัดความสัมพันธ์ในครั้งนี้

“ถ้าคุณหมอไม่กิน ก็ทิ้งมันไปเถอะค่ะ”

“คุณพูดเองนะ”

เขาปัดของบนโต๊ะลงถังขยะข้าง ๆ โต๊ะในทันทีต่อหน้าเธอจนเสียงดังเพราะถังขยะนั้นยังไม่มีอะไรอยู่ในนั้นเลย ตันหยงเองก็พอจะเตรียมใจมาบ้างแต่ก็นึกไม่ถึง

เรื่องที่หมอตะวันเป็นคนที่ไม่สนใจความรู้สึกคนอื่น เย็นชาไร้หัวใจ ดุดันและไม่ไว้หน้าคนเธอพึ่งเคยเห็นกับตา เขาไม่มองมาที่เธออีกแต่ก็พูดขึ้นมา

“เสร็จธุระแล้วก็ออกไปได้แล้ว”

“ค่ะ”

ตันหยงพาขาตัวเองก้าวออกมาจากห้องของเขา แต่ละก้าวดูเหมือนจะหนักหน่วงไปหมด นี่สินะสิ่งที่ส้มเคยเจอ นึกไม่ถึงเลยว่าพอมาเจอกับตัวเองจะทำใจลำบากขนาดนี้

แต่ก็ดีแล้วเรื่องระหว่างเธอและเขาควรจะจบลงไปได้เสียที มันเริ่มมาจากความไม่ได้ตั้งใจ จากนี้ก็ให้เป็นแบบนี้ต่อไปเธอจะได้ไม่ต้องสนใจเรื่องอื่นนอกจากเรื่องงาน

สิบวันถัดมา

“หยง หน้าซีด ๆ นะ เป็นอะไร”

“วันเบาๆ น่ะ ไม่เป็นอะไรหรอก กินยาเดี๋ยวก็หาย”

“วันแรกเหรอ”

“อืม”

“เดี๋ยวเราไปกดน้ำร้อนให้ รอตรงนี้นะ”

“ไม่เป็นไรน้ำ