แชร์

chapter 68

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-22 17:22:09

“มึงจะเอาไงกูไม่ว่าไปวัน แต่กู้ต้องได้รูปพวกนั้นไปให้นาย” ไนท์ตอบ เขาไม่เหมือนกับวันและไทน์ ที่บ้าผู้หญิงเข้าเลือด จนวันหนึ่งเขากลัวว่าเจ้าสองคนนี้จะตายเพราะผู้หญิง

“รูปอะไรนะตะวัน” ตรีประดับเอ่ยถาม สองมือกำหมัดและยกขึ้นตั้งการ์ดอย่างงกๆ เงิ่นๆ

“ไม่รู้” ภูตะวันตอบปฏิเสธและรีบทำตามตรีประดับบ้าง แต่ก็แค่เพียงแวบเดียวเท่านั้นเอง สองคนที่เธอเห็นว่าพูดจาเล่นลิ้นอยู่ ก็คว้าแขนเธอทั้งสองคนไว้อย่างรวดเร็ว

“โอ๊ย!! ปล่อยนะเจ้าพวกบ้า มาจับฉันไว้ทำไม ปล่อย” ตรีประดับร้องลั่น สองมือก็แกะมือใหญ่ออกจากแขน

“อยู่เฉยๆ ซินั่งบ้า เดี๋ยวก็จับฆ่าหักคอทิ้งมันเสียงตรงนี้เลย” วันพูดอย่างรำคาญ เพราะเขาไม่ใช่คนที่มีความอดทนสูง

“พวกคุณต้องการรูปใช่ไหม เดี๋ยวฉันเอาให้ก็ได้นะ แต่พวกคุณปล่อยเพื่อนฉันไปได้ไหม” ภูตะวันพยายามพูดเพื่อถ่วงเวลา ทั้งที่ความจริงแล้ว เธอยังไม่รู้เลยว่ารูปที่คนพวกนี้ต้องการนั้นเป็นรูปอะไร และก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะหารูปพวกนั้นมาจากไหน

“รูปพวกฉันก็จะเอา แล้วเธอสองคนฉันก็จะเอา” ไทน์พูดขึ้นบ้าง และลากตัวตรีประดับเดินไปที่เรือ หาเรื่องสนุกสนานทำ ก่อนที่จะส่งแม่สองสาวนี่ทิ้งลงท้องทะเล

ภูตะวั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 69

    “เรื่องที่เธอทำไงโซเฟีย ฆ่าคนไง ฉันว่าแทนที่เธอจะมัวมาเดินตามอยู่แบบนี้ รีบเก็บของไปจากเกาะแห่งนี้ก่อนที่จะถูกตำรวจตามมาจับดีกว่าไหม” เกเบรียลบอก เพราะรู้ว่าป่านนี้ปาโก้คงจะนำเรื่องทุกอย่างไปบอกกับตำรวจเรียบร้อยแล้วโซเฟียน่าหน้าซีด ความกลัวค่อยๆ แผ่ซ่านเข้ามาในหัวใจ แสดงว่าไอ้รูปเจ้าปัญหาจากล้องของภูตะวัน ต้องตกอยู่ในมือเกเบรียลและคนของเขาเรียบร้อยแล้ว แต่แล้วรอยยิ้มของหญิงสาวก็แปลกเปลี่ยนไป เธอจะไม่ยอมให้ตัวเองถูกจับ แล้วก็จะไม่ยอมให้ชายหนุ่มได้สมหวังด้วย“หรือคะ แล้วโซเฟียจะแน่ใจได้ไงกันละว่าพี่เกลพูดจริง ไม่ใช่เพราะว่าต้องการให้โซเฟียไปจากที่นี่ เพื่อให้พี่กับยายหน้าหนาภูตะวันอยู่ด้วยกันนะ”เกเบรียลตวัดสายตาคมกริบราวกับใบมีดโกนจ้องมองไปยังโซเฟียน่า และยังยิ้มอย่างเยียบเย็นให้“ถ้าเธอจะคิดแบบนั้นก็ตามใจนะโซเฟีย ถ้าเธอเลือกจะคิดแบบนั้นแล้วสบายใจ ฉันคงจะห้ามเธอไม่ได้ แต่นับตั้งแต่วันนี้ ฉันกับเธอเราขาดกัน”“ไม่นะ โซเฟียไม่ยอม พี่จะมาทิ้งกันแบบนี้ได้ไง โซเฟียไม่ยอมจริง โซเฟียจะฟ้องคุณย่า”“ก็ลองดูซิโซเฟียน่า ถ้าเธอกล้าเอาเรื่องเลวทรามของเธอไปฟ้องย่า ฉันก็จะทำให้เธอรู้ว่า ฉันก็ร้ายเป็น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 70

    แต่แทนที่เฟดเดอริโกจะพูดจากปลอบโยน เขากลับมาทำหน้าบึ้งตึงขึ้งเครียดใส่ น้ำตาอุ่นร้อนไหลล้นออกจากสองตาอย่างสะกดกลั้นเอาไว้ไม่ได้ เช่นเดียวกับกายบอบบางที่สั่นระรัว“เธอจะร้องให้ทำไมตรีประดับ ทำไมตอนแรกถึงไม่คิดให้ดี รู้ไหมว่าถ้าฉันกับคุณเกเบรียลตามไปช่วยไม่ทัน เธอกับภูตะวันจะเป็นยังไงนะ”“ตรี...ตรี...ตรีขอโทษค่ะพี่เฟด ตรีขอโทษ”“เธอทำอย่างนั้นทำไมตรีประดับ ไหนบอกว่ารักฉันไง แล้วทำไมถึงคิดจะหนีไปจากฉันอีก” สองมือใหญ่เขย่าร่างบางจนสั่นคลอนตรีประดับร้องไห้โฮ เธอแกะเอามือใหญ่ออกจากแขน เพราะเจ็บและต้องการเข้าไปหลบอยู่ในอ้อมแขนอันอบอุ่นของชายหนุ่มด้วย“โว้ย!! อยากจะบ้าตาย ถามอะไรก็ไม่ตอบ เอาแต่ร้องไห้ลูกเดียว เธอจะต้องให้น้ำตามันเป็นสายเลือดไปเลยหรือไงตรีประดับ” เฟดเดอริโกสบถ ก่อนจะยอมปล่อยมือจากแขนเรียวยาวตรีประดับรีบถลากอดเฟดเดอริโก “ขอโทษคะพี่เฟด ตรีขอโทษ พี่ยกโทษให้ตรีนะ” หญิงสาวอ้อนวอนเสียงสั่นและแหบพร่า“ตรีผิดไปแล้ว พี่เฟดอย่าโกรธเลยนะ ตรีทนไม่ได้ถ้าพี่โกรธ”“แล้วมันน่าโกรธไหมล่ะตรีประดับ เธอบอกว่ารักฉัน แต่ก็ยังเลือกที่จะไปจากฉัน นี่หรือที่คนรักกันเขาทำกัน”“ตรีรักพี่เฟดจริงๆ นะคะ แ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 71

    ลำตัวนุ่มแอ่นขึ้นสูง ให้ทรวงสล้างที่มันกำลังเบ่งบานและเจ็บร้าวอยู่ในตอนนี้ ได้สัมผัสกับปากและลิ้นร้อนอย่างถนัดถนี่ กลีบกายเนียนนุ่มเต้นตุ้บๆ อย่างต้องการปลดปล่อย“อย่ารีบซิตรี พี่ก็รักเธออยู่นี่ไงคนดี” ปากหนากดลงบนอกนุ่มเต่งตึง ลิ้นร้อนหยอกล้อกับตุ่มไตขบเม้มเหมือนกับทารกกำลังดูดนมมารดา ทำตรีปรับตัวอ่อนระทวย แขนเรียวยาวยกขึ้นโอบรอบคอแกร่ง ให้เฟดเดอริโก้ได้ลิ้มรสอกนุ่มของตนเองอย่างถนัดถนี่หน้าอกหน้าใจของหญิงสาวถูกชายหนุ่มหยอกเย้าสลับกันระหว่างปากลิ้นและมือหนา ไม่ปล่อยให้ข้างใดข้างหนึ่งต้องน้อยใจ ร่างบอบบางสั่นระรัวเมื่อถูกโจมตีอย่างหนักหน่วงและเร่าร้อน“พี่เฟดขา...” สองมือเล็กลากไปตามตัวร่างใหญ่อย่างสะเปะสะปะ กายบางแอ่นโค้งเหมือนคันศร ทรวงนุ่มเต่งตึงจมหายไปในปากหนาที่กำลังดูดดุนปลายยอดถันสีสวย ดวงตากลมโตหวานเยิ้มกวาดมองไปตามใบหน้า ลำคอแกร่ง และอกกว้าง ปากนุ่มขมกลั้นเสียงร้องคราง กลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นตุ่มไตสีน้ำตาลบนอกกว้างใจดวงน้อยเต้นตึกตักๆ ทั้งโหยหิวและวาบหวิวอย่างรุนแรง อยากที่จะเอามือและริมฝีปากไปขบกัดดื่มกินสองเม็ดเล็กๆ บนลำตัวกว้าง ลำตัวนวลบิดส่ายไปมายั่วอารมณ์อารมณ์ชายหนุ่มใ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 72

    เหมือนจมอยู่ในท้องทะเทอันดำมืดหาทางออกไม่เจอ ใบหน้าคมคร้ามบูดเบี้ยวเหยเก ลำคอเปล่งเสียงแหบพร่าดังออกมาเป็นระยะ สะโพกสอบขยับเคลื่อนจมหายไปในช่องสวาทฉ่ำร้อน ตามติดหญิงสาวที่ไปแหวกว่ายท่ามกลางน้ำใสและเย็นชุ่มฉ่ำ ฉีดพ่นลาวาอุ่นร้อนใส่กลีบกายเนียนนุ่ม“ตรีจ๋า...คับแน่นจริงๆ ที่รัก พี่...พี่...ไม่ไหวแล้วคนดี”สองหนุ่มสาวเกี่ยวก้อยกันเดินทางข้ามเส้นขอบฟ้า ท้องฟ้าด้านนอกอาบไล้ไปด้วยสายรุ้งหลากสี สองกายสอดประสานด้วยท่วงทำนองแห่งรัก ร่างกายจิกเกร็งและกรีดร้องออกมาจนสุดเสียงอีกครั้ง สายฝนฉ่ำร้อนโปรยปรายอาบไล้ท้องทุ่งตรีประดับฟุบตัวลงนอนอย่างหมดเรี่ยวแรง ใบหน้าและเรือนกายเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ เนื้อตัวยังคงเย็นและสั่นระริก กับบทรักอันร้อนแรงแสนหวานและยาวนานที่ชายหนุ่มมอบให้ ดวงตากลมโตเป็นประกายหวานเชื่อม หายใจเข้าออกอย่างรุนแรงเหมือนกับไปวิ่งระยะทางไกลมา“ขอบใจนะตรี ที่รักพี่” เฟดเดอริโก้กอดประคองร่างบางแนบอก ใบหน้าและดวงตาเปื้อนยิ้มหวานฉ่ำเยิ้ม ปลายนิ้วไล้ไปตามผิวเนื้อเนียนนุ่ม ลูบไล้เอวเล็ก บั้นท้ายและสะโพกเต่งตึงขึ้นลง ก่อนเขาจะชะโงกตัวขึ้นอยู่เหนือร่างบอบบาง จับมือเรียวที่กำลังผลักอกเขาออกขึ้น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 73

    “ขอฉัน...นะตะวัน..” เขาช้อนทรวงสล้าง ปลายนิ้วไล้วนรอบผลทับทิมสีเข้มแผ่วเบา ใบหน้าคมก้มลงไปหาพร้อมกับปลายลิ้นสากร้อน ที่ส่งออกมาตวัดปลายยอดถันสีชมพูเข้าปาก แต่สายตากลับตรึงให้ภูตะวันมองเข้าครอบครองสองปทุมงามอวบอิ่มด้วยลิ้นและปาก ชายหนุ่มกัดกินอย่างตะกรุมตะกราม จนปทุมงามทั้งสองข้างเปียกชื้น“อุ้ย! คุณเกลขา เบาๆ ซิคะ” ภูตะวันร้องเรียงเกเบรียลเสียงหวานเชื่อม สองมือเรียวสั่นระริกโอบกอดร่างใหญ่ไว้ด้วยความรัก ใบหน้าร้อนผ่าว หน้าท้องแบนราบขมวดเป็นเกลียว ลมหายใจหอบพร่า กายบางแอ่นโค้งเหมือนคันศร ทรวงสล้างถูกขบเม้มกลืนกินราวกับว่ามันเป็นอาหารทิพย์ที่กินได้ไม่รู้จักอิ่ม“ก็มันหวานนี่จ๊ะตะวัน อื้ม...” ริมฝีปากหนาขบเม้มกลืนกินผิวเนื้อเนียนนุ่มและหอมหวานอย่างหลงใหล ทุกหนแห่งที่เขาประพรมจุมพิตไป เหมือนกับถ่านไฟร้อนๆ ลามเลียทาบไปบนผิวเนียนดุจไข่มุกปลายลิ้นสากร้อนลากไล้หมุนวนอยู่ตรงสะดือสวย สองมือฟอนเฟ้นสะโพกหนั่นแน่นและลำขาเสลา บ้างก็เคลื่อนไปทักทายกุหลาบสีสวยแผ่วเบาเหมือนกับผีเสื้อโบยบินปากหนาลากขบเม้มลงไปเรื่อยๆ ทั่วร่างงามที่ตอนนี้เปิดเผยให้เขาได้เห็นทุกสัดส่วน ผิวเนื้อขาวเนียนและนุ่มดุจใยไหม ปทุ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 74

    แขนใหญ่โอบรัดรอบกายบอบบาง ให้สองกายยังคงแนบชิดกันและกัน ริมฝีปากก็ยังคงแลกจุมพิตกันอย่างไม่มีวันเบื่อหน่าย มือใหญ่ยกขึ้นลูบผมบนใบหน้าสวยที่แดงปลั่ง ลมหายใจหญิงสาวยังคงหอบพร่า แต่ใบหน้าและดวงตากลับเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขหญิงสาวยันตัวขึ้นเล็กน้อย ริมฝีปากนุ่มประพรมจุมพิตไปทั่วอ้อมอกกว้าง “คุณเกลบอกตะวันอีกครั้งได้ไหมคะ ว่านี่มันคือความจริง ตะวันได้นอนอยู่ในอ้อมกอดของคุณเกลจริงๆ ” น้ำเสียงหญิงสาวยังคงแหบพร่าและไม่มั่นใจเกเบรียลยิ้มหวาน เขาจูบไปทั่วใบหน้าขาวนวล ประทับแน่นบนดวงตากลมโตและหวานเชื่อม“ได้ซิตะวัน ฉันจะทำให้เธอมั่นใจว่า เธอกำลังนอนอยู่ในอ้อมแขนของฉันไงคนดี”ชายหนุ่มฟอนเฟ้นร่างกายนุ่มอีกครั้ง เพื่อให้หญิงสาวมั่นใจว่าเธอนอนอยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่น ดึงเอาความกลัวที่เธอมีโยนทิ้งไปเสียให้สิ้นด้วยกายของเขา ปากหนาประพรมจุมพิตหวานไปทั่วเรือนกายนุ่ม กายแกร่งที่อยู่เบื้องล่างก็เริ่มขยับเคลื่อนไหวอย่างแผ่วเบาและหนักแน่น“คุณเกลขา...ที่รักของตะวัน...” ภูตะวันหายใจหอบพร่า เปล่งเสียงหวานเชื่อมเป็นระยะ สองแขนโอบรอบกายใหญ่ด้วยความปั่นป่วนและเสียวซ่าน กายเล็กบางปิดเร่าด้วยอารมณ์ปรารถนาปากหนาเค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 75

    “คุณ...เกล...” นิ้วเรียวยาวซอกซอนไปในเส้นผมหนานุ่ม สลับกับจิกลากบนแผ่วหลังกว้าง การก้าวเดินกายแกร่งแทรกลึกจมหายไปในช่องทางสวาททุกย่างก้าว เรียกเสียงหวานเชื่อมดังจากปากอวบอิ่มได้ตลอดเวลาสองมือใหญ่ปลดมือเรียวออกให้หญิงสาวเอนตัวลงนอนบนเตียง ในขณะที่ตัวเขานั้นยืนเคียงข้างเธอที่ขอบเตียง สองมือใหญ่กดคลึงฟอนเฟ้นสองบัวตูมเต่งตึง สะโพกก็เคลื่อนไหวรัวเร็วหนักหน่วงและดุเดือด กายสาวก็ตอบรับการเคลื่อนไหวของเขา“ตะวัน...สาวน้อย...อย่าแรงนักซิ...อื้ม...”สองมือเรียวจิกทึ้งผ้าปูเตียง ศีรษะทุยส่ายไปมาจนเส้นผมดำหนากระจายออก ทรวงอกสล้างขยับขึ้นลงตามแรงหายใจ แรงขับเคลื่อนของร่างใหญ่ที่ถาโถมเขาหาเร็วรี่ลำคอใหญ่แห้งผาก เกิดอาการกระหายขึ้นมาอย่างทันควัน ใบหน้าคมโน้มลงไปหาสองปทุมถันคู่งาม ปลายลิ้นตวัดไล้ปลายยอดถันจากข้างหนึ่ง ปากหนาขบเม้มกลืนกินปลายลิ้นสากร้อนไล้วนรอบป้านสีชมพูดุนดันมันเข้าปากและปล่อยวาง แล้วย้ายไปยังอีกข้างหนึ่ง เพราะมันคืนน้ำทิพย์ฉ่ำหวานสำหรับเขาภูตะวันบิดตัวเร่า เสียงครางหวานเชื่อมดังผะแผ่วไม่ขาดปาก สองแขนเรียวยื่นไปหาร่างใหญ่มือเล็กเรียวลากไล้บีบนวดไปตามกายใหญ่ที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม สอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 76

    “แต่ว่าตะวันต้องรักฉันทั้งคืน ได้หรือเปล่าละคนดี ถ้าไม่งั้นไม่ยอมให้ไปนะ” เกเบรียลขู่เสียงหวาน ใบหน้าซบซุบกับเนินสวาท ปลายลิ้นตวัดแยกแทรกกลีบกุหลาบดอกสวย“ค่ะ ค่ะคุณเกล” ภูตะวันรับปากและทิ้งตัวลงนอนบนเตียง กายสาวสั่นสะท้านเหมือนคนจับไข้ ในสมองขาวโพลน ปล่อยตัวปล่อยใจตามติดชายหนุ่มไปท่องเที่ยวแดนสุขาวดี ตามความต้องการของชายหนุ่มร่างใหญ่ ที่ไม่เคยเหน็ดเหนื่อยกับการมอบรักให้เธอตรีประดับอิงตัวกับร่างของเฟดเดอริโก ยิ่งใกล้ร้านเท่าไหร่เธอก็ยิ่งรู้สึกกลัว ไม่รู้ว่าป่านนี้แม่กับพ่อเลี้ยงจะกลับมาจากท่องเที่ยวแล้วหรือยัง ถ้ากลับมาแล้วแม่จะว่าอะไรหรือเปล่าที่เห็นเธออยู่กับ...ความคิดหญิงสาววนเวียนอยู่แต่กับความรู้สึกของมารดา จนสองคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเป็นโบ“เป็นอะไรตรี” เฟดเดอริโกถาม พลางวางมือทับบนมือเรียวที่เย็นเฉียบ บีบเบาๆ ให้กำลังใจ แขนที่ว่างก็รัดเอาร่างเข้ามาแนบชิดลำตัว จนหญิงสาวถึงกับลอยไปนั่งบนตักกว้าง แขนใหญ่โอบรอบลำตัวบาง สองมือซ้อนทับบนมือเรียว“เป็นอะไรไปล่ะตรี กลัวอะไร”“ตรีกลัวแม่โกรธค่ะ พี่เฟดก็รู้ แม่ไม่ชอบให้ตรียุ่งเกี่ยวกับผู้ชาย แล้วยิ่งเป็นพี่เฟดด้วยแล้ว” หญิงสาวตอบ ทั้งที่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22

บทล่าสุด

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 86 - จบ

    “ไม่นะตะวัน ไม่นะคนดี ฉันขอโทษ ฉันรักตะวันนะ รักมากด้วย แต่ฉัน...ฉันพูดไม่ออก” เกเบรียลพูดรัวเร็ว จนไม่รู้เลยว่าตัวเองได้หลุดปากคำว่ารักไปแล้วภูตะวันยิ้มกว้าง รอคอยว่าชายหนุ่มจะพูดอะไรกับเธอต่อไป ดวงตากลมโตเป็นประกาย ใบหน้าขาวสวยแดงระเรื่อ“ฉันขอโทษนะตะวัน ฉันรักตะวัน...ตะวันอย่าทิ้งฉันไปนะ ฉันคงจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ” แขนใหญ่รัดร่างบางเข้าหา“แต่งงานกับฉันนะตะวัน”“คุณเกลรักตะวันและจะแต่งงานกับตะวันจริงหรือคะ”“ฉันระ...ระ...” พอมาถึงตอนนี้คำว่ารักมันก็เริ่มจะติดที่ปากอีกแล้ว“ถ้าไม่บอกรักให้ตะวันได้ยินชัดๆ อีกครั้งตะวันไม่แต่งงานด้วยจริงๆ นะ” ภูตะวันขู่กลับบ้าง“ก็ได้...เอ่อ...”“ถ้าคุณเกลอายนะคะ พูดใกล้ๆ หูให้ตะวันได้ยินคนเดียวก็ได้”ภูตะวันให้ทางเลือก เพื่อไม่ให้คนที่รักอายจนเกินไป เพราะแค่นี้ใบหน้าเกเบรียลก็แดงเป็นกุ้งต้มไปเรียบร้อย สองแขนที่โอบรอบเอวก็สั่น มือที่นาบอยู่ด้านหลังก็เย็นจนเธอสัมผัสได้ปากหนาร้อนแนบชิดใบหูนุ่ม เขาไม่เคยที่จะรู้สึกแบบนี้เลย มันอายและเขินยังไงก็ไม่รู้ ใบหน้าก็ร้อนผ่าวหัวใจเต้นแรงและเร็วราวกับจะทะลุออกมาจากอกเกเบรียลสูดลมหายใจเข้าปอด หลับตาลง แล้วก็เอ

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 85

    “ให้มันแน่เถอะตะวัน ถามคนนั้นหรือยังละ ว่าเขาให้ตะวันนอนบ้านตรีหรือเปล่านะ” ตรีประดับบุ้ยใบ้ไปที่ชายหนุ่มที่ยืนหน้าเครียดเคร่งขรึม จ้องมองภูตะวันอย่างน้อยใจ ตัดพ้อ ต่อว่า“ก็ช่างเขาซิ คุณเกลกับตะวันไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ตะวันก็แค่หลงเดินเข้าไปในเส้นทางที่ไม่ถูกไม่ควร แต่ตอนนี้เรื่องราวทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปแล้ว ตะวันจะอยู่กับตรี กับน้าวี”“ใช่ แม่ก็ไม่ยอมให้หนูกับตะวันไปไหนอีก เราจะอยู่กันตามประสา แม่ลูกหลาน ใช่ไหมตะวัน”“ใช่คะน้าวี”คำตอบของหญิงทั้งสามคนทำเอาเฟดเดอริโกที่ดีใจตีปีกผับๆ ว่าได้คนที่รักกลับคืนมาเริ่มจะเดือดร้อน แค่ตรีประดับห่างกายเพียงแค่สองสามวันนี้เขาก็แทบทนไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าคืนนี้ไม่ได้กอดหญิงสาวมีหวังลงแดงตายแน่ สมองอันชาญฉลาดเริ่มคิดหาทางออกให้กับตัวเองใบหน้าคมหันไปหาเกเบรียล ที่มีสีหน้าเหมือนเขา แต่ดูท่าว่าจะรุนแรงมากกว่า แล้วก็ให้ยิ้มกว้าง เขาไม่รู้ว่าหนุ่มสาวคู่นี้มีเรื่องอะไรกัน ถึงได้ทำให้ภูตะวันงอน แต่คิดว่าตัวเองน่าจะช่วยได้บ้าง ไม่มากก็น้อยละ แล้วค่อยฉกตัวตรีประดับไป เฟดเดอริโกค่อยๆ ทบทวนในสิ่งที่ได้ยินทุกสิ่งทุกอย่างช้าๆ แล้วก็ให้ยิ้มกว้างมากยิ่งขึ้นตรีป

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 84

    “รักจนยอมกลายเป็นครอบครัวเดียวกับตรี และแม่ของตรีนะหรือคะ” ศีรษะทุยส่ายเบาๆ อย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน“พี่เฟดรักตรีมากแค่ไหนคะ มากพอที่จะเรียกแม่ของตรีว่าแม่ไหม”“ได้ซิตรี” คำตอบที่ออกจากปากหนา ทำเอาคนที่ได้ยินถึงกับอ้าปากค้างอย่างไม่เชื่อ เพราะกลัวว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่นั้นเพราะเธอหูแว่วไปเอง แต่เฟดเดอริโกก็ย้ำให้ได้ยินชัดเจนอีกครั้ง ใกล้ๆ กับหู“ได้ซิตรี เพื่อตรีพี่ยอมหมดทุกอย่างเลยจ้ะ ที่รัก” ปากหนาประทับบนใบหูนุ่ม พร้อมกับคำพูดมั่นคงและหนักแน่น“เพียงแค่พี่ขอเวลาตรีสักหน่อยได้ไหม ให้พี่ได้ทำใจและมีความกล้า แล้วอีกไม่นานตรีก็จะได้ยินและได้เห็นว่าพี่ลืมหมดสิ้นความแค้นที่มี และให้ความเคารพรักแม่ของตรี เหมือนกับแม่ของพี่คนหนึ่ง”“พะ..พี่เฟดพูดจริงๆ หรือคะ ตรีไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” ตรีประดับถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและแหบพร่า น้ำตาเอ่อล้นคลอเบ้าและไหลลงอย่างรวดเร็ว แต่คราวนี้ไม่ใช่เพราะความเจ็บปวดอีกแล้ว แต่มันคือความสุขที่เธอไม่คาดคิดว่าจะได้รับ“จริงซิ พี่เคยโกหกตรีหรือ”“เคยซิคะ หลายครั้งด้วย”คำตอบของตรีประดับทำเอาเฟดเดอริโกหน้าม้าน แต่ก็พยักหน้ารับ “งั้นตอนนี้ตรียอมคืนดีกับพี่แ

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 83

    “ตรีอยู่กับคุณเฟดค่ะ เห็นบอกว่าอยากจะคุยอะไรๆ กันนิดหน่อย”สิ้นเสียงภูตะวันเจสันที่ยังชะเง้อคอรอคอยลูกเลี้ยงก็รีบเดินไปที่ประตู แต่เขาก็หยุดชะงักลงเมื่อได้ยินน้ำเสียงหวานนุ่มจากปากคู่ชีวิต“ไม่ต้องหรอกค่ะเจสัน ปล่อยให้สองคนนั้นเขาเคลียร์เรื่องของเขาเถอะ”“แล้ววี...”“ไม่หรอกค่ะ วีคิดได้แล้ว และก็ได้แต่หวังว่าหลานชายนอกไส้ของคุณ จะรักและดูแลลูกสาวของวีให้ดีที่สุด และมีความสุขที่สุดเท่านั้นก็พอค่ะ”“มีอะไรกันหรือเปล่าคะน้าวี” ภูตะวันถามอย่างงงๆ ตาก็มองน้าสาวสลับกับเจสัน และก็หันไปมองชายหนุ่มที่นั่งนิ่งเงียบอยู่มุมหนึ่งของห้องแล้วก็เมินหน้าหนี สองแขนโอบรอดร่างน้าสาวอย่างรักใคร่และคิดถึง“เปล่าๆ จะลูก ว่าแต่ตะวันสบายดีใช่ไหมลูก แล้วหนูจะมาพาพักกับน้าที่บ้านด้วยใช่ไหม”“ค่ะน้าวี ตะวันจะแย่งตัวน้าวีจากลุงเจสันมานอนกอดให้ฉ่ำปอดเลย” ภูตะวันยิ้มหวานเชื่อม และสายตาก็จ้องมองไปเกเบรียลได้ยินภูตะวันภูแค่นั้นเกเบรียลก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเก้าอี้ที่เขานั่งอยู่เมื่อครู่ล้มลงดังปังใหญ่ ใบหน้าหล่อคมบึ้งตึงขึ้งเครียดและแดงก่ำ ดวงตาเป็นประกายสีแดงเข้ม ลมหายใจหอบเร็วภูตะวันเลิกคิ้ว “มีอะไรหรือเปล่าคะค

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 82

    ใบหน้าคมคร้ามแดงก่ำ แล้วดวงตาคมดุคู่นั้นเป็นประกายแข็งกร้าว ทั้งโกรธเกรี้ยวและน้อยใจ ร่างใหญ่เดินลิ่วๆ มาหาตรงที่เธอกับตรีประดับยืนอยู่ เท้าเรียวยาวก้าวถอยหลังอย่างช้าๆ“มีอะไรตะวัน” ตรีประดับเอ่ยถามเพื่อนอย่างแปลกใจ ก็เมื่อครู่ภูตะวันเป็นคนชวนเธอเอง แล้วก็ยังลากเธอเดินลิ่วๆ มาจนเธอหัวแทบคะมำไปข้างหน้า แต่อยู่ๆ ก็หยุดแล้วยังพาเธอเดินไปด้านหลังเฉยเลย“คือ...”“ให้ฉันเป็นคนตอบแทนดีกว่าไหมตรีประดับ” เสียงที่ถามอยู่ใกล้ๆ พร้อมกับมือใหญ่จับเข้าที่แขนเรียวยาวและดึงจนร่างบอบบางถลาเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งตรีประดับรู้สึกเหมือนกับว่าลำคอแห้งผาก จนต้องรีบกลืนน้ำลายลงคอ แต่มันก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเลย หัวใจเธอยังคงเต้นแรงและเร็ว ราวกับกำลังจะทะลุออกมาจากทรวง ปลายมือปลายเท้าเย็นเฉียบ ขณะปลดมือใหญ่ออกจากแขนทั้งที่รู้ว่า ถึงจะทำอย่างไรก็ไม่สามารถหลุดจากคีมเหล็กที่คีบอยู่ก็เถอะ“ปะ...ปล่อยตรีนะพี่เฟด เราสองคนไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วนะ พี่จะมาหาเรื่องอะไรกับตรีอีก”“แน่ใจหรือตรี ฉันว่าเธอยังติดค้างฉันอีกเยอะเลยนะ” เฟดเดอริโกถามยิ้มๆ ตอนที่ได้เห็นร่างบอบบางของคนที่รักเดินตรงไปที่เคาท์เตอร์เช็กอิน เข

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 81

    ไม่....เขายอมให้เป็นแบบนี้ไม่ได้ เขาจะต้องตามตัวตรีประดับให้เจอ ไม่ว่าหญิงสาวอยู่ที่ไหน สุดสายปลายฟ้า ก็จะต้องตามหาให้เจอ และบอกให้เธอรู้ว่าเขายอมแพ้แล้ว...ยอมให้ละทิ้งทุกสิ่ง ขอเพียงแค่ให้หญิงสาวอยู่ในอ้อมแขนเขาตลอดไปก็พอ“ตรีจะไปเมืองไทย เขาคงจะไปหาตะวันที่นั่น” ภารวีพูดเสียงเบา“ไม่จริง คุณเอาอะไรมาพูด ในเมื่อตะวันอยู่ที่นี่”“คุณว่าไงนะคุณเฟด” ร่างบางถึงกับทรุดกองกับพื้นอีกครั้ง ความจริงจากปากเฟดเดอริโกพรั่งพรูเหมือนกับสายน้ำหลาก ให้ภารวีถึงกับร้องเรียกหายาดม ใบหน้าเธอขาวและซีดเผือด“ต...รีแม่ขอโทษลูก แม่ขอโทษ เพราะแม่ถึงทำให้ลูกเป็นแบบนี้ใช้ไหม” ภารวีร้องไห้คร่ำครวญ เมื่อคิดว่าตรีประดับคงจะทำอะไรเพื่อช่วยภูตะวันจนถึงขั้นเอาตัวเข้าแลก เพื่อจะได้ช่วยเหลือญาติสาว...และคนที่ลูกสาวเธอเลือกขอความช่วยเหลือก็คือชายหนุ่มตรงหน้า ที่คอยจ้องตะครุบอยู่แล้ว“ตามตรีกลับมาให้ได้นะคุณ บอกแกด้วยว่าฉันรักแก แม่คนนี้รักแก” ภารวีจับมือใหญ่ของสามีไว้และจ้องมองเฟดเดอริโกด้วยสายตาวิงวอนขอร้อง“ไม่ครับ” ภารวีและเจสันกำลังจะต่อว่าชายหนุ่มไป แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่ตามมาก็ทำให้ทั้งคู่ยิ้มได้“คำพูดเหล่านี้ ค

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 80

    สะโพกสอบกดรั้งจมลึกหายไปในเส้นทางสวาทร้อนรัวเร็วถี่ยิบ ทั้งหนักหน่วงและรุนแรง เพียงไม่นานสองร่างก็สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน เสียงร้องหวานเชื่อมและแหบห้าวดังพร้อมๆ กันกายบางฟุบลงบนขอบอ่าง โดยมีร่างใหญ่ตามติด ลมหายใจของทั้งคู่หอบกระเส่า เป็นครู่ใหญ่กว่าที่เกเบรียลจะฟื้นตัว ช้อนร่างบางไปวางในอ่างอาบน้ำใหม่อีกครั้งสองมือบีบนวดและกายบางแผ่วเบา ผ่อนคลายความเมื่อยล้าให้ ก่อนที่เขาจะอุ้มร่างภูตะวันขึ้นและนำพาเธอไปมอบรักใหม่อีกครั้ง...อีกครั้งและอีกครั้ง...บนเตียงนอนใหญ่ ก่อนทั้งคู่จะนอนหลับไปในอ้อมกอดของกันและกันตรีประดับพาร่างบางของตัวเองเดินกลับเข้าไปในร้านอาหาร เธอกวาดตามองหาหญิงและชายที่เธอเรียกว่าพ่อแม่ และเธอก็ได้พบร่างของภารวีและเจสันนั่งอยู่ตรงมุมหนึ่งของห้อง หญิงสาวเดินไปหยุดตรงหน้าของทั้งสองคน“แกมาที่นี่ทำไมอีกตรีประดับ” ภารวีเอ่ยถามลูกสาว ความเจ็บปวดและเจ็บใจยังไม่ห่างหายไปจากสมองและจิตใจ“ตรีแค่จะมาลาแม่นะคะ”“แกจะไปอยู่กับ...” ภารวีถามอย่างเจ็บปวดใจ“ไม่ใช่หรอกค่ะแม่ ตรีจะไปเมืองไทย” ตรีประดับพูดขัดขึ้นก่อนที่มารดาจะพูดจบ มือเรียวยื่นสมุดโน้ตเล่มเล็กส่งให้มารดา“ตรีแค่จะเอาน

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 79

    “เธอไม่คิดถึงฉันหรือไงคนดี เห็นกลับเอาซะเย็นเชียว ไม่รู้หรือว่าฉันเป็นห่วง และที่สำคัญคือ...ฉันคิดถึง”“จริงหรือคะ คุณเกลคิดถึงตะวันจริงๆ เหรอ ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเลย” นิ้วเรียวคีบจมูกโด่งแผ่วเบา ใบหน้าก็ยิ้มหวานดวงตาเป็นประกายหวานเชื่อมไม่แพ้กัน“ทำอย่างไรเธอถึงจะเชื่อละตะวัน”“อืม...ทำยังไงนะหรือคะ” ใบหน้าขาวสวยแหงนไปด้านหลัง ให้ใบหน้าคมประทับไปบนลำคอระหงเรื่อยลงไปตามแอ่งชีพจร จนถึงปทุมถันอวบอิ่มสีขาวนวลผ่องตัดกับปลายยอดสีชมพูเข้ม ที่ชูช่ออวดความสวยงามให้กับเกเบรียลได้เห็นชายหนุ่มลูบไล้มือไปบนลำตัวเนียนนุ่มและช้อนทรวงสล้างขึ้นมา ใบหน้าคมซบซุกระหว่างสองเต้า และค่อยๆ เคลื่อนไปประทับบนยอดบัว ปลายลิ้นตวัดไล้หยอกล้อกับปลายยอดถันสีชมพูเข้มอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่เขาจะตวัดมันเข้าปากปลายนิ้วเรียวยาวจิกไปบนลำคอแกร่ง กดให้ศีรษะทุยแนบชิดกับทรวงสล้างมากที่สุด เสียงครางหวานเชื่อมดังจากปากนุ่มอวบอิ่ม“คืนนี้คุณเกลก็จะรักตะวันตลอดทั้งคืนดีไหมคะ”“ฉันนะไหวอยู่แล้ว กลัวแต่ว่าตะวันจะไม่ไหวนะซิ เอวบางร่างน้อยแบบนี้ ลดพัดทีเดียวก็ปลิวแล้ว”“งั้นคุณเกลก็ต้องจับไว้แน่นๆ ตะวันกลัวจะปลิวไปตามลมอย่างที่คุณเกลบอ

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 78

    ตรีประดับเดินเข้าไปในห้องนอน เริ่มต้นเก็บข้าวของส่วนตัวที่จำเป็นต้องใช้ หนังสือเดินทางบอกว่ายังคงเหลือระยะเวลาให้เธอได้ใช้อีกหกเดือนถึงจะทำไม มันก็คงพอให้เธอรักษาตัวรักษาใจ ผ้าเช็ดหน้าสีขาวปักเป็นรูปดอกทานตะวันสีสวยสดหล่นออกจากตู้ผ้า มือเรียวยกมันขึ้นมาประทับแนบอกอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะวางไว้ที่เดิมจำได้ว่าผ้าผืนนี้แม่ปักและถักริมอยู่หลายวัน เพื่อจะส่งไปให้เป็นของขวัญวันเกิดภูตะวันอายุครบสิบห้าปี แล้วเธอแอบขโมยมันมา พอแม่รู้เท่านั่นแหละก็ลงมือทุบตีเธอเป็นการใหญ่ ตรีประดับยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อนึกถึงเรื่องราวในอดีต ข้าวของใช้หลายชิ้นที่แม่บรรจงทำส่งไปให้หญิงสาวทุกๆ ปี แต่ไม่เคยมีให้ลูกสาวคนนี้เลยสักครั้งแม่มอบรักให้ภูตะวันซึ่งเป็นเพียงแค่หลาน มากกว่าเธอซึ่งเป็นลูกสาวเสียอีก แม้ว่าเธอจะพยายามไม่คิด พยายามเข้าใจ ว่าที่แม่ทำไปเพราะรักและเป็นห่วงหลาน แต่ทำไมแม่ไม่เคยมองมายังเธอบ้าง มองว่าเธอเองก็โหยหาความอบอุ่นไม่แพ้ภูตะวันตรีประดับเก็บข้าวของจนหมด และเดินไปนอนบนเตียงเล็กๆ ที่อยู่ชิดมุมห้อง ปล่อยให้น้ำตาไหลออกไปอย่างไม่คิดที่จะยกมือขึ้นเช็ด หญิงสาวหลับไปอย่างเหนื่อยทั้งที่ยังมีคราบน้ำตาเต็มใบห

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status