แชร์

chapter 65

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-22 17:21:17

โซเฟียแอบมองเฟดเดอริโก สมองก็พยายามคิดว่าจะทำอย่างไรเธอถึงจะขัดขวางชายหนุ่มตรงหน้าไม่ให้เจอกับตรีประดับและภูตะวันที่กำลังหาทางไปชายหาดอยู่ แล้วใบหน้าขาวสวยก็ยิ้มกริ่ม ดวงตาเป็นประกายด้วยความยินดี

เธอจะไม่ยอมให้ใครมาทำลายแผนการที่วางไว้ สองสาวหน้าโง่ภูตะวันและตรีประดับ จะต้องกลายเป็นเป็นของเล่นให้ลูกน้องเธอปู้ยี่ปู้ยำ ก่อนที่จะโยนทิ้งกลางทะเลให้เป็นเหยื่อกุ้งหอยปูปลา

หญิงสาวเดินไปเพื่อจะหยุดยั้งเฟดเดอริโก้ แต่ก็เกิดคิดไปได้ว่าถ้าเธอทำเช่นนั้น จะทำให้ชายหนุ่มสงสัยในการหายตัวไปของตรีประดับและภูตะวันได้ เธอจำต้องหาคนอื่นมาเป็นเหยื่อในครั้งนี้แทน แลความคิดอันแสนจะร้ายกาจก็ผุดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

รอยยิ้มแต้มบนใบหน้าโซเฟียน่า เมื่อนึกถึงคนที่จะเป็นแพะรับบาปให้ได้เป็นอย่างดี ถ้าแผนผิดพลาดจริงๆ จะต้องไม่มีใครสงสัยเธอ

โซเฟียน่าเดินไปหาฟรานเชสก้าที่ห้องแอนนา และดูเหมือนว่าช่วงนี้เธอจะโชคดีไปเสียหมด เพราะเมื่อเดินเข้าไปในห้อง ก็เห็นว่าหญิงสาวกำลังห่มผ้าให้แอนนาอยู่พอดี

นิ้วยาวยกขึ้นแนบปากห้ามไม่ให้ฟรานเซสก้าพูดและยื่นมือไปจับแขนยาวเรียวและดึงหญิงสาวเดินตามมาเงียบๆ

“มีอะไรคุณโซเฟีย” นางพยาบาลสาวเอ่ย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 66

    เฟดเดอริโกวางโทรศัพท์ลงอย่างหัวเสีย แต่ก็พยายามเรียกสติที่มีกลับมา ถ้าเขาร้อนมากเท่าไหร่ ก็จะทำให้คิดอะไรไม่ออก ตรีประดับจะต้องเป็นอันตราย เขายอมไม่ได้...ก็ยังไม่ได้บอกรักเธอเลยในเมื่อในบ้านไม่มี เขาก็คงจะต้องออกไปหานอกบ้านดู ว่าแล้วเฟดเดอริโกก็เดินไปที่ชายหาดอย่างรวดเร็ว และก็หวังว่าจะได้เจอกับคนที่รักที่นั่นด้วยแม้จะคิดว่าภูตะวันคงจะไม่ทอดทิ้งเขาไป แต่เกเบรียลก็ให้มีห่วงต้องกังวลใจ ไม่รู้ว่าเพราะเขาคิดมากไปเองหรือเปล่า แต่หลังจากวันที่ภูตะวันบอกว่าเธอออกไปเดินเล่นคนเดียว พอกลับมาหญิงสาวก็มีท่าทางที่แปลกไป ไม่เคยที่จะขัดขืน มิหนำซ้ำยังจะเป็นคนเริ่มต้นชักชวนเขาไปเที่ยวบนฟ้าก็ยังเคยมี“บอสครับ” ปาโก้ร้องเรียกนายหนุ่มด้วยความกังวลใจกับข่าวและภาพที่ได้รับมา โดยส่วนตัวเขาก็ไม่ได้ชื่นชอบโซเฟียน่าอยู่แล้ว แต่ยิ่งได้เห็นได้รับรู้สิ่งที่หญิงสาวทำ มันก็ทำเอาเขาถึงกับกลัวจนไม่อยากให้คนที่รักต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้“คุณเกลครับ” ปาโก้ร้องเรียกนายนุ่มอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงที่ดังกว่าเดิม แล้วก็เลือกที่จะเรียกชื่อนายหนุ่ม แทนการเรียกคำว่าบอสเหมือนกับที่เคยเรียกมา“ครับลุง” เกเบรียลสลัดค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 67

    “แต่ถ้าตรีรักคุณเฟด ตรีก็รีบกลับไปหาซิ ตะวันไปคนเดียวก็ได้”“ตรีบอกแล้วไงตะวัน เราสองคนเป็นพี่น้องกัน ไปไหนเราก็ต้องไปด้วยกันซิ” ตรีประดับคว้ามือเรียวยาว ดึงให้รีบเดินไปข้างหน้าลิ่วๆ ด้วยเพราะรู้ตัวดีว่าถ้าเธอขืนชักช้า เธออาจจะเปลี่ยนใจหันหลังกลับไปหาเฟดเดอริโก ซบใบหน้ากับอกกว้างและอบอุ่นนั่นแทนก็ได้“ว่าแต่ตรี แล้วตะวันละ ไม่คิดใหม่อีกครั้งหรือไง เท่าที่ตรีดูนะ คุณเกเบรียลเขาก็รักตะวันดีนี่น่า”“ตะวันไม่รู้หรอกนะตรี ว่าคุณเกลรักตะวันหรือเปล่า เพราะเขาไม่เคยที่จะบอกรักกันเลยสักครั้ง”“แต่ตะวันรักเขานะ” ตรีประดับเอ่ยแทรกมา“ใช่...ตะวันรักคุณเกลและก็ทนไม่ได้เหมือนกัน ถ้าเห็นคนที่รักเป็นทุกข์ ตรีก็รู้ถ้าตะวันอยู่กับคุณเกล อย่างดีก็ให้ได้แต่เรือนร่างนี้ แต่ให้ความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานของเขาไม่ได้ ในขณะที่ผู้หญิงคนนั้น คุณโซเฟียน่าให้ได้ทุกอย่างนะตรี”“แต่มันไม่เหมือนกันนะตะวัน คนเราจะอยู่ด้วยกันโดยปราศจากความรักได้ยังไงกัน มันรังแต่จะทำให้เจ็บปวดด้วยกันทั้งคู่นะ”สองสาวเดินคุยกันไปเรื่อยๆ อย่างไม่รีบร้อน เพื่อให้คนอื่นสงสัย แต่สายตาก็ยังคงเหลียวมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวังตัว มือที่เย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 68

    “มึงจะเอาไงกูไม่ว่าไปวัน แต่กู้ต้องได้รูปพวกนั้นไปให้นาย” ไนท์ตอบ เขาไม่เหมือนกับวันและไทน์ ที่บ้าผู้หญิงเข้าเลือด จนวันหนึ่งเขากลัวว่าเจ้าสองคนนี้จะตายเพราะผู้หญิง“รูปอะไรนะตะวัน” ตรีประดับเอ่ยถาม สองมือกำหมัดและยกขึ้นตั้งการ์ดอย่างงกๆ เงิ่นๆ“ไม่รู้” ภูตะวันตอบปฏิเสธและรีบทำตามตรีประดับบ้าง แต่ก็แค่เพียงแวบเดียวเท่านั้นเอง สองคนที่เธอเห็นว่าพูดจาเล่นลิ้นอยู่ ก็คว้าแขนเธอทั้งสองคนไว้อย่างรวดเร็ว“โอ๊ย!! ปล่อยนะเจ้าพวกบ้า มาจับฉันไว้ทำไม ปล่อย” ตรีประดับร้องลั่น สองมือก็แกะมือใหญ่ออกจากแขน“อยู่เฉยๆ ซินั่งบ้า เดี๋ยวก็จับฆ่าหักคอทิ้งมันเสียงตรงนี้เลย” วันพูดอย่างรำคาญ เพราะเขาไม่ใช่คนที่มีความอดทนสูง“พวกคุณต้องการรูปใช่ไหม เดี๋ยวฉันเอาให้ก็ได้นะ แต่พวกคุณปล่อยเพื่อนฉันไปได้ไหม” ภูตะวันพยายามพูดเพื่อถ่วงเวลา ทั้งที่ความจริงแล้ว เธอยังไม่รู้เลยว่ารูปที่คนพวกนี้ต้องการนั้นเป็นรูปอะไร และก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะหารูปพวกนั้นมาจากไหน“รูปพวกฉันก็จะเอา แล้วเธอสองคนฉันก็จะเอา” ไทน์พูดขึ้นบ้าง และลากตัวตรีประดับเดินไปที่เรือ หาเรื่องสนุกสนานทำ ก่อนที่จะส่งแม่สองสาวนี่ทิ้งลงท้องทะเลภูตะวั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 69

    “เรื่องที่เธอทำไงโซเฟีย ฆ่าคนไง ฉันว่าแทนที่เธอจะมัวมาเดินตามอยู่แบบนี้ รีบเก็บของไปจากเกาะแห่งนี้ก่อนที่จะถูกตำรวจตามมาจับดีกว่าไหม” เกเบรียลบอก เพราะรู้ว่าป่านนี้ปาโก้คงจะนำเรื่องทุกอย่างไปบอกกับตำรวจเรียบร้อยแล้วโซเฟียน่าหน้าซีด ความกลัวค่อยๆ แผ่ซ่านเข้ามาในหัวใจ แสดงว่าไอ้รูปเจ้าปัญหาจากล้องของภูตะวัน ต้องตกอยู่ในมือเกเบรียลและคนของเขาเรียบร้อยแล้ว แต่แล้วรอยยิ้มของหญิงสาวก็แปลกเปลี่ยนไป เธอจะไม่ยอมให้ตัวเองถูกจับ แล้วก็จะไม่ยอมให้ชายหนุ่มได้สมหวังด้วย“หรือคะ แล้วโซเฟียจะแน่ใจได้ไงกันละว่าพี่เกลพูดจริง ไม่ใช่เพราะว่าต้องการให้โซเฟียไปจากที่นี่ เพื่อให้พี่กับยายหน้าหนาภูตะวันอยู่ด้วยกันนะ”เกเบรียลตวัดสายตาคมกริบราวกับใบมีดโกนจ้องมองไปยังโซเฟียน่า และยังยิ้มอย่างเยียบเย็นให้“ถ้าเธอจะคิดแบบนั้นก็ตามใจนะโซเฟีย ถ้าเธอเลือกจะคิดแบบนั้นแล้วสบายใจ ฉันคงจะห้ามเธอไม่ได้ แต่นับตั้งแต่วันนี้ ฉันกับเธอเราขาดกัน”“ไม่นะ โซเฟียไม่ยอม พี่จะมาทิ้งกันแบบนี้ได้ไง โซเฟียไม่ยอมจริง โซเฟียจะฟ้องคุณย่า”“ก็ลองดูซิโซเฟียน่า ถ้าเธอกล้าเอาเรื่องเลวทรามของเธอไปฟ้องย่า ฉันก็จะทำให้เธอรู้ว่า ฉันก็ร้ายเป็น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 70

    แต่แทนที่เฟดเดอริโกจะพูดจากปลอบโยน เขากลับมาทำหน้าบึ้งตึงขึ้งเครียดใส่ น้ำตาอุ่นร้อนไหลล้นออกจากสองตาอย่างสะกดกลั้นเอาไว้ไม่ได้ เช่นเดียวกับกายบอบบางที่สั่นระรัว“เธอจะร้องให้ทำไมตรีประดับ ทำไมตอนแรกถึงไม่คิดให้ดี รู้ไหมว่าถ้าฉันกับคุณเกเบรียลตามไปช่วยไม่ทัน เธอกับภูตะวันจะเป็นยังไงนะ”“ตรี...ตรี...ตรีขอโทษค่ะพี่เฟด ตรีขอโทษ”“เธอทำอย่างนั้นทำไมตรีประดับ ไหนบอกว่ารักฉันไง แล้วทำไมถึงคิดจะหนีไปจากฉันอีก” สองมือใหญ่เขย่าร่างบางจนสั่นคลอนตรีประดับร้องไห้โฮ เธอแกะเอามือใหญ่ออกจากแขน เพราะเจ็บและต้องการเข้าไปหลบอยู่ในอ้อมแขนอันอบอุ่นของชายหนุ่มด้วย“โว้ย!! อยากจะบ้าตาย ถามอะไรก็ไม่ตอบ เอาแต่ร้องไห้ลูกเดียว เธอจะต้องให้น้ำตามันเป็นสายเลือดไปเลยหรือไงตรีประดับ” เฟดเดอริโกสบถ ก่อนจะยอมปล่อยมือจากแขนเรียวยาวตรีประดับรีบถลากอดเฟดเดอริโก “ขอโทษคะพี่เฟด ตรีขอโทษ พี่ยกโทษให้ตรีนะ” หญิงสาวอ้อนวอนเสียงสั่นและแหบพร่า“ตรีผิดไปแล้ว พี่เฟดอย่าโกรธเลยนะ ตรีทนไม่ได้ถ้าพี่โกรธ”“แล้วมันน่าโกรธไหมล่ะตรีประดับ เธอบอกว่ารักฉัน แต่ก็ยังเลือกที่จะไปจากฉัน นี่หรือที่คนรักกันเขาทำกัน”“ตรีรักพี่เฟดจริงๆ นะคะ แ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 71

    ลำตัวนุ่มแอ่นขึ้นสูง ให้ทรวงสล้างที่มันกำลังเบ่งบานและเจ็บร้าวอยู่ในตอนนี้ ได้สัมผัสกับปากและลิ้นร้อนอย่างถนัดถนี่ กลีบกายเนียนนุ่มเต้นตุ้บๆ อย่างต้องการปลดปล่อย“อย่ารีบซิตรี พี่ก็รักเธออยู่นี่ไงคนดี” ปากหนากดลงบนอกนุ่มเต่งตึง ลิ้นร้อนหยอกล้อกับตุ่มไตขบเม้มเหมือนกับทารกกำลังดูดนมมารดา ทำตรีปรับตัวอ่อนระทวย แขนเรียวยาวยกขึ้นโอบรอบคอแกร่ง ให้เฟดเดอริโก้ได้ลิ้มรสอกนุ่มของตนเองอย่างถนัดถนี่หน้าอกหน้าใจของหญิงสาวถูกชายหนุ่มหยอกเย้าสลับกันระหว่างปากลิ้นและมือหนา ไม่ปล่อยให้ข้างใดข้างหนึ่งต้องน้อยใจ ร่างบอบบางสั่นระรัวเมื่อถูกโจมตีอย่างหนักหน่วงและเร่าร้อน“พี่เฟดขา...” สองมือเล็กลากไปตามตัวร่างใหญ่อย่างสะเปะสะปะ กายบางแอ่นโค้งเหมือนคันศร ทรวงนุ่มเต่งตึงจมหายไปในปากหนาที่กำลังดูดดุนปลายยอดถันสีสวย ดวงตากลมโตหวานเยิ้มกวาดมองไปตามใบหน้า ลำคอแกร่ง และอกกว้าง ปากนุ่มขมกลั้นเสียงร้องคราง กลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นตุ่มไตสีน้ำตาลบนอกกว้างใจดวงน้อยเต้นตึกตักๆ ทั้งโหยหิวและวาบหวิวอย่างรุนแรง อยากที่จะเอามือและริมฝีปากไปขบกัดดื่มกินสองเม็ดเล็กๆ บนลำตัวกว้าง ลำตัวนวลบิดส่ายไปมายั่วอารมณ์อารมณ์ชายหนุ่มใ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 72

    เหมือนจมอยู่ในท้องทะเทอันดำมืดหาทางออกไม่เจอ ใบหน้าคมคร้ามบูดเบี้ยวเหยเก ลำคอเปล่งเสียงแหบพร่าดังออกมาเป็นระยะ สะโพกสอบขยับเคลื่อนจมหายไปในช่องสวาทฉ่ำร้อน ตามติดหญิงสาวที่ไปแหวกว่ายท่ามกลางน้ำใสและเย็นชุ่มฉ่ำ ฉีดพ่นลาวาอุ่นร้อนใส่กลีบกายเนียนนุ่ม“ตรีจ๋า...คับแน่นจริงๆ ที่รัก พี่...พี่...ไม่ไหวแล้วคนดี”สองหนุ่มสาวเกี่ยวก้อยกันเดินทางข้ามเส้นขอบฟ้า ท้องฟ้าด้านนอกอาบไล้ไปด้วยสายรุ้งหลากสี สองกายสอดประสานด้วยท่วงทำนองแห่งรัก ร่างกายจิกเกร็งและกรีดร้องออกมาจนสุดเสียงอีกครั้ง สายฝนฉ่ำร้อนโปรยปรายอาบไล้ท้องทุ่งตรีประดับฟุบตัวลงนอนอย่างหมดเรี่ยวแรง ใบหน้าและเรือนกายเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ เนื้อตัวยังคงเย็นและสั่นระริก กับบทรักอันร้อนแรงแสนหวานและยาวนานที่ชายหนุ่มมอบให้ ดวงตากลมโตเป็นประกายหวานเชื่อม หายใจเข้าออกอย่างรุนแรงเหมือนกับไปวิ่งระยะทางไกลมา“ขอบใจนะตรี ที่รักพี่” เฟดเดอริโก้กอดประคองร่างบางแนบอก ใบหน้าและดวงตาเปื้อนยิ้มหวานฉ่ำเยิ้ม ปลายนิ้วไล้ไปตามผิวเนื้อเนียนนุ่ม ลูบไล้เอวเล็ก บั้นท้ายและสะโพกเต่งตึงขึ้นลง ก่อนเขาจะชะโงกตัวขึ้นอยู่เหนือร่างบอบบาง จับมือเรียวที่กำลังผลักอกเขาออกขึ้น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22
  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 73

    “ขอฉัน...นะตะวัน..” เขาช้อนทรวงสล้าง ปลายนิ้วไล้วนรอบผลทับทิมสีเข้มแผ่วเบา ใบหน้าคมก้มลงไปหาพร้อมกับปลายลิ้นสากร้อน ที่ส่งออกมาตวัดปลายยอดถันสีชมพูเข้าปาก แต่สายตากลับตรึงให้ภูตะวันมองเข้าครอบครองสองปทุมงามอวบอิ่มด้วยลิ้นและปาก ชายหนุ่มกัดกินอย่างตะกรุมตะกราม จนปทุมงามทั้งสองข้างเปียกชื้น“อุ้ย! คุณเกลขา เบาๆ ซิคะ” ภูตะวันร้องเรียงเกเบรียลเสียงหวานเชื่อม สองมือเรียวสั่นระริกโอบกอดร่างใหญ่ไว้ด้วยความรัก ใบหน้าร้อนผ่าว หน้าท้องแบนราบขมวดเป็นเกลียว ลมหายใจหอบพร่า กายบางแอ่นโค้งเหมือนคันศร ทรวงสล้างถูกขบเม้มกลืนกินราวกับว่ามันเป็นอาหารทิพย์ที่กินได้ไม่รู้จักอิ่ม“ก็มันหวานนี่จ๊ะตะวัน อื้ม...” ริมฝีปากหนาขบเม้มกลืนกินผิวเนื้อเนียนนุ่มและหอมหวานอย่างหลงใหล ทุกหนแห่งที่เขาประพรมจุมพิตไป เหมือนกับถ่านไฟร้อนๆ ลามเลียทาบไปบนผิวเนียนดุจไข่มุกปลายลิ้นสากร้อนลากไล้หมุนวนอยู่ตรงสะดือสวย สองมือฟอนเฟ้นสะโพกหนั่นแน่นและลำขาเสลา บ้างก็เคลื่อนไปทักทายกุหลาบสีสวยแผ่วเบาเหมือนกับผีเสื้อโบยบินปากหนาลากขบเม้มลงไปเรื่อยๆ ทั่วร่างงามที่ตอนนี้เปิดเผยให้เขาได้เห็นทุกสัดส่วน ผิวเนื้อขาวเนียนและนุ่มดุจใยไหม ปทุ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22

บทล่าสุด

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 86 - จบ

    “ไม่นะตะวัน ไม่นะคนดี ฉันขอโทษ ฉันรักตะวันนะ รักมากด้วย แต่ฉัน...ฉันพูดไม่ออก” เกเบรียลพูดรัวเร็ว จนไม่รู้เลยว่าตัวเองได้หลุดปากคำว่ารักไปแล้วภูตะวันยิ้มกว้าง รอคอยว่าชายหนุ่มจะพูดอะไรกับเธอต่อไป ดวงตากลมโตเป็นประกาย ใบหน้าขาวสวยแดงระเรื่อ“ฉันขอโทษนะตะวัน ฉันรักตะวัน...ตะวันอย่าทิ้งฉันไปนะ ฉันคงจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ” แขนใหญ่รัดร่างบางเข้าหา“แต่งงานกับฉันนะตะวัน”“คุณเกลรักตะวันและจะแต่งงานกับตะวันจริงหรือคะ”“ฉันระ...ระ...” พอมาถึงตอนนี้คำว่ารักมันก็เริ่มจะติดที่ปากอีกแล้ว“ถ้าไม่บอกรักให้ตะวันได้ยินชัดๆ อีกครั้งตะวันไม่แต่งงานด้วยจริงๆ นะ” ภูตะวันขู่กลับบ้าง“ก็ได้...เอ่อ...”“ถ้าคุณเกลอายนะคะ พูดใกล้ๆ หูให้ตะวันได้ยินคนเดียวก็ได้”ภูตะวันให้ทางเลือก เพื่อไม่ให้คนที่รักอายจนเกินไป เพราะแค่นี้ใบหน้าเกเบรียลก็แดงเป็นกุ้งต้มไปเรียบร้อย สองแขนที่โอบรอบเอวก็สั่น มือที่นาบอยู่ด้านหลังก็เย็นจนเธอสัมผัสได้ปากหนาร้อนแนบชิดใบหูนุ่ม เขาไม่เคยที่จะรู้สึกแบบนี้เลย มันอายและเขินยังไงก็ไม่รู้ ใบหน้าก็ร้อนผ่าวหัวใจเต้นแรงและเร็วราวกับจะทะลุออกมาจากอกเกเบรียลสูดลมหายใจเข้าปอด หลับตาลง แล้วก็เอ

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 85

    “ให้มันแน่เถอะตะวัน ถามคนนั้นหรือยังละ ว่าเขาให้ตะวันนอนบ้านตรีหรือเปล่านะ” ตรีประดับบุ้ยใบ้ไปที่ชายหนุ่มที่ยืนหน้าเครียดเคร่งขรึม จ้องมองภูตะวันอย่างน้อยใจ ตัดพ้อ ต่อว่า“ก็ช่างเขาซิ คุณเกลกับตะวันไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ตะวันก็แค่หลงเดินเข้าไปในเส้นทางที่ไม่ถูกไม่ควร แต่ตอนนี้เรื่องราวทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปแล้ว ตะวันจะอยู่กับตรี กับน้าวี”“ใช่ แม่ก็ไม่ยอมให้หนูกับตะวันไปไหนอีก เราจะอยู่กันตามประสา แม่ลูกหลาน ใช่ไหมตะวัน”“ใช่คะน้าวี”คำตอบของหญิงทั้งสามคนทำเอาเฟดเดอริโกที่ดีใจตีปีกผับๆ ว่าได้คนที่รักกลับคืนมาเริ่มจะเดือดร้อน แค่ตรีประดับห่างกายเพียงแค่สองสามวันนี้เขาก็แทบทนไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าคืนนี้ไม่ได้กอดหญิงสาวมีหวังลงแดงตายแน่ สมองอันชาญฉลาดเริ่มคิดหาทางออกให้กับตัวเองใบหน้าคมหันไปหาเกเบรียล ที่มีสีหน้าเหมือนเขา แต่ดูท่าว่าจะรุนแรงมากกว่า แล้วก็ให้ยิ้มกว้าง เขาไม่รู้ว่าหนุ่มสาวคู่นี้มีเรื่องอะไรกัน ถึงได้ทำให้ภูตะวันงอน แต่คิดว่าตัวเองน่าจะช่วยได้บ้าง ไม่มากก็น้อยละ แล้วค่อยฉกตัวตรีประดับไป เฟดเดอริโกค่อยๆ ทบทวนในสิ่งที่ได้ยินทุกสิ่งทุกอย่างช้าๆ แล้วก็ให้ยิ้มกว้างมากยิ่งขึ้นตรีป

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 84

    “รักจนยอมกลายเป็นครอบครัวเดียวกับตรี และแม่ของตรีนะหรือคะ” ศีรษะทุยส่ายเบาๆ อย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน“พี่เฟดรักตรีมากแค่ไหนคะ มากพอที่จะเรียกแม่ของตรีว่าแม่ไหม”“ได้ซิตรี” คำตอบที่ออกจากปากหนา ทำเอาคนที่ได้ยินถึงกับอ้าปากค้างอย่างไม่เชื่อ เพราะกลัวว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่นั้นเพราะเธอหูแว่วไปเอง แต่เฟดเดอริโกก็ย้ำให้ได้ยินชัดเจนอีกครั้ง ใกล้ๆ กับหู“ได้ซิตรี เพื่อตรีพี่ยอมหมดทุกอย่างเลยจ้ะ ที่รัก” ปากหนาประทับบนใบหูนุ่ม พร้อมกับคำพูดมั่นคงและหนักแน่น“เพียงแค่พี่ขอเวลาตรีสักหน่อยได้ไหม ให้พี่ได้ทำใจและมีความกล้า แล้วอีกไม่นานตรีก็จะได้ยินและได้เห็นว่าพี่ลืมหมดสิ้นความแค้นที่มี และให้ความเคารพรักแม่ของตรี เหมือนกับแม่ของพี่คนหนึ่ง”“พะ..พี่เฟดพูดจริงๆ หรือคะ ตรีไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” ตรีประดับถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและแหบพร่า น้ำตาเอ่อล้นคลอเบ้าและไหลลงอย่างรวดเร็ว แต่คราวนี้ไม่ใช่เพราะความเจ็บปวดอีกแล้ว แต่มันคือความสุขที่เธอไม่คาดคิดว่าจะได้รับ“จริงซิ พี่เคยโกหกตรีหรือ”“เคยซิคะ หลายครั้งด้วย”คำตอบของตรีประดับทำเอาเฟดเดอริโกหน้าม้าน แต่ก็พยักหน้ารับ “งั้นตอนนี้ตรียอมคืนดีกับพี่แ

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 83

    “ตรีอยู่กับคุณเฟดค่ะ เห็นบอกว่าอยากจะคุยอะไรๆ กันนิดหน่อย”สิ้นเสียงภูตะวันเจสันที่ยังชะเง้อคอรอคอยลูกเลี้ยงก็รีบเดินไปที่ประตู แต่เขาก็หยุดชะงักลงเมื่อได้ยินน้ำเสียงหวานนุ่มจากปากคู่ชีวิต“ไม่ต้องหรอกค่ะเจสัน ปล่อยให้สองคนนั้นเขาเคลียร์เรื่องของเขาเถอะ”“แล้ววี...”“ไม่หรอกค่ะ วีคิดได้แล้ว และก็ได้แต่หวังว่าหลานชายนอกไส้ของคุณ จะรักและดูแลลูกสาวของวีให้ดีที่สุด และมีความสุขที่สุดเท่านั้นก็พอค่ะ”“มีอะไรกันหรือเปล่าคะน้าวี” ภูตะวันถามอย่างงงๆ ตาก็มองน้าสาวสลับกับเจสัน และก็หันไปมองชายหนุ่มที่นั่งนิ่งเงียบอยู่มุมหนึ่งของห้องแล้วก็เมินหน้าหนี สองแขนโอบรอดร่างน้าสาวอย่างรักใคร่และคิดถึง“เปล่าๆ จะลูก ว่าแต่ตะวันสบายดีใช่ไหมลูก แล้วหนูจะมาพาพักกับน้าที่บ้านด้วยใช่ไหม”“ค่ะน้าวี ตะวันจะแย่งตัวน้าวีจากลุงเจสันมานอนกอดให้ฉ่ำปอดเลย” ภูตะวันยิ้มหวานเชื่อม และสายตาก็จ้องมองไปเกเบรียลได้ยินภูตะวันภูแค่นั้นเกเบรียลก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเก้าอี้ที่เขานั่งอยู่เมื่อครู่ล้มลงดังปังใหญ่ ใบหน้าหล่อคมบึ้งตึงขึ้งเครียดและแดงก่ำ ดวงตาเป็นประกายสีแดงเข้ม ลมหายใจหอบเร็วภูตะวันเลิกคิ้ว “มีอะไรหรือเปล่าคะค

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 82

    ใบหน้าคมคร้ามแดงก่ำ แล้วดวงตาคมดุคู่นั้นเป็นประกายแข็งกร้าว ทั้งโกรธเกรี้ยวและน้อยใจ ร่างใหญ่เดินลิ่วๆ มาหาตรงที่เธอกับตรีประดับยืนอยู่ เท้าเรียวยาวก้าวถอยหลังอย่างช้าๆ“มีอะไรตะวัน” ตรีประดับเอ่ยถามเพื่อนอย่างแปลกใจ ก็เมื่อครู่ภูตะวันเป็นคนชวนเธอเอง แล้วก็ยังลากเธอเดินลิ่วๆ มาจนเธอหัวแทบคะมำไปข้างหน้า แต่อยู่ๆ ก็หยุดแล้วยังพาเธอเดินไปด้านหลังเฉยเลย“คือ...”“ให้ฉันเป็นคนตอบแทนดีกว่าไหมตรีประดับ” เสียงที่ถามอยู่ใกล้ๆ พร้อมกับมือใหญ่จับเข้าที่แขนเรียวยาวและดึงจนร่างบอบบางถลาเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งตรีประดับรู้สึกเหมือนกับว่าลำคอแห้งผาก จนต้องรีบกลืนน้ำลายลงคอ แต่มันก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเลย หัวใจเธอยังคงเต้นแรงและเร็ว ราวกับกำลังจะทะลุออกมาจากทรวง ปลายมือปลายเท้าเย็นเฉียบ ขณะปลดมือใหญ่ออกจากแขนทั้งที่รู้ว่า ถึงจะทำอย่างไรก็ไม่สามารถหลุดจากคีมเหล็กที่คีบอยู่ก็เถอะ“ปะ...ปล่อยตรีนะพี่เฟด เราสองคนไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วนะ พี่จะมาหาเรื่องอะไรกับตรีอีก”“แน่ใจหรือตรี ฉันว่าเธอยังติดค้างฉันอีกเยอะเลยนะ” เฟดเดอริโกถามยิ้มๆ ตอนที่ได้เห็นร่างบอบบางของคนที่รักเดินตรงไปที่เคาท์เตอร์เช็กอิน เข

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 81

    ไม่....เขายอมให้เป็นแบบนี้ไม่ได้ เขาจะต้องตามตัวตรีประดับให้เจอ ไม่ว่าหญิงสาวอยู่ที่ไหน สุดสายปลายฟ้า ก็จะต้องตามหาให้เจอ และบอกให้เธอรู้ว่าเขายอมแพ้แล้ว...ยอมให้ละทิ้งทุกสิ่ง ขอเพียงแค่ให้หญิงสาวอยู่ในอ้อมแขนเขาตลอดไปก็พอ“ตรีจะไปเมืองไทย เขาคงจะไปหาตะวันที่นั่น” ภารวีพูดเสียงเบา“ไม่จริง คุณเอาอะไรมาพูด ในเมื่อตะวันอยู่ที่นี่”“คุณว่าไงนะคุณเฟด” ร่างบางถึงกับทรุดกองกับพื้นอีกครั้ง ความจริงจากปากเฟดเดอริโกพรั่งพรูเหมือนกับสายน้ำหลาก ให้ภารวีถึงกับร้องเรียกหายาดม ใบหน้าเธอขาวและซีดเผือด“ต...รีแม่ขอโทษลูก แม่ขอโทษ เพราะแม่ถึงทำให้ลูกเป็นแบบนี้ใช้ไหม” ภารวีร้องไห้คร่ำครวญ เมื่อคิดว่าตรีประดับคงจะทำอะไรเพื่อช่วยภูตะวันจนถึงขั้นเอาตัวเข้าแลก เพื่อจะได้ช่วยเหลือญาติสาว...และคนที่ลูกสาวเธอเลือกขอความช่วยเหลือก็คือชายหนุ่มตรงหน้า ที่คอยจ้องตะครุบอยู่แล้ว“ตามตรีกลับมาให้ได้นะคุณ บอกแกด้วยว่าฉันรักแก แม่คนนี้รักแก” ภารวีจับมือใหญ่ของสามีไว้และจ้องมองเฟดเดอริโกด้วยสายตาวิงวอนขอร้อง“ไม่ครับ” ภารวีและเจสันกำลังจะต่อว่าชายหนุ่มไป แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่ตามมาก็ทำให้ทั้งคู่ยิ้มได้“คำพูดเหล่านี้ ค

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 80

    สะโพกสอบกดรั้งจมลึกหายไปในเส้นทางสวาทร้อนรัวเร็วถี่ยิบ ทั้งหนักหน่วงและรุนแรง เพียงไม่นานสองร่างก็สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน เสียงร้องหวานเชื่อมและแหบห้าวดังพร้อมๆ กันกายบางฟุบลงบนขอบอ่าง โดยมีร่างใหญ่ตามติด ลมหายใจของทั้งคู่หอบกระเส่า เป็นครู่ใหญ่กว่าที่เกเบรียลจะฟื้นตัว ช้อนร่างบางไปวางในอ่างอาบน้ำใหม่อีกครั้งสองมือบีบนวดและกายบางแผ่วเบา ผ่อนคลายความเมื่อยล้าให้ ก่อนที่เขาจะอุ้มร่างภูตะวันขึ้นและนำพาเธอไปมอบรักใหม่อีกครั้ง...อีกครั้งและอีกครั้ง...บนเตียงนอนใหญ่ ก่อนทั้งคู่จะนอนหลับไปในอ้อมกอดของกันและกันตรีประดับพาร่างบางของตัวเองเดินกลับเข้าไปในร้านอาหาร เธอกวาดตามองหาหญิงและชายที่เธอเรียกว่าพ่อแม่ และเธอก็ได้พบร่างของภารวีและเจสันนั่งอยู่ตรงมุมหนึ่งของห้อง หญิงสาวเดินไปหยุดตรงหน้าของทั้งสองคน“แกมาที่นี่ทำไมอีกตรีประดับ” ภารวีเอ่ยถามลูกสาว ความเจ็บปวดและเจ็บใจยังไม่ห่างหายไปจากสมองและจิตใจ“ตรีแค่จะมาลาแม่นะคะ”“แกจะไปอยู่กับ...” ภารวีถามอย่างเจ็บปวดใจ“ไม่ใช่หรอกค่ะแม่ ตรีจะไปเมืองไทย” ตรีประดับพูดขัดขึ้นก่อนที่มารดาจะพูดจบ มือเรียวยื่นสมุดโน้ตเล่มเล็กส่งให้มารดา“ตรีแค่จะเอาน

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 79

    “เธอไม่คิดถึงฉันหรือไงคนดี เห็นกลับเอาซะเย็นเชียว ไม่รู้หรือว่าฉันเป็นห่วง และที่สำคัญคือ...ฉันคิดถึง”“จริงหรือคะ คุณเกลคิดถึงตะวันจริงๆ เหรอ ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเลย” นิ้วเรียวคีบจมูกโด่งแผ่วเบา ใบหน้าก็ยิ้มหวานดวงตาเป็นประกายหวานเชื่อมไม่แพ้กัน“ทำอย่างไรเธอถึงจะเชื่อละตะวัน”“อืม...ทำยังไงนะหรือคะ” ใบหน้าขาวสวยแหงนไปด้านหลัง ให้ใบหน้าคมประทับไปบนลำคอระหงเรื่อยลงไปตามแอ่งชีพจร จนถึงปทุมถันอวบอิ่มสีขาวนวลผ่องตัดกับปลายยอดสีชมพูเข้ม ที่ชูช่ออวดความสวยงามให้กับเกเบรียลได้เห็นชายหนุ่มลูบไล้มือไปบนลำตัวเนียนนุ่มและช้อนทรวงสล้างขึ้นมา ใบหน้าคมซบซุกระหว่างสองเต้า และค่อยๆ เคลื่อนไปประทับบนยอดบัว ปลายลิ้นตวัดไล้หยอกล้อกับปลายยอดถันสีชมพูเข้มอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่เขาจะตวัดมันเข้าปากปลายนิ้วเรียวยาวจิกไปบนลำคอแกร่ง กดให้ศีรษะทุยแนบชิดกับทรวงสล้างมากที่สุด เสียงครางหวานเชื่อมดังจากปากนุ่มอวบอิ่ม“คืนนี้คุณเกลก็จะรักตะวันตลอดทั้งคืนดีไหมคะ”“ฉันนะไหวอยู่แล้ว กลัวแต่ว่าตะวันจะไม่ไหวนะซิ เอวบางร่างน้อยแบบนี้ ลดพัดทีเดียวก็ปลิวแล้ว”“งั้นคุณเกลก็ต้องจับไว้แน่นๆ ตะวันกลัวจะปลิวไปตามลมอย่างที่คุณเกลบอ

  • ปรารถนาเถื่อนอสูรร้าย   chapter 78

    ตรีประดับเดินเข้าไปในห้องนอน เริ่มต้นเก็บข้าวของส่วนตัวที่จำเป็นต้องใช้ หนังสือเดินทางบอกว่ายังคงเหลือระยะเวลาให้เธอได้ใช้อีกหกเดือนถึงจะทำไม มันก็คงพอให้เธอรักษาตัวรักษาใจ ผ้าเช็ดหน้าสีขาวปักเป็นรูปดอกทานตะวันสีสวยสดหล่นออกจากตู้ผ้า มือเรียวยกมันขึ้นมาประทับแนบอกอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะวางไว้ที่เดิมจำได้ว่าผ้าผืนนี้แม่ปักและถักริมอยู่หลายวัน เพื่อจะส่งไปให้เป็นของขวัญวันเกิดภูตะวันอายุครบสิบห้าปี แล้วเธอแอบขโมยมันมา พอแม่รู้เท่านั่นแหละก็ลงมือทุบตีเธอเป็นการใหญ่ ตรีประดับยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อนึกถึงเรื่องราวในอดีต ข้าวของใช้หลายชิ้นที่แม่บรรจงทำส่งไปให้หญิงสาวทุกๆ ปี แต่ไม่เคยมีให้ลูกสาวคนนี้เลยสักครั้งแม่มอบรักให้ภูตะวันซึ่งเป็นเพียงแค่หลาน มากกว่าเธอซึ่งเป็นลูกสาวเสียอีก แม้ว่าเธอจะพยายามไม่คิด พยายามเข้าใจ ว่าที่แม่ทำไปเพราะรักและเป็นห่วงหลาน แต่ทำไมแม่ไม่เคยมองมายังเธอบ้าง มองว่าเธอเองก็โหยหาความอบอุ่นไม่แพ้ภูตะวันตรีประดับเก็บข้าวของจนหมด และเดินไปนอนบนเตียงเล็กๆ ที่อยู่ชิดมุมห้อง ปล่อยให้น้ำตาไหลออกไปอย่างไม่คิดที่จะยกมือขึ้นเช็ด หญิงสาวหลับไปอย่างเหนื่อยทั้งที่ยังมีคราบน้ำตาเต็มใบห

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status