Share

ของขวัญล้ำค่า

last update Last Updated: 2025-04-04 20:45:25

หญิงสาวร่างผอมซูบนอนมองเพดานห้องพักผู้ป่วยพิเศษอย่างเลื่อนลอย

‘Bed Rest!’

นั่นคือคำสั่งล่าสุดที่เธอเพิ่งได้รับจากแพทย์เจ้าของไข้ แม้จะเคราะห์ดีที่ผลจากอุบัติเหตุรถชนไม่ได้ร้ายแรงหรือทำให้เธอแท้งอย่างที่ควรเป็น แต่กระนั้นเธอก็ยังต้องนอนนิ่งๆ เพื่อรอดูอาการจนกว่าจะพ้นระยะอันตรายของการตั้งครรภ์ ซึ่งมันช่างน่าอึดอัดสิ้นดีสำหรับคนที่เคยขยับร่างกายได้อย่างอิสระและช่วยเหลือตัวเองได้ แต่ตอนนี้กลับต้องมานอนแบ็บนิ่งๆ รอคอยวันเวลาที่ผ่านไปอย่างไร้จุดหมาย หลับเพราะฤทธิ์ยา และตื่นมาพร้อมคราบน้ำตาจากความฝัน ต้องรอคอยความช่วยเหลือแม้ในเรื่องง่ายๆ ในชีวิตประจำวันเช่นการกินอาหาร หรือการเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อขับถ่าย ทำธุระส่วนตัวก็ยังต้องพึ่งคนอื่น แล้วไหนจะต้องขาดเรียนอีกล่ะ

แม้อาการต่างๆ ทางร่างกายจะเริ่มดีขึ้นบ้างแล้วเพราะได้รับการดูแลอย่างดีจากหมอ พยาบาล ยุทธนา และเจ้าของไข้อีกคนที่หมั่นมาเยี่ยมไข้ทุกวันไม่ได้ขาด แต่สภาพจิตใจของเธอกลับหดหู่ สิ้นหวัง ยังไม่มีทีท่าจะกลับมาเป็นปกติได้อย่างเดิมร้อยเปอร์เซ็นต์

มือเรียวสวยวางทาบที่หน้าท้องที่เริ่มนูนขึ้นนิดๆ ของตัวเองแล้วลูบไปมาอย่างครุ่นคิด บางครั้งก็มี
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ไม่ว่านานเท่าไรเขาก็จะรอ...

    “ปล่อยนะ...คุณเป็นใคร มายุ่งอะไรด้วย อย่ามาแตะต้องตัวฉัน อย่ามายุ่ง ฮือ...ออกไปสิ...โอ๊ะ...โอ๊ย!”จู่ๆ คนไข้สาวก็รู้สึกจุกเสียด การขยับกายพยายามจะดิ้นหนีอ้อมกอดอบอุ่นนั้นทำให้ร่างกายที่ยังฟื้นตัวไม่เต็มร้อยร้าวระบมขึ้นมาอีกครั้ง แม้กระนั้นเธอก็ยังกัดฟันกำหมัดทุบอีกฝ่ายอย่างคลุ้มคลั่ง แต่เขาก็ทนยอมให้เธอทำร้ายโดยไม่ปริปากอะไร จนกระทั่งหญิงสาวเหนื่อยล้าและหยุดทุบไปเองในที่สุด ร่างอ่อนแรงหอบหายใจสะท้านพลางซบลงที่อกของอีกฝ่ายอย่างสิ้นฤทธิ์ เสียงสะอื้นไห้อย่างน่าสงสารทำให้ดวงตาสีเทาหม่นทอดมองอาการนั้นของเธออย่างเห็นใจ“ผมไม่รู้ว่าคุณเจอปัญหาหนักหนาสาหัสอะไรมา”เขาปลอบประโลมเสียงทุ้มนุ่ม มือใหญ่ลูบแผ่นหลังที่สั่นสะท้านของอีกฝ่ายแผ่วเบา “แต่ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ในตัวมันเอง เด็กคนนี้ไม่มีความผิดอะไร คุณไม่มีสิทธิ์ตัดสินประหารชีวิตใคร...”“แล้วฉันล่ะ ฉันผิดอะไร ทำไมถึงต้องโดนตัดสินโทษประหารแบบนี้ ไม่ยุติธรรมเลย ไม่ยุติธรรมสักนิด ทำไมมีแต่ฉันคนเดียวที่ต้องเป็นฝ่ายสูญเสีย...” วิศราเอ่ยเสียงสั่นเครือปนสะอื้น ร่างผอมบางสั่นสะท้าน น้ำตาอุ่นร้อนรินไหลรดอกอุ่นของบุรุษแปลกหน้าอย่างไม่อายเสียพ่อให้คนอื

    Last Updated : 2025-04-04
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   สัญญาได้ไหม...

    ‘หยุด-ทา-หน้า’เขาเลยจำต้องยอมให้ฝ่ายนั้นออกสำเนียงตามที่ถนัดปากและกลายเป็นคุณยอร์ชตั้งแต่วันนั้น แต่ก็ไม่วายแอบค่อนขอดแม่เพื่อนสาวในใจ เพราะกับวิศราแล้ว อลันกลับฝึกออกเสียงชื่อจริงของเธอได้ค่อนข้างชัดกว่า แต่กระนั้นแม่เพื่อนสาวก็ไม่ไว้ใจให้อีกฝ่ายเรียกชื่อเล่นภาษาไทยของตัวเอง ด้วยเกรงว่าอีกฝ่ายจะออกเสียงเพี้ยนจากส้มเป็น ‘ส้วม’ เข้าให้ จึงให้อีกฝ่ายเรียกว่า ‘วีวี่’ (Vivi) แทน“แยม...เอ๊ย! ผมก็ดีใจมากครับที่ได้พบคุณ” คนพูดแอบหันมาขยิบตาให้เพื่อนสาว “ที่จริงผมก็สบายเหมือนเคยแหละครับ ไม่เหมือนใครบางคนแถวนี้ ที่สบ๊ายสบายกว่า เพราะมีคนดูแลใกล้ชิดเป็นพิเศษจนหน้าตาสดใสขึ้นแบบนี้...”ใบหน้าหล่อเหลาเจือสีแดงระเรื่อขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนหันไปเอ่ยกับหญิงสาวข้างๆ กาย “รอผมตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวผมไปเอารถมารับที่นี่”“บอกแล้วไงคะว่าฉันกลับเองได้” วิศราหันไปบอกชายหนุ่มคู่กรณี เธอพยายามบอกเขาเป็นล้านรอบแล้วว่าเธอไม่ติดใจเอาเรื่องแล้ว และเขาไม่จำเป็นต้องมาตามรับผิดชอบอะไรเธออีก“ผมรู้ แต่ผมอยากไปส่ง คุณรอตรงนี้ก่อน...ฝากเธอด้วยนะครับคุณยอร์ช” ไม่รอให้อีกฝ่ายตอบ ร่างสูงโปร่งสง่างามก็เดินไปทางที่จอดรถวีไอพีที

    Last Updated : 2025-04-04
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ใครคือพ่อของเด็ก

    แววตาคาดคั้นเจือด้วยความปวดร้าวคู่นั้นทำให้เขาจำต้องรับคำอย่างหนักใจ “เออๆ ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่บอกเรื่องนี้กับใครทั้งนั้น แต่แกคิดว่าจะปิดที่บ้านได้นานแค่ไหนกัน ในเมื่อ เอ่อ...ท้องแกต้องโตขึ้นทุกวัน สักวันคนที่บ้านก็ต้องรู้...”“ถ้าฉันไม่พูด แกไม่พูด ก็จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้ทั้งนั้น เพราะว่า...” ดวงตาคนพูดแสดงถึงความเด็ดเดี่ยวแรงกล้า “ฉันจะไม่กลับไปเมืองไทยอีกแล้ว”“ไอ้ส้ม!” ยุทธนาอุทานเสียงหลง “แกพูดอะไรน่ะ พูดเล่นใช่ไหม ไม่กลับเมืองไทยเนี่ยนะ จะบ้าเหรอ บ้านแกอยู่ที่นั่น ขืนไม่กลับพ่อแกคงยอมหรอก”“แต่มันก็ยังดีกว่าทำให้พ่อขายหน้าด้วยการหอบลูกไม่มีพ่อกลับไปประจานตัวเองไม่ใช่เหรอ” หญิงสาวพยายามกดความขมปร่าที่แล่นมาจุกอก ดวงตาร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงสีหน้าผิดหวังรุนแรงของบิดา“ส้ม...แกเห็นฉันเป็นเพื่อนแกหรือเปล่า” ยุทธนาสูดหายใจเข้าปอด มองหน้าเพื่อนรักด้วยสายตาจริงจัง “ถ้าแกยังเห็นว่าเราเป็นเพื่อนสนิทกัน บอกฉันได้ไหมว่า...ใครคือพ่อของเด็ก”ริมฝีปากอิ่มสวยเม้มแน่น ทว่าแววตาที่แข็งกร้าวเจือด้วยร่องรอยแห่งความปวดร้าวทำให้คนตั้งคำถามหายใจสะดุด“ฉันเห็นแกเป็นเพื่อนเสมอ แต่...ฉันไม่อยากจะพูดหรือค

    Last Updated : 2025-04-04
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   น้องสาวต่างแม่

    “เอ๊ะ! คะ...คุณส้ม!”ราวกับสายฟ้าฟาดเปรี้ยงลงมาที่ร่าง รอยยิ้มเอ็นดูมลายหายไปจากใบหน้าสวยหวานในชั่วพริบตาหลายปีที่ไม่ได้พบกันดูเหมือนว่าจะไม่ได้ทำให้ผู้หญิงคนนั้นเปลี่ยนแปลงไปเลยสักนิด ‘ปุริมา’ แม่เลี้ยงที่เธอแสนชิงชังยังคงสาวและสวยสง่าไม่ต่างจากวันนั้น ไม่สิ! คนตรงหน้าดูดีกว่าวันนั้นด้วยซ้ำ แน่ละ ในเมื่อบิดาของเธอทั้งรักและทะนุถนอมอีกฝ่ายยิ่งกว่าอะไรดี ดวงตาคู่งามฉาบด้วยไอเย็นเยียบยามมองไปยังร่างป้อมของเด็กหญิงวัยสี่ขวบในชุดนักเรียนอนุบาลน่ารัก ริมฝีปากบางเฉียบเม้มเข้าหากันแน่นเมื่อนึกถึงสถานะของเด็กน้อยตรงหน้าที่เธอไม่อยากจะยอมรับน้องสาวต่างแม่!‘ฮัลโหล...ส้มเหรอลูก รู้ไหมว่าตอนนี้ลูกมีน้องสาวแล้วนะ เดี๋ยวพ่อส่งรูปน้องไปให้ดูในไลน์ น้องน่ารักมากๆ แก้มยุ้ยเหมือนลูกตอนเด็กๆ เลย...’เสียงที่ทั้งเห่อทั้งตื่นเต้นของบิดากระชากหัวใจคนเป็นลูกให้ด่ำดิ่งสู่ห้วงอเวจีทันใดดวงตาหวานเจือเศร้าทอดมองหน้าจอโทรศัพท์ที่มีภาพครอบครัวสุขสันต์ของบิดาตนเอง พร้อมด้วยสมาชิกตัวน้อยคนใหม่ที่เพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่ถึงสัปดาห์ในอ้อมแขนของวิศรุตอย่างเหม่อลอยน้องสาว! ในที่สุดเธอก็ได้น้องสาวต่างแม่ และกลายเป็นหมา

    Last Updated : 2025-04-04
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   เซอร์ไพรส์

    ‘เด็กคนนั้นคลอดแล้ว...ในที่สุดพ่อของฉันก็มีลูกคนใหม่กับผู้หญิงคนนั้น เขากำลังมีความสุขกับครอบครัวใหม่ที่ไม่มีฉันรวมอยู่ด้วย ฉันไม่เหลือใครอีกแล้ว ไม่เหลือใครเลย...’เสียงอ่อนล้าเจือรอยสะอื้นของอีกฝ่ายบีบหัวใจคนฟังให้อ่อนยวบ อลันลูบแผ่นหลังของเธอเบาๆ อย่างปลอบขวัญ‘ใครว่าไม่เหลือล่ะ’ มือใหญ่จับมือเรียวงามมาวางลงที่หน้าท้องนูนเบาๆ ‘นี่ไง กำลังใจของคุณอยู่ในนี้แล้วคุณก็ยังมีผมอยู่อีกทั้งคน ผมจะอยู่เคียงข้างคุณกับลูกเสมอนะ อ้อ! แล้วคุณก็ยังมียอร์ชชี่เพื่อนรักของคุณอีกคนด้วยไง อย่าพูดให้เขาได้ยินเชียวละว่าไม่มีใคร ไม่งั้นคุณได้หูดับไปทั้งวันแน่ๆ’ คนพูดหัวเราะเบาๆ เมื่อเอ่ยถึงเพื่อนรักของเธอที่เขามองออกในที่สุดว่าอีกฝ่ายมีรสนิยมที่แท้จริงเช่นไร ทว่าอลันก็ไม่เคยรังเกียจ ตราบใดที่อีกฝ่ายไม่คิดจะจับเขากินตับแทนมื้อค่ำ‘พวกเราจะอยู่ข้างๆ คุณเสมอ และเราจะผ่านทุกอย่างไปพร้อมๆ กัน ไม่ว่าสิ่งนั้นจะดีหรือร้ายก็ตาม ผมสัญญา’คำสัญญาที่ออกจากปากของเขาทำให้คนฟังอบอุ่นในใจ คลายความเศร้าลงได้บ้างทว่ายามนี้เจ้าของคำสัญญาอยู่ห่างไกลถึงอีกซีกโลก ทำให้หัวใจดวงน้อยเคว้งคว้างเมื่อต้องเผชิญหน้ากับศัตรูตามลำพัง

    Last Updated : 2025-04-04
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ผู้หญิงใจง่าย!

    “ผู้ชายค่ะ แต่ไม่ได้แจ้งชื่อ คือ...ดิฉันถามแล้วนะคะ แต่เขาไม่ยอมบอก บอกแต่ว่าจะนั่งรอจนกว่าคุณจะมา”คำตอบยิ่งทำให้งุนงงหนัก เพราะการมาเมืองไทยของเธอเป็นการมาชนิดที่เรียกว่ากะทันหัน และไม่ได้บอกใครแม้แต่คนที่ทำงานหรือที่บ้าน แล้วใครกันที่ได้ข่าวไวขนาดนี้ หรือว่า...“อ้าว...นั่นไงคะ เขาเดินมาพอดี”วิศราหันขวับทันที ก่อนที่ดวงตาเรียวงามจะค่อยๆ เบิกกว้างขึ้น เมื่อได้เห็นร่างอันคุ้นตาของชายหนุ่มที่เดินตรงมาชัดๆ กว่าจะทันรู้ตัวเธอก็ถูกดึงเข้าไปสู่อ้อมแขนของอีกฝ่ายเสียแล้ว“เซอร์ไพรส์จ้า...” คำนั้นมาพร้อมกับการทักทายด้วยปลายจมูกที่ชนข้างแก้มทั้งสองของเธออย่างคนคุ้นเคย“แยมมี่! มาได้ยังไงน่ะ”“มีนกฮูกด่วนส่งข่าวมาที่ฮอกวอตส์น่ะสิจ๊ะว่ามาดามจะเสด็จกลับวันนี้ ไงยะ...กลับเมืองไทยมาไม่คิดจะบอกกันสักคำเลยนะ นี่แกยังเห็นฉันเป็นเพื่อนอยู่หรือเปล่าเนี่ย” ยุทธนาแยกเขี้ยวให้เพื่อนซี้“มาด่วนน่ะสิ เลยไม่ทันได้บอกใคร พอรู้ข่าวเรื่องคุณพ่อ จองตั๋วเครื่องบินได้ก็รีบบินมาเลย”“เออจริงสิ แล้วนี่อาการคุณลุงเป็นไงบ้าง คุณหมอว่าไง”“เพิ่งผ่าตัดเสร็จ ยังไม่ฟื้นเลย หมอบอกรอดูอาการก่อน ตอนนี้อยู่ไอซียู ยังเยี่ยมไม

    Last Updated : 2025-04-04
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   รางวัลสำหรับคนเก่ง

    “คะ อ๋อ...ใช่ค่ะ” พนักงานต้อนรับเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม “ไม่ทราบมีอะไรให้ดิฉันช่วยหรือเปล่าคะ”“คือว่า...ผมเป็นเพื่อนของเธอน่ะครับ” คำนั้นทำให้คนฟังไม่ติดใจสงสัย เพราะสตรีสาวสวยที่ทางผู้บริหารเบื้องบนได้กำชับให้ดูแลเป็นพิเศษระดับซูเปอร์วีวีไอพีก็เพิ่งมีเพื่อนชายมารอพบไปหยกๆ และชายหนุ่มที่มาใหม่นี่แม้จะมีลุคเซอร์ๆ กว่าคนแรกสักหน่อย แต่ก็ท่าทางดูดี สุภาพ แถมยังหล่อเท่เหมือนดาราหนังมากกว่าพวกสิบแปดมงกุฎ“คุณต้องการให้ทางเราโทร. ขึ้นไปแจ้งเธอไหมคะ”ปราบดานิ่งครุ่นคิด แน่นอนว่าถ้าโทร. ขึ้นไปแจ้งผู้หญิงคนนั้นคงไม่ยอมลงมาหรอก เผลอๆ เขาจะโดนไล่ตะเพิดเสียอีก และหากถามตรงๆ พนักงานสาวตรงหน้าคงไม่ยอมบอกเลขห้องพักของลูกค้าง่ายๆ แน่นอน “อย่าเพิ่งบอกเธอนะครับ คือ...พอดีผมกะว่าจะทำเซอร์ไพรส์ต้อนรับเธอนิดหน่อย” คนพูดแอบขยิบตานิดๆ อย่างคนขี้เล่นเพื่อให้สมบทบาท แล้วก็ได้ผล ดูเหมือนว่าพนักงานสาวจะคลายความระแวงสงสัย“แล้วคุณต้องการให้ทางเราช่วยยังไงดีคะ”“อืม...งั้นเอาอย่างนี้ดีกว่า รบกวนคุณช่วยเช็กอินห้องที่ติดกันหรือใกล้กับห้องคุณวิศราให้ผมห้องหนึ่งได้ไหมครับ”“ห้องที่อยู่ติดกันกับห้องคุณวิศราเป็นห้องสูทนะค

    Last Updated : 2025-04-04
  • ปราบร้ายซ่อนรัก   บ้านที่ไม่มีคุณมันเหงามากเลยรู้ไหม

    “อ้าว ถ้าไป ขากลับพรีมก็จะได้ซื้อขนมอร่อยๆ ไปฝากพี่สาวคุณแล้วก็เจ้าลูกปลาน้อยของพรีมด้วยไงคะ ไม่ได้เจอหลานตั้งหลายวันแล้ว คิดถึงจะแย่” พรีมโรสยิ้มอ่อนหวาน นี่เป็นอีกจุดที่ทำให้เธอชนะใจชายหนุ่มได้สำเร็จ ปราบดาเป็นคนรักพี่สาวและหลานสาวมาก หากเธออยากเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขา เธอก็ต้องรักคนทั้งสองด้วย ซึ่งที่ผ่านมาหญิงสาวก็ทำได้ดีพอสมควรทีเดียว“ตามใจคุณ ยายลูกปลาก็บ่นถึงน้าพรีมอยู่เหมือนกัน”“งั้นเราไปกันเลยไหมคะ” นางแบบสาวสอดมือเข้ามากุมมือแฟนหนุ่มไว้ โดยไม่ทันสังเกตแววตาเข้มขรึมของอีกฝ่ายที่แอบเหลือบมองไปทางลิฟต์ตัวนั้นอีกครั้งพลางถอนใจเบาๆ ก่อนยอมให้แฟนสาวจูงมือออกไปเอาเถอะ อย่างน้อยเขาก็ได้รู้แล้วว่าเธอพักห้องไหน ยังไงเขาก็ไม่ปล่อยให้เธอหนีไปได้อีกครั้งแน่นอน!“ฮัดเช้ย!” เสียงจามสนั่นทำให้บทสนทนาอย่างออกรสสะดุดลง “แหม สงสัยมีหนุ่มที่ไหนคิดถึงรึเปล่าน้า” ยุทธนาหรี่ตาแซวเพื่อนสาว“หรือไม่ก็คงมีใครกำลังนินทาอยู่ เฮ้อ...”“อะไรทำไมยะ มาถอนหายใจเฮือกๆ หนักอกหนักใจอะไรนักหนา หรือคิดถึงเรื่องพ่ออีก”“อืม...”“ไม่เอาน่า ก็บอกแล้วไงว่าพ่อแกอยู่ในมือหมอที่เก่งที่สุด ฉันเชื่อว่าท่านต้องปล

    Last Updated : 2025-04-04

Latest chapter

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ตกหลุมรักแต่แรกพบ

    “โอ๊ย! อูย...”เสียงใสๆ ร้องอย่างตกใจมากกว่าเจ็บ ทำให้ปราบดาต้องก้มลงมามอง ก่อนพบว่าสิ่งที่พุ่งชนเขานั้นคือ...เด็กหญิงตัวน้อยหน้าตาน่าเอ็นดูที่สุดคนหนึ่ง เมื่อดวงตาใสแจ๋วไร้เดียงสาคู่นั้นเหลือบขึ้นประสานกับดวงตาของเขา โลกทั้งใบก็พลันหยุดหมุนลงไปในห้วงวินาทีนั้นเองปราบดาไม่รู้ว่าความรู้สึกอบอุ่นประหลาดแผ่ซ่านไปทั่วร่างเขายามนี้มาจากไหน มันราวกับมีกระแสไฟอ่อนๆ แล่นผ่านร่างกายของเขาจนชาวูบวาบเหมือนถูกไฟชอร์ต ยามที่มือหนาสัมผัสข้อมือเล็กๆ ข้างนั้น เขาก็ไม่นึกอยากปล่อยคนตรงหน้าไปไหนอีกเลย ชายหนุ่มหาคำตอบไม่ได้ว่าทำไมถึงรู้สึกเช่นนี้มันเหมือนการตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบ และเขากำลังรู้สึกเช่นนั้นกับเด็กผู้หญิงแปลกหน้าคนนี้!“คุณลุงขา!”เจ้าตัวน้อยเขย่าแขนเขาเบาๆ ปากสีชมพูอ่อนจิ้มลิ้มเอื้อนเอ่ยเจื้อยแจ้วน่าฟัง เรียกสติที่กระเด็นกระดอนหายไปในห้วงอากาศให้กลับคืนมาสู่ร่าง เมื่อจักษุสัมผัสกับรอยยิ้มแสนจะคุ้นตาแต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหนของอีกฝ่าย หัวใจเขาก็ถูกบีบอัดแน่นจนหายใจติดขัด รู้สึกตื้อๆ ในอกแปลกๆ“ครับ หนูเจ็บตรงไหนหรือเปล่าลูก...” ปราบดาทอดเสียงอ่อนลงโดยไม่รู้ตัว ร่างสูงใหญ่ทรุดกายลงนั่งใ

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   แม้จะบอกให้ตัวเองหยุด

    “เออ ดีเหมือนกัน ฉันก็เพลียร่างจะแย่ ไปส่งแกก่อนเพราะเป็นทางผ่าน แล้วค่อยกลับไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านหนีมาค้างกับแกสักคืนสองคืน ไม่อย่างงั้นมีหวังคืนนี้หูเฉาแน่ ป๊ากะม้าฉันคงกรอกหูเรื่องหาทางไปขอแกเป็นลูกสะใภ้ทั้งคืนแน่” ยุทธนาทำหน้าสยอง“ตามใจ รีบไปกันเหอะ”ทั้งสองไม่ทันสังเกตเลยว่า ทันทีที่รถของพวกเขาแล่นออกไป รถคันหนึ่งก็ค่อยๆ เคลื่อนตามไปห่างๆ คนที่วิศราคิดว่ากลับไปแล้ว แท้จริงเขาเพียงแค่ทำให้เธอตายใจ รอจังหวะที่จะได้อยู่ตามลำพังกับเธอ เพื่อสะสางความข้องใจให้กระจ่างอีกครั้งปราบดากำพวงมาลัยแน่น เมื่อเห็นภาพความห่วงใยที่หนุ่มสาวทั้งสองมีให้แก่กัน หลังจากที่เขาโดนเอาคืนอย่างแสบสันต์ แต่เขาก็เอาตัวรอดมาได้ ชายหนุ่มจงใจเข้าไปนั่งกดดันเธอถึงในห้องอาหารนั่น และได้เห็นภาพเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น แต่น่าเสียดายที่ห้องนั้นเก็บเสียง แถมเพลงจีนด้านนอกก็เปิดคลอกลบทำให้เขาได้ยินไม่ถนัดว่าคนในห้องนั้นกำลังเจรจาอะไรกันบ้าง แต่จากภาพที่เห็นก็ไม่น่าจะเดาความสัมพันธ์ของวิศราและผู้ชายหน้าตี๋คนนั้นได้ยากนักว่าไปถึงขั้นไหน แต่ที่ทำให้เขาแทบจะพุ่งถลันเข้าไปด้านในคือ...ภาพที่หญิงสาวถูกชายแปลกหน้าคนนั้นตบห

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   งานเข้า

    ยุทธนารู้สึกขนที่ท้ายทอยลุกแปลกๆ เริ่มมีอาการหนังตาขวากระตุกถี่ๆ ส่งสัญญาณอันตราย เมื่อเห็นทีท่ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่แบบมีเลศนัยของบุพการี เขาหันไปสบตาพร้อมสะกิดขาเพื่อนยิกๆ ดูเหมือนวิศราเองก็รู้สึกแบบเดียวกัน“แต่ไม่เป็นไรนี่ รู้ตอนนี้ก็ไม่สายนี่นา ถ้าพวกลื้อรักใคร่ชอบพอกัน เดี๋ยวป๊ากับม้าจะได้ลองไปเจรจากับพ่อแม่อาหนูส้มให้ หมั้นหมายไว้ก่อน หรือจะหาฤกษ์ยกน้ำชากันเลยก็ยังได้”นั่นไง งานเข้า! ประโยคนั้นทำเอาคนเป็นลูกตาเหลือก เมื่อโดนบ่วงที่ตัวเองหามารัดคอ วิศราเองก็ถึงกับอึ้งไปชั่วขณะแต่พยายามไม่ออกอาการ“เดี๋ยวๆ ครับป๊า คือมันจะไม่เร็วไปหน่อยเหรอ”“ไฮ้...เร็วอะไรกัน ก็ไหนลื้อว่าคบกันตั้งแต่ก่อนไปอังกฤษ มันก็ผ่านมาตั้งห้าปีแล้ว ไม่เร็วหรอกน่า ช้าไปด้วยซ้ำ”“แต่ตอนนี้พ่อของส้มเขายังไม่ออกจากไอซียูเลย ผมว่าเรารอไปก่อนดีกว่า พวกเราเองก็ยังไม่รีบ จริงไหมส้ม”“อ้าว พ่ออาหนูส้มเข้าโรงพยาบาลเหรอ” นายยงยศหันไปถามว่าที่ลูกสะใภ้กำมะลอ ทำให้วิศราต้องรีบตอบรับอ้อมแอ้ม “ไม่เป็นไรๆ งั้นเดี๋ยวออกจากไอซียูเมื่อไหร่เราก็ค่อยไปเยี่ยมพ่อของหนูที่โรงพยาบาลแล้วกัน ถ้าได้ยินข่าวดีนี้ ป๊าว่าพ่อของหนูต้องอาการดีขึ

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   เกือบได้ลูกสะใภ้แถมหลานนอกไส้ฟรีแล้วไหมล่ะ

    ซาร่าผละออกจากอ้อมกอดของมารดาคลานเข่าเข้าไปยกมือไหว้อ้อนวอน ก่อนที่จะกราบลงแทบเท้าผู้เป็นบิดาที่ยืนนิ่งขึงปวดร้าวไปทั้งหัวอก ทั้งรักทั้งโกรธปะปนกันไป“ป๊าคะ หนูขอโทษที่ทำให้ป๊าผิดหวัง ถึงเฮียกวงจะเป็นแค่ลูกจ้างเรา แต่เขาก็รักและยินดีจะรับผิดชอบหนูกับลูก ป๊าให้โอกาสเราสักครั้งได้ไหมคะ”นายศักดิ์สิทธิ์สูดหายใจลึกๆ ก่อนที่จะยอมใจอ่อนรวบตัวบุตรสาวเข้ามากอดแล้วร่ำไห้ออกมาเป็นสัญญาณว่าเขาให้อภัยและยอมรับคำขอโทษนั้นแล้ว“อาเหมย ป๊าขอโทษนะที่บังคับลื้อ ป๊าขอโทษ...” เสียงสั่นๆ เจือสะอื้นละล่ำละลักเอ่ยไม่ขาดปากวิศรามองภาพตรงหน้าอย่างตื้นตัน เธอเองก็หวังว่าหากวันหนึ่งที่พ่อได้รู้ความลับที่เธอซุกซ่อนไว้ ท่านจะยอมให้อภัยแบบที่สองพ่อลูกตรงหน้ากำลังทำ และเธอคงจะดีใจมาก แต่ก็นั่นแหละ ตราบใดที่นายตัวร้ายนั่นยังอยู่และคอยตามราวีกันไม่เลิกรา เธอไม่มีวันบอกความลับนี้กับใครแน่สถานการณ์ตึงเครียดผ่อนคลายลงและผ่านพ้นไปเมื่อสามพ่อแม่ลูกขอตัวกลับไปจัดการกันต่อที่บ้าน ท่ามกลางความโล่งใจของยุทธนาผู้รอดพ้นจากการถูกจับคลุมถุงชนแบบไม่เต็มใจ ชายหนุ่มเข้ามาดูรอยแดงที่แก้มของเพื่อนสาวด้วยความห่วงใย“เจ็บมากไหมแก แก้

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   กลับตาลปัตร

    ก่อนที่ทุกคนจะทันได้ขยับตัว ร่างเพรียวระหงก็ปรี่เข้าหาชายอารมณ์ร้อนนั้นอย่างรวดเร็ว“หยุดนะ! นี่คุณจะทำอะไร” วิศรารีบคว้ามือของอีกฝ่ายไว้ไม่ให้ฟาดลงมาใส่สาวน้อยผู้น่าสงสารได้อีก“ปล่อยนะ มาจับมืออั๊วทำไม อั๊วจะสั่งสอนลูกอั๊ว คนอื่นไม่เกี่ยว”“สั่งสอนด้วยการตบตีทั้งๆ ที่ลูกกำลังท้องกำลังไส้เนี่ยนะ คุณเอาสมองส่วนไหนคิด” วิศราขึ้นเสียงใส่อย่างลืมตัว “ลูกคุณก็แค่ท้อง เธอไม่ได้เป็นฆาตกรฆ่าใครสักหน่อย ถ้าจะมีใครที่ผิดก็คงเป็นคุณต่างหากที่คิดแก้ปัญหาด้วยวิธีผิดๆ แบบนี้”“แล้วลื้อมายุ่งอะไรเรื่องในครอบครัวคนอื่นด้วย ปล่อยนะ” ชายมากวัยตะคอกใส่ และด้วยความโมโหเขาจึงพยายามดึงมือออกจากการเกาะกุมแต่หญิงสาวก็ไม่ยอมปล่อยง่ายๆ ทั้งสองจึงยื้อกันไปมาจนกระทั่งเพียะ! แม้จะเป็นเพียงปลายนิ้วแต่ความแรงมีผลทำให้หญิงสาวหน้าสะบัดตามแรงฝ่ามือ ใบหน้านวลใสชาวาบไปทั้งแถบ รอยแดงเห่อจางๆ ประดับที่แก้มชัด“ยายส้ม!” ยุทธนาเบิกตาค้าง พอได้สติก็รีบคว้าตัวเพื่อนหลบให้พ้นรัศมีคนพาลผู้นั้น ก่อนผลักอีกฝ่ายสุดแรงจนศักดิ์สิทธิ์ล้มลงไปกองที่พื้น “เป็นอะไรหรือเปล่าส้ม”“ฉันไม่เป็นอะไร นู่นต่างหากคนที่เป็น” วิศราที่กุมแก้มไว้หั

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ต่อให้ตายเธอก็ไม่มีวันบอกหมอนั่น!

    “แต่...” สีหน้าแม่สาวน้อยดูพะอืดพะอมแปลกๆ แต่ไม่มีใครทันสังเกตนอกจากวิศราที่หรี่ตามองอาการนั้นอย่างสงสัย“ไม่รู้ละ งานนี้พวกลื้อต้องรับผิดชอบ”“แล้วลื้อจะให้พวกเรารับผิดชอบยังไงล่ะ ในเมื่ออายุทธมันก็มีแฟนไปแล้ว หรือจะให้มัน...”“อุแหวะ!”เสียงนั้นทำให้การต่อปากที่ทำท่าว่าจะร้อนระอุต้องหยุดลงกลางคัน เมื่อแม่สาวน้อยยาแก้ปวดโก่งคออาเจียนพุ่งออกมาขัดจังหวะการปะทะอารมณ์“อาเหมย!” มารดาของแม่สาวน้อยรีบเข้ามาลูบหลังให้ลูกสาว เจ้าหล่อนหน้าถอดสีเมื่อหันไปสบตากับสามีวิศราแอบสะกิดขาเพื่อนหนุ่มที่อ้าปากค้าง ทำหน้าเหวอ ก่อนโน้มตัวเข้าไปกระซิบเบาๆ“เอาไงดีแก เผ่นก่อนดีมั้ย”ยุทธนาส่ายหน้าไปมา พยายามอดกลั้นไม่ให้อาเจียนตาม “ไม่รู้ว่ะ รู้แต่ว่าฉันจะอ๊อกตามแล้วเนี่ย”“เป็นยังไงบ้างอาเหมย เอ๊ย! อาซาร่า อั๊วว่าอาการไม่ค่อยดีนา พาไปหาหมอก่อนดีไหม”“อย่าเพิ่งเปลี่ยนเรื่องน่าอาซ้อ มาว่าเรื่องของเราให้จบก่อน ลูกชายลื้อเป็นฝ่ายผิด งานนี้เขาต้องรับผิดชอบ” ศักดิ์สิทธิ์ประกาศกร้าวไม่แคร์อาการลูกสาวที่โก่งคออาเจียนอย่างเอาเป็นเอาตาย สีหน้าคนพูดตอนนี้เดี๋ยวแดงเดี๋ยวเขียวและมีทีท่าจะเปลี่ยนเป็นคล้ำในไม่ช้า“จะให้

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ตบตา

    “ทุกคนครับ ผมขอแนะนำให้ทุกคนรู้จัก นี่คือคุณส้ม วิศรา เธอเป็นผู้หญิงที่พิเศษสุดสำหรับผม และเราก็คบหากันมาตั้งแต่ก่อนไปเรียนที่อังกฤษแล้วครับ”แม้สีหน้าจะยิ้มแย้มเป็นปกติ แต่วิศราก็แอบเห็นเพื่อนของเธอทำนิ้วไขว้กันอยู่ด้านหลัง หญิงสาวยกมือไหว้พ่อแม่รวมถึงญาติผู้ใหญ่ของเพื่อนรักอย่างอ่อนน้อม หางตาแอบเหลือบมองแม่สาวน้อยชื่อเหมือนยาแก้ไข้ที่ทำหน้าม่อยลงแล้วอดรู้สึกผิดไม่ได้ แต่เอาเหอะ คิดเสียว่าเธอกำลังช่วยผู้หญิงด้วยกันไม่ให้ต้องมาจบชีวิตคู่กับผู้ชายที่ไม่มีวันพิศมัยผู้หญิงได้ก็แล้วกัน“ส้ม...ส้ม...อ๋อ! ม้าจำได้แล้ว” คุณนายลาวัณย์ร้องลั่น ก่อนคลี่ยิ้มเมื่อจำอีกฝ่ายได้ ไม่คิดเลยว่าลูกชายตนจะตาแหลมเพราะแม่หนูตรงหน้านอกจากสวยแล้วฐานะทางบ้านก็ดี เหมาะสมกันกับลูกชายคนเดียวของเธอที่สุด ถ้าเป็นแม่สาวคนนี้ท่านให้สามผ่าน “อีเคยมากินข้าวที่บ้านเราวันรวมญาติกับอายุทธเมื่อหลายปีก่อนไงเฮีย เฮียยังชมว่าอีสวยเหมือนนางงามจักรวาลอยู่เลย จำไม่ได้เหรอ”“อ๋อๆ จำได้แล้ว” บิดาของยุทธนาพลอยพยักพเยิด แต่พอหันไปเห็นสีหน้าบึ้งตึงของเพื่อนสนิทและภรรยาที่มองมาด้วยเครื่องหมายคำถามก็พลันชะงักกึก เริ่มทำหน้าไม่ถูก “นั่

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   เรื่องของเรายังไม่จบแค่นี้แน่!

    “นายต้องการอะไร”ปราบดาแอบยิ้มร้าย ก่อนที่จะลากปลายจมูกลงมาคลอเคลียที่แก้มเนียนใสเล่น สัมผัสได้ว่าเจ้าของแก้มมีอาการตัวสั่นสะท้านนิดๆ กลิ่นกายสาวหอมละมุนที่เขาโหยหามาแสนนานโชยเตะจมูกทำให้ชายหนุ่มแอบใจแกว่ง ค่อยๆ เลื่อนใบหน้าเข้าหาเป้าหมายที่กลีบปากนุ่มหวานติดตรึงอยู่ในใจเขามาตลอดหลายปีวิศรามองเรียวปากที่เคลื่อนเข้ามาใกล้อย่างตกใจจนตัวสั่นเป็นลูกนกตกน้ำ สัญชาตญาณการเอาตัวรอดทำให้เธอรีบเม้มริมฝีปากแน่น เบือนหน้าหนีทันที หูแว่วได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ อย่างพอใจ ก่อนที่ปากร้ายกาจนั่นจะกระซิบชิดริมฝีปากเธอว่า“ผมต้องการคุ...”ก๊อกๆ“มีใครอยู่ด้านในรึเปล่าคะ ช่วยเปิดประตูที”ยังไม่ทันได้เอ่ยจนจบ จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขัดจังหวะขึ้นมาเสียก่อน ทำให้ชายหนุ่มตกใจเผลอละสายตาจากสาวสวยในอ้อมแขนชั่วขณะ“โอ๊ย!” ร่างสูงผงะ เมื่อเจอฤทธิ์ส้นสูงที่กระแทกลงมาที่ปลายเท้าเข้าอย่างจังพร้อมบดขยี้จนเขาเผลอคลายวงแขนเปิดพื้นที่ให้เหยื่อสาวฉวยจังหวะกระทุ้งเข่าเข้าที่จุดกึ่งกลางลำตัวของเขาอีกครั้ง แม้จะพลาดเป้า แต่ก็มีผลทำให้อีกฝ่ายเสียหลักเซถอยหลังไปชนประตูดังโครมใหญ่“โอ๊ะ! หยุดนะยายตัวแสบ!” ปราบดาคำรา

  • ปราบร้ายซ่อนรัก   ฝากไว้ก่อนเหอะยายตัวแสบ

    สถานที่นัดหมายคือภัตตาคารจีนหรูในโรงแรมระดับห้าดาวชื่อดังของย่านกลางเมือง วิศรามองบรรยากาศรอบกายแล้วนึกอยากหันหลังเดินกลับออกไปเสียเดี๋ยวนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนรักเพื่อนสนิทอย่างยุทธนาขอร้องละก็ เธอคงไม่ยอมทำอะไรบ้าบิ่นอย่างเช่นการมางานดูตัวกับผู้ชายที่ไม่ได้มีจิตพิศวาสผู้หญิงแบบนี้แน่นอน“พวกเขาอยู่นั่นไง” เสียงนั้นทำให้หญิงสาวหันไปมองที่ห้องวีไอพีทรงแปดเหลี่ยมกรุกระจกเพนต์เป็นลวดลายมังกรตามสไตล์ศิลปะของจีนอย่างหรูหรารอบด้าน“แหม มากันครบองค์ประชุมเชียวนะคราวนี้” ยุทธนาทำหน้าเซ็งจัดกับความกระตือรือร้นในการหาคู่ให้เขาของบุพการี “ไปเหอะแก ได้เวลาขึ้นเวทีแล้ว”“เดี๋ยวๆ เดี๋ยวก่อนแยมมี่!” คนถูกมัดมือชกยื้อมืออีกฝ่ายด้วยหน้าตาตื่นๆ ชักไม่มั่นใจ “แล้วถ้าฉันทำพังล่ะแก เราถอยไปตั้งหลักก่อนดีไหม”เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางของเพื่อนสาว ยุทธนาเลยได้สติก่อนถอนหายใจเบาๆ “ฉันกำลังทำให้แกลำบากใจหรือเปล่านี่ ขอโทษนะที่เอาแต่ใจไปหน่อย ถ้าแกไม่สะดวกใจจะช่วย งั้นเรากลับกันตอนนี้ก็ได้นะ”“เปล่าๆ ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกแยมมี่ ฉันเต็มใจช่วย แต่ก็แค่กลัวพลาดทำเสียเรื่องก็เท่านั้น” “ไม่เสียหรอกน่า ฉันเชื่อใจแก ง

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status