กำแพงน้ำแข็ง

วิศราหมดสติไปเกือบสองวันเต็มเพราะพิษไข้จากการนอนตากน้ำค้างมาทั้งคืน คนแรกที่เธอได้พบหน้าหลังจากฟื้นขึ้นมาคือแม่บ้านคนสนิท แทนบิดาที่ควรจะมาคอยดูแลใกล้ชิดดังเช่นทุกคราวที่เธอเคยป่วยไข้

‘คุณผู้ชายไปสัมมนาที่หัวหินกับ เอ่อ...คุณผู้หญิงค่ะ พรุ่งนี้ถึงจะกลับ’

คำบอกเล่านั้นตอกย้ำให้หญิงสาวยิ่งน้อยใจ พ่อให้ความสำคัญแก่งานและคนอื่นมากกว่าลูกสาวอย่างเธอจริงๆ สินะ

นี่เธอกลายเป็น ‘ส่วนเกิน’ เป็นหมาหัวเน่าอย่างที่นายปราบดาตัวร้ายแช่งไว้จริงๆ ใช่ไหม

จากวันนั้นมาคุณหนูของบ้านก็เปลี่ยนจากหญิงสาวช่างพูดและร่าเริงกลายเป็นคนเงียบขรึม ไม่ยุ่งไม่สุงสิงกับใคร แม้อาการป่วยจะทุเลาแล้ว แต่หญิงสาวก็มักเก็บตัวอยู่แต่ในห้องนอนคนเดียวเงียบๆ เสมอ จนคนเป็นพ่อเริ่มวิตกกับสงครามเย็นที่บุตรสาวคนเดียวกำลังก่อขึ้น แต่ด้วยงานที่รัดตัวทำให้วิศรุตแทบหาเวลาเคลียร์ใจกับลูกสาวไม่ได้เลย และเขาเป็นคนสุดท้ายที่ได้รู้ข่าวเรื่องลูกสาวไข้ขึ้นจากปากของแม่บ้านหลังจากผ่านเหตุการณ์ไปแล้วหลายวัน

ความเป็นห่วงทำให้คนเป็นพ่อไม่อยู่เฉย เขาพยายามหาโอกาสพูดกับลูกสาวอีกครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะอีกฝ่ายพยายามหลบหน้าพ่อตัวเอง ตอนเช้าเขาตื่นมา ว