ฮาร์วีย์ฉีกยิ้มและพูดว่า “แล้วฉันบอกว่าฉันจะปล่อยเขาไปงั้นเหรอ?”ดวงตาของเช็กหม่นหมองลงทันทีหลังจากได้ยินเรื่องนี้ เขาพูดอย่างเย็นชาแและจ้องไปที่ฮาร์วีย์ว่า “แกกล้าดียังไงมาลองดีกับฉัน?”“ท่านก็อตติ จัดการมันเลยดีกว่า! มันคงไม่กล้าแตะต้องนายน้อยอีกต่อไป มันจะต้องพบกับชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย!”ในขณะนั้น คนรอบ ๆ เช็กก็พูดขึ้นมาในขณะที่เขาชี้ไปที่ฮาร์วีย์“เฮอะ…”ฮาร์วีย์หัวเราะ เขาขยิบตาให้เช็กและพูดว่า “นายลองดูก็ได้นะว่าฉันกล้าแตะต้องเขาหรือเปล่า?”เช็กพูดออกมาทันทีว่า “แกมีความกล้ามากจริง ๆ ที่กล้าแตะต้องนายน้อย”ฮาร์วีย์ถอนหายใจ “ฉันก็อยากทำนะ น่าเสียดายที่ฉันเป็นคนดีพอ บางอย่างฉันก็ไม่อยากทำ”“งั้นตอนนี้ฉันจะให้ทางเลือกกับนาย พาคนของนายออกไปซะ”“จากนั้นกลับไปบอกจอห์นว่าฉันจะให้อภัยเขากับเรื่องนี้ ถ้าเขายอมคุกเข่าที่ประตูบ้านฉัน”“ไม่งั้นก็อย่าหาว่าฉันไร้ความปราณี”ฮาร์วีย์พูดออกมาอย่างใจเย็น แต่สีหน้าของเช็กเปลี่ยนไป เขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์และพูดว่า “เด็กน้อย ฉันยอมรับว่าแกมีความกล้ามาก! แต่แกรู้ไหมว่า จอห์น ก็อตติคือใคร? เขาคือเจ้าพ่อแห่งนักเลงบนท้องถนนในเซาท์ไลท์
ลูกน้องสองของไทสันก็รีบเข้ามาล็อกแขนของลุคจากนั้นฮาร์วีย์ก็เดินเข้าไปหาเช็กและพูดว่า “กลับไปบอกจอห์น ก็อตติว่าสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไปนั้นยังคงเป็นไปตามนั้น ถ้าเขาอยากให้ลูกทูนหัวของเขากลับไป ให้มาหาฉัน คุกเข่าและอ้อนวอน”“และแน่นอน ถ้าเขาคิดว่าจะสู้กับฉันได้ เขาก็อาจจะเข้าร่วมอยู่ในกองกำลังของตระกูลเซอร์เรย์ด้วย จากนั้นฉันก็จัดการพวกเขาพร้อมกันทีเดียว”ฮาร์วีย์หันหลังและเดินจากไปหลังจากที่เขาพูดจบไทสันดึงลุคยืนขึ้นและจากไปเช็กไม่กล้าขวางพวกเขา รอจนกว่าพวกเขาเดินออกไปไกล“ลูกเขยคนนี้ เป็นใครกันแน่?” ท่าทีของเช็กเปลี่ยนไปพวกเขาตรวจสอบทุกอย่างก่อนที่จะดำเนินการ ฮาร์วีย์เป็นเพียงตัวแทนของเจ้าชายยอร์กแต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าตัวตนของอีกฝ่ายจะไม่ธรรมดาอย่างที่พวกเขาคิด“ท่านเช็ก เราควรทำอย่างไรต่อ? เราจะทำเพียงยืนดูพวกเขาเอาตัวนายน้อยไปหรือ?” ลูกน้องของเช็กพูดถามขึ้นมาด้วยท่าทีหวาดกลัวเช็กไม่สนใจทักษะการต่อสู้ไทสันดีกว่าเขา และแปดสิบเปอร์เซ็นในพวกลูกน้องของไทสันต้องเป็นพวกทหารผ่านศึกคนพวกนี้เกิดมาเพื่อเป็นนักเลงตามม้องถนน แต่ลูกน้องของไทสันมีความเกี่ยวข้องกับกองทัพแน่นอนเช็กไม่
“เราไม่ได้มีปัญหากัน และฉันไม่สนใจนายเลยแม้แต่น้อย”“แต่นายกลับแส่มาหาเรื่องฉัน ล้ำเส้นฉันเกินไป”“นายไม่ควร ไม่ควร ไม่ควรมายุ่งกับเมียและครอบครัวของฉันเลย”ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชา“ไม่… ไม่ใช่ฉัน… ฝีมือเช็ก! เขาทำ!”“ฮาร์วีย์ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราพบกัน คิดดูสิ ฉันไม่เคยทำให้แกต้องอยู่ในจุดที่แย่เลย ใช่ไหม?”“ปล่อยฉันไปเถอะ แกอยากได้เงินใช่ไหม? ฉันให้เงินตามที่แกต้องการ”ลุครู้สึกกลัวและอ้อนวอนขอความเมตตาอย่างรวดเร็ว“ให้เงินฉันอีกแล้วเหรอ? โอเค อย่างที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ เงินสด 1.5 พันล้านดอลลาร์ ถ้านายสามารถให้ฉันได้ตอนนี้ ฉันจะปล่อยนายไป” ฮาร์วีย์ยิ้มลุคหน้าซีดเผือดเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ แม้แต่ตระกูลเซอร์เรย์ก็ไม่อาจมีเงินสด 1.5 พันล้านดอลลาร์ได้ นับประสาอะไรกับเขา“ในเมื่อคน ๆ หนึ่งทำผิด เขาก็ต้องชดใช้ ไม่งั้นเขาคงจะจะจำสิ่งที่ทำลงไปไม่ได้” ฮาร์วีย์ดูนิ่งเฉยและพูดกับไทสันว่า “ให้เขาชดใช้สิบเท่าสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับซีนเธียร์ก่อนหน้านี้”ไทสันพยักหน้าและพูดว่า “ได้ครับ แต่ผมเกรงว่าเขาจะทนไม่ได้…”“ไม่เป็นไร ก็แค่หักมือหักขามันซะ ไม่ถึงตายหรอก” ฮาร์วีย์พูด“ครั
ซีนเธียร์หน้าซีดและเธอพูดอย่างอ่อนแรงว่า “คุณแม่คะ หยุดโทษพี่เขยเถอะ ทั้งหมดเป็นเพราะพี่เขยช่วยหนูที่โรงเรียน ไม่อย่างนั้นเขาคงจะไม่ต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับตระกูลเซอร์เรย์…”ในใจของซีนเธียร์เต็มไปด้วยภาพที่พี่เขยปรากฏตัวต่อหน้าเธอก่อนหน้านี้เธอคิดว่าพี่เขยของเธอหล่อมาก แต่ตอนนี้พี่เขยของเธอไม่ต่างอะไรจากฮีโร่ในสายตาของเธอแมนดี้นึกถึงภาพที่เธอหนีออกมา นักเลงหลายร้อยคนรายล้อมฮาร์วีย์ เธอไม่รู้ว่าเขาจะออกจากที่นั่นทั้งที่มีลมหายใจได้หรือไม่แม้ว่าเรย์ ฮาทบอกว่าเจ้าชายยอร์กจะเข้ามาจัดการปัญหานี้ แต่แมนดี้ก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ“ซีนเธียร์ พักผ่อนก่อนเถอะ พี่ต้องไปสกาย คอร์ปอเรชั่น จะขอให้เจ้าชายยอร์กช่วยพี่เขยของเธอ!” แมนดี้ยืนขึ้น มองออกไปอย่างมุ่งมั่นลิเลียนแทบคลั่งเมื่อได้ยินแบบนั้น “แมนดี้ ลูกเสียสติไปแล้วเหรอ? ลูกเพิ่งปฏิเสธเจ้าชายยอร์กเมื่อไม่กี่วันก่อน ตอนนี้ลูกกำลังจะขอให้เขาช่วยสามีของลูก เขาจะยอมช่วยงั้นเหรอ?”“แต่…”“ไม่มีแต่!”“ยังไงก็เถอะ วันนี้ลูกสองคนจะไม่สามารถไปไหนได้ทั้งนั้น!”“แม่จะหาวิธีกับพ่อของลูกเอง เราจะเตรียมหลุมศพที่ดีไว้เพื่อไอ้ไร้ประโยชน์นั่น!”ลิเลียน
คฤหาสน์ในเขตชานเมืองฮาร์วีย์จ้องมองลุคอย่างเย็นชา ลุกที่กำลังนอนคลุกอยู่ในโคลน แขนขาของอีกฝ่ายหัก เขาทำได้แค่คลานบนพื้นเท่านั้นไทสันทำตามคำสั่งของฮาร์วีย์อย่างจริงจัง เขาให้ลุคได้ชดใช้มากกว่าจำนวนครั้งที่คนเหล่านั้นเคยทำร้ายซีนเธียร์ก่อนหน้านี้ถึงสิบเท่า ไม่มาก ไม่น้อย“หัวหน้าผู้ฝึกสอน จอห์นวิดีโอคอลหาลุค…”อีธานเดินเข้ามา เขาหยิบโทรศัพท์แล้วยื่นให้ฮาร์วีย์ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่สนใจว่า “ไม่ใช่โทรหาลุคหรอก โทรมาหาฉัน รับสิ”เมื่อกดรับ ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่สองคนปรากฏตัวที่ในสายคนหนึ่งคือเจมมส์ เซอร์เรย์ จากตระกูลเซอร์เรย์ และอีกคนคือจอห์น ก็อตติ เจ้าพ่อแห่งพวกนักเลงท้องถนนในเซาท์ไลท์จอห์นจ้องไปที่ฮาร์วีย์ รูม่านตาของเขาหดตัวเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “ฉันเดาถูก นั่นคือเจ้าชายยอร์ก”ฮาร์วีย์ดูไม่แยแสและพูดว่า “จอห์น ก็อตติ ในเมื่อคุณรู้ว่าเป็นผม คุณควรรู้ว่าผมไม่ใช่คนที่คุณสามารถเจรจาด้วยได้”จอห์นยิ้มและพูดว่า “เจ้าชายยอร์ก ผมคุ้นเคยกับคุณดี งั้นคุณให้เกียรติผมสักหน่อยและยกโทษให้ลูกทูนหัวของผมได้ไหม? ปล่อยให้เขาไป ถือซะว่าผมเป็นหนี้บุญคุณคุณ คุณคิดว่าไง?”“ก็ได้” ฮาร์ว
อีกด้านหนึ่ง ทั้งจอห์นและเจมส์กำลังเตรียมการต่าง ๆจอห์นพูดอย่างเย็นชาว่า “เช็ก รวบรวมทุกคนจากทุกตรอกซอยที่อยู่ภายใต้คำสั่งของฉัน จำไว้ เรียกทุกคนมา อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว”“รับทราบครับ!”เช็กรีบวิ่งออกไปแม้ว่าจอห์นจะวางมือแล้ว แต่เขายังมีลูกน้องจำนวนมาก ครึ่งหนึ่งของนักเลงตามท้องถนนในเซาท์ไลท์เป็นลูกน้องของเขาเขาอยากจะเรียกพวกมันมาให้หมด แน่นอนเขาต้องการที่จะเปิดศึกครั้งใหญ่เจมส์ใช้อำนาจของตระกูลเซอร์เรย์ ตั้งแต่บอดี้การ์ด และแม้กระทั่งเครือข่ายกับพวกนักเลงหากพวกเขาสามารถฆ่าเจ้าชายยอร์กได้ในครั้งนี้ ตระกูลเซอร์เรย์จะมีโอกาสที่จะเข้ายึดครอบครองทรัพย์สินของสกาย คอร์ปอเรชั่นดังนั้นสำหรับตระกูลเซอร์เรย์แล้ว ไม่เพียงแต่ช่วยลุคเท่านั้น แต่ยังเป็นโอกาสที่จะไต่อันดับขึ้นไปสูงด้วยสำหรับอีกสามตระกูลเฟิร์สคลาส เจมส์ไม่ได้ติดต่อพวกเขาเรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่ อีกสามตระกูลอาจไม่ให้ความช่วยเหลือใด ๆ โดยเฉพาะตระกูลเยตส์ หากพวกเขารู้ว่าหลานเขยที่พวกเขาดูถูกคือเจ้าชายยอร์กในตำนาน พวกเขาจะไม่คัดค้านพวกเขาในช่วงเวลาสำคัญนี้หรือ?สำหรับตระกูลร็อบบินส์และตระกูลคลาวด์ พวกเขาจะกล้าสู้
สามชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็วไรอัน ก็อตติและคนของเซอร์เรย์ต่างมารวมตัวกันห่างจากคฤหาสน์ริมทะเลสาบสิบไมล์ ปิดกั้นพื้นที่จนไม่สามารถผ่านเข้าไปได้เมื่อได้ยินคำสั่ง พวกอันธพาลก็รีบวิ่งไปที่คฤหาสน์ริมทะเลสาบพร้อมอาวุธในมือท่ามกลางฝูงชนไรอันและเจมส์มารวมตัวกันหนึ่งในนั้นคือเจ้าพ่อแห่งพวกนักเลงท้องถนนในเซาท์ไลท์อีกคนหนึ่งผู้เฒ่าตระกูลเฟิร์สคลาส ตระกูลเซอร์เรย์ทกอย่างรวดเร็ว และพวกเขาก็อยู่ด้านนอกคฤหาสน์ริมทะเลสาบคนจากสถานีตำรวจรับรู้ถึงสถานการณ์ที่นี่ แต่เกร็กไม่กล้าทำอะไรนอกจากรายงานให้ยานนิคทราบประตูคฤหาสน์ถูกเปิดในทันใด ฮาร์วีย์เดินออกมาด้วยท่าทางเย็นชาราวกับน้ำแข็ง ขณะที่ไทสันเดินตามหลังมาติด ๆ “ผู้เฒ่า! พ่อทูนหัว! ช่วยผมด้วย! ช่วยผมด้วย!”ลุคตะโกนขอความช่วยเหลือ ราวกับว่าเขาเห็นฟางช่วยชีวิตเส้นสุดท้าย เขาคลานไปรอบ ๆ แม้ว่ามือและเท้าขงเขาจะหักก็ตามปัง!ไทสันเตะหน้าลุคทำให้เขากลิ้งไปมาบนพื้นแล้วกระอักเลือดออกมาดวงตาของเจมส์กระตุกเมื่อเห็นภาพนั้น ท่าทีของเขาเย็นชา เขาไม่เหลือบมองไปยังทิศทางที่ลุคอยู่ สายตาของเขาจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ บังคับให้ตัวเองพูดรอดไรฟันว่า “เป็นผ
เมื่อได้ยินเสียงคำสั่งของไรอัน พวกนักเลงฝีมือดีที่สุดและเช็กก็พุ่งไปตรงหน้าพร้อมกับพวกสองสามคน“เจ้าชาย!” ไทสันร้องตะโกนลั่นหลังจากเห็นพวกเขาพุ่งเข้ามา เข้าปกป้องฮาร์วีย์ทันทีตามสัญชาตญาณทั้งไรอันและเจมส์หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา เพียงไทสันคนเดียวจะช่วยอะไรได้?แต่ในวินาทีต่อมา ทุกคนต้องตกใจกับสื่งที่เกิดขึ้นเมื่อเช็กและคนของเขากำลังจะพุ่งเข้าหาฮาร์วีย์ กลับมีเงาดำออกมาจากด้านข้างสนามพร้อมกับตวัดดาบออกมา การกระทำที่รววดเร็วนั้นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เช็กและคนอื่น ๆ ถูกไล่ล่ากระอักเลือดออกมา“นั่นอะไร?!”ทุกคนตกใจเมื่อเห็นภาพนั้น‘เป็นไปได้ยังไง?’‘นี่ไม่ใช่หนัง!’‘คนเพียงเดียวออกมาจากไหนไม่รู้ เข้ามาขัดขวางเช็คและคนของเขาได้ยังไง?’ไรอันแทบจะไม่เรียกสติกลับคืนมาไม่ได้ ร่างกายของเขาสั่น อ้าปากด้วยใบหน้าที่ไร้สีเลือด“คุณ… คุณคืออีธาน ฮันต์!”“ผู้บัญชาการค่ายศัสตราวุธ! เทพแห่งสงครามมือหนึ่งแห่งเซาท์ไลท์! อีธาน ฮันต์!“คุณ… คุณมาที่นี่ทำไม?”อีธานมองไรอันด้วยสายตาเย็นชาเยือกเย็นดุจน้ำแข็ง“โอ้? ผมแปลกใจที่คุณรู้จักผม ไรอัน ก็อตติ”“ผมคิดว่าคุณจะซ่อนตัวมุดอยู่ในรูที่ไหนสักแ
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข