ฮาร์วีย์รับโทรศัพท์ไว้และมองไปที่รายชื่อปรากฎอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์มันเป็นเบอร์ต่างประเทศ แต่มันกลับมีชื่อของภารกิจอยู่ด้านล่างของหมายเลขโทรศัพท์ภารกิจที่คน ๆ นั้นมอบหมายให้กัลโอล์ด ไนเนอร์เป็นภารกิจง่าย ๆ คือการทำให้โครงการเดอะ ซิลเวอร์ นิมบัส เมาท์เท้น รีสอร์ตสิ้นสุดลง พร้อมกันกับที่ทำให้แมนดี้ ซิมเมอร์พ้นสภาพจากการเป็นประธานบริษัทฮาร์วีย์ใช้โทรศัพท์ของโอล์ด ไนเนอร์โทรออกหาคน ๆ นั้นทันทีหลังจากนั้นไม่นาน น้ำเสียงทุ้มแต่ไพเราะดังขึ้นมาจากปลายสาย“โอลด์ ไนเนอร์ ฉันไม่ได้บอกเหรอ ว่าไม่ให้ติดต่อฉันโดยตรง?“ภารกิจของเจ้าชายเป็นยังไงบ้าง?”ฮาร์วีย์ค่อย ๆ ตอบกลับ “คิดว่ายังไงล่ะ?”คลิ้ก…ปล่ายสายได้วางสายไปอย่างรวดเร็ว“คุณชายยอร์ก คน ๆ นั้นคือ…”ฮาร์วีย์ไม่ได้ที่จะต้องโทรกลับไปหาคน ๆ นั้น และจากนั้นเขาจึงปาโทรศัพท์ลงกับพื้น“ตระกูลซิลวา” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นไทสัน วูดส์ ถามด้วยความสงสัย “คุณชายยอร์ก คุณแน่ใจได้ยังไง?”“เพราะมีเพียงแค่สองคนในเมืองบัควู้ดที่กล้าเรียกตัวว่าเจ้าชาย”“เจ้าชายยอร์ก…”“และที่อีกคนที่เรียกว่า เจ้าชายซิลวา…”ไทสันก้มหน้าลงและไม่กล้าปริปากพูดต่อ
ในวันถัดมา แมนดี้ ซิมเมอร์ เดินทางมาที่ไซต์งานก่อสร้างพร้อมกันกับไซม่อน ซิมเมอร์และคนงานก่อสร้างคนอื่น ๆ เมื่อพวกเขาเห็นภาพตรงหน้า พวกเขาต่างตกตะลึงภาพที่เห็นคือการทำงานภานในไซต์งานก่อสร้างกำลังคึกคักตึกที่ถูกทำลาย พังลงเมื่อสองวันที่แล้ว ถูกสร้างขึ้นใหม่ในวันนั้นสิ่งที่น่าหวาดกลัวคือ ผู้คนที่แบกอิฐอย่างอึกอัก ก็คืออันธพาลที่เต็มไปด้วยรอยสักอันน่าสะพรึงกลัว“พวกนี้คือ อันธพาลที่มาวันก่อนไม่ใช่เหรอ?”แมนดี้ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เธอเห็นในตอนนี้ มันเป็นสิ่งที่ดีถ้าอันธพาลพวกนี้หยุดสร้างปัญหา แต่พวกเขากลับมาช่วยขนย้ายก้อนอิฐบริเวณไซต์งานก่อสร้างอีก“เกิดอะไรขึ้นที่นี่?”แมนดี้และคนอื่น ๆ ต่างใจเต้นแรงในตอนนั้น ชายสวมสูทสีดำวิ่งตรงมาหาแมนดี้พร้อมกับคนของเขาภาพที่พวกเขาวิ่งตรงมาหาแมนดี้และคนอื่น ๆ เป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมากก่อนที่แมนดี้จะโทรหาตำรวจ โอลด์ ไนเนอร์ที่นำพวกของเขาหัวเราะอย่างเงียบ ๆ “สวัสดีครับ ท่านประธานซิมเมอร์ ผมคือ โอลด์ ไนเนอร์ครับ!”“ลูกน้องของผมโง่มาก ที่สร้างปัญหาให้กับคุณวันก่อน! พวกเรามาเพื่อขอโทษครับ!”“ผมตำหนิเกี่ยวกับพฤติกรรมของพวกเขาเมื่อวานแ
ในตอนนั้น มีฝูงชนขนาดใหญ่กำลังนั่งคุกเข่าบนหาดด้านหลังของลีออน ซิลวาพวกเขาสวมชุดยุคกลาง ค่อนข้างโบราณและดูฟุ่มเฟือยในยุคนี้ การเห็นภาพเหตุการณ์แบบนี้ค่อนข้างจะดูแปลกและลึกลับหลังจากเวลาผ่านไปนานพอสมควร ด้วยการโบกมีของเขา หนึ่งในคนของลีออนได้ยื่นธนูโบราณส่งให้กับเขาเขาแอ่นอกและยิงธนูของเขาออกไป แต่ที่ยิงออกไปกลับไม่ใช่ลูกธนู มันคือฉมวกแทงปลาด้วยเสียงที่คล้ายกับฟ้าผ่า หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เลือดได้ลอยออกมาเป็นสายบนพื้นผิวมหาสมุทรการล่าสุดพิเศษของเจ้าชายซิลวาได้จบลงเขาวางคันธนูของเขาลงและเช็ดฝ่ามือของเขาด้วยผ้าเช็ดหน้าผ้าไหมที่ถูกปักมือบรรจงอย่างประณีตทั้งหมดสี่สิบเก้าครั้ง จากนั้น เขาเงยหน้าของเขาขึ้นและมองไปที่ฝูงชนพร้อมกับพูด “ลุกขึ้น”“คำนับแด่เจ้าชาย!”ฝูงชนลุกขึ้นยืนตามคำสั่ง ในขณะที่มือเขาพวกเขาต่างยังอยู่ด้านข้างกายของพวกเขา ภาพที่เห็นดูยิ่งใหญ่มากกว่ากับควินตัน ยอน์ก ในขณะเดียวกัน ผู้คนต่างเข้าแถวเพื่อรายงานเกี่ยวกับข่าวของตระกูลซิลวา แม้กระทั่งเรื่องเล็กน้อย ทุกสิ่งทุกอย่างจะเกี่ยวข้องกับทุนจำนวนมากและทรัพย์สินต่าง ๆ ที่พวกเขาได้รับไปในด้านนี้ แม้กระทั่งตระกูล
“ถ้าเป็นเมื่อก่อน เขาเป็นคนที่น่าประทับใจไม่น้อย…”“แต่ตอนนี้ไม่สำคัญ…”“ท่านหมายถึง…” เบรนท์ถาม ขณะโน้มตัวก้มลงลีออนมีประกายอาฆาตในแววตาของเขา แล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “บัควู้ดต้องการเจ้าชายเพียงคนเดียวเท่านั้น”“ในเมื่อฉันกลับมาแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีเจ้าชายยอร์กอีกต่อไป”ทุกคนในตระกูลซิลวามีแววตาตื่นเต้นพวกเขาหลับใหลมานานหลายปี ในที่สุดเจ้าชายของพวกเขาก็พร้อมที่จะเคลื่อนไหวแล้วลีออนไม่พูดอะไรอีก เขาหันกลับไปมองยังทิศทางของภูเขาซิลเวอร์นิมบัสคนที่มีความทะเยอทะยานมักจะประสบความสำเร็จในสิ่งที่พวกเขาได้ลงมือทำหากพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แม้แต่สวรรค์ก็จะไม่ทำให้พวกเขาผิดหวัง***วันรุ่งขึ้น ในสำนักงานชั่วคราวของ ซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เทนรีสอร์ต แซ็คและควินน์มารวมตัวกันเพื่อตามหาแมนดี้แมนดี้มองดูทั้งสองคนและถามว่า “มีอะไรหรือเปล่า?”“ฉันได้ยินมาว่ามีหัวหน้าแก๊งสร้างปัญหาในไซต์งานก่อสร้าง ฉันสงสัยว่าเธอจะจัดการกับมันได้ไหม ฉันมาที่นี่เพื่อดูว่ามีอะไรให้ฉันหรือเปล่า” แซ็คพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“คนที่มีความสามารถจะจัดการกับเรื่องต่าง ๆ ได้ราบรื่น! เธอตักเตือนพวกอันธพาลเล็ก ๆ น้อย ๆ
เพียะ!โอลด์ ไนเนอร์ ฟาดหลังมือไปที่ใบหน้าของแซ็ค จนแซ็คเกิดอาการสับสนแต่เขาไม่กล้าที่จะตอบโต้ และไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระไปมากกว่านี้ เขาพูดอย่างจำนน “นายใหญ่ไนเนอร์ มันเป็นความผิดของผมเอง… ผมตาบอด…”“ได้โปรดสั่งสอนผมด้วย...”แซ็ครู้สึกกลัวมันคงง่ายสำหรับคนอย่างโอลด์ ไนเนอร์ ที่จะกำจัดคนอย่างเขาเขาทำตัวโอ้อวดต่อหน้าควินน์ก่อนหน้านี้ แต่ทันทีที่เขารู้ตัวตนของโอลด์ ไนเนอร์ เขาก็ไม่กล้าที่จะผายลมออกมาควินน์เงียบไป ทั้ง ๆ ที่เธอกำลังจะแต่งงานกับตระกูลซิลวา สถานะของเธอจะไม่ธรรมดาอีกต่อไปแต่เธอก็ยังกลัวเหมือนเดิม!จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกอันธพาลที่นี่จะทำให้เธอมีมลทิน? แล้วเธอจะมีสิทธิ์อะไรที่จะไปแต่งงานกับตระกูลซิลวาอีก?นั่นเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้เธอรู้สึกกลัวมากกว่าแซ็คโอลด์ ไนเนอร์ ไม่ได้แม้แต่จะสบตาแซ็ค และก้มหน้าให้แมนดี้ แล้วพูดอย่างสุภาพว่า “ท่านประธานซิมเมอร์ สองคนนี้กำลังรบกวนคุณอยู่หรือเปล่า? ถ้าใช่ ตอนนี้ผมจะรีบจับพวกเขาโดนไปเป็นอาหารปลาได้เลย”แซ็คและควินน์เกือบจะจะร้องไห้ออกมาทันทีที่ได้ยินเขาพูดหัวหน้าแก๊งคนนี้สามารถทำได้จริงอย่างที่เขาพูดแซ็คแทบไม่มีสติหลงเหล
“ได้สิ”ฮาร์วีย์พยักหน้าตอบตกลง ตอนแรกเขาให้อีวอนน์ส่งรถมาที่นี่แต่เขาคิด ๆ แล้วว่าตัวเองสั่งให้เธอทำงานให้ตลอด แต่ไม่ได้ทำอะไรด้วยตัวเองเลย เธอต้องทำงานให้เขาทั้งวันทั้งคืนแล้วทาร่าเสนอให้เขาไปกับเธอ ก็คงจะไม่เป็นไรที่จะรับข้อเสนอของเธอทาร่าแอบดีใจเมื่อฮาร์วีย์เข้ามาในรถของเธอในสายตาของเธอ ฮาร์วีย์เป็นชายร่ำรวยและสุขุมแม้ว่าจะมีคนร่ำรวยอยู่ย้างในเมืองบัควู้ดแห่งนี้ แต่ก็มีคนไม่กี่คนคนรวย ๆ ก็ยังไปช้อปปิ้งในชุดนอนและรองเท้าแตะเหมือนกันนั่นเพราะพวกเขามีเงิน สิ่งที่พวกเขาทำย่อมเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วจากนั้นรถก็ขับออกจากโรงรถอย่างเงียบ ๆทาร่าถามอย่างสงสัยขณะขับรถว่า “ฮาร์วีย์ คุณไม่ได้เป็นแค่ลูกเขยที่เกาะพวกเขามาตลอดสามปีจริง ๆ ใช่ไหม?“คุณกำลังวางแผนที่จะก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดด้วยแผนการที่ยิ่งใหญ่ใช่ไหม?”ฮาร์วีย์แปลกใจเล็กน้อย นั่นเป็นครั้งแรกที่มีคนสงสัยว่าเขาอยู่ที่ไหนมาในช่วงสามปีที่ผ่านมานานแล้วที่ไม่มีใครถามคำถามนี้“ใช่ ผมทำธุรกิจเล็ก ๆ ”ฮาร์วีย์ไม่ตอบคำตอบที่ชัดเจน“คุณทำธุรกิจเล็ก ๆ แบบไหนในช่วงสามปีที่ผ่านมา? คุณใช้จ่ายเงินสามสิบล้านดอลลาร์ได้ยังไง?”แม
ประการแรกคือไม่มีใครคิดว่าฮาร์วีย์จะมาเข้าร่วมงานเลี้ยงรุ่นจริง ๆประการที่สอง พวกเขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะนั่งมากับทาร่ามันเป็นงานรวมรุ่นศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยในบัควู้ด เวนดี้และเพื่อนศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยอีกสองสามคนจากนิอัมมี่ไม่สามารถเข้าร่วมงานในวันนี้ได้ ทุกคนแปลกใจเล็กน้อยกับการปรากฏตัวของฮาร์วีย์“โอ้? นี่ใช่คุณชายฮาร์วีย์ ยอร์ก ใช่ไหม? คนดังในช่วงชีวิตมหาวิทยาลัยของเรา!”คนที่ทลายน้ำแข็งอันเยือกเย็นดูเหมือนเป็นคนขี้เล่นเขากับฮาร์วีย์ไม่ใช่เพื่อนร่วมชั้น เขาคือ แกรี่ โจนส์ หัวหน้าห้องอีกห้องหนึ่ง แต่ฮาร์วีย์มักจะเหนือกว่าเขาเสมอในช่วงเวลาที่เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยหลังจากที่เขาเรียนจบไม่กี่ปี เขาประสบความสำเร็จอยู่บ้าง มีข่าวลือว่าเขาได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งระดับกลางในบริษัทต่างประเทศ และเงินเดือนของเขาต่อปีก็มีมูลค่าหลายพันดอลลาร์เขามาที่นี้ด้วยรถ BMW ซีรี่ 7 ค่อนข้างดูมีเกียรติในสายตาศิษย์เก่าคนอื่น ๆ เขาทำได้ตัวเองดูดีในบรรดาศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยที่มารวมตัวกันในคืนนี้ ฮาร์วีย์ยิ้ม เขาถือว่าคำพูดของเขาเป็นการทักทาย เขาไม่ได้สนิทกับแกรี่ขนาดนั้น“โอ้ ฮาร์วีย์! เราค
ในขณะที่ฮาร์วีย์กำลังเรียนในระดับชั้นมหาวิทยาลัย กำลังเป็นช่วงวิกฤตของตระกูลยอร์กที่พยายามก่อร่างสร้างตัวอีกครั้งในช่วงเวลานั้นเขาสร้างอาณาจักรขึ้นมาเพียงลำพังท่ามเรื่องราวมากมายแม้ว่าเพื่อนนักเรียนจะไม่รู้ว่าเขาทำอะไร พวกเขาก็รู้ได้ว่าชายคนนี้ต้องเป็นทายาทเศรษฐีที่ร่ำรวยและมั่งคั่ง แม้ว่าฮาร์วีย์จะดูสุขุมมากในช่วงเวลานั้นก็ตามหน้าตาของเขาก็ไม่ได้แย่ สาว ๆ ต่างรุมล้อมแต่ในตอนนั้นฮาร์วีย์มีวุฒิภาวะมากพอ เขาไม่เคยมองเด็ก ๆ พวกนั้นเลยเมื่อเวลาผ่านไปเขาได้กลายเป็นตำนานที่ผู้คนชื่นชมในช่วงเวลาที่เขาอยู่ในมหาวิทยาลัยแต่ในช่วงเวลาที่เขาเรียนจบในปีแรก ซึ่งเป็นปีที่ตระกูลยอร์กได้รับตำแหน่งเป็นตระกูลที่มีอำนาจมากที่สุดในเซาท์ไลท์ สงครามภายในได้เกิดขึ้นแล้วภายใต้การนำของคุณปู่ หนึ่งในสี่นายใหญ่แห่งตระกูลยอร์ก ฮาร์วีย์ถูกบังคับให้สละอำนาจของเขาฮาร์วีย์ลาออกจากตำแหน่งเพื่อที่ตระกูลยอร์กจะไม่พังทลายอีกครั้งในช่วงที่กำลังรุ่งเรืองจากนั้นเขาก็อยู่เฉย ๆ เป็นเวลาสามปีเต็ม ดังนั้นเรื่องที่เขาลือว่าฮาร์วีย์เป็นลูกเขยที่เกาะบ้านผู้หญิงกินก็เป็นไปได้แต่ในสายตาของบรรดาศิษย์เก่า ตระกูลของฮ
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข