“บราเทอร์แชด! เชิญทางนี้ครับ!”ลูกพี่ฮาร์ทมาพร้อมกับชายอีกคนเมื่อทุกคนรวมตัวกัน ต่างเห็นชายสวมสูทสีดำและแว่นกันแดดเดินเข้ามาในห้อง“โควีย์… โควีย์ แชด…”เอ็ดดี้เกือบจะฉี่รดกางเกงทันทีที่เห็นชายคนนั้นลูกพี่ฮาร์ทเป็นเพียงหัวหน้าคนใหม่ของพวกนักเลงที่ได้รับการว่าจ้างแต่โควีย์แตกต่างออกไป!มีข่าวลือว่าชายผู้นี้มีความสามารถพิเศษ ไม่มีใครรู้ว่าเขามาจากไหน มีคนมากมายคอยรับใช้อยู่ใต้บังคับบัญชาของเขาแม้แต่ลูกพี่ฮาร์ทก็เป็นแค่ลูกน้องที่ต่ำต้อยของเขา“บราเทอร์แชด ลูกพี่ฮาร์ท พวกเธอเป็นนักเรียนสาวสวย! พวกเธอหน้าตาสะสวยและน่ารักทุกคน! ฮิฮิฮิ…”พวกนักเลงที่อยู่ข้างหน้ามองไปที่สาว ๆลูกพี่ฮาร์ทแสดงท่าทางหื่นกามและยังฉายชัดบนใบหน้าของเขา และจ้องมองไปที่สาว ๆ ในทางกลับกัน โควีย์ยังคงวางตัวได้ดี เขาไม่แม้แต่จะสบตากับเด็กผู้หญิงและพูดว่า “พาสาว ๆ ที่ดูดีที่สุดสองคนไปที่ห้องของฉัน”ชีวิตของเขาพังพินาศด้วยน้ำมือของฮาร์วีย์ ยอร์ก เพราะเขายุ่งกับแมนดี้ในช่วงเวลาที่เขายังอยู่ที่นิอัมมี่แต่เขาเป็นคนฉลาดพอ หลังจากที่ไทสันเข้ามาจัดการ เขาขอทำงานภายใต้อำนาจของเขาไทสันสั่งให้มาที่บัควู้ด เพื่
หลังจากรู้สึกว่านักเรียนทุกคนจ้องมองเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งสายตาของซีนเธียร์ เอ็ดดี้รู้สึกว่าเขามีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้นเขาลุกขึ้นยืนคำนับ“บราเทอร์แชด ลูกพี่ฮาร์ท พ่อของผมพูดถึงคุณบ่อยมาก เขาบอกว่าคุณสองคนเป็นฮีโร่แห่งท้องถนน!”“คุณทั้งสองอยู่ในอันดับต้น ๆ ในวงการของพวกคุณ คุณคงไม่ทำให้เรื่องราวมันแย่ลงกว่าเดิมสำหรับเรื่องของเด็ก ๆ หรอก จริงไหม?”“บราเทอร์แชด ได้โปรดอย่าทำให้วันนี้เป็นวันแย่ ๆ เลย อดีตก็คืออดีต ปล่อยมันไปได้ใช่ไหม?”“มันเป็นความผิดของเพื่อนผมเอง ผมต้องขอโทษจริง ๆ ผมจะขอให้พ่อจัดโต๊ะเลี้ยงอาหารชั้นเลิศตอบแทนคุณ ดีไหมครับ?”เอ็ดดี้มีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจในตัวเองแม้ว่าพ่อของเขาจะอยู่ในวงการธุรกิจอาหารทะเล แต่เขาก็เป็นเศรษฐีคนหนึ่ง พวกนักเลงมากมายที่ยังต้องการโอกาสเพื่อหาเลี้ยงตัวเองนั่นคือเหตุผลที่เอ็ดดี้คิดว่ามันจะเพียงพอแล้วถ้าเขาจะใช้ชื่อและชื่อเสียงของบิดาของเขามาอ้างแต่ถ้าโควีย์และลูกพี่ฮาร์ทไม่ยอม พวกเขาก็จะต้องให้เกียรติอำนาจของบิดาของเขาบ้างถ้าพวกเขาอยากจะมีชีวิตรอดในวิถีชีวิตตามท้องถนนห้องทั้งห้องเงียบกริบในขณะนั้น เอ็ดดี้เอามือไว้ด้
ในตอนนั้นเองพวกนักเลงตัวแข็งทื่อเพราะท่าทางของชายผู้นั้นลูกพี่ฮาร์ทเกิดอารมณ์โกรธทันทีและพูดว่า “ไป! ไปลากตัวผู้ชายคนนั้นออกมา!”“กล้าทำตัวอวดดีต่อหน้าบราเทอร์แชด คิดว่าตัวเองเป็นใคร?!”ตามคำสั่งของลูกพี่ฮาร์ท พวกนักเลงที่กำลังจะจับต้นขาของซีนเธียร์เดินไปหาฮาร์วีย์ ทำตัวกร่างเอียงหัวไปมาและเอื้อมมือเข้าไปหาฮาร์วีย์ด้วยความตั้งใจที่จะดึงเขาออกมาฮาร์วีย์ จ้องมองกลับมาด้วยแววตาเยือกเย็น เอื้อมมือออกไปเพื่อคว้าข้อมือของพวกนักเลงนั้นไว้แคร็ก!ฮาร์วีย์บิดข้อมือของนักเลงคนนั้นทันที“อ๊าาาา.....”เสียงร้องอันแสนเจ็บปวดดังก้องไปทั่วทั้งห้องภาพที่เห็นทำให้ทุกคนตกใจโดยเฉพาะเมื่อพวกเขาเห็นฝ่ามือของนักเลงคนนั้นบิดเบี้ยว เหงื่อเย็นไหลหยดลงบนใบหน้าของทุกคน‘ชายคนนี้มีพละกำลังแข็งแกร่งมากขนาดไหนกัน?’ซีนเธียร์ก็ตกตะลึงกับภาพที่เห็นนี้เหมือนกันเธอรู้ว่าฮาร์วีย์มีฉายาว่าคนบ้าของตระกูลซิมเมอร์ เขาชอบคว้าสิ่งของและเขวี้ยงมันใส่แซ็คโดยไม่มีเหตุผล จนถึงขั้นเลือดตกยางออกกันเลยทีเดียวเธอไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะสู้คนได้ดีขนาดนี้เพียงแค่ยื่นมือออกไปคว้ามือนักเลงพวกนั้น“แกกล้าแตะต้องลูกน้องของฉ
ตุบ ตุบ ตุบ!พวกนักเลงนั่นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะไม่เชื่อฟังคำสั่งโควีย์ ในตอนนั้น เหตุการณ์ที่คนกว่าสามสิบคนกำลังคุกเข่าลงตรงนั้นให้ความรู้สึกเหมือนเป็นฉากในหนังจริง ๆ ลูกพี่ฮาร์ทกุมศีรษะของตัวเองไว้ แม้จะไม่เข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เขาก็คุกเข่าลงต่อหน้าฮาร์วีย์ เขาไม่กล้าแม้แต่กระดิกนิ้วพวกนักเลงต่างก็พยายามคาดเดาตัวตนที่แท้จริงของชายที่นั่งอยู่บนโซฟา‘นักเลงหัวไม้ของบัควู้ดคุกเข่าลงจริง ๆ เหรอ?'‘ชายคนนี้เป็นที่รู้กันดีว่าเป็นคนโหดเหี้ยมและไร้ความปราณีไม่ใช่เหรอ?’เอ็ดดี้ คิง ช็อกกับสิ่ง!เขารู้ดีว่าโควีย์และฮาร์ทเป็นใคร! เศรษฐีอย่างพ่อของเขายังไม่เคยได้รับการแสดงความเคารพจากพวกเขาแม้แต่น้อย แต่ในตอนนี้พี่เขยของซีนเธียร์กลับทำให้พวกเขาทั้งคู่คุกเข่าลงบนพื้น‘ลูกเขยในตำนานคนนี้น่าเกรงขามขนาดนี้จริง ๆ หรือ?’เอ็ดดี้ตกใจจนพูดไม่ออกในเวลาเดียวกัน สายตาของซีนเธียร์ที่มีมองฮาร์วีย์ได้เปลี่ยนจากความเกลียดชังและดูถูกเป็นความอยากรู้อยากเห็นและความชื่นชมเธอไม่เคยคิดว่าขยะไร้ค่าที่เป็นพี่เขยของเธอจะมีความเป็นลูกผู้ชายอยู่เหมือนกันในสายตาของเธอ ผู้ชายคนน
ด้านนอกดอร์เซ็ต เอ็มไพร เคทีวี เอ็ดดี้เดินเข้าไปหาซีนเธียร์ และถามว่า “ซีนเธียร์ เธอเป็นยังไงบ้าง? ฉันก็พยายามสู้เพื่อชีวิตรอดของเราเหมือนกัน!”เมื่อนึกย้อนกลับไป เอ็ดดี้เกือบจะฉี่ราดกางเกงของเขา มันเลยทำให้ซีนเธียร์ไม่สนใจแม้แต่จะสบตาเขา‘เมื่อเทียบกับพี่เขยของฉันแล้ว นายไม่ได้มีความหมายอะไรกับฉันเลย!’“ไม่เป็นไร!”ซีนเธียร์ยังคงอดทนเอาไว้แต่พวกเขายังเด็ก ความรู้สึกแม้เล็กเล็กน้อยก็ปรากฏออกมาทางสีหน้า ไม่มีทางที่จะปิดบังมันได้สีหน้าของเอ็ดดี้ดูแย่ลง แต่เขารีบหยิบกุญแจสุดหรูหราออกมา“เอาล่ะ ฉันจะพาเธอกลับบ้านเอง วันนี้ฉันขับปอร์เช่ 718 มา”ขณะที่เขาพูด เอ็ดดี้ก็กดปุ่มบนรีโมทคีย์ที่เขาถืออยู่ไฟหน้าของรถปอร์เช่ 718 สีแดงสดสว่างขึ้นนักเรียนคนอื่น ๆ เห็นภาพแล้วชะงักเขาเป็นแค่นักเรียน!นักเรียนขับรถซูเปอร์คาร์ที่มีมูลค่าหลายพันดอลลาร์แบบนี้มันช่างเหลือเชื่อ!สาว ๆ ที่มองฮาร์วีย์ด้วยความชื่นชมกำลังมองเอ็ดดี้ในมุมที่ต่างไปจากเดิมเป็นอะไรที่น่าประทับใจที่มีคนคอยปกป้อง แต่การเป็นคนร่ำรวยนั้นน่าประทับใจยิ่งกว่าเมื่อเธอเห็นสาว ๆ เลียริมฝีปากอย่างยั่วยวน ซีนเธียร์ก็พ่นลมหายใจ
“เงียบ! นี่ไม่ใช่แค่รถตู้ธรรมดา!”ในขณะนั้น เอ็ดดี้เริ่มมีเหงื่อเย็น ๆ ซึมเต็มหลังของเขาพ่อของเขาเตือนเขาไม่ให้ไปทำให้คนที่ขับรถอยู่สองรุ่นหนึ่งในนั้นคือ รถโตโยต้า อัลฟาร์ด อีกรุ่นคือรถเทสลาคนที่ขับรถแบบนี้พวกเขาต้องมีเงินเหลือใช้พี่เขยของซีนเธียร์ ดูลึกลับมากขึ้นในสายตาของเอ็ดดี้“ดูให้ดีว่านี่คือรถอะไร นายต้องรับผิดชอบเรื่องเหลวไหลที่นายพูดออกมา นายก็รู้…” ฮาร์วีย์พูดขึ้นหลังจากขึ้นรถเขาแล้วซีนเธียร์รู้ดีว่าเธอควรจะทำอย่างไร เธอยิ้มกว้างและรีบวิ่งผ่านเอ็ดดี้มองเขาด้วยสายตาน่ารักแล้วนั่งลงบนเบาะผู้โดยสารด้านหน้าโตโยต้า อัลฟาร์ด เคลื่อนตัวออกไปเงียบ ๆ มีเพียงเอ็ดดี้เท่านั้นที่ถูกทิ้งไว้ที่ที่จอดรถ สมองเขาว่างเปล่าเขารู้ว่าถ้าเขาเผยแพร่ข่าวลือเท็จเกี่ยวกับซีนเธียร์ พี่เขยของเธอคงเอาเรื่องเขาถึงตาย***ในขณะที่รถวิ่งบนถนน มันค่อนข้างเงียบ นิ่งเสถียรฮาร์วีย์รู้สึกเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ เขาหันศีรษะและเห็นซีนเธียร์จ้องกลับมาที่เขา เธอเอียงหัวเล็ก ๆ ที่น่ารักของเธอไปด้านข้างท่าทางของเธอเต็มไปด้วยความรักอันอ่อนโยนฮาร์วีย์พูดไม่ออก แม้จะบอกว่าน้องสะใภ้จะมีรสนิยมเหมือนพ
“เราไม่สามารถพูดเรื่องนี้ในที่สาธารณะได้”ว่ากันตามจริง รถตู้คันนี้ขับนิ่มมากไม่นาน รถตู้คันนี้ก็มาถึงบริเวณบ้านเช่าของตระกูลซิมเมอร์ แต่ทันทีที่รถตู้กำลังจะเข้าไป ฮาร์วีย์ก็หยุดรถเด็กหนุ่มที่ขับรถตู้มาส่งที่นี่ไม่ได้ไปไหน เขารับกุญแจด้วยความเคารพและขับรถตู้ออกไปเมื่อกลับถึงบ้าน ไซม่อนกับลิเลียนนั่งรอมาระยะหนึ่งแล้วเมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์เป็นคนที่พาซีนเธียร์กลับมา ท่าทีของพวกเขาดูแย่ลงในทันใด ลิเลียนพูดออกมาอย่างไม่ให้เกียรติ “ซีนเธียร์ อย่าไปใกล้ชิดผู้ชายคนนี้มากเกินไป! มันเปล่าประโยชน์!”ไซม่อนขมวดคิ้ว“แมนดี้ พ่อบอกให้ไปรับซีนเธียร์ไม่ใช่เหรอ? ลูกปล่อยให้ไอ้ขยะนี่ไปแทนลูกได้ยังไง?”นับตั้งแต่แมนดี้เป็นประธานของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ ทั้งตระกูลก็ดูถูกฮาร์วีย์มากขึ้นพวกเขารู้สึกว่าฮาร์วีย์กำลังฉุดแมนดี้ พวกเขามั่นใจว่าฮาร์วีย์ไม่เหมาะสมกับเธอแมนดี้ขมวดคิ้วและพูดว่า “แม่คะ พ่อคะ บริษัทเพิ่งจัดตั้งขึ้น หนูไม่มีเวลา เลยขอให้ฮาร์วีย์ไปแทน“แต่ทำไมนายใช้เวลานานมากในการพาซีนเธียร์กลับมา? ฉันไม่ได้ให้เงินนายไปยี่สิบดอลลาร์เป็นค่าแท็กซี่เหรอ?”ประโยคนี้พุ่งตรงไปที่ฮาร์วี
บนโต๊ะอาหาร ไซม่อนและภรรยาของเขาเอาอกเอาใจซีนเธียร์ พวกเขาสนใจแต่ลูกสาวคนสุดท้องของพวกเขาพวกเขาคงอาจได้พึ่งพาลูกสาวคนสุดท้องในอนาคต แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องปฏิบัติต่อเธอดีมากขึ้นกว่าเดิมแมนดี้ที่นั่งอยู่ตรงหน้าพวกเขาซีนเธียร์มองฮาร์วีย์ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเธอ เธออดไม่ได้ที่จะพูดอะไรออกมา“แม่คะ พ่อคะ ทำไมเราไม่ให้พี่เขยเข้าทานกับเราด้วยล่ะคะ?”“ฮาร์วีย์? กับข้าววันนี้เตรียมไว้เพื่อลูกโดยเฉพาะ! เขามีสิทธิ์อะไรทานร่วมกับเรา?”ลิเลียนดูถูกฮาร์วีย์เขาเคยเป็นที่คอยล้างห้องน้ำและล้างเท้าให้เมื่อตอนอยู่นิอัมมี่แต่ตอนนี้เขาไม่ได้ทำอะไรเลยตั้งอต่ครอบครัวย้ายมาอยู่ที่บัควู้ดเขามีประโยชน์อะไรบ้าง?“พ่อจะรีบหาเวลาให้แมนดี้หย่ากับเขา เขาอยู่บ้านทุกวันมันน่ารำคาญ” ไซม่อนพูดพร้อมกับขมวดคิ้วมุ่น“หย่า? รีบให้พวกเขาหย่ากันเถอะค่ะ หนูอยากให้พี่สาวหย่าขาดจากเขา!”ซีนเธียร์รู้สึกตื่นเต้น“ฮะ?!”ทุกคนมองที่ซีนเธียร์ด้วยความประหลาดใจก่อนหน้านี้ เมื่อทุกคนพูดถึงฮาร์วีย์ เธอก็เพียงแต่ยักไหล่ไม่ใสใจเท่านั้นแต่ตอนนี้เธอกลับสนับสนุนความคิดที่จะให้แมนดี้หย่ากับฮาร์วีย์งั้นเหรอ?แม้แต่ฮาร์วีย์ก็
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข