บทที่ 4142

คุณลีไม่กล้าหันกลับมามองด้วยซ้ำไป

เธอนั่งคุกเข่าหลังตรงและยังมีเหงื่อไหลหยดลงมาไม่ยอมหยุด

“เกิดอะไรขึ้น?”

ดวงตาของโจวี่และเวียนนาเบิกกว้าง พร้อม ๆ กับเกิดอาการกระตุกบนใบหน้า พวกเธอไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็นนั้นเลย

'ทำไมคุณลีถึงนั่งคุกเข่าอย่างนั้นล่ะ?'

'เธอนั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าไอ้โสโครกและทุก ๆ คน...'

แมนดี้และคนอื่น ๆ ก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

'เธอนั่งคุกเข่าทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เธอทำท่าทีสูงส่งและทรงอำนาจอย่างนั้นเหรอ?'

โครม!

ประตูถูกเตะให้เปิดออกอีกครั้ง

หลังจากถูกเตะให้เปิดออกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในที่สุดประตูที่น่าสงสารบานนั้นก็ล้มครืนลงกับพื้นเสียงดังกึกก้อง

หลังจากนั้นกลุ่มชายท่าทีดุดันในชุดสูทก็กรูกันเข้ามาในห้องนั้น

ใบหน้าของพวกเขาดูดุดันและทรงอำนาจ ในขณะที่เตะเหล่าบอดี้การ์ดของไอดริสล้มลงไปอย่างไม่ปรานี

ช่างเป็นภาพที่ดูน่าตกใจเป็นอย่างยิ่ง!

ผู้คนที่จับกลุ่มเฝ้าดูตรงทางเข้าต่างตัวสั่นโดยสัญชาตญาณ

เหล่าคนงานและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ต่างไม่กล้าปล่อยลมหายใจออกมาแม้แต่นิดเดียว

จากนั้นชายที่มีผ้าพันที่หัวอย่างกับมัมมี่ และมีมือห้อ