พูดง่าย ๆ ก็คือ ออร่าของแอมเบอร์ เลอวีนได้เปล่งประกายออกออกมาแม้ในยามที่เธอยืนอยู่นิ่ง ๆ ผู้คนอาจเข้าใจผิดโดยคิดว่าเธอเป็นนางฟ้าจริง ๆ ก็ได้เคนน่า ปาร์คเป็นสาวสวยที่มีความมั่นใจ แต่เธอขาดออร่าบางอย่างไป เมื่อเปรียบเทียบกับแอมเบอร์แล้ว เธอเป็นเพียงลูกเป็ดขี้เหร่อยู่ในตอนนี้เท่านั้นเองเคนน่ามีสีหน้ที่ดูเย็นชาอาบอยู่ทั่วใบหน้าเธอหรี่ตามองแอมเบอร์ก่อนจะพูดว่า “เธอควรยอมรับความพ่ายแพ้ในตอนนี้นะจ๊ะหนูน้อย“ฉันคือ ‘ปรมาจารย์พันมือ’ ฉันมีความเชี่ยวชาญในเรื่องอาวุธลับ!“ฉันไม่สามารถควบคุมพลังของตัวเองได้!“ถ้าฉันเกิดฆ่าเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ ก็อย่ามาหลอกหลอนฉันในภายหลังล่ะ”เคนน่าทำสีหน้าล้อเล่นอย่างขบขันโดยปกติแล้วชาวอินเดียพวกนั้นมักจะไม่ตั้งใจที่จะออมมือให้ใครง่าย ๆ หลังจากเห็นความพ่ายแพ้ของคามิโล ไมเยอร์สเคนน่าวางแผนที่ทุ่มเทพลังออกมาให้หมด ซึ่งถึงแม้จะต้องทำให้ใครตายเธอก็ไม่ยี่หระหลังจากได้ยินคำพูดของเธอ คนอินเดียที่เหลือก็กลับมามีความมั่นใจอีกครั้งท้ายที่สุดแล้วพวกเขารู้ดีว่า ‘วิชาพันมือ’ ของเคนน่านั้นน่ากลัวเพียงใดว่ากันว่าเธอสามารถโจมตีได้หลายสิบเป้าหมายจากการเคลื่อนไหวเ
เข็มเงินพวกนั้นต่างรุมเร้าเข้าหาแอมเบอร์ราวกับโกรธแค้นเธออย่างมากในเวลาเดียวกันก็ได้ยินเสียงหวีดร้องจากเข็มที่รุมเร้าเข้ามานั้นทั้งความเร็วและเสียงเป็นอะไรที่น่ากลัวมากฝูงชนตกใจมากเมื่อเห็นภาพนั้นไม่แปลกใจเลยที่เคนน่า ปาร์คมีความมั่นใจมาก การเคลื่อนไหวเพียงอย่างเดียวก็ก้าวไปอีกระดับหนึ่งแล้ว!แต่ถึงกระนั้นแอมเบอร์ก็ยังคงจับตามองเข็มเงินที่โบยบินเข้าหาเธออยู่อย่างเงียบ ๆเคนน่านิ่งอึ้งไปชั่วครู่ก่อนที่จะหัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างเย็นชา“เธอรู้ตัวไหมว่าเธอด้อยกว่าฉันขนาดไหน? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงต้องนั่งตายอยู่ตรงนั้นใช่ไหม?“ช่างเคลื่อนไหวได้อย่างชาญฉลาด! เธอจะตายแบบสวย ๆ ได้ตราบใดที่ไม่ขัดขืน!”เดเมียน สตีลก็รู้สึกตื่นตระหนกเช่นกัน“ทำอะไรสักอย่างสิ แอมเบอร์! หลบการโจมตีซะถ้าเธอทำได้!” เขาร้องตะโกนออกมาโดยสัญชาตญาณราเชลขมวดคิ้ว“แอมเบอร์กำลังพยายามทำอะไรอยู่คะ คุณยอร์ก? เธอจะแพ้นะถ้าโดนเข็มเงินพวกนั้น!“เธอไม่รู้วิธีตอบโต้กระบวนท่าแบบนั้นเหรอ?”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว เขาไม่อาจหยั่งรู้ได้ว่าแอมเบอร์กำลังทำอะไรอยู่ในขณะที่ฝูงชนเริ่มวิตกกังวลอยู่นั้น…แอมเบอร์โบกมืออย่า
เคนน่า ปาร์คแทบจะกระอักออกมาเป็นเลือด เธออยากจะปล่อยโฮออกมาอย่างมากในตอนนี้เธอปฏิบัติต่อตัวเองมาตั้งแต่เด็ก ๆ ในฐานะเป็นอัจฉริยะด้านอาวุธลับซึ่งไม่มีใครทำได้มาก่อน เธอเชื่อเหลือเกินว่าทักษะของเธอไม่มีใครมาเทียบได้...แต่หลังจากได้พบกับแอมเบอร์ เธอก็รู้ว่าการทำตัวเองให้ดูโง่เขลาต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริงนั้นเป็นเช่นไรแอมเบอร์ไม่จำเป็นต้องแสดงท่าไม้ตายของเธอออกมาด้วยซ้ำไป สิ่งที่เธอต้องทำก็แค่การเลียนแบบคู่ต่อสู้เพื่อเอาชนะเคนน่า ซึ่งเคนน่ารู้สึกละอายเป็นอย่างมากกับการต่อสู้ครั้งนี้แอ็กเซล การ์เซียซึ่งมีความมั่นใจอย่างมาก บีบถ้วยชาในมือจนแตกละเอียดด้วยสีหน้าที่ดูแย่มาก“ฉันสามารถเจาะหัวเธอด้วยเข็มนั่นได้”แอมเบอร์อวดรอยยิ้มอันอบอุ่นก่อนเดินออกจากสังเวียนใบหน้าของเคนน่าดูซีดเผือดเธอรู้ว่าแอมเบอร์ไม่ได้แค่ล้อเล่นเท่านั้นถ้าแอมเบอร์ต้องการ เธอก็สามารถฆ่าเคนน่าได้อย่างง่ายดายเธอไม่อาจดื้อรั้นได้เมื่อคู่ต่อสู้ไว้ชีวิตเธอนอกจากนี้ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรอีก เมื่อนักศิลปะการต่อสู้ผู้มีประสบการณ์จำนวนมากกำลังจับตาดูอยู่เคนน่าและอารามพันปีจะต้องได้รับความอับอ
หลังจากเห็นแผ่นหลังของนิโก้ เบอร์ตันแล้ว แอ็กเซลก็แสดงสีหน้าเคร่งขรึม“ชื่อเสียงของอินเดียอยู่ในมือคุณแล้ว นิโก้! ทุ่มให้สุดตัวไปเลย! เราจะแพ้อีกไม่ได้แล้วนะ!”“ไม่ต้องเป็นห่วงครับ อาจารย์การ์เซีย! ผมจะไม่ทำให้ชื่อเสียงของเราต้องเสื่อมเสีย!” นิโก้ตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาจากนั้นเขาก็เดินไปยังใจกลางสังเวียนก่อนที่จะจ้องมองฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ อย่างเย็นชา“ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง!”ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้พูดอะไร อัลบัส ร็อบบินส์ก็อวดรอยยิ้มจาง ๆ ก่อนถอดเสื้อออก เผยให้เห็นผิวสีบรอนซ์ของเขาในขณะที่เดินเข้าไปในสังเวียนจากนั้นเขาก็หรี่ตามองนิโก้“ในเมื่อคุณก็เป็นนักเรียนที่ใช้แต่กำลังเหมือนกัน…"“ผมก็จะไม่ทำอะไรกับคุณอย่างหนักหนาสาหัสเกินไป“ผมจะให้คุณชกใส่ผมสามหมัดฟรี ๆ! ถ้าทำให้ผมถอยหลังออกไปได้ คุณก็ชนะ!”'อะไรกันวะเนี่ย?!'กรรมการตกตะลึง'เด็กคนนี้เป็นบ้าอะไร?!''ทำไมเธอถึงเริ่มพูดพล่ามก่อนที่ฉันจะอธิบายกฎกติกาอีกล่ะ?!''เธอจะปล่อยให้คู่ต่อสู้เหวี่ยงหมัดชกเธอสามหมัดเลยเหรอ?''ทำไมถึงอวดดีได้ถึงขนาดนี้?!'ราเชลและคนอื่น ๆ จากหลงเหมินต่างตัวแข็งทื่อ พวกเขาแสดงสีหน้าแปลก ๆ เมื่อ
"อะไรกัน? เด็กคนนั้นไม่เป็นอะไรเลยเหรอ?”“เขาพูดได้ตามปกติ! เห็นได้ชัดว่าหมัดนั้นทำอะไรเขาไม่ได้เลย!”“ลองกดย้อนดูอีกทีซิ!”“เด็กคนนั้นไม่มีการโอนเอนแม้แต่น้อย แล้วนับประสาอะไรกับการก้าวถอยหลัง!”“คนที่ไม่รู้อะไรอาจจะคิดว่าคนอินเดียกำลังเล่นจักจี้เขาอยู่เท่านั้น!”“ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ คนอินเดียคงจะไม่มีประโยชน์แล้วล่ะ!”“เขาคุยโตโอ้อวดซะมากมาย แต่นี่คือทั้งหมดที่เขาทำได้เหรอ?!”“เขาไม่อายบ้างหรือไง! เขามันอ่อนแอมาก!”ผู้คนต่างจับกลุ่มซุบซิบนินทาขนานใหญ่ พวกเขาดูถูกนิโก้ เบอร์ตันกันไม่หยุดนิโก้มีสีหน้าที่ดูแย่ลงทันทีเขาหายใจเข้าลึก ๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำ ก่อนจะเหวี่ยงหมัดเข้าที่อัลบัส ร็อบบินส์อีกครั้งในครั้งนี้เขาทุ่มพลังทั้งหมดของเขาออกมาเขารู้ดีว่าชาวอินเดียไม่อาจยอมรับความอับอายได้อีกครั้งผัวะ!หมัดของนิโก้สัมผัสกับหน้าอกของอัลบัสเข้าอย่างจังจนเกิดเสียงดังลั่น…แต่ก่อนที่เขาจะได้ทำสีหน้าภาคภูมิใจ ร่างของเขาก็สั่นสะท้านก่อนที่จะลอยกระเด็นออกไป หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็หล่นกระแทกออกไปนอกสังเวียน“อั๊ก!”ใบหน้าของนิโก้ดูซีดเผือดก่อนที่จะกระอักออกมาเป็นเลือดจากนั้
หลงเหมินก็แสดงความขอบคุณเช่นกันไบรซ์ เคนเนดี้ ซึ่งมีหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยต่าง ๆ ในชีวิตประจำวัน ได้ส่งยาอายุวัฒนะไปมากมายพร้อมกับของขวัญราคาแพงอื่น ๆในด้านหนึ่งนั้นนี่เป็นรางวัลสำหรับการต่อสู้ในวันนี้ ในทางกลับกันเขาอยากให้ฮาร์วีย์และเด็กที่ความสามารถคนอื่น ๆ ทำการบดขยี้ชาวอินเดียต่อไปตามปกติท้ายที่สุดแล้วชาวอินเดียพวกนั้นได้เหยียบย่ำพวกเขามาตั้งแต่แรกแล้วไม่เพียงแต่เหล่าผู้อาวุโสและผู้สูงศักดิ์จากหลงเหมินจะรู้สึกโล่งใจอย่างมากหลังการต่อสู้เท่านั้น แต่ชื่อเสียงของหลงเหมินยังได้รับการกอบกู้เป็นอย่างมากอีกด้วยพวกเขายังใช้นักเขียนผีอีกหลายคน เพื่อเขียนประชาสัมพันธ์ในเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้หลังจากทานอาหารมื้ออร่อยเสร็จแล้ว ฮาร์วีย์ก็พาแอมเบอร์และคนอื่น ๆ ไปที่สวนหลังบ้านขณะที่พวกเขากำลังต่อสู้บนสังเวียนนั้นจอร์จ ซาเบล, เคย์เดน บัลเมอร์ และคนอื่น ๆ ก็ไม่ได้เกียจคร้านอะไรเลยพวกเขาใช้แหล่งข้อมูลทั้งหมดและเงินจำนวนมาก เพื่อค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับแดนนี่ เบอร์ตันและคนอื่น ๆฮาร์วีย์นำเอกสารของผู้มีความสามารถชั้นยอดของอินเดียมาให้แอมเบอร์และคนอื่น ๆ อ่านท้ายที่สุดแล้วทั้งสามค
“ฉันไม่รังเกียจที่จะยอมเสียสละเพื่อประเทศของตัวเอง ถ้าคุณคือเป้าหมายของฉัน”โซอี้ การ์เซียอวดรอยยิ้มจาง ๆ ก่อนทำไม้ทำมือเชื้อเชิญฮาร์วีย์เข้าไปในห้องที่เตรียมเอาไว้ล่วงหน้าฮาร์วีย์นั่งลงและหยิบถ้วยชาขึ้นมาก่อนจะยิ้มตอบ“ผมเป็นคนดีนะคุณการ์เซีย นั่นเป็นการไม่ให้ความเคารพนิดหน่อยนะ...คุณว่าไหม?“แผนนารีพิฆาตใช้ไม่ได้ผลหรอก”“มันจะได้ผลหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับทัศนคติของคุณค่ะ” โซอี้ตอบ“ทัศนคติของผมเหรอ?”ฮาร์วีย์แสดงสีหน้าล้อเล่น“แล้วการที่ผมมาทานอาหารที่นี่มันไม่ง่ายหรอกเหรอ?“เห็นได้ชัดว่านี่เป็นกับดักสำหรับผม…“แล้วคุณต้องการอะไรจากผมกันแน่?“ไม่ต้องปิดบังอะไรไว้หรอกครับ ทำไมคุณไม่บอกผมให้หมดล่ะ?”โซอี้ถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกับทำสีหน้าสิ้นหวัง“คุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอว่าทำไมฉันถึงพาคุณมาที่นี่?“คุณวางแผนใส่ร้ายฉันตั้งแต่วันแรก โดยทำให้ฉันแตกแยกกับชาวอินเดียคนอื่น ๆ พวกเขาพากันสงสัยและแยกฉันออกจากกลุ่มตั้งแต่นั้นมา!“และตอนนี้...หลังจากพ่ายแพ้ไปสิบห้าครั้งติดต่อกัน พวกเขาทั้งหมดต่างก็ทุ่มความโกรธแค้นมาที่ฉัน!“พวกเขาต่างบอกว่าฉันเป็นคนทำให้ประเทศอินเดียต้องพินาศ เพราะถูกค
“ฉันกำลังจะบอกคุณอยู่นี่แหละค่ะ”โซอี้อวดรอยยิ้มอันอบอุ่นก่อนนำกล่องทองคำออกมาจากใต้โต๊ะแล้วผลักไปให้ฮาร์วีย์เสื้อแจ็คเก็ตของเธอเลื่อนหลุดเผยให้เห็นไหล่ที่ดูอ่อนนุ่มในขณะที่ผลักกล่องทองคำนั้นจากนั้นเธอก็โน้มตัวไปข้างหน้าราวกับว่าไม่รู้ตัวว่ามีอะไรเกิดขึ้น“คุณยอร์กคะ ราชวงศ์ของอินเดียอยากให้คุณเข้ามาเป็นคนของเรา!” โซอี้พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล“ราชวงศ์จะสถาปนาวรรณะพราหรมณ์อันสูงส่งให้ถ้าคุณไม่ขัดข้อง!“คนรุ่นต่อ ๆ ไปในครอบครัวของคุณจะได้รับการปฏิบัติแบบเดียวกัน!”ฮาร์วีย์หรี่ตามองหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น'คนพวกนี้ค่อนข้างจะ...'ชาวอินเดียรู้ว่าฮาร์วีย์ไม่ได้ขาดแคลนเงิน นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาใช้ยศฐาบรรดาศักดิ์มาเป็นเครื่องต่อรองโซอี้, แอ็กเซล, โคดี้ และแฟรงกี้ การ์เซีย ได้เพียงวรรณะกษัตริย์เท่านั้น...แต่พวกเขาก็เสนอตำแหน่งที่สูงกว่าคนพวกนั้นให้กับฮาร์วีย์พูดง่าย ๆ ก็คือถ้าฮาร์วีย์เห็นด้วยในข้อตกลงนี้ เขาก็อาจทำให้ใคร ๆ ในอินเดียต้องคุกเข่าต่อหน้าเขาได้!สถานะของเขาน่าจะทัดเทียมกับเจ้าชายแห่งอินเดียด้วยซ้ำไป ลูกหลานรุ่นต่อ ๆ ไปของตระกูลเขาจะสามารถแต่งงานกับราชวงศ์ได้!