หลังจากฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ ออกไปแซ็คก็มองไปที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ ดูเหมือนว่าเขามีอะไรอยากจะพูด แต่ก็ห้ามตัวเองไว้แซ็คเข้าใจทุกอย่าง จนถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่และถามว่า “คุณปู่คิดว่าเมื่อกี้ผมเป็นคนโลภไหม…?”“โอ้? ทั้ง ๆ ที่แกก็รู้ตัว?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์พูดอย่างเย็นชา“คุณปู่ กำลังเข้าใจผมผิด ผมไม่เคยอยากได้นาฬิกานั่น แต่เป็นเพียงการทดสอบฮาร์วีย์เท่านั้น ตอนนี้ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าฮาร์วีย์มีความหยิ่งผยองมากขึ้นจากแต่ก่อนทันทีที่แมนดี้ได้ตำแหน่ง ... ”“แล้วแกวางแผนจะทำอะไร? รองซีอีโออย่างแกพูดแบบนี้ ฉันอยากให้แกหยุดความคิดนั่นไว้ซะดีกว่า” ผู้อาวุโสซิมเมอร์พูดอย่างหงุดหงิด“ผมแค่อยากเสนอว่าเราควรจะสร้างปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้แมนดี้ แน่นอนว่ามันจะไม่กระทบกับผลกำไรของตระกูลซิมเมอร์ ปัญหาเล็ก ๆ เหล่านี้ทำให้แมนดี้มีอำนาจยากขึ้น มันจะรั้งแมนดี้ไว้ไม่ให้หยิ่งผยองเกินไป” แซ็คอธิบายเขาเรียนรู้ที่จะฉลาดขึ้น ก่อนที่จะทำอะไรพวกนี้ เขาจะต้องขอคำแนะนำและรายงานก่อน ถ้าไม่งั้นผู้อาวุโสซิมเมอร์จะต้องเข้ามาจัดการหากเรื่องมันเกินรับมือ“แล้วไง…”ผู้อาวุโสซิมเมอร์คิดตามแล้วพยักหน้าแซ็ครีบโน้มตัวไปก
“ลูกหมายความว่าเราขอให้เขาทำในสิ่งที่ไม่ควรทำงั้นเหรอ? เขาเป็นลูกเขยของครอบครัวเรา แล้วมันจะเป็นอะไรไปที่จะให้มันทำเพื่อครอบครัวเรา และลูกไม่คิดบ้างหรือไง? ปู่ของลูกโกรธมาก ถ้ามันทำไม่ได้ในสิ่งที่คุณปู่ต้องการ ลูกก็รู้ดีกว่าแม่ถึงผลที่จะเกิดขึ้น” ลิเลียนพูดเตือนแมนดี้อย่างใจเย็นแมนดี้รู้ดีว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์เป็นคนแบบไหนหากเธอไม่สามารถทำตามที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ต้องการได้ เธออาจจะต้องตกที่นั่งลำบาก ผู้อาวุโสซิมเมอร์อาจไม่ทำร้ายเธอตรง ๆ แต่การลดอำนาจของเธอเป็นสิ่งที่เขาสามารถทำได้อย่างแน่นอนโครงการศูนย์กลางการค้าที่ตระกูลซิมเมอร์ทำอยู่ตอนนี้ก็ยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นโครงการ แมนดี้ไม่ต้องการให้อะไรก็แล้วแต่มาขัดขวางการทำงานของเธอ“หนูจะคิดดูอีกทีแล้วกันค่ะ” แมนดี้พูดด้วยน้ำเสียงเบา ๆลิเลียนอดไม่ได้ที่ต้องพูดออกมา “คิดให้ได้เร็ว ๆ ล่ะ! ลูกไม่รู้เหรอว่าเรื่องนี้มันเรื่องใหญ่แค่ไหน? หลังจากนี้แม่คิดว่าจะไปเรียนโยคะกับป้าพาลเมอร์!”“คุณแม่ออกไปก่อนเถอะค่ะ ให้เวลาหนูคิดอีกที…”แมนดี้รอจนกระทั่งลิเลียนออกไปแล้วจึงนอนลงบนเตียงฮาร์วีย์ช่วยเธอมามากแล้วแม้กระทั่งยืมเงิน 1.6 ล้านดอลลาร์จากเ
“คุณต้องการให้ผมขอร้องนายใหญ่ไนส์เวลล์ช่วยตระกูลซิมเมอร์ใช่ไหม?” ฮาร์วีย์ตามตรง ๆ แมนดี้ไม่ได้พูดอะไรสักคำ และเธอก็ไม่ตอบสนองใด ๆฮาร์วีย์ถอนหายใจ ดูเหมือนว่าเขาเดาถูก ถ้าไม่อย่างนั้นอย่างน้อยเธอก็ต้องส่ายหัวปฎิเสธ“คุณต้องพยักหน้าแล้วผมจะช่วยคุณ แต่ไม่ว่าไนส์เวลล์จะให้ความสนใจซิมเมอร์หรือไม่นั้น มันเหนือการควบคุมของผม” ฮาร์วีย์พูดแมนดี้ลังเลแล้วพยักหน้าฮาร์วีย์ไม่ตำหนิอะไร หรือรู้สึกกังวลใด ๆ แต่เขากลับเปลี่ยนเรื่องคุย“คุณคิดว่ามันเป็นความผิดของผมหรือเปล่าที่ทำให้แซ็คต้องคุกเข่าลง?”แมนดี้ทานโจ๊กในถ้วยเพียงไม่กี่คำ จากนั้นลุกขึ้นยืนและเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียวฮาร์วีย์ถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วหัวเราะเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขาสองคน ***ภายในวิลล่าข้างทะเลสาบพร้อมทิวทัศน์ระดับห้าดาวโรซาลีกำลังนั่งอยู่บนโซฟาถอนหายใจเธอกำลังจะกลับเมืองหลวงของมณฑลในวันพรุ่งนี้ เธออยากเจอกับฮาร์วีย์ก่อน แต่ก็ไม่สามารถหาข้ออ้างที่เหมาะสมเพื่อเจอเขาเธอเป็นหญิงสาวที่เก่งกาจของตระกูลไนส์เวลล์ เธอจะทำแบบนั้นได้ยังไง?เชนเดินเข้าไปหาเธอหลังจากได้ยินเสียงถอ
“คุณมาเพราะฉันหรือคุณปู่คะ?” โรซาลีถาม“ผมมีธุระกับนายใหญ่ไนส์เวลล์ แต่ก็อยากพบเจอคุณทั้งสองคน”“คุณคิดว่าเราเป็นร้านแผงลอยตามถนนที่ใคร ๆ ก็ไปมาหาสู่กันได้ตามใจชอบงั้นเหรอ?”โรซาลีสับสนในตัวเอง ผู้ชายคนนี้มาหาปู่ของเธอ แต่ไม่ใช่เธอ“ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่สะดวก” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นฮาร์วีย์ไม่ใส่ใจเรื่องความสัมพันธ์กับตระกูลซิมเมอร์มากนัก นั่นเพราะตอนนี้เชนปฏิเสธที่จะพบเขา เขาก็ไม่อยากจะคิดอะไรมาก หลังจากได้ยินแบบนั้น หญิงสาวที่เย็นชาราวกับน้ำแข็งก็มองไปที่เชนราวกับว่าเธอทำผิดและพูดทันทีว่า “ก่อนหน้านี้คุณปู่ไม่อยู่ แต่ตอนนี้เขามาแล้ว คุณจะมาเมื่อไหร่?”ฮาร์วีย์ได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะ เชนก็ตกใจเช่นกัน ไม่รู้จะพูดอะไรดี“โอเคงั้นผมจะไปตอนนี้เลย” ฮาร์วีย์พูดและวางสายไปโรซาลีกลับสู่โหมดอารมณ์ปกติ หลังจากเห็นการแสดงออกของเชน เธอก็พูดอย่างเขิน ๆ ว่า “คุณปู่ หนูเป็นคนหุนหันพลันแล่นไปหน่อย อาจจะกระทบกับเรา”เชนยิ้ม“ไม่เป็นไร แต่คราวหลังก็ระวังหน่อยแล้วกัน”ผู้ชายที่ยอดเยี่ยมอย่างเชนรู้ดีว่าไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิง ไม่อย่างนั้นจะมีปัญหาหากโรซาลีเป็นศั
ฮาร์วีย์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ จิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์นั่นฉลาด ไม่ว่าเขาจะมีวัตถุประสงค์หรือความคิดอะไรก็ตามจะถูกส่งผ่านแววตาของเขา ฮาร์วีย์คว้าถ้วยชาบนโต๊ะขึ้นดื่มโดยพลัน จากนั้นเขาก็ถอนหายใจ“นี่คือชาชนิดหนึ่งที่ช่วยเยียวยากระเพาะอาหารของคุณได้จริง ๆ คุณคงเสียเงินไปหลายร้อยดอลลาร์เพื่อซื้อชาขนาดหนึ่งปอนด์ใช่ไหม?“ร้อยดอลลาร์งั้นเหรอ?”เชนหัวเราะอย่างโกรธ ๆ หลังจากฟังฮาร์วีย์พูด “นี่เป็นชาห่อแดงจากวอลโน ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่พบบนหน้าผาโดยมีคนพร้อมอาวุธครบมือคอยปกป้องมัน คุณสามารถเก็บชานี้ได้ประมาณสิบปอนด์ต่อปีเท่านั้น 5 ปอนด์มีราคามากกว่าแปดหมื่นดอลลาร์”“คุณกำลังบอกผมว่าหนึ่งปอนด์มีค่าหลายพันดอลลาร์ใช่ไหม?”ฮาร์วีย์ไม่ค่อยเชี่ยวชาญเรื่องชา แต่ในตอนนั้นเขาก็อดแปลกใจไม่ได้ ทักษะการสร้างเครือข่ายของไนส์เวลล์นั้นเหนือความเข้าใจของเขา นี่ไม่ใช่ชาแบบที่ใคร ๆ ก็ซื้อได้ด้วยเงินและเส้นสายเพียงเล็กน้อยเท่านั้นความสัมพันธ์ของตระกูลนี้ครอบคลุมไปทั่วทุกพื้นที่ ‘ทำไมเชนถึงเอาชานี้ออกมา ฉันเดาว่าเขาคงต้องการระงับความเย่อหยิ่งของฉันใช่ไหม?’ฮาร์วีย์พูดไม่ออก เขาคงมีเรื่องที่ให้เครียดเพิ่มอีกเ
“หนุ่มน้อย เธอคิดว่าความโปรดปรานที่มีให้เธอมีค่าขนาดนั้นเหรอ?”เชนหัวเราะ“ก็อาจจะเป็นไปได้” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น“ก็ดี ถ้าเธอมั่นใจขนาดนั้น ตระกูลของฉันมีหลายธุรกิจ ฉันจะขอให้พวกเขาทำงานร่วมกับซิมเมอร์ ถือว่านี่เป็นการไว้หน้าเธอ” เชนพูดขณะโบกมือไปมาเหมือนว่านี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรแต่สำหรับตระกูลชั้นสองสิ่งนี้มีค่ามากแม้จะไม่ได้รับการตอบรับจากไนส์เวลล์ แต่ก็สามารถทำงานร่วมกับพวกเขาได้แม้จะเป็นเพียงโครงการเล็ก ๆ ก็เพียงพอแล้ว“นายใหญ่ไนส์เวลล์ ผมขอบคุณจริง ๆ ถ้าคุณต้องการให้ผมทำอะไรเพื่อตอบแทน ผมยินดี” ฮาร์วีย์พูดด้วยใบหน้าที่จริงจังเชนยิ้ม เขาไม่ได้นึกถึงมันเลยด้วยซ้ำ เขาช่วยฮาร์วีย์เพียงเพราะศักยภาพของเขา เขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์นั้นจะมีอำนาจมากพอที่จะทำอะไรได้มากมาย“พูดเสร็จแล้วเหรอ?” โรซาลีกพูดอย่างไม่ใส่ใจ “ถ้าเสร็จแล้วไปกินข้าวกันเถอะ”ฮาร์วีย์มองไปที่นาฬิกาของเขาและพูดไม่ออก“คุณผู้หญิง ตอนนี้เก้าโมงเช้าและเราเพิ่งทานอาหารเช้ากัน ตอนนี้เราควรกินอะไรกันล่ะ? ผมจะพาคุณไปทานอาหารค่ำคืนนี้”“ได้เลย” โรซาลีตอบรับอย่างเต็มปาก***ความสงบนิ่งของเธอพังทลายลงทันทีหลังจากท
“คุณไม่จำเป็นต้องรู้” โรซาลีพูดด้วยสีหน้าเย็นชาราวกับน้ำแข็ง“ฉันมาที่นี่เพื่อเป็นตัวแทนของตระกูลไนส์เวลล์ เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับการทำงานร่วมกันในอนาคตของเรา”ผู้อาวุโสซิมเมอร์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คิดว่าโรซาลีจะพูดอะไรแบบนี้ขยะไร้ค่าฮาร์วีย์มีความสำคัญกับพวกเขาขนาดนี้เลยหรือไง? ตระกูลซิมเมอร์อยากใช้ความโปรดปรานของเขาเพื่อขึ้นสูงงั้นเหรอ?มันเกินความคาดหมายของผู้อาวุโสซิมเมอร์โรซาลีพูดต่อไปเรื่อย ๆ “ฉันมีธุระต้องไปทำอีกมากดังนั้นฉันจะพูดให้สั้นกระชับ”“บังเอิญ ไนส์เวลล์ติดหนี้บุญคุณฮาร์วีย์ก่อนหน้านี้”“วันนี้เขามาที่บ้านของเราเพื่อขอให้เราตอบแทนบุญคุณด้วยการพิจารณาตระกูลซิมเมอร์”“ตอนแรกคุณปู่ของฉันไม่ตอบรับ แต่เขาก็สัญญาว่าจะเลือกโครงการเพื่อทำงานร่วมกับตระกูลซิมเมอร์ ประสิทธิภาพการทำงานร่วมกันของพวกเราและการก้าวขึ้นสู่อันดับที่สูงขึ้นได้นั้นขึ้นอยู่กับผลงานของคุณเท่านั้น”ผู้อาวุโสซิมเมอร์ทำสีหน้าราวกับว่าเขาเข้าใจทุกอย่าง เขาอยากรู้ว่าทำไมฮาร์วีย์โชคดีได้ขนาดนี้และไนส์เวลล์สนใจในตัวเขา กลับกลายเป็นว่าไน์เวลล์เป็นหนี้บุญคุณฮาร์วีย์ขยะไร้ค่าก็มีประโยชน์ ทำให้ซิมเมอร์ได้รับโอ
ผู้อาวุโสซิมเมอร์แทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่เมื่อเซ็นสัญญาแล้วนั่นหมายความว่าซิมเมอร์จะร่วมมืออย่างเป็นทางการกับไนส์เวลล์ แม้ว่าเชนจะไม่ได้ขอความร่วมมือด้วยตัวเอง แต่การได้มีโอกาสร่วมงานกับไนส์เวลล์ก็เป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับซิมเมอร์ในเซาท์ไลท์ คนที่มีโอกาสทำงานกับไนส์เวลล์จะต้องเป็นคนที่มาจากตระกูลเฟิร์สคลาสเท่านั้น นั่นหมายความว่าซิมเมอร์มีคุณสมบัติมากพอในการทำงานร่วมกับไนส์เวลล์ นั่งยิ่งทำให้พวกเขามีโอกาสไต่อันดับขึ้นไปอยู่ในอันดับต้น ๆ พร้อมกับความร่วมมือในโครงการศูนย์การค้า หากซิมเมอร์ได้รับการสนับสนุนทั้งจาก ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ และไนส์เวลล์ ซึ่งเป็นสองยักษ์ใหญ่ การไต่อันดับก็คงไม่ยากอีกต่อไป“ผมขอขอบคุณที่ให้โอกาสเราได้ร่วมงานกับไนส์เวลล์” ผู้อาวุโสซิมเมอร์พูดอย่างนอบน้อม“ขอบคุณที่มาที่นี่เพื่อส่งข่าวดีนี้ให้เรานะครับมิสไนส์เวลล์”“และโปรดเรียนให้นายใหญ่ไนส์เวลล์ทราบว่าทางเราต้องขอขอบพระคุณท่านเป็นอย่างสูงที่ให้โอกาสตระกูลซิมเมอร์ในครั้งนี้ เราจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง”ผู้อาวุโสซิมเมอร์อายุมากกว่าเชน แต่เขาต้องแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตนและไม่กล้าที่จะดูหมิ่นเขาโรซาลีเลิกพู
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข