วิลเบอร์ ลีหรี่ตามองฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างเย็นชาพร้อมกับกอดอก“นายก็น่าจะรู้ตัวอยู่แล้วนี่ ฮาร์วีย์!“งานรวมตัวสุดยอดหลงเหมินไม่ใช่ที่ให้นายมาเล่นสนุก! การสอบครั้งนี้มีความสำคัญพอ ๆ กับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยเลยด้วยซ้ำ!“นายไม่เพียงแต่โกงข้อสอบเท่านั้น แต่ยังถูกต้องสงสัยว่าขโมยกระดาษคำตอบอีกด้วย! นายมันรนหาที่เองนี่นา!“รองหัวหน้าสาขาเบเนตต์และคนอื่นๆ กำลังรอนายอยู่ในห้องประชุม!“ไปขอโทษเขาในสิ่งที่นายทำ! ไม่อย่างนั้นนายจบไม่สวยแน่!“บางทีรองหัวหน้าสาขาเบเนตต์อาจจะปล่อยนายไปก็ได้ ถ้านายยอมรับความผิดของตัวเอง!“ไม่อย่างนั้น ฉันคงต้องรายงานเรื่องนี้ต่อกองบังคับคดีของหลงเหมินทันที!“นายจะพบเจอกับสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าการถูกโยนเข้าคุกเสียอีก!”วิลเบอร์ชี้ไปข้างนอกด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ“เขาโกงงั้นเหรอ!”โคริ จอห์นและคนอื่น ๆ ตกตะลึงก่อนที่จะจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างเหยียดหยาม'นายจะเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ด้วยการโกงแบบนี้ไม่ได้!''ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงเป็นคนแรกที่ส่งกระดาษคำตอบ ใครจะนึกแล้วว่าเขาจะใช้กลอุบายเพื่อให้ได้กระดาษคำตอบมา? ช่างไร้ยางอายจริงๆ…’โคริแอบถอนหายใจ'โถ่ฮ
หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ยอร์กแล้ว โคริ จอห์นก็ถอนหายใจด้วยความผิดหวังครั้งใหญ่ก่อนที่ทำท่าทางเหยียดหยาม“เลิกเสแสร้งได้แล้วฮาร์วีย์!“แค่ยอมรับผิดซะมันยากนักหรือ!“นายคิดว่าเราดูไม่ออกหรือไง!“นายคิดว่าฉันไม่รู้จักนายเหรอ!“ฉันเป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยของนาย! นายไม่รู้จักศิลปะการต่อสู้อะไรเลยด้วยซ้ำ!”วิลเบอร์ ลีมีความริษยาในประกายตาของเขา หลังจากได้ยินว่าฮาร์วีย์และโคริเคยเป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยกันเขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเกรี้ยวกราดและตะโกนขึ้น “นายได้ยินไหม ฮาร์วีย์?!“แม้แต่โคริยังบอกเลยว่านายไม่รู้เรื่องศิลปะการต่อสู้อะไรทั้งนั้น! ทำไมยังไม่เลิกเสแสร้งอีก!“ยอมรับผิดสักทีเถอะ!“ไม่อย่างนั้น นายจบไม่สวยแน่!”ฮาร์วีย์มีสีหน้าเรียบเฉย“นายเอาแต่ยืนยันว่าฉันโกงและขโมยเฉลย แต่ไหนล่ะหลักฐาน?“นายคงจะตรวจสอบกล้องวงจรปิดครบทุกตัวแล้วใช่ไหม?“นายเห็นฉันเอาอะไรเข้ามาในนี้บ้างเหรอ?“ถ้านายจะบอกว่าฉันแอบจำคำตอบไว้ล่วงหน้า งั้นก็บอกฉันมาสิว่าใครเป็นคนปล่อยให้คำตอบรั่วออกไป ผู้อาวุโสคนไหนถูกขโมยกระดาษคำตอบไปล่ะ?“ผู้เข้าสอบแต่ละคนจะได้รับคำถามที่แตกต่างกันไปอย่างชัดเจน ผ
ใบหน้าของวิลเบอร์ ลีมืดลงทันทีก่อนที่เขาจะจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์ก“นี่นายกำลังกังขาในการตัดสินของฉันอยู่เหรอ ฮาร์วีย์!”โคริ จอห์นยังคงเหยียดหยามไม่เลิก“นายกล้าดียังไงไปถามผู้คุมสอบลีแบบนั้น?!“เขาเป็นถึงศิษย์สายนอกของหลงเหมินสาขาฟลัตเวลล์เชียวนะ!“ความรู้ด้านศิลปะการต่อสู้ของเขายอดเยี่ยมมาก! ถ้าเขาเป็นคนคิดคำถามแล้วก็นายตอบไม่ได้แน่!”โคริผิดหวังในตัวฮาร์วีย์หนักขึ้นไปอีกเธอไม่เพียงแต่เชื่อว่าฮาร์วีย์ทั้งยากจนและไร้อำนาจเท่านั้น แต่เขายังไม่ยอมรับความจริงว่าโกงข้อสอบอีกต่างหาก! ผู้ชายอย่างเขาไม่คู่ควรที่จะมาหลงรักเธอ!วิลเบอร์จ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา ก่อนที่เขาจะหัวเราะเบา ๆเห็นได้ชัดว่าเขาคาดการณ์มาแล้วว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น ในตอนที่เขาวางแผนจะบดขยี้สิ่งที่เรียกว่าคู่แข่งของตัวเอง“ในเมื่อนายบอกว่านายมีความสามารถขนาดนั้น..“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะให้โอกาสนายได้พิสูจน์ตัวเอง!เขาดึงกระดาษหนึ่งแผ่นออกมาวางบนโต๊ะ จากนั้นก็เขียนคำถามที่เขาเตรียมเอาไว้เองสามข้อลงไปจากนั้นวิลเบอร์ก็แสดงรอยยิ้มแข็งคืนส่งไปให้ฮาร์วีย์“ฉันจะให้เวลานายสิบห้านาที! ถ้านายสามารถตอบคำถามเหล่านี้ได
“ฮ่าฮ่าฮ่า!”โคริ จอห์นและคนอื่น ๆ ระเบิดหัวเราะออกมาหลังจากเห็นวิลเบอร์ ลีโยนกระดาษคำตอบของฮาร์วีย์ ยอร์กออกไปนอกหน้าต่างจึงไม่แปลกที่ทุกคนจะเชื่อว่าที่ผ่านมาฮาร์วีย์แค่กำลังอวดรู้เป็นไปตามที่คาดไว้ คำถามสามข้อของวิลเบอร์ก็พอที่จะเปิดเผยความสามารถของฮาร์วีย์ได้แล้วหลังจากเห็นภาพนั้น ฮาร์วีย์ก็เหลือบมองวิลเบอร์อย่างใจเย็นเขาบอกได้เลยว่าวิลเบอร์เป็นคนไร้ยางอายและคดในข้องอในกระดูกแต่ไม่คิดเลยว่าจะไร้ยางอายได้ถึงขนาดนี้เมื่อมาถึงจุดนี้ ฮาร์วีย์รู้สึกโกรธ ผลที่ตามมาก็จะเลวร้าย…"นี่มันอะไรกัน?!“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่!”ขณะนี้มีคนกลุ่มใหญ่เข้ามาในห้องโถงบุคคลที่เป็นผู้นำกลุ่มไม่ใช่ใครอื่น หากแต่เป็นฟิชเชอร์ เบเนตต์นั่นเองมียอดฝีมือสองสามคนเดินเชิดหน้าติดตามเขาเข้ามาด้วยนอกเหนือจากคนเหล่านั้น ยังมีสาวกหลงเหมินอีกจำนวนมาก พวกเขาทั้งหมดมีหน้าที่รักษาความปลอดภัยฟิชเชอร์ส่งเสียงเย็นชาต่อฝูงชนตรงหน้าเขา “คำสั่งของเรามีผลที่นี่หรือเปล่า!“นี่คือสิ่งที่นักศิลปะการต่อสู้ควรจะมีเหรอ?”กลุ่มคนจ้องมองผู้เข้าสอบอย่างเย็นชาวิลเบอร์แสดงสีหน้ายินดีก่อนจะวิ่งไปหาฟิชเชอร์และโค้งค
“ผมอยากให้คุณตั้งคำถามให้ผมตอบด้วยตัวเอง! แล้วผมจะตอบมันต่อหน้าทุกคนที่นี่!“ถ้าผมตอบผิดนั่นก็แปลว่าผมขโมยเฉลยคำตอบจริง ๆ!“แต่ถ้าผมตอบถูก ผมต้องการให้ทุกคนที่นี่รับผิดชอบ!“แน่นอน ถ้าคุณคิดว่าการทดสอบนี้มันไม่เข้าท่า คุณก็จับผมเข้าไปด้วยเลยแล้วกัน “งานรวมตัวสุดยอดหลงเหมินจะได้ดำเนินต่อไปเสียที”คำพูดอันสงบของฮาร์วีย์ ยอร์กฟังดูค่อนข้างสง่างามแต่ในสายตาของทุกคน ฮาร์วีย์คงไม่พ้นเป็นพวกไร้สมอง'นี่เขายังไม่พออีกเหรอ! ถึงขนาดนี้แล้วก็ยังคิดจะเรียกร้องความยุติธรรมอีกหรือไง!''สมองเขามีปัญหาเหรอ?!''เขาคิดว่าโลกทั้งใบอยู่ใต้เท้าเขาหรือไง?!''ทำไมคนอย่างรองหัวหน้าสาขาเบเนตต์ถึงต้องมาเสียเวลากับเขาด้วย!'“ผมได้ตั้งคำถามกับเขาไปสามข้อแล้ว รองหัวหน้าสาขา เขาตอบผิดทุกข้อ แต่ก็ยังไม่รู้จักลดราวาศอก!หัวใจของวิลเบอร์ ลีเต้นรัว ก่อนที่เขาจะก้าวไปข้างหน้า“เราไม่จำเป็นต้องเสียเวลากับปลาซิวปลาสร้อยอย่างเขาเลย“เราควรจะโยนเขาออกไปหน้าประตูได้แล้ว!”โคริ จอห์นยืนขึ้นหลังจากเห็นฮาร์วีย์เพิกเฉยต่อคำแนะนำของเธอโดยสิ้นเชิง“รองหัวหน้าสาขา! ฉันเป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยของฮาร์วีย์! เขาเคยเร
“ชาวหลงเหมินเอาชนะคนอย่างมีคุณธรรมเสมอ!“ถ้านายแพ้ นายจะต้องยอมรับความผิดทั้งหมดและอธิบายมาว่านายโกงข้อสอบได้ยังไง!“แต่ถ้านายชนะ นั่นก็จะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนายได้! ฉันจะขอโทษนายในนามของหลงเหมินและจะคิดบัญชีกับคนที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น!นักศิลปะการต่อสู้อย่างฟิชเชอร์ เบเนตต์ไม่ทำให้ใครผิดหวัง เขามีความเด็ดขาดอย่างยิ่ง“และถ้านายชนะ ฉันจะรับนายเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของหลงเหมินด้วย!”ฟิชเชอร์แสดงท่าทางภาคภูมิใจ ในสายตาของเขา มันจะเป็นเกียรติสูงสุดของใครก็ตามที่ได้เข้าร่วมกับหลงเหมิน"ดี ทุกอย่างจะได้จบสักที” ฮาร์วีย์ ยอร์กตอบอย่างใจเย็น“ผมเป็นคนพูดคำไหนคำนั้นอยู่แล้ว”ดวงตาของวิลเบอร์ ลีกระตุกขณะกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ฟิชเชอร์ก็หยุดเขาไว้ทันที“ไม่ต้องพูดแล้ววิลเบอร์ ล้มเขาลงดีกว่ามานั่งเปลืองน้ำลาย“เราจะตัดสินด้วยกฎของโลกใต้ดิน นั่นคือวิธีที่ดีที่สุดของเรา “แต่เนื่องจากนี่คือการสอบภาคทฤษฎี เราจึงควรปฏิบัติตามกฎของที่นี่”ฟิชเชอร์ตัดสินใจเรื่องนี้ก่อนที่จะกอดอก“ในเมื่อฉันเป็นหัวหน้าผู้คุมสอบที่นี่ มันคงไม่ดีแน่ถ้าจะให้ฉันมอบคำถามให้แก่นาย” ฟิชเชอร์กล่าว“นายเอาสิ
ฟิชเชอร์ เบเนตต์และคนอื่น ๆ มองหน้ากันภายใต้สายตาของฝูงชน พวกเขาทั้งหมดพยักหน้าพร้อมกันด้วยความชื่นชมในดวงตา "เขาตอบถูกงั้นเหรอ?"“บ้าไปแล้ว! เขายังดูเด็กแท้ ๆ!”“ต่อให้เขาจะฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาตั้งแต่ในท้องแม่ เขาก็ไม่มีทางรู้เรื่องนี้!”“บ้าไปแล้ว!”“หรือก่อนหน้านี้เขาจะเคยตอบคำถามแบบนี้มาแล้ว? นี่คงไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญหรอกใช่ไหม?”ผู้เข้าสอบอ้าปากค้างด้วยความไม่เชื่ออย่างยิ่ง"ใช่! ใช่! เขาต้องเคยตอบคำถามนี้มาก่อนแล้ว! และนี่เป็นเพียงเรื่องบังเอิญอย่างแท้จริง!”วิลเบอร์ ลีกลับมาตั้งสติได้ทันที คนใจแคบอย่างเขาไม่อาจยอมรับให้คนในวัยเดียวกันดีกว่าเขาได้“ตาคุณทดสอบเขาแล้ว รองหัวหน้าสาขา!” วิลเบอร์กัดฟันพูดฝูงชนมองไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กเพื่อดูปฏิกิริยาของเขา“ก็ทดสอบแล้วไม่ใช่เหรอ อย่ามัวมาเสียเวลาอยู่เลย” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็นฟิชเชอร์แสดงท่าทางที่ลึกซึ้งเมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์"ใช่! ฉันจะให้นายได้อันดับหนึ่ง!“แต่ฉันขอถามนายหน่อยนะหนุ่มน้อย ศิลปะการต่อสู้ขั้นสูงสุดคืออะไร?”ฝูงชนขมวดคิ้วหลังจากได้ยินคำถาม ผู้เข้าสอบทั่วไปอย่างพวกเขาไม่สามารถตอบคำถามที่ยากเช่นนี้ได้
"แน่นอน! แน่นอน!"ฟิชเชอร์ เบเนตต์พยักหน้าอย่างรวดเร็ว“คุณเป็นอัจฉริยะด้านศิลปะการต่อสู้อย่างแท้จริงฮาร์วีย์ ยอร์ก! คุณคือความอัศจรรย์ใจที่พบเห็นได้ยากในรอบหลายร้อยปี!”“แล้วคะแนนสอบของผมจะถูกนับด้วยหรือเปล่า” ฮาร์วีย์ถามอย่างใจเย็น"ใช่! แน่นอน! คุณเป็นคนที่ดีที่สุดในการทดสอบ!”ฟิชเชอร์เดินไปข้างหน้าด้วยความหลงใหลอันเร่าร้อนในดวงตา เมื่อมีอัจฉริยะอย่างฮาร์วีย์ งานรวมตัวสุดยอดหลงเหมินจะต้องน่าตื่นเต้นอย่างแน่นอน!“นายคือความภาคภูมิใจของศิลปะการต่อสู้แห่งประเทศ H! เป็นอัจฉริยะระดับสูงสุดอย่างไม่ต้องสงสัย!“จากนี้ไป ถ้านายต้องการความช่วยเหลืออะไรก็บอกฉันได้เลย!“ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อสนับสนุนนาย ถ้าสิ่งนั้นอยู่ภายในเขตอำนาจของฉัน!ความมากพิธีการของฟิชเชอร์ถูกแทนที่ด้วยความหลงใหลและความอบอุ่นอย่างสิ้นเชิง“ระหว่างเราไม่จำเป็นต้องมากพิธีหรอก ฮาร์วีย์!“แค่ปฏิบัติกับฉันเหมือนฉันเป็นพวกของนายก็พอแล้ว!”ยอดฝีมือคนอื่น ๆ ต่างก็พากันชมเชยฮาร์วีย์ด้วยเหมือนกันทุกคนรู้ดีว่าคนอย่างฮาร์วีย์สามารถผ่านเข้าสู่รอบคัดเลือกได้อย่างง่ายดาย และสามารถเข้ามาเป็นคนของหลงเหมินจริง ๆ ด้วยก็ยังได้