บทที่ 3280

ฮาร์วีย์ ยอร์กยิ้ม

"ไม่ต้องห่วงหรอกนะ! พวกเขาก็เป็นแค่กลุ่มตัวตลกอีกกลุ่มหนึ่งเท่านั้น!”

ซีนเธียร์อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว เธอรู้สึกว่าฮาร์วีย์ดูแคลนอีกฝ่ายเกินไปหน่อย

แต่เธอไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก เพราะเห็นแก่หน้าเขา

“นี่นายคิดว่าพวกเราเป็นตัวตลกเหรอ!”

“ใครใช้ให้นายกล้าพูดอะไรแบบนั้นออกมา!”

“รู้ไหมว่าเราเป็นใคร!”

“เราไม่ใช่แค่คนในวงสังคมชั้นสูงธรรมดาทั่วไป แต่เราทุกคนเป็นญาติกับคณะรัฐบาลที่นี่!”

“แค่ดีดนิ้วทีเดียวเราก็สามารถจัดการกับพวกบ้านนอกอย่างนายได้แล้ว!”

“แล้วนายกล้าดียังไงมาเรียกเราว่าตัวตลก!”

คนกลุ่มนี้จ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยรอยยิ้มเหยียดหยามบนใบหน้า

“ตายแล้วเจ้าหนู! นายไม่รู้อะไรเลยหรือที่คิดจะมาสู้กับผู้อำนวยการเบเกอร์ที่นี่ และการที่นายล้อเลียนเราก็จะทำให้นายไม่ได้ออกไปจากที่นี่แต่โดยดีด้วย!”

"โอ้! ผู้หญิงพวกนี้ดูใช้ได้ทีเดียว! พอเสร็จเรื่องแล้วฉันคงต้องขอเล่นสนุกกับพวกเธอสักหน่อย! ถ้าไม่ทำคงเสียดายของแย่!”

เศรษฐีเพลย์บอยหัวเราะอย่างเย็นชาขณะมองไปที่ฮาร์วีย์ราวกับว่าเขาเป็นลูกแกะที่ถึงคราวถูกเชือด

เหล่าสาวสวยที่มากับคนพวกนั้นโบกซิการ์ในมือขณะมองฮาร์วีย์อย่างสนุกสน